Israels beste wensen vergezellen
Ben Goerion op zijn Europese reis
eerste klas
produkten
Paula Ben Goerion volgt haar man
op al zijn omzwervingen
NIEUWE
„Nederland moet associatiekansen
in Afrika intensiever gebruiken"
Ook als hij zich in de woestijn terugtrekt
FAAM
Plonier van het eerste uur wordt door allen op handen gedragen
Ontmoeting Ben Goerion-
Frondizi aanstaande
Belgische kidnappers in
de val gelopen
Positieve neutraliteit
wint veld in Libanon
Oorlogsmisdadiger gaf
zich aan in Sleeswijk
HEILIGDOM
WOENSDAG 2 2 JUNI 1960
5
Veiligheidsraad volgens
Israël niet bevoegd
ANTIEKE MEUBELEN
houden waarde
„DE HERTEKOP" A. MUDDE
Examens
Boer en arbeiders
Turks recht
„De ouwe
Franco en Salazar zouden
NAVO hebben besproken
MET ESSO BENT U BETER UIT
Jhr. mr. M. van der Goes van Naters:
■M0»
de nieuwe gevulde
vruchten-ulevellen
Fijn
fantastisch!
Vraagteken
Zware straffen geëist in
Madrid tegen 18 stakers
David Ben Goerion.
BRUSSEL (Reuter/UPI) Men ver
wacht dat de Israëlische minster-presi-
president Ben Goerion en de Argentijnse
president Frondizi deze week een onder-
houde zuoden hebben over de zaak-Eich-
mann, waarschijnlijk in Brussel. De wes
telijke grote drie hebben een belangrijke
bemiddelende rol gespeeld bij het over
tuigen van Frondizi, toe te stemmen in
een ontmoeting met Ben Goerion, aldus is
van diplomatieke zijde in Jeruzalem ver
nomen.
De Verenigde Staten, Groot-Brittannië
en Frankrijk hopen een openbaar debat
van de kwestie-Eichmann in de Veilig
heidsraad, die vandaag bijeenkomt, te
vermijden, niet in de laatste plaats om
dat dan aan het licht zou kunnen komen
dat zij niet alles hebben gedaan om dooi
de Duitsers vervolgde Joden een toe
vluchtsoord te verschaffen.
Op een persconferentie in Brussel zei
de Israëlische minister-president, die zijn
antwoorden op de vragen van een zestig
tal Belgische en buitenlandse journalisten
met vuistslagen op de tafel voor hem on
derstreepte, niet te geloven dat de UNO
aan Israel zullen vragen Eichmann voor
een internationaal tribunaal te laten ver
schijnen. „Er is geen verklaring van Eich
mann, dat hij naar Argentinië wenst te
rug te keren", zei Ben Goerion.
Ben Goerion verklaarde de mogelijkheid
niet te ontkennen, dat de mannen, die
Eichmann naar Israel hebben gebracht,
de wet hebben overtreden. „Het gaat hier
echter om een geval van historische ge
rechtigheid, zoals ik ook aan president
Frondizi heb geschreven", aldus de Israë
lische premier, die Eichmann beschreef
als „de grootste moordenaar van ons
volk". De Israëlische premier leek zeer
ingenomen te zijn met een tot hem ge
richte brief, in naam van de Belgische ver
zetsgroepen geredigeerd door de Belgische
journalist Jean Fosty, waarin het Isi-ae-
lisch standpunt inzake de kwestie-Eich
mann wordt goedgekeurd en gesteund.
NEW YORK (Reuter) De Israëlische
UNO-vertegenwoordiger Michael Comay,
heeft in een brief aan de voorzitter van
de Veiligheidsraad verklaard, dat het ge
schil tussen Israel en Argentinië over
Eichmann een zaak is die buiten de be
voegdheid van de Veiligheidsraad ligt en
door rechtstreekse onderhandelingen gere
geld dient te worden.
Advertentie
Grote voorraad antieke secretaires, ronde
mahonie tafels, ook uittrekbaar, met bla
den, ladekasten, commodes, ook mahonie
stoelen en fauteuils, tafeltjes enz.
