Duyvis
Fantoom in de bar
PANDA EN DE TROETELTROEP
AVONTUREN VAN EEN HON
ROM EN MIOE
Cec/t ió l\et zo
r
DONDERDAG 12 MEI 1960
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
15
Draaidoos-succes
De radio geeft vrijdag
7 elevisieprogramma
STIFT
Geen Haagse subsidie
voor Nederlands
Danstheater
Herdenkingsconcert
van „Polyhymnia"
r
\xafiex
v. DUBVENBODEN
Heksen-
problemen
Brabants provinciale prijs
voor Marius de Leeuw
Drie moderne eenakters
bij toneelgroep Test
Tweede Beethovenconcert
van N.Ph.O. op 17 mei
De negen muzen
DOOR
WILLIAM
IRISH
WEEK van de
FOTOGRAFIE
„FLITSPICeOlO"
CADEAU
Giften Rockefeller
Foundation
70. Met loeiende sirene stoof Panda
door de stad. Agenten, die hem zagen aan
komen in zijn indrukwekkend uniform
hielden haastig het verkeer tegen en ga
ven hem beleefd saluerend voorrang. Zo
reed hij rond, overal speurend, of hij
soms de taxi met. de voortvluchtige troe
tels zag. Eindelijk vond hij die, dat wil
zeggen: de taxi, niet de troetels. Het voer
tuig stond gehavend tegen een schutting,
die een circus omsloot. Tussen stapels
bankbiljetten, die uit de geldkist waren
gevallen, zat de taxichauffeur en antwoord
de nors op de vragen van een opgewon
den agent. „Ik wist niet dat mijn passa
giers bankrovers waren. Ik ben een eer
lijke chaufjeur en ik hoor niet tot een
bende. Dat zien jullie trouwens wel, icant
ze hebben me hier gewoon achtergelaten".
„Waar zijn ze heengegaan?" vroeg de
agent. Door dat gat in de schutting",
antwoordde de chauffeur. „Aha, dan heb
ben ze zich vast tussen de toeschouwers
van het circus verstopt!" riep de agent.
„Vooruit, mannen, naar binnen en houd je
revolvers klaar!" „Niets daarvan!" klonk
opeens een stem. En daar naderde Pan
da in het uniform van de commissaris.
De agent salueerde aarzelend voor dit
uniform. M-maar meneer de commissa
ris", zei hij onzeker, „moeten wij die boe
ven dan niet.„Ik zal ze arresteren",
viel Panda hem in de rede, „helemaal
alleen!"
Simon van Collem heeft gisteravond
weer eer ingelegd met zijn „Oude Draai-
doos", deze keer gewijd aan de Neder
landse film „Rubber" naar het gelijkna
mige boek van mevrouw Szekely-Lulofs.
Deze film is zeker de moeite van een
herinnering waard al was het alleen maar
om de strijd tussen het toneelmatige en
het filmische, die, zoals Enny Meunier nu
achteraf vertelt, de filmer Gerard Rutten
en de toneelregisseur Johan de Meester bij
de opnamen wel eens met verhitte hoof
den tegen over alkaar deed staan...Wij
waren vooral bij de weergave van de amok-
scene onder de indruk van de capacitei
ten van Rutten: dat was reeds film in
de volle zin van het woord.
De draaidoos was voorafgegaan door
een nieuwe documentaire van Laurens
van der Post in de serie „De verloren
wereld der Kalahari", waarvan de wat
provisorische geluidsweergave geen be
zwaar was, maar de lengte wel, daardoor
brak de spanning juist in het laatste deel,
dat alle voorwaarden voor een climax be
vatte.
De serie balletprogramma's onder de ti
tel „Pas de deux" begon zeer imposant
met Marianne Hilarides en Jaap Flier in
Tsjaikofski's „Zwanenmeer" en bleef be
koren bij een pas de deux uit „Vergezicht"
het jongste ballet van Rudi van Dantzig,
die deze zelf uitvoerde samen met Olga
Dzialiner.
