Loemoemba formateur van
de Kongolese regering
LIGA
r
WERELDNIEUWS
Vijftien jaar geëist tegen de
„vuurduivel van Lüneburg"
Verdachte Pohlmann komt
steeds meer in knel
beroemde
geneesmiddelen
in 1 tablet
doen wonderen!
Van dag tot dag
Discussie
Geen meerderheid voor Kasavoeboe
Geen spoor van berouw
of inkeer
<~Praatótoel
Samenzwering tegen de
Filippijnse president
1000 BROEKEN
In handige
plastic tabakszak
HET PROCES-N1TRIBITT
Ex-werkgever: Deze man
kon onmogelijk 20.000
mark sparen
Dr. Linus Pauling weigert
namen te noemen
Door grote badmuts gered
de
WOENSDAG 2 2 JUNI 1960
Dezer dagen heeft zich voor de radio
een discussie afgespeeld tussen een afge
vaardigde van de Pacifistisch Socialisti
sche Partij en een gedelegeerde van de
Federatie van Nederlandse Oudstrijders-
organisaties, als gevolg van een contro
verse tussen deze twee partijen over de
kwestie der defensie.
Oudstrijders hadden van de minister
geëist dat deze de zendtijd van de P.S.P.
zou intrekken onder het motief, dat deze
politieke partij de Nederlandse defensieve
kracht tracht te ondermijnen. Als reactie
daarop daagde de P.S.P. de Oudstrijders
tot bovengenoemde discussie uit.
Zoals te verwachten viel, kon het in
zeer kort tijdsbestek samengeperste debat
geen uitsluitsel geven naar één van beide
kanten der probleemstelling. Het werd een
kernachtige samenvatting aan weerszijden
van overbekende argumenten en overtui
gingen, waarbij de gestelde discussievraag:
„Is de democratie in het atoomtijdperk
met militaire machtsmiddelen te handha
ven?" geen gedecideerd antwoord moge
lijk maakte.
Terecht maakte de woordvoerder der
Oudstrijders de opmerking, dat het woord
„democratie" in deze vraag tot misver
stand aanleiding kon geven. Hij verving
het daarom door „vrijheid", stelde zich
op het standpunt dat die vrijheid mili
tair bedreigd wordt cn concludeerde dus
tot de onmisbaarheid van de militaire
component in de totale verdediging van
die vrijheid.
De woordvoerder der P.S.P. stelde daar
tegenover, dat de thans vereiste militai
re kracht zo ontzaglijk groot moet zijn.
dat zij door haar afmetingen en gevolgen
die vrijheid zelf bedreigt nog voordat
deze aangevallen wordt. De militaire
machtsmiddelen kunnen de vrijheid niet
redden, doch leiden tot vernietiging ervan.
En het bewijs voor die stelling: de eis
der Oudstrijders tot intrekking van de
zendtijd der P.S.P. is reeds een kwetsuur
der vrijheid en een eerste stap op een hel
lend vlak naar verdere ondermijning en
vernietiging ei-van. Als men daarbij stelt,
dat de op die wijze tot onvrijheid ge
doemde gemeenschap niet de veiligheid
kan erlangen," die zij van haar militaire
apparaat verwacht, komt men aldus de
P.S.P. tot de conclusie dat de bewape
ning in het atoomtijdperk niet meer ge
schikt is om de democratische vrijheid
te redden.
De afgevaardigde der Oudstrijders ont
kende daartegenover, dat de bewapening
geen beveiliging meer zou bieden. Hij
nam aan dat de militaire macht in staat
is, de eerste klap van de aanvaller op te
vangen en deze daarna grote schade toe
te brengen. Hij zag in de steun aan on
derontwikkelde gebieden slechts heil, wan
neer deze gebieden militaire defensiemoge
lijkheden voor het Westen bieden en stelde
tenslotte, dat een regiem van vrijheid aan
die vrijheid beperkingen moet opleggen
om zichzelf te kunnen handhaven. Met an
dere woorden: verbod van pacifistische
propaganda.
Daarmee vielen enkele grote geschilpun
ten wel heel duidelijk in het oog. Ten
eerste: de al of niet doeltreffendheid van
het militaire apparaat bij een werkelijke
oorlog. Ten tweede: de al of niet aan
vaardbaarheid van dictatoriale maatrege
len en onderdrukking der openbare me
ning in een zich vrij noemende gemeen
schap.
