Haarlem's Dagblad | 1960 | 22 juli 1960 | pagina 11

Horen en zien

Pro en contra de reclame
in televisieprogramma's

Een nacht op Santa

vele koopjes

10% korting

Boekenhoekje

PANDA EN DE LIJFWACHTERS

Aantal televisietoestellen neemt
regelmatig toe

DE REIS VAN KOEN EN LINNIE

a ankondigingen én

in abeschouwiNgen 5

11

radio televisie

De Test" een magere
zomeravondverpozing

Platteland wenst
meer radio en t.v.

Holland Festival 1960

De radio geeft zaterdag

Televisieprogramma

Zomerconferentie te Zeist van de C.H.U,

Rijnsburgs bloemencorso
„Amor in bloemenland"

Kerkelijk Nieuws

Sp aghetti- m il jonair
wordt operazanger

amr. *m

VRIJDAG 22 JULI 1960

48. In het stadje, waarheen Sluiper koers
had gezet, werd. juist een kermis gehou
den. En op die kermis ivas natuurlijk ook
een reuzenrad, ivaarin bezoekers voor een
kwartje mochten ronddraaien. Hier vloog
Sluiper recht op af, terwijl hij de heli
zover liet dalen, dat Panda en de lijfwacht
door een der schuitjes van het rad. wer

den geschept. Dat Panda en Jut hierbij
enkele flinke builen en schrammen oplie
pen kon Sluiper niet schelen. Hij was ze
kwijt en kon nu rustig de miljonair
ophalen. Het spreekt vanzelf, dat Panda
en Jut niet erg van dit plotselinge ritje
op het reuzenrad genoten, maar de eige
naar van het rad, die dit alles met enige

verbazing had zien gebeuren, dacht er
anders over. „Wat ze tegenwoordig al niet
uithalen, om een gratis ritje te krijgen
mompelde hij met klimmende verontwaar
diging. „maar mij zullen ze niet bedotten!
Ik laat. me niet de entreegelden ontfutse
len! Ik weet, waar ik mijn recht kan zoe
ken!" En hij riep een agent.

VI 1 W ■!- -1' tSi'ïÊ •-

Het nieuwe oorspronkelijke televisie
hoorspel „De Test" van Ed Hoornik bleek
een met ruotine uitgewerkte wat beneden-
maatse vondst. De tekst was schraal en de
kijker werd niet veel te raden gegeven
inzake het „grote geheim". Er was weinig
intelligentie voor nodig om verband te
leggen tussen het verdwenen schelpje en
de tas. Het thema van het spel was name
lijk het toetsen tijdens een zeereis van de
integriteit van een jonge bruidegom door
een familielid van de bruid: de jongen
heeft zich verplicht een tas in Port Said
binnen te smokkelen, zonder dat hij weet
wat er in zit. Nienke Sikkema had het als
het bruidje niet moeilijk, Maxim Hamel
had een rol die hij free-wheelend kon
verwerkelijken. Mies Versteeg bracht een
wat naar het type gespeelde speurneuzige
passagiere op het scherm, Joan Remmelts
speelde overtuigend de rol van het „tes
tende" familielid. De bijrollen waren ook
goed bezet, de decors waren uitstekend. Het
duurde allemaal te lang. Als inzetje in
een programma had „De Test" misschien
kunnen voldoen, niet als hoofdschotel. De
constructie van het spel was te geforceerd,
de vondst te mager.

Beeld-schermer

Op de landdag van de plattelandsjonge-
rengemeenschap Overijsel, de woensdag
in Almelo is gehouden, heeft dr. K. van
Dijk, privaat-docent aan de universiteit te
Groningen, een inleiding gehouden over de
radio en televisie. Deze ontwikkelings
media werden vervolgens aan de hand van
gestelde vragen besproken door een forum
bestaande uit ds. J. Vuyst, Nederlands
hervormd predikant te Almelo, voorzitter,
mevrouw G. G. Jonkhans-Steenbergen,
hoofd-bestuurslid van de Nederlandse
bond van plattelandsvrouwen, mevrouw
Coos Mulder, medewerkster aan radio en
televisie, dr. K. van Dijk, en de heer Jaap
Dubbelboer, medewerker aan radio en
televisie.

