Horen en zien
Fantoom in de bar
NAAIMACHINES
PANDA EN DE TROETELTROEP
AVONTUREN VAN EEN HOND
Ti
ROM EN MIOE
THLif öp bprlpbpn Mjh
aankondigingen kn
nabeschouwingen
VRIJDAG 13 MEI 1 96 0
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
19
radio televisie
mMMm
Regie van formaat
Raadsel voor de sheriff
Weer muziekfestival
in Blokker
Journalistencabaret
Liederen van Sas Bun ge
Het bloedig dogma
Wedgwood-prijs voor
de schilderkunst
Ell ft E I grote houtstraat 181
nUhli tel. 14444
Rotterdams Kamerorkest
opgeheven
De negen muzen
De volmaakte
HUISHQUD-
handschoenen
Reünie oud-studenten
Abdij Lilbosch
De radio geeft zaterdag
1 elevisieprogramma
DOOR
WILLIAM
IRISH
200 jaar
geleden
Wim Kan in Minerva
71. Zoals de agenten al vermoed hadden,
warenJoris en de troetels de circustent
binnengevlucht. Zo onopvallen mogelijk
zaten zij tussen het publiek en keken
naar de voorstelling. Twee clowns waren
met roomtaarten bezig. Zij deden daar
erg grappig mee, want inplaats van ze
op te eten, gooiden ze elkaar die taar
ten in het gezicht, zodat de room rond-
spatte. Het was dus wel een leuk num
mer, maar toch hadden ze weinig succes,
want het publiek had al zo vaak clowns
met roomtaarten zien smijten. Alleen voor
het paard was dat grapje volkomen
nieuw en het vermaakte zich dan ook
kostelijk. Het zat te schudden van de
pret en bij elke welgemikte roomtaart
barstte het in een hinnekend gelach los.
waarvan de tent trilde. „Stil toch
troetelrossiste Joris, „matig uw vro
lijkheid een beetje!" Maar het paard
lachte onbedaarlijk door, tot grote erger
nis van Joris. „Het dier gedraagt zich
veel te opvallend"dacht hij ongerust,
„vervelend is dat. We lopen in de ga
ten, juist nu we beslist geen aandacht
mogen trekken!" Joris had alle reden
om ongerust te zijn. Panda, die de tent
binnenkwam, spitste de oren. „Ik hoor
het troetelpaard," dacht hij. „Er op
af! De anderen zullen daar dan ook
wel zijn!"
Voor de VARA-uitzending van donder
dagavond, en wel wat de vertoning aan
gaat van „Het laatste licht", is de kijker
geneigd onderscheid te maken tussen zijn
impressie van het stuk en de indruk, die
regisseur en bewerker Willy van Hemert
op hem heeft gemaakt. Terwijl men niet
anders dan bewondering kan opbrengen
voor de voortreffelijke visuele realisering
door Willy van Hemert komt men ertoe
af te dingen op de inhoud van Conrad
Aikens spel, menend dat er een zeker ma
nierisme niet vreemd aan is. Dan voelt men
bezwaar rijzen tegen de bewuste draai naar
het onderbewuste, die de schrijver in de
gelegenheid moet stellen om op de rand
gebieden van leven en dood, absolute een
zaamheid en twee-eenheid der liefde, din
gen te zeggen, die naar het wezen belang
rijk schijnen, maar met de werkelijkheid
geen raakvlak hebben. Dan ervaart men
wat er in „Het laatste licht" gebeurt als
een begoocheling, een poging om in een
irreële sfeer het onderbewuste een be
staansgrond van .realiteit te verlenen en
het als een zijns-toestand te laten aan
vaarden. Beeldschermer heeft zich daar
tegen verzet, vooral op het ogenblik, dat
de auteur het verleden van zijn hoofdper
soon aangreep om er een soort fatum uit
op te bouwen, hetwelk overigens het slot
in het geheel niet dwingend acceptabel
maakte, al was het effect geraffineerd ont
nuchterend en toch gevoelig. Na afloop
hebben we ons een hele tijd zitten afvragen
wat de schrijver er toch mee bedoeld kon
hebben. Tenslotte kwamen wij tot de con
clusie, dat hij heeft zitten „grübeln". Hij
hield ons met interessante situaties op
sleeptouw, maar hij liet oris in het zicht
van de haven op het strand lopen. We
moesten zelf maar zien dat we (van zijn
schip) af kwamen.
