Duyvis Fantoom in de bar PANDA EN DE TROETELTROEP AVONTUREN VAN EEN HON ROM EN MIOE Cec/t ió l\et zo r DONDERDAG 12 MEI 1960 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 15 Draaidoos-succes De radio geeft vrijdag 7 elevisieprogramma STIFT Geen Haagse subsidie voor Nederlands Danstheater Herdenkingsconcert van „Polyhymnia" r \xafiex v. DUBVENBODEN Heksen- problemen Brabants provinciale prijs voor Marius de Leeuw Drie moderne eenakters bij toneelgroep Test Tweede Beethovenconcert van N.Ph.O. op 17 mei De negen muzen DOOR WILLIAM IRISH WEEK van de FOTOGRAFIE „FLITSPICeOlO" CADEAU Giften Rockefeller Foundation 70. Met loeiende sirene stoof Panda door de stad. Agenten, die hem zagen aan komen in zijn indrukwekkend uniform hielden haastig het verkeer tegen en ga ven hem beleefd saluerend voorrang. Zo reed hij rond, overal speurend, of hij soms de taxi met. de voortvluchtige troe tels zag. Eindelijk vond hij die, dat wil zeggen: de taxi, niet de troetels. Het voer tuig stond gehavend tegen een schutting, die een circus omsloot. Tussen stapels bankbiljetten, die uit de geldkist waren gevallen, zat de taxichauffeur en antwoord de nors op de vragen van een opgewon den agent. „Ik wist niet dat mijn passa giers bankrovers waren. Ik ben een eer lijke chaufjeur en ik hoor niet tot een bende. Dat zien jullie trouwens wel, icant ze hebben me hier gewoon achtergelaten". „Waar zijn ze heengegaan?" vroeg de agent. Door dat gat in de schutting", antwoordde de chauffeur. „Aha, dan heb ben ze zich vast tussen de toeschouwers van het circus verstopt!" riep de agent. „Vooruit, mannen, naar binnen en houd je revolvers klaar!" „Niets daarvan!" klonk opeens een stem. En daar naderde Pan da in het uniform van de commissaris. De agent salueerde aarzelend voor dit uniform. M-maar meneer de commissa ris", zei hij onzeker, „moeten wij die boe ven dan niet.„Ik zal ze arresteren", viel Panda hem in de rede, „helemaal alleen!" Simon van Collem heeft gisteravond weer eer ingelegd met zijn „Oude Draai- doos", deze keer gewijd aan de Neder landse film „Rubber" naar het gelijkna mige boek van mevrouw Szekely-Lulofs. Deze film is zeker de moeite van een herinnering waard al was het alleen maar om de strijd tussen het toneelmatige en het filmische, die, zoals Enny Meunier nu achteraf vertelt, de filmer Gerard Rutten en de toneelregisseur Johan de Meester bij de opnamen wel eens met verhitte hoof den tegen over alkaar deed staan...Wij waren vooral bij de weergave van de amok- scene onder de indruk van de capacitei ten van Rutten: dat was reeds film in de volle zin van het woord. De draaidoos was voorafgegaan door een nieuwe documentaire van Laurens van der Post in de serie „De verloren wereld der Kalahari", waarvan de wat provisorische geluidsweergave geen be zwaar was, maar de lengte wel, daardoor brak de spanning juist in het laatste deel, dat alle voorwaarden voor een climax be vatte. De serie balletprogramma's onder de ti tel „Pas de deux" begon zeer imposant met Marianne Hilarides en Jaap Flier in Tsjaikofski's „Zwanenmeer" en bleef be koren bij een pas de deux uit „Vergezicht" het jongste ballet van Rudi van Dantzig, die deze zelf uitvoerde samen met Olga Dzialiner. Tenslotte beijverden prof. dr. J. Linscho- ten van de rijksuniversiteit te Utrecht en prof dr. H. R. Wijngaarden van de Vrije Universiteit zich om op eenvoudige wijze voorlichting te verschaffen over psycholo gische test ten behoeve van het bedrijfs leven. Over het algemeen was het zeer helder maar bij de uiteenzetting over het tot standkomen van een grafiek heeft mis schien juist het tot voorbeeld nemen van de lichaamslengten verwarring gewekt. De interviewer Joes Odufré bracht (mede in een interview met de directie van een papierwarenfabriek) vooral het ethisch as pect van de zaak naar voren en dat dat nauwelijks uit de verf kwam is zeker niet aan hem te wijten. De psychologen wil den vooral ook de waas van het myste rie om zich heen wegslaan, maar die ver dichtte zich wel even toen een hunner op merkte „wanneer je het zout in de aard appels niet vergeet, ben je een goed chauffeur".. De NTS bracht vervolgens nog enige flitsen van de etappe van woensdag van de Ronde van Nederland. Beeldschermer HII/VERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. 