Staatsraden niet ongevoelig voor de
wensen van bejaarde Haarlemmers
Hoofdcommissaris A. L. de Boer
door burgemeester geïnstalleerd
Gesprek met Haarlems nieuwe
hoofdcommissaris
Viering eeuwfeest ingezet
„Woutertje Pieterse"
Beroep tegen r.k. kleuterschool
achter de Centaurusstraat
„Dienen staat bij politie voorop"
Gemeente Haarlem biedt geschenk aan
VRIJDAG 6 MEI 1960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
13
Nieuwe korpschef van Haarlemse politie
Burgerlijke Stand
van Haarlem
A mateurtoneel
Migraine - legal helpt
TIP VOOR MOEDERDAG
Menstruatiepijn - Togal helpt
„Vriendenkring" met een
bekende thriller
Verkouden - Togal helpt
Meisje bij botsing met
scooter ernstig gewond
Spit Togal helpt
zondag-8 mei
M.oederdag
bloemendag
BLÓEMEN
OM EEN PLEKJE IN DE ZON
BEPERK UW AANDELEN-RISICO
"INTERUNIE" Parkstraat 30 - Den Haag
Hoofdpijn Togal helpt
Griep - Togal helpt
Honderd jaar Bloembollenculttuur
Reumatiek Togal
Donderdagmorgen omstreeks half negen
heeft burgemeester mr. O. P. F. M. Cre-
mers in de gravenzaal van het Haarlemse
stadhuis de heer A. L. de Boer geïnstal
leerd in zijn functie van hoofdcommissa
ris van politie te Haarlem. De heer De
Boer, die tot nu toe commissaris was van
het Haarlemse politiekorps is bij Konink
lijk Besluit per 1 mei tot hoofdcommissa
ris van politie benoemd als opvolger van
de heer J. Fontijne.
De installatieplechtigheid had plaats in
tegenwoordigheid van tal van burgerlijke
en politieautoriteiten en een groot deel
van het Haarlemse politiekorps, terwijl
buiten op de Grote Markt de muziekkorp
sen vrolijk bliezen en trommelden ter ge
legenheid van Bevrijdingsdag.
De burgemeester wenste de heer De
Boer. die vergezeld was door zijn echtge
note en dochter, van harte geluk met de
eervolle benoeming. Het was hem een
grote, vreugde, dal iemand uit het eigen
korps lot hoofdcommissaris was benoemd.
De vreugde was des te groter, omdat de
burgemeester de heer De Boer, die ruim
veertien jaar aan het Haarlemse korps is
verbonden geweest, heeft aanbevolen.
De oud-hoofdcommissaris, de heer J.
Fontijne, gaf eveneens uiting aan zijn gro
te blijdschap. Ook hij wenste zijn opvolger-
geluk en veel succes en droeg hem als
symbolische daad de sleuteltjes van de
kamer van de hoofdcommissaris in het
Florapark over.
Namens het korps voerde bij afwezig
heid wegens ziekte van commissaris W.
J. Gorter hoofdinspecteur I. B. Brauck-
mann het woord, die sprak van een dub
bele vreugde. In de eerste plaats om de
persoon van de benoemde en in de tweede
plaats, omdat iemand uit de eigen rijen
is benoemd. Na een kprte schets te hebben
gegeven van de loopbaan van de heer De
Boer, herinnerde de heer Brauc-kmann
aan het aandeel, dat de nieuwe hoofd
commissaris, samen met de heer Fontij-
Advertentie
Nieuwe kleureffecten in
WEEKENDSHIRTS
o.a. het changeant
effect in blauw-groen,
cognac en mosgroen.
De dessins 1960 zijn:
„grof-linnen" effect,
schaduwruiten en brede
strepen.
No-iron 13.50 17.90. Poly
ester 19.75 Terlenka 24.75
Kijkt u meteen naar de
interessante kollektie
bijpassende weekend
sjaaltjes 3.95 - 4.95
ANEGANG 17
BEVALLEN van een zoon: 3 mei: E. J.