Onder meer kwam de wenselijkheid
naar voren om het platteland meer in te
schakelen bij het samenstellen van de
radio- en televisieprogramma's, waarvoor
dr. Van Dijk een nationale omroep nood
zakelijk achtte.

De landdag werd bijgewoond door onge
veer duizend leden van de organisatie.

Op dinsdag 26 juli zendt de A V R O
van 21.55 tot 22.30 uur een opname uit van
het concert, dat op 9 juli in het concertge
bouw te Amsterdam werd gegeven in het
kader van het Holland Festival 1960. Het
.Juilliard Kwartet, bestaande uit Robert
Nathaniel Mann, eerste viool, Isidore Le
onard Cohan, tweede viool, Raphaël Hil-
lyer, altviool, en Claus Adam, cello, speelt
het Kwartet in g kl.t. opus 74 nr. 3 van
Joseph Hadyn en Fünf Stücke für Streich-
quartett opus 5 van Anton Webern. Het
tweede deel van dit concert wordt door de
AVRO uitgezonden op 1 augustus.

HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00 - 24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8,30 Voor de jeugd. 8.50 Voor
u en uw gezin, lezing. 9.00 Gymn. voor de vrouw.
VPRO: 10.00 Samen thuis, lezing. 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 Geval', progr. 11.35 Piano
recital. 12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Hammondorgelspel. 13.00 Nieuws.
13.15 Voor teenagers. 14.15 Streekuitz. 14.40 Ac-
cordeonmuz. 15.05 Gram. 15.20 Kamerork. en sol.
16.00 Boekbespr. 16.20 Versierde vakantietips. 17.00
Jazzmuz. 17.30 Weekjourn. 18.00 Nieuws en comm.
18.20 Operamuziek. 19.00 Kunstact. VPRO: 19.30
Passepartout, lezing. 19.40 Christus, zijn leerlin
gen en de mensen, lezing. 19.55 Deze week, le
zing. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Metropole-ork.
en solist. 20.40 Voordracht. 21.00 Gram. 21.25 Soc.
comm. 21.40 Lichte muziek. 22.05 Sportuitz. 22.30
Nieuws. 22.40 Gram, en comm. 23.10 Gram, 23.55—
24.00 Nieuws.

HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.

KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Gram.
7.45 Morgengebed en overweging. 8,00 Nieuws. 8.1.3
Gram. 8.50 Voor de vrouw. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de
zieken. 11.45 Chansons. 12.00 Middagklok - nood
klok. 12.03 Gram. (Om. 12.30—12.33 Land-en tuin-
bouwmeded.). 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer.
13.20 Dansmuz. 13.50 Voor de jeugd. 14.00 Ama-
teursork. 14.20 Kunstkron. 14.50 Gram. 15.30 Voor
de jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30 Tenor
met gitaarbegeleiding. 16.50 Gram. 17.00 Voor de
kinderen. 18.00 Gram. 18.15 Journalistiek week-
overz. 18.25 Instr. trio. 18.45 Vragenbeantw. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Gram.
20.20 Lichtbaken, lezing. 20.30 Quiz. 21.00 Politiek
praatje. 2110 Een mens kan bang zijn voor mui
zen, hoorspel. (I). 22.05 Gram. 22.25 Boekbespr.
2;:.30 Nieuws. 22.40 Jong - oud - eeuwig, gesprek
ken. 23.55-24.00 Nieuws.

BRUSSEL. 324 m.

12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Radio
almanak. 14.30 Journ. 15.00 Accordeonmuz. 15.15
Gram. 15.45 Lichte muz. 17.00 Nieuws. 17.10 Dag
klapper en lit. kal. 17.20 Pianospel. 17.30 Gram.
17.45 Lichte muz. 18.00 Orgelrecital. 18.30 Voor de
soldaten. 19.00 Nieuws. 19.40 Amusementsmuziek.
20.00 Omroeporkest. 20.30 Gevarieerde muz. 21.15
\mus.muz. 22.00 Nieuws. 22.15 Gevar. muz. 23.00
Nieuws. 23.05—24.00 Gevarieerde muziek.

