maar paste
beleid niet
situatie aan
r
Russen hielden Oostduitsers
buiten het vliegtuigincident
Geen Kremlin-astrologie bedrijven:
kijk wat hij in feite doet en zegt
WERELDNIEUWS
HISTORIE
Van dag tot dag
J
V SENATOR ...alléén om do gjur gl!
ZO A V O-waarschuwing
voor Peking-China
raatótoel
r
WOENSDAG 25 MEI 1960
3
Culturele arbeid van de
WEU overgedragen aan
de Raad van Europa
Symbool van hónderd jaren vakmanschap
Minnelijke schikking verbaast Bonn en Berlijn
SLOTSOM VAN INTERNATIONALE STAMTAFEL:
Koel blij
ven
Politiek kunststuk
Verloren interesse
Publieke opinie
Een van de grootste tragedies uit de
ganse wereldgeschiedenis nadert het punt
van haar ontknoping, nu Adolf Eichmann,
massamoordenaar en oorlogsmisdadiger
van de eerste rang, binnenkort berecht zal
worden door en temidden van de leden
van het volk, welks ondergang zijn le
vensdoel is geweest.
Vijftien jaar na de val van het barbaar
se regime, dat twaalf jaar over Duitsland
en vijf tot tien jaar over andere Europese
landen had gehangen als een lijkwade,
waaronder de Europese cultuur als een
gestorvene rustte, is een van de diepst
gezonken politieke misdadigers van dat
regime gegrepen. I-Iij zal een rechtvaardig
proces en een rechtvaardig vonnis krij
gen, doch zijn eventuele dood zal zelfs
niet ook maar een fractie kunnen goed
maken van de ellende, die hij over mil
joenen mensen heeft gebracht. Het „oog
om oog, tand om tand" zal nooit kunnen
worden toegepast op de veroorzakers van
de Joodse tragedie in het Europa van 1940-
1945, omdat zij onherstelbaar, onbetaal
baar en onvergetelijk leed hebben te
weeggebracht dat op geen enkele wijze
kan worden gewroken. Het terechtstellen
van een man als Eichmann zal zijn daden
niet doen vergeten. Geen enkele Jood zal
genoegdoening vinden in zijn dood of zich
erdoor bevredigd voelen. Doch desondanks
lijkt zijn bestraffing met de zwaarste
straf een onontkoombaar gevolg van zijn
misdaden, zelfs voor hen die afstand kun
nen doen van de wraak en slechts het
recht willen dienen.
Dat intussen vijftien jaren verlopen zijn,
kan moeilijk als een argument van bege
nadiging gelden. Eichmann is niet alleen
bruter en meedogenlozer, doch ook slim
mer geweest dan de meeste van zijn tra
wanten en heeft zich weten te redden toen
de vuist van de geallieerden neerkwam op
het smerige nest van het addergebroed
in het hart van Europa. Het Joodse volk
heeft zelf vijftien jaar lang moeten zoeken,
voordat de moordenaar van miljoenen on-
schuldigen in zijn handen viel.
Thans spreekt dat volk zélf recht. Nie
mand ter wereld heeft meer recht van
spreken dan het Joodse volk, dat ternau
wernood aan de vernietiging ontkwam en
de ramp slechts overleefde omdat de
klauwen van Eichmann nu eenmaal niet
de hele wereld omspanden.
Voor wie gevoel heeft voor de groots
heid van het moment, is de berechting
van Eichmann een historische gebeurte
nis. Wie de dierlijkheid heeft gekend,
waarmee Eichmann en zijn handlangers
de argelozen en onschuldigen bijeencïre-
ven en afmaakten, niet honderden, niet
duizenden doch miljoenen, miljoenen vrou
wen en kinderen ook, al waren de man
nen niet minder onschuldig dan hun vrou
wen en kinderen wie gedachten heeft
gekoesterd in die donkere, bloedige jaren
aan de mogelijkheid van straf, van ver
oordeling: die kan op dit moment zich
eerlijk verheugen in de gedachte, dat het
lot der wereldgeschiedenis in vijftien jaar
tijds de rollen heeft omgekeerd. Thans
zijn dé Joden aanklagers, rechters en be-
straffers en staat de barbaarse volkcnbeul
machteloos en kwetsbaar alleen.