Keur-Nuijten; W. H. Balm-Jansen; 4 mei'
P. Bouman-van Sprakelaar.
BEVALLEN van een dochter: 3 mei:
N. van Lochem-Konijnenberg: M. J.
Schoon-Schneider; J. L. Krnjic-van Erven:
4 mei: F. A. Kievit-Stiphout; J. M. T. Hob
belen-de Vries.
ONDERTROUWD: 4 mei: A. C. Joor en
R. M. van Leeuwen; A. A. A. van der Vel
den en C. van Rotterdam; H. A. van Leeu
wen en C. M. van den Bosch; C. J. Gulde-
mond en S. A. Jansen; J. G. Kuntze en A.
van Eden; G. Boot en H. van Oossanen;
H. C. Metz en M. van den Akker; K. P.
Hansen en N. A. Smit; F. Stroo Cloeck en
D. C. H. Nederkoorn; G. L. Themen en
J. van den Berg; W. J. Moonen en M. M. I.
M. Christan; A. Nootenboom en B. Jagers:
T. van Veen en H. Koens; J. A. van La-
viere en C. A. Stevenhaagen.
GETROUWD: 3 mei: A. O. Canciello
en Y. Warmers; 4 mei: A. A. Verbeek en
G. C. van Schie; H. J. de Leeuw en A. Gal-
jaard; W. F. Burghout en J. C. Jansen;
J. B. M. Bongenaar en M. A. Truijens; N.
Steenkist en G. P. Böhm; J. J. Akkerman
en E. Snoeks; A. A. Piek en C. P. Meijer:
A. Ockhuijsen en J. de Vos; B. J. R. van
Zeist en W. J. Diesveld.
OVERLEDEN: 2 mei: G. Notenboom-
Knol, 61 j., Havenplein; R. van Haarlem.
83 j., Ted. van Berkhoutstraat; J. T. Nieu-
wenhuizen, 56 j., Jan Steenstraat; 3 mei:
L. Nouwens-Karelse, 56 j., Romeinenstraat;
F. A. Neuman, 54 j., Zomerkade.
Oud-hoof acommissaris J. Fontijne over
handigt de sleutels aan zijn opvolger,
de heer A. L. de Boer.
ne, heeft gehad in de opbouw van het
korps.
Vervolgens brachten hun gelukwensen
over de officier van Justitie en hoofd van
het arrondissementsparket, mr. L. 'H.
Feitsma. de territoriaal inspecteur van de
Rijkspolitie en hoofdbestuurslid van de
Vereniging van hogere politieambtenaren,
kolonel E. Meijer, de korpschef van Zaan
dam, commissaris P. J. van IJzendoorn,
namens de korpschefs van Noordholland en
de Commissie van beheer van de oplei
ding van aspiranten, hoofdinspecteur A.
Berentsen, korpschef van Heemstede na
mens de afdeling Haarlem van de Vereni
ging van hogere politieambtenaren en ad
judant A. Luiten namens de Centrale van
politieorganisaties.
De nieuwe hoofdcommissaris uitte zijn
erkentelijkheid voor het in hem gestelde
vertrouwen en bracht dank aan alle spre
kers. Hij herinnerde aan de twee belang
rijkste politietaken: het dienen en de hand
having van de wet en sprak de hoop uit
dat hij een waardig opvolger zou zijn van
de heer Fontijne, aan wie hij vee] te dan
ken had.
Na de plechtigheid kregen de aanwezi
gen gelegenheid de heer De Boer persoon
lijk te feliciteren.
