Fantoom in. de bar
Diagram van puzzel no. 27
mt li"3
m ta sÉ m
Toch ió l\et zo
PANDA EN DE TROETELTROEP
v
AVONTUREN
VAN EEN HOND
ROM EN MIOE
1 2 3 iHT 6
II JHMM
i i I i i i
Mil lÉMi
20 _l
te—M gjrjH M
25 26 I27
i i i i i
28 „J ia
30 BT I
gratis
schoonheids
analyse
©RLÜÜE
1
I
MAANDAG 11 APRIL 1960
7
Het weekeinde
T elevisieprogramma
10 m
ZON EN
MAAN
J
Opdracht voor dertien
Europese kunstenaars
Arti-medaille voor
Hubert van Lith
DOOR
WILLIAM
IRISH
De radio geeft dinsdag
46. Joris begreep wel. dat Panda daar
op de stoep van de Nationale Bank was
gaan zitten, om de wacht te houden. En
zolang hij daar zat, zou het plannetje van
Joris, om onopvallend de Bank te bero
ven, weinig kans hebben. Maar Joris was
niet iemand, die gauw iets opgaf. Hij par
keerde de verhuiswagen aan de overkant
van de bank bij een uitspanning en ging
daar met de troetels naar binnen. Verscho
len achter een haag zette hij zich met
zijn metgezellen aan een tafeltje en be
stelde limonade. „Ziezo", mompelde hij,
over de heg naar Panda glurend, „het
manneke heeft niet in de gaten, dat we
al zijn aangekomen. Nu zullen we eens
zien, wie het 't langste uithoudt: hij op
die harde stoep, of ivij op gemakkelijke
zetels bij muziek en versnaperingen
„Die bank heeft fijne steile muren",
merkte de tweeling op, „mogen we daar
strakjes tegenop klimmen?" „Zeker", ant
woordde Joris, „nog even wachten, dan
kunt ge uw hart ophalen". „En mag ik
dan met zivare brandkasten sjouwen?",
vroeg de inbreker, „is dat niet slecht?"
„Geenszins", antwoordde Joris, „nie
mand zal u meer verbieden, om naar
hartelust zware voorwerpen te tillen".
„Ahzuchtte de inbreker vol genot.
En zijn ogen dwaalden naar een zwaar
voorwerp, dat in de buurt stond. Het was
de piano van het orkestje
Zaterdag bood het tv-programma van de
K.RO.. een van de tien speciaal voor de
televisie vervaardigde opera's, die verleden
jaar te Salzburg in première gegeven wer
den op het Internationale Televisie-con
gres. Het gold een komische opera van de
Zwitserse componist Heinrich Sutermeis-
ter, die zelf ook de tekst schreef. Het werk
„Seraphine oder Die stumme Apotheke-
rin" is een grappig geval van een pillen
draaier die een stomme vrouw trouwt,
doch, daar hij die situatie op de duur ver
drietig vindt, haar door een wonderdokter
laat cureren, met het gevolg, dat de voor
heen zo stille, lieve en gedienstige echt
genote de plaag van zijn levensdagen
wordt. Hij had er niet op gerekend dat zij
haar schade van zoveel jaren zwijgen
moest inhalen.
Het experiment speelt in deze buffa-opera
slechts een betrekkelijke rol. Sutermeister
is iemand die in het theatervak zeer be
dreven is en het is wel spijtig dat onze
Nederlandse Opera aan zijn Romeo en
Julia, zijn Zauberinsel en Der rote Stiefel,
die onder meer reeds in Antwerpen gingen,
nog geen aandacht geschonken heeft. Over
zijn Raskolnikof hebben wij hier indertijd
wel eens een lezing bijgewoond, maar tot
een opvoering in Nederland is, voorzover
wij weten, niets gekomen. Sutermeister is
niet afkerig van moderne middelen qua
harmonie en orkestratie en het lijkt wel
alsof hij van de experimenten van anderen
een dankbaar gebruik maakt. Maar hij
verliest de praktijk niet uit het oog. Dit is
in deze t.v.-opera zeer opmerkelijk; de
eisen die hij aan de zangstemmen stelt
zijn, vocaal gezien, haast normaal. Zij zijn
gericht op een natuurlijke dictie die het
gesproken woord nabij komt, en zijn me
lodievormen ontwikkelen zich veelal uit
obstinate motieven, met een hang naar een
primitivisme, dat aan Orff doet denken.