Zoals gezegd bleek Willy van Hemert de
kunst te verstaan het tot een aanschouwe
lijke belevenis te maken zonder manieris
me en dat dwingt alle respect af. Hoed af
voor Van Hemert met de leden van „Puck",
in wie hij ideale vertolkers vond voor
onderscheidene rollen met in het zenith
Eric van Ingen en Henny Orri. Een compli
ment ook voor Cor Hermeier, die een bij
zonder geslaagd decor ontwierp wij
dachten meteen aan Hoorniks tv.-spel, dat
ook aan boord van een schip speelde en
veel minder waar was qua entourage dan
deze studio-realisering. Wij waarderen
eveneens de moed van Van Hemert om dit
spel te bewerken en te regisseren. Hij is
toch wel van klasse, dat hij het zo intri
gerend op ons af laat komen trots onze
groeiende bedenkingenWij ménen ten
slotte ook het eerste programmadeel nog te
moeten vernoemen, dat gewijd was aan
Multatuli en door Pier Tania in samen
werking met Garnyfc Stuiveling als een di
recte, actuele gebeurtenis inhaakte op onze
ineens weer levendig wordende belang
stelling.
Beeldschermer
In een kleine planters gemeenschap in
het snelgroeiende Florida wordt een
moord gepleegd en sheriff Luke Weller
ziet zich voor een schijnbaar onoplos
baar raadsel geplaatst. Hij geeft de
moed niet op. De kring van verdachten
wordt kleiner, totdat de waarheid aan
het licht komt. Voor het echter zover is,
is er bijna een tweede slachtoffer ge
vallen
Met ingang van morgen vertelt ons
dagelijks feuilleton u deze boeiende ge
schiedenis (van de hand van M. G.
Eberhart.) die in het Nederlands de titel
kreeg: Raadsel voor de sheriff.
Ben Essing heeft in zijn dorp Blokker
weer een muziekfestival op touw gezet,
waarvoor op 26, 27, 28 en 29 mei verschei
dene bekende orkesten en solisten naar de
plaatselijke veilinghal zullen komen. De
K.L.M.-harmonie zal het festival openen
met een muzikale rondgang door Blokker
in de middag van Hemelvaartsdag 26 mei.
Omstreeks half vier op deze dag geeft de
harmonie een concert in het park.
De avond van deze eerste festivaldag is
bestemd voor het optreden van Caterina
Valente met het orkest van Eddy de Latte.
De zangeres zal, voorafgegaan door de
K.L.M.-harmonie, haar intocht in de ge
meente maken te 19 uur. Over een even
tueel optreden van Conny Froboess op deze
avond wordt nog onderhandeld. Het pro
gramma biedt verder 27 mei: Oberlander
Kapelle Kolatzny uit München, zaterdag
28 mei: Papa Bue's Viking Jazzband uit
Kopenhagen, welke band gewoon is in
Vikingkostuum op te treden en op zondag
Eric van Ingen en Henni Orri in
„Het laatste licht".
Het Amsterdamse Journalistencabaret
werkt mede aan het IKOR-programma De
open Deur van ds. G, P. Klijn, dat zon
dagavond van 19.30 tot 20 uur wordt uit
gezonden. In dit programma, deze keer ge
titeld „Welke krant moet het zijn", zingt
het cabaret de gehele proloog van zijn pro
gramma van deze omroep zou mede
van deze proloog stuitten in december op
bezwaren bij een der omroepverenigingen,
toen het journalistencabaret aan een pro
programma van deze omroep zou mede
werken. Als gevolg daarvan ging de voor
genomen uitzending op het laatste ogenblik
niet door.