Restauratie van antieke meubelen,
curiositeiten enz.
Groot Heiligland 64 - Gasthuisvest 75
TEL. 12223
Amsterdam. Gem. Univ. Geslaagd voor het
kandidaatsexamen geneeskunde (tweede deel):
F. J. Geerlings, Haarlem.
(Van onze correspondente in Israel)
„En gy kinderen van het land, vrede en tot weerziens". Onder een stralend blauwe
hemel brengen de luidsprekers op het vliegveld te Lydda Ben Goerion's afscheids
groet over. Daar staat Israels grote man, gereed om zijn tweede Europese reis binnen
enkele maanden te aanvaarden: klein van postuur en gebruind in zijn lichte zomerpak
met witte hemd en open kraag. Hij vertrekt op een ogenblik, dat de strakblauwe
hemel een schrille tegenstelling schijnt te vormen met de onweerswolken, die zich
samentrekken aan de Israëlische politieke hemel. Honderden Israeli's zijn gekomen
om van hun premier afscheid te nemen. Is deze 73-jarige Israels „geharnaste profeet"?
Is deze, verbeten en vaak impulsief-emotionelc, vechter een autocratische dan wel
een eigenzinnige politicus? Hoe komt het, dat het nationale vertrouwen in het regime
van deze 73-jarige staatsman, filosoof, politicus en publicist juist in uren van crisis
tot uitdrukking komt en het publiek met een mengeling van vertedering en trots
deze kleine man met zjjn wild aan weerszijden van het hoofd uitfladderende witte
haren met hun ogen tot in het vliegtuig wil begeleiden?
BEN Goerion heeft zich slechts lang
zaam kunnen neerleggen bij de plichtple
gingen van formeel eerbetoon. Toen hij
eenmaal de noodzakelijkheid en redelijk
heid ervan inzag, heeft hij zich bij de
internationale en protocolaire spelregels
neergelegd. Op Israëlische bodem echter
veroorlooft hij zich, met zichtbaar genoe
gen, het stijve protocol zo nu en dan te
doorbreken. Iets, dat hij in het buiten
land uit eerbied tegenover zijn gastheren
nimmer in die mate zal doen.
Ben Goerion en zijn vrienden, van wie
de meesten hoge regeringsfuncties bekle
den, begonnen een veertig, vijftig jaar ge
leden als arbeider in Palestina te wer
ken. Zij schiepen bewust een arbeiden
de stand, omdat zij ervan overtuigd wa
ren, dat een staat zonder een gezonde
Joodse maatschappij er niet zou komen.
Hiertoe was het nodig terug te gaan tot
die eeuwenoude beroepen van boer en ar
beider. Zij legden bewust uiterlijke zeker
heden af. Ben Goerion begon na zijn aan
komst in Palestina in 1906 als twintigja
rige als arbeider in de citrusplantages te
werken. Hij heeft, voordat hem enige ja
ren later de redactie van een arbeiders
krant werd toevertrouwd, in de wijnkel
ders en vervolgens als weg- en landarbei
der gewerkt.
In Israel gaan vele dingen anders dan
elders. Ben Goerion en zijn vrienden schie
pen bewust een precedent in de geschie
denis: zij beijverden zich voor de tot
standkoming van een arbeidersklasse, pas
later werden de socialistische arbeiders
bewegingen gevox-md. Dit in tegenstelling
met andere landen, waar het socialisme
ontstond als een belofte en remedie tegen
de sedert eeuwen in behoeftige omstandig
heden levende arbeidersklasse. Ben Goe
rion heeft herhaaldelijk, ook ais politieke
icider, niet geschroomd precedenten te
scheppen, overtuigd als hij steeds is ge
weest, dat een praktisch idealisme ge
boren uit de historisch gevoelde noodzaak
een eigen nationaal tehuis te verwezenlij
ken vanzelfsprekend niet de geijkte pa
den van vorige generaties kan volgen.