Sutermeister is trouwens een leerling van
Orff. Evenals bij deze is de orkestrale ach
tergrond „up to date" en koloristisch zeer
verscheiden: ook hel elektronisch element
krijgt een rol te spelen. Dit alles is echter
bijzaak: het spel op zichzelf wordt er niet
door beïnvloed: dit verloopt vlot in de be
proefde sfeer van de opera-buffa. Het
maakt dat velen de rake vernieuwingen
inzake- techniek niet eens zullen opmerken.
Met dat al is het een grappige, onderhou
dende vertoning die het publiek niet voor
problemen stelt.
Het pittoreske decorum beantwoordde
volkomen aan de realiteitszin van het spel
en in het ensemble van de sujetten was
een fantasierijke regie waar te nemen.
De bekende bariton van de Opera uit
Dusseldorp, Fritz Ollendorf, was, in de rol
van de apotheker, niet de minste om de
burleske opera van Sutermeister tot een
succes te maken.
Na reeds vroeger kennis gemaakt te heb
ben met de t.v.-opera's van Badings en
Jurriaan Andriessen, die ook te Salzburg
in het geding waren, was het interessant
ook eens met het concurrerende werk van
Sutermeister kennis te maken. Het roept
uiteraard de idee op de overige zeven in
zendingen van het concours eveneens aan
de beurt te laten komen.
Een propagandistisch ongetwijfeld zeer
krachtig werkend overzicht van de Miva,
de Missie Verkeersmiddelen Actie, maakte
duidelijk dat de commerciële televisie
grote mogelijkheden biedt. Ditmaal gold
het een ideëel doel. dat in het kader van
de K.R.O.-opvattingen propagandistische
stimulansen nodig heeft en deze dan ook
ten volle kreeg.
„Iedere seconde een kwartje" werd dan
zondagavond aan ons gepresenteerd. Wij
moeten zeggen, dat het tempo, waarmee
de met luid trompetgeschal binnengehaal
de Lou v. Burg deze „spelletjesshow"
leidde volkomen brak met de gezapigheid,
die menige Nederlandse onderneming van
dit karakter kenmerkt. Men moet zo'n
programma nemen voor wat het is: pre
tentieloos amusement van nogal primitief
gehalte, maar zo naïef, dat het onder
houdend is. Lou v. Burg bracht het als een
zeer gewiekst man, bijzonder rad van tong,
zichzelf niet in het middelpunt stellend, in
de stijl van de conferencier, die van alle
markten thuis is. Het is ons niet tegen
gevallen, al moet men wel in het oog hou
den, dat volwassenen bij zulke uitzendin
gen veel weg hebben van een kleuterklas,
die op alle manieren bezig gehouden wil
worden.
Wat Kees Brusse vooraf over zijn car
rière en dan vooral zijn filmerij vertelde
was overwegend anekdotisch. Dat hij fil
men kan, bewezen de vertoonde fragmen
ten (onder meer op de Hartenlustschool te
Bloemendaal) van zijn jongste werkstuk.
Men kon zich nog eens verbazen over het
gemak waarmee deze acteur-cineast
spreekt en kennismaken met zijn ernst,
die een aangenaam aspect is aan zijn zo
plezierige verschijning.
Becldscnermer
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroveizlcht. 20.20 Film-
doeumentaire. 20.30—22.45 Speelfilm
7
8
'i.
A l- j.
12 i H13
16
.- V
FF.-
24
ggg
Bij ons kryptogram (puzzel no. 27) van
diagram geplaatst. Wij drukken het juiste
omschrijving naar de krant van zaterdag.
zaterdag j.l. werd helaas het verkeerde
diagram hierbij af en verwijzen voor de
V vr MirrtassaflBl
Vóór we gaan spreken over het lengen
der dagen, is het wel wenselijk u er op te
wijzen, dat u en uw huis, ja zelfs de hele
straat en het dorp of de stad waar u woont,
tweemaal per etmaal ongeveer een kwart
meter omhog worden getild. U merkt daar
gelukkig niets van, evenmin als u iets
merkt van de grote snelheid waarmee de
aarde om haar as draait. Maar ook al ont
gaat het verschijnsel u volkomen, toch
gaat u en alles in uw omgeving tweemaal
per dag omhoog, omdat de grond waarop
alles is gebouwd en waarin alles wortelt,
tweemaal per dag een rijzing
en een daling ondergaat. De
grond, waarop wij staan, is n.l.