Op 1 juli waren er bij de dienst Luister
en Kijkgelden 691.323 televisietoestellen
aangegeven tegen 678.787 op 1 juni van dit
jaar. Woensdag 20 juli werd het 700.000ste
toestel aangemeld.

In de eerste helft van 1960 werden 106.557
tv-ontvangers geregistreerd, dat is acht
percent meer, dan in het corresponderende
tijdva*k van 1959, toen de oogst 98.614 be
droeg, aldus een communiqué van de
P.T.T.

Uit het feit, dat de stijging van het aan
tal t.v.-aanmeldingen in de eerste zes
maanden van 1959 en 1958 ten opzichte van
de registratie in dezelfde periode van het
voorafgaande jaar respectievelijk zevenen
twintig en achtentwintig percent bedroeg
en derhalve aanzienlijk groter was, zou
men kunnen afleiden dat de televisie in
het stadium van een meer gelijkmatige
groei is gekomen.

Een dergelijke conclusie lijkt temeer voor
de hand te iiggen nu praktisch geheel Ne
derland door televisiezenders bestreken
wordt, zodat te verwachten valt. dat de
niet-proportionele stijgingen van het aan
tal t.v.-toestellcn in gebieden, waar pas in
een latere fase een goede ontvangst moge
lijk werd, 'ot het verleden behoren.

Toch is het de vraag of deze conclusie
niet voorbarig is. aldus de P.T.T. Ook wan
neer het economische aspect geheel buiten
beschouwing wordt gelaten, blijven er al
lerlei onzekere factoren over, zoals bijvoor
beeld in de vermoedelijke volgorde van
belangrijkheid de invloed van al dan
niet tijdelijke trekpleisters in de program
masector (bijvoorbeeld de uitzendingen in
verband met de Olympische Spelen), van
de verdere uitbreiding van de zendtijd (tot
dertig uur, met als eerste stap vanaf 1 ok
tober 1960: tweeëntwintig in plaats van
achttien uur per week) en van de even
tuele invoering van een tweede program
ma.

Hoe snel de televisie in Nederland ha
gende 'staatje:

2 jan. '57 100.000 24 juli '59 500.000
16 okt. '57 200.000 19 jan. '60 600.000
29 apri] '58 300.000 20 juli '60 700.000
12 jan. '59 400.000

In de loop van juni steeg het aantal ge-

VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekiourr.aai. NCRV: 20.30 Actueel
pvogr. 21.15 Film. 21.45 Balladenprogr. 22.15 Wat
ben ik?, lezing.

VOOR ZATERDAG

VARA: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Jour
naal en weeroverz. VARA: 20.20 Actueel progr.
20.50 Claudia en David, TV-comedie. NTS: 22.30
23.10 Euro-visie: Rechtstr. overn. uit Nervi t.g.v.
het vijfde internationale balletfestival.

registreerde radio-ontvangtoestellen van
2.638.756 tot 2.643.146.

Voorts waren er op 1 juli 484.533 aan
sluitingen op het draadomroepnet tegen
485.262 op 1 juni.

deze voorzichtige politieke vrijwel alleen
staat. Bijna alle medeleden van de Noord-
atlantische Verdragsorganisatie bijvoor
beeld hebben de culturele betrekking met
de Sowjet-Unie en haar bondgenoten
waaronder ook voor de Westeuropese cul
tuur belangrijke landen als Polen en
Tsjecho-Slowakije in de vorm van een
traktaat geregeld.

Advertentie

Buiten de

nu ook nog

nog

op alle courante voorradige
goederen.

Gen. Cronjéstraat 40 - 44 - Haarlem
Telefoon 54679

De directeur van de N.C.R.V., mr. H.
van de Veen, meent dat de commerciële
televisie voor de consument een niet te
verwaarlozen prijsverhoging van gebruiks
artikelen zal betekenen en dat de vaak
gehoorde bewering dat de commerciële
t.v.-programma's de kijker niets zullen
kosten dan ook een drogreden is. Voorts
verwacht hij, dat het bestaan van een
commercieel televisie-instituut naast niet-
commerciële organisaties de kosten voor
de laatste aanzienlijk zal doen stijgen. Er
zal, volgens hem, ogenblikkelijk een strijd
ontbranden om zich door middel van de
hoogste gages van de beste artistieke en
technische medewerkei\s te verzekeren,
om exclusieve uitzendrechten voor belang
rijke gebeurtenissen te verkrijgen en der
gelijke. Mr. Van de Veen, die vanmorgen
sprak op de zomerconferentie van de
Christelijk Historische Unie te Zeist, ver
wacht, dat bij invoering van de commer
ciële televisie ook machtige buitenlandse
adverteerders gebruik zullen maken van
de Nederlandse commerciële televisie.
Men kan, volgens hem, niet verwachten,
dat de commercie bereid zal zijn met de
rol van een belangloos mecenaat genoegen
te nemen.