Tenslotte beijverden prof. dr. J. Linscho-
ten van de rijksuniversiteit te Utrecht en
prof dr. H. R. Wijngaarden van de Vrije
Universiteit zich om op eenvoudige wijze
voorlichting te verschaffen over psycholo
gische test ten behoeve van het bedrijfs
leven. Over het algemeen was het zeer
helder maar bij de uiteenzetting over het
tot standkomen van een grafiek heeft mis
schien juist het tot voorbeeld nemen van
de lichaamslengten verwarring gewekt.
De interviewer Joes Odufré bracht (mede
in een interview met de directie van een
papierwarenfabriek) vooral het ethisch as
pect van de zaak naar voren en dat dat
nauwelijks uit de verf kwam is zeker niet
aan hem te wijten. De psychologen wil
den vooral ook de waas van het myste
rie om zich heen wegslaan, maar die ver
dichtte zich wel even toen een hunner op
merkte „wanneer je het zout in de aard
appels niet vergeet, ben je een goed
chauffeur"..
De NTS bracht vervolgens nog enige
flitsen van de etappe van woensdag van
de Ronde van Nederland.
Beeldschermer
HII/VERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de jeugd.
7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.35
Waterst. 9.40 Schoolradio. 10.05 Gram. 11.00 Voor
de zieken. 11.40 Gram. 11.50 Als de ziele luistert,
lezing. 12.00 Middagklok- noodklok. 12.03 Gram.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Lichte muz.
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer .13.20
Lichte muz. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Pianoduo.
14.25 Gram 14.50 Gram. 15.00 Schoolradio. 15.30
Voor de zieken. 16.30 Zang en piano. 17.00 Boek
bespreking, 17.15 Kinderkoor. 17.40 Beursber. 17.45
Lichte muziek. 18.10 Vaticaanse act. 18.25 Lichte
muz. 18.50 Regeringsuitz.: EmigraticrubriekHet
emigratiepraatje van H.A.van Luyk. 19.00 Nieuws.
19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Polit. lezing
19.40 Verz.progr. voor de militairen. 20.30 Water
in Europa, klankb. 21.00 Lichte muziek. 21.20 De
kracht, die in eenheid ligt, rep. 21.35 Instr. kwart,
en sol. 21.55 Kamermuz. 22.25 Boekbespr. 22.30
Nieuws. 22.40 Ruimte, lezing. 22.50 Gevar. progr.
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
9.10 Gram. 9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Voor de
oude dag, lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters. 11.15
Trombone en piano. 11.35 Orgelspel cn zang.
AVRO: 12.00 Dansmuz. 12.20 Regeringsuitz.: Voor
de landbouw. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Sport cn prognose. 12.50 Carillon en draaiorgel.
13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte
muz. 13.55 Beursberichten. 14.00 Kinderkoor. 14.20
Voordr. 14.40 Clavecimbelrecital. 15.00 Chansons
en ork. VARA: 16.00 Lichte muz. 16.30 Voor de
zieken. 17.00 Progr. van teenagers. 17.55 Act. 18.00
Nieuws. 18.15 Vlaamse notities. 18.20 Lichte muz.
13.50 De puntjes op de i, lezing. 19.00 Voor de
kinderen. 19.10 Meisjeskoor. VPRO: 19.30 Het
platteland nu. gesprek. 19.45 VPRO-nieuws. 20.00
Nieuws. 20.05 Toneclbeschouwing. 20.15 Religieuze
muziek. 20.30 De mens en zijn werk. lezing. 20.45
Volksontwikkelingswerk in de landen van de
Raad van Europa, rep. VARA: 21.00 Quizprogr.
21.55 Jazzmuz. 22.15 Bultenl. weekoverzicht. 22.30
Nieuws. VPRO: 22.40 Zorg om de mens, gesprek.