Advertentie
Drie voorstellingen van de letterlievende
vereniging „J. J. Cremer" hebben een aan
zienlijk aantal Haarlemmers in staat ge
steld kennis te nemen van de nieuwste
bewerking door Henk Bakker van onze
negentiende-eeuwse vaderlandse littera
tuur, Ditmaal gold het Mullatuli's „Wou
tertje Pieterse". Wij zouden de opvoering
van „Cremer" zeker aan een critische
beschouwing hebben onderworpen, ware
het niet dat de Haarlemse vereniging met
haar opvoeringen meedingt in een Natu-
concours. Het gebruik wil, dat de recen
sent zwijgt om de jury niet te beïnvloe
den. Wel staat het vrij Bakkers bewer
king van aantekeningen te voorzien. Wel
nu, ook ditmaal heeft deze auteur aan
getoond hoe goed hij in talloze tableaux
de sfeer weet te treffen van de bedompte
en burgerlijke milieus, waarin de negen
tiende-eeuwse schrijvers ons binnenvoe
ren en dan vooral Multatuli. Maar tegelijk
werd zichtbaar wat Multatuli met zijn
Woutertje Pieterse bedoelde en dat is dan
ook een compliment voor Henk Bakker
waard, want de knaap werd met een bij
zondere zuiverheid van intentie uitgerust.
Hij bleef de ganse opvoering lang het
intrigerend middelpunt en kreeg tegen
zijn achtergrond reliëf. In het bijzonder in
de beide laatste scènes bouwde Henk Bak
ker èen karakter op, dat even waardig was
aan het gegeven van zijn origineel.
Er valt dus inderdaad veel te prijzen.
Slechts een gevaar bedreigt de bewerker,
dat hij zich herhaalt. Dat is bij dit soort
dramatisering onvermijdelijk en de sporen
troffen wij onmiskenbaar aan. Bakker
worstelt zich zo gedegen door de stof heen
dat hij bijna niets wil overslaan. Dat
werkt een verstarring in de hand èn, om
dat de stof niet altijd geschikt is voor
sterke dramatische actie èn, omdat de fi
guren er zich niet toe lenen. Wij geloven
dan ook, dat de schrijver uitgekeken
moet raken. Op den duur zou hij binnen
de keerkring van zijn belangstelling het
gezicht op emoties van wezenlijk drama
tisch gehalte gaan verliezen. Er is moed
voor nodig om de bewerkingen te onder
nemen, die Henk Bakker nu op zijn naam
heeft staan. Onze bewondering daarvoor
staat op den duur onze tegenzin niet in
de weg. Het eigentijdse toneelstuk is wat
wij thans van deze auteur verwachten,
verrijkt als hij is door zijn historische
zwerftochten in wat geen geestelijk nie
mandsland voor hem zou mogen worden.
P. W. Franse
Advertentie
Er is nog tijd voor iets origineels voor moe
derdag. Iets waaruit blijkt dat we in moe-
der's hart kunnen lezen. Niet vragen wat ze
wil hebben, dan worden het toch weer „zak
doekjes" - want Marijke is de hare steeds
weer kwijt. Nee: eer moeder nu eens met een
onbaatzuchtig geschenk. En bij wie kunt u
daarvoor beter te rade gaan dan bij de Franse
parfumeur René Pascal Hij schrijft voor
alle vaders en kinderen die trots zijn op hun
vrouw en moeder: De hartewens van elke
moeder is verwend te worden met iets écht
vrouwelijks. Parfum dus. Maar dan: een fris,
jeugdig, sportief en een tikje koket tegelijk.
Kortom: „het parfum Panique heb ik voor
haar gecreëerd". Aldus René Pascal.
Het parfum Panique is het enige échte ver
rukkelijke Franse parfum dat al verkrijgbaar
is vanaf 7 2.25.
Advertentie
A mateurtoneel
De Haarlemse toneelvereniging „Vrien
denkring" behoort tot de clubs, die door
het onverwachte sluiten van hotel „De
Leeuwerik" niet weinig werden gedupeerd.
Ook voor deze vereniging is de zoveel
kostbaarder Stadsschouwburg om financië
le redenen nog onbereikbaar. „Vrienden
kring" moest op korte termijn naar een
andere speelgelegehneid omzien en zoals
bekend, is de Spaarnestad hier nu niet
bepaald ruim in gesorteerd. Haar seizoens-
besluit heeft daarom dinsdagavond plaats
gehad in de tuinzaal van het Concertge
bouw, welke onlangs grondig werd geres
taureerd. Hoe de accommodatie voor de
spelers „achter" is, kan van de zaal uit
moeilijk worden beoordeeld. Wel meende
ik uit de reacties van de bezoekers te mo
gen afleiden, dat althans de donateurs van
„Vriendenkring" deze verhuizing aller-
allerminst hebben betreurd.