In het programma, dat de zangeres
Maria van Uden donderdagmiddag voor de
microfoon van de N.C.R.V. tot uitvoering
bracht, waren vier liederen van de Haar
lemse componist Sas Bunge opgenomen.
Bunge schreef deze liederen op de tekst
van zeventiende-eeuwse Engelse gedich
ten. Er is wel eens over gediscussieerd of
de muziek die, zoals in het geval van de
liederen van Bunge, eeuwen later aan
vroeger geschreven gedichten wordt toe
gevoegd, niet archaëserend van aard moet
zijn. Soms is dit inderdaad wenselijk wan
neer er sprake is van een beperktheid der
poëzie, die een anachronisme in de hand
zou kunnen werken.
Maar het karakter van de door Bunge
gekozen gedichten vraagt niet om deze
tijdgeestconsequentie. Vandaar dat de
componist voor zijn muziek een eigen
klankentaai kon toepassen, een taal die bij
het woord en de zinsbouw van het gedicht
in declamatorische, zin nauw aansluit "en,
daarbij gekenmerkt wordt zowel door een
syllabische als door een melismatische
schrijfwijze.
Ongetwijfeld zou de radioluisteraar er
bij gebaat zijn wanneer de teksten van de
liederen door een artistiek declamator met
expressieve, klankrijke spreekstem waren
gezegd. Hij had dan beter kunnen vast
stellen in hoeverre de eenheid tussen
woord en toon hij deze liederen tot stand
was gekomen.
In elk geval hebben de luisteraars kun
nen constateren, dat de muziek van deze
liederen in haar gematigde geavanceerd
heid van een bijzondere melodische wel
luidendheid is en dat de begeleidingen, op
vallend getypeerd door het inhoudskar.ak-
ter van het lied, daarvoor een harmonië
rende achtergrond vormen.
Maria van Uden zong de liederen met
de fraaie klank van haar klare sopraan-
stem. en de pianist Bernard Bartelink was
haar daarbij met een klankschoon accom
pagnement tot uitnemende steun.
Golfbreker
Op zondag 15 mei a.s. brengt de NCRV
televisie het spel van James Schevill:
„Het bloedige dogma". Het is een spel,
waarin de kijker bepaald wordt bij het
proces, dat in 1635 werd aangespannen te
gen een zekere dominee Roger Williams.
Hij is in ons land waarschijnlijk veel min
der bekend dan in de Verenigde Staten,
waar ook voor de buitenkerkelijken de her
innering aan deze koloniestichter levendig
wordt gehouden door standbeelden, ge
denktekens en musea. Dominee Williams
emigreerde in 1630 uit Engeland naar Bos
ton, omdat hij zich niet langer met de
beginselen en de practijken van de Engel
se Kerk kon verenigen. Maar al spoedig
na zijn aankomst in de nieuwe wereld
kreeg hij onenigheid met de strenge con-
gregationalisten, die destijds de staat
Massachusetts beheersten. Hij werd ver
oordeeld door het. hoogste college van
ambtsgenoten en overheidsdienaren, om
dat hij het recht der regering, zich in te
laten met gewetenszaken, had ontkend. Hij
wist uit de gevangenis te ontvluchten en
stichtte vlak bij Plymouth een nederzet
ting van geestverwanten. Deze kolonie on
derscheidde zich door haar vriendschap
pelijke houding jegens de oorspronkelijke
bevolking en kreeg in 1644 een Koninkiijk
certificaat. Drie jaar lang is Roger Wil
liams gouverneur geweest van Providen
ce. „Het bloedige dogma", dat vertaald
door Gerrit Kouwenaar wordt gespeeld
door: André van den Heuvel (dominee
Williams); Lous Hensen (Mary); Johan
Schmitz (Havnes); Adolf Rijkens(Winthrop)
Frits Butzelaar (Hooker); Wim van den
Brink (Dudley). Eric van Ingen (Cotton)
en Philippe la Chapelle (Sir E. Coke). De
regie van het op telerecording vastgelegde
spel is in handen van Henk Rigters.
