Emigrantenkinderen in doolhof
van twee- of drietaligheid
UNO is onmisbaar bij verdere
dekolonisatie van Afrika
Groen Co.
Hongkong, vitale Westerse stad
bestaat bij gratie van Peking
Britten exposeren draagbare
bedienbare hartstimulator
VLUCHTIG BEZOEK AAN CANADA (4)
Het zuiver Nederlands
verleren zij
Poolse graanoogst met
mislukking bedreigd
Vooral in Brits Oost-Afrika waar ook
het rassenvraagstuk meespeelt
7
Veertig slachtoffers van
Hirosjima overleden
Gezamenlijke
Scandinavische consulaten
in Afrika
Nog steeds komen per
dag 100 vluchtelingen
de rivier overzwemmen
Triomf van elektronische
hulp bij geneeskunde
Overstromingen hebben
4 mensen het leven gekost
Bajonetten in Boelawajo
Centrale Verwarming
Oliestook-installaties
Fidel Castro gaf postzegel-
zwendel aan bij Interpol
VRIJDAG 29 JULI 1960
„Vader, kunt u mij mon le9on de frangais teachen?" „Dit abacadabra kwam
uit de mond van een achtjarige knaap, te jong en onbevangen voor snobistisch
taalvertoon. Het is alleen maar, dat het lot deze Nederlandse jongen in Ottawa
heeft geplaatst, de stad in het grensgebied van Ontario en Quebec. Thuis hoort
hij Nederlands, op school Frans en over de radio en t.v. Engels. De vraag was
overigens ter zake: de vader van de jongen is prof. dr. J. P. L. Spekkens, uit
Maastricht afkomstig, docent in de Franse taal- en letterkunde aan de universi
teit van Ottawa en een der eerste Nederlandse hoogleraren in Canada. Prof.
Spekkens maakt zich maar niet te veel zorgen over het grillig opschietend
onkruid in het taaltuintje van zijn zoon, die spreekt van een „platte band" als
hij een lekke band en van „neerlaten" (to let down) als hij „in de steek laten"
bedoelt.
(Van een speciale verslaggever)
„In het begin dacht ik, dat het voor een
kind mogelijk moest zijn drie talen zuiver
te spreken. Dat heb ik zelfs eens in een
artikel over het onderwijs in Canada be
weerd. Die mening moet ik herzien. Het
is twijfelachtig, dat kinderen hier hun Ne
derlands zuiver houden, zeker niet in
tweetalig Groot-Ottawa. Trouwens, de pro
fessor moet soms zelf ook al naar het
juiste Nederlandse woord zoeken!
Spekkens junior mag dan zijn Neder
lands vreemd verhaspelen, met zijn En
gels op straat en zijn Frans op school
heeft hij niet de minste moeite. Hij is
in Nederland niet op school geweest en
omzeilt daardoor op school in Canada het
grote struikelblok voor oudere emigranten
kinderen: de taal. De eerste drie maan
den speelt zo'n 6-jarige in de eerste klas
misschien nog stommetje, maar na die
periode is hij al in staat de lessen te
verstaan. Een half jaar, zo bewijst de
praktijk, heeft hij nodig om zelf de taal,
wat haperend, te gebruiken. Na een jaar
bedient menige knaap zich vlotter van
Engels (en in Quebec of Ottawa bovendien
Frans) dan de ouders dit ten koste van
de moedertaal, die dagelijks wordt be
laagd door Angelsaksische en Gallische
insluipsels. Tegen die tijd onderscheidt
zo'n jonge „Dutchie" zich weinig van zijn
klasgenoten of het moest zijn door zijn
vrees door kleding of gedrag anders dan
de anderen te zijn. Zoals het Nederland
se jongetje zich diep schaamde, toen zijn
vader in een blauwe overal op een Ne
derlandse damesfiets hem van school
kwam halen. Zoiets doe je niet in Canada.
Anders dan de anderen zijn dat be
tekent isolement, korter of langer, maar
altijd pijnlijk voor de betrokkenen. Daar
van weten oudere emigrantenkinderen, die
in Nederland al een paar jaar op school
zijn geweest en nu moeten omschakelen,
mee te praten. De taal is het grote sta
ketsel, niet dat andere basisvak, rekenen.
