Kruisverenigingen verzetten veel werk
voor de volksgezondheid
mm
RENAULT
AUTOMOBIELEN
Leden betalen slechts een
kwart van de kosten
OCTERNO
Rode Kruis heeft geen last
van personeelstekort
Dr. Glastra van Loon sprak voor
Ver. Bescherming Voetgangers
HET PAASTOERNOOI
VAN BMHC
Radio Moors
Het heeft echter wel gebrek aart
vooral „negatieve", bloedgevers
7
Geen werkster
Vele taken
J. L. Bilder opnieuw beste
Bloemendaalse schutter
De psychologie van de weggebruiker
Bevrijdingskrant in
Bloemendaal
ZATERDAG 16 APRIL 1960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
IEDERE DAG trekken ze door de stad en ook daarbuiten,
van het ene adres naar het andere. Door weer en wind. Op
een fiets of, zoals men de laatste tijd ook wel ziet, op een
brommer. Op sommige adressen konten ze al twintig jaar,
iedere dag twee keer. Zij konten in gezinnen waar een zieke
hun zorgen nodig heeft. Hun bezoek is in vele gevallen een
vertrouwd en herhaald figuursteekje in het levenspatroon
geworden. Als een klokslag in het gestadig verder tikken van
de tijd. Het legertje van ongeveer dertig wijkzusters doet
zijn werk zonder ophef. Zij verzetten een brok volksgezond
heid. Een stuk van het grote werk, dat de kruisverenigingen
ook in Haarlem en omgeving doen. De taken zijn talrijk en
gevarieerd en de leiding doet haar best het raderwerk zo
gesmeerd mogelijk te latenlopen. Toch zijn er heus wel moei
lijkheden. Die zijn overal waar mensen met elkaar in contact
komen. Het botert niet altijd tussen de kruisverenigingen en
het publiek. Er zijn soms klachten. Wij kregen zo'n klacht.
Van een abonnee. „De kruisverenigingen willen wel graag
leden hebben, maar als men om hulp vraagt is deze moeilijk
of niet te krijgen". Is deze klacht gegrond? Zo ja, wat zijn
dan de oorzaken? Is er misschien op bepaalde punten van
het werk een tekort aan personeel of aan materiaal? Om een
beter inzicht te krijgen in het werk van de kruisverenigingen
en de moeilijkheden, waarmee zij te kampen hebben, zijn
we eens gaan praten met de administrateurs, met wijkzusters
en met kraamverzorgsters. Het bleek dat zij ook wel klachten
hadden. Over het publiek. Over mensen die menen dat de
drie rijksdaalders per jaar die zij aan contributie betalen
nog veel te veel zijn. Over mensen die proberen het ver
plegende personeel uit te buiten. Over mensen die de kruis
vereniging maar wat voorliegen om hun doel te bereiken.
Hieronder volgt het resultaat van onze bevindingen.
In Haarlem zijn de afdelingen gevestigd
van het (neutrale) Witte Kruis, het (r.k.)
Wit-Gele Kruis en het (protestants-chris
telijke) Oranje-Groene Kruis. Drie van de
vier gezinnen en alleenstaanden in Haar
lem en omgeving zijn lid van een kruis
vereniging. Bij het lid worden spelen zo
wel materiële als ideële overwegingen een
rol. De gedachte dat men de kruisvereni
ging wel eens nodig kan hebben is meestal
wel vermengd met het besef van het be
lang van de volksgezondheid in het al
gemeen. Dit besef blijkt ook uit het feit
dat in de kaartenbakken van de afdeling
Haarlem van het Nederlandse Rode Kruis
negentienduizend namen voorkomen. En
dat terwijl de kans dat men het Rode Kruis
nodig heeft veel kleiner is dan bij de drie
kruisverenigingen en veel meer het cha
ritatieve element spreekt.