niet zo stevig en solide als wij
gewoonlijk menen. Dat geldt
niet alleen voor onze Neder
landse bodem, die als slap en
drassig bekend staat, want ook
van de hardst granieten rots
grond kan worden gezegd dat hij beweeg
lijk is. Stevig is de rots natuurlijk wèl,
althans wanneer we de zwake menselijke
krachten daarop beproeven. Maar in ver
gelijking met de krachten die in het heelal
werken, is de granieten rotsgrond verre
van onbeweeglijk. Integendeel, de zo hard
en stevig schijnende steenschaal die de
aerde omgeeft, gedraagt, zich als elastiek
onder de enorme kosmische krachten die
op haar inwerken.
Nu gaat het alleen nog maar om de
vraag, hoe het komt, dat de granieten
aardkorst geregeld wordt ingedeukt en
omhoog geperst, zodat uw woning om
hoog gaat. De oorzaak van de dagelijkse
beweging van de aardkorst is onze trouwe
maan, het hemellichaam dat, zoals bekend,
tweemaal daags de getijden veroorzaakt.
Het is natuurlijk niet de maan alléén, die
dit doet, want theoretisch bestaat er een
aantrekking tussen elke druppel zeewater
en elke ster, tot in de verste uithoeken van
het heelal. Maar in de praktijk is de aan
trekking van de ver verwijderde sterren zö
gering in vergelijking met de aantrek
kingskracht van de meer nabije hemel
lichamen, dat ze daarbij volkomen in het
niet valt.
De zon en de maan, die het dichtst in de
buurt van de aarde staan, hebben dus een
overheersende invloed op de aardkorst en
van deze twee is de aantrekkingskracht
van de maan het grootst, omdat zij zo vlak
bij staat. Op iedere waterdruppel wordt
door de maan een aantrekkingskracht uit
geoefend die het één-negenmiljoenste deel
is van de kracht, waarmee de aarde deze
druppel vasthoudt. En de zon
trekt aan deze druppel met
een kracht die het 5/11 deel
is dus nog niet de helft
van de kracht die de maan
daarop uitoefent.
Echter, niet alleen de drup
pels in de zee zijn onderhe
vig aan de aantrekkingskracht
van zon en maan, maar elk deeltje van de
aardkorst. Het gevolg is, dat ook het vaste
land meedoet aan de eb- en vloedbeweging,
zij het in aanzienlijk geringere mate dan
het vloeibare, en dus makkelijk te ver
vormen water. Want, de aardkorst moge
dan veerkrachtig en plastisch zijn, zo mee
gaand en soepel als vloeistof is zij toch
niet. Daarom is de rijzing die de bodem bij
vloed ondergaat aanzienlijk geringer dan
de vloedstanden die wij van de zee kennen.
Precieze metingen hebben aangetoond, dat
in onze streken het vasteland bij vloed
ongeveer 25 cm stijgt, maar bij de evenaar
kan de stijging van de bodem wel 30 cm
bedragen. Bij eb zakken we weer even ver
naar beneden, zodat alles weer zijn oor
spronkelijke stand krijgt.
Hiermee zijn we dan beland, bij het
lengen der dagen, dat dus een ander aspekt
krijgt dan u aanvankelijk dacht.
Daarover een volgende keer.
li. Pétillon
(Nadruk verboden)
Tien van de dertien kunstenaars uit
evenzoveel Europese landen, die een op
dracht hebben ontvangen voor het maken
van wandversieringen voor de werkruim
ten in een groot Nederlands bedrijf zijn in
verband daarmede voor enkele dagen in
Amsterdam samengekomen. Deze opdracht
werd hun verleend door de Fondation
Européenne de la Culture in samenwer
king met de stichting Kunst en Bedrijf.
Het is de eerste opdracht van deze aard,
die in Europees verband door kunstenaars
zal worden uitgevoerd.