De commerciële televisie zal, volgens
mr. Van de Veen, alleen renderen indien
het bedrijfsleven de meest verstrekkende
vrijheid in de programmavorming wordt
toegestaan. Daarbij komt, volgens mr.
Van de Veen, het gevaar, dat de bij de
programmavorming belanghebbende figu
ren in een veilige anonimiteit achter finan
cieel machtige en invloedrijke concerns
schuil kunnen gaan. Het is niet voor niets,
zo zei hij, dat de commerciële televisie
zich zo gaarne als „onafhankelijk" aan
dient.

De kleine bedrijven, aldus mr. Van de
Veen) meer in het bijzonder de midden
stand, zullen de televisiereclamekosten niet
kunnen opbrengen. Hij acht daarom het
gevaar niet denkbeeldig, dat op de duur
door het overwicht der grote bedrijven
het evenwicht in het economisch leven
wordt verstoord.

Invoering van reclame in de televisie
ontmoet, volgens de heer Van de Veen,
het praktische bezwaar dat voor een ver
dere penetratie van de commercie in de
televisie de deur op een kier is gezet.
Reclame in de televisie is, volgens hem,
geen doel meer doch hoogstens een tussen
station op de weg naar de volledige com
merciële televisie.

Voor commerciële T.V.

Na het betoog van de heer Van de
Veen brak het Tweede-Kamer lid van de
Christelijke Historische Unie de heer F.
H. van de Wetering een lans voor toela-

2829. Nou kunnen we aan onze tocht beginnen! zei Koen.

Waarheen wou je vliegen? vroeg Linnie.

Dat zullen we wel zien, zei Koen. Kijk, zie je daarboven dat open klapraam? Daar
vliegen we doorheen, dan zijn we weg uit het warenhuis. En dan zullen we maar
afwachten, iaat we daar buiten vinden!

Gaan we nu direct? vroeg Linnie.

Jazeker, zei Koen. Ik zal je helpen instappen, dan kunnen we meteen vertrekken!

ting van reclame in de televisie gezien de
stormachtige ontwikkeling der reclame op
allerlei gebied, zo betoogde hij, nog ge
stimuleerd door het feit, dat een verder
gaande Europese integratie grotere ver
scheidenheid van goederen op de Neder
landse markt zal brengen, de televisie als
communicatiemiddel bij uitstek hier niet
buiten kan laten. Dit te minder, aldus de
heer Van de Wetering, wanneer men ken
nis neemt van de steeds meer opdringen
de televisie-reclame van onze oosterbu
ren, vooral wanneer daar binnenkort een
tweede telivisienet, commercieel geëxploi
teerd, een feit gaat worden. Voorwaarde
is echter, volgens hem, een vorm van
commerciële televisie die zich belast zo
wel met de algehele verzorging van een
volledig en onafhankelijk televisie-pro
gramma als met de inpassing van de re
clame, die op niet storende wijze en tot
een maximum van tien percent is opge
nomen in de zogenaamde natuurlijke on
derbrekingen.

De bewering dat commerciële televisie
gepaard zou gaan met „meest nihilisti
sche cultuuruitlatingen" en „zich onge
twijfeld gaat richten op de slechte in
stincten van een volk", acht de heer Van
de Wetering volkomen in strijd met wat
deze vorm van televisie in verschillende
landen, en met name in Engeland, heeft
bewezen. Zij geeft, volgens hem, blijk
van een volkomen onbekend zijn met wat
de voorstanders van commerciële televi
sie beogen. Het bedrijfsleven, zo zei de
heer Van de Wetering, heeft bij voortdu
ring blijk gegeven haar-taak als cultuur-
stimulerende factor .in. onze samenleving
te verstaan. Het competitie-element tussen
twee programma's zou, vólgens de heer
van de Watering, een stimulans voor pro
grammaverbetering kunnen zijn. De com
merciële televisie, zo zei hij, tenslotte,
biedt een belangrijke oplossing voor de
Nederlandse televisiekijkers om in volle
vrijheid een programmakeus te doen,
zoals dat door hen wordt begeerd.