Zich verheugen in de bestraffing van
deze man is iets.puur menselijks en be
grijpelijks iets logisch zelfs, omdat het
te maken heeft met een onuitroeibaar ver
trouwen in de rechtvaardigheid, die altijd
zegeviert. Het is bovendien iets dat uit
gaat boven lage instincten van revanche
en wraak, omdat het een ontbrekend hoofd
stuk is in de volkomen ondergang van het
onbegrijpelijk onrechtvaardige van de
Hitlerperiode. In dezelfde zin kon de in
wezen goedmoedige, burgerlijke, week
hartige mens van 1945 zich verheugen in
de meedogenloze slagen, die door de ge
allieerden werden toegebracht aan de ves
ting van het barbarisme, Duitsland, waar
van de militaire ondergang een onmis
baar element vormde van het vertrouwen
op de glorie van het recht.
De gebeurtenissen van 1940-1945 hebben
aldus hun verlengstuk ook nog in onze da
gen, nu de nieuwe generatie geen gevoel
meer kan hebben voor de majesteit van
het voltrokken gericht over Hitier en zijn
bende. Doch die majesteit zal de sfeer
van de rechtzaal in Israel, waar Eich
mann zijn vonnis zal horen, opnieuw ver
vullen, omdat daar de schimmen van mil
joenen doden zwijgend zullen wachten op
het laatste woord.
STRAATSBURG (ANP). De West-
Europese Unie heeft in Straatsburg haar
culturele activiteit officieel overgedragen
aan de Raad van Europa. De ministers van
de Raad van Europa en de Westeuropese
Unie hadden vorig jaar in het kader van
een betere werkverdeling op het gebied der
Europese samenwerking tot deze over
dracht besloten. De overdracht geschiedde
op een officiële plechtigheid die onder lei
ding stond van de Nederlandse voorzitter
van het culturele comité van de West
europese Unie, dr. Reinink.
De zeven WEU-landcn (Nederland, Bel
gië, Luxemburg, Frankrijk, West-Duits
land, Italië en Groot-Brittannië) zullen dit
jaar en volgend jaar nog' een deel van hun
onderlinge culturele samenwerking voort
zetten. Voor hun overige culturele activi
teit zullen zij alle landen die de Europese
culturele conventie hebben ondertekend
tot deelneming uitnodigen.
Advertentie
(Van onze correspondent in Bonn)
Tot ieders verrassing te Bonn en Berlijn
heeft de Russische bevelhebber in Oost-
Duitsland generaal Jakoebovski gisteren
aan de Amerikaanse bevelhebber in Euro
pa generaal Eddleman drie zaken aange
boden: ten eerste, een protest tegen de
landing op 20 mei van het Amerikaanse
transportvliegtuig C-47 in Oost-Duitsland,
ten tweede teruggave van het vliegtuig
dat onbeschadigd is neergekomen, ten der
de uitlevering van de uit vijf koppen be
staande bemanning en de drie passagiers.
Van enige hardheid in het Russische
protest is geen sprake. Jakoebovski's
brief aan Eddleman vermeldt alleen dat
Russische straaljagers het: Amerikaanse
toestel hadden gemaand te landen toen het
de Oostduitse grenzen schond. Toen de pi
loot van het Amerikaanse toestel dit wei
gerde. dwongen de Russische jagers hem
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
De uitbarsting van de politieke vulkaan, die topconferentie moest heten,-heeft
ons correspondenten met dozijnen naar Berlijn geblazen. We zijn er overeind
gekrabbeld, hebben voorzichtig onze beurse hoop op de toekomst betast en het
stof van onze broeken geslagen. Maar nauwelijks stonden we overeind of we
lagen alweer, want Nikita Kroesjtsjev herhaalde de touwtrek-grap, die al sinds
eeuwen op ieder boerendorp,sfeest gegarandeerde hilariteit oplevert. Net hadden
wij, brave westelijken, hecht en eensgezind de handen aan het touw geslagen,
vastbesloten om geen centimeter toe te geven, of daar liet Kroesjtsjev het on
verhoeds los, zeggende: „Wij zullen niets doen dat de internationale toestand
kan verscherpen Die anti-climax kwam aan: ook voor de Amerikanen, die net
zo'n fraaie militaire parade hadden georganiseerd om hun vaste wil tot ver
dediging van West-Berlijn te manifesteren en die daar nu op Tempelhof glim
mend gepoetst, maar een beetje verloren, rondmarcheerden, niet ongelijk aan een
tot het uiterste getraind voetbalteam, dat de grote match ziet afgelasten wegens
niet opkomen van de tegenstander. Zij keken verbaasd naar drie glimlachende
Russische officieren die hun ronde aangezichten weer op mooi weer hadden
gezet, vriendelijk handen drukten en over GI's zeiden: „Nu. Ze marcheren
keurig hoor".