Als redacteur van het eerste arbeiders
dagblad in Palestina tekende de uit Rus
land geïmmigreerde en in Plonsk (Polen)
geboren David Green met de naam Ben
Goerion, een der Joodse verzetshelden te
gen de Romeinen. Te zamen met zijn
boezemvriend, de huidige president van
Israel, Ben Zwi, ging Ben Goerion in Sa-
loniki Turks recht studeren, daar hij
meende dat een diepere kennis van de
Turkse wetgeving destijds noodzakelijk
was. Kort nadat zij beiden voor een kor
te vakantie in 1915 terugkeerden, werden
zij gevangen genomen en door de Turkse
overheid uit Palestina verbannen. Men
ging er, terecht, van uit, dat hun invloed
onder de Joodse kolonisten te groot was.
Toen beiden na enige omzwervingen in
Amerika aankwamen, wisten zij precies
waarin hun taak lag: vorming van een
sterke pioniersbeweging in Amerika en
vorming van een Joodse brigade. Na een
korte militaire trainingsperiode keerde
Ben Goerion als vrijwilliger en korporaal
in het Britse leger terug onder generaal
Allenby, die de Turken uit Palestina ver
dreef. Van zijn terugkeer af heeft Ben
Goerion tot de politieke leiders van de
Joodse bevolkingsgroep in Palestina be
hoord. Gedurende de laatste twee decen
nia concentreert hij een door sommigen
niet ongevaarlijk geachte macht en be
voegdheden in eigen hand.
Schept de premier hiermede niet een
gevaarlijk precedent voor de jonge, demo
cratische staat vragen velen zich af, die
weten, dat een groot percentage der
nieuw-aangekomenen afkomstig is uit lan
den achter het ijzeren gordijn of uit de
Arabische wereld, waar de immigranten
nooit met een democratisch staatsbestel
in aanraking kwamen. Wanneer Ben Goe
rion hierop gewezen wordt dan luidt zijn
antwoord dat de veiligheid van de staat
dit van hem eist. En bij deze toestand
tussen oorlog en vrede legt de Israeli zich
neer.
Men vergeeft hem trouwens veel omdat
hij zijn impulsieve aard en sterke emo
ties kan bedwingen en dan met durf en
sterke realiteitszin, op een eerder geno
men besluit kan terugkeren, zelfs indien
MADRID (UPI) De Spaanse staats
leider generaal Franco en premier Sala
zar van Portugal zijn in hun hoofdsteden
teruggekeerd van een tweedaagse ontmoe
ting in de grensstad Merida. Volgens een
in Madrid uitgegeven communiqué zijn de
gevoerde besprekingen verlopen in een
sfeer van volmaakt begrip en een maxi
mum aan hartelijkheid. Over de aard van
de besprekingen werd niets losgelaten.
Men meent te weten dat Franco en Sala
zar hebben gesproken over Spanje's toe
komstige rol in de Noordatlantische Ver
dragsorganisatie en over de problemen
waarmee Spanje en Portugal zich in Afri
ka geconfronteerd zien.
dit zijn populariteit kan schaden. Deze
persoonlijke moed verstevigt voortdurend
bij zijn kiezerskorps het vertrouwen in het
regime van „de ouwe".
Israels jeugd vertoont een gezonde op
standigheid tegcnoA'er de politieke macht
en strijdleuzen van de oudere generatie.
Echter in „de ouwe", zoals velen hem
met vertedering en bewondering noemen,
erkent de jeugd niet de vertegenwoordi
ger van een oudere generatie. Hierin ligt
tevens de grote verdienste van Ben Goe
rion, namelijk dat hij aan de idealen van
de Israëlische jeugd herhaaldelijk vorm
en uitdrukking kan geven.