Afgezien van de vraag of de P.S.P. een
afdoend antwoord zal kunnen geven op
het probleem, wat er dan wel zou moe
ten gebeuren wanneer men afziet van de
bewapeningswedloop, kwam zij in ieder
geval onbeschadigd uit dit debat ten aan
zien van deze twee punten. De Oudstrij
ders willen kennelijk niet of durven
niet geloven dat een werkelijke oorlog
het einde van alles, ook van de te ver
dedigen vrijheid, zal betekenen. Of zij
rekenen erop. dat die oorlog zal worden
voorkomen door de wederzijdse vrees.
Doch in beide gevallen kan men moeilijk
de doeltreffendheid van het militaire ap
paraat in zijn praktische gebruik volhou
den. En dan gaat dus de vraag overwe
gen, wat te verkiezen is: zekere opoffe
ring van de vrijheid aan een allesvernie
tigende militaire catastrofe of het risico
van opoffering dier vrijheid aan een mo
gelijke vijandelijke overval. Het is logisch
dat Oudstrijders die vraag niet eens kun
nen uitspreken, doch voor een vredesbewe
ging is zij van praktische, nuchtere be
tekenis. Op dat punt zal nooit enige toe
nadering tussen deze exponenten te ver
wachten zijn, tenzij een van de twee mo
gelijkheden zich zal hebben voltrokken en
er geen keus meer zal overblijven.
En wat punt twee betreft: de onderdruk
king der openbare mening en het verbod
van uiting daarvan zou inderdaad het
fatale begin zijn van uitholling der vrij
heid zelf, zodat men tenslotte iets mili
tair zou willen verdedigen dat men zelf
tevoren heeft vermoord. Op dat punt kan
de P.S.P. ongetwijfeld rekenen op een
meerderheid van medestanders uit alle
politieke kringen, waar men de grote les
heeft geleerd:
Zonder vrijheid is elk offer zinloos. De
vrijheid zelf maakt elk offer zinvol, ook
al ligt het niet op het vlak van de mi
litaire krachtsinspanning of op het slag
veld.
(Van onze-correspondent in Brussel)
In Leopoldstad nadert de politieke puz
zel zijn ontknoping. De opdracht om een
kabinet te formeren is door de minister-
resident Ganshof van der Meersch op
nieuw aan Patrice Loemoemba toever
trouwd, nadat dinsdagochtend in het par
lement was gebleken dat Joseph Kasavoe
boe niet meer kon rekenen op de meer
derheid welke hij enkele dagen geleden
nog vast achter zich waande. Enkele klei
ne partijen, die Loemoemba eerst in de
steek hadden gelaten, lieten thans Kasa
voeboe vallen, hetgeen duidelijk bleek uit
de resultaten van de verkiezing voor het
voorzitterschap van het Kongolese parle
ment. De kandidaat van Loemoemba, die
tot de Nationaal Kongolese Beweging be
hoort, de Kongolese leider Kasongo, kreeg
74 stemmen legen 58 voor Jean Bolikan-
go, de kandidaat van de gematigde par
tijen en van Kasavoeboe.
In de kranten verschenen foto's waarop
Kasavoeboe cn Loemoemba elkaar bui
tengewoon vriendelijk de hand drukken,
maar het is duidelijk dat beide Kongole
se leiders rivalen zijn. In Belgische rege
ringskringen wordt, onderstreept hoe op
vallend de president van de Abako, Ka
savoeboe, zich in de jongste maanden is
gaan bezinnen op de verantwoordelijke
taak die hem als vermoedelijk staatshoofd
van Kongo wacht.
Over acht dagen wordt Kongo onafhan
kelijk en men verwacht dat Loemoemba,
die zijn regering vandaag aan het parle
ment zal voorstellen, alle partijen die
meer dan tien zetels in het Kongolese par
lement hebben, minister-portefeuilles zal
aanbieden.
De Kongolese regering van nationale
unie zal tevens een Kongolese minister-
ï-esident in Brussel benoemen. In de eer
ste periode van zijn onafhankelijkheid zal
Kongo dus in België niet door een am
bassadeur, maar door een eigen minister
van het Kongolese kabinet worden verte
genwoordigd. In Belgische regeringskrin
gen vindt men het idee van een Kongo
lese minister-resident niet zo kwaad.