VARA: 23.00 Social, nieuws in Esperanto. 23.10
Muzikale revue. 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Omr.ork. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 12.52
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelrecital. 14.00
Schoolradio 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.06 Ope-
rettefragm. 16.45 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Lichte
muziek. 17.45 Duitse les. 18.00 Orgelrecital. 18.10
Boekbespr. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sport-
kron. 19.00 Nieuws. 19.40 Schoolkoor. 20.00 Muz.
ccmni. 20.10 Gram. 20.15 Ork.conc. In de pauze.
Kunstkaleidoscoop. 22.00 Nieuws. 22.15 Moderne
kamermuziek. 22.5523.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. VARA: 20.20
De wereld van vandaag. 20.30 Max Ha velaar,
herdenkingsprogramma. 21.00 TV-spel. 22.30 Sport.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverz. KRO: 20.30 Gastenboek.
20.50 Testplaat. 21.20 Film. 21.50 Sportpraatje.
22.10 Epiloog. 22.20 Sport.
Advertentie
Ook Schneider-
vullingen voor elke ballpoint.
Bij de behandeling van de ontwerp-ge-
meentebegroting vooi" 1960 van De Haag
heeft de wethouder van Onderwijs en
Kunstzaken, de heer J. van Zwijndregt,„
kenbaar gemaakt, dat verhoging van het
subsidie voor het Nederlands Ballet daar
het salarispeil te laag ligt nodig is.
Met het Nederlands Danstheater ligt. de
zaak echter moeilijk. De spreker betreur
de, dat dit gezelschap zich heeft afge
scheiden van het Nederlands Ballet en
een eigen bestaan tracht te handhaven.
De wethouder, die hoopte, dat de eenheid
slechts tijdelijk verloren is gegaan en
binnen niet al te lange tijd hersteld zal
worden, geloofde niet, dat de gemeente
zich de weelde zou kunnen veroorloven,
èn het Nederlands ballet èn het Amster
dams Ballet en daarenboven het Neder
lands Danstheater te subsidiëren. Intus
sen wees hij er op, dat het rijk aan het
Nederlands Danstheater tot nu toe geen
enkel subsidie geeft en voordat de ge
meente daarover zou kunnen denken
zoü moeten voorgaan. Misschien zou de
gemeente in incidentele gevallen, name
lijk als het voorstellingen betreft, waaraan
grote waarde moet worden toegekend, de
ze balletgroep kunnen subsidiëren.
Het gemengd koor „Polyhymnia" geeft
ter gelegenheid van het zestig jarig be
staan van het koor, op maandag 16 mei
in de tuinzaal van het concertgebouw te
Haarlem een herdenkingsconcert, onder
leiding van Henk Arisz.
Het Zandvoorts mannenkoor verleent
zijn medewerking aan deze uitvoering,
evenals de sopraan Ans Rieke, de tenor
Jan Ditmeyer en de pianiste Emmy van
Eden.
Op het programma staan werken van
Bach, Mozart, Brahms, Haydn, Handel,
Debussy, Da Palestrina, Schubert, Neu
mann, Catccini en Schumann.
Ad,vertentie
laloesleën
De beste service bij
Ged. Oude Gracht 108 - 110 - Haarlem
Telefoon 17165
MASSALE heksenprocessen, zoals vele
andere landen die in de 17de en 18de
eeuw hebben gekend, zijn in ons land
niet voorgekomen en als zodanig hebben
de Noordelijke Nederlanden steeds een
uitzondering bekleed. Voor een niet on
belangrijk deel is dit de grote verdienste
geweest van de te Grave geboren Prote
stantse arts Johannes Wier die het destijds
beroemde boek „De praestigiis demonum"
(1563) heeft geschreven, waarin de moedige
en goedhartige arts in het krijt trad ten
behoeve van de gemartelde en
opgejaagde vrouwen. Met klem
van argumenten en scherp in
zicht heeft deze onverschrok
ken pionier de misdadige hek
senprocessen bestreden. Een
fel bestrijder van deze pro
cessen was voorts de R.K.
geestelijke Cornelis Loos.