Op zaterdag 6 augustus zal het zeven
de Rijnsburgse bloemencorso met zeven
tien grote en 25 kleinere wagens onder
de naam „Amor in Bloemenland" door
Rijnsburg en Leiden trekken. Deze op
tocht zal het besluit vormen van de bloe-
menweek, die de eerste dag van de oogst
maand begint.

Vrijdagavond 5 augustus zal Florientje
het meisje van de Floriade-aanplakbiljet-
ten de bloemenweek openen in het Rijns
burger veilinggebouw „Flora".

Om de kwaliteit van de wagens op een
hoger niveau te brengen, willen de orga
nisatoren van het corso meer binders
aantrekken, die ieder maximaal twee wa
gens onder handen mogen nemen. Hier
door kunnen zij meer tijd en vooral meer
zorg aan de wagens besteden dan vroe
ger.

Het blocmenfeêst staat traditiegetrouw
onder leiding van de lieer G. J. Kersch
uit Amsterdam. Tijdens de bloemenweek
zullen jonge moeders en bruidsparen met
bloemen worden verrast. Op de openings
dag zal ook de zgn. corso-wandeltocht
worden gehouden. De deelnemers hieraan
zullen met ruikers van Rijnsburg naar
Leiden trekken.

Beroepen te Rotterdam-Charlois met bij
zondere opdracht voor het diaconessenhuis-
mej. A. M. Broekman, vicaris aldaar. Aan
genomen naar Hoevelaken: A. Klein Kra
nenburg te Hilversum. Bedankt voor Schie
dam (wijkgem. 6) (toez.): W. G. Gijzel te
Gorinchem; voor Boven-Hardinxveld: J.
van Rootselaar te Delft.

Charles
Exbrayat

Vertaling:

Margot

Bakker

7)

Zonder mij zelfs maar verlof te vragen grijpt hij de
iies en schenkt zich voor de tweede maal in. Weer
drinkt hij het glas gulzig leeg. Een derde volgt. Daarna
zie ik hem een kleur krijgen. Hij stottert:

U neemt mij hopelijk niet kwalijk, senor, maar.

Bedaard val ik hem in de rede:

Ik weet wat dorst is....

Hij kijkt mij niet verontwaardigd aan, zoals ik ver
wacht had. Hij buigt het hoofd in een moe gebaar en
zegt zacht:

Ik heb het gevoel te zullen stikken.

Ik heb voldoende verslaafden door de Verenigde
Staten achtervolgd om er van overtuigd te zijn
dat de man tegenover mij tot alles in staat zal blijken
cm aan een dosis heroïne of cocaïne te komen. En
onderwijl woont Lajolette in een luxueuze villa op de
hellingen van de Tibidabo bij Barcelona. Als altijd wan
neer ik geconfronteerd wórdt met 't bestaan van hande
laars in verdovende middelen maakt een blinde woede
zich van mij meester, die mij een rood waas voor de
ogen spant. Als ik weer naar mijn achtervolger kijk
is het niet meer met kwaadheid, maar met een intens
medelijden. Ik overweeg hem te vragen mij uitvoerig
over zijn verleden in te lichten, maar ik weet van
tevoren wat er komen zal. Ik heb 't trieste verhaal met
kleine variaties, uitenti'euren aangehoord. De arme ke
rel staat op en zegt aarzelend:

Ik dank u wel, senor

Hij wil het café verlaten. Ik grijp hem bij de arm en
dwing hem weer te gaan zitten.

Eerst vertel je mij waarom je mij in het oog
houdt.

Mij keek me verbluft aan.