Maar van de zijde der Belgische beroeps
diplomaten wordt tegen dit idee sterk ge
reageerd.
Patrice Hemery Loemoemba werd op
2 juli 1025 in de. centraal gelegen Kongo
lese provincie Kasaï g"boren cn behoort
tot het Moetetcla-volk. Hij volgde middel
bare studies en werd in 1954 kantoorklerk
bij de P.T.T. te Stanleystad. In deze stad
kwam hij in 1956 wegens verduistering
met de rechtbank in aanraking. In 1958
MANILLA (U.P.I.) De Fhilippijnse
regering heeft medegedeeld dat een com
munistisch komplot tegen het. leven van
president Garcia en andere hoge regerings
functionarissen is ontdekt.
De samenzwering kwam aan het licht
door papieren die bij de arrestatie van Sil-
vestre Liwang, een comhiunistische leider,
waren gevonden. Liwang zou de tweede in
rang zijn in het leiderschap van de Hoek-
balahap-benden. Er stond een prijs van
bi.jan honderduizend gulden op zijn hoofd.
Advertentie
Keuze uit meer dan
Gen. Cronjestr. 40-14, Haarlem. Tel. 54679
werd hij commercieel directeur van de
grootste Belgische brouwerij van Kongo
te Leopoldstad. Sedert 1959 houdt hij zich
uitsluitend bezig met de leiding van de
Nationale Kongolese Beweging. Loemoem
ba is lid van het algemeen uitvoerend
college van Leopoldstad en houdt zich
daar speciaal bezig met de politieke, ad
ministratieve en gerechtelijke vraagstuk
ken.
(UPI) De twee partijen in het par
lement stonden dinsdag bij de stemming
zo wantrouwend tegenover elkaar, dat er
een speciale commissie van vier moest
worden benoemd, om de uitslag te veri
fiëren. Loemoemba's aanhangers begroet
ten de uitslag met geroep van „Oehoe
roe, Oehoeroe" (vrijheid, vrijheid) en
tam-tam-geroffel op de banken. Kasavoe-
boed en de zijnen zaten eerst stil te kij
ken, maar toen eerde Kasavoeboe de be
noeming met beleefd handgeklap.
„Onze houding tegenover België blijft
ongewijzigd", aldus heeft Loemoemba
verklaard. „Wij blijven een vriendschaps
verdrag wensen. Dit geldt ook voor andere
vrije landen. Iedereen kan hier naar bin
nen om ons te helpen bij de opbouw van
onze jonge staat".
„Wij willen een klimaat van vrede en
vertrouwen scheppen. Het is onze bedoe
ling formele verdragen met België te slui
ten van vriendschap en economische, we
tenschappelijke en anderssoortige samen
werking. Wij wensen dat alle Europese be
woners van Kongo zich hier thuis voelen.
Ik dring er bij de Belgische vrouwen en
kinderen die weggegaan zijn, op aan te
rug te keren. Ik stel mij garant voor hun
veiligheid".
„Ons regeringsprogram zal bescheiden
zijn. Er zullen geen wonderen gebeuren.
Wij hopen dat de Europese inwoners ons
op loyale wijze zullen steunen. Binnen en
kele jaren hopen we een welvarend ver
enigd Kongo te hebben".
Tot slot nodigde hij ook koning Boude-
wijn uit: „Wij zullen koning Boudewijn
verwelkomen op de onafhankelijkheidsfees-
ten en met hem alle grote Belgen die heb
ben meegewerkt aan de geboorte van onze
natie".
Advertentie
(Van onze correspondent in Bonn)
In het proces tegen de twintigjarige
„Vuurduivel van Lüneburg", Herbert Ra
demacher. is gisteren in deze Noordduit-
se stad 15 .jaar tuchthuisstraf en ter be
schikkingstelling geëist. Daar de jongeman
al de 53 hem ten laste gelegde misdaden
heeft bekend en er geen enkele twijfel
aan zijn banditisme bestaat, valt te ver
wachten dat hij er heden bij de uitspraak
niet beter zal al'kore.en.
Rademacher heeft het vorige jaar bijna
3 maanden lang in Lüneburg een vurig
schrikbewind uitgeoefend. Nacht na nacht
stak hij oude panden van grote histori
sche waarde in brand. Uit pure verniel
zucht en „omdat ik van grote branden,
en niet van water houd".