Ter gelegenheid van het 200-.iarig jubi
leum van Wedgwood aardewerk- en por-
celcinfabrieken in Engeland, heeft de Ne
derlandse vertegenwoordigster (de firma
N. F. van Gelder en Co) de Wedgwood-
prijs voor Nederlandse schilderkunst inge
steld, die van dit jaar af om de drie jaren
zal worden uitgereikt. De prijs bedraagt
vier duizend gulden.
De winnaar van de prijs 1960 zal worden
bekendgemaakt bij de opening van een
tentoonstelling van de beste inzendingen,
in het museum Fodor te Amsterdam, die
gehouden zal worden van 1 tot en met
23 oktober 1960. In de jury hebben zitting
de kunstschilders Edgar Fcrnhout (Ber
gen), prof. G. V. A. Röling(Laren), H. M.
van der Spoel (Amsterdam), dr. A. B. de
Vries, directeur van het Mauritshuis, en
de kunstcriticus Hans Redeker; secretaris
is de heer H. Klein, Stadionkade 135/2 Am
sterdam. De openingstentoonstelling zal
door een reeks exposities in andere steden
van het land worden gevolgd.
Advertentie
VERKOOP VAN ALLE MERKEN
dus RUIME KEUZE
Aan het bestaan van het Rotterdams
Kamerorkest, is een einde gekomen door
twee door de Rotterdamse gemeenteraad
genomen besluiten. In de eerste plaats
ging de raad akkoord met het voorstel
van B. en W. om de voor het seizoen
1960-1961 gevraagde subsidie van 227.700
niet toe te kennen. Daar het voorstel reeds
bekend was en het bestuur van het or
kest had aangekondigd het orkest op te
heffen, volgde een tweede voorstel van
B. en W., dat eveneens werd aanvaard;
B. en W. vroegen hierin machtiging te
gelegener tijd met een voorstel te komen
om een laatste subsidie (om het nadelige
saldo te regelen) op de begroting te ver
antwoorden. De twee communistische
raadsleden waren tegen de voorstellen, de
overige raadsleden ervoor.
Voor de musici van het orkest des
tijds opgezet als werkverschaffingsobject
voor werkloze musici die geen ander
werk kunnen vinden, wordt een werk
voorzieningsobject van een geheel nieuwe
stijl overwogen, zei de wethouder voor de
kunstzaken, mej. mr. J. Zeelenberg.
Een Churchill verkocht. Een schilderij
van de hand van sir Winston Churchill
heeft op een veiling ten bate van het
Vluchtejingenfonds bij Sotheby's te Lon
den 20.720 dollar de hoogste prijs ooit
voor een werk van een nog in leven zijnde
Engelse artiest betaald opgebracht. Het
schilderij, getiteld „Cork trees near Mimi-
zan" werd gekocht door Derek Ingman.
Lady Churchill was verrukt en verzocht
een vriend haar echtgenoot telefonisch van
het nieuws op de hoogte te stellen.
Advertentie
10 x sterker
Gevoerd
Bestand tegen
bijtende stoffen
Géén rubber
SS:
V Beschermen yoor fec/era
uw honden
(óók in
KOKEND
water)
huisvrouw
onmisbaar.
N.V. Glashandel
Dijkstra-Vereenigde
Advertentie
Een PAAR DAGEN naar BUITEN?
Ged. Oudegracht 117 - Haarlem - Tel. I6242
Op 21 en 22 mei wordt in de Abdij Lil
bosch in Pey-Echt (L.) een reünie ge
houden van alle oud-studenten van gym
nasium, handelsschool en mulo. In Haar
lem en omgeving wonen vele oud-leer
lingen en ook zij worden op 21 mei om
half vier des middags verwacht in het
voormalige college. Zij kunnen zich nog
opgeven bij Willy Thelosen, Wilhelmina-
straat 17, Brunssum (telefoon 04449-900).
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.15 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
huisvrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.
10.30 Ben ie zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45
Gram. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram.