Die anti-climax prikte ten slotte een tot bezorgdheid -over zijn-positie? KroeS'jt-
aantal spelden in de ballonnen vol specu
laties, veronderstellingen en onheilsprofe
tieën, opgelaten door Kremlin-astrologen,
westelijke diplomaten cn ons journalisten,
die in Parijs onverhoeds in een heksen
ketel van onzekerheid, verbijstering cn
angst werden gesmeten. U herinnert zich
die vragen: Begint de koude oorlog op
nieuw? Is Malinovsky een waakhond? Is
de doctrinair Soeslov in opmars? Is
Kroesjtsjev een tweede Hitier? Staat hij
op vallen? Heeft Peking hem de voet
dwars gezet?
Die vragen die nu aan alle stamtafels
van alle cafés in het Westen als zoutjes
bij de borrel worden gepresenteerd, vie
len zondag jongstleden ook aan oen stam
tafel in West-Berlijn, waarop het felle
licht van televisielampen scheen: Werner
Höfer presenteerde zijn populaire pro
gramma „Internationaler Frühschoppen"
en vroeg er de mening van vijf journalis
ten, Jean de Neuvecelle, jarenlang Mos-
kou's correspondent van France-Soir, de
Amerikaanse radio-reporter Bailey, Geor
ge Vine van het liberale Britse blad News
Chronicle, de Berlijnse chef-redacteur
Drexol en uw reisredacteur. Drie kwartier
lang hebben wij bij onze „Früschoppen",
een glas witte wijn, over deze vragen van
mening verschild.
Op een punt zijn wij het echter geducht
eens geworden: het antwoord op deze vra
gen mag dan voorlopig in het duister blij
ven liggen, er bestaat wel een zakelijke
methode om het te zoeken. Die is de proef
ondervindelijke: dus geen Kremlin-astrolo
gie bedrijven, niet bij alles wat de Rus
sen doen, denken: „Wat zit daar nu weer
achter," geen overmatige waarde toeken
nen aan symbolische verschijnselen, de
zenuwen koel houden en onder alle opge
laaide emotie eenvoudig blijven zoeken
naar de vraag: „Wat zeggen ze werkelijk
en voor al wat doen zij werkelijk".
We werden het op nog een punt eens:
hoe verleidelijk het mag zijn de figuur
Kroesjtsjev naar voren te schuiven en te
dramatiseren, het blijft raadzaam om hem
zonder hem een reeks aangename en on
aangename menselijke trekjes te ontzeg
gen. in de eerste plaats te zien als de
optelsom, of de resultante, van de krach
ten en processen in de Sovjet-Unie en het
socialistische blok. In die zin vertegen
woordigt hij evenzeer de traditionele Rus
sische hang naar vrede en de Tolstoiaan-
se verbroederingsmissie, als de harde
marxistische heilswetenschap evenzeer de
begeerte naar ontspanning van de volken
in de satellietlanden, als de beduchtheid
van de stalinistische zetbazen, evenzeer de
Russische neiging om met. het in veel op
zichten gelijksoortige Westen tot een ak
koord te komen als de communistische
doctrine, die het bondgenootschap tussen
de Sovjet-Unie en China als hoeksteen
van Moskou's beleid ziet.
Natuurlijk blijft de resultante van al die
vaak tegenstrijdige krachten constant in
beweging, richt zij zich dan weer recht
ser, dan weer linkser, zeker is het voor
Kroesjtsjev persoonlijke noodzaak om op
die resultante te blijven, zijn evenwicht
te handhaven. Welnu, alweer proefonder
vindelijk gezien, heeft Kroesjtsjev zich in
zijn ganse carrière een bijzonder prak
tisch politicus getoond, een equilibrist met
oen primitieve spreektrant, maar een
Cijnvcrlakt gevoel voor komende ontwikke
lingen en nieuwe tendenties. Is er nu reden
sjev heeft bewezen aardig op zichzelf te
künnëh pöksëfl. Slechts' wanheëf het' W'e'S1-
ten het hem met een star terugwijzen
onmogelijk zou maken op de gematigde
krachten in het Russische blok te blijven
steunen, dan zal hij vallen óf het politie
ke kunststuk moeten volbrengen aan het
hoofd te geraken van de pure orthodoxie.