Maar dat begrijpt u toch wel? Ik zag u langs de
Sierpès slenteren en ik meende dat u de stad niet
kende. Ik dacht dat u me wel een kleinigheid zou willen
betalen als ik me als gids aanbood. Ik wilde u Sevilla

laten zienMaar ik durfde u eerlijk gezegd niet

aan te spreken, omdat ik er nogal haveloos bijloop. Ik
dacht dat me voor een dronkaard zou houden

Het is een aannemelijke verklaring. Nu had ik hem
natuurlijk wat geld kunnen aanbieden in ruil voor de
naam van zijn leverancier, maar ik wist van tevoren
dat hij daarop toch niet zou ingaan. Zowel in Europa
als in de Verenigde Staten laten deze stakkers nooit
of te nimmer de naam van hun beulen los, uit vrees
daarna geen verdovende middelen meer te kunnen be
machtigen. Bovendien zou ik me gemakkelijk hebben
kunnen verraden. Hij heeft het aangezien dat ik matig
gedronken heb, en dat ik niet rookte. Hij moet daaruit
de conclusie hebben getrokken dat ik ook wel geen
persoonlijke belangstelling voor verdovende middelen
zal hebben. Ik laat hem gaan. Misschien is dat een
stommiteit, maar ik weet het te waarderen dat ik
mezelf kan doen geloven het slachtoffer van hersen

schimmen te zijn geweest, terwijl de bende in het
geheel niet vermoedt dat ik te Sevilla ben aangekomen.
Ach, hoe hadden deze misdadigers dat ook moeten
weten?

De zon tekende duidelijke en scherpe schaduwen op
de Palma. Ik werd bevangen door een opgewektheid
die vele oorzaken had, overigens alle wortelend in een
verleden dat door het wonder van het herinnerings
vermogen en dat van de menselijke gehechtheid aan
de eigen jeugd in een bijna kwellend heden overging.
Het liep tegen de middag en vróuwen, die de markt
hadden bezocht, haastten zich met volle boodschappen
manden naar huis. Mannen, die elkaar blijkbaar mid
den op het plein hadden ontmoet, waren blijven staan
en verdiepten zich in heftige gesprekken. Anderen leun
den eenvoudig tegen een of andere gevel en genoten
zwijgend van de zoelte in de lucht en het overdadige
licht van de voorjaarsmorgen. Een troep jongens speel
de een stierengevecht en ik bleef staan om met bewon
dering hun soepele ontwijkingsmanoeuvres te volgen.
De trots en de sierlijkheid waarmee de jonge lijven
zich bogen en de haast vrome geestdrift op hun ge
zichten maakte van deze straatjongens belijders van
een eeuwenoude en waardige cultus. Zij kregen mij pas
in het oog, toen er mij enkele keren een enthousiast
„Ollé" was ontsnapt. Zodra zij mij uitdrukking aan
mijn bewondering hoorden geven werden de stieren
vechters opeens weer kinderen, die zich om mij ver
drongen en om een paar „perras chicas" bedelden. Ik
had geen kleingeld meer, dus ik wenkte de matador,
die ik het meest had bewonderd, en ik gaf hem een
biljet van vijf peseta's om onder zijn makkers te ver
delen. Het kostte me heel wat moeite aan hun vurige
dankbetuigingen te ontsnappen.

Terwijl ik de binnenplaats van „mijn" huis betrad,
haast onbewust van wat ik deed, was het alsof er jaren
van mij afvielen. Hij zou mij op dat ogenblik niet
verbaasd hebben als mijn moeder het hoofd uit het
raam van onze kamer had gestoken om met schelle
stem te roepen dat ik dadelijk naar de kruidenier
moest. Ik liep voorbij het optrekje waar vroeger de
schoenmaker, die mij alles had bijgebracht wat ik van
toros en toreos afweet, zijn beroep uitoefende. Eer ik
erop verdacht was had ik oudergewoonte geroepen:

Buenos dias, tio Paco!

Er moest eerst een zware blonde vrouw op de drem
pel van Paco's werkplaats verschijnen voor ik tot de
werkelijkheid terugkeerde. Zij nam me nieuwsgierig
van top tot teen op en vroeg:

Zoekt u iemand, senor?