(12.3012.33 Land- en tuinb.meded.). 12.50 Act.
13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Lichte muz.
13.50 Voor de jeugd. 14.00 Accordeonspel. 14.20
Kunstkron. 14.50 Lichte muziek. 15.15 Franse les.
15.30 Voorde jeugd. 16.00 Gregorianase zang. 16.30
Instr. octet. 16.50 Sportperiscoop. 17.00 Voor de
jeugd. 18.00 Lichte muz. 18.15 Journalistiek week
overzicht. 18.25 Amateursprogramma. 18.45 Vra-
genbeantw.: En nu mijn geval. 19.00 Nieuws. 19.10
Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Omr.ork. en soliste.
20.20 Lichtbaken, lezing. 20.30 Cabaret. 21.10 Pol.
praatje. 21.20 Gevar. progr. 22.25 Boekbcspr. 22.30
Nieuws. 22.40 Jong - oud - eeuwig, gesprekken.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VAR: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin, le
zing. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. VPRO:
10.00 Samen thuis, lezing. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 Zuid-Afrika op drift, lezing. 10.30
Gevar. progr. 11.35 Altviool en piano. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Orgelspel.
1300 Jazzmuz. 13.40 Gram. 14.10 Voor de jeugd..
14.45 Ronde van Nederland. 14.55 K:orzang. 15.10
Sober en nuchter, klankbeeld. 15.25 Gram. 15.35
Boekbespr. 15.55 Omr.ork. en solist. 16.35 Report.
17.00 Jazzmuziek. 17.30 Journaal. 18.00 Nieuws en
comm. 18.20 Gram. 19.10 De nacht was zwart,
klankb. VPRO: 19.30 Binnen en buiten de gren
zen. lezing. 19.40 Christus, Zijn leerlingen en de
mensen, lezing. 19.55 Deze week, lezing. VARA:
20.00 Nieuws. 20.05 Metropole-ork. 20.40 Voordr.
21.00 Lichte muz. 21.25 Soc. comm. 21.40 Lichte
muziek. 22.05 Sportact. 22.30 Nieuws. 22.40 Gram.
23.10 Populaire muziek. 23.55 —24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Omr.ork. 12.30 Weerber. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Muzik.
kaleidoscoop. 14.30 Radiojourn. 15.00 Gram. 15.15
Volksliederen. 15.45 Gram. 16.00 Amus.muz. 16.10
Lichte muz. 16.30 De mens als inzet, klankbeeld.
16.50 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Dagklapper. 17.20
Liturgische gezangen. 17.30 Operettemuziek. 17.45
Engelse les. 18.00 Orgelreeital. 18.30 Voor de sold.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weckoverz. KRO: 20.30 Gastenboek.
20.50 Testplaat. 21.20 Film. 21.50 Sportpraatje.
22.10 Epiloog.
VOOR ZATERDAG
NTS: 14.5516.30 Rep. finale Rugbv Leage Cup
te Wembley. AVRO: 17.00—17.30 Voor de kinde
ren. NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht. AVRO:
20.20 Perry Como show. 21.00 TV-kroniek. 21.30—
22.20 Gevarieerd programma.
100 101. Rom had gelijk. Voordat Hako er erg in had, was hij op een glooiend
stuk land terecht gekomen, dat nogal steil naar het water afliep...
Kijk uit voor het water! riep Rom.
Maar het was al te laatHet wagentje was wel aardig gemaakt, maar de remmen
ontbraken eraan. Met steeds groter vaart reden ze pal op het water af.
Hako deed het enige, wat hij nog doen kon... vlak bij de waterkant gooide hij het
stuur om; het karretje maakte 'n scherpe draai, maar toen sloeg het om. AUebei
rolden ze er uit
62)
Dit alibi bleek echter in zijn nadeel te zijn.