Zo ver lijkt het nog geenszins te zijn.
Empirisch bezien heeft Kroesjtsjev niet
zijn beleid of zijn doelen gewijzigd, noch
in de aangename kwestie van internatio
nale ontspanning, noch in de onaangena
me kwestie-Berlijn. Het regeringsbeleid in
de Sovjet-Unie slaat nu eenmaal veel min
der spontaan om dan in het Westen. Er
is geen enkele concrete aanwijzing, dat
Kroesjtsjev meer heeft veranderd cfan zijn
toon. De joviale rol werd die van een
dreigende krachtpatser, zijn middelen en
de keuze van zijn moment.
En waarom?
De Amerikanen hebben het voor hem
ten eei'ste veel minder interessant en
daarna bijzonder moeilijk gemaakt met
hen te onderhandelen. Om los van eigen
wensen en eigen vormen de reden te vin
den waarom Kroesjtsjev de top liet explo
deren moet men teruggaan naar Camp
David.
Kroesjtsjev sprak daar een Eisenhower
die hem te verstaan gaf. dat de Amerika
nen bereid waren inzake Berlijn enige re
gelingen te treffen, die zijn wensen een
eindje tegemoet zouden komen. Die be
reidheid zou bezegeld worden op een top
conferentie in november vorig jaar door
een Amerikaanse president die nog veer
tien maanden in functie zou blijven. Toen
kwam er vertraging in het schema: De
Gaulle remde af, wenste eerst Kroesjt
sjev op bezoek in Frankrijk te hebben, de
top werd een half jaar uitgesteld. Kroesjt
sjev moest er onderhandelen met een pre
sident die slechts acht maanden voor de
boeg had, waarvan men de laatste zes,
vanwege de verkiezingscampagne, gevoe
gelijk kan afschrijven. Minder interessant
In de Veiligheidsraad is het debat over
de U-2het Amerikaanse spionage-
vliegtuig dat boven Rusland iverd
neergehaald, voortgezet. Op deze foto-
combinatie zien we links de Rus Gro-
myko en rechts de Amerikaan Cabot-
Lodge, die beiden waarschuwend de
vinger opsteken. (Telefoto).
dus. De vertragingstermijn léverde een
nieuwe ongunstige factor: de Amerikaan
se onder-minister van Buitenlandse Zaken
Dillon gaf te kennen dat het Westen in
Berlijn geen stap terug zou doen. Kroesjt
sjev, hevig verontrust, stuurde zijn mede
werker Zjoekov naar de Verenigde Staten
om opheldering te vragen, kreeg die niet
en even later werden Dillons verklaringen
door Herter, Nixon en andere westelijke
staatslieden in feite bevestigd. Voor
Kroesjtsjev lagen zelfs geen symbolische
concessies in het: verschiet, een praktisch
politicus komt ongaarne met lege handen
terug, niet alleen de voornaamste ge
sprekspartner, maar ook een belangrijk
gespreksonderwerp was oninteressant ge
worden.
Hoe kon ••■hij zi'c-h met goed fatsoen van
die oninteressante conversatie afmaken?
Een geldiger excuus dan het U-2 incident
is nauwelijks te bedenken. Om de geldig
heid vast te stellen, hoeft men niet eens
Walter Lippmann of James Reston te le
zen of die Amerikaanse juristen te raad
plegen die betogen dat niet z.ozeer spiona
ge als wel openlijk bevestigde schending
van het luchtruim in het volkenrecht ge
vaarlijk dicht bij agressie ligt. Het best
voelt men dat aan, wanneer men zich
voorstelt dat een Russisch spionagevlieg-
tuig boven Pittsburgh zou zijn neergescho
ten en Kroesjtsjev verklaard zou hebben,
dat het zijn oogmerk was om met zulke
vluchten door te gaan.
Uit Russisch standpunt bezien lag de
door Kroesjtsjev gevolgde handelwijze dus
volkomen voor de hand: men hoeft er
waarlijk niet zoveel achter te zoeken.
Men hoeft de Russische premier ook
niet uit te lachen als hij over zijn „pu
blieke opinie" spreekt, want hij heeft er
een, al is die beperkter dan bij ons.