10.05 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Gram. 11.50 Als de ziele luistert, lezing. 12.00 Middagklok- noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Lichte muz. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer .13.20 Lichte muz. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Pianoduo. 14.25 Gram 14.50 Gram. 15.00 Schoolradio. 15.30 Voor de zieken. 16.30 Zang en piano. 17.00 Boek bespreking, 17.15 Kinderkoor. 17.40 Beursber. 17.45 Lichte muziek. 18.10 Vaticaanse act. 18.25 Lichte muz. 18.50 Regeringsuitz.: EmigraticrubriekHet emigratiepraatje van H.A.van Luyk. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Polit. lezing 19.40 Verz.progr. voor de militairen. 20.30 Water in Europa, klankb. 21.00 Lichte muziek. 21.20 De kracht, die in eenheid ligt, rep. 21.35 Instr. kwart, en sol. 21.55 Kamermuz. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Ruimte, lezing. 22.50 Gevar. progr. 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Voor de oude dag, lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters. 11.15 Trombone en piano. 11.35 Orgelspel cn zang. AVRO: 12.00 Dansmuz. 12.20 Regeringsuitz.: Voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Sport cn prognose. 12.50 Carillon en draaiorgel. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muz. 13.55 Beursberichten. 14.00 Kinderkoor. 14.20 Voordr. 14.40 Clavecimbelrecital. 15.00 Chansons en ork. VARA: 16.00 Lichte muz. 16.30 Voor de zieken. 17.00 Progr. van teenagers. 17.55 Act. 18.00 Nieuws. 18.15 Vlaamse notities. 18.20 Lichte muz. 13.50 De puntjes op de i, lezing. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Meisjeskoor. VPRO: 19.30 Het platteland nu. gesprek. 19.45 VPRO-nieuws. 20.00 Nieuws. 20.05 Toneclbeschouwing. 20.15 Religieuze muziek. 20.30 De mens en zijn werk. lezing. 20.45 Volksontwikkelingswerk in de landen van de Raad van Europa, rep. VARA: 21.00 Quizprogr. 21.55 Jazzmuz. 22.15 Bultenl. weekoverzicht. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Zorg om de mens, gesprek. VARA: 23.00 Social, nieuws in Esperanto. 23.10 Muzikale revue. 23.5524.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Omr.ork. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelrecital. 14.00 Schoolradio 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.06 Ope- rettefragm. 16.45 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Lichte muziek. 17.45 Duitse les. 18.00 Orgelrecital. 18.10 Boekbespr. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sport- kron. 19.00 Nieuws. 19.40 Schoolkoor. 20.00 Muz. ccmni. 20.10 Gram. 20.15 Ork.conc. In de pauze. Kunstkaleidoscoop. 22.00 Nieuws. 22.15 Moderne kamermuziek. 22.5523.00 Nieuws. VOOR DONDERDAG NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. VARA: 20.20 De wereld van vandaag. 20.30 Max Ha velaar, herdenkingsprogramma. 21.00 TV-spel. 22.30 Sport. VOOR VRIJDAG NTS: 20.00 Weekoverz. KRO: 20.30 Gastenboek. 20.50 Testplaat. 21.20 Film. 21.50 Sportpraatje. 22.10 Epiloog. 