Er werd voor deze gelegenheid een op
voering gegeven van „U spreekt met uw
moordenaar", de bekende thriller in drie
bedrijven door Frederick Knott; een waar
meesterstukje in dit genre van vernuftig
geconstrueerde misdaadhistories. Zelfs al
heeft men dit stuk reeds door diverse ge
zelschappen zien vertonen, dan nog is de
intrige boeiend genoeg, om de geraffineer
de schurkenpraktijken van Tony Wendice
met interesse te blijven gadeslaan. Door
vorige besprekingen in dit blad mag het
als bekend worden verondersteld, dat To
ny's perfide intriges bijna resulteren in de
volmaakte misdaad. De sluwe moordenaar
ziet echter de kleine bijkomstigheid met
de huissleutel over het hoofd, hetgeen de
intelligente inspecteur Hubbard uiteinde
lijk in de gelegenheid stelt hem aan de
wrekende gerechtigheid over te leveren.
Doordat het stuk betrekkelijk klein is be
zet. behoefde regisseur Jan Wiertsema zijn
volledige aandacht slechts op vijf spelers
te concentreren. Dit had een tot in de
détails verzorgde voorstelling ten gevolge,
waarin de voor een thriller vereiste be
klemmende sfeer voortdurend aanwezig
was. Deze werd door de spelers mede op
geroepen door een verantwoord tekstge-
bruik, waarbij zij niet schroomden een
pauze in acht te nemen, wanneer de si
tuatie dit noodzakelijk maakte, zoals in het
bijzonder goed gespeelde tafereel tussen
Tony en Lesgate. wanneer laatstgenoem
de wordt geprest de moord te komen uit
voeren. Het stuk werd voorbeeldig bezet
door Dien Veldhuizen. Bert Beider, Her
man van Asperen, Herman Souverein en
Jaap Plas, op vier prestaties slechts wei
nig steekhoudende kritiek zou kunnen wor
den uitgeoefend. Zij vormden in totaal een
verrassend goed ensemble, dat. zich voor
treffelijk tegen de niet geringe moeilijkhe
den van deze thriller opgewassen toonde.
De terecht met veel succes beloonde
voorstelling verkreeg bovendien een zeke
re distinctie door de gratie, waarmee Dien
Veldhuisen haar diverse fraaie toiletten
aan het publiek vertoonde.
Inbraak.je. Tussen woensdag- en don
derdagochtend is ingebroken bij een
schoenmaker aan het Nieuw-Guineaplein
in Haarlem. Uit een kasregister verdween
veertig gulden. Verder vermist de schoen
maker drie flesjes schoenpasta.
Advertentie
Donderdagmiddag om vijf minuten over
vijf is op de Spanjaardslaan in Haarlem
een zevenjarig meisje uit de Preanger-
straat bij het oversteken tegen een scooter
gelopen en vrij ernstig gewond.
De scooter, bestuurd door een 25-jarige
douaneambtenaar uit Dinxperlo, reed met
matige snelheid in oostelijke richting
langs een file auto's. Plotseling stak het
meisje tussen de auto's de weg over en
liep tegen de scooter. Met een gebroken
linkerarm, een gebroken been en een
hersenschudding werd het slachtoffertje
in de Mariastichting opgenomen.
De bestuurder van de scooter en een
22-jarige mannequin uit Amsterdam die
achterop zat, vielen eveneens en kregen
schaafwonden. De scooter werd licht be
schadigd.
Advertentie
Advertentie
Zeg het met
Van onze Haagse redacteur)
Op het eerste gezicht leek het alsof de
gebroeders Hoek uit de Pleiadenstraat in
Haarlem-Noord woensdagmorgen voor een
verloren zaak streden toen hun beroep te
gen het uitbreidingsplan voor een ingeslo
ten terrein tussen de Pleiadenstraat en de
Centaurusstraat, dat voor een rooms-ka-
tholieke kleuterschool is bestemd, door de
afdeling van de Raad van State voor de
verschillen van bestuur werd behandeld.