Met het leren van de tafels van verme
nigvuldiging hebben Canadese kinderen de
grootste moeite. De tafels worden er niet
uit het hoofd geleerd. Eenvoudig hoofdre-
kenen blijkt veel Canadees winkel- en kan
toorpersoneel te geleerd. Het secure werk
laat het graag aan handige rekenmachien
tjes over.
Taalmoeilijkheden zijn er ook voor de
jeugd, die uit Nederland gekomen, het
middelbaar onderwijs op een „High
School" moet gaan volgen. In Nederland
leek 't allemaal zo moeilijk niet. De jon
gens prevelden een aardig mondje Engels
en van de versjes van Doris Day en Nat
King Cole misten ze geen woord. Maar het
is heel iets anders het Engels voortdurend
en zeer genuanceerd in woord en geschrift
te moeten gebruiken.
Overschatting
„Dat is wel eens irriterend bij Neder
landse emigranten," zei prof. Spekkens,
„de overtuiging, dat het Nederlandse on
derwijs het beste ter wereld is. Zeker, met
name het gymnasium eist meer van de
leerling. Grieks wordt in Quebec wel, in
de andere provincies bijna niet onderwe
zen. Aan Latijn wordt overal minder aan
dacht besteed dan op onze gymnasia.
Maar laat men zich niet vergissen: het
volgen van een „High School" is voor Ne
derlandse kinderen veel moeilijker dan
men denkt. Met de overschatting van het
eigene gaat in ieder geval een onderschat
ting van het Engels als gebruikstaal ge
paard."
Diezelfde taalbelemmeringen gelden op
het hogere plan van „college" en univer
siteit. Als het gaat om de kennis van La
tijn, wiskunde, geschiedenis, veel parate
kennis, behoeven de 20-jarigen uit Neder
land in het algemeen niet beducht te zijn.
Maar zodra zij een stuk Engels proza op
papier moeten zetten of zich bij een collo
quium scherp en exact moeten uitdrukken,
schieten zij tekort. Hetzelfde geldt, vol
gens prof. Spekkens, voor een ander vak,
namelijk de kennis van de inleiding der
wijsbegeerte, waaraan vooral in Quebec
veel aandacht wordt besteed. De jeugdi
ge emigrant, die reeds een „High School"
heeft kunnen volgen, staat er in dit op
zicht aanzienlijk beter voor dan de stu
dent, die kersvers uit het moederland is
aangekomen.
Het onderwijs, onderwerp van provincia
le regeringszorg, is sterk Angelsaksisch
geaard, uitgezonderd in Quebec en in het
gebied van Groot-Ottawa, waar de organi
satie Europees geïnspireerd is. Op vele
scholen is het Frans er de voertaal voor
de meeste vakken. Die Franse scholen
stellen emigrantenkinderen bij het taalge
bruik aanvankelijk nog voor grotere moei
lijkheden dan de Engelse. Voor een leer
ling met goede aanleg hebben zij echter
veel aantrekkelijks.
De Franse scholen onderwijzen behalve
Frans namelijk ook het Engels als ver
plicht vak, het omgekeerde is met de En
gelstalige scholen niet het geval. Een Ne
derlands kind wordt, als het een Franse
school bezoekt, in de doolhof der drietalig
heid gevoerd: Frans, grammaticaal over
eenkomend met het „algemeen be
schaafd" van Frankrijk, maar fonetisch
sterk verwant aan de taal van vóór de
revolutie; Engels, maar met het dikke ac
cent en het soms afwijkend vocabulaire
van de taal der Amerikaanse zuiderburen
en in het gezin een Nederlands, dat
spoedig geen Nederlands meer is.
Nu vraagt zo'n leerling zijn vader nog
een „leqon te teachen", na verloop van
tijd is hij tweetalig, met niet veel meer
dan passieve kennis van de moedertaal.