22.20 Sport. Advertentie Ook Schneider- vullingen voor elke ballpoint. Bij de behandeling van de ontwerp-ge- meentebegroting vooi" 1960 van De Haag heeft de wethouder van Onderwijs en Kunstzaken, de heer J. van Zwijndregt,„ kenbaar gemaakt, dat verhoging van het subsidie voor het Nederlands Ballet daar het salarispeil te laag ligt nodig is. Met het Nederlands Danstheater ligt. de zaak echter moeilijk. De spreker betreur de, dat dit gezelschap zich heeft afge scheiden van het Nederlands Ballet en een eigen bestaan tracht te handhaven. De wethouder, die hoopte, dat de eenheid slechts tijdelijk verloren is gegaan en binnen niet al te lange tijd hersteld zal worden, geloofde niet, dat de gemeente zich de weelde zou kunnen veroorloven, èn het Nederlands ballet èn het Amster dams Ballet en daarenboven het Neder lands Danstheater te subsidiëren. Intus sen wees hij er op, dat het rijk aan het Nederlands Danstheater tot nu toe geen enkel subsidie geeft en voordat de ge meente daarover zou kunnen denken zoü moeten voorgaan. Misschien zou de gemeente in incidentele gevallen, name lijk als het voorstellingen betreft, waaraan grote waarde moet worden toegekend, de ze balletgroep kunnen subsidiëren. Het gemengd koor „Polyhymnia" geeft ter gelegenheid van het zestig jarig be staan van het koor, op maandag 16 mei in de tuinzaal van het concertgebouw te Haarlem een herdenkingsconcert, onder leiding van Henk Arisz. Het Zandvoorts mannenkoor verleent zijn medewerking aan deze uitvoering, evenals de sopraan Ans Rieke, de tenor Jan Ditmeyer en de pianiste Emmy van Eden. Op het programma staan werken van Bach, Mozart, Brahms, Haydn, Handel, Debussy, Da Palestrina, Schubert, Neu mann, Catccini en Schumann. Ad,vertentie laloesleën De beste service bij Ged. Oude Gracht 108 - 110 - Haarlem Telefoon 17165 MASSALE heksenprocessen, zoals vele andere landen die in de 17de en 18de eeuw hebben gekend, zijn in ons land niet voorgekomen en als zodanig hebben de Noordelijke Nederlanden steeds een uitzondering bekleed. Voor een niet on belangrijk deel is dit de grote verdienste geweest van de te Grave geboren Prote stantse arts Johannes Wier die het destijds beroemde boek „De praestigiis demonum" (1563) heeft geschreven, waarin de moedige en goedhartige arts in het krijt trad ten behoeve van de gemartelde en opgejaagde vrouwen. Met klem van argumenten en scherp in zicht heeft deze onverschrok ken pionier de misdadige hek senprocessen bestreden. Een fel bestrijder van deze pro cessen was voorts de R.K. geestelijke Cornelis Loos. Een belangrijke bijdrage tot beteuge ling van dit kwaad hebben voorts de pro fessoren van de Leidse universiteit gele verd. De waterproef werd destijds be- schouivd als een belangrijke mogelijkheid waaruit de schuld of onschuld van het slachtoffer kon blijken. Viel die proef ongunstig uit, dan kivam de vermeende heks op de pijnbank. Welnu, het Hof van Holland, waarvan de leden kennelijk de ondeugdelijkheid van de waterproef reeds beseften (maar niet op eigen houtje wil den handelen) vroeg in 1594 het oordeel over de toelaatbaarheid van de water proef aan de Leidse universiteit. Het ge volg hiervan was, dat vijf professoren een verklaring opstelden, waaruit de ondeug delijkheid van die proef duidelijk ivas te lezen. De termen, waarin dit stuk was gesteld, waren naar onze smaak weliswaar wat omzichtig en zeker niet gespeend van politieke manoeuvres, maar in ieder geval was er dan toch een stuk uit de bus ge komen, waaraan het Hof van Holland in voorkomende gevallen houvast kon hebben en waarop het zich in het vervolg kon be roepen. De laatste stoot tot beteugeling van de terreur tegen de vermeende heksen gaf de Hoge Raad. U zult zich wellicht herinne ren, dat we een vorige maal verteld hebben van een vrouw die door het roeren met een stokje in het water het schip van Cor nelis Cornelissen had doen vergaan. Nadat deze aanklacht tegen de vrouw was inge diend, vervielen de plaatselijke rechters in de dwalingen en de waanzin van die tijd en gelastten de