In het algemeen kan men zeggen dat de
belangstelling bij het publiek voor het
werk van de kruisverenigingen groeit. Het
Witte Kruis afdeling Haarlem bijvoorbeeld
had op 1 oktober 1955 8400 leden. Thans
zijn het er ongeveer elfduizend, dat is cir
ca een kwart van de bevolking in deze
omgeving. De acht wijkverpleegsters in
de toekomst komt er een negende speciaal
voor het oostelijk stadsdeel inclusief Park
wijk leggen jaarlijks 32.000 bezoeken af
en helpen in die tijd zeventienhonderd ge
zinnen en alleenstaanden. De kans dat
men wijkverpleging van het Witte Kruis
nodig heeft is dus zeer groot, namelijk één
op zes. En die verhouding is bij de andere
kruisverenigingen wel ongeveer hetzelf
de. Neemt men echter de andere werk
zaamheden er bij, zoals kraamzorg, zui
gelingen- en kleuterzorg en het uitlenen
van verplegingsartikelen dan blijkt dat
van de leden een vijfde in aanraking komt
met het Witte Kruis.
Wat de wijkverpleging betreft kan het
Witte Kruis aan de vraag voldoen. Op dit
punt is er geen personeelstekort. Het komt
er niet op aan hoelang de dokter meent
dat een patiënt hulp moet hebben de
wijkzuster kan komen, een of twee keer
per dag, al is het jaren. Ook met de ver
plegingsartikelen kan het Witte Kruis in
de behoefte voorzien, zo zei men ons. De
vijf magazijnen liggen over de hele stad
verspreid. „Wij willen zo dicht mogelijk
bij de bevolking komen," is het motief.
Jaarlijks worden circa vierduizend artike
len gratis in bruikleen verstrekt. Men
schaft zoveel mogelijk ook de nieuwste ar
tikelen aan.
Het zwakke punt bij de kruisverenigin
gen is de kraamzorg-aan-huis. Hier is
sprake van personeelstekort. Het Witte
Kruis zorgt voor kraamhulp in twee vor
men: verzorging thuis gedurende de hele
kraamtijd en wijkkraamverzorging, waar
bij moeder en kind twee keer per dag hulp
krijgen. De leden betalen naar draag
kracht. Gratis kraamverzorging is nu een
maal nog niet denkbaar. Eén geval kost
ruim tien jaar de contributie van één lid.
Door het personeelstekort kan het Witte
Kruis twintig a vijfentwintig percent van
de aanvragen niet verzorgen. Kraam
vrouwen moeten de aanvraag al indienen
als zij vier maanden in verwachting zijn.
Het Witte Kruis kan niet alles aannemen,
maar de kraamvrouwen die ingeschreven
worden, krijgen hulp. Dat zijn er gemid
deld achthonderd per jaar. Méér kunnen
de twintig kraamverzorgsters van het Wit
te Kruis niet verwecken
Op het ogenblik zijn twaalf meisjes in
opleiding in het kraamcentrum aan de
Zaanenstraat. Dit aantal is echter te laag.
Tijdens de opleiding, die vijftien maan
den duurt (drie maanden klinisch en een
jaar praktijk) krijgen de meisjes een
maandelijkse vergoeding van 65 tot 85
gulden. Meisjes van buiten kunnen in het
internaat aan de Nieuwe Gracht wonen.
De salarissen zijn de laatste tijd behoor
lijk „opgetrokken". Na het behalen van
het Rijksdiploma komt de verzorgster op
176 en dit bedrag loopt in zes jaar op
tot 245. Kraamverzorgsters hebben in de
gezinnen vrije kost. tiet werven van leer
lingen is bij het kraamcentrum een zor
genkind. Toch doet men hier ook verheu
gende ervaringen op. Er melden zich
Dit moment is steecis weer een hoogte
punt in hel leven van de kraamhulp.
Er is weer een jong leven voor een dag
of - tien aan haar 'zórgen toëvertrouwd.
meisjes die hun goed betaalde kantoor
baan vaarwel zeggen. Later zeggen zij blij
te zijn met de verandering in hun leven.
