o.b.
Camera
WITTER DAN DE WITSTE HAAN
Adenauers beste vriend is de
bankier Robert Pferdmenges
SS-er roeide „op verzoek" zijn
gezin en schoonfamilie uit
Hoogste verkeers-dodencijfer
ter wereld in Australië
Ontvoering van Eric Peugeot
SUNIL WAST STRALEND WIT
„Als ik Rus was zou ik
bezorgd zijn voor China"
{aam
DONDERDAG 14 APRIL 1960
5
Tragedie van een man, die
als 17-jarige SS-er werd
Glazcn koets opgepoetst
Tweederden van alle dodelijke
ongelukken te wijten aan drank
Arnold Toynbee
Puriteinse protestantdie in Bonn bekend staat
als „de souffleuren „de grote zwijger
Nederland schenkt
20.000 dollar aan F.A.O.
Barbara Moore gestart
Stralend wit wordt uw wasgoed met
Sunil. Bleken en blauwen mag u over
slaan. U wast minder, u spoelt minder,
u wringt minder. Uw wasgoed slijt dus
minder! U - en honderdduizenden an
dere huisvrouwen - merken direct dat
het hemelsblauwe Sunil tegelijk het
modernste en het degelijkste wasmiddel
is.
De mooiste witte haan verliest het van
uw stralend witte was!
v. DUIVENBODEN
Het
extra
voordelige
drielingpak
bespaart u
elke keer geld
Advertentie
(Van onze correspondent in Bonn)
In de Beierse hoofdstad München is
dezer dagen de 33-jarige handelsreiziger
Heinz Maier uit de gevangenis ontslagen,
hoewel vaststaat, dat hij op 9 mei 1945
twee vrouwen en drie kinderen heeft ge
dood. De daad geldt als verjaard. Hier is
in de eerste plaats volgens de Münchense
rechterlijke instanties sprake van een com-
In de Royal Mews bij het Buckingham
Paleis te Lond/zn laat de jeugd zich
niets ontgaan van het oppoetsen van
de „glazen koets", waarin prinses Mar
garet van Engeland op 6 mei van het
Clarence House naar de Westminster
Abdij zal rijden voor haar huwelijk
met de fotograaf Anthony Armstrong-
Jones. De „glazen koets", welke in
1881 voor de Londense Lord Mayor
Sir Whittaker Ellis, is gebouwd, is in
1910 door koning George V van Enge
land gekocht. De kleur van de koets,
welke is versierd met het koninklijk
wapen, is kastanjebruin. De koets werd
gebruikt door de koningin en de hertog
van Edinburgh toen zij na hun huwe
lijk naar hel paleis terugkeerden en
door de hertogin van Kent na de
kroning van koningin Elizabeth.
Pferdmenges behoorde met Adenauer
tot de oprichters van de C.D.U. in 1945 en
werd op verzoek van de bondskanselier
Advertentie
M,t Is een hele
zorg minder!"
„Als Ik nog denk aan vroeger l
jDic omslachtige methode
.En hoe ellendig ik me voelde!
Nu ken ik geen verloren dagen
meer. Met o.b.-hygiëne kun jc
overal aan meedoen. Fietsen,
dansen, sport, uitgaan
alles! Miljoenen vrouwen
genieten mcér van het leven,
dankzij o.b.-tampons, hun
Onmerkbare Bescherming, die
zij kunnen meenemen in het
kleinste tasje."
de moderne
hygiëne
per pakje van 10 tampons,voldoende
voor maandelijks gebruik:
Hormaal f Speciaal f 1.25
NEW YORK (UPI) De Britse histori
cus Arnold Toynbee meent dat de Russen
zich „meer bezorgd" moeten maken over
China dan over welk gevaar uit het Wes
ten dan ook. Indien China op de voor
grond treedt, zal hel Rusland in een andere
situatie brengen," zo verklaarde Toynbee
in een televisie-uitzending. „Indien ik me
thans in de plaats van een Rus zou kunnen
stellen, dan geloof ik dat ik me bezorgder
over China zou maken dan over de weste
lijke landen."
Toynbee zei dat. Rusland en het Westen
een taak gemeen hebben, zoals „opruiming
van de sloppen van de wereld." „Tenslotte
maakt Rusland thans deel uit van de rijke
minderheid van het menselijke ras. Het
bevindt zich aan onze zijde van de lijn."