Hun beroepschrift immers ivas gespeend
van elk juridisch of stedebouwkundig ar
gument, zij voerden eenvoudig aan dat zij
nu al vijfentwintig jaar een stukje van
dat inpandig terrein in huur hadden om
een beschut plekje in de zon te hebben,
waarop zij van hun oude dag -de gebroe
ders Hoek zijn al zeventigers- kunnen ge
nieten.
Tegenover dat verlangen lag al een af
wijzende beschikking van Gedeputeerde
Staten, die in drie zinnen B. en W. van
Haarlem in het gelijk hadden gesteld, en
een advies van de hoofdingenieur-directeur
van het ministerie van Volkhuisvesting en
Bouwnijverheid in de provincie Noordhol
land, waarin stond dat de gemeente geen
ander terrein voor die kleuterschool had
kunnen vinden, dat de plek stedebouwkun
dig weliswaar niet fraai, maar stedebouw
kundig toch voldoende verantwoord was,
dat ze uit een oogpunt van verkeersvei
ligheid en rustige ligging toe te juichen
valt en dat het gebouw slechts drieëneen
halve meter hoog zal worden, hetgeen vol
gens deze ambtelijke deskundige de zon
niet wegneemt en dat de bewoonbaarheid
van de omringende huizen niet door ge
luidshinder zal worden aangetast.
Ter zitting voerde een der heren Hoek
aan, dat de gekozen plaats voor de kin
deren zelf toch ook veel te benauwd is,
maar keerde al gauw tot zijn uitgangspunt
terug: „Het gaat om mijn liefhebberij en
de burgemeester is toch ook zo voor de
ouden van dagen!" Een der andere om-
Advertentie
Met één „Interunie" koopt U een aandeel in 300
zorgvuldig geselecteerde binnen- en buitenlandse
fondsen.
Inlichtingen bij iedere bank en commissionair
N.V. INTERNATIONALE BELEGGINGS UNIE
In de kamer aan het Florapark in
Haarlem, waarin wij nog maar kort ge
leden een gesprek hebben gehad met de
heer J. Fontijne. spraken wij op de mor
gen van Bevrijdinsdag met zijn opvolger
als chef van het Haarlemse politiekorps:
hoofdcommissaris A. L. de Boer. Een
onbekende voor de Haarlemse politie
mensen is de heer De Boer bepaald niet:
van 1945 af heeft hij deel uitgemaakt
van het Haarlemse korps: aanvankelijk
korte tijd als inspecteur, later als hoofd
inspecteur en commissaris.
De heer De Boer kent de Haarlemse ver
houdingen dan ook uitstekend, hetgeen ook
blijkt uit zijn visie op de toekomst van het
korps. Mét. de heer Fontijne onderstreepte
hij de belangrijkheid van een nieuw hoofd
bureau van politie. Hij verheugde zich er
in, dat de gemeente als de raad de be
nodigde twee ton voteert binnenkort de
beschikking zal krijgen over de Kouden-
hornkazerne. Eén van de ergste problemen
waarmee de politie te kampen heeft, is
het personeelstekort. De nieuwe hoofdcom
missaris gelooft persoonlijk, dat men in
de naaste toekomst niet zal kunnen ont
komen aan een vergroting van de sterkte
van de politiekorpsen, gezien de steeds
groeiende taken. Als men met de mogelijk
heid hiervan reeds thans rekening houdt,
is het personeelstekort in Haarlem zijn
bijna dertig vacatures op de minimum
sterkte van thans nog bedenkelijker dan
thans algemeen wordt aangenomen. Ge
lukkig is de opleiding van jonge politie
ambtenaren uitstekend, aldus de heer De
Boer. De oorzaken van het personeelstekort
zijn vele. al speelt natuurlijk de salariëring
ook wel een rol. De heer De Boer was ech
ter van mening dat het „dienen" bij de
politie voorop moet staan. Een andere
kwestie is, of het misschien niet wenselijk
zou zijn een zekere vorm van compensatie
te zoeken voor de vele inconveniënten van
de politiedienst.