Ik vertelde haar dat ik in vroeger jaren in het huis
had gewoond en dat er in het optrekje waar zij nu
stond een schoenmaker had gewoond, met wie ik be
vriend was. Ik zei erbij, dat de man Francisco Alguin
heette, maar dat iedereen hem Paco noemde. De vrouw

bleef een hele tijd op het hoofd staan krabben voor
ze zei

Paco? Die is dood.... Dat wordt volgende Aller
heiligen al zeven jaar. Ik heb hem ook goed gekend.
Mijn man heeft de zaak van hem overgenomen. Dat
wil zeggen, mijn man is mandemaker, als hij ten min
ste niet bezig is zich te bedrinken, wat hij op dit
ogenblik we] zal doen, want hij is al meer dan een
uur geleden de deur uitgegaan om brood te halen,
de ellendeling!

Het lokte mij weinig aan een gesprek voort te zetten,
dat waarschijnlijk alleen om de echtelijke moeilijkhe
den van de vrouw zou draaien. Ik nam. afscheid van
de brave ziel, na haar volgens gebruik een aangename
dag te hebben gewenst. Ik wilde juist vertrekken toen
zij mij tegenhield door mij aan mijn jas vast te houden.

Moet u de kinderen van Paco niet gaan opzoe
ken? Zijn vrouw, senora Conchita, is ook dood, moet
u weten

Tja, senora Conchita.. Die stopte mij altijd leer-
snippers toe voor mijn katapult.. Senora Conchita
was een bescheiden vrouw, je merkte haar bijna niet
op. Zo bescheiden, dat ik haar eerlijk gezegd volko
men vergeten was. De dikke vrouw wachtte mijn me
ning niet af, maar liep naar het midden van het bin
nenplaatsje, zette de handen bij wijze van megafoon
yoor de mond en schreeuwde uit alle macht:

Maria, m'n duifje.. Maria van de Zoete Naam,
luister eens even!

De voornaam bi-acht mij in verrukking en het
slechte humeur waaraan ik ten prooi was, ver
beterde iets. Met ergernis had ik mij gedwon
gen gezien een bezoek af te leggen bij mensen
die ik in het geheel niet kende, waarbij ik verplicht
zou zijn de hele reeks opmerkingen en vragen af te
werken, die in dergelijke situaties even gebruikelijk als
onzinnig zijn. Maria del Duce Nombre.Maria van de
Zoete Naam.Alleen Spanje, mijn vaderland, zou op
de gedachte komen meisjes te benoemen met namen
van een zo dichterlijke klank. Op de tweede verdie
ping werd een raam geopend en iemand die ik nau
welijks kon onderscheiden riep terug:

Wat is er aan de hand, Dolorès?

Flier is een man,die naar je arme vader kwam
vragen. Hij kwam bij mij terecht, want hij wist niet
dat.Misschien kun jij hem beter vertellen hoe
hij is heengegaan, die vrome man!

Tegen mij zei ze:

Gaat u die trap hier tegenover maar op. Het is
er verdraaid donker, maar Maria zal u boven wel op
vangen.

Uit hoffelijkheid riep ik eerst nog tegen het meisje
in de hoogte:

Kunt u mij ontvangen senorita?

Ja. komt u maar boven senor..

(Wordt vervolgd)

Na een leven van spaghetti maken,
dat hem overigens miljonair heeft doen
worden, heeft de 68-jarige Italiaan Gio
vanni Buitoni, een nieuwe carrière ge
kozen, die van operazanger. Buitoni
heeft bekend gemaakt dat hij aftreedt
als president en directeur van de Euro
pese maatschappijen Buitoni en Peru-
gina en dat hij in november van dit
jaar, of in januari van het volgende, in
New York zijn debuut zal maken, in d.e
rol van Don Basilio in de barbier van
Sevilla. Om liet geld. doet Buitoni het
niet; de helft: van zijn verdiensten als
operazanger gaan naar een tehuis voor
bejaarde en behoeftige musici in Ame-
Arika en de andere helft naar een soort
gelijke instelling in Italië. Buitoni zeide
dat hij de laatste tien jaar zanglessen
heeft gehad in Parijs en Rome. Mevr.
Buitoni is vierkant, tegen de plannen
van haar man. „Mijn vrouw zegt dat
zij niet van plan is mijn debuut bij te
wonen. Ze gaat dan naar Europa. Maar
ik ben een koppig mens. Als ik niet doe
wat ik wil, krijg ik het benauwd", aldus
ie spaghetli-koning, die aan boord van
het passagiersschip United States"
naar Europa reist. Hij is van plan half
september naar New York terug te ke-

