Horen en zien
mm
voor cue
Tip voor een trip:
LANGS DE VLIST
Student;en uit jonge landen
prefereren het Westen
Ril
T
ET]
1
Uüf öf bFrÏFÖpn fp
Toon Rammelt vraagt
ontslag bij K.R.O.
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
Pierre Baylé-prijs voor
H. A. Comperts
17
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Berlijnse Shakespeare
In V.S. en Engeland zijn
er 40 maal zoveel als in
communistisch blok
Reizende expositie
in „Huis Van Looy''
De radio geeft vrijdag
T elevisie programma
.K
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
200 jaar
geleden
VRIJDAG 17 JUNI 1960
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
||lr bij de erkende
W vakhandel met
f volledige garantie van
De Technische Unie.
volkomen geruisloos!
18. Het kostte Panda de. grootste moei
te om de auto van de moeilijke jongens
te volgen, want ze reden met roekeloze
vaart en scheurden met gierende banden
door de bochten. Bovendien voerde de weg
al gauw hoog door de bergen, zodat dit
harde rijden erg gevaarlijk was. Intus
sen zat Jut de lijfwacht te becijferen, wat
hij Palmer straks in rekening zou kunnen
brengen. „Behalve het tarief voor een
redding, zal hij ook onze benzine moeten
betalen," mompelde hij, „en bovendien
mag ik een extra toeslag voor gevaarlijk
rijden berekenen. Voorts moet ik Panda
een vergoeding geven voor 'zijti' 'dieh'sleh
als assistent-lijfwacht, welke vergoeding
ik op Palmer kan verhalen. Eens kijken
assistenten worden betaald volgens ta
rief B schaal 3, ivaarop een duurtetoeslag
van 5 percent van toepassing is..." Het
was een ingewikkelde berekening, maar
.Jut wilde er zeker van zijn, dat hij geen
cent te veel of te weinig vroeg. „Wat
denk je ran deze toeslag?" vroeg hij
Panda zijn berekeningen voorhoudend,
„drie percent wegens.„Doe weg die
papieren!" gilde Panda. doe weg! Ik zie
niet waar we rijden!" Hij remde uit alle
macht, maar reeds was het wagentje van
de weg geraakt.
Voor de tweede maal heeft Frits Butze-
laar een proeve van bekwaamheid als
lelevisieregsiseur afgelegd. Ditmaal met
een spel van Gert Oelschlegel Romeo en
Julia" in Berlijn. Wij konden vaststellen,
dat Butzelaar uit het goede hout is gesne
den, zelfs al blijven er natuurlijk wensen,
vooral ten aanzien van het tempo. Dat
lag gisteravond niet hoog. Wij geloven dat
men het Butzelaar niet allemaal moet ver
wijten, want de tekst was soms zeer be
schouwelijk van aard, maar de gebezigde
speeltrant liet een voorstelling toe, waar
aan werd getrokken. Het melodrama over
heerste. Nu is dat niet onbegrijpelijk wan
neer men uitgaat van het origineel, dat je
reinste melodrama is. Tóch had het in
Oelschlegels spel best minder gekund in
dien Butzelaar vooral Betty Smeets in
toom had gehouden. Zij was niet de ideale
Julia en poogde vergeefs haar Julia ideaal
te maken. Het werd een gekweld meisje,
dat bijna tegen de verkramptheid aanzat,
hetgeen te meer opviel, omdat Jules Croi-
set zijn Romeo zo natuurlijk speelde.
Voortreffelijk getypeerd waren de ouder
paren met Hans Tiemeyer, sterk en fel
van reactie, Rie Gilhuys, minder op de
voorgrond tredend, Gijsbert Tcrsteeg als
een hardnekkig-zijn-zin-doordrijver en
Loudi Nijhof als zijn verontruste partner.
Een brokje ouderwets acteren gaf Her
man Bouber weg. De figuratie werd ver
zorgd door amateurs. Kennelijk, moeten
wij zeggen.