De jonge emigrant is dan de doolhof uit,
heeft veel verloren en veel gewonnen. Hij
is „a real Canadian" of „un vrai Cana-
dien" geworden.
„Dutchie' onderscheidt zich in weinig
van zijn Canadese klasgenoten.
Prof. Spekkens, Nederlands hoogleraar
in Ottawa.
Van juli vorig jaar tot begin deze maand
zijn veertig personen overleden aan ge
volgen van de kernbom die in 1945 boven
Hirosjima ontplofte. Het afgelopen jaar
werden nog steeds 18.031 personen met stra
lingsziekten in de ziekenhuizen verpleegd.
Van de veertig personen die zijn over
leden stierven dertien aan een leverkwaal,
elf aan leukemia, negen aan bloedarmoe
de en zeven aan verschillende andere aan
doeningen. Voor het eerst werd een geval
van polyosteomyeloma, tumor in het been
merg geconstateerd.
KOPENHAGEN (Ritzau) Van wege de
stichting van veel nieuwe onafhankelijke
staten in Afrika en Azië zijn de Scandi
navische landen de mogelijkheid van com
binering van hun diplomatieke diensten
gaan bestuderen om aldus tot een bezuini
ging op de desbetreffende begrotingspos
ten te kunnen komen. Op de aanstaande
zitting van de Noorse raad zal de even
tuele instelling van „Scandinavische" con
sulaten ter sprake komen en de mogelijk
heid van bezuiniging op de inter-Scandina-
vische diplomatieke vertegenwoordiging,
ofschoon er nog geen concrete voorstellen
voorhanden zijn.
Het Deense ministerie van buitenlandse
zaken is inmiddels reeds aan het nagaan of
het personeel van de Deense ambassades
in andere Scandinavische landen inge
krompen kan worden, aangezien zowel het
parlementaire als administratieve contact
tussen Denemarken, Noorwegen en Zwe
den steeds toeneemt, waardoor vele am
bassadefuncties overbodig worden.
HONGKONG (UPI) Het vasteland
van China zal tegen het eind van deze
eeuw een miljard mensen herbergen. De
ze ontnuchterende voorspelling voor het
Westen en voor het Kremlin, dat in het
uitstippelen van zijn wereldpolitiek daar
ernstig rekening mee moet houden, werd
gedaan door de mannen, die de Britse
kroonkolonie Hongkong besturen. De voor
spelling is gebaseerd op een wiskundige
berekening op grond van de huidige be
volkingsaanwas in China.
Het probleem van de toekomst van
Hongkong zelf, gedeeltelijk gelegen op het
vasteland van China en geheel staand on
der een „heilzame autocratie", die geen
communistische partij duldt, noch alge
mene verkiezingen toestaat, vormt niet
de voornaamste zorg van Hongkongs be-
stuurderen.
„Men moet vertrouwen hebben in het
permanente van deze Westelijke stad, die
schijnt te bestaan bij de gratie van de
communistische wereld," zo verklaarde
een hooggeplaatste politicus in Hong
kong. Op het ogenblik vormt het beoorde
len van toekomstige politieke ontwikkelin
gen niet het voornaamste probleem, voeg
de hij eraan toe.
„We hebben hier drie miljoen mensen,
onder wie een miljoen refigués, voor wier
welzijn na vandaag moet worden gezorgd"
zei hij, „onze voornaamste zorg is erop
(Van een onzer redacteuren)
Zonder enig onderling overleg zijn thans verscheidene Europese mogendheden
bezig van hun verantwoordelijkheden in Afrika af te komen. Nog geen eeuw
nadat op het Koloniale Congres in Berlijn (1885) onder makelaardij van Bismarck
dat enorme brok onroerend goed verdeeld werd, is het zo uitermate roerig ge
worden, dat zelfs een simpelweg afstand doen van het voorheen beheerde gebied
Kongolese taferelen uitlokt. En in het hart van Afrika, in de voormalige Belgische
kolonie Kongo, ploetert thans de UNO om het vacuum te vullen dat ontstaan is
door de opeenvolging van twee uitersten: de absolute kolonie en absolute auto
nomie. Terwijl de troepen der Verenigde Naties voor de tweede maal een conflict
verhinderen uit te groeien tot een wereldoorlog en deskundigen van deze organi
satie moeizaam beginnen met het vormingswerk dat men toch op zijn minst tien
jaar geleden al van de Belgen had kunnen verwachten, moet secretaris-genei aal
Hammarskjoeld blijven bedelen om.deskundigen. Ook de financiering \an de
noodstrijdkrachten in Kongo hangt nog helemaal in de lucht als men er zich
rekenschap van geeft, dat zelfs de begroting van het politielegertje in de Gaza-
strook nog een tekort van miljoenen aanwijst.