De kraamverzorgsters worden geïn
strueerd over de hulp die zij in de gezin
nen moeten bieden, maar en dat is ook
belangrijk ook over de hulp die zij niet
behoeven te bieden. Het komt namelijk
nogal eens voor dat huisvrouwen te hoge
eisen aan de kraamhelpster stellen. Zij is
er alleen om moeder en kind te verzorgen
en normale huishoudelijke werkjes te ver
richten. Zij is cr in geen geval voor de ge-
zinswas, grote kamerbeurten of ander ex
tra werk. Daar zijn ze niet voor gediplo
meerd. Anders kunnen ze beter werkster
zijn en dan zouden ze ook meer verdie
nen.
Teleurstellend is het ook als een kraam
verzorgster, die na een dagtaak van elf
uur op de rand van het rayon, ergens in
de polder, vraagt een kwartier eerder te
mogen weggaan om de niet zo veelvuldig
rijdende bus te pakken, te horen krijgt:
„Nee, je dag duurt tot zeven uur en tot
zolang moet je blijven."
Veel van wat we schreven over het Wit
te Kruis geldt uiteraard ook voor het Wit-
Gele Kruis. De dertien wijkzusters die in
Haarlem, Bloemendaal, Aerdenhout cn
Overveen werken, kunnen in de behoefte
voorzien. „We klagen niet over het aan-
De verpleging van patiënten thuis is een belangrijke tak van het kruisiverk
bod van personeel voor deze tak. In gro
tere steden is het veel moeilijker," zei
men. Ieder van de 13.000 leden van deze
kruisvereniging kan, als het nodig is, reke
nen op hulp van een wijkzuster. Mits er
een doktersattest is. Maar dan is die hulp
ook onbeperkt, al is het twintig jaar en
langer. Sommige mensen vergeten echter
dat die hulp alleen voor de patiënt is. „Het
is jammer dat er leden bedanken omdat
ze menen dat wijkziekenverpleging een
soort gezinszorg is," zei men.
We vroegen hoe ver men bij het Wit-Gele
Kruis gaat bij het uitlenen van verple
gingsartikelen. „Als het medisch verant
woord is, gaan we héél ver. Ieder jaar
oriënteren we ons op de Jaarbeurs voor
de aanschaffing van de modernste artike
len. Voor infraphillampen en babyweeg
schalen hebben we een termijn van inle
vering moeten stellen. Langer dan een be
paalde tijd heeft men deze artikelen toch
niet nodig," was het antwoord.
Soms blijven artikelen jaren weg. Er zijn
mensen die een voorwerp verslijten en het
dan komen ruilen. Het gebeurt ook wel dat
iemand een babyweegschaal terugbrengt
en meteen als lid bedankt. Alsof de kruis
vereniging nergens anders voor zorgt dan
voor weegschalen
Het Wit-Gele Kruis heeft één groot ma
gazijn dat centraal is gelegen. Het is dag
en nacht geopend. De leden kunnen dus
altijd terecht. Bovendien heeft men met
één magazijn aan minder voorraad vol
doende dan met meer magazijnen en de
administratie is eenvoudiger.
Ook deze kruisvereniging zou nog meer
kraamverzorgsters kunnen gebruiken.
„Geef ons er nog maar een stuk of tien".
En dat terwijl er in het rayon dat onge
veer Zuid-Kennemcrland omvat, al 46 ver
zorgsters in touw zijn. Maar een kraam
hulp is dan ook tien dagen achtereen in
een gezin. Twee keer per jaar begint er
een opleiding tot kraamverzrogster en in
die tijd hebben de meisjes kost. inwoning
en bewassing vrij. Bovendien krijgen ze
65,- zakgeld. Men zou hun status onge
veer kunnen vergelijken met die van eer
ste leerling-verpleegster. Momenteel heeft
het Wit-Gele Kruis negen meisjes in op
leiding.
In tegenstelling tot de beide genoemde
kruisverenigingen heeft het Oranje-Groe
ne Kruis te weinig" wijkzusters. Men zei
ons hier dat er te veel andere mogelijk
heden voor hen bestaan. De meisjes kun
nen betere banen op kantoor krijgen. Bo
vendien komen er steeds meer poliklinie
ken. bejaardentehuizen en dergelijke, en
het aanbod van personeel houdt ook geen
gelijke tred met de groei van de bevolking.