De deelnemers aan deze opdracht allen
schilders zijn: Achille Perilli (Italië),
Staffan Oestlund (Zweden), Max Guenther
(Zwitserland), mej. Christiane Willemsen
(België), Lars Bo (Denemarken), Walter
Brendel (West-Duitsland), John Rudge
(Engeland), Ben Heyart (Luxemburg),
Henry Thomas (Frankrijk), Peter Bischof
(Oostenrijk), Jose Jorge da Silva Escada
(Portugal), een Noor, en voor Nederland
Jef Diederen uit Amsterdam.
Donderdag bezochten de kunstenaars
't bedrijf. De wandversieringen (tableaux)
moeten eind juni ge,reed zijn.
ARTHUR BENJAMIN OVERLEDEN
De in Australië geboren Engelse com
ponist Arthur Benjamin is zondagmorgen
op 66-jarige leeftijd in een ziekenhuis in
Londen overleden.
Benjamin gaf zijn eerste pianorecital
toen hij zes jaar was in Sydney. In 1911
won hij een studiebeurs van de Engelse
koninklijke muziekacademie waaraan hij
later pianoleraar werd.
Drie weken geleden was Arthur Benja
min in Ceylon ziek geworden tijdens een
wereldconcertreis. Deze reis zou hem naar
San Francisco in de Vei-enigde Staten ge
voerd hebben voor bijwoning van de Ame
rikaanse première van zijn opera „A tale
of two cities" naar Dickens. Andere ope
ra's van Benjamin's hand zijn „The dèvil
take her," „Manon" en „Prima Donna".
Voorts componeerde hij concerten, suites
en filmmuziek.
In het gebouw van de maatschappij
„Art et Amicitae" te Amsterdam is za
terdagmiddag de jaarlijkse voorjaarsexpo
sitie van werken van leden der maatschap
pij geopend. In zijn openingswoord maak
te de vice-voorzitter de heer J. J. Royaards
bekend, dat de commissie van beoorde
ling de Arti-medaille heeft toegekend aan
de Amsterdamse beeldhouwer Hubert van
Lith voor zijn vrouwenmasker (albast).
Het is de vierde keer sedert de instel
ling der medaille (1850), dat deze aan een
beeldhouwer wordt uitgereikt. De tot en
met 8 mei durende expositie omvat: schil
derijen, aquarellen, tekeningen, grafiek en
beeldhouwwerken. Ter herdenking van de
twee onlangs overleden leden, Lizzy An-
singh en prof. Jan Wiegers, worden van
elk drie schilderijen geëxposeerd.
Culturele prijs Deventer. De burge
meester van Deventer, mr. dr. N. Bolke-
stein, heeft vrijdagavond in de hal van
het gemeentehuis de culturele jaarprijs
van Deventer, „De Gulden Adelaar" en
een bedrag van 1000.uitgereikt aan
de 70-jarige Deventer dichter, essayist en
litterair historicus J. A. Rispens na een
stemmig uitgebracht advies van de ad
viescommissie voor zijn in 1959 verschenen
bundel „Voetsporen".
Advertentie
NOG 5 DAGEN
met de opzienbarende
wetenschappelijke appa-
raten van
- de Loupe Binoculaire en
de p-'H meter (breveté en
France). Aan de hand van
deze metingen geven 5
esthéticiennes u een feil-
loos advies voor de enig-
juiste verzorging van uw
huid.
V HAARLEM
ïk
i
A
5051. Nou moet jij je verstoppen! zei Mioe. Ik tel tot honderd.
Goed, zei Rom. Nou ga ik 'n mooi plekje zoeken, dat je me vast niet vinden kan!
Mioe ging met haar armen voor haar gezicht staan en begon te tellen. Rom haastte
zich weg om te zorgen, dat hij zich verscholen had, vóór ze tot honderd geteld had.
Nou moet ik zorgen, dat ze me niet vinden kan! dacht Rom. Waar zal ik gaan?
Hij keek rond naar 'n plaatsje, maar dat was nog niet zo gemakkelijk. Het moest
ergens zijn, waar Mioe geen erg in zou hebben...