Toynbee verscheen in het programma
„Small World" van de Columbia Broad
casting System met de Amerikaanse dich
ter Robert Graves en de Amerikaanse
auteur Philip Wylie.
(Van onze correspondent, in Sydney)
Zeven doden per dag, vijftig per week,
2500 per jaar, dat is het angstaanjagende
offer van mensenlevens, dat Australië
brengt aan de moloch der verkeerssnel
heid.
In zestig jaar zijn een miljoen Australiërs
omgekomen of gewond bij verkeersonge
vallen. Evenals in Nederland heeft het
hoge jaarlijkse ongevallencijfer grote be
zorgdheid gewekt. Het vorige jaar werden
er 2300 personen gedood en 55.000 gewond.
Per tienduizend auto's kwamen er 8,6 on
gevallen voor, waarbij iemand omkwam
of werd gewond. Weliswaar is dit belang
rijk minder dan in 1947, toen er veertien
ongevallen per tienduizend auto's waren,
maar reden tot tevredenheid is er niet zo
lang, zoals elk jaar het geval is geweest,
elk weekeinde lal van mensenlevens val
len te betreuren als gevolg van te snel
rijden en andere verkeersovertredingen,
waarvan vele worden veroorzaakt door.
de drank.
Er wordt in Australië veel bier ge
dronken en de uitdrukking „Eén voor on
derweg" om aan te duiden, dat. men nog
een laatste biertje drinkt vóór men het
café verlaat, -spreekt boekdelen. Tweeder
de van alle verkeersongevallen met dode
lijke afloop zijn, volgens een officiële op
gave, te wijten aan dronkenschap. (In
Nieuw Zuid Wales alleen kwamen in één
jaar 70.000 gevallen van openbare dron
kenschap voor. inclusief bij autorijders,
van wie er vierduizend werden beboet we
gens het „verkeren onder invloed van
sterke drank"). Terloops zij vermeld, dat
het alcoholgehalte van bier hier hoger is
dan in Nederland.
We moeten er echter bij vermelden, dat
de wegen in Australië (ruim achthonderd
duizend kilometer tegen rond dertiendui
zend in Nederland) lang niet die **graad
van perfectie hebben bereikt als in Ne
derland. Het land is zo uitgestrekt en het
bevolkingsgetal nog zó gering, dat het,
zelfs als er een miljard gulden aan we
genbouw zou worden besteed, niet moge
lijk zou zijn (wegens gebrek aan arbeids--
krachten), om binnen afzienbare tijd alle
wegen in een behoorlijke staat te brengen.
Er wordt in onder meer Sydney en de
dicht bevolkte gebieden hard gewerkt aan
verbetering. In Sydney bijvoorbeeld zijn
de meeste trams afgeschaft, worden de
tramrails weggehaald, en worden prach
tige, grote snel verkeerswegen aangelegd,
hetgeen zeker zal bijdragen tot verminde
ring van ongevallen. De politie ziet voorts
strenger toe op verkeersovertredingen en
de overheid heeft alleen al in Nieuw Zuid
Wales (3,5 miljoen inwoners), waar in 1959
bijna vijftigduizend verkeersongevallen
plaats hadden, aan meer dan drieduizend
automobilisten het rijbewijs ontnomen we
gens verkeersovertredingen
In de meeste staten moet men een rij
examen afleggen om een rijbewijs te krij
gen, maar in Zuid-Australië krijgt men
het eenvoudig door er schriftelijk om te
vragen.
Australië doet alle mogelijke moeite om
het publiek in het verkeer op te voeden:
lessen voor de schooljeugd, openbare de
monstralies, de instelling van parkeer
automaten. de bouw van geweldige par-
keerstations, de aanleg van voetpaden,
zebra-kruisingen, enzovoorts. De automo
bilist van buiten, die de rand van de
grote stad nadert, hoeft zijn vereniging
(vergelijk A.N.W.B. of K.N.A.C.) maar op
te bellen en er komt een charmante jon
gedame zijn plaats achter het stuur in
nemen om hem veilig door het drukke
verkeer te loodsen.