Op het vliegveld te Lydda hebben wij
deze nationale affectie voor Israels pre
mier gevoeld. Men volgde hem toen hij
de buitenlandse diplomaten de hand druk
te en men verheugde zich over de eerste
foto's van Ben Goerion's aankomst te Pa
rijs en Brussel in een stemmig costuum
afscheid. Hij heft ze op kust ze zet
compleet met das. Van zijn kleinkinderen
ze neer en loopt weer terug naar de
nam de premier nog eens extra hartelijk
baby, die beduusd door zoveel microfoons
en fotografen haar grootvader een af-
scheidskusje weigerde.
Dan volgt weer het officiële gedeelte.
Ben Goerion leest zijn verklaring voor
en de premier zou zichzelf niet zijn, in
dien in de geschreven tekst geen veran
deringen komen. Deze brengt hij bijvoor
beeld aan bij de passage over Nederland,
waar hij begint met de woorden: „Deze
vrijheidslievende natie" en volgt dan
nauwgezet de tekst: „De ijver en vlijt van
het Nederlandse volk, werden een schit
terend voorbeeld voor alle naties en de
buitenlandse politiek van dit volk werd
altijd geleid door het sterke gevoel van
rechtvaardigheid en internationale plichts
betrachting".
Na zijn afscheidsgroet voor de omrin
genden en aan de radio luisterende natie,
stijgt er geen applaus op te Lydda. Het
publiek lijkt gevangen in zijn eigen emo
ties. Kort daarop volgt ontspannen een
massaal gelach: met forse sprongen, uit
dagend en vol bravoure, rent Israels vi
tale 73-jarige staatsman, met twee treden
tegelijk, de trappen op naar de ingang
van het vliegtuig. Jongensachtig wacht
hij daar op zijn echtgenote en klein gevolg.
„Nog altijd even wild, maar toch een
groot man" is het commentaar van een
soldaat, die evenals zovelen in hun pre
mier en minister van Defensie de ver
persoonlijking zien van oud en nieuw Is
rael.
GEN (ANTP) Blijkbaar geïnspireerd
door de ontvoering van het zoontje van
de Franse industrieel Peugeot hebben drie
werkloze Gentenaren deze week getracht
een vader van vier kinderen 150.000 Bel
gische frank af te persen. Zij hadden ge
dreigd, dat het met twee kinderen „slecht
zou aflopen" indien de vader niet het be
drag van 11.250 gulden zou verstrekken.
De politie werd gewaarschuwd. De vader
ging in op het voorstel, dat het geld in
zijn winkel zou worden afgehaald. De man
die het pakje kwam afhalen werd gear
resteerd.
De eigenlijke daders bleken twee werk
lozen te zijn, die spoedig bekenden. De af
haler van het geld zou tweeduizend frank
voor zijn opdracht krijgen. Het is nog niet
bekend in hoeverre hij verder bij de zaak
is betrokken.
BEIROET (UPI) Uit de uitslagen
van de algemene verkiezingen in Libanon
blijkt duidelijk een afwijzing van de pro-
westelijke politici ten gunste van de man
nen die een leidende rol speelden in de
opstand van 1958. Tot dusver is tweederde
van het parlement gekozen, de rest zal
de twee volgende zondagen worden geko
zen.
De Libanezen lijken voornemens te zijn
het voorbeeld van de Verenigde Arabische
Republiek te volgen en een politiek van
„positieve neutraliteit" te gaan voeren.
De uitslagen tonen opvallende overwin
ningen zowel voor de voormalige premier
Saeb Salam als voor de contra-revolutio
naire leider Pierre Gemayel. Salam werd
gekozen door een Islamitisch district en
Gemayel door een, dat merendeels door
Christenen wordt bewoond.
Ex-premier Sami Es Solh, met zijn 84
jaar de oudste kandidaat, werd in Beiroet
verslagen door zijn jeugdige tegenstander
Adnan Al Hakim, een uitgesproken tegen
stander van de westelijke politie
SLEESWIJK (Reuter/UPI) De poli
tie heeft te Sleeswijk in West-Duits-
land het gemeenteraadslid Fellenz gear
resteerd op verdenking van deelneming
aan terechtstelling van Joden in 1942 in
de buurt van Krakau in Polen. Hij was
lid van de „Vrije Democratische Partij"
Een woordvoerder van de politie zei dat
Fellenz stafchef is geweest van een een
heid die verantwoordelijk zou zijn voor
massamoorden op Joden in het gebied van
Krakau.