Binnen vijf of tien jaar zal men hier iets
aan moeten doen, zei men. Het Oranje-
Groene Kruis heeft tien wijken en de
zusters houden bij hun werk contact met
de wijkdominee.
Tot dusver hebben we alleen gesproken
over de wijkverpleging, de kraamzorg en
de verplegingsartikelen, maar, zoals we
in de aanhef al zeiden: de taken van de
kruisverenigingen zijn talrijk en gevari
eerd. Zij organiseren talrijke cursussen.
Aanstaande moeders kunnen zwanger-
schapsgymnastiek krijgen en steeds meer
kraamvrouwen zien ook het belang van de
„na-gymnastiek" in. Jonge moeders, wier
handen bij de verzorging van de eerstge
borene verkeerd staan, kunnen, als zij lid
zijn gratis een cursus zuigelingenzorg vol
gen, eventueel later gevolgd door een in
kleuterzorg. De kruisverenigingen exploi
teren consultatiebureaus voor zuigelingen
en kleuters. Er zijn lessen in verpleging
van niet ernstige zieken thuis. Er zijn
filmavonden, waar de bezoekers worden
voorgelicht over de geestelijke en lichame
lijke gezondheidszorg. Kinderen die daar
aan behoefte hebben, krijgen in het sola
rium tegen een redelijke vergoeding een
hoogtezonkuur. De wijkzusters assisteren
bij de polio-inentingen. Op de consultatie
bureaus worden de kinderen met toestem
ming van de ouders ingeënt tegen pokken,
difterie, kinkhoest en tetanus. De kruisver
enigingen nemen actief deel aan de bestrij
ding van astma, kanker en reuma en de
revalidatie van minder-validen. Ze maken
propaganda voor betere tandverzorging en
lichaamshygiëne.
Zo uitgebreid is het werk van de kruis
verenigingen dat de leden drie tot vier keer
meer aan contributie zouden moeten beta
len om de werkelijke kosten goed te ma
ken. Een der administrateurs, die wij
spraken, zei het volgende hierover: „Een
vijfde van de leden komt in aanraking met
onze vereniging. Het is wel teleurstellend
als leden, die menen niet voldoende hulp
te krijgen, weglopen. Maar beseft men wel
voldoende dat het lidmaatschap slechts
récht geeft op hulp?
Die hulp is echter zo uitgebreid dat
ieder lid eigenlijk ongeveer dertig gulden
per jaar zou moeten betalen, als de over
heid niet zoveel bijspijkerde. Zij doet
dit in de vorm van prestatiesubsidies, dus
geen compensaties van het exploitatie
tekort. Indien de verenigingen optimaal
aan de eisen zouden willen voldoen, zou
het exploitatietekort stijgen. Om de
zaken goed te financieren zou men veel
meer moeten kunnen rekenen op het
particuliere initiatief. Dan behoefden we
niet alsmaar bij de overheid aan te
kloppen". En zijn collega bij een andere
kruisvereniging zei, toen we spraken
over de sociale verantwoordelijkheid van
het publiek ten opzichte van de volks
gezondheid: „Als lid van de gemeen
schap behoor je lid te zijn van een kruis
vereniging".
De kraamverzorgster zorgt niet alleen voor moeder en kind, maar zij verricht ook
normale huishoudelijke karweitjes. Het helpen van de melkboer hoort daar ook bij.
Het hockeyspel in Bloemendaal zal met
het paasweekeinde in het teken staan van
een groot internationaal paashocke'ytoer-
nooi. Het wordt evenals vijf jaar geleden
gehouden door de vereniging BMHC, om
dat het vijfenzestig jaar is geleden, dat
een van de exponenten van de Bloemen-
daai-Musschen-Haarlem-Combinatie (na
melijk „Haarlem") werd opgericht. Dit ge
beurde in 1895 door enige enthousiaste
jonge aanhangers van een toen nog vrij
wel onbekend spel van stok en bal. In die
afgelopen jaren is de vereniging uitge
groeid tot de grootste hockeyvereniging in
Kennemerland en heeft vele successen ge
boekt.