Het zou voor hem veel beter zijn geweest, als hij
dit niet had gedaan. Het begrensde toch sterk de
ligging van het adres, waar zij hem zogenaamd heen-
gestuurd moest hebben. Hij moest er toch zeker van
zijn. weer op tijd terug te zijn, want anders had
die truc met de sigaret geen enkele zin. Hij moest
dus een adres in de onmiddellijke nabijheid uitzoeken,
dat al op het eerste gezicht dadelijk vals moest
zijn, zodat wij geen reden konden hebben om er lang
rond te zwerven voor het inwinnen van inlichtingen.
Daarom koos hij die brandweergarage. Een blik was
al genoeg om te weten, dat het adres niet kon
kloppen, zodat we ijlings naar haar flatje gingen.
Door zich zelf met die sigaretten-truc een be
perking op te leggen, verzwakte hij de geloofwaar
digheid van z'n verhaal aanzienlijk. Waarom zou ze
hem naar een zo dichtbij gelegen vals adres hebben
gestuurd? Ze zou hem of het juiste adres opgegeven
hebben of geweigerd hebben te vertellen, waar die
vrouw woont. Wilde ze hem voor de gek houden,
dan had ze wel een adres en naam opgegeven, die
hem de hele nacht en het grootste deel van de vol
gende dag bezig gehouden zouden hebben, zodat zij
een flinke voorsprong kon krijgen. Nee, dit was niet
handig van hem. Hij wilde té ingenieus doen, maar
juist daardoor maakte hij het des te onwaarschijn
lijker. Er was al een precedent door het geval met
die blinde man, en ik vermoed zo, dat hij bang was
dat het ons misschien aan het denken zou brengen.
Afgezien van die truc met de sigaret, heeft hij
alles handig in elkaar gezet. Hij liet de liftjongen
een zogenaamd gesprek met haar afluisteren en gaf
de deur zo'n duw, dat het er op leek, dat zij hem
dicht deed.
Hét zou zeker mogelijk zijn geweest, die moord
te bewijzen, ging Burgess verder, maar ik had
nog geen bewijs dat hij ook jouw vrouw had ver
moord. Ik hield dus m'n mond. Het ging er toen om
hem nog eens uit zijn tent te lokken, maar dan met
iemand, die wij uit zouden kiezen in plaats van hij
zélf.
Is het dus jouw idee geweest, om Carol als lok
aas te gebruiken?, vroeg Henderson Het is maar
goed, dat ik dat niet geweten heb. Ik had het an
ders vast en zeker verhinderd en ik zou
Nee, het was een idee van haar, niet van mij.
Ik had juist een of ander meisje gecharterd om die
rol te spelen, maar zij kwam op het laatste mo
ment nog tussenbeide. We stonden ergens verscholen,
waar we hem in de gaten konden houden, toen ze
op ons af kwam stormen en zei, dat zij naar bin
nen zou gaan en niemand anders. Of ik het nu
goed zou vinden of niet, zij wilde die rol spelen.
Ik kon haar niet tegenhouden en ik kon toch moei-
29 mei: Helmuth Zacharias met zijn orkest, lijk twee vrouwen achter elkaar naar binnen laten
gaan. We lieten toen een make-up expert komen, die
haar behandelde, waarna het spel kon beginnen.
Stel-je-voor, zei ze tot niemand in het bijzonder,
dat ik maar rustig was blijven zitten, terwijl
iemand anders de zaak misschien zou verknoeien. We
konden het ons toen niet meer permitteren, dat het
verkeerd zou aflopen. Er was immers geen tijd meer
te verliezen.
Ze is nooit te voorschijn gekomen, is het niet?",
zei Henderson. Ik bedoel de vrouw. Gek is dat eigen
lijk. Wie ze ook geweest mag zijn en waar ze ook
mag wonen, ze heeft tot het einde toe verstoppertje
gespeeld.
Nee, dat heeft ze niet gedaan. Ze heeft het zelfs
niet geprobeerd, zei Burgess. Carol en Henderson
leunden nieuwsgierig naar voren.
Hoe weet je dat? Heb je haar dan gevonden?
Weet je eindelijk, wie zij is? Ja. ik ben er achter
gekomen, wie zij is, antwoordde Burgess. Eerlijk ge
zegd, al een hele tijd geleden. Ik weet al weken, nee,
maanden lang, wie zij was....