aangeklaagde op de pijn bank te leggen. Maar de vrouw ging tegen deze beslis sing in beroep bij de hoogste rechtsinstantie, t.w. de Hoge Raad. Deze vernietigde het vonnis en ontsloeg de vrouw van rechtsvervolging. Dit is het begin geweest van een hele reeks vrijspraken, zo dat na 1610 gerechtelijke veroordelingen van zogenaamde tovenaars en heksen in ons land niet meer zijn voorgekomen. In allerlei andere landen heeft deze plaag echter nog eeuwen voortgeduurd. De Noordelijke Nederlanden zijn de andere staten zeker één a twee eeuwen vóór geweest in de beteugeling van dit kwaad. Niet omdat ons volk minder bij- gelovig zou zijn geweest. Dat is zeer zeker niet het geval, want de laatste waterproei vond hier te lande plaats in 1825, toen de bijgelovige bevolking van Deldenerbroek zich er op eigen houtje van ivilde verge wissen, of een bepaalde vrouw al dan niet tot de heksen moest worden gerekend! Over bijgeloof gesproken, ivcet u, dat er wellicht enige waarheid schuilt in de ge- dachtengang van dobbelaars, dat sterke concentratie van gedachten de gang der dobbelstenen beïnvloedt? Daarover een volgende keer. Advertentie H. Pétillon Nadruk verboden. Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant hebben, na overleg met de culturele com missie uit de Provinciale Staten, de Provin ciale Prijs voor Schone Kunsten 1959, wel ke dit jaar beschikbaar is voor de beelden de kunsten, voor beroepskunstenaars, toe gekend aan Marius de Leeuw te Vught. Eervol vermeld werd het werk van Frans Smeets te Cuijk, terwijl bijzondere aan dacht trok het werk van Jan van Eijk te Helmond en van Nico Molenkamp en Hans Claesen, beiden te Tilburg. Voor hen, die de kunst als liefhebberij beoefenen, is de prijs toegekend aan Th. de Gruyter te Helmond. Eervol vermeld werd het werk van B. Brunklaus te St. Michiels gestel. Gedeputeerde Staten hebben bij dit be sluit het. eenstemmig advies gevolgd van de commissie van advies voor de provin ciale prijs voor schone kunsten 1959, be staande uit mr. J. Dony ('s-Hertogenbosch), Hans Redeker en H. van der Spoel (Am sterdam), Albert Troost (Nuenen) en dr. F. Vercammen (Tilburg). De prijzen worden donderdag 12 juni uitgereikt in het Bre dase culturele centrum De Beyerd, waar tevens een selectie uit de ingezonden wer ken wordt tentoongesteld. De toneelgroep „Test" te Amsterdam, die zich de bevordering van het avant-gar de toneel ten doel stelt, zal binnenkort de première geven van een drietal Neder landse eenakters. Onder regie van Kees van Iersel worden achtereenvolgens opge voerd: „De Knop" van Harry Mulisch, ,.De Seinpaal" van Paul Rodenko en „Het Huis" van Sybren Polet. De première heeft plaats op maandag 23 mei in de ka mermuziekzaal van het Paleis voor Scho ne Kunsten te Brussel in het kader van het festival van avant-garde toneel, dat daar gehouden wordt tussen 12 mei en 7 juni. Bü Duyvis LIVORNO: een heel modern, verrassend eierdopje. Stapelbaar, dus ruimtebesparend. In 6 leuke, decoratieve kleuren. Op dinsdag 17 mei heeft het tweede concert van de Beethovencyclus van het Noordhollands Philharmonisch Orkest plaats. Onder leiding van Henri \rends wordt het concert geopend met de Ouver ture Coriolan. Lili Kraus is hierna soliste in het vierde Pianoconcert. Het concert wordt besloten met een uitvoering van de tweede Symfonie. Lili Kraus werd in 1905 te Budapest ge boren en reeds op haar achtste jaar werd zij ingeschreven als studente aan de Kon. Academie voor Muziek in Budapest. Onder haar leermeesters worden genoemd Bela Bartók en Arthur Schnabel. Vanaf haar zestiende jaar treedt zij in het openbaar op. zij vormde met Simon Goldberg een duo, dat ook in ons land veel succes oogstte. Schenking aan Rijksmuseum. De firma Premsela en Hamburger te Amsterdam heeft aan de Staat der