(Van onze correspondent)
LONDEN Britse geleerden zijn op het
ogenblik bezig instrumentjes ter grootte
van een lucifersdoosje te ontwikkelen, wel
ke hartpatiënten niet alleen in leven hou
den, maar hen in staat stellen zonder ge
vaar trappen te lopen. Dergelijke instru
menten worden reeds in het lichaam aan
gebracht. Deze week zijn de toestelletjes te
zien op een medisch congres in Londen,
dat door artsen en technici uit de gehele
wereld wordt bijgewoond. Het betreft hier
een nieuwe tak van de medische weten
schap, namelijk de elektronische genees
kunde, welke beoogt de geluidsgolventech-
niek in dienst te stellen van de lijdende
mensheid. Het grootste succes tot nu toe
is de genoemde hart-„gangmaker" welke
door een serie kleine elektrische schokken
een ziek hart regelmatig laat kloppen.
De moeilijkheid is echter dat het mecha
niek een vast tempo bezit en geen snel
lere hartslagen kan opwekken, welke no
dig zijn als de patiënt zich plotseling in
spant. Maar een Britse firma staat op het
punt ook dit probleem op te lossen. Men
is namelijk een instrument aan het ma
ken, dat door de patiënt zelf kan worden
bediend door een schakelsysteem dat hij
in zijn zak kan dragen. Als hij buiten
adem raakt bij het klimmen van treden
hoeft hij alleen maar op een knopje te
drukken om zijn hart sneller te laten wer
ken. Aansluiting op elektrische stroom is
niet nodig omdat een ander apparaat in
zijn zak het instrument binnen zijn li
chaam zal bijladen door de uitzending
van elektrische signalen. De „gangma
ker" welke de taak van het menselijk li
chaam overneemt als de eigen natuurlij
ke elektriciteit welke de hartspieren doet
functioneren tekort schiet, zal mogelijk
ook gebruikt kunnen worden om spieren
in andere vitale delen van het lichaam te
stimuleren.
De belangrijkste bijdrage van de elek
tronische geneeskunde ligt echter op het
gebied van het inwendige onderzoek.
Televisie wordt met röntgenstralen ver
bonden zodat chirurgen een bewegend
beeld krijgen van hetgeen in het lichaam
afspeelt. Er zijn instrumenten verbonden
aan de pols van patiënten, welke automa
tisch de temperatuur opnemen en op een
wijzerplaat registreren zodat verpleeg
sters op hun plaats kunnen blijven zitten
en niet meer met een thermometer be
hoeven rond te gaan. Er is ook een auto
matische thermometer, welke tegelijker
tijd de temperatuur aangeeft van vier
plaatsen in het menselijk lichaam speciaal
om artsen bij diepvriesmethoden te hel
pen. Er zijn monitors, die de hartslag van
een kind registreren terwijl het geboren
wordt en een draagbaar instrument om
het energieverbruik van patiënten te me
ten. Er is ook een radiopil voor maagon-
derzoek dat signalen uitzendt welke be
paalde gegevens verschaffen.
WARSCHAU (Reuter-AFP) De over
stromingen in het zuiden van Polen heb
ben tot donderdagavond vier mensenle
vens geëist. Dertigduizend mensen hebben
hun woningen moeten verlaten. Tien brug
gen zijn bezweken en duizenden hectaren
staan blank. Ten gevolge van de over
stromingen wordt de graanoogst met mis
lukking bedreigd. In het zuiden van Polen
is slechts acht percent van de oogst bin
nengehaald, aldus persberichten. Een
ijzermijn is volgelopen.