De nieuwe hoofdcommissaris wacht thans
een grote en verantwoordelijke taak, waar
mee hij door zijn werk van de afgelopen
veertien jaar in Haarlem, al min of meer
vertrouwd is geraakt.
Tot slot volgt hier een korte levensloop
van de nieuwe hoofdcommissaris. De heer
De Boer werd in 1910 in Hellevoetsluis ge
boren. Hij volgde de rijks hogere burger
school in Schiedam en was aanvankelijk
klerk op arbeidsovereenkomst op het mi
nisterie van Oorlog. Daarna was hij een
jaar als correspondent in het particuliere
bedrijfsleven werkzaam. Na een jaar in
militaire dienst te zijn geweest als reserve
officier kwam de heer De Boer op de po-
litievakschool in Hilversum. Na de op
leiding van twee jaar kwam hij als volon
tair in Hilversum. Vier maanden later werd
de heer De Boer benoemd tot adjunct-in
specteur en op 1 oktober 1937 tot inspecteur
en korpschef van Hillegom. In de oorlogs
dagen van 1940 was hij als reserve-officier
gemobiliseerd. Na de capitulatie keerde hij
naar Hillegom terug. In januari 1942 werd
hij gedetacheerd bij het directoraat-gene
raal van politie. In februari 1945 werd hij
overgeplaatst naar het toenmalige Staats-
politiekorps te Haarlem in de rang van
kapitein. Na de bevrijding werd hij inspec
teur, op 1 maart 1947 hoofdinspecteur,
ambtenaar eerste klasse, en op 1 september
1952 commissaris, hoofdambtenaar derde
klasse. In deze rang was de heer De Boer
de laatste tijd belast met de leiding van de
algemene dienst (surveillance, radio-auto-
dienst, verkeerspolitie, nfdeüng bijzondere
wetten en arrestantenbowaring).
wonenden kwam zijn pleidooi kracht bij
zetten met foto's en schetsen van het zit
je in de zon en van een situatieschets
waaruit bleek, dat de muren van de kleu
terschool de huizen tot op tien meter zou
den naderen. Terwijl alle staatsraden zich
over dit illustratiemateriaal bogen, merk
te hij verder nog op dat het kwestieuze
terrein slechts vijenveertig meter breed
is, zodat hij bij bebouwing een galmgat
zal worden.
De directeur van Openbare Werken, ir.
Ch. G. van der Vlis, hieid het meer bij
officiële argumenten. De kleuterschool
moet in de buurt blijven en er is geen
ander terrein de appellanten wezen er
op, dat bij het rooms-katholieke scholen
complex aan de Overtonstraat nog ruimte
is en de gemeente kan zich niet de
luxe permitteren het terrein ongebruikt te
laten liggen. Bovendien is een kleuter
school toch altijd nog beter dan een speel
tuin of een garage. Het schoolbestuur zal
trouwens binnen twee maanden na de vol
tooiing van de school het ovebrlijvende
deel als tuin inrichten. Het toeganspoortje
zal met geluiddempend materiaal worden
bekleed. Tenslotte kwam ir. Van der Vlis
met een formeel argument: de gemeente
had de huur van het stukje grond drie
bij vier meter —al per 1 januari 1958
aan de gebroeders Hoek opgezegd, zodat
zij thans geen huurder van het terrein
meer zijn en het zonder recht of titel ge
bruiken.