Was?, vroeg Henderson gespannen. Is zij dan
dood? Nee, niet zoals jij bedoelt. Maar het komt er
eigenlijk wel op neer. Haar lichaam leeft nog, maar ze
is opgenomen in een gesticht voor ongeneeslijke
krankzinnigen.
Hij greep in zijn binnenzak en haalde er een bun
deltje enveloppen en papieren uit te voorschijn, waar
in hij begon te zoeken. De twee anderen keken hem
vol belangstelling aan. Ik ben er geweest. Niet één
keer," maar verschillende keren. Ik heb met haar ge
sproken. Je kunt het nauwelijks aan haar merken.
Ze doet alleen enigszins vaag. dromerig. Ze kan zich
echter niets meer herinneren. Ze vergeet alles prompt
weer. Het verleden is voor haar door een dichte mist
omgeven. We zouden niets aan haar gehad hebben. Ze
had onmogelijk kunnen getuigen. Daarom heb ik die
wetenschap voor mijzelf moeten houden en de zaak
gespeeld, zoals ik nu heb gedaan. Het was onze enige
kans, dat hij zich zelf zou beschuldigen door middel
van een vrouw, die haar plaats in moest nemen.
Hoe lang geleden....?
Ongeveer drie weken na die bewuste avond. Ze
had voordien al nu en dan aanvallen gehad, maar
toen viel het gordijn voorgoed.
Hoe heb je haar....?
Via één of andere omweg, die nu niet meer zo
veel ter zake doet. Haar hoed kwam uit zich zelf te
voorschijn in een winkeltje voor tweedehandskleren. Je
weet wel, zo'n zaakje, waar ze alles voor een appel
en een ei verkopen. Eén van mijn mensen ontdekte
die hoed daar. We zijn toen terug gaan werken, van
de één naar de andere, precies zoals hij zelf heeft ge
daan. Een oud vrouwtje bleek die hoed in een asemmer
gevonden te hebben en haar in dat winkeltje te hebben
verkocht. We hebben toen iedereen in de buurt, die het
vrouwtje ons heeft aangewezen ondervraagd. Het heeft
weken gekost, maar ten slotte vonden we het dienst
meisje, dat de hoed had weggegooid. Haar werkgeef
ster was kort voordien in een krankzinnigengesticht op
genomen. Ik ondervroeg haar man en haar familiele
den, maar niemand wist iets af van die ontmoeting
met jou. Ik hoorde echter genoeg om met zekerheid
te kunnen concluderen, dat zij het inderdaad geweest
is. De laatste tijd had ze al vaak vrij vreemd ge
daan, was 's nachts niet thuis gekomen en had in aller
lei kleine hotelletjes geslapen. Ze hebben haar zelfs
een keer bij het aanbreken van de dag op een bank
in het park gevonden.
Dit heb ik van haar man gekregen.
Hij gaf Henderson een fotootje, een kiekje van een
vrouw. Hij keek er lang en ingespannen naar. Ten slotte
knikte hij enigszins afwezig.
Ja, zei hij, Ik geloof welCarol rukte plot
seling het fotootje uit zijn hand.
Kijk er toch niet langer naar. Haar rol is allang
uitgespeeld. Ze heeft je al genoeg moeilijkheden be
zorgd. Blijf zoals je bent, en denk niet meer aan haar,
vergeet haar. Hier, daar heb je je fotootje weer,
Burgess.
Het heeft ons natuurlijk wel geholpen, zei Bur
gess, terwijl hij het kiekje opborg, toen we met
Carol op die avond bezig waren en zij haar plaats
moest innemen. De make-up man kon haar nu ten
minste enige gelijkenis geven. Genoeg in ieder geval
om hem erin te laten lopen. Hij heeft haar ten slotte
maar op een afstand gezien, en dan nog 's nachts.
Hoe heet zij eigenlijk?, vroeg Henderson.
Carol maakte een afwerend gebaar.