Duizenden huizen en boerderijen zijn
verwoest of ernstig beschadigd. Wegen en
spoorlijnen zijn in totaal over een afstand
van honderden kilometers onberijdbaar.
Aan de oorzaak van de catastrofaal hoge
waterstand in het zuiden van Polen, de
zware slagregens, is donderdag een einde
gekomen. Na ruim een week regen scheen
donderdag de zon.
Door de hoeveelheden water die de zij
rivieren aanvoeren stroomde de Oder in
het gebied van Zielona Gora niet langer
naar zee maar landinwaax-ts. In Warschau
waar in 24 uur evenveel x-egen viel als
noi-maal in een maand, worden zondag en
maandag moeilijkheden verwacht, wan
neer de Weichsel zijn hoogste stand zal
hebben bex-eikt. De spoorweg Warschau-
Krakau is door het water weggespoeld. In
Lodz staan de benedenste verdiepingen
van laaggelegen huizen onder water. Ook
de straten van Czestochowa staan blank.
En het water van de Warta stijgt nog
I steeds.
De moeilijkheden in Kongo staan niet
op 'zichzelf, zij kunnen gemakkelijk door
vreten naar verschillende delen van Brits
Oost-Afrika, met name naar Rhodesië en
naar Kenya. Tot nu toe is de dekolonisatie
in Afrika geheel buiten de UNO omge
gaan. Frankrijk, geheel gepreoccupeerd
door het Algerijnse probleem, heeft op
Mauretanië na al zijn gebieden in West-
Afrika zelfstandigheid verleend; tesamen
vormen die nu drie statenbonden: de Mali
federatie, de Raad van de Entente (Daho
mey. Oppervolta. Ivoorkust en Niger) en
de Equatoriale Unie (Tsjaad, de Centraal-
Afrikaanse Republiek en Congo). Aan deze
laatste unie ontbreekt alleen Gabon, dat
zijn rijkdommen niet met de drie andere
lonisten. Nu is men in Londen ongetwijfeld
laatste weken is de vrees daarvoor weer
veel groter geworden.
De onafhankelijkheid welke voor het
eind van dit jaar geprojecteerd was voor
de Centraal-Afrikaanse Federatie (Noord
en Zuid-Rhodesië en Nyassaland) moest er
een worden met een „blanke baasskap
het beginsel dat reeds lang de gang van
zaken in Zuid-Rhodesië bepaalt. Maar het
wordt steeds duidelijker dat dit een uit
daging voor zwart Afrika zou zijn die de
ernstigste gevolgen zou kunnen hebben.
Het is dan ook de vraag of de Britten bij
deze federatie zullen volharden, temeer
omdat Noord-Rhodesië en Nyassaland, die
daarin zouden moeten worden onderge
bracht, beide protectoraten zijn waarvoor
Londen verantwoording schuldig is aan
de UNO. De inheemsen in deze protecto
raten, met dr. Banda als voornaamste lei
der, eisen een werkelijke zelfstandigheid
en willen niets met een dergelijke fede
ratie te maken hebben. Tegelijk eisen zij
een evenredige politieke vertegenwoordi
ging voor hun rasgenoten in Zuid-Rhode
sië, maar het is de vraag of de Britten
de'stevig verankerde posities der blanken
in Zuid-Rhodesië zullen durven aantasten.
Terwijl MacLeod in Londen voor dit moei
lijke dilemma zit, bewapenen de blanke
mannen in Zuid-Rhodesië zich omdat er
zich in Salisbury en in Boelawajo uitbar
stingen van haat tegen de blanke supre
matie hebben voorgedaan.
De moeilijk te ontwarren problemen in
Brits Oost-Afrika hebben een griezelige
actualiteit gekregen en bovendien zijn zij
te veelomvattend voor een enkele mogend
heid. Wanneer men bovendien bedenkt,
dat bij deze problematiek verschillende
gebieden betrokken zijn, waarvoor Enge
land verantwoording schuldig is aan de
gebieden wenst te delen. Het kan zijn zelf
standigheid behouden omdat het nooit een
eenheid met de overige gebieden heeft ge
vormd, zoals Katanga met Kongo...