Het werd dus een stuk, waaraan zwaar
werd getild en niet altijd erg logisch. Zo
kunnen we met de beste wil van de
wereld niet geloven, dat een niet commu
nistische huisbaas in Oost-Berlijn van hel
huisvestingsbureau toestemming zal krij
gen om zijn communistische onderhuur
der, een braaf lid van de partij, zo maar
de pacht op te zeggen, zeker niet als de
zoon van de huisbaas door de politie wordt
gezocht. Maar goed. Ondanks dat kon
men de problematiek van oost en west
in soms navrante tegenstellingen zien
uitgewerkt.
Bceldschermer
Overtuigd, dat het een belangrijke vorm
van steunverlening aan de achtergebleven
gebieden is, verleent de vrije wereld reeds
jaren allerlei studiefaciliteiten aan buiten
landse studenten, afkomstig uit jonge staten
in opbouw. Universiteiten, technische
hogescholen, laboratoria en ziekenhuizen
worden voor jonge mensen uit Aziatische
en Afrikaanse landen opengesteld.
Enkele jaren geleden is de Sovjet-Unie
eveneens begonnen studenten uit niet-
communistische landen toe te laten. Maar,
zo wordt wel geklaagd, het ging hier niet
allereerst om steunverlening aan achter
gebleven gebieden, maar veeleer om met
name jonge technici vertrouwd te maken
met Russische methoden en gewoonten.
Thans zijn er meer dan veertig maal zo
veel buitenlandse studenten uit niet-com-
munistische landen in Engeland en Ameri
ka dan in de Sovjet-Unie en de Oosteuro-
pese satélietstaten, zo blijkt uit Britse
publikaties. Ei' vertoeven er 41.690 in
Engeland en 43.920 in Amerika tegen 932
in de Sovjet-Unie en 875 in de satelliet
staten.
De Sovjet-Unie blijkt echter niet bepaald
bereid te zijn om buitenlandse studenten
faciliteiten te verlenen. De vele voor
waarden, die gesteld worden, veroorzaken
menigmaal ontevredenheid in studenten
kringen en leiden er nog al eens toe, dat
een student voortijdig zijn studie beëindigt
en het land verlaat.
Zo wordt de post nogal eens geopend en
worden medische studenten van bepaalde
Van de zijde van de K.R.O. is het vol
gende bericht verstrekt: „De heer A.
Rammelt, programmachef van de K.R.O..
heeft zijn ontslagaanvrage ingediend per
1 oktober. Het K.R.O.-bestuur heeft de
aanvrage in beraad genomen.
Desgevraagd deelde de voorzitter van
de K.R.O., pater E. H. J. van Waes-
berghe O.P.. mede, dat het bestuur met
de heer Rammelt is overeengekomen over
deze ontslagaanvrage geen andere mede
delingen te doen. Ook de heer Rammelt
deelde mede geen commentaar op het be
richt te willen geven.
colleges geweerd. De bewegingen van de
studenten worden nagegaan. De vestiging
in Moskou van de nieuwe „volksvriend-
schaps universiteit voor Afrikanen, Azia-
ten en Zuid-Amerikanen" met zijn eigen
wetenschappelijke staf, geheel gescheiden
van de universiteit in Moskou, ziet men
als een poging om de buitenlandse studen
tengemeenschap te verhinderen normale
contacten met Russische studenten en de
bevolking te onderhouden.
Hoe de verhoudingen van het aantal in
Westerse en in communistische landen
toegelaten studenten liggen blijkt wel uit
het feit. dat er in Engeland 11.632 Afrikaan
se studenten zijn tegen 367 in het Sovjet
blok. De cijfers zijn respectievelijk: Gha
na 1.300 (3), Nigeria 5.600 (7). Kenya 960
(6). en Soedan 270 (153). Er studeren
12.087 Aziaten in Engeland en 467 in het
-Sovjet-blok. Hiervan zijn er 3.800 uit India
(68), 700 uit Ceylon (5), 220 uit Birma
(32), en Indonesië 120 (318). Het Nabije
Oosten levert 4.499 in Engeland studeren
den tegen 726 in het Sovjet-blok, 520 uit
de V.A.R. (295), 1.050 uit Irak (400) en
5 (28) uit Jemen.
Huldiging Annie Salomons. De hul
diging van mevrouw Anr.ie van Wagenin-
genSalomons, ter gelegenheid van haar
vijfenzeventigste verjaardag op zondag 26
juni a.s., zal plaats hebben op zaterdag 25
juni om 16 uur in Pulchri Studio aan het
Lange Voorhout 15 te 's-Gravenhage.