Een belangrijke bijdrage tot beteuge
ling van dit kwaad hebben voorts de pro
fessoren van de Leidse universiteit gele
verd. De waterproef werd destijds be-
schouivd als een belangrijke mogelijkheid
waaruit de schuld of onschuld van het
slachtoffer kon blijken. Viel die proef
ongunstig uit, dan kivam de vermeende
heks op de pijnbank. Welnu, het Hof van
Holland, waarvan de leden kennelijk de
ondeugdelijkheid van de waterproef reeds
beseften (maar niet op eigen houtje wil
den handelen) vroeg in 1594 het oordeel
over de toelaatbaarheid van de water
proef aan de Leidse universiteit. Het ge
volg hiervan was, dat vijf professoren een
verklaring opstelden, waaruit de ondeug
delijkheid van die proef duidelijk ivas te
lezen. De termen, waarin dit stuk was
gesteld, waren naar onze smaak weliswaar
wat omzichtig en zeker niet gespeend van
politieke manoeuvres, maar in ieder geval
was er dan toch een stuk uit de bus ge
komen, waaraan het Hof van Holland in
voorkomende gevallen houvast kon hebben
en waarop het zich in het vervolg kon be
roepen. De laatste stoot tot beteugeling van
de terreur tegen de vermeende heksen gaf
de Hoge Raad. U zult zich wellicht herinne
ren, dat we een vorige maal verteld hebben
van een vrouw die door het roeren met
een stokje in het water het schip van Cor
nelis Cornelissen had doen vergaan. Nadat
deze aanklacht tegen de vrouw was inge
diend, vervielen de plaatselijke rechters
in de dwalingen en de waanzin van die tijd
en gelastten de aangeklaagde op de pijn
bank te leggen. Maar de
vrouw ging tegen deze beslis
sing in beroep bij de hoogste
rechtsinstantie, t.w. de Hoge
Raad. Deze vernietigde het
vonnis en ontsloeg de vrouw
van rechtsvervolging. Dit is
het begin geweest van een
hele reeks vrijspraken, zo
dat na 1610 gerechtelijke veroordelingen
van zogenaamde tovenaars en heksen in
ons land niet meer zijn voorgekomen. In
allerlei andere landen heeft deze plaag
echter nog eeuwen voortgeduurd.
De Noordelijke Nederlanden zijn de
andere staten zeker één a twee eeuwen
vóór geweest in de beteugeling van dit
kwaad. Niet omdat ons volk minder bij-
gelovig zou zijn geweest. Dat is zeer zeker
niet het geval, want de laatste waterproei
vond hier te lande plaats in 1825, toen de
bijgelovige bevolking van Deldenerbroek
zich er op eigen houtje van ivilde verge
wissen, of een bepaalde vrouw al dan niet
tot de heksen moest worden gerekend!
Over bijgeloof gesproken, ivcet u, dat er
wellicht enige waarheid schuilt in de ge-
dachtengang van dobbelaars, dat sterke
concentratie van gedachten de gang der
dobbelstenen beïnvloedt?
Daarover een volgende keer.
Advertentie
H. Pétillon
Nadruk verboden.
Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant
hebben, na overleg met de culturele com
missie uit de Provinciale Staten, de Provin
ciale Prijs voor Schone Kunsten 1959, wel
ke dit jaar beschikbaar is voor de beelden
de kunsten, voor beroepskunstenaars, toe
gekend aan Marius de Leeuw te Vught.
Eervol vermeld werd het werk van Frans
Smeets te Cuijk, terwijl bijzondere aan
dacht trok het werk van Jan van Eijk te
Helmond en van Nico Molenkamp en Hans
Claesen, beiden te Tilburg.
Voor hen, die de kunst als liefhebberij
beoefenen, is de prijs toegekend aan Th. de
Gruyter te Helmond. Eervol vermeld werd
het werk van B. Brunklaus te St. Michiels
gestel.