Fellenz heeft zich, nadat de politie hem
op de hielen zat, zelf aangegeven. Hij
had zich de laatste jaren oezig gehouden
met het bevorderen van de internationale
vriendschap.
Advertentie
(Van onze Haagse redacteur)
Het enige Nederlandse lid van een stu
diecommissie uit het Europese parlement,
jhr. mr. M. van der Goes van Naters,
heeft ons de dag na zijn terugkeer van
een verkenningsreis naar de met de Euro
pese gemeenschap geassocieerde gebieden
in Oost-Afrika een en ander verteld over
zijn bevindingen.
Het belangrijkste land dat bezocht werd
was Madagaskai-, zo groot als Frankrijk
en de Benelux samen, zeer vruchtbaar en
Advertentie
(Van onze correspondente in Israel)
De Jeruzalcmse woning van het echt
paar Ben Goerion bevindt zich in een rus
tige villabuurt, waar de bomen en huizen
ouder zijn dan de staat Israel. Voor één
van deze villa's staat een politie-agcnt,
aan de binnenkant van het tuinhek voor
de bescheiden ambtswoning van David
Ben Goerion. Het is een der drie woningen
waar Paula, zijn echtgenote, de scepter
zwaait. Enige dagen per week slechts
werkt de premier te Jeruzalem en ont
vangt hij in zijn ambtswoning de officiële
gasten en vrienden van zijn bijbelstudie
groep. De overige dagen woont het echt
paar in Tel Aviv, waar hun familiewoning
staat en Ben Goerion overdag in zijn
werkkamer in het ministerie van Defensie
te vinden is.
Wanneer zij maar enigszins kunnen, ke
ren de Ben Goerions echter terug naar
hun barakkenwoning in de kibboets Sde
Boker, een van die verafgelegen plekjes
in de Negeb-woestijn, waar de natuur
dreigend en liefdeloos is en het woestijn
zand mens en dier dagelijks onbarmhar
tig geselt.
Steeds trekt Paula met David mee. In
ieder huis heerst die sfeer van rust en
gezelligheid, die uitdrukking van Paula
Ben Goerions volledige toewijding voor
haar echtgenoot.
Het is een haast onmogelijke taak, Pau
la voor een vraaggesprek te ontmoeten.
„Het is voor mij voldoende, dat ik de
vrouw ben van Ben Goerion. Ik behoef niet
ook nog de echtgenote van Israels pre
mier te zijn. Van dit soort publiciteit houd
ik niet". Zij zélf heeft met deze formule
ring het beste, haar grote toewijding voor
haar echtgenoot en haar gezin, geken
schetst.
Enige dagen voor hun beider vertrek
naar Europa ging het tuinhek voor mij
open en liep ik bewonderend door de geu
rende en bloeiende bloementuin der Ben
Goerions, waar geen tiuni-n:^ te pas
komt.
Paula ontvangt ons in ha r - nr zit-
slaapkamer. Boven de canapé hangt een
gx-oot. portoet van Ben Goerion en pro
fiel. Op de boekenkast staan oude foto's
van het gezin Ben Goerion en voordat ik
goed en wel zit, besef ik, dat heel de ka
mer vol is van Ben Goerion, zoals heel
het huis ingericht schijnt te zijn om hem,
Paula's echtgenoot, volkomen rust en ont
spanning te geven.
„Waarom is dat vraaggesprek met mij
eigenlijk zo nodig?", „Omdat u zo'n gro
te plaats in het leven van Ben Goerion
inneemt". „Een mooie zin voor boven
aan een artikel, maar veel meer kopij zit
er niet in".