Daardoor zijn Pan-Afi-ikanistische staten
als Ghana en Guinea thans geheel omslo
ten door landen met Frans-gezinde rege
ringen. Men moet nog maar afwachten in
hoeverre deze landen zich daarbij zullen
neerleggen. In al deze gebieden is echter
de vestiging van Europeanën zeer gering,
zodat toekomstige kwesties niet gecompli
ceerd zullen worden door het rassenvraag
stuk.
Dat ligt echter heel anders in het Afrika
ten oosten en zuidoosten van Kongo, waai
de Britten nu op een aanvaardbare ma
nier tussenuit trachten te komen. Het is
heel goed te begrijpen, dat zij op de ge
beurtenissen in Kongo heel anders gerea-
geei-d hebben dan de Fransen in West-
Afrika, want de door hen beheerde gebie
den in Oost-Afrika (met name in Kenya,
Oeganda en Zuid-Rhodesië), hebben aan
zienlijke vestigingen van blanke kolonis
ten. Zij hebben hun luchtlandingstroepen
in Kenya, die zij niet zonder trots hun
Afrika-brandweer noemen, versterkt met
het oog op een paar vonken die uit Kongo
zijn overgewaaid naar het aangrenzende
Noord- en Zuid-Rhodesië. Terecht kunnen
zij zich afvragen hoe zij de Afrikaanse
sentimenten zullen intomen in hun gebie
den, waar het aspect van de huidskleur
nog veel belangrijker is dan in Kongo.
Wat in West-Afrika en in Kongo zij
het met veel. pijn en met nog meer reste
rende vragen mogelijk is geworden, lijkt
ten aanzien van Brits Oost-Afrika voors
hands onmogelijk. In Kenya vormt zich
een nieuwe Mau Mau, die misschien over
enkele maanden al sterk genoeg zal zijn
om de in 1961 te houden verkiezingen te
doen mislukken. Zij groeit uit ontevreden
heid over de nog steeds dominerende rol
van de blanke kolonisten, wier grondbezit
de vruchtbare hooglanden van Kenya
nog steeds onaangetast is gebleven. Een
onafhankelijke, door de blanken beheerste
regering zoals destijds in Zuid-Rhodesië
werd gevormd, is in de huidige verhoudin
gen niet minder dan een provocatie en
men hoeft dat van de Britse „colonial
secretary" MacLeod dan ook niet te ver
wachten. Een zelfstandig Kenya, waarin de
bevolking enigszins evenredig is vertegen
woordigd, zal niet anders dan schade kun
nen doen aan de belangen der blanke ko-
UNO, zoals Noord-Rhodesië, Nyassaland.
bereid veel van deze schade voor lief te
nemen, maar welke waarborg heeft Mac
Leod dat een dergelijke zelfstandigheid
niet het goed en zelfs het bloed van de
Britse kolonisten zal kosten? Vooral de
Tanganyika en Beetsjoeanaland dan is
er alle reden voor de vraag waarom de
Britten deze zaken geheel op hun eigen
houtje blijven afwikkelen.
De kalmerende werking van de UNO-
bemoeiingen bij dekolonisatie-vraagstuk
ken is ook in Kongo weer duidelijk bewe
zen. Die bemoeiingen kunnen in een latex-
stadium ook voor Oost-Afrika schreeu
wend noodzakelijk worden, temeer omdat
hier nog in sterkere mate rassenkwesties
doorheen spelen. Het lijkt ons daarom de
aangewezen weg voor de Britten om reeds
nu de UNO te betrekken in het overleg
over de toekomst van hun Oost-Afrikaan
se gebieden.
Ook in Boelawajo, de tweede stad van
Zuid-Rhodesia, wordt het stadsbeeld
beheerst door tot de tanden gewapende
militairen. Bij botsingen in de stad zijn
twaalf negers gedood. Rhodesiaanse
territoriale troepen hebben de sleutel
posities in de stad. bezet.
gericht hen te helpen zichzelf te helpen.