Staatsraad Schokking, die als rapporteur
optreedt, toonde zich niet bepaald over
tuigd: „Het terrein is toch wel klein. Zijn
er, vooraf, dooi- 'Openbare Werken geluids-
proeven genomen? En heeft de gemeente
Advertentie
het aantal continu-arbeiders in de omrin
gende bebouwing nagegaan?" Het eerste
bleek niet het geval te zijn en de tweede
vraag wimpelde de directeur van Openba
re Werken af met een vaag: „Toch zeker
niet in deze tijd van woningnood! „En ge
looft u werkelijk dat een paar heesters de
geluidshinder kunnen ondervangen?" Toen
de vertegenwoordiger van de gemeente
zich op het ambtelijke vlak hield, boog
staatsraad Schokking zich over de tafel en
drong aan: „Ik zou zo graag eens willen
weten of de gemeente en het schoolbestuur
de zaak van de menselijke kant zouden
kunnen beschouwen en bijvoorbeeld zoude
overeenkomen, dat dat hoekje voor de ge
broeders Hoek uitgespaard zal worden."
Dat laatste was formeel niet mogelijk, zei
ir. Van der Vlis, die de menselijke kant
ongeveer als volgt benaderde: „Ik ben er
toch niet op uit de heren Hoek weg te
jagen. Maar aan de andere kant behoe
ven zij daar toch ook niet te blijven wo
nen. Zij kunnen toch naar een rusthuis!"
Waarop de vice-president van de Raad van
State, prof. dr. L. J. M .Beel, uitviel: „Ja,
ze kunnen zich ook laten begraven!" Na
mens het schoolbestuur gaf mr. F. van
Dieren de verzekering, dat het schoolbe
stuur zijn best zal doen de overlast voor
de omwonenden zo gering mogelijk te doen
zijn. Maar het terrein is ideaal met het
oog op de afstanden tot de woningen van
de kleuters. Maar staatsraad Schokking
vond dat het niet erg is als ze tien mi
nuten moeten lopen: „Dan komen die ook
eens in de buitenlucht". „Maar die hebben
nog andere kleine kinderen thuis",, repli
ceerde mr. Van Dieren. Oud staat wel te
genover jong in deze kwestie, waar
over de afdelingen van de Raad van Sta
te advies zal uitbrengen aan de Kroon.
Advertentie
Op de stralende bevrijdingsdag heeft de Koninklijke Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur gisteren de viering van haar eeuwfeest ingezet met een
historische optocht door Haarlem, de bakermat en het centrum van de vier
eeuwen oude cultuur. Het gemeentebestuur van Haarlem heeft deze optocht met
de bestuursleden van „Bloembollencultuur" van het bordes van het stadhuis af
gadegeslagen. Tijdens een ontvangst in de ridderzaal van het stadhuis heeft
burgemeester mr. O. P. F. M. Crcmers vervolgens de jubilerende vereniging het
geschenk van de stad Haarlem aangeboden.
Met begeleiding van enkele muziek
korpsen vertrok de optocht 's middags om
twee uur van het Heemsteedse Sportpark.
De vier wagens stelden enkele episoden uit
de vier eeuwen bloembollencultuur voor.
Dc door de heren Johan Greter en A. W
van Driel ontworpen wagens werden ge
presenteerd door de heer Jan Kraakman.
Voor de kostumering had Cruys Voorbergh
zijn adviezen gegeven.
De praalwagens kwamen nu veel beter
tot hun recht dan in het bloemencorso van
de bollenstreek het geval was. Daar vielen
zij te veel uit de toon, hier vormden zij
een zelfstandig geheel. Voorts waren de
wagens meer opgefleurd. Doordat de per
sonen op de wagens thans meer het onder
werp uitbeeldden, kreeg het geheel een
veel levendiger karakter.
De eerste wagen liet het begin van de
bloembollencultuur zien: 1560. Men zag de
Oostenrijkse ambassadeur De Busbecq uit
handen van de Turkse sultan Suleiman de
Geweldige enkele tulpenbollen ontvangen
Ruim zeventig jaar nadat de tulpen
bollen dank zij De Busbecq en Carolus Clu-
sius in ons land waren gearriveerd, ont
stond hier de dwaze tulpenhandel, waarbij
duizenden guldens werden uitgegeven voor
soms niet eens bestaande bollen. Deze
episode werd op de tweede wagen uitge
beeld. De wagen liet zien hoe onder de
zotskap van de godin Flora enkele floris-
ten al of niet bestaande bollen zaten te ver
handelen, waarbij de florijnen soms in
grote hoeveelheid van hand tot hand
gingen.
