Horen en zien
.Raadsel voor
r
PANDA EN DE LIJFWACHTERS
Arrogante SS-leider Koppe had
het ver geschopt in Bonn
DcifflP^bevrijctt
538,-
GARANTIE
ft
zo
Vreemde
9
AANKONDIGINGEN EN
NABESG1IOUW1NGEN
Akkoorden
De radio geeft dinsdag
Zoon en dochter kwamen in de hoogste kringen
T elevisie pro gramma
^ocU ió Aet
lil de ruimte
J
FUNKE'S ROGGEBROOD
Whiskyrestjes werden
oorzaak van aanvaring
In het najaar expositie
van Egyptische Kunst
Wolkenkrabbers in Brussel
Studenten openen een
nachtclub in Scheveningen
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
Veilig kopen!
Sekte wacht oorlog af
op de Mont Blanc
Kerkelijk Nieuws
MAANDAG 4 JULI 1960
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
32. Langzaam steeg de helicopter hoger,
de ongelukkige miljonair meetrekkend.
„Red me!", riep Palmer, „als je er
tenminste niet teveel voor rekent!" „Ik
reken nooit teveel!" riep Jut verbolgen,
vastgestelde prijzen! Een tientje per red
ding!" „Teveel!" riep de zuinige miljonair.
„Verbeeld je, tweehonderd stuivers voor
een enkele redding! Doe hel maar voor
twee riksen!" „Ik pieker er niet over!"
schreeuwde Jut. „Ik werk niet onder de
prijs! Een tientje en anders kun je om
hoog wapperen!" Op dat ogenblik zwenk
te de helicopter naar de afgrond, zodat
Panda er niet langer achteraan kon rij
den. Palmer wierp een blik in de diepte
en nu won zijn hoogtevrees hel van zijn
zuinigheid. „Goed!" riep hij. „Ik betaal
een tientje, een heel tientje, een kostelijk
tientje, als je me redt!" Te laat," mom
pelde Panda, „nu kunnen we er niet meer
bij." „Niks te laat," zei Jut grimmig, ter
wijl hij zijn geweer richtte. „Wat gaat
U doen?" vroeg Panda ontsteld, „de heli
omlaag schieten? Zelfs als U dat lukt, is
dat geen goede redding, want dan maken
ze een lelijke smak!" „Nee", zei Jut
„ik ben iets beters van plan. Let maar op,
dit wordt een meesterlijke redding door
een vakman!"
Bij de eerste aflevering van de „zater
dagavond-akkoorden" hebben wij veron
dersteld, dat de t.v.-sectie van de K.R.O. de
goede weg had ingeslagen ter leniging van
de amusementsnood. De jongste uitzending
heeft, dat bevestigd. Welbewust herft men
het gezocht in de buitenlandse versterking.
Wel ontneemt dat het programma, zoals
ons dat. zaterdagavond werd gepresenteerd,
een eigen kleur, maar de kijker kreeg niet
het gevoel te worden afgescheept met
tweede-rangs-artiesten. Regisseur Jos van
der Valk heeft, zijn ogen in het buitenland
blijkbaar goed de kost gegeven. Hij hield
een straf tempo aan, zorgde voor een ef
fectrijk spel met licht en donker en maakte
de indruk dat hij zijn zaken beheerste. Dus
werd het een vertoning op niveau, al had
het korter gekund zonder aan waarde in
te boeten.
Met Teddy Scholten en haar levenspart
ner als bindende figuren, met uitgekiende
solisten, die nu eens niet voor en te na be
wierookt werden, ontstond een heel aardig
programma, dat moeiteloos werd gebracht.
Het was zwierig en vol variatie. Het was
televisie- en geen studio-werk. Helaas
drukte dat stempel wel op het t.v.-toneel-
spelletje „Milly's huwelijk" dat onder regie
van Wim Hart op ons beeldscherm ver
scheen. Het is een niemendalletje, toege
geven. Maar het werd ijzig serieus gespeeld
en dat is de hond in de pot: wanneer Wim
Hart er steeds een ironische ondertoon in
had weten te verwerken, zou het nog te
savoureren zijn geweest. Nu viel het als
een baksteen. Ook het filmpje in de Hitch-
cock-serie vonden wij abominabel. Zo
would-be, zo onecht. Door zulke program-
ma-onderdelen voelt men zich dan weer bij
de neus genomen
Het feest van de Gouden Boom te Brugge
leverde zondagmiddag via de Eurovisie een
blik in de weelderige Vlaamse historie.