Australië heeft het grootste aantal auto's
per hoofd der bevolking na Amerika, Ca
nada en Nieuw Zeeland (namelijk één
auto op elke vier inwoners). Er rijden bij
na drie miljoen auto's op de Australische
wegen. Elke week levert de Australische
auto-industrie, waarin een miljard gulden
is belegd. 4500 nieuwe wagens af (inclu
sief import). Helaas is het dodencijfer van
het Australische snelverkeer het hoogst
van alle landen §er wereld: 24 per hon
derdduizend inwoners.
Er is één verademing voor de Neder
landse automobilist in Australië: hij be
hoeft zich, behalve in een klein aantal
plattelandsplaatsen, geen zorgen te maken
over fietsers. Bromfietsen ziet men er heel
zelden, scooters zijn uiterst gering in aan
tal. Een wegenwacht is er gelukkig wel
deze bestaat uit rijdende reparatie-wa
gens, maar diep in het binnenland moet
men er vooral niet op rekenen. Onderling
hulpbetoon is in zulke streken echter eer
een gewoonte dan een deugd.
Helaas zijn ook tal van Nederlandse
immigranten slachtoffer, van het verkeer
geworden. Alleen al in beide jaren 1958
en 1959 vonden elf Nederlanders de dood
op de weg bij verkeersongevallen.
Advertentie
Voor de televisie
Roland Peugeot heeft woensdagavond
voor de Franse televisie de daders be
zworen zijn kind terug te brengen. Met
tranen in de ogen beloofde hij, dat hij dan
bij de autoriteiten een officieel verzoek zal
indienen om van vervolging van de ont
voerder af te zien. Hij had overigens nog
geen aanklacht ingediend. Op het ministe
rie van Binnenlandse zaken in Parijs is
vernomen dat de politie zich niet zal men
gen in eventuele onderhandelingen tussen
de Peugeots en de ontvoerders.
De Franse televisie heeft in de loop van
de avond de roerende oproep van Roland
Peugeot verscheidene malen herhaald.
„Het is een vader wiens zoon zojuist van
hem is weggenomen, die vanavond tot u
spreekt", aldus zijn verklaring. „Ik ben er
zeker van dat iedereen die kinderen heeft
en die van zijn kinderen houdt, mij zal
begrijpen. Mijn enige zorg is zo spoedig
mogelijk Eric veilig en wel te vinden".
Een neef van Roland Peugeot heeft
woensdagavond de journalisten die de villa
van de Peugeots belegerden, dringend ver
zocht weg te gaan en niet in de buurt te
blijven rondhangen. Men hoopte dat de
ontvoerder, evenals dinsdagavond, te mid
dernacht zou opbellen met nadere instruc
ties.
De Nederlandse regering hqpft, op ba
sis van vrijwilligheid, een bijdrage van
20.000 dollar gestort bij de Voedsel- en
Landbouworganisatie van de UNO
(F.A.O.) ten behoeve van de wereldomvat
tende strijd tegen de honger, aldus heeft
de organisatie bekend gemaakt. Dit is de
eerste regeringsbijdrage voor deze strijd,
die in de loop van 1960 zal beginnen en die
in 1963 met een Wereldvoedselcongres"
in Rome zal worden afgesloten.