BMHC heeft dus een groots toernooi op
gezet, waaraan ruim tien elftallen zullen
deelnemen. Alleen al uit Engeland zullen
vrijdag twee vliegtuigen landen met spe
lers van de vijf Engelse elftallen, te weten
Scorpions, Cambridge, Nottingham, Brom
ley en Bachanalians. Uit Bordeaux komt
de vereniging Primrose, uit Nederland de
Batavieren, de Boekaniers, Amsterdam en
twee elftallen van het organiserende
BMHC.
Het toernooi wordt gespeeld vandaag
van twaalf tot vier uur, zondag en maan
dag van elf tot vier uur.
Bovendien wordt op de tweede paasdag,
maandag 18 april, om drie uur een wed
strijd gespeeld tussen het Nederlands B-
elftal en een team. dat is samengesteld uit
de aan het toernooi deelnemende elftallen.
Uit elk elftal zal een speler in het toer-
elftal worden gekozen.
Tussentijds staan nog twee feestavonden
op het programma. Vanavond zal het
festijn in de Kennemer Golfclub (Zand-
voort) worden gehouden, zondagavond in
Brinkmann (Haarlem).
Advertentie
TELEVISIE - RADIO
erkend - gediplomeerd
KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM
Tel. 14609
Tijdens een bijeenkomst in het politie
bureau in Overveen werd dezer dagen
door de burgemeester van Bloemendaal, dr.
D. H. Peereboom Voller de jaarlijkse
schietprijs uitgereikt aan de beste schutter
van de reserve-pol itie. Voor de vierde keer
werd reserve-agent J. L. Bilder nummer
één, waarmede hij verleden jaar de eerste
wisselbeker definitief in zijn bezit kreeg
en nu weer de tweede wisselbeker voor de
eerste keer veroverde met een totaal van
468 punten. Tweede werd reserve-adjudant
O. de Vries met 462 punten en derde re
serve-agent F. Elhorst met 458 punten.
Daarnaast werd een paasschietwedstrijd
om eieren gehouden, die werd gewonnen
door reserve-agent H. C. Markus met 50
punten en H. W. Dikkeboom als tweede
met 48 punten.
„ONDER ONS" GAAT KLUCHT SPELEN.
De toneelvereniging „Onder Ons" uit
Heemstede-Beniiebroek heeft'thans in stu
die genomen „Met hartelijke gelukwen
sen", klucht in drie bedrijven door Dick
van Maasland. Het stuk is bestemd om
als besluit van het winterseizoen op de
zaterdagen 21 en 28 mei te worden ge
speeld. De eerste opvoering geschiedt in
gebouw „Rehoboth" in Bennebroek, de
tweede in het wijkgebouw „De Princehof"
in De Glip.
Advert pritie
„OP HET LICHAAM GEWEVEN"
corsetten bustehouders
gaines step-ins
HAARLEM: HOUTPLEIN hoek
RAAMSINGEL - TEL. 14384
Het werk dat het Rode Kruis voor
de volksgezondheid doet, wijkt in
sterke mate af van dat der drie overi
ge kruisvereniging in Haarlem en om
geving. In het gebouw aan de Pavil
joenslaan zijn onder meer de bloed
transfusiedienst en de trombosedienst
gevestigd. Hier zijn vier verpleegsters
werkzaam- Het probleem van onvol
doende personeel kent het Rode
Kruis niet. Het kan zelfs meer men
sen krijgen dan het nodig heeft. Wat
het wel nodig heeft, ja dringend no
dig, dat zijn bloedgevers, vooral de
„rhesus negatieven". Om precies te
zijn gaat het om de bloedgroepen B,
AB en O negatief en AB positief,
maar eigenlijk zijn alle bloedgroepen
welkom.
In de administratie staan de namen van
zevenduizend gekeurde bloedgevers, maar
van de moeilijke bloedgroepen zijn er
soms maar één of twee. Is er in één der
ziekenhuizen nu een patiënt die meer
transfusies moet hebben, dan komt de
bloedtransfusiedienst onmiddellijk in de
knel. Wel beschikt het ziekenhuis over een
Hoe komt het dat vele weggebruikers
handelen zoals zij handelen? Waarom
moeten zij per se in een bocht passeren?