.Tammer dat de kleuren tussen Brugge en
Bussum teloor gingen in de ether! Het
moet een prachtig gezicht geweest zijn,
deze praalstoet- met. .duizenden in histori
sche klederdracht gestoken Bruggenaars in
een allegorische drukte van waarlijk oud-
Vlaamse allure.
Het avondprogramma had een interes
sant hoogtepunt Nee, niet Lou van Burg
met zijn kwartjes die kan men beter een
luchthartig sluitstuk noemen. Wij bedoelen
het portret van Cecile B. de Mille, die uit
de bladzijden van zijn autobiografie en uit
de scènes van zijn zeventig films te voor
schijn kwam als een van de grote tove
naars van de moderne tijd, die met men
senmassa's goochelde en het bioscoop
publiek fascineerde met zijn overweldigen
de menigten, zijn stofwolken, zijn levens
echte catastrofen en zijn donderende ge
luidseffecten. Het was een uitstekende
documentaire in woord en beeld, die de
indruk achterliet van een, in zijn soort
groot man.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15
Gram. 8.30 Voor de kinderen. 8.40 Gram. 9.00
Gvmn. voor de vrouw. .9.10 De groenteman. 9.15
Gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Gram. 10.50 Voor dc kleuters. 11.00 R.V.U.: Le
vensmoeilijkheden bij kinderen, door mej. W. J.
Bladergroen, le lezing. 11.30 Voor de zieken. 12.00
Lichte muz. 12.20 Regeringsuitz.Uitz. voor de
lanab. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte
muz. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25
Lichte muz. 13.55 Beursber. 14.00 Gram. 14.35 De
grote Pan is dood. lezing en voordr. 15.00 Licht
programma. 15.30 Van mens tot mens. lezing. 15.45
Sopr. en piano. 16.15 Gram. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Metropole-ork. en solist. 18.00 Nieuws. 18.15
Pianospél. 18.30 R.V.U.: Reuma, door dr. J. J. de
Blécourt, eerste lezing. 19.00 Paris vous parle.
19.05 Gram- 19.45 Journaal. 20.05 Tivolicltlb. 20.45
Hawaii, de vijftigste ster, praatje. 21.15 Gevar.
muz. 22.00 Orgelconc. 22.30 Nieuws, beursber. van
New York en S.O.S.-ber. 22.45 Dc toverstaf van
het woord, lezing. 22.55 Jazzmuziek. 23.55—24.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgengebed
en overweging. 8.00 Nieuws. 8.13 Gram. 8.50 Voor
de vrouw. 9.40 Pianorecital. 10.00 Voor de kleu
ters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Gram. 11.00
Vcor dc vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Volaan.. voor
uit, lezing. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03
Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram.
12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Platennieuws. 13.30 Lichte muz. 13.55 Viool, ba
riton en piano. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen.
1 1.45 Dood in de jungle, hoorsp. 15.30 Ziekcnlóf.
(Tussen 16.00—17.00 Rep. Tour de France). 16.00
Voor de zieken. 16.30 Gram. 17,00 Voor de jeugd.
17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Liederen uit.
Nederlands Nieuw-Guinea, door D. van Os. 18.00
Amateursprogr. 18.20 Polit. praatje. 18.30 Gram.
19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Mcmojandum. 19.30
Tour dc France. 19.40 Gram. 20.40 Concertgebouw
orkest. 21.20 Viool en piano. 21.50 Tour de France.
22.00 Gram. 22.25 Bockbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Vocationdays en Holidays, lezing. 22.50 Promena
de-orkest en solist. 23.35 Zangrecital. 23.55—24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.15 Pianomuz. 12.30 Weerber. 12.35
Tuinb.kron. 12.40 Pianospel, (verv.). 12.52 Koer
sen. 13.00 Nieuws en weerber. 13.15 Gram. 14.00
Gevar. muz. 15.30 Kamermuz. 16.00 Koersen. 16.06
Gram. 16.20 en 16.30 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10
Kamermuziek. 17.40 Boekbespr. 18.10 Gram. 18.20
Voor de soldaten. 18.45 Comm. Tour de France.