37)
Iemand zal me met een revolver doodschieten! Als ik
nu maar wist wat ik niet had mogen zeggen! Jij hebt
me er toe overgehaald! Ze had nog nimmer ervaring
opgedaan met verslaafden aan marihuana. Het woord
kende zij wel, maar het had nauwelijks betekenis voor
haar. Ze had geen notie van het ontvlambare effect, dat
marihuana heeft op emoties als achterdocht, angst en
wantrouwen, waardoor zij worden opgeblazen tot voor
bij het punt van explosie. Ze kon duidelijk aan hem zien
dat hij niet meer normaal kon denken en niet meer
normaal voelde. Zijn gedachten waren een gevaarlijke
richting uitgegaan en er was voor haar geen mogelijk
heid om deze in te dammen. Ze kon niet meer doordrin
gen tot zijn gevoel, tot zijn redelijkheidsbewustzijn,
want zij was bij haar normale verstand en hij tijde
lijk niet
Hij bleef even stil staan, het hoofd gebogen, en keek
haar van onder zijn wimpers aan.
Ik heb je iets verteld, dat ik niet vertellen mocht!
Ach wist ik nu maar wat het was. Hij sloeg verstrooid
met de palm van zijn hand op zijn voorhoofd.
Nee, je hèbt me niets verteld. Niets heb je me ver
teld! Ze trachtte hem te kalmeren. Ze begreep, dat ze
er beter aan deed zo gauw mogelijk te verdwijnen. In
stinctief voelde ze echter aan, dat als haar bedoeling al
te duidelijk zouden blijken, hij zou trachten te beletten,
dat ze weg zou gaan. Langzaam liet ze achteruit, hei
melijk kleine stapjes nemend. Ze hield haar handen op
haar rug, zodat ze de deur kon vinden en de sleutel om
draaien, voordat hij zou begrijpen wat haar bedoeling
was. Tegelijkertijd trachtte ze haar terugtrekkende be
weging zo veel mogelijk voor hem verborgen te houden
door hem recht in het gezicht te kijken, door zijn blik
ken vast te houden. Haar innerlijke spanning nam ge
stadig toe als gevolg van de uiterst langzame terugtrek
kende bewegingen. Het had wel iets weg van het zich
zo voorzichtig mogelijk verwijderen van een giftige
slang, bang dat een te snelle beweging het dier zou doen
uitschieten, bang ook dat een te langzaam terugtrek
ken.
Ja, ik heb dat wel gedaan! Ik heb je iets verteld,
dat ik niet had mogen vertellen! En nu probeer je er
tussen uit te knijpen om het iemand te vertellen. Iemand
die op mijn leven uit is. Hij zal hier komen om mij neer
te schieten, zoals hij gedreigd heeft
Nee, heus, je hebt me niets verteld. Je denkt het
alleen maar. Zij toestand werd steeds slechter inplaats
van beter. Haar gezicht moest voor hem steeds kleiner
worden. Ze kon het niet langer voor hem verbergen, dat
ze zich voorzichtig terugtrok. Ze stond nu met haar rug
tegen de muur en haar wanhopig zoekende handen von
den slechts een ononderbroken vlakte in plaats van het
slot van de deur. Ze had misgei-ekend en moest nu zij
delings langs de muur naar de goede plaats zoeken. Ze
keek verholen uit haar ooghoeken en zag even links van
haar een donkere vlek. Als hij daar nu maar nog even
bleef staan, enkele seconden
Het was moeilijker zich zijwaarts te bewegen, zonder
dat het opviel dan achteruit. Zij draaide haar hiel voor
zichtig naar buiten en daarna even voorzichtig de punt
van haar schoen.Met haar andere voet hei-haalde ze ver
volgens deze beweging. Haar lichaam trachte ze echter
zo min mogelijk te bewegen.
Weet je nu werkelijk niet meer, dat ik op de leu
ning van je stoel zat en over je haar streek? Dat is al
les, wat ik heb gedaan. Nee, doe dat nu niet, fluisterde
ze in een wanhopige en laatste poging om hem nog te
gen te houden. Nog maar enkele seconden geleden was
deze nachtmei-rie begonnen. Haar leek het echter toe,
alsof de verschrikking al een hele nacht voortduui-de.
Had ze maar zo'n afschuwelijke sigaret bij zich gehad
om hem toe te gooien, misschien was dan....