Waarom zijn ze vaak zo agressief, waarom
geven ze geen voorrang en kunnen ze
niet hebben dat ze ingehaald worden? Hoe
komt het dat er zoveel snelheidsmaniakken
op de weg zijn? Op deze vragen heeft dr.
F. H. Glastra van Loon, zenuwarts in Den
Haag, een antwoord gegeven tijdens de le
zing die hij onder de titel „De psychologie
van de weggebruiker" dezer 'lagen
voor de afdeling Haarlem en omstreken
van de Nederlandse Vereniging Bescher
ming Voetgangers in de kleine zaal van
de Vereniging van Vrijzinnig Hervormden
in Haarlem heeft gehouden.
De spreker vestigde er de aandacht op
dat het gedrag van de weggebruiker afhan
kelijk is van verschillende factoren zoals
leeftijd, sexe, intellect, gezondheidstoe
stand, instelling ten opzichte van de maat
schappij, gemoedsgesteldheid en erfelijke
eigenschappen. Hij was van mening dat
het huidige verkeer aan de mens eisen
stelt die boven zijn eigenlijke aanleg gaan.
De ontwikkeling van de techniek waardoor
steeds grotere snelheden worden behaald
hebben de mens min of meer tot een slaaf
gemaakt van zijn voertuig. Het aantal ver
keersongelukken vormt, naast het verlies
van mensenlevens, een ernstige bedreiging
van de volksgezondheid.
Jeugd en bejaarden
Vooral onder de jonge kinderen is het
aantal slachtoffers groot. Niet minder dan
de helft van het totaal aantal sterfgeval
len onder de jeugd is in het verkeer ver
ongelukt. Kinderen moeten dan ook zo
vroeg mogelijk vertrouwd worden gemaakt
in en met het verkeer. Ook voor bejaar
den geldt dat zij hun angst voor het mo
derne verkeer moeten leren overwinnen.
De spreker was er evenwel geen voorstan
der van dat bejaarde mensen als zij zich
voor een fiets te oud voelen op een brom
fiets gaan zitten.
In de grote steden beschouwt de voet
ganger zich, vaak niet ten onrechte, als
de paria onder de weggebruikers. Een gro
te rol in het verkeer speelt het anticipa
tievermogen van de weggebruikers, het tij
dig voorzien van en het zich kunnen aan
passen aan de verkeerssituatie. „Er is
geen machine denkbaar die ooit zo goed
kan anticiperen als de mens." De automo
bilist wiens aandacht te lang geboeid
wordt moet juist als een ontspanning op
treedt oppassen, omdat dan zijn oplettend
heid vermindert. Langdurige afwisseling
van licht en donker, bijvoorbeeld bij een
boombeplanting langs de weg, kan ver
moeidheid en zelfs bewusteloosheid ver
oorzaken. Ook wees de spreker op het ge
vaar van het roken in een gesloten wa
gen en op de invloed van atmosferische
omstandigheden. Hij waarschuwde tegen
het onmatig gebruik van opwekkingsmid
delen, alcohol e.d.
Vijanden
Vele anders vriendelijke mensen gedra
gen zich in het verkeer als onverzoenlijke
vijanden. Het rijden voor zijn plezier is
er bijna niet meer bij. Men heeft altijd
haast en laat met de machine zijn „pas-
seerdrift" de vrije loop. Ook als er iemand
voortdurend achter ons rijdt werkt dat
vaak irriterend en drukken we het gaspe
daal dieper in. Dit gedrag is volgens de
spreker een overblijfsel van het jachtin
stinct dat de vroegere mens bezat. Mensen
die haast hebben kijken altijd grimmig om
dat ze niet vrij om zich heen kunnen zien
wat in strijd is met de menselijke natuur.
Als oplossingen van het verkeersvraag-
stuk zag de spreker het analiseren van
ongelukken, wetenschappelijk onderzoek
van de gedragingen van verkeersdeelne
mers en het verbeteren van tal van be
staande verkeerswegen. Bovenal moeten
de weggebruikers leren rekening te houden
met eikaars zwakheden en tekortkomin
gen.