1.4.00 Nieuws 19.40 Gram. 19.50 Lezing. 20.00 Gram.
21.00 Ork.conc. 22.00 Nieuws. 22.15 Pianosonates.
22.55—23.00 Nieuws.
(Van onze correspondent in Rome)
De te Bonn gearresteerde vroegere SS-
leider en politiechef van Posen in Polen,
Koppe, is het schoolvoorbeeld van de
ondergedoken hoge nazi, die het in het
moderne Wcst-Duitsland onder valse naam,
ondanks alles ver heeft kunnen brengen.
Onder de naam Lohmann, verkeerde hij
op verwonderlijk arrogante wijze tot in
de hoogste kringen. Jarenlang heeft men
in de bondsrepubliek naar Koppe gezocht.
Het zou vaststaan dat hij een zeer belang
rijke rol heeft gespeeld bij de vermoor
ding van dc duizenden Joden in de Duitse
concentratiekampen Kulmhof en Belzec in
Polen. Hij bekleedde in district Wartenau
de hoogste SS-rang.
Zijn leven na de oorlog heeft hij wel zeer
radicaal trachten te veranderen. Hij gaf
zich de naam Lohmann en volhardde hier
in zo consequent, dat zijn gehele gezin na
de oorlog onder deze valse naam is gaan
leven. Men neemt aan dat Koppe's identi
teit door een anonieme aangifte bij de
centrale voor oorlogsmisdaden in Ludwigs-
burg die de laatst^ maanden wegens
verjaringsmogclijkheden koortsachtige
activiteit ontplooit, aan het licht is ge
komen.
De kinderen „Lohmann"
Koppe-Lohmann werkte na de oorlog in
verscheidene Duitse steden. Hij kreeg ten
slotte een belangrijke functie in een grote
chocoladefabriek te Aken. Zijn kinderen
bleven onder de naam Lohmann ook niet
aan de onderste trede van de maatschap
pelijke ladder staan. Zijn zoon, een jurist
die jarenlang bij de Bondsdag (Tweede
Kamer) heeft gewerkt, oefent thans te
Bonn een advocatenpraktijk uit onder
dë naam „dr. Lohmann", waaronder hij
ook in het telefoonboek en aan de bali
bekend staat. Zijn dochter was jarenlang
eerste secretaresse op de persafdeling van
het ministerie van Defensie en is thans
gehuwd met een jonge officier.
Koppe zelf heeft zoon en dochter in de
hoogste kringen van de kleine Westduitse
hoofdstad geduwd. Zelf zo wordt gezegd
deinsde hij er niet voor terug op allerlei
bijeenkomsten en avondpartijtjes op te
VOOR DINSDAG
NTS: 20.00 Journ. en weerovcrzicht. 20.20 Film.
Prehistorische kunst in de Sahara, cxploratie-
fiim. 21.00 Speelfilm.
treden met. een arrogantie, die. nu bekend
is geworden dat hij in feite een der hoog
ste SS-leiders is geweest, de burgers met
stomheid slaat.vooral ook omdat vast
staat dat de opperste SS-leider Himmler,
Koppe vele malen heeft gehuldigd en een
voorbeeld voor andere SS-leiders heeft
genoemd.
Het openbaar nrn.«sterie te Bonn had tot
dusver geweigerd om ie valse naam van
Koppe bekend te maken. Men wilde zijn
kinderen kennelijk sparen, maar inmiddels
is er een klacht tegen Koppe's zoon inge
diend. Onderzocht zal ook worden in hoe
verre de vrouw van Koppe een aandeel
heeft gehad bij het om de tuin leiden van
de justitie.
K..
Door de intensiteit waarmee we ons de
laatste jaren in de welsprekendste proble
men van de ruimtevaart hebben verdiept
weten we allen wel, dat een van de aarde
weggeschoten projectiel een aanvangssnel-
heid van ruim 11 km per seconde moet
hebben, wil het de aantrekkingskracht van
onze planeet overwinnen en voor altijd in
de ruimte verdwijnen. Op de maan zou de
aanvangssnelheid van het projectiel slechts
2A km, per seconde behoeven
te bedragen, omdat de maan
zoveel kleiner en dus lichter
is dan de aarde, waardoor zij
de vooriverpen op haar opper
vlak met veel minder kracht
kan vasthouden. Zouden de
grootste van de planetoïden
bewoond zijn door wezens die
van de jacht leven, dan zouden zij daar
voor nooit een geweer kunnen gebruiken,
want elke kogel zou het heelal worden in
geschoten. En op de kleinere exemplaren
van de planetoïden zou zelfs een pijl en
boog onbruikbaar zijn, want alle pijlen
zouden in de oneindigheid van het wereld
ruim verdwijnen.