Gedeputeerde Staten hebben bij dit be
sluit het. eenstemmig advies gevolgd van
de commissie van advies voor de provin
ciale prijs voor schone kunsten 1959, be
staande uit mr. J. Dony ('s-Hertogenbosch),
Hans Redeker en H. van der Spoel (Am
sterdam), Albert Troost (Nuenen) en dr. F.
Vercammen (Tilburg). De prijzen worden
donderdag 12 juni uitgereikt in het Bre
dase culturele centrum De Beyerd, waar
tevens een selectie uit de ingezonden wer
ken wordt tentoongesteld.
De toneelgroep „Test" te Amsterdam,
die zich de bevordering van het avant-gar
de toneel ten doel stelt, zal binnenkort de
première geven van een drietal Neder
landse eenakters. Onder regie van Kees
van Iersel worden achtereenvolgens opge
voerd: „De Knop" van Harry Mulisch,
,.De Seinpaal" van Paul Rodenko en „Het
Huis" van Sybren Polet. De première
heeft plaats op maandag 23 mei in de ka
mermuziekzaal van het Paleis voor Scho
ne Kunsten te Brussel in het kader van
het festival van avant-garde toneel, dat
daar gehouden wordt tussen 12 mei en 7
juni.
Bü Duyvis
LIVORNO: een heel
modern, verrassend
eierdopje. Stapelbaar,
dus ruimtebesparend.
In 6 leuke,
decoratieve kleuren.
Op dinsdag 17 mei heeft het tweede
concert van de Beethovencyclus van het
Noordhollands Philharmonisch Orkest
plaats. Onder leiding van Henri \rends
wordt het concert geopend met de Ouver
ture Coriolan. Lili Kraus is hierna soliste
in het vierde Pianoconcert. Het concert
wordt besloten met een uitvoering van de
tweede Symfonie.
Lili Kraus werd in 1905 te Budapest ge
boren en reeds op haar achtste jaar werd
zij ingeschreven als studente aan de Kon.
Academie voor Muziek in Budapest. Onder
haar leermeesters worden genoemd Bela
Bartók en Arthur Schnabel. Vanaf haar
zestiende jaar treedt zij in het openbaar
op. zij vormde met Simon Goldberg een
duo, dat ook in ons land veel succes
oogstte.
Schenking aan Rijksmuseum. De firma
Premsela en Hamburger te Amsterdam
heeft aan de Staat der Nederlanden, ter
plaatsing in het Rijksmuseum aldaar ten
geschenke aangeboden een door haar op
de veiling van de verzameling Dreesman
verworven verguld zilveren bode teken van
het paleis te Amscteraam uit de tijd van
Koning Lodewijk Napoleon. Uit de merken
is gebleken, dat het vervaardigd is door
de zilversmid J. F. Evers te Amsterdam
in 1808, het jaar waarin Koning Lodewijk
Napoleon zijn residentie van Utrecht over
bracht naar Amsterdam en het raadhuis
aan de Dam werd ingericht tot paleis.
Toon Hermans. Een nieuwe grammo
foonplaat van Toon Hermans is verschenen
met twee geheel nieuwe liedjes „De Lesten
Dans" en „De Zwarte Ballon". De op
brengst van deze plaat is door Toon Her
mans en de n.v. Bovema geheel ter be
schikking gesteld ten bate van de Missie
Verkeersmiddelen Actie, die haar 25-jarig
bestaan viert.
98.9.9. Nu was Rom aan de beurt. Mioe stapte uit en hij nam haar plaats in.
Het gaat fijn, zeg! zei Mioe.
Toen Rom op het bankje zat reed Hako weg. Hij trapte ijverig en wist werkelijk
een aardig vaartje te bereiken.
Nou, ik vind het 'n prachtig ding! zei Rom bewonderend. Dat heb je knap ge
maakt!
Hako reed met 'n goed gangetje het land over. Hij vond het wel leuk, dat zijn
wagentje het zo goed deed.