Het bestuur van de Rotterdamse Kunst
stichting heeft besloten op advies van de
daartoe ingestelde jury de Pierre Baylé-
prijs (critiekprijs toneel) voor dit jaar toe
te kennen aan de heer H. A. Gomperts
van Het Parool te Amsterdam.
De jury, die belast was met het uitvoe
ren van deze taak, bestond uit de heren
W. Ph. Pos (voorzitter), K. Gutmann, B.
Verhoeven en G. Zalsman. Als secretaris
was toegevoegd de heer W. Hofman. De
uitreiking van de prijs zal geschieden op
zaterdagmiddag 25 juni om drie uur in de
boven-foyer van de Rotterdamse Schouw
burg. De Pierre Baylé-prijs wordt jaar
lijks uitgereikt aan hem of haar, die op
het gebied van de kunst stelselmatig en op
litterair niveau gedurende verscheidene
jaren zijn of haar bemiddelende critische
taak opbouwend en gezagafdwingend heeft
verricht.
Gedurende de maand juli zal in het
museum „Het Huis van Looy", onder
auspiciën van de Unesco, een reizende
tentoonstelling worden gehouden, getiteld:
„Stad en landschap". De tentoonstelling
is dagelijks geopend van 10-12.30 uur en
van 13.30-17 uur. Des zondags van 14-17
uur.
Advertentie
2828. Klaar? zei Ponko. Mooi, daar gaan we: ééntwee... één... twee...!
Netjes in de maat droegen de kabouters de zware tube op hun schouders weg. Ja, zie
je, voor ons is zo'n verf tubetje maar 'n licht dingetje: maar kabouters zijn zoveel
kleiner dan wij. mensen, weet je. Voor hen is een verf tube erg zwaar!
Maar daar gaven ze niet om. Met z'n allen konden ze het ding wel die hele afstand
naar het dorp sjouwen. Toen moesten ze hel nog de trappen op dragen, maar ook dat
liep goed af.
Ged. C
ludegracÜ
it 117 - Haarlem
- ;iel.
U141 J
HILVERSUM I: 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
huisvrouw. 10 00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.
10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45
Gram. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Dans-
muz. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Gram.
12-.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Flatennieuws. 13.30 Lichte muziek. 13.50 Voor de
jeugd. 14.00 Koorzang. 14.20 Kunstkroniek. 14.50
Amateursolisten en -ensembles. 15.15 Franse les.
15.30 Voor de jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang.
16.30 Instr. octet. 16.50 Sportperiscoop. 17.00 Voor
de jeugd. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25
Lichte muz. 18.45 Gram. 19.00 Nieuws. 19.10 Act.
19.25 Zang. 19.30 Kamerork. en solist. 20.20 Licht
baken. lezing. 20.30 Cabaret. 2100 Poli!, praatje
21.10 Het hoofdkwartier van Zijne Majesteit,
hcorspcl. (3). 22.10 Gram. 22.25 Boekbespr. 22.30
Nieuws. 22.40 Jong - oud - eeuwig, gesprekken.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00
8.18 Gram. 8.50 Voor dc vrouw. 9.00 G.vmn voor
de vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 Samen thuis,
lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Fragm.
uit progr. van deze of vorige week. 11.30 Gram.
12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinbouwmeded.
12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de teenagers.
14.15 Voor de jeugd. 14.50 Mannenkoor. 15.05 Het
socialisme in deze tijd lezing. 15.20 Kamerorkest
en soliste. 16.05 Boekbespr. 16.25 Voor de touris-
ten. 17.00 Jazzmuz. 17.30 Weekjourn. 18.00 Nieuws
en comm. 18.20 Pianospel. 18.30 Lichte muz. 19.00
Kunstact. VPRO: 19.30 Binnen en buiten de gren
zen, lezing. 19.40 Christus, zijn leerlingen en de
mensen,-lezing. 19.55 Deze week. lezing. VARA:
20.00 Nieuws. 20 05 Gevav. muz. 21.25 Soc. comm.
21.40 Cabaret. 22.05 Sportuitzend. 22.40 Zang mei
interviews. 23.10 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Omr.ork. 12.30 Wcerber. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Muzik.
kaleidoscoop. 14.30 Journ. 15.00 Accordeonmuzick.