De schade door hem aangericht loopt
in de miljoenen. Tijdens het proces speel
de Rademacher de interessante gangster.
Dat bleek onder meer uit zijn brutale ant
woorden op diverse vragen van de presi
dent van de rechtbank, zoals:
(Vrni onze correspondent in Bonn)
In het proces te Frankfort tegen de 38-
jarige handelsreiziger Heinz Pohlmann,
verdacht van moord op de prostiuée Ro-
semarie Nitribitt op 29 oktober 1957, ge
raakte de beklaagde gisteren verder in
de knel. Diverse getuigen bekenden en
vroegere werkgevers van Pohlmann
legden namelijk voor hem bezwarende
verklaringen af. Een van hen zei onom
wonden: „Pohlmann is een flinke, maar
ook een lichtzinnige en leugenachtige
man. Hij kon in geen geval vlak voor
29 oktober 1957 een bedrag van circa
20.000 mark bij elkaar hebben gespaard."
Daarmee trok de officier van justitie in
dit proces de ring om Pohlmann nog nau
wer aan dan reeds was geschied. Want
om dit bedrag gaat het namelijk in zeer
belangrijke mate. Immers, eind oktober
1957 had Pohlmann schulden tot een be
drag van circa 20.000 mark. Op de 29ste
van die maand werd Rosemarie ver
moord, waarbij 18.000 a 19.000 mark uit
haar woning spoorloos verdween ge
roofd, dat staat wel vast, door de man
die de lichtekooi wurgde. Begin november
1957 betaalde Pohlmann heel vlot rond
20.000 mark aan schulden af.
Donker verleden
Pohlmann heeft nu al langer dan twee
jaar hardnekkig ontkend dat hij Nitribitt
heeft vermoord. Hij doet het voorkomen
of daartoe zelfs geen enkele reden kan
hebben bestaan. Wel toont zijn verleden
menig vlekje: doorlopend is hij van zijn
vijftiende jaar af in aanraking geweest
met de justitie, ook als militair in 1942 in
bezet Frankrijk waar hij aan het plunde
ren was geslagen. Op hef ogenblik zit hij
zelfs een straf van twee jaar uit wegens
verduistering. Enige staal op zijn betrouw
baarheid valt er volgens de justitie dan
ook niet te maken. Wel kon hij beslist
hard werken: als vertegenwoordiger haal
de hij soms een inkomen van 3000 mark
per maand, om vervolgens weer snel in
het moeras van diefstallen, oplichtingen
en schulden maken te zakken.
Pohlmann's verklaring over zijn eerste
ontmoeting met Rosemarie is zeer onze
ker. Hij beweert haar te hebben ontmoet
in „een bar waar alleen maar mannen
kwamen". De kennismaking werd ..op
haar initiatief" hernieuwd, maar „altijd
waren er derden bij," aldus Pohlmann,
die zei dat hij bij de eerste ontmoeting
had gedacht „dat Rosemarie een dame
was.." Hij bekende dat haar „gezwam"
over een rijke vriend, die haar dure ca
deaus als een auto. een bontmantel en
briljanten gaf, op zijn zenuwen was gaan
werken.
„Feldmann" buiten schot
Zulke dingen pleegt Pohlmann tamelijk
vlot te vertellen. Zijn verklaringen over
de 29ste oktober 1957 verlopen evenwel
zeer haperend. Hij had om tien uur 's mor
gens Rosemarie opgebeld, die hem ver
zocht, bi.i haar te komen. Om een uur of
twee had hij wat met haar in haar flat
gepraat en gedronken. Daarna had zij ru
zie met haar werkster gekregen, vervol
gens telefoneerde er een man die een af
spraak voor diezelfde middag met Rose
marie wilde maken. Een half uur latei-
was de man, door Pohlmann „Feldmann"
genoemd, maar bij de justitie bekend on
der zijn echte naam, onverwachts zeer
vroeg gekomen, nadat Pohlmann voor de
..Lebedame" op haar eigen verzoek., rijst
in de keuken had gekookt! Pohlmann ver
stopte zich in de keuken („Ik stond er
ais een os," aldus de beklaagde), sloop
daarna met medeweten van Rosemarie
uit de flat en liep tegen drie uur bij ken
nissen aan, waarna hij naar huis zou zijn
gegaan.