Opeens boog Rom zich voorover.
Pas op, Hako! waarschuwde hij. We zitten op een helling!
61)
—Hij liet hem alleen achter, zeggende dat hij mij
op zou zoeken. Hij wist, dat de man een afkeer van de
politie had, een typische eigenschap van zulk soort
oplichters. Hij begreep dan ook maar al te goed, dat
hij de eerste de beste gelegenheid om te ontsnappen
zou aangrijpen. Hij rekende daar zelfs vast op. Zodra
hij op de gang was, spande hij een zwarte draad boven
aan de trap, ongeveer twaalf centimeter van de grond.
Aan de ene kant maakte hij die draöd aan een paaltje
vast. aan de andere kant aan een spijker. Toen draaide
hij de lamp los. Vervolgens deed hij alsof hij luid
stampend de trap afholde, je weet wel, dat oude trucje,
en bleef toen ergens halverweg wachten.
De bedelaar kwam even later snel en nergens op
lettend zijn kamer uitlopen. Hij haastte zich om uit
de buurt te zijn, als Lombard met die rechercheur
terug zou komen. De val werkte precies zoals Lombard
voorzien had. De bedelaar struikelde over de draad,
viel de trap af en kwam met zijn hoofd tegen de muur
van de overloop terecht. De draad was natuurlijk wel
gebroken maar dat had hem niet gered. De val had
hem overigens niet gedood. Wel had hij een schedel-
basisfractuur opgelopen en was bewusteloos geraakt.
Lombard snelde toen de trap weer op, stapte over
hem heen en verwijderde de twee stukjes van de draad.
Toen hij weer naar beneden ging wilde hij zich
ervan overtuigen of de man werkelijk dood was. Hij
bleek echter nog te ademen. Zoals jullie weten, rustte
zijn hoofd op nogal onnatuurlijke wijze tegen de muur.
zodat er een zekere druk op zijn nek werd uitgeoefend.
Hij heeft zijn ene been toen zó opgetrokken, dat zijn
voetCarol keek plotseling opzij.
Het spijt me, zei Burgess.
Ja, ik begrijp het. Het is nu eenmaal een onder
deel van het verslag. We moesten dat óók weten.
Toen pas verliet hij het huis om mij op te bellen.
Nadat hij was teruggekeerd, bleef hij beneden staan
wachten en riep een agent waarmee hij een gesprek
begon. Totdat ik kwam, hield hij die agent bezig, zo
dat hij later, mocht dat nodig zijn, kon bewijzen, dat
hij al die tijd beneden bij de ingang op mij had staan
wachten.
Heb je de opzet direct doorzien?, vroeg Henderson.
Ik heb het lichaam later, toen ik hem naar huis
had gestuurd, in het lijkenhuisje onderzocht. Mijn oog
viel toen op de bijna onzichtbare rode striemen op zijn
scheenbenen, die door de draad veroorzaakt waren, en
op de stofsporen, die zijn nek vertoonden. Ik vermoed
de al, wat er gebeurd moest zijn. Het was echter nood
zakelijk om van deze twee punten uit verder op te
bouwen. Het zou een heidens karwei zijn geweest, om
hem al op dat moment in staat van beschuldiging te
stellen. Het was misschien mogelijk geweest, maar ik
vond het beter hem te grijpen op het voornaamste.
En dat was niet mogelijk met het geval met die blinde
man. Ik wilde het net trouwens niet voortijdig dicht
trekken, zodat hij misschien nog zou ontsnappen. Ik
wilde hem grijpen op de hoofdkwestie. Ik hield mijn
mond en ging rustig verder met het zetten van mijn
val.
En die kwestie met die reeferroker? Je hebt ge
zegd, dat Lombai-d er niets mee te maken had.