Gelukkig hebben we met betrekking tot
de planeten niet alleen te maken met
schiettuig, dat projectielen met grote snel
heid afschiet. Er zijn nog andere materie
deeltjes die grote snelheden hebben, bij
voorbeeld de moleculen in de atmosfeer.
Hoe lichter een molecuul is, hoe sneller het
gaat. Omdat waterstof het lichtste element
is, vliegen de deeltjes van waterstof dus
verreweg het snelst. Gemiddeld leggen die
partikeltjes bijna 2 km per seconde af. En
helium, dat tweern,aal zo zwaar is als wa
terstof, bezit de helft van die snelheid, al
thans wanneer beide elementen in dezelfde
temperatuur verkeren. Want zouden we de
temperatuur opvoeren, dan zou ook helium
(bij een temperatuur van iets minder dan
400 gr. C.) een snelheid van 2 km per se
conde kunnen krijgen. Bij die temperatuur
is de snelheid van de ivaterstofdeeltjes dan
echter tot legen de 3 km per seconde opge
lopen, d.w.z. de snelheid is veel groter dan
de aanvangssnelheid die een deeltje van
de maanatmosfeer nodig heeft om in het
wereldruim te ontsnappen.
Bij dit alles moeten we echter niet ver
geten, dat bij een bepaalde temperatuur de
bewegingssnelheid van geen twee molecu
len gelijk is. Zeker, de gemiddelde bewe
gingssnelheid is bekend, maar door de
voortdurende botsingen die de
deeltjes vele miljoenen ma
len per seconde van elkaar
te verduren hebben, zullen er
moleculen zijn die aanzien
lijk trager gaan dan de ge
middelde snelheid, maar er
zullen ook deeltjes zijn die
een veel grotere vaart krijgen.
Dat betekent dus, dat uit de atmosfeer al
deeltjes in het wereldruim zullen verdwij
nen, ook al is de gemiddelde bewegings
snelheid in het gas kleiner dan de ont
snappingssnelheid. Hoeveel hardlopende
deeltjes een gas zal bevatten, hangt voor
namelijk van de zwaarte en de heersende
temperatuur af.
De astronoom Jeans heeft ongeveer 30
jaar geleden eens nagegaan hoe lang het
duurt voordat rekening houdend met de
snelheden bij verschillende temperaturen
alle moleculen van de atmosfeer in het
wereldruim verdwenen zullen zijn. Bij een
gemiddelde snelheid van 2300 m per secon
de, zou het volgens zijn berekeningen al
tijd nog 1 miljard jaren duren eer de at
mosfeer van de aarde in het wereldruim
vervlogen was.
Maar de onderzoekingen van het vorige
jaar hebben ons nog veel meer gerust ge
steld, want de aarde schijnt zich bij wijze
van spreken als een ademend organisme
te gedragen.
Daarover de volgende keer.
li. Pétillon
(Nadruk verboden
Advertentie
èn voor uw gezondheid
èn als lekkernij
Hofleverancier
Tien tegen één dat ook uw dokter
het eet
Een 37-jarige schipper uit Katwijk aan
Zee, die met zijn motorschip „Adriana"
in de richting van Rotterdam door Delft
voer, vond de reuk van lege whiskyvaten
waarmee zijn schuit was geladen blijk
baar zo heerlijk, dat hij alle vaten om
keerde, de restjes vergaarde en die op
dronk. Het was bij elkaar nog zoveel, dat
de schipper in de Schie te Delft het roer
niet meer meester was en twee schepen
ramde die langs de walkant gemeerd la
gen. Beide schepen liepen averij op. Hun
eigenaar die de aanvaring zag sprong bij
de Katwijker aan boord en wist de dron
ken schipper te bewegen zijn vaartuig te
meren. Om hem verder varen te beletten
nam de politie hem mee naar het bureau.