Ad.verlentie

Want de o.b.-methode is beter

om de volgende redenen:
o.fc. geeft Onmerkbare Bescherming:
o.b. tampons, inwendig gedragen, voelt
men niet. merkt men niet. ziet men niet
Gemakkelijke toepassing:

Bij o.b. tampons heeft men geen schuif-
koker nodig. Men kan ze meenemen in
hst kleinste tasje en na gebruik onge
merkt wegdoen.

Volkomen bewegingsvrijheid:

Niet langer gehinderd door gordel,
zwachtel of spelden, kunt u gewoon
alles blijven doen: sport, fietsen, dan
sen, uitgaan, baden enz.

Onopvallend

o.b. tamponskunnenzichnietaftekenen
onder dunne, nauwsluitendekleding of
badpak.

Absoluut safe:

Men voelt zich overal en onder alle om
standigheden veilig beschermd.

Medisch verantwoord:

Wetenschappelijk onderzoek in Ame
rika en vele Europese landen heeft aan
getoond. dat de o.b. methode aan alia
eisen van de moderne hygiëne voldoet 1

5f, zaluduWeUMin.g'"fun"en

uiWoenge.gemusUMro. M

gratis proefpakja o.b. ia m h,

1 N-V. Drogerijen Mij M,l°' I
laid. l6

I Toezending geschiedtjncejjd^crete.

blanco envelop. -

tampons 'hl

de moderne hygiëne

Per pakje van tO tampons
voldoende voer maandelijks gebruik.
Normaal 1 1.Speciaal f 1.25

„LINDA, OF DE ACHTERVOLGING
DER LIEFDE" door Nancy Mitford, uit
gegeven bij H. P. Leopolds uitgeversmaat
schappij n.v. te Den Haag, is een Engels
boek, dat niet Engels is. Of om het duide
lijker te zeggen: een boek van een Engel
se auteur dat tot onderwerp heeft de lot
gevallen van een Engol.se familie, die zo
on-Engels is, dat zij alleen maar Engels
kan zijn.

Nancy Mitford is een telg uit het gezin,
dat zij beschrijft. Haar zuster Jessica
heeft in een onlangs verschenen boek
„House and Rebels" dezelfde familie be
schreven. Een aristocratisch levensver
band, waarin op verschrikkelijke wijze
com Matthew domineert, een exenlrieke,
bulderende, Britse land-edelman, die zich
voor de opvoeding van zijn kinderen maar
ternauwernood interesseert. Flet resultaat
is dan ook navenant: één dochter, Unity,
komt in het vaarwater van de nationaal-
socialisten en wordt een huisvriend van
Hitier. Een andere belandt in een ander
extx-emistisch kamp. Zij trouwt een com
munistische kunstenaar en trekt met hem,
ondanks de bulderuitvallen van oom Mat
thew, naar Spanje, waar zij het is 1936
—de republiek daadwerkelijk helpt. Deze
laatste dochter is dan de Linda uit Nancy
Mitfords boek. In Zuid Frankrijk verlaat
haar man haar. Linda trekt naar Parijs
en wordt daar de maïtresse van een rijke
Fransman, de hertog van Sauveterre.
Hier leert zij voor de eerste keer de ware
liefde kennen, maar de oorlog maakt een
wreed einde aan haar geluk en zij moet
terug naar Engeland, waar oom Matthew
haar verder kan tyranniseren. Flet boek
is met een zeer oorspronkelijk gevoel voor
humor geschreven. Nancy Mitford slaagt
erin de excentrieke familie zó voor ons te
doen leven, dat zij volkomen acceptabel
wordt Het boek omvat een zó groot aantal
kostelijke en opmerkelijke figuren en si
tuaties, dat het ondoenlijk is er in klein
bestek ook maar een kleine indruk van
te geven. Daarvoor moet men Linda"
lezen. Een genoegen, dat mede dank zij
de goéde vertaling van Hans Edinga, zich
niemand behoeft te ontzeggen.