Ondanks die scheerapparaten schijnt hij er inder
daad niets mee te maken hebben gehad. Cliff Millburn
heeft zich zelf de hals doorgesneden in een depressieve,
vreesachtige stemming, veroorzaakt door de marihua
na. 't Scheermesje dat ik in 'n kast gevonden heb,
moet daar zijn achtergelaten door een vorige bewoner,
of een vriend die zich daar eens geschoren heeft.
Maar de dood van Pierrette Douglas dan? vroeg
Henderson gespannen.
Ja, die was nog geraffineerder dan de andere in
elkaar gezet. Er lag een lange loper in haar kamer
en de vloer was spiegelglad. Zij begon bij de ramen
en liep door tot aan het treedje bij de hal. Hij kreeg
het idee, toen hij op een gegeven moment bijna uit
gleed, waarop zij was gaan lachen. Terwijl hij verder
sprak, nam hij alles goed in zich op en berekende,
hoe hij het moest aanleggen. Hij zette 'n denkbeeldige
X op de plaats waar zij moest staan, zodat zij wel
naar buiten moest tuimelen als zij haar evenwicht zou
verliezen. Die plaats hield hij zorgvuldig in zijn ge
dachten. Dat is eenvoudiger dan het lijkt, want je
moet niet vergeten, dat hij gedurig door de kamer
heen en weer liep en met haar een gesprek voerde.
Wat ik hier nu vertel, is niet een of andere hy
pothetische reconstructie van mijn kant. Hij heeft het
allemaal precies en uitvoerig zwart op wit bekend,
van het moment af, dat hij dat idee kreeg, hebben ze
een soort doden-menuet gedanst, waarbij hij haar pre
cies naar de plaats manoeuvreerde, waar hij haar wil
de hebben. Toen hij de cheque had uitgeschreven,
stond hij op en liep ermee naar het raam. Hij deed
alsof hij de inkt in de buitenlucht sneller wilde laten
drogen. Zorgvuldig lette hij erop dat hij precies naast
de plek kwam te staan, die hij had uitgerekend. Toen
liet hij haar bij zich komen. Hij stak de cheque uit
nodigend in haar richting uit, maar verzette zelf geen
slap, zodat zij wel op hem moest toelopen. Stieren
vechters doen precies hetzelfde. De dieren stormen
op de cape af en niet op de man. Zij liep op de
cheque toe en niet op hem. Toen zij precies daar
stond, waar hij haar hebben wilde, liet hij de cheque
los.
Haar aandacht was toen helemaal op de cheque
gericht. Bewegingloos bleef ze staan en ze las met
voldoening, welk bedrag hij had uitgeschreven. Op dal
moment liep hij snel in de richting van de hal, alsof
hij weg wilde gaan. Toen hij aan het andere eind van
de kamer stond, riep hij luid „tot ziens". Zij keek
toen eindelijk op, waardoor zij met haar rug naar het
raam kwam te staan. Zij stond toen precies daar zoals
hij vooruit had berekend. Had zij namelijk een stap
opzij of vooruit gemaakt, dan had zij zich waarschijn
lijk nog net aan het kozijn kunnen vastgrijpen, op het
moment dat zij haar evenwicht zou verliezen. Met haar
rug naar het raam gekeerd was dit niet mogelijk.
Hij bukte zich snel, gaf een forse ruk aan de
loper en liet haar toen weer los. Meer had hij niet
te doen. Ze tuimelde prompt achterover naar buiten.
Ze had zelfs geen tijd meer om nog te schreeuwen,
heeft hij verklaard. Juist op het moment, dat ze haar
adem had uitgeblazen viel ze naar beneden. Ze was
al in de diepte verdwenen, voordat de schoen, die van
haar voet was geglipt, weer op de grond terechtkwam.
Zulk soort dingen vind ik veel erger dan een moord
met een mes of revolver. Het is zo geniepig, zo ge
meen, zei Carol.