Kroesjtsjev is geen eenmans-dictator,
geen Hitier, zelfs geen Stalin. Hij heeft
rekening te houden en doet het met
die groeperingen in de Sovjet-Unie en in
de andere socialistische landen, die daad
werkelijke invloed op zijn beleid kunnen
uitoefenen: in de eerste plaats de partij,
in veel mindere mate het leger. Wat dat
laatste betreft: er is geen enkele aanwij
zing dat de veelbesproken Malinovski een
waakhond zou zijn, al ziet hij er als een
Deense dog uit. Niemand heeft bewezen
dat Malinovsky meer is d.an een soldaat
met een trouwe partijcarrière, door
Kroesjtsjev tot minister van Defensie be
noemd om het leger aan de partijlijn te
houden. Het leger, dat zijn onderbewuste
afkeer om in de kolchozen te gaan werken,
zou kunnen rationaliseren door Kroes.it-
sjevs demobilisatieplannen „voortijdig en
gevaarlijk" te noemen.
Zo moet men, totdat het tegendeel be
wezen is, aannemen dat. Kroesjtsjevs mili
taire „spoetnik" (metgezel) Malinovsky
niet een nieuwe beleidsfase symboliseerde
maar deel uitmaakte van de nieuwe har
dere toon, een antwoord op Eisenhowers
onmacht om zich in eigen land te doen
gelden, en een kleine tegemoetkoming aan
de orthodoxie in het Russische blok.
tot een landing op een vliegveld, aldus
Jakoebovski. De generaal stelt de Ameri
kanen volledig verantwoordelijk voor dit
incident. Hij stelt hun tegelijkertijd voor
om vliegtuig en inzittenden te komen ha
len.
Haastig spoedde zich gistermiddag nog
een Amerikaanse militaire delegatie uit
het hoofdkwartier van de Amerikaanse
strijdkrachten in Europa te Heidelberg
naar Oost-Duitsland. Het toestel zou van
daag van Grevesmühlen naar Wiesbaden
in West-Duitsland vliegen.
Opvallende feiten
Twee kanten van dit Russisch-Ameri-
kaanse vliegincident vallen wel in het bij
zonder op:
1) De Russische militaire autoriteiten
hebben uit Moskou niet het bevel gekre
gen om vliegtuig en inzittenden aan de
Oostduitse burgerlijke of militaire autori
teiten uit te leveren. Was dat geschied
dan hadden de Amerikanen zich kunnen
voorbereiden op harde cn langdurige on
derhandelingen met de Oostduitsers, die
in het recente verleden in soortgelijke ge
vallen hebben laten blijken alles uit een
vliegtuigincident te willen halen wat er in
zit. Zij hadden de Amerikanen tot de grens
van de Amerikaanse erkenning van Oost-
Duitsland kunnen brengen.
2) De Russen waren er bijzonder snel
bij om generaal Eddleman toestel en in
zittenden aan te bieden. Daaruit kan men
opmaken dat er Moskou na het incident
met de U-2 en de Kroesjtsjev-vertoning te
Parijs op dit ogenblik niets aan gelegen
is om de verhouding tot het Westen nog
meer te verscherpen. Integendeel, men
kan uit de Russische houding inzake de
C-47 besluiten dat zij wat prettiger in de
diplomatieke omgang willen worden. Als
of zij, nauwelijks een week na de debacle
van Parijs al weer een aanvang willen
maken met een actie voor een nieuwe top
conferentie.
WASHINGTON (Reuter) De Zuid-
oostaziatische Verdragsorganisatie
(ZOAVO) heeft maandag in haar jaarrap
port verklaard, dat de expansiedreiging
van de zijde der Chinese communisten
een voortdurend gevaar blijft. Voorts
wordt gezegd, dat de regering te Peking
haar „oorlogszuchtige en agressieve rol"
blijft spelen. Het hoogtepunt in deze actie
vormde vorig jaar „de meedogenloze on
derdrukking van de opstand in Tibet".
Sindsdien waren er tekenen die erop we
zen. dat landen in Zuidoost-Azië als gevolg
hiervan voorzichtiger worden in hun hou
ding ten opzichte van communistische lan
den.
Volgens het jaarrapport is het economi
sche offensief van Peking in Zuidoost-
Azië mislukt, grotendeels tengevolge van
„binnenlandse economische moeilijkhe
den" maar ook als gevolg van de voor
zichtige houding die vele landen in het
gebied innemen.