Nederlanden, ter plaatsing in het Rijksmuseum aldaar ten geschenke aangeboden een door haar op de veiling van de verzameling Dreesman verworven verguld zilveren bode teken van het paleis te Amscteraam uit de tijd van Koning Lodewijk Napoleon. Uit de merken is gebleken, dat het vervaardigd is door de zilversmid J. F. Evers te Amsterdam in 1808, het jaar waarin Koning Lodewijk Napoleon zijn residentie van Utrecht over bracht naar Amsterdam en het raadhuis aan de Dam werd ingericht tot paleis. Toon Hermans. Een nieuwe grammo foonplaat van Toon Hermans is verschenen met twee geheel nieuwe liedjes „De Lesten Dans" en „De Zwarte Ballon". De op brengst van deze plaat is door Toon Her mans en de n.v. Bovema geheel ter be schikking gesteld ten bate van de Missie Verkeersmiddelen Actie, die haar 25-jarig bestaan viert. 98.9.9. Nu was Rom aan de beurt. Mioe stapte uit en hij nam haar plaats in. Het gaat fijn, zeg! zei Mioe. Toen Rom op het bankje zat reed Hako weg. Hij trapte ijverig en wist werkelijk een aardig vaartje te bereiken. Nou, ik vind het 'n prachtig ding! zei Rom bewonderend. Dat heb je knap ge maakt! Hako reed met 'n goed gangetje het land over. Hij vond het wel leuk, dat zijn wagentje het zo goed deed. Opeens boog Rom zich voorover. Pas op, Hako! waarschuwde hij. We zitten op een helling! 61) —Hij liet hem alleen achter, zeggende dat hij mij op zou zoeken. Hij wist, dat de man een afkeer van de politie had, een typische eigenschap van zulk soort oplichters. Hij begreep dan ook maar al te goed, dat hij de eerste de beste gelegenheid om te ontsnappen zou aangrijpen. Hij rekende daar zelfs vast op. Zodra hij op de gang was, spande hij een zwarte draad boven aan de trap, ongeveer twaalf centimeter van de grond. Aan de ene kant maakte hij die draöd aan een paaltje vast. aan de andere kant aan een spijker. Toen draaide hij de lamp los. Vervolgens deed hij alsof hij luid stampend de trap afholde, je weet wel, dat oude trucje, en bleef toen ergens halverweg wachten. De bedelaar kwam even later snel en nergens op lettend zijn kamer uitlopen. Hij haastte zich om uit de buurt te zijn, als Lombard met die rechercheur terug zou komen. De val werkte precies zoals Lombard voorzien had. De bedelaar struikelde over de draad, viel de trap af en kwam met zijn hoofd tegen de muur van de overloop terecht. De draad was natuurlijk wel gebroken maar dat had hem niet gered. De val had hem overigens niet gedood. Wel had hij een schedel- basisfractuur opgelopen en was bewusteloos geraakt. Lombard snelde toen de trap weer op, stapte over hem heen en verwijderde de twee stukjes van de draad. Toen hij weer naar beneden ging wilde hij zich ervan overtuigen of de man werkelijk dood was. Hij bleek echter nog te ademen. Zoals jullie weten, rustte zijn hoofd op nogal onnatuurlijke wijze tegen de muur. zodat er een zekere druk op zijn nek werd uitgeoefend. Hij heeft zijn ene been toen zó opgetrokken, dat zijn voetCarol keek plotseling opzij. Het spijt me, zei Burgess. Ja, ik begrijp het. Het is nu eenmaal een onder deel van het verslag. We moesten dat óók weten. Toen pas verliet hij het huis om mij op te bellen. Nadat hij was teruggekeerd, bleef hij beneden staan wachten en riep een agent waarmee hij een gesprek begon. Totdat ik kwam, hield hij die agent bezig, zo dat hij later, mocht dat nodig zijn, kon bewijzen, dat hij al die tijd beneden bij de ingang op mij had staan wachten. Heb je de opzet direct doorzien?, vroeg Henderson. Ik heb het lichaam later, toen ik hem naar huis had gestuurd, in het lijkenhuisje onderzocht. Mijn oog viel toen op de bijna onzichtbare rode striemen op zijn scheenbenen, die door de draad veroorzaakt waren, en op de stofsporen, die zijn nek vertoonden. Ik vermoed de al, wat er gebeurd moest