5657. ja< wat zag Ponko? Vol verbazing kleedde hij zich aan, toen rende hij naar
buiten. En wat hij daar zag, deed hem opeens vrolijk lachen.
Want de zon was opgegaan en bescheen de kabouterhuisjes: Maar die waren yiiet
zwart meerneen, de stromende regen van die nacht, had alle zwarte verf weg
gespoeld. De Iniisjes stonden daar weer fris en vrolijk in hun eigen kleuren! De som
bere verf was alleen nog maar hier en daar in wat plassen op de grond te zien.
Toen kivamen ook de andere kabov.ters naar buiten, en juichend zagen ze de grote
verandering.
In het najaar zal in het Rijksmuseum
te Amsterdam een tentoonstelling worden
gehouden van oude Egyptische, Koptische
en Islamische kunst, afkomstig uit de gro
te musea te Caïro en Alexandrië. Het is
de eerste maal dat Egypte een zeer waar
devolle verzameling kunst naar Europa
zendt. De collectie, die in het voorjaar in
Brussel werd geëxposeerd, zal in Amster
dam worden aangevuld met stukken uit
de belangrijke Egyptische afdeling van
het Rijksmuseum van Oudheden te Lei
den.
BRUSSEL, (Belga) Nadat het 117
meter hoge internationaal centrum
Rogier, met zijn dertig etages, in het
centrum van Brussel in gebruik is geno
men,wordt weer van twee nieuwe wol
kenkrabberobjecten in deze stad gespro
ken. „la caisse nationale des pensions'
gaat namelijk bij het midi-station een
vierkant torengebouw van 35 etages neer
zetten dat 130 meter hoog wordt. Het
zal aan ongeveer 2500 man personeel
plaats bieden en krijgt beneden een
winkelcentrum.
Nog een andere wolkenkrabber, van 133
meter hoogte en met 36 etages zal bij
de congrészuil gebouwd worden als onder
deel van de kantoorstad van de Belgische
regering waarin de departementen worden
ondergebracht.
Verder is nog een aantal torengebouw
en van mindere grootte in verschillende
wijken van Brussel in aanbouw, o.a. de
Europese kantoorstad die dertien etages
hoog wordt.
Advertentie
neus, keel en borst van vastzittend slijm
De studentennachtclub „Ram-6-III" te
Scheveningen is vorige week onder veel
belangstelling, uiteraard van de zijde van
de studenten, geopend. Modern comfort zal
men tevergeefs in deze nieuwe nachtclub
zoeken: dc bezoekers zitten op houten
tuinstoelen en de vloer is van trottoirtegels
gemaakt. Enorme biertonnen vervullen de
rol van tafeltjes.
Terwijl de laatste hamerslagen weer
klonken, de verfpotten werden verwij
derd en de houtkrullen bijeen werden
geveegd, nam de Delftse Studenten Dans-
harmonie, gekleed in blauwe kielen en
met Zeeuwse boerenhoedjes op, plaats op
het podium. Voordat het eerste dixieland-
nummertje gespeeld zou worden, verricht
te de Delftse student R. de Leeuw de
„opening". Het werd een persiflage op al
lerlei autoriteiten, die openingen door
gaans plegen te verrichten met het door
knippen van linten of het drukken op
knoppen. Er waren geen officiële auto
riteiten aanwezig. Aangezien de toestem
ming om op 1 juli te mogen openen op
het laatste nippertje afkwam, konden de
uitnodigingen nog niet de deur uit. De lei
ding van deze nachtclub wil echter over
een week of twee een gal- -avond organi
seren. De obers en de kelners zijn studen
ten, die werken in een veertiendaags ploe-
genstelsel. De garderobe is onder hoede
van meisjesstudenten gesteld.
Het programma wordt verzorgd door
enige studentencabarets, zoals "Visavers"
uit Groningen, "Ha'kzo Gedacht" uit
Nijmegen en drie groepen uit Delft, na
melijk van de Delftse Studentenbond,
van het Delftse Corps en van
„Sanctus Virgilius". Met de cabarets
van de Leidse en Haagse studenten wor
den nog onderhandelingen gevoerd. Voor
lopig zal Leiden niet van de partij
kunnen zijn, omdat deze cabaretgroep
een toernee door Amerika gaat maken.