„Gelukkig voor onze taak en verant
woordelijkheden is het zelden noodzakelijk
een Chinees méér dan eens te helpen."
De hulp, die de miljoen refigués wordt
verleend is huisvesting, werkverschaffing
in de nieuwe industx-ieën die daarvoor
worden gevestigd, onderwijs en medische
bijstand.
De kosten worden gedragen door het
handjevol van 13.000 belastingbetalers in
de kolonie, aangevuld door hulp uit de
Westelijke wereld.
Het permenente van de Westelijke con
trole op Hongkong, met haar grote wel
vaart en nieuwe moderne gebouwen, werd
kort en bondig weergegeven door een
Britse journalist. „Alles is goed, zolang de
rijke Chinezen blijven investeren," zei hij,
„als zij daarmee ophouden, kan iedereen
de stormvlaggen zien wapperen."
Er is echter nog geen teken van een
vermindering in de intense activiteiten in
het optrekken van nieuwe flatgebouwen,
grote moderne kantoorgebouwen, noch in
de haven, krioelend van schepen uit alle
windstreken, die een aanlegplaats zoeken.
De toekomst van Hongkong, de etalage
kast van kapitalistische welvaart bij een
van de grote poorten van het communis
me, wordt gecompliceerd door het feit, dat
een deel van de stad is gelegen op grond,
gepacht van de Chinese regering, waar
van het contract over 26 jaar verlopen is.
De Britten spreken onomwonden tegen,
dat zij discrimineren ten opzichte van de
communistische pax-tij, zelfs al is commu
nistisch China hun hospes, door erop te
wijzen dat behalve de communisten, ook
andere politieke pax-tijen uit het bestuur
worden geweerd.
Het bestuursysteem van de kroonkolonie
kan nauwelijks democratisch worden ge--
noemd, daar er geen algemene verkiezin
gen worden gehouden en personen zonder
vorm van proces kunnen worden vastge
houden, hoewel de regering periodiek de
beschuldigingen tegen gedetineerden on-
dex-zoekt. Tegen deze achtergrond wijzen
de bestuurders van Hongkong erop dat er
geen strijd is onder de burgerij noch on
rust, die met die in Japan te vergelijken
is.
De stad blijft een Mekka voor de onte
vredenen onder de miljoenen in de om
ringende werled van het communisme.
Immigratie is dx-astisch bepex-kt wegens
overbevolking. De watexwoorziening bij
voorbeeld, is gerantsoeneex-d tot tien uur
per etmaal. Maar nog steeds komen wan
hopige Chinezen zwemmend de rivier over
om van het communistische juk bevrijd te
worden. Het gemiddelde aantal is onge
veer honderd per dag.
„Met hun voeten voor vrijheid stem
men," zo noemt sir Robert Black, gouver
neur en commandant van de kolonie, deze
vlucht naar de vrijheid. „Ik wou dat ik
er zeker van was, dat Lenin dat niet het
eerst gezegd had." voegde hij er glim
lachend aan toe.
Advertentie
BLOEMENDAAL
TELEFOON 54855
Door medewerking van de Cubaanse re
gering heeft de politie van Rome de hand
kunnen leggen op een organisatie van
postzegelvervalsers. De bende wilde valse
postzegels van Cuba en Paraguay ter ge
legenheid van de Olympische Spelen in de
handel brengen. Het hoofd van de organi
satie, een zekex-e Castagna, stelde Fidel
Castro voor de winst die op anderhalf mil
joen valse Cubaanse zegels zou worden ge
maakt te delen. Castro bracht Interpol op
de hoogte en Castagna en vijf medewer-
kers werden gearresteerd. Door zich voor
te doen als hoofd van de Cubaanse poste-
x-ijen had Castagna een Milanese indus
trieel zover weten te krijgen dat hij geld
beschikbaar stelde voor de inx-ichting van
een typografisch bedrijf. Vier andere me
dewerkers van Castagna zijn na een ver
hoor voox-lopig op vrije voeten gesteld.