Ja, en veel moeilijker om te bewijzen. Hij heeft
haar geen moment aangeraakt en haar op een afstand
van ongeveer vijf meter vermoord. De oplossing van
het i-aadsel lag natuurlijk in die loper verscholen. Het
viel me op, *toen ik binnenkwam. De plooien zaten aan
zijn kant. Waar zij had gestaan, lag de loper vlak,
alleen iets verder van het raam dan anders, wat je kon
zien aan de vloer, daar die iets verkleurd was. Als
ze zelf uitgegleden zou zijn, had die loper aan de kant
van het raam geplooid moeten liggen en niet andersom.
Op een asbak lag verder een sigaret te smeulen,
die zij zogenaamd had aangestoken. Daaruit zou moe
ten blijken, dat zij enkele momenten, voordat wij daar
kwamen, uit het raam gevallen moest zijn. Hij toch
had mij een minuut of vijftien daarvóór opgebeld, ter
wijl bij bovendien een minuut of achttien in mijn ge
zelschap is gebleven van dat moment af, dat ik hem
voor de brandweergarage ontmoette.
Hij heeft mij geen moment voor de gek kun
nen houden, maar het duurde drie dagen, voordat ik
er achter kwam hoe hij alles in elkaar had gezet.
Die asbak had middenin een gat, waardoor de peuk
jes en de as kunnen verdwijnen en dan terechtko
men in de voet van dat ding. Je, weet wel, het
was zo'n apparaat op een poot, dat heen en weer
kan wiebelen. Er zat wel een klepje op dat gat,
maar dat zette hij klem, zodat het open bleef staan.
Hij nam drie sigaretten van normale lengte, haalde
uit twee ervan wat tabak en schoof ze toen als een
soort telescoop in elkaar. Hij lette er echter zorg
vuldig op, dat het merk verkeerd kwam te zitten.
Daaruit moest dus later geconcludeerd worden, dat ze
een sigaret van normale lengte had opgestoken.
Toen stak hij die verlengde sigaret aan en legde
haar zo neer, dat het in brand gestoken einde in
de holle poot kwam te hangen. Een sigaret, die je
zo schuin boven een gat neerlegt, gaat praktisch
nooit uit, zelfs al trek je er niet aan. Langzaam
'brandden die drie sigaretten zo op en de as viel
naar beneden, zonder een verdacht spoor na te la
ten. De derde sigaret bleef echter keurig op de rand
van de asbak liggen en toen wij op haar kamer
kwamen, vond ik een smeulend peukje, precies zoals
hij dat voorzien had.
(Slot volgt)
Advertentie
In deze
een
(VERNUFTIGE FLITSBEUGEL
VOOR REFLECTIE-FLITS)
Vraag er om bij uw fotonandelaor
De Rockefeller-Foundation in Amerika
heeft in het eerste kwartaal van dit jaar
tot een totaal van 4.488.908 dollar aan gif
ten voor wetenschappelijke, opvoedkun
dige en gouvernementele instituten en in
stellingen over de gehele wereld verstrekt.
Vijftigduizend dollar gingen naar Ox
ford, waar een team biochemisten onder
leiding van Nobelprijswinnaar Sir Hans
Krebs bezig is met het onderzoek van de
stofwisseling in de levende cel. De Am
sterdamse gemeente-universiteit waar dit
werk onder leiding van prof. E. C. Slater
geschiedt, kreeg 23.000 dollars. Voorts
kreeg de gemeente-universiteit van Am
sterdam 3.000 dollar voor uitrusting ten
behoeve van het onderzoek van kristallen
met x-stralen.
De rijksuniversiteit te Utrecht heeft
8.000 dollar ontvangen voor uitrusting ten
behoeve van het onderzoek van biologisch
werkzame stoffen. De wetenschappelijk
ambtenaar A. Rozendaal van de Land
bouwhogeschool te Wageningen werd door
een gift van 1.440 dollar in staat gesteld,
onderzoekcentra voor plantenziekten in de
V.S. te bezoeken.
Een bedrag van 182.000 dollar werd ver
deeld over de universiteiten van Oxford,
Amsterdam, München. Parma Rome en
het Karolinska Instituut te Stockholm.