Al het geld ,dat binnenkomt, gaat in
een potje. Als er baten zijn aan het eind
van het seizoen, en dat wordt natuurlijk
gehoopt, dan zijn deze bestemd voor de
restauratie van de sociëteit van de
R. K. Delftse Studentenvereniging
„Sanctus Virgilius".
42)
Omdat, nu de rechter dood was, Blanche alleen over
Blanchaard te beslissen had en omdat Roddy haar
zoon was. In die zin was het in Roddy's voordeel en
in Blanche's voordeel geweest de rechter te doden.
Er waren wel argumenten. Blanche had zich nooit
veel met de onderneming bemoeid; ze scheen er zich
niet voor te interesseren; ze had zich zelfs geen moeite
gegeven om de planten rond het huis te verzorgen, of
het verschoten chintz te vernieuwen.
Weer voelde Cayce zich verbijsterd en gedwars
boomd; het was alsof Blanche door het leven gegaan
was in sluiers gehuld.
Cayce zei onverwachts: „Wanneer heb je John het
laatst gezien?"
Er kwam even een verschrikte uitdrukking in Rod
dy's donkere ogen. „John? Waarom?"
„Hij is verdwenen."
„Wat bedoel je, verdwenen?"
„Hij is niet in zijn huis. Zijn auto is er nog en zijn
boot ook."
Roddy nam hem een ogenblik op, zijn donkere ogen
verrieden niets, maar Cayce voelde het snelle denken
daarachter. „Weet de politie ervan?"
„Ja. Ze proberen hem te vinden."
„Het viel me op dat hij niet bij de begrafenis was,"
zei Roddy langzaam: en Cayce verbaasde zich erover
hoe ter wereld hij dat kon hebben gezien, terwijl hij
zijn ogen de gehele tijd neei-geslagen gehouden had.
„Dat zou jou erg gelegen komen, niet? John is ver
dwenen. Dus heeft hij de rechter vermoord en is ge
vlucht. Dat is dè oplossing voor jou, kant en klaar.
John krijgt de schuld van de moord, wordt bij ver
stek veroordeeld, bij wijze van spreken. Hij verdwijnt
om rustig op de een of andere plaats te leven die
jullie hebben afgesproken. Jij zendt hem geld om van
te leven. Nu is hij dus een held, hij neemt de schuld
op zich maar wordt ervoor betaald, en goed betaald.
En al die tijd zit hij zich te koesteren in de gedachten,
dat hij de zoon van zijn vriend gered heeft.
„Zit het zo niet in elkaar?"
„Nee, zo zit het niet in elkaar."
„Toch zal de politie dat denken. Je zult dus aan een
inhechtenisneming op beschuldiging van moord ontko
men en gezien de wijze waarop de mensen gisteren
reageerden aan een veroordeling wegens moord."
„Er is een jury nodig om iemand te veroordelen."
„Juryleden zijn ook mensen," merkte Roddy logisch
op en wandelde loom en arrogant de kamer uit.
Die ronde was voor Roddy, dacht Cayce wrang.
Maar het vervelende was dat er een element van ge
loofwaardigheid lag in de conclusie, waartoe Roddy zo
vlot gekomen was. Iedereen wist van Johns vriendschap
voor Cayce's vader en waarschijnlijk zouden inderdaad
veel mensen geloven dat John voor Cayce de kastanjes
uit het vuur had gehaald. Eén ding was duidelijk; de
onzekerheid over de juiste bedoeling van de akte
moest zo spoedig mogelijk opgeheven worden, voordat
Cayce's geld opraakte. Had John niet de naam van
een advocaat genoemd? Ja, hij kon zich de naam nog
herinneren: Charles Penn, onthoud die naam, had
John gezegd. Een ogenblik flitste er een vraag door
Cayce's brein: had John dat zo gauw en met zoveel
nadruk gezegd, omdat hij toen al van plan was ge
weest te verdwijnen en hij er zeker van wilde zijn
dat Cayce naar een goede advocaat zou gaan? Als
John echter vrijwillig verdwenen was, zouden ze hem
vroeg of laat wel ergens vinden. In Johns huisje had
echter niets gewezen op een gehaast pakken of andere
voorbereidingen voor een vertrek. Hij vroeg zich af
of het mogelijk zou zijn het meer af te dreggen. Een
speurtocht door het moeras zou alleen met veel geluk
succes kunnen hebben.