Tussen half vier en vijf uur die dag
werd Rosemarie Nitribitt gewurgd. Haar
laatste „klant", de zogenaamde meneer
Feldmann heeft een waterdicht alibi en
komt voor de moord niet in aanmerking.
Pohlmann heeft zo'n alibi nog steeds niet.
Dan zijn er voorts de 20.000 mark die hij
niet kan verantwoorden. „Gespaard en
bij mijn firma achterovergedrukt," be
weert hij.
De voorzitter van de rechtbank: „Dus
u spaarde en verduisterde tegelijkertijd?
Aan zulke gevallen is de geschiedenis der
misdaad in ieder geval zeer arm.."
President: „Was één brand per nacht
niet voldoende?"
Rademacher: „Twee maal was beter,
dat bracht meer opwinding onder de be
volking
President: „Waarom stak u eigenlijk al
die gebouwen in brand?"
Rademacher: „Ik wilde juist die oude
huizen vernietigen, omdat het eindelijk
eens uit moest zijn met al die vreemde
lingen in deze stad, die ik haatte en nog
altijd haat".
Het dagboek
Zo is Rademacher te keer gegaan: uit
haat, uit plezier in brandstichten, uit er
gernis over het mislukken van kleine in
braken, uit de behoefte, zich te doen gel
den en de „grote bandiet" te spelen. Hij
hield in zijn zakagenda zelfs nauwkeurig
al zijn misdaden bij: een kruisje was in
braak, een kruisje met een cirkeltje er
om heen brand
De president: „Nogal dom, niet, zo'n
dagboek?"
Rademacher: „Och ja, fouten maakt
iedereen wel eens
Rademacher heeft in diverse gevange
nissen waar hij reeds heeft gezeten „het
vak" geleerd. Zo op het oog toonde hij
nog wel wat sympathieke trekken, achter
zijn lachend masker bleek een ijskoude
misdadiger zonder berouw te steken,
stammend uit een asociaal milieu, nim
mer bereid tot normaal leven of werken.
Het meisje
Slechts eenmaal in het proces kwam hij
uit zijn schulp: dat was toen werd aan
gekondigd dat zijn meisje Uschi als ge
tuige zou worden verhoord. Hij schreeuw
de toen. dat dat niet mocht, en dat hij an
ders wilde scènes zou maken. Toen het
meisje werd verhoord was de president
zo wijs om een cordon agenten om de
rechtszaal te leggen en enige speciale in
specteurs naast Rademachter te plaatsen,
die zich daarna dan ook rustig hield
Het schijnt het enige lichtpunt in het don
kere leven van Rademacher te zijn ge
weest: deze Uschi, van wie beweert
wordt, dat zij van de brandstichter op
recht houdt, zoals deze niet kon buiten
het meisje. Om Uschi ook aarzelde hij,
naar Frankrijk te vluchten. Die aarze
ling werd hem noodlottig aan de Duits-
Franse grens, waar hij werd gegrepen.
De verdediger zag in deze verhouding" tot
het meisje een punt om voor Rademacher
te vragen, na zijn straf weer normaal in
de maatschappij terug te mogen keren
WASHINGTON (UPI) Dr. Linus Pau
ling heeft geweigerd de namen te noe
men van geleerden die hem hielpen hand
tekeningen te verzamelen voor een peti
tie waarin gepleit werd voor afschaffing
van kernwapens. Leden van de Senaat
gaven hem prompt de waarschuwing dat
hij hiervoor vervolgd kon worden wegens
„minachting voor het Congres"'. De de
mocratische Senator Dodd deelde de No
belprijswinnaar voor chemie 1954 mede
dat hij op 9 augustus voor de subcommis
sie van binnenlandse veiligheid zou moe
ten verschijnen met de namen van alle
geleerden die hem met de petitie gehol
pen hadden.
Dr. Pauling weigerde de namen te ont
hullen omdat hij de geleerden tegen even
tuele represailles wilde beschermen. Hij
wilde alleen de namen noemen van ge
leerden aan wie hij geschreven had om
hem te helpen handtekeningen te verza
melen. De petitie die bij de UNO werd
ingediend, was ondertekend door meer dan
elfduizend personen over de gehele we
reld.