(Vervolg van pagina 1)
Inderdaad werden de ouders in de loop
van de volgende nacht tweemaal opgebeld
door een man die hun de inhoud van de
brief bevestigde. De aangekondigde aan
wijzingen, hoe het verlangde geld te over
handigen, dat de heer Peugeot al van de
bank had laten halen, bleven echter nog
altijd achterwege. Eric's vader had zich
aanvankelijk vast voorgenomen de politie
niet te verwittigen om het leven van zijn
zoontje niet in gevaar te brengen. Intus
sen hadden omstanders en getuigen hun
monden al voorbij gepraat en was het
nieuws ook de politie ter ore gekomen. Het
is nu trouwens nog moeilijk te zeggen of
de vader van het geroofde jongetje er ver
standiger aan had gedaan de politie, trots
de dreigementen van de gangsters, toch
wel te waarschuwen. Gistermorgen, toen
de politie al van het drama op de hoogte
was. waren de gangsters vermoedelijk
nog in Parijs. Het telefoongesprek moet,
naar het geluid van de stem te oordelen,
volgens de heer Peugeot in elk geval van
uit Parijs of de onmiddellijke omgeving
zijn gevoerd. Waarschijnlijk zijn de gang
sters, toen het nieuws door de radio werd
pleet oorlogsdrama, dat overigens een ver
schrikkelijk vervolg kreeg. Maier was als
17-jarige bij de S.S. gekomen, en kwam
daarbij in contact met de familie van de
S.S.-generaal en nazi-rijksafgevaardigde
dr. Herbert David. In het bijzonder werd
de toen 17- a 18-jarige S.S.-man goede
maatjes met de 16-jarige dochter van de
S.S.-generaal, Rosemarie. Toen de Russen
de Tsjechische plaats Leitmeritz, waar èn
Davids familie en Maier destijds woonden,
naderden kreeg Maier van de S.S.-chef
opdracht, om mevrouw Davids, de 16-jarige
Rosemarie, Davids 12-jarige zoon Herbert,
zijn 4-jarige zoon Dietbert en zijn 1-jarige
dochter Heidemarie en daarnaast nog Da
vids oude moeder en een andere vrouw
Margarete Schaurek naar het Westen te
rijden. David zou Maier gezegd hebben,
dat zijn gezin de Russen in geen geval
levend in handen mocht vallen. De jonge
S.S.-er laadde het hele gezelschap in een
auto, maar sloeg al gauw een landweg in.
Op een gegeven ogenblik zagen de vluch
telingen in de verte een aantal tanks, zij
dachten dat het Russische tanks waren, en
de beide vrouwen David raakten in com
plete paniek. Ze zagen geen mogelijkheid
meer om aan de Russen te ontkomen en
vroegen de 18-jarige S.S.-man Maier om
hen en de kinderen dood te schieten. Maier
weigerde eerst maar schoot tenslotte de
vrouw, de moeder en de kinderen van zijn
S.S.-chef David dood. Met Rosemarie Da
vid en de vrouw Schaurek slaagde hij er
daarna in Beieren te bereiken.
„Op verzoek"
Van dit drama is buiten Maier thans nie
mand meer in leven. Margarete Schaurek
stierf onlangs, Rosemarie huwde met Maier
een huwelijk dat door grote financiële
moeilijkheden tot een tragedie werd. Op
9 februari 1955 verzocht volgens Maiers
verhaal Rosemarie hem, om het gehele
kleine gezin Maier zelf, Rosemarie en
hun driejarig zoontje te doden. Het
drietal reed op die dag het bos in, waar de
vrouw op haar kind schoot, Maier het
jongetje tenslotte doode, daarna zijn vrouw
doodschoot en vervolgens poogde zelf
moord te plegen. Hij bleef evenwel na een
schot in het hoofd verlamd maar levend
liggen. Voor deze daden werd Maier in
1955 wegens doodslag tot slechts vier jaar
veroordeeld.
De Münchense rechtbank besloot dezer
dagen wegens de in 1945 gepleegde moor
den of gevallen van doodslag-op-verzoek,
die Maier zelf het vorige jaar had bekend,
geen gerechtelijke vervolging in te stellen.
Men ging er van uit, dat de toen 18-jarige
S.S.-er „op verzoek" gedood had, en dat
delict thans verjaard is. Buitendien was en
is Maier verminderd toerekening'svatbaar
en verkeerde hij destijds in een staat van
moreel verval. Men liet Maier, een man
beladen met de dood van zeven mensen
dezer dagen dan ook vrij.
De Britse superwandelaarster, dr. Bar
bara Moore, is gisteren haar wandeltocht
van 3.039 mijl dwars over de Verenigde
Staten begonnen. Dx\ Moore beloofde dat
zij de twee Britse militairen die een dag
eerder zijn vertrokken zal inhalen.
Armen zwaaiend begon de 56-jarige En
gelse van Russische afkomst haar wande
ling vanaf de trappen van het stadhuis
van San Francisco.
Dr. Moore is van plan 16 tot 18 uur per
dag te lopen en vijf tot zes mijl per uur
af te leggen. Zij hoopt het continent van
San Francisco naar New York in 45 da
gen dwars over te steken.
Zij bevond zich ongeveer 60 mijl achter
Palrick Moloney, de 34-jarige sergeant van
de R.A.F., en Mervyn Evans, de 33-jarige
sergeant bij het Britse leger, die gisteren
zijn vertrokken.