Het valt nogal mee. Als men eenmaal
haar heiligdom is binnengetreden, dan
blijft de hartelijke aard van Paula niet
lang verborgen, evenmin als haar zin voor
humor. De levensgeschiedenis van Paula
is van het ogenblik af, dat zij als 23-jarig
meisje in 1915 de dertigjarige David in
Amerika ontmoette, tamelijk gelijk aan die
van haar echtgenoot. Toen het uit een
Russisch milieu komende meisje aan de
uit Palestina verbannen immigrant werd
voorgesteld, maakte Ben Goex-ion eigenlijk
weinig indruk op haar „Hij was een
kleine niet bepaald een mooie man en ik
voelde niets voor het zionisme", maar het
duurde niet lang „of ik begreep de uit
zonderlijke kwaliteit van deze jongeman".
Van hun huwelijk af heeft Paula de
grilligheden van het lot aanvaax-d. „Mijn
man vocht in 1917 als soldaat in Palestina
toen onze eerste in Amerika werd geboren.
Mijn familie en vx'ienden waren allen
zeer tegen mijn huwelijk met deze voor
hen irreële idealist, die mij nooit die bui--
gei'lijke zekerheden zou kunnen bieden,
die zij mij van harte gunden". Hun twee
de, een zoon, werd in Londen geboren,
„Maar toen was ik al een echte zionist",
voegt Paula er glimlachend aan toe.
„Waarom?". „Omdat ik met mijn man
meegereisd was naar Polen om zijn
ouders te bezoeken. Toen ik voor het
eerst de ellende en beslotenheid van een
ghetto zag, kon ik Ben Goerions ideaal
een stei'ke soevex-eine Joodse staat
ten volle begrijpen".
Met ditzelfde begrip voor zijn idealen
volgde Paula haar echtgenoot, toen hij in
1953 besloot zich uit het politieke leven
Paula Ben Goerion.
terug te trekken in de pionierskolonie,
diep in het hart van de woestijn. „Ben
Goerion wilde destijds de jeugd een voor-
beeld stellen. Ik weet niet of hem dit ge
lukt is. Ik kan u wel toevertx-ouwen, dat
ik hete tranen gehuild heb uit wanhoop,
toen ik deze armzalige plaats, de nederig
ste nederzetting in het land, zag. Geen
elektx-iciteit, weinig water en meer zand
dan vet in het eten in die wax-me houten
bax-ak, die onze gemeenschappelijke eet
zaal was. Maar waar Ben Goeinon wil dat
ik meetx-ek, volg ik hem".
Overal waar de vei'bazend vitale Ben
Goerion heentrekt moét Paula wel mee,
want alléén dan kan men gei'ust zijn. Zij
is de enige die hem weet af te remmen
en in haar huis waar dan ook, te Jeru
zalem, Tel Aviv of Sde Bokex*, werd het
mooiste en grootste vertx-ek, Ben Goerions
studeei-kamer, door haar persoonlijk inge
richt. Hier, te midden van zijn geliefde
boeken en in de huiselijke sfeer, kan de
grote man in korte rustpauzen, zijn men
selijke batterij ten volle hex'vullen.
Bijzonder ongaarne laat mevrouw Ben
Goerion zich officieel aanspreken. Het
liefst heeft zij het, indien haar vrienden
en kexinissen haar gewoonweg Paula noe
men. Met gx-ote dankbaarheid beseffen de
Israeli's Paula's belangrijke taak. Want
het is voor een ieder duidelijk, dat
slechts door haar toewijding en waak
zaamheid, hun 73-jarige premier zijn
merkwaardige lichamelijke vitaliteit en
geestelijke spankx-acht heeft behouden.