Nee, vertel het hem niet. Ik wil niet, dat ze er
tussen komt. We beginnen nu samen opnieuwgeen
geesten oproepen
Ja, ze heeft gelijk, zei Burgess. Het is nu alle
maal voorbij. Begraaf het. Toch zwegen ze alle drie
even en dachten aan haar. Ieder op zijn eigen wijze,
zoals zij later misschien nog wel eens zouden doen.
Het was nu eenmaal een episode, die je moeilijk echt
kon vergeten.
Toen ze opstapten om weg te gaan, gaf Carol Hen
derson een arm. Hij draaide zich bij de deur nog even
om en keek Burgess vragend aan.
Welke les ligt hier nu in verscholen? Het moet
toch iets betekend hebben? Je wilt toch niet zeggen,
dat Carol en ik dit allemaal voor niets hebben door
gemaakt?
Er zal toch wel een of andere moraal in verscholen
gaan? Burgess sloeg hem bemoedigend op de schou
der.
Als je nu per se de moraal van dit alles wilt
horen,wil ik je wel een goede raad geven: ga nooit
met vreemden uit, als je geen gezichten kunt onthou
den
EINDE
Behalve zijn optreden voor de Heem
steeds Kunstkring, op woensdag 18 mei,
geeft Wim Kan op dinsdag 17 mei in het
Minerva theater ook een openbare voor
stelling van zijn cabaretprogramma „Laat
je niets wijsmaken!". Hierin treden op
Wim Kan, Corry Vonk, Sant Heyermans,
Margriet de Groot, Philippine Aeckerlin,
Annelies Bouma, Jacco van Renesse en de
illusionist Fred Kaps. Dit programma
wordt aan de vleugel begeleid door Ru
van Veen.
Oprechte Dingsdagse Haerlemse Courant
den 13 Mey 1760
GROOT-BRITANNIEN. Londen den 6
Mei Gisteren middag is de
Lord FERRERS te Tynburn
gehangen. Zyne Lordschap
droeg zyn eygen licht-
bruyn gekruld Hair, en was
gekleed in zyn Trouw-
Gewaad, bestaande uyt een
licht gecouleerde Lakense
Rok met Zilvere Passementen, een Witte-
Satyne-Vest Zwarte-Zydene Broek, Witte-
Zydene Kouzen, en Diamante Schoen-en
Broek-Gespen, gezeten in zyn eygene
Land-Koets, getrokken door zes Kastanje-
bruyne Paerden; Wyders volgde de Lyk-
Wagen en eene Rouwkoets, beyde met 6
Paerden bespannen vanwelke de eerste ge-
pluymd waren. De vierkante Balie en de
Galg waren met Zwart Laken bedekt en
bekleed: Zyne Lordschap stapte kloekmoe
dig en welresolveerd, met den Hoed in den
Hand de Trappen op; hij keerde zich tot zy-
nen Geleydsman den Cappelaan, en gaf aan
den Heer Vaillant zyn Goud-Horologie. De
Cappelaan opende daarop een Boek, om
hem iets voor de leezen; doch zyne Lord
schap trok het hem uit de Hand en las
zelve omtrent een bladzyde daaruyt, wan
neer hy door den Cappelaan verzogt wierd
met hem te willen bidden, hetgeen hy zeer
gewillig deed. Na eenige minuten scheyde
men uyt met bidden, wanneer een Beuls
knecht de Handen van zyne Lordschap
quam binden. Zy zetteden hem zyne witte
Slaapmuts op, deden hem de das af en de
Koord om, die maar eene gemeene Strop
was. Zyne Lordschap eyndigde zyn leven
Minuten voor Twaalve. Nadat het
Lichaam een uur en 5 minuten gehangen
had, wierd het afgesneden, met de Klede
ren in de Kist gelegd door zes mannen op
de Schouders genomen en na de Chirur-
gyns-Snykamer gebragt. De Geëxecuteer
de heeft noch drie Broeders en vier halve
Oomen benevens eene Stiefmoeder ir,
leven.
(verkort.)
i