Hij was dankbaar toen Blanche hem riep voor het
diner. Het was nog altijd erg warm; de lucht in de
eetkamer was verstikkend. Blanche sprak het meest en
Cayce kon zijn ogen niet afhouden van dat slanke,
jeugdige kaarsrechte figuurtje in het aardige groene
japonnetje. Hij amuseerde zich met de gedachten dat
hij naar een vlinder zat te kijken, die uit de saaie,
grijze, onbeweeglijke cocon was gekropen. Blanche
bleek in de kerk alles gezien te hebben door de donkere
sluier. Ze wist dat de organist per ongeluk de verkeerde
knop had uitgetrokken en dat een ogenblik de vox hu-
mana door het kerkje had gedaverd. „Anna was zo
verlegen," zei ze. „Èn tussen haakjes, de krans die
de Suncas City Club heeft gezonden was verlept. Ik
vind dat het comité er met de bloemist over moet
spreken'John was er niet."
Ze keek naar Cayce. „Ik heb het leken wel poli
tieagenten bij zijn huisje gezien. Waar is John?"
Blanche zag en hoorde altijd meer dan iemand ver
moedde.
Cayce zei: „Hij is weg. Niemand weet waar hij is."
Blanche keek gealarmeerd op. „Maar hij zou toch
zeker niet nu verti-ekken!
Zonder iemand iets te zeggen!"
Roddy vroeg zachtjes: „Denkt u dat hij de rechter
heeft doodgeschoten, moeder?"
Blanche sloeg, haar ogen neer. „Hè, wat dom! Je
móet zulke dingen niet zeggen, RoddyWat is
het hier warm. Als jullie klaar zijn met eten
Cayce trok haar stoel terug. Ze zei afwezig: „Dank
je," en ging de kamer uit.
Roddy keek naar Cayce. „John zou niet naar de
dienst gegaan zijn, al was hij hier geweest."
„Waarom niet?"
Roddy haalde de schouders op. „John heeft zich te
dikwijls bemoeid met de manier waarop de plantage
beheerd werd. De rechter heeft tegen John gezegd dat
hij teveel dronk en dat een man met zijn voorgeschie
denis hier niet welkom was; dat hij liever zijn mond
moest houden en uit zijn buurt blijven."
„Hoe weet je dat?"
Roddy keek hem met een verachtelijk glimlachje
aan: „Ik heb oren aan mijn hoofd."
Vertelde Roddy hem de waarheid? Cayce vroeg lang
zaam: „Wanneer is dat gebeurd?"
„O, ze konden al een hele tijd niet met elkaar over
weg. Dit heeft zich pas een paar weken geleden af
gespeeld.
Ze zaten in de studeerkamer. Ik slenterde toevallig
over het pad voor de deur van de studeerkamer."
Het kon best waar zijn, dacht Cayce; het was gemak
kelijk aan te nemen dat iemand, zelfs John, woorden
met de rechter kon krijgen vooral als John teveel
lastige vragen stelde over wat de rechter met het geld
van de plantage uitvoerde Cayce vroeg langzaam:
..Wat bedoelde de rechter toen hij zei, een man met
Johns voorgeschiedenis?"
„Dat is duidelijk genoeg, zou ik zeggen. John is geen
financieel genie. En hij is een dronkaard Hij had geen
recht zich met de zaken van de rechter te bemoeien."
Hij kneep zijn ogen halfdicht en sloeg Cayce met een
glimlachje gade, terwijl er heel even een schittering
in zijn ogen kwam. „Ik vraag me af of ik dat aan de
sheriff moet vertellen."
..Laten we dit uitpraten," zei Cayce. meer in ant
woord op het triomfantelijke lachje dan op Roddy's
woorden. „Geloof je dat John de rechter zou hebben
vermoord, alleen omdat de rechter tegen hem heeft ge
zegd
„Hem heeft gezegd zich met zijn eigen zaken te be
moeien," viel Roddy hem vlug in de rede.„En vergeet niet,
John zegt dat hij de rechter heeft gevonden, geen en
kele boot heeft gezien en dat er ook niemand in de buurt
was. Ook beweert hij, dat hij geen schot heeft gehoord.