De chemicus en zijn advocaat A. L. Wi-
rin, raadsman van de „Vereniging voor
Burgerrechten" in Los Angeles, deelde
de pers mede dat Pauling in augustus niet
zou toegeven.
LONDEN (AFP) Hazel Crabb. een
achtjarig Engels meisje dat maandag met
haar ouders op het strand van Witstable
in Kent was, heeft haar leven te danken
aan haar veel te grote badmuts. Hazel,
die niet kan zwemmen, was in zee ge
gaan. Zij waagde zich te ver en kon,
daar zij bijziende is. al spoedig niet meer
zien waar de kust was. De golven namen
haar mee, maar wonder boven wonder
bleef zij drijven op haar badmuts, waar
lucht in zat. Na acht uur werd zij op
gemerkt door een zeiler die eerst te doen
dacht te hebben met een bruinvis.
Hij pikte Hazel op en bracht haar aan
land. Haar ouders, die al die tijd met
de politie naar haar hadden gezocht, wa
ren dolgelukkig.- Hazel werd naar het zie
kenhuis gebracht, waaruit zij inmiddels is
ontslagen. Ik zal de badmuts altijd bewa
ren als aandenken, zei ze.
Bcivcgi ngsvri jheid
Dat is dan weer zo'n krantebericht zo
als wij ze dagelijks te lezen krijgen. Ik
bedoel een bericht waaruit de macht van
het geweld blijkt, Algerije, Tibet, Zuid-
Afrilca, Rusland, Spanje en natuurlijk ook
wel de westelijke landen al kent men
daar geen lot geloofsleer of systeem ver
heven geweld zij alle kunnen de bron
zijn van zo'n lijding.
In het onderhavige geval werd ons ver
teld hoe een Engelse jongeman wanhopig
in zijn vaderland is teruggekeerd, uitge
wezen uit Rusland, waar hij het meisje
van zijn keuze had gevonden. Zoiets is in
de Sovjet-Unie onduldbaar, vermoedelijk
even erg als de „Rassenschande" die het
Derde Blijk ergens bovenaan op zijn lijst
van verfoeilijkheden had geplaatst. Een
Russisch meisje mag niet de stem van
haar hart volgen, indien die stem haar
buiten de grenzen van haar land dreigt te
lokken.
De toenm.alige Engelse minister Bevin
heeft eens persoonlijk geïntervenieerd ten
behoeve van vijf soortgelijke paartjes. Het
ministeriële ingrijpen is vruchteloos geble
ven. Niets heeft lol dusver het despotis
me kunnen schokken van zo'n staat die
zich het recht aanmatigt over de intiem
ste roerselen van zijn burgers te heersen.-
Het is ook geen slaat, het is een soort
godsrijk, althans een godsrijk in opbouw.
Met alle bruutheid die het kenmerk is van
een monopoliseren der waarheid onder
materiële druk.
Ik weet niet hoeveel krachtcentrales
Rusland heeft gebouwd, hoeveel zieken
huizen, hoeveel van dit en van dat. Het
is niet belangrijk zolang een Rils binnen
de grenzen van zijn met heerlijkheden ge
stoffeerde land is opgesloten. Niet zonder
protest steek ik telkens als ik mij buiten
ons goede land wil begeven een paspoort
op zak, overwegende dat geen enkel ge
zag het recht heeft controle op mijn gan
gen uit te oefenen, tenzij ik mij als schen
der van de gestelde en aanvaarde, regels
heb doen kennen. Vergeleken met de to
talitaire controle is dit echter een nietig
heid. Bewegingsvrijheid stoffelijk en
geestelijk is een van de belangrijkste
waarmerken der beschaving. Zolang dit
waarmerk in grote delen van de wereld
ontbreekt, kan onze vreugde om zelfs de
meest indrukwekkende menselijke pres
taties niet anders dan getemperd zijn.
f M. Mok
Advertentie
Bij pijn, gnep of „landerig" gevoel zorgt een enkel
labiel dal U weer mei plezier Uw werk kunl doen
20 labl. f. 0.80.Voordelige gezinsverpakking 100 labl. f. 3.50
Ongezond. Slechts vijf percent van de 460
oud-ministers, ambtenaren en parle
mentsleden die door het nieuwe be
wind in Turkije op het eiland Jassiade
bij Istanboel gevangen worden gehou
den, verkeert in een goede gezondheids
toestand. Veertig percent van de gede
tineerden. onder wie oud-president Ce-
lal Bayar, lijdt aan een hartkwaal of
suikerziekte en twintig percent, onder
wie oud-premier Mendères, heeft last
van nerveuze aandoeningen.