Na de uiteenzettingen van dr. Glastra
van Loon volgde een geanimeerde gedach-
tenwisseling. Onder de aanwezigen be
vonden zich onder meer mr. G. W. F. van
der Valk Bouman, officier van Justitie bij
de Haarlemse rechtbank, en inspecteur
G. J. Endlich van de Haarlemse verkeers
politie.
voorraadje bloed, maar dat blijft maar
enkele dagen goed. Daarna maakt men
er in Amsterdam plasma van. In acute
gevallen kan het Rode Kruis bij andere
afdelingen lenen, maar het is toch het
beste dat men in Haarlem zelf over meer
bloedgevers met de zeldzamere bloed
groepen beschikt.
De bloedtransfusiedienst neemt, zoals
uit bovenstaande al blijkt, zelf geen halve
liters bloed af, maar keurt alleen. Daar
voor heeft de dienst slechts een paar
centiliters nodig, die uit de arm worden
afgenomen. Het Rode Kruis is doorlopend
bereikbaar. Heeft een ziekenhuis bloed
nodig dan belt het de. Paviljoenslaan. Hier
kijkt men in de administratie na welke
bloedgevers in aanmerking komen en
eventueel worden ze door de politie op
gehaald.
Trombosedienst
De trombosedienst is nog vrij jong, maar
het aantal patiënten dat er gebruik van
maakt, stijgt zeer snel. In korte tijd is het
aantal van zevenhonderdvijftig reeds be
reikt en maandelijks komen er zo'n hon
derd bij. Het zijn mensen die of thuis wor
den bezocht of zelf naar de polikliniek ko
men voor de behandeling van hun trom
bose.
De patiënten wonen in Haarlem, Heem
stede, Bloemendaal, Bennebroek, Zand-
voort en Haarlemmermeer. Per dag krij
gen 55 patiënten thuis bezoek van iemand
van de trombosedienst. Later stelt een
zuster de stollingstijd van het bloed vast
en de patiënt krijgt bericht welke dosis
hij van het geneesmiddel moet nemen en
hoe lang. Als hij zelf geen telefoon heeft
belt men iemand in de buurt met het ver
zoek het aan de patiënt mee te delen. De
trombosedienst ontlast de ziekenhuizen op
het punt van bedden en verpleeghulpen.
De dienst aan de Paviljoenslaan kan
zich, ook financieel, bedruipen. Tekorten
worden opgevangen uit de contributies en
de collectes. In de kaartenbakken staan
de namen van 19.000 contribuanten in
Haarlem en omgeving.
Verder zijn er in het gebouw de lokalen
voor lessen aan dames in ziekenhuisver-
pleging en aan heren in gewondenvervoer.
De transportkolonne voor noodgevallen en
rampen telt momenteel tweehonderd man.
Nóg een activiteit van het Rode Kruis
is de bezigheidstherapie voor thuis liggen
de zieken. Deze wordt georganiseerd door
een „welfare"-leidster, die momenteel
vijftig vrijwilligsters tot haar beschikking
heeft. Deze mensen voorzien de patiënten
van grondstoffen voor het vervaardigen
van allerlei huisvlijtartikelen en geven
instructie, en halen later deze. artikelen
op. De adressen van patiënten komen bin
nen via artsen en maatschappelijk werk
sters. De artikelen worden verkocht, on
der meer jaarlijks op de Voorjaarsbeurs
en de opbrengst is voor het Rode-Kruis
werk. De „welfare"-leidster kan best nog
enkele dames die over veel tijd beschik
ken. bij dit nuttige werk gebruiken.
Advertentie
Automobielbedrijf HARDEBELT
Rijksstraatweg 249 - Haarlem-Noord
Telefoon 57455
Begin mei zal er in de gemeente Bloe
mendaal huis aan huis een bevrijdings
krant worden verspreid, ook bij onder
wijsinrichtingen, althans voor oudere leer
lingen, dus niet op de lagere scholen in
de gemeente. In deze bevrijdingskrant zal
een voorwoord geschreven worden door
oud-burgemeester jhr. mr. C. J. A. den
Tex, voorts zal deze courant een oorlogs
kroniek bevatten.
L,