En John praatte altijd over jou, hij zei dat jij thuis be
hoorde te komen. Misschien heeft hij de rechter wel ge
vonden. maar dan nadat hij hem zelf had doodgescho
ten."
Cayce dronk zijn koffie ijzig kalm op en stond op.
„Je beweert, dat ik de rechter heb vermoord. Je
insinueert heel handig dat Sam hem heeft vermoord.
Nu zeg je weer dat. John het heeft gedaan. Maak een
keuze, Roddy," zei hij en liep door de studeerkamer
naar buiten, naar de vispier. Er brandde geen licht
in Johns huisje. En dat maakte hem ongeruster. Als
John leefde zou hij nu toch zeker wel terug zijn.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
bij de erkende vakhandel met de
volledige garantie van
De Technische Unie.
DE compresslekoelkastt
vanaf
met TECHNISCHE UNIE-
COURMAYEUR (Reuter) Een dertig
tal leden van een sekte zit op het ogenblik
hoog op de hellingen van de Mont Blanc,
wachtend op het einde van de wereld. Nog
maar nauwelijks veertien dagen en het zal
afgelopen zijn, althans zo heeft de leider
van de sekte, de kinderarts Giuseppe
Bianco uit Milaan, tegen een verslaggever
van het Turijnse blad „La Stampa" ge
zegd. De arts en zijn volgelingen geloven
dat de aarde op 14 juli, 's middags om
kwart voor twee door een oorlog met wa
terstofbommen plus aardbevingen en
vloedgolven, vrijwel verwoest zal worden.
Twaalf miljoen mensen, verspreid over
de hele wereld, zullen dc ramp overleven.
De arts en zijn volgelingen hopen hierbij
te zijn. Na de slachting willen zij van de
hellingen afdalen en beginnen met de op
bouw van een nieuwe wereld. Er zitten
nu nog maar weinig leden van de sekte
op de Mont Blanc, maar men hoopt voor
het uitbreken van de oorlog met zeven
duizend man tezamen te zijn. Intussen
kamperen de dertig de meesten hebben
al hun bezittingen verkocht temidden
van hun voorraad voedsel in blik en gas
in flessen. Zij hebben ook winterkleren
meegenomen, want zij verwachten, dat de
temperatuur na de ramp zal dalen tot 37
graden Celsius onder nul.
De leider van de 'sekte dé Gemeen
schap van het Mont Blancmassief heeft
gezegd, dat hij zes jaar geleden en wel bij
de dood van zijn zuster, voor het eerst
iets gehoord heeft van de ramp die de
wereld wacht. „Ik sterf voor de gehele
mensheid, ik zal altijd bij je blijven", zo
had zijn zuster hem op haar doodsbed ge
zegd. Van dat ogenblik af, had hij voort
durend haar stem gehoord in zijn Milaan-
se flat. Hij zei zelfs de parfum,, die zij in
haar leven gebruikte te kunnen ruiken. In
april 1954, zo zei de leider, ontving ik
rechtstreeks en zonder in trance te zijn,
„booschappen vanuit het absolute".
Sindsdien had hij boodschappen gekregen
van de Italiaanse dichters Giacomo Leo-
pardi, Giosue Carducci en Gabriele D'An-
nunzio, de redenaar uit de Griekse oud
heid Demosthenes, de Chinese filosoof
Laotse en tenslotte ook van de aartsenge
len en wel in het bijzonder van de aarts
engel Gabriël.
Geref. Kerken
Beroepen te 's-Gravenzande (vac. L. J.
Boeijinga) A. Corporaal te Edam - te Zeist
(vac. J. Gillebaard) J. van Leeuwen te IJ-
muiden - te Ottoland A. C. van Beek, kand-
te Woerden.
Aangenomen naar Heusden-Meeuwen B.
Koekkoek, kand te Zwijndrecht, die be
dankte voor 's-Gravenmoer, Kootwijker
broek, Velthermond en voor Wons (Fr.)
Benoemd tot hulpprediker te Groningen-
Zuid (Centrumwijk) Ds F. A. den Boeft,
laatstelijk vrijgemaakt predikant te Help
man (Gron.)
Bedankt voor Berlikum J. W. de Ruiter
te Idskenhuizen.