15.15 Volksmuz. 15.45 Accordeonniuz. 16.00 Lichte
muziek. 16.30 Koorzang. 16.50 Gram. 17.00 Nieuws
17.10 Dagklapper en lit. kal. 17.20 Liturg, gezan
gen. 17.30 Gram 17.45 Engelse les. 18.00 Koor en
orgel. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.40
Gevar. muz 21.15 Amus.muz. 22.00 Nieuws. 22.15
Gevar. muz. 23.00 Nieuws. 23.05—24.00 Gev. muz.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.0 Weekoverz VPRO: 20.30 Gesprek aan
•Ie schrijftafel, lezing. 20.40 Filmverslag. 21.10
Cabaret. 21.40 Film. 22.00 Ballet.
VOOR ZATERDAG
N.S: Eurovisie: 16.05-17.30 Concours Hippiciue
in Turijn. NCRV 17.30—18.00 Voor de kinderen
VTS 20 09 Journ en weerovcrzicht. NC'RV 20 20
ohm mu 20 35 intermezzo. 20.45 Kleinkunst -
O -gr M 05 Gevat progr 22.10 Dagsluiting.
*T
28)
Roddy was zich ook bewust van al die ki.ikende ogen
en van de camera, die weer in aanslag gebracht was.
Hij nam zijn moeders hand en kuste haar gracieus op
de wang. Blanche kreeg een kleur, alsof ze'niet ge
wend was door hem gekust te worden. „De politie-auto
heeft me uit Tampa meegenomen", zei Roddy. „U
heeft ons niet veel tijd gegeven, sheriff".
„Was ik ook niet van plan", zei Luke.
Toen ze zich een weg gebaand hadden door de men
sen die op de stoep stonden, en die allemaal hun
ogen uitkeken, trok Luke Cayce even terzijde. „Ik
heb Dodie niet. gevraagd te komen", zei hij, zo zacht
dat Cayce hem nauwelijks kon horen. „Ik heb het
zo geregeld dat dat gedeelte nog niet direct aan de
orde komt. Bovendien, de staalblauwe ogen van de
sheriff waren vriendelijk noch onvriendelijk „kunnen
we haar niet goed de eed afnemen als Dorothea Ho
ward. Niet nu ik weet dat haar wettelijke naam Do
rothea Clary is".
„O", zei Cayce. „Dorothea Clary".
De sheriff vervolgde: „Bovendien heeft ze me ge
zegd dat ze niet wil getuigen. Ze meende het. Do-
die is koppig". Hij liep naar de ruime, goedverlich-
te zaal aan hun linkerhand. Het was er stampvol.
Er steeg een zacht gemompel op toen Blanche, Rod
dy en Cayce en de sheriff door het middenpad naar
de plaatsen liepen, die vooraan voor hen waren ge
reserveerd.
Dokter Hastings, de gerechtelijke lijkschouwer, was
vormelijk en toch ook op een rustige, onopzettelijke
manier ongedwongen. Hij presideerde en niet Luke,
zoals Cayce had verwacht.
Hij begon met een korte toespraak; hij sprak ge
makkelijk, een beetje deftig met lang uitgerekte klin
kers; hij diende zich van veel in de streek gebrui
kelijke uitdrukkingen, die Cayce vertrouwd waren als
zijn eigen gebeente. Het doel van het voorlopig on
derzoek was, tot een beslissing te komen over de
oorzaak van rechter Cayce Moore's dood. Verder
niets. Hij sprak vlot, daarbij zijn goudgerande bril
rechtzettend en de hele zaal vol mensen met zijn
strenge, rustige blik omvattend, zo weloverwogen, dal
het leek alsof hij ieder van hen afzonderlijk aankeek.
Hij droeg een gekreukeld zomerkostuum en een zwar
te, gebreide das. Hij was ouder dan Cayce zich ge
dacht had, magerder, grijzer. Toen zei hij achteloos
maar toch op een wijze dat het klonk als een be
vel, dat dokter Walters zou voorkomen om getuigenis
af te leggen. Dokter Walters had hem bij de lijk
schouwing geassisteerd.