zijn. Het was echter nood zakelijk om van deze twee punten uit verder op te bouwen. Het zou een heidens karwei zijn geweest, om hem al op dat moment in staat van beschuldiging te stellen. Het was misschien mogelijk geweest, maar ik vond het beter hem te grijpen op het voornaamste. En dat was niet mogelijk met het geval met die blinde man. Ik wilde het net trouwens niet voortijdig dicht trekken, zodat hij misschien nog zou ontsnappen. Ik wilde hem grijpen op de hoofdkwestie. Ik hield mijn mond en ging rustig verder met het zetten van mijn val. En die kwestie met die reeferroker? Je hebt ge zegd, dat Lombai-d er niets mee te maken had. Ondanks die scheerapparaten schijnt hij er inder daad niets mee te maken hebben gehad. Cliff Millburn heeft zich zelf de hals doorgesneden in een depressieve, vreesachtige stemming, veroorzaakt door de marihua na. 't Scheermesje dat ik in 'n kast gevonden heb, moet daar zijn achtergelaten door een vorige bewoner, of een vriend die zich daar eens geschoren heeft. Maar de dood van Pierrette Douglas dan? vroeg Henderson gespannen. Ja, die was nog geraffineerder dan de andere in elkaar gezet. Er lag een lange loper in haar kamer en de vloer was spiegelglad. Zij begon bij de ramen en liep door tot aan het treedje bij de hal. Hij kreeg het idee, toen hij op een gegeven moment bijna uit gleed, waarop zij was gaan lachen. Terwijl hij verder sprak, nam hij alles goed in zich op en berekende, hoe hij het moest aanleggen. Hij zette 'n denkbeeldige X op de plaats waar zij moest staan, zodat zij wel naar buiten moest tuimelen als zij haar evenwicht zou verliezen. Die plaats hield hij zorgvuldig in zijn ge dachten. Dat is eenvoudiger dan het lijkt, want je moet niet vergeten, dat hij gedurig door de kamer heen en weer liep en met haar een gesprek voerde. Wat ik hier nu vertel, is niet een of andere hy pothetische reconstructie van mijn kant. Hij heeft het allemaal precies en uitvoerig zwart op wit bekend, van het moment af, dat hij dat idee kreeg, hebben ze een soort doden-menuet gedanst, waarbij hij haar pre cies naar de plaats manoeuvreerde, waar hij haar wil de hebben. Toen hij de cheque had uitgeschreven, stond hij op en liep ermee naar het raam. Hij deed alsof hij de inkt in de buitenlucht sneller wilde laten drogen. Zorgvuldig lette hij erop dat hij precies naast de plek kwam te staan, die hij had uitgerekend. Toen liet hij haar bij zich komen. Hij stak de cheque uit nodigend in haar richting uit, maar verzette zelf geen slap, zodat zij wel op hem moest toelopen. Stieren vechters doen precies hetzelfde. De dieren stormen op de cape af en niet op de man. Zij liep op de cheque toe en niet op hem. Toen zij precies daar stond, waar hij haar hebben wilde, liet hij de cheque los. Haar aandacht was toen helemaal op de cheque gericht. Bewegingloos bleef ze staan en ze las met voldoening, welk bedrag hij had uitgeschreven. Op dal moment liep hij snel in de richting van de hal, alsof hij weg wilde gaan. Toen hij aan het andere eind van de kamer stond, riep hij luid „tot ziens". Zij keek toen eindelijk op, waardoor zij met haar rug naar het raam kwam te staan. Zij stond toen precies daar zoals hij vooruit had berekend. Had zij namelijk een stap opzij of vooruit gemaakt, dan had zij zich waarschijn lijk nog net aan het kozijn kunnen vastgrijpen, op het moment dat zij haar evenwicht zou verliezen. Met haar rug naar het raam gekeerd was dit niet mogelijk. Hij bukte zich snel, gaf een forse ruk aan de loper en liet haar toen weer los. Meer had hij niet te doen. Ze tuimelde prompt achterover naar buiten. Ze had zelfs geen tijd meer om nog te schreeuwen, heeft hij verklaard. Juist op het moment, dat ze haar adem had uitgeblazen viel ze naar beneden. Ze was al in de diepte verdwenen, voordat