„Desalniettemin blijft de waarschijnlijk
heid, dat Peking'zijn pogingen om de sta
biliteit en onafhankelijkheid van vrije lan
den door middel van economische .wapens'
te ondermijnen zal voortzetten, een zeer
groot gevaar vormen", aldus het rapport
van de ZOAVO.
In Washington begint vandaag een confe
rentie van de acht landen van de ZOAVO
waar in het bijzonder aandacht zal wor
den geschonken aan mogelijke agressieve
stappen van communistisch China in het
Verre Oosten. Leden van de organisatie
zijn de Verenigde Stalen, Groot-Brittannië,
Frankrijk, Australië, Nieuw-Zeeland, Pa
kistan. de Philippijnen cn Thailand.
Gebarsten
Heeft u wel eens van de heer Jean
Thomé gehoord? De heer Thomé zingt.
Er zijn duizenden mensen die zingen; daar
om heeft de grammofoonplatenfirma die de
stem van de heer Thom- aan het publiek
tracht te slijten, danook gedacht: „Willen
wij Jean goed verkopen, dan moeten wij
de nadru kleggen op zijn specialiteit". En
deze firma heeft de heer Thomé nu gelan
ceerd als „de man met de gebarsten
stem".
De firma ziet de barst in de stem van
Jean Thomé dus als een aanbeveling. Het
is in ieder geval iets nieuws, al geloof ik
er persoonlijk niet in. Maar voor mensen
die graag zouden willen zingen, maar het
niet kunnen, opent het verheugende pers
pectieven. Zij kunnen zich beleefd in de
aandacht van het publiek aanbevelen als
„de man met het schorre pie pge-
luid", „de vrouw met de h i k" of zelfs
„de man zonder s t e m".
Maar roaarom zou deze baanbrekende
wijze van adverteren ook niet op andere
kunsten toegepast kunnen worden?
Op mij zou bijvoorbeeld onweerstaan
baar werken een annonce als: „Heden
avond uniek optreden van Anna Karama-
zova ,de danseres met de verstuikte
enkel". Een boekhandel, die in zijn étala
ge de nieuwe roman heeft liggen van Wim
Wasbeer, „de schrijver die het alphabet
slechts gedeeltelijk kent", zou aan
mij een goede klant hebben. En ongetwij
feld kocht ik de hele zaak leeg, als de
auteur ieder verkocht werk met zijn kruis
je zou signeren.
Het is trouwens helemaal niet nodig, dat
alleen de kunsten van deze nieuwe, frisse
reclamemethode profiteren. Leest en over
tuigt u:
„Spot-pen, de vulpen die vlekken
maakt!"
„Al onze melkkokers hebben een gega
randeerd lekke bodem. Ontevreden
heidsbetuigingen ter inzage."
En tot besluit knijpen we onze neus
dicht en nemen allemaal een grote slok
van „Hoest-a Proest, de hoestdrank waar
in u zich verslik t!"
Remco Campert
Advertentie
Vlees. De Zweedse gezondheidsautoritei-
ten hebben een commissie van deskun
digen opdracht gegeven richtlijnen te
ontwerpen voor de controle op voe
dingsmiddelen. Aanleiding daartoe was
onder meer de ontdekking van een
groep veeartsen en andere deskundi
gen dat vlees, luchtdicht in plastic zak
ken verpakt, in bijzonder hoge mate
met bacteriën besmet was. Voorgesteld
is op de plastic zakken dc datum van
verpakking te doen vermelden.
Lichtjes. De Deense kustbebakening gaat
haar vierhonderdjarig bestaan vieren
op 8 juni aanstaande. Bij deze gelegen
heid wordt een speciale postzegel uitge
geven en een boek over de geschiede-
denis der Deense kustbakens. Vier
eeuwen geleden proclameerde koning
Frederik II de oprichting van de eerste
vuurballens „opdat de zeelieden de kust
kunnen zien en ervoor oppassen". Om
de kosten te bestrijden werd een baken
belasting ingesteld voor de schepen,
die door Oresund voeren. Het eerste
baken werd in het voorjaar van 1561 ont
stoken.
Vakantie. Bondskanselier Adenauer van
West-Duitsland komt vandaag in de
Italiaanse plaats Cadenabbia aan het
Como-meer aan, voor een vakantie van
ongeveer een maand. Het zal de vijfde
keer in vier jaar zijn dat de Westduit-
se regeringsleider zijn vakantie door
brengt aan het Comomeer.