Een jonge man, ook in een zomerkostuum, een noor
deling, zoals direct aan zijn accent was te horen,
stapte kwiek naar voren, legde de eed af en ver
telde hun wat waarschijnlijk ieder der aanwezigen al
wist R-chter Moore was gestorven als gevolg van
een kogel wond door het hart. Hij beschreef de wond
met. een zekere jeugdige ijver voor technische details.
„Dank u, dokter Walters." zei de 'lijkschouwer.
„Ik kan u vertellen dat dokter Walters en ik vol
komen eenstemmig .'zijn in ons oordeel. Zijn getui
genis is dezelfde als die ik zou geven. En nu zul
len we trachten de tijd van de dood van de rech
ter zoveel mogelijk te benaderen, JohnZijn blik
dwaalde naar het eind van de voorste rij stoelen.
„John, wil jij zo goed zijn hier te komen en ieder
een precies te vertellen wanneer je de rechter hebt
gevonden?"
Cayce had John nog niet opgemerkt; hij keek ge
in teresseerd naar de nette, magere figuur, gekleed
in wit overhemd, grijze lange broek en dun grijs jas
je, die naar voren trad. John was volkomen nuchter,
zijn blik was helder en heel ernstig; ze hadden het
allemaal mis gehad toen ze dachten dat hij weer zat
te drinken. Hij gaf zijn getuigenis rret als de lijk
schouwer; eenvoudig zonder overbodige formaliteit.
„Heeft u het geluid van een revolverschot gehoord?"
vroeg dokter Hastings kort.
„Misschien heb ik het wel gehoord, zonder dat het
tot me doordrong. Maar ik geloof het niet".
U zegt dat een eskader bommenwerpers over het
meer vloog, ongeveer een uur voordat u de rechter
vond?"
„Ja, dat is zo".
„Het is dus mogelijk dat het schot precies op dat
moment gelost is?"
„Ik weet het niet, maar het lijkt me aannemelijk.
Gewoonlijk is het erg stil om het Clary Meer. Ik
kan me niet voorstellen dat ik een revolverschot niet
zou hebben gehoord, tenzij het werd gelost precies
op de tijd dat de bommenwerpers boven ons hoofd
vlogen. Je kunt dan niets anders horen".
„U zegt. dat u de rechter tussen kwart over zes en
half zeven hebt gevonden?"
„Ongeveer om die tijd. Ik ben er niet zeker van."
„Toen u de rechter vond, was u er toen zeker van.
dat hij dood was?"
„Ja," zei John.
Het was een paar seconden doodstil in de zaal; mis
schien riep dat ene woord een beeld te voorschijn van
dat ogenblik in het schemerdonker, toen John iets wits
tussen het riet had zien liggen en ernaar toegeroeid
was om te zien wat het was.
Dokter Hastings schraapte zijn keel. „Hebt u nog
meer boten op het meer gezien, terwijl u aan hel
vissen was?"
„Nee. Niet dat ik weet. Ik denk wel dat ik het zou
hebben opgemerkt."
„Hebt u iemand in de nabijheid van de vispier ge-
den toen u de rechter vond?"
„Nee," zei John.
„Dank u, John. Nu dan de luitenant Faraday
hier?" John ging weer naar zijn plaats: de lijkschou
wer keek over zijn bril heen en knikte, toen een slan
ke jongeman in uniform van de luchtmacht opstond.
„Komt u hierheen, luitenant, wilt u?"
De jongeman was" ernstig en stond kaarsrecht, ter
wijl hij in eenvoudige woorden vertelde, dat het es
kader onder zijn commando had gestaan en dat ze over
het Clarymeer hadden gevlogen op de terugweg naar
het Mac Dill Field, precies om achttien minuten over
vijf op de bewuste middag.
„U hebt niet toevallig naar beneden gekeken 'naar
het meer," vroeg de lijkschouwer, op een aangename,
bijna converserende toon.
De jonge luitenant schudde het hoofd. „Die bommen
werpers vliegen erg snel, mijnheer," zei hij.
Nadat dokter Hastings de jonge luitenant had laten
gaan, riep hij Roddy voor.