Ze raakte bij haar zijdelings voortschuifelen een ta
feltje en iets viel op de gi-ond. Dat geluid, die tik, die
lichte bons, dat verraden van haar terugtrekkende be
weging, deed de hel losbarsten. Het was een signaal,
waar zijn gespannen, niet meer onder controle zijnde
zenuwen op hadden gewacht. Wat zij instinctief ieder
moment al verwacht had, brak nu los. Hij viel als het
ware voorover, gelijk een beeld, dat van zijn voetstuk
tuimelt, en kwam struikelend met wijd uitgespreide ar
men op haar af. Ze vluchtte in de i-ichting van de deur
en slaakte daarbij een kreet, die echter grotendeels in
haar keel bleef steken. Haar zenuwachtige handen von
den het slot en de sleutel, die er nog in stak. Ze kon
daar echter niet blijven staan. Hij gaf haar geen tijd de
sleutel om te draaien. Ze zette zich tegen de muur af
en holde in de richting van het raam aan de andere
zijde van het vertrek. Er hing een rolgordijn voor, dat
de handvatten vei-borg, zodat ze het raam niet snel
genoeg open kon krijgen om om hulp te schreeuwen.
Ze greep het ovei-gordijn en wierp het in zijn richting.
Even werd zijn vaart gestuit daar hij het gordijn van
zich af moest schudden. In de dichtsbijzijnde hoek
stond een bank, die zijn beste dagen wel gekend had.
Ze wilde er achtei-langs schieten, maar voordat zij de
andere kant had bereikt, had hij haar al ingesloten.
Twee keer schoven zij voorzichtig heen en weer, zij
achter de bank, hij vóór de bank. Het was een kat-
en-muis spel.
Doe het niet, hijgde ze, Nee, doe het niet!
Je weet, wat ze met jou zullen doen, als mij iets over
komt, als mij hier iets ovei-komt.je weet, wat ze voor
jou in petto hebben..
Ze sprak echter niet tegen een man, maar tegen een
wrak, ondermijnd door het vei-dovingsmiddel.
Plotseling dook hij half over de bank heen en graaide
in haar richting. De kleine driehoek achter de bank
bood haar niet genoeg ruimte om zich ver genoeg terug
te trekken. Hij kreeg haar bij haar jurk, vlak bij haar
schoudei-s te pakken. Voordat hij haar echter steviger
beet kon grijpen had ze zich al bevrijd door zich snel
twee of drie keer rond te draaien. Haar jurk scheurde
wel, maar ze was tenminste los. Ze dook achter de
bank en vloog de kamer weer in, terwijl hij nog half
over de bank heen hing en zijn evenwicht ti-achtte te
rug te vinden. Langs de muur holde ze verder. Ze kon
niet proberen dwars door de kamer heen de deur te
bereiken, want dan moest ze zijn richting uit. Hij toch
bezette de binnenste positie, zij de buitenste. Ze kwam
langs een deui-, die kennelijk toegang gaf tot een toilet
of badkamer, maar ze snelde er langs, bang in een val
te lopen, zoals ze zo juist achter de bank bijna gedaan
had.
De deur naar de gang, de enige weg naar de vrij
heid, kwam steeds dichterbij. Ze greep een stoel en
smeet die achter haar neer, hopende dat hij er door
geraakt zou worden. Hij zag het gevaar echter tijdig
en ontweek het snel. Zij won er echter enkele seconden
dooi-.
Toen ze de laatste hoek bereikt had, de hoek vlakbij
de deur, sneed hij haar de pas af. Ze kon zich niet
vlug genoeg omdraaien, zodat ze bijna tegen hem op
vloog. Hij had haar nu gevangen en klem gezet tegen
de muur. Zijn armen schoten uit.
Ze kon noch voorwaarts, noch achterwaarts, zodat
ze in elkaar dook, de enige mogelijkheid, die haar nog
restte. Daardoor kon ze nog juist aan zijn rondgraaien
de handen ontwijken. Ze schoot in de richting van de
deur en raakte hem daarbij even. Ze gilde iets. Een
naam. De naam van de enige man, die haar nu juist
niet zou kunnen helpen:
Scott! Scott!