politiek boeiend. De Madagasken voelen
zich in het geheel niet vei-want met het
Afrikaanse continent en veel meer met de
Maleise gebieden van Zuidoost-Azië. De
tegenstellingen, vooral in ontwikkeling,
tussen de bewoners van de kustgebieden
en de zeer intelligente Hova's, die op de
hooggelegen plateaus van het binnenland
leven, wil men zo snel mogelijk doen ver
dwijnen. De Madagasken voelen vrij sterk
de dreiging van een mogelijke Chinese
communistische invasie, omdat hun eiland
een springplank vormt voor de verovering
van Afrika, waarvan het door de vijfhon-
dex'd kilometer brede straat van Mozam
bique gescheiden wordt. De Franse super
visie is er feitelijk reeds verdwenen. De
regering is in handen van socialisten, de
oppositie wordt gevormd door met het
communisme sympathiserenden en de over
wegend protestantse Hova's die hun be
voorrechte positie in gevaar achten. De
economische ontwikkeling wordt bemoei
lijkt door de enox-me afstanden. Vast staat
dat Madagaskar de band met de E.E.G.
ook na de ophanden zijnde zelfstandigheid
wil handhaven.
Minder zeker is dat nog ten aanzien van
Somalia, het vroegere Italiaanse Somali-
land, dat binnenkort tegelijkertijd met
Brits Somaliland zelfstandig zal worden
en daarmee één staat zal gaan vormen.
Voor Somalia is een aparte plaats in het
E.E.G.-verdrag ingeruimd, omdat het
geen „moederland" heeft, waarmee het
volgens het protocol voor de geassocieerde
gebieden bijzondere banden zou moeten
onderhouden. Na de nederlaag van de
Italianen werd het gebied onder beheer
van de Verenigde Naties gesteld. De
verhouding met de Italianen, die
uiteraard belangrijke posities in So
malia bleven bekleden, is echter zeer
goed. Over de associatie met de Euro-
markt willen de Somali's zich liever
niet uitspreken. Hun gereserveerdheid
moet mede worden toegeschreven aan de
omstandigheid dat Brits Somaliland deel
uitmaakt van het Gemenebest, dat de mo
gelijkheid van aansluiting daai-bij even
eens heeft opengehouden. Overigens gaan
de Somali's naar de smaak van jhr. Van
der Goes wat te veel op in hun droom
van een groter Somalia, dat ook een deel
van Kenya, de Ethiopische px-ovincie Oga-
den en Frans Somaliland zou moeten om
vatten.
Ten aanzien van de twee kleinste gebie
den welke bezocht werden, valt weinig te
zeggen. Het Franse eiland Réunion, zo
groot als Overijsel, is een departement
van het Franse moederland en een andere
oplossing is voor dit kleine, economisch
zwakke gebied zonder autochtone bevol
king ook moeilijk denkbaar. Wat de toe
komst van de snikhete Franse vrijhaven
Djiboeti aan de Rode Zee betreft, kan
men het beste denken aan" een Honkong
voor Oost-Afrika. De vrije inwisselbaar
heid van alle mogelijke geldsoox-ten is er
nu al haast onvoorstelbaar-.
Tenslotte liet jhr. Van der Goes een wat
critisch geluid heen ten aanzien van de
betrekkelijk geringe belangstelling van
het Nedex-landse bedrijfsleven voor deze
zo nauw met de Eux-omarkt verbonden ge
bieden. „Er kan nog veel meer gebeuren
dan het exporteren van bier", zo zei hij.
Wel px-ees hij het werk van de Nederland
se Grontmij op Madagaskar. Hij vroeg
zich echter af waarom daar geen em
plooi wordt gezocht voor de uit Indonesië
gekomen deskundigen op het gebied van
de tropische landbouw, terwijl ook voor de
Nederlandse water-bouw ginds veel te doen
valt.
MADRID, (Reuter) Achttien Cata
lanen, die beschuldigd worden van aan
sporing tot opstand omdat zij hebben
deelgenomen aan „de nationale protest
dag" van 18 juni 1959, zijn voor een mili
taire rechtbank te Madrid verschenen.
De openbare aanklager eiste twaalf jaar
gevangenisstraf tegen de drie hoofdbe-
klaagden en gevangenisstraffen van drie
tot negen jaar tegen de anderen. De be
klaagden hebben verklaard op 18 juni
1959 gestaakt te hebben om te protesteren
tegen de ontoereikendheid der lonen in
Spanje en niet om politieke i"edenen.