Ongeveer honderd jaar daarna ontstond
een dergelijke windhandel in hyacinten-
bollen, uitgebeeld in de derde praalwagen.
Voorai aan het Franse hof stonden de hya
cinten in hoog aanzien. De wagen liet een
tafereel aan het Franse hof zien, waarbij
Madame de Pompadour de toon aangaf.
Tot slot werd de honderden kijkers ge
toond, hoe dank zij de verbetering van de
waterstand in „Rijnland" rond 1880 de
bloembollenteelt belangrijk kon worden
uitgebreid. De wagens maakten een bij
zonder aardige indruk, hetgeen mede be
reikt is door de voortreffelijke kostu
mering en de wijze, waarop de figuranten
het onderwerp tot leven brachten.
Gereden werd onder meer langs Heem-
steedse Dreef, Grote Houtstraat, Jansstraat,
Kruisstraat, Grote Markt langs het stad
huis, Koningsstraat, Gierstraat, terug naar
Heemstede.
Nadat de praalwagens waren gevolgd
door een stoet van de allernieuwste auto's
in een concours d'elegance en de laatste
klanken van de diverse muziekkorpsen
verstorven waren, sprak burgemeester
Cremers in de ridderzaal het hoofdbestuur
van „Bloembollencultuur" toe.
Hij wees op de onverbrekelijke banden
tussen de feestvierende vereniging en
Haarlem, de bakermat en het aloude cen
trum van de bloembollencultuur. Vol be
wondering schonk mr. Cremers aandacht
aan het vele werk dat de honderdjarige
vereniging heeft gepresteerd, waarbij hij
noemde de tentoonstellingen, keuringen,
voorlichting, ziektebestrijding en naam
geving.
„Hiervoor hebben wij enorm veel res
pect". De groei van de export, aldus mr.
Cremers, is bereikt door de energie van de
afzonderlijke leden, maar ook door de
samenbundeling van alle krachten. „De
bloembollencultuur is één van de pylers
van onze economie. Onze stad is er trots
op steeds het centrum van deze cultuur
te zijn geweest, ook nu nog weinig bloem
bollen meer binnen onze grenzen kunnen
worden geteeld".
De burgemeester zei dankbaar te zijn
voor de bijdrage die kwekers en exporteurs
hebben gegeven aan de bloei van Haarlem.
Anderzijds heeft ook de gemeente Haar
lem steeds haar daadwerkelijke medewer
king aan de vereniging willen geven. „Moge
de hartelijke verstandhouding tussen
Haarlem en uw vereniging steeds blijven
bestaan", zei mr. Cremers, die tijdens de
viering liever de strijdbijl diep in de bol-
lengrond begraven wilde laten en niet
over het eigen gebouw van de vereniging
wilde spreken. Voor dit eigen gebouw bood
de burgemeester namens de gemeente
Haarlem het schilderij „Het geschenk" aan,
geschilderd door mevrouw Westendorp-
Osieck en voorstellende een pan witte tul
pen tegen een blauwe achtergrond.
De voorzitter van de Koninklijke Al
gemene Vereniging voor Bloembollencul
tuur, jhr. mr. dr. O. F. A. H. van Nispen
tot Pannerden, toonde zich voor dit waar
devolle geschenk zeer dankbaar. Verheu
gend noemde hij het dat de eeuwfeestvie
ring op historische bodem kon plaatsheb
ben. „Haarlem is namelijk de bakermat van
de Nederlandse bloembollencultuur", zei
de heer Van Nispen. „Moge Haarlem altijd
met ere en reden de erenaam Bloemenstad
blijven dx-agen".
Twee Haarlemse bloemenmeisjes onthul
den het in mooie kleuren en vormen ge
schilderde stilleven, nadat zij eerder de
aanwezigen een tulp hadden aangeboden.
Advertentie