Eens kijken. De Britse veldmaarschalk
Montgomery is dinsdag voor een par
ticulier bezoek in Peking aangekomen
om „te kijken wat er in China gaande
is", zoals hij op het vliegveld verklaar
de. Hij zei te verwachten, dat hij pre-
- mier Tsjoo En-Lai en diens minister van
Buitenlandse Zaken, maarschalk Tsjen-
Ji, zal kunnen ontmoeten.
Zelfbestuur. In Tanganjika, een UNO-ge-
bied, dat door Engeland wordt be
stuurd, is dinsdag een einde gekomen
aan de wetgeving door ambtenaren. De
wetgevende raad is voor onbepaalde
tijd verdaagd. In september zullen al
gemene verkiezingen worden gehouden
voor een nieuwe raad, waarin gekozen
inheemse afgevaardigden de meerder
heid zullen vormen.
Elk woord. Robert Boulay van het Parij-
se dagblad Paris-Presse heeft vandaag
gezegd dat hij instaat voor elk woord
van zijn op 15 mei gepubliceerde inter
view met de Amerikaanse democraat
Adlai Stevenson. Uit dit interview had
den de Amerikaanse republikeinen ge
concludeerd dat Stevenson, in geval hij
president of minister van Buitenlandse
Zaken zou worden, een slappe houding
tegenover premier Kroesjtsjev zou aan
nemen.
Absurd. Anastas Mikojan is op het ogen
blik met vakantie aan de Zwarte-Zee-
kust, aldus heeft een woordvoerder van
het Russische ministerie van Buiten
landse Zaken dinsdag verklaard. Hij
noernd de geruchten, volgens welke
Mikojan in ongenade gevallen zou zijn
„geheel absurd".
Groep '39. De directeuren van de nieuws
bureaus van Nederland, België, Dene
marken, Finland, Noorwegen, Oosten
rijk, Zweden en Zwitserland (groep '39)
houden in Wenen hun jaarvergadering,
ditmaal onder leiding van de algemene
directeur van het Oostenrijkse persbu
reau „APA", Carl Schiffléitner. De be
sprekingen duren drie dagen.
Suskleuren. Het interieur van enkele af
delingen van een Zweedse elektromoto-
renfabriek heeft men in zachtere kleu
ren laten schilderen omdat de arbeiders
van deze afdelingen, waar spoelen wor
den gewonden met rood draad, voortdu
rend veel meer klachten over loon, ar
beidsomstandigheden en dergelijke
naar voren brachten dan hun collega's
die met blauw en zwart draad werkten.
De rust zou nu overal zijn terugge
keerd.
Verdediger. Albert Goldman, de advocaat
die optrad als verdediger van Leon
Trotzky tijdens diens berechting op be
schuldiging van afwijking van de bolsje
wistische principes, is maandag op 63-
jarige leeftijd in Chicago overleden.
Goldman vertegenwoordigde Trotzky in
Mexico toen de Amerikaanse filosoof
John Dewey een zitting voorzat, welke
beschuldigingen van Stalin in 1937 on
derzocht, dat Trotzky fascistische sym
pathieën had.
Overval. Volgens berichten uit de provin
cie Kasai zijn 17 Afrikanen gedood bij
botsingen tussen Loeloea's en Baloeba's.
In Loeebo, 700 km oostelijk van Leo-
poldstad, was een negerdorp door ne
gers van een andere stam. aangevallen.
Toen een eenheid van het koloniale le
ger uit Loeloeburg ter plaatse arriveer
de stond er een aantal hutten in brand
en er werden enkele verkoolde lijken
tussen het puin gevonden.
Gasbuizen. Volgens kringen van de olie
industrie zijn deze week proefnemingen
begonnen met het leggen van een buis
leiding in de Middellandse Zee tussen
Afrika en het Europese vasteland. Het
doel is door deze leidingen aardgas uit
het grote reservoir van Hassi Mes-
saoud naar Spanje te vervoeren. De
Franse wensen de buisleiding zo goed
koop mogelijk te hebben om te kunnen
concurreren met de buisleiding, die de
Italianen van Kaap Bon in Tunesië naar
Sicilië willen leggen voor het vervoer
van aardgas uit de gasvelden in Libië.