Roddy vertelde dat hij rhet zijn moeder was thuis
gekomen, naar buiten was gegaan om de rechter te
zoeken, en toen hij deze niet had kunnen vinden maar
weer was teruggegaan. Roddy was een en al hoffe
lijkheid en ernstige bereidwilligheid om behulpzaam te
zijn. Hij bleef wachten, ofschoon de lijkschouwer had
gezegd dat hij kon gaan zitten, om naast Blanche te
blijven staan die de volgende getuige was.
Ze was beheerst en haar antwoorden kwamen vlot.
Zij en haar zoon. waren even voor vijf uur uit Tampa
vertrokken; ze.hadden vertraging gehad door het druk
ke verkeer, maar ze herinnerde zich dat ze net de
weg naar Val Roja insloegen toen ze de bommenwer
pers hoorden. Ze dacht dat ze om ongeveer zes uur
waren thuisgekomen, maar daar was ze niet zeker
van. Ze bevestigde Roddy's getuigenis en dokter Has
tings ondervroeg haar niet verder. „Dank u, juffrouw
Blanche. Het spijt me dat we u deze last moesten
aandoen. U hoeft niet langer te blijven," zei hij vrien
delijk.
Maar Blanche ging weer op haar plaats zitten tus
sen Roddy en Cayce. En toen zei de lijkschouwer:
„Cayce, ik geloof dat we nu jouw verhaal willen ho
ren. Kom hierheen, alsjeblieft,".
Cayce's hele lichaam verstrakte toen hij tegenover
dokter Hastings stond. In werkelijkheid echter maakte
deze zelfs geen toespeling op zijn ruzie met de rech
ter. Zodra Cayce de eed afgelegd had, zei hij: „Ik
heb je alleen maar een paar vragen te stellen, Cayce.
Dat zal ons misschien tijd besparen. Je kwam die
dag uit New York, voor een bezoek aan je huis. Is
dat zo?"
„Ja mijnheer." Er was iets indringends in de ogen
van de lijkschouwer achter die glinsterende brillegla-
zen, iets bevelends, alsof hij Cayce iets wilde zeggen
Cayce deed zijn best die boodschap op te vangen, wat
het ook zijn mocht, en vond het antwoord pas toen
dokter Hastings zei: „En je wilde die avond naar New
York teruggaan?"
(Wordt vervolgd'
HET MOOISTE CADEAU
VOOR VADER
EEN ELEKTRISCH
SCHEERAPFARAAT
'n Enorme keuze in diverse merken bij
GED. OUDE GRACHT 11
t/o Postkantoor Haarlem
TELEFOON 19981
Oprechte Saturdagse Haerlemse Courant
den 14 Juny 1760
ADVERTENTIE: De heer B. Geertsema
van Englumborgh en Nom.
Libr. presenteerd (ingevolge
autorisatie van de Hooge
lustitie Kamer van Stad en
Lande, in dato 16 Mey 1760)
Publyk bij Strykgeld te
verkoopen: Plet Huvs Eng-
umborgh. onder Oldehove
staande en gelegen, met alles wat daar
aan Aard- en Nagelvast is. Het Schathuys,
Hoven, Cingels, Laanen, Gragten, Boomen
en Plantagien, met 58 Grafen land en een
Behuyzinge met 30 V2 Grafen Land, be
neevens een Kooy: doende deeze Lande
rijen te zaamen 's Jaars tot Huur 515 gul
dens. De Verknoping zal geschieden op
Vrydag den 27 Junv l"fip 'mi f'tvze van
Juffr de Wed i t Önnien
Advertentie
Advertentie
De Vlist is een kleine, onaanzienlijke rivier waarover een smaragdgroene
glans ligt. De Maas is misschien machtiger, de Rijn rijker, maarlangs de
oevers van de Vlist heerst rust, een zeldzaam verschijnsel in ons dichtbevolkte
landje. Volslagen stilte moet u hier niet. zoeken maar het is juist een mengel
moes van typisch landelijke geluiden die uw oren aangenaam zal treffen: het
klotsen van het water tegen een aanlegsteiger, het slaan van een verre kerkklok,
het loeien van een koe, de bedrijvigheid op een boerderij. Als u van Gouda naar
Schoonhoven gaat. leidt uw weg aanvankelijk lot Haastrecht langs de
Hollandse IJsel. daarna langs de Vlist. Halverwege komt u door een plaatsje,
genaamdVlist!