Beide sergants verklaarden dat zij de
wandeling niet als een race beschouwen,
maar dr. Moore verklaarde niettemin
strijdlustig: „Ik zal ze verslaan."
Toen in 1859 de Royal Albert spoor
brug te Saltash over de rivier de Ta-
mar, gebouwd door Isambard Kingdom
Brunei, van de Great Western Railway
Company, in gebruik iverd gesteld,
was er eindelijk een vaste verbinding
tussen de Engelse graafschappen Devon
en Cornwall, welke tot dan toe door
een pont met elkaar waren verbonden.
Nu, honderdeneen jaar later wordt
hard gewerkt aan een tweede vaste
verbinding, een verkeersbrug, welke in
de herfst van het volgend jaar moet
zijn voltooid. De foto toont de oude en
de nieuwe in aanboiLW zijnde brug.
(Van onze correspondent in Bonn)
Men noemt hem „de grote zwijger van
Bonn", „de souffleur van bondskanselier
Adenauer", „de Graue Eminenz" van de
Westduitse regering, „de ijverigste, maar
ook zwijgzaamste bezoeker van de Bonds
dag". Onlangs is hij tachtig jaar geworden
en, evenmin als zijn vriend Konrad Ade
nauer, denkt hij er over zijn werkzaam
heden voorgoed aan kant te zetten. Deze,
ietwat raadselachtige man, is de Keulse
bankier Robert Pferdmenges, pas in brede
kring bekend geworden door zijn vriend
schap met de vier jaar oudere Adenauer.
Het is buiten kijf, dat Pferdmenges lot
de invloedrijkste persoonlijkheden van de
Bondsrepubliek behoort, juist door zijn
vriendschap met Adenauer, die de raad
gevingen van de Keulse bankier op hoge
prijs stelt, maar van wie overigens bekend
is dat hij allereerst zijn eigen wil pleegt
te volgen. Hij geldt als de enige persoon
lijke vriend, die de bondskanselier heeft
en deze vriendschap is reeds veertig
jaar oud. In de twintiger jaren toen de
rooms-katholiek Adenauer burgemeester
van Keulen was, wilde de prostestant.
Pferdmenges op Goede Vrijdag het graf
van zijn ouders bezoeken. Doch een grote
mensenmenigte, die juist een voetbalwed
strijd had bezocht, versperde hem de weg.
Kwaad wendde de bankier zich tot bur
gemeester Adenauer sedertdien werden
er geen voetbalwedstrijden meer op Goede
Vrijdag in Keulen gespeeld en waren beide
mannen beste vrienden. Hun levens liepen
niet geheel, maar in sommige opzichten
toch wel, parallel.
Achterneef van Engels
Pferdmenges is de zoon, en negende
kind. van een textielfabrikant uit Mön-
chen-Gladbach. De fabrikantenzoon Frie-
drich Engels, die in 1847, samen met Karl
Marx, het Communistisch Man;r-st op
stelde, was zijn oud-oom. Pferdmenges
leerde te Londen en Antwerpen het ban
kiersvak en was als dertigjarige reeds
directeur van de disconto-maatschappij
te Londen salaris per jaar honderd
duizend goud-mark. Toen een andere bank
hem destijds wilde overnemen en daarbij
een miljoen per jaar als salaris beloofde,
bedankte Pferdmenges voor de eer: wie
zoveel bood kon zijns inziens geen goede
financiële basis hebben....
Pferdmenges werd in 1931 directeur van
de bank Sal. Oppenheim jr. und Cie. In
1938 moest de bank, op last van de nazi's
op zijn naam worden overgeschreven,
maar in 1947 voerde hij de oude naam
weer in. Na de aanslag op Hitier, op 20
juli 1944, nam de Gestapo Pferdmenges
gevangen. Reeds van 1933 af stonden
Pferdmenges en Adenauer op goede voet:
toen Adenauer in 1933 door de nazi's als
burgemeester van Keulen werd afgezet,
legde kort daarna ook Pferdmenges, tot
dan toe adviseur van de regering-Brüning
en van Schacht, zijn openbare ambten
neer. De Briste bezetters ontsloegen Ade
nauer in 1946 wegens „ongeschiktheid" als
burgemeester en Pferdmenges als voor
zitter van de Kamer, van Koophandel te
Keulendesondanks is Pferdmenges. in
tegenstelling tot Adenauer, steeds pro-
Brit-s gebleven.