Voedselvergiftiging. In het gebied van
Poznan (Polen) zijn maandag tachtig
mensen in een ziekenhuis opgenomen
nadat zij ondeugdelijk varkensvlees
hadden gegeten. Eén van hen is inmid
dels overleden en van enkele anderen
is de toestand ernstig. Zondag werden
in de streek van Warschau zestig men
sen vergiftigd door het eten van be
dorven ijs.
Verongelukt. Drie bergbeklimmers, twee
Duitsers en een Italiaan, zijn maan
dag in de Dolomieten ten noorden van
Trento om het leven gekomen.
Gesloten. Als gevolg» van vervuiling van
het water van het meer van Genève
is op last van de gezondheidsdienst van
Genève een badstrand op ongeveer vijf
kilometer van de stad gesloten. Het
ligt aan de monding van een kleine
rivier, die als riool voor het gehele
omliggende gebied fungeert.
Advertentie
Waarom
heeft Uw
Liga-kind
een hoge
weerstand
Omdat
in de prille jaren een
stevige basis is gelegd!
Veel beter. Mamie Eisenhower, de echtge
note van de Amerikaanse president,
heeft het Washingtonse ziekenhuis,
waarin zij drie weken geleden wegens
astma was opgenomen, verlaten. Zij
maakt het volgens een woordvoerder
van het Witte Huis „veel beter".
Bijgelegd. Het geschil tussen 2500 Oosten
rijkse artsen en hun werkgevers is
bijgelegd. De dokters waren donderdag
in staking gegaan om kracht bij te
zetten aan hun eisen tot loonsverbete
ring. Zaterdag werd de Staking opge
schort toen de onderhandelingen met
de ziekenhuisdirecties zich in gunstige
zin ontwikkelden. De staking zou van
daag zijn hervat indien zij niet tot over
eenstemming zouden hebben geleid.
NAVO-loorts. Op 6 juli zal een „NAVO-
toorts" van het hoofdkwartier van Sha
pe bij Parijs via Frankrijk, Luxembrug,
Bonn, Den Haag, Noord-Duitsland en
Jutland door motorrijders naar het
Deense eiland Lolland worden overge
bracht. De toorts zal worden aangesto
ken door de opperbevelhebber van de
NAVO-strijdkrachten generaal No.rstad.
Rijzende zon. Generaal Douglas MacAr-
thur, de man die Japan veroverde,
hoofd was van de Amerikaanse bezet
tingstroepen en aan keizer Hirohito de
status van god ontnam, is door diezelf
de keizer begiftigd met de hoogste on
derscheiding van Japan. De versierse
len behorende bij de orde van de rijzen
de zon met de paulowniabloemen wer
den in New York aan de tachtigjarige
generaal uitgereikt ter gelegenheid
van het eeuwfeest van de totstandko
ming van het eerste Amerikaans-Japan
se vriendschaps- en handelsverdrag.
Verduistering. Een groot gedeelte van het
Rijndal, met name de steden Dusscldorp
Keulen en Duisburg heeft dinsdag door
het uitvallen van een hoogspanningska
bel zonder stroom gezeten. In Keulen
bleven de trams stilstaan en de ver
keerslichten vielen uit. Ongelukken heb
ben zich niet voorgedaan.
Beren-invasie. De Poolse stad Poznan
heeft bezoek gehad van een horde wil
de beren die doordrongen tot in het
postkantoor en het park in de binnen-
stad.Volgens ooggetuigen waren 'ter een
stuk of vijftien. Een van de beesten brak
door een raam en drong het postkantoor
binnen. De klanten raakten er in paniek
totdat een politieagent erin slaagde de
indringer dood te schieten. Een tweede
beer werd door een agent geveld op de
hoofdstraat. De politie hield een klop
jacht om de beesten uit de parken te
verdrijven.
Kinderoffer. Volgens het Chileense dag
blad „La Tercera" heeft een indianen
stam in de provincie Cautin maandag
een kind van zes jaar geofferd om de
goden, die de natuurrampen in Chili had
den ontketend, tot bedaren te brengen.
De politie heeft de medicijnman van
de stam gearresteerd.