de schoen, die van haar voet was geglipt, weer op de grond terechtkwam. Zulk soort dingen vind ik veel erger dan een moord met een mes of revolver. Het is zo geniepig, zo ge meen, zei Carol. Ja, en veel moeilijker om te bewijzen. Hij heeft haar geen moment aangeraakt en haar op een afstand van ongeveer vijf meter vermoord. De oplossing van het i-aadsel lag natuurlijk in die loper verscholen. Het viel me op, *toen ik binnenkwam. De plooien zaten aan zijn kant. Waar zij had gestaan, lag de loper vlak, alleen iets verder van het raam dan anders, wat je kon zien aan de vloer, daar die iets verkleurd was. Als ze zelf uitgegleden zou zijn, had die loper aan de kant van het raam geplooid moeten liggen en niet andersom. Op een asbak lag verder een sigaret te smeulen, die zij zogenaamd had aangestoken. Daaruit zou moe ten blijken, dat zij enkele momenten, voordat wij daar kwamen, uit het raam gevallen moest zijn. Hij toch had mij een minuut of vijftien daarvóór opgebeld, ter wijl bij bovendien een minuut of achttien in mijn ge zelschap is gebleven van dat moment af, dat ik hem voor de brandweergarage ontmoette. Hij heeft mij geen moment voor de gek kun nen houden, maar het duurde drie dagen, voordat ik er achter kwam hoe hij alles in elkaar had gezet. Die asbak had middenin een gat, waardoor de peuk jes en de as kunnen verdwijnen en dan terechtko men in de voet van dat ding. Je, weet wel, het was zo'n apparaat op een poot, dat heen en weer kan wiebelen. Er zat wel een klepje op dat gat, maar dat zette hij klem, zodat het open bleef staan. Hij nam drie sigaretten van normale lengte, haalde uit twee ervan wat tabak en schoof ze toen als een soort telescoop in elkaar. Hij lette er echter zorg vuldig op, dat het merk verkeerd kwam te zitten. Daaruit moest dus later geconcludeerd worden, dat ze een sigaret van normale lengte had opgestoken. Toen stak hij die verlengde sigaret aan en legde haar zo neer, dat het in brand gestoken einde in de holle poot kwam te hangen. Een sigaret, die je zo schuin boven een gat neerlegt, gaat praktisch nooit uit, zelfs al trek je er niet aan. Langzaam 'brandden die drie sigaretten zo op en de as viel naar beneden, zonder een verdacht spoor na te la ten. De derde sigaret bleef echter keurig op de rand van de asbak liggen en toen wij op haar kamer kwamen, vond ik een smeulend peukje, precies zoals hij dat voorzien had. (Slot volgt) Advertentie In deze een (VERNUFTIGE FLITSBEUGEL VOOR REFLECTIE-FLITS) Vraag er om bij uw fotonandelaor De Rockefeller-Foundation in Amerika heeft in het eerste kwartaal van dit jaar tot een totaal van 4.488.908 dollar aan gif ten voor wetenschappelijke, opvoedkun dige en gouvernementele instituten en in stellingen over de gehele wereld verstrekt. Vijftigduizend dollar gingen naar Ox ford, waar een team biochemisten onder leiding van Nobelprijswinnaar Sir Hans Krebs bezig is met het onderzoek van de stofwisseling in de levende cel. De Am sterdamse gemeente-universiteit waar dit werk onder leiding van prof. E. C. Slater geschiedt, kreeg 23.000 dollars. Voorts kreeg de gemeente-universiteit van Am sterdam 3.000 dollar voor uitrusting ten behoeve van het onderzoek van kristallen met x-stralen. De rijksuniversiteit te Utrecht heeft 8.000 dollar ontvangen voor uitrusting ten behoeve van het onderzoek van biologisch werkzame stoffen. De wetenschappelijk ambtenaar A. Rozendaal van de Land bouwhogeschool te Wageningen werd door een gift van 1.440 dollar in staat gesteld, onderzoekcentra voor plantenziekten in de V.S. te bezoeken. Een bedrag van 182.000 dollar werd ver deeld over de universiteiten van Oxford, Amsterdam, München. Parma Rome en het Karolinska Instituut te Stockholm.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1960 | | pagina 15