De deur was vlak vóór haar, maar ze kon hem niet
tijdig genoeg bei-eiken. Ze rende de kamer weer in.De
lamp stond er nog, de lamp waarmede ze getracht had
zijn herinnering op te fi-issen. Het ding was te licht
om hem al te veel kwaad te doen, maar ze pakte hem
toch op en gooide hem in zijn richting. De lamp raakte
hem niet eens en viel een heel eind naast hem op de
grond. Ze brak niet. En toen kwam hij di-eigend-snel
op haar af. Het einde van de gruwelijke achtervolging
naderde pijlsnel. Beiden wisten dit.. En toen gebeur
de er iets. Hij moest met zijn voet ergens achter zijn
blijven haken. Op dat moment zag zij het eigenlijk niet
eens. Ze herinnerde het zich pas latex-. De lamp bonsde
luid achter hem enkele keren op de vloer, en beneden
aan de muur-, bij het stopcontact, schoot een lichtblauwe
vlam de kamer in. Hij tuimelde recht voorover, de ar
men wijd uitgespreid. Tussen hem en de deur lag een
vrij pad. Ze was bang om zo vlak langs hem te lopen,
maar ze ,was er nog veel méér bevreesd voor om te
blijven staan waar ze stond. Zijn handen, plat op de
grond uitgespreid, lagen echter nog in de weg. Ze sprong
langs hem heen, even buiten bet bereik van zijn kramp
achtig rondtastende vingers. Een seconde kan een eeu
wigheid schijnen, maar een seconde kan ook zó weg-
flitsen.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
VERFROLLERS
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 - 24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw.
0.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleu
ters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Gram. 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Volaan.. voor
uit.., lezing. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03
Dansmuz. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33
Pianospel. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Vijftien
jaar geleden, praatje. 13.20 Nieuwe gram. 13.35
Lichte muz. 13.55 Sopraan en piano. 14.20 Vocaal
dubbelkwartet. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen.
14.45 Accordeon, gitaar en bas. 15.05 Promenade-
ork. en sol. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursber. 17.45 Rege-
ringsuiz.: Plantengroei op de Bovenwindse eilan
den der Nederlandse Antillen, door dr. A. L. Stof
fers. 18.00 Amateursprogr. 18.20 Politiek praatje.
18.30 R.V.U. De strijd tegen de betovering van
ons verstand, door prof. dr. C. A. van Peursen.
Tweede lezing: David Hume, de empirist. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Viool-
duo. 20.00 Lijdensmeditatie. 21.00 Gram. 21.05 Pia
norecital. 21.30 Kamerork. en solist.. 22.25 Boek-
bespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Gezin en huwelijk, le
zing. 22.50 Nieuwe filmmuz. 23.15 Omr.ork. en sol.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VFRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Pianospel. 8.30 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwij
ding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
R.V.U.De pottenbakker en zijn schijf (The pot
ter and his wheel), door mej. C. A. Eijken. Twee
de lezing: Rabbi Ben Ezra (Robert Browning),
gedicht uit de westerse wereld. 11.30 Voor de zie
ken. 12.00 Lichte muz. 12.20 Regeringsuitz.: Uitz.
voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Lichte muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Metropole-ork. en soliste. 13.55 Beurs
ber. 14.00 Gram. 14.40 Idem. 15.00 Voor de vrouw.
15.30 Liederen. 16.00 Voordr. 16.15 Orgelspel. 16.30
Voor de kinderen. 17.30 Amateursprogramma. 18.00
Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 Mil. muz. 19.00 Voor
de kinderen. 19.05 Gesproken brief uit Parijs. 19.10
Gram. 19.45 Journ. 20.00 Nieuws. 20.05 Kamermuz.
21.00 Lichte muziek. 21.30 Radioportret. 22.00 Het
Cosmopolitain-orkest. 22.30 Nieuws, beursber. en
S.O.S.ber. 22.45 Orgelrecital. 23.00 Voordr. 23.25
Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerbericht.
12.35 Pianospel (verv.). 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws
en weerber. 13.15 Gram. 14.00 Gram. 15.00 Ork.-
conc. 16.00 Koersen. 16.06 Duitse les. 16.21 Orkest-
conc. (verv.). 17.00 Nieuws en weerbericht. 17.10
Vioolrecital. 17.30 Klass. muziek. 17.40 Boekbespr.
18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkroniek. 19.00
Nieuws en weerbericht. 19.40 Gram. 19.50 Lezing.
20.00 Orkestconcert. 20.40 Gram. 21.00 Idem. 22.00
Nieuws en weerbericht. 22.15 Pianowerken. 22.45
Gram. 22.55—23.00 Nieuws.