Late negentiende eeuwer
in 1950 lid van de Bondsdag, de Tweede
Kamer te Bonn. In zijn tienjarige parle
mentaire leven heeft de bankier evenwel
nog nooit één rede gehouden. Daartegen
over staat, dal zijn invloed op het econo
mische en financiële, en zelfs op het poli
tieke leven in de Bondsrepubliek, door zijn
invloed op de bondskanselier, groot ge
noemd wordt. De „grote zwijger van Bonn
en de Bondsdag" heeft, zo heeft men dezer
dagen opgemerkt, meer in de melk te
brokken dan zes ministers bij elkaar....
Met staatssecretaris Globkc geldt; hij als
een der weinigen, die zich vertrouwden
van Adenauer kunnen noemen. Maar
Pferdmenges moge in het openbare leven
een zwijgzame figuur zijn, in de Bonds
dagcommissies is hij een man van zeer
groot gezag. Deze late negentiende eeuwer
heeft overigens veel puriteinse trekjes:
hij bezoekt geen theater, bioscoop of con
certzaal. Hij rookt één sigaar per dag, is
een verwoed wandelaar, is bijzonder zuinig
maar ongetwijfeld miljonair. Toen men
hem eens vroeg wat hij zou doen wanneer
men hem een miljoen zou schenken, ant
woordde Pferdmenges, die commissaris is
van een reeks ondernemingen: „Mij zelf
beperkingen opleggen". Gespeculeerd
heeft hij nooit. Spaarzaamheid is een der
grootste deugden in zijn ogen; geld uit
geven een zinloos bedrijf.
Robert Pferdmenges een bijzondere
persoonlijkheid in de Bondsrepubliek is
ongetwijfeld een man op de achtergrond,
wiens vriendschap met Adenauer zelfs
een der vaste fundamenten van de Bonds
republiek is genoemd. Die vriendschap is
veertig jaar oud, zeer intiem, maar pas
oen jaar lang' op voet van „jij en jou".
Toen Pferdmenges vorig jaar vijftig jaar
getrouwd was, schreef Adenauer aan
mevrouw Pferdmenges, dat dit misschien
het gunstigste ogenblik was om wat ver
trouwelijker met elkaar te worden: de
koele politicus en de even gereserveerde
bankier dronken pas toen „Bruderschaft"
en zeggen pas sedertdien je en jij tegen
elkaar
Advertentie
omgeroepen, met de kleine Eric, daarna
verder op de vlucht geslagen.
Grootscheepse jacht
Een ontvoering als die waarvan Eric
Peugeot nu het slachtoffer is gewerden en
die de roof van de baby van het Ameri
kaanse echtpaar Lindberg in herinnering
brengt, heeft zich in Frankrijk sinds 25
jaar niet meer voorgedaan. Wanneer de
kleine Eric enig lichamelijk gevolg van dit
avontuur zal moeten lijden, dan riskeren
zijn ontvoerders levenslange verbanning
of de doodstraf. Maar voor het ogenblik
vraagt heel Frankrijk zich, met de ouders
en familieleden van het verdwenen jonge
tje, in panische angst alleen maar af of
de politie de hand op de misdadigers zal
weten te leggen. Na hun tweede telefoon
tje gistermorgen hebben de daders niets
meer van zich laten horen en men vreest
dat zij niet slechts Parijs maar misschien
zelfs Frankrijk al verlaten hebben, of
schoon alle grensposten, wegen, stations,
havens en vliegvelden onmiddellijk onder
verscherpte controle werden geplaatst.
De vader heeft woensdagavond een be
loning uitgeloofd voor inlichtingen die kun
nen leiden tot het opsporen van zijn kind.
De Franse minister van Binnenlandse
Zaken heeft de directeur van de nationale
veiligheidsdienst, Verdier, opdracht gege
ven zich persoonlijk met de opsporing be
zig te houden.
aluminium
laioezlefin
De beste service bit
Ged. Oude Gracht 108 - 110 - Haarlem
Telefoon 17165
7
