Goed debuut van Cocki Boonstra bij
Studio in „Martine" van Bernard
TAXI 13000
Voor verhuur van
OPELS
GEBR. KIMMAN
Fiesta Mexicana bont allerlei
Het nieuwe speelplan van de
Nederlandse Comedie
Radio Moors
De negen Muzen
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1960
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Met 11.000,- er vandoor
met 10.000,- terug
K U I N 'S „KARAMELLA'S"
Ingehaalde ging inhalen:
vijf gewonden
Zaadhandel Jan Roozen
ALLES VOOR UW TUIN
Portos naar dok in
Amsterdam
Lost weekend?
Larense wethouder
verklapte geheimen
En dat we toffe jongens zijn
Op glad ijs
Alleen op de wereld
Fluitende kogels
Blitzmadel an die Front
Prolongaties
De thans wat ruimer door subsidies gesteunde toneelgroep „Studio" onder
directie van Han Stirink is haar zevende speelseizoen ingegaanHet, werd vrijdag
avond in het Centraal Theater te Amsterdam geopend met „Martine" van Jean-
Jacques Bernard, door Johan Walhain geregisseerd. Op 14 september beginnen
daar de voorstellingen van „Spel van liefde en toeval" van Marivaux, die onder
leiding van Peter Oosthoek worden voorbereid. In oktober volgt onder regie van
Stefan Felsenthal een hedendaags stuk, een bewerking met als titel Voor negers
geen toegang" van een roman door Alan Paton.
„Martine" is een stuk uit het begin van
de twintiger iaren, destijds door het en
semble van Gaston Baty met Marguerite
Jamois in de titelrol ook in ons land ver
toond en daarna overgenomen door „Co-
moedia" in dezelfde zaal als waar het nu
wordt opgevoerd, voordien Panopticum ge
heten. Het is opgenomen in het repertoire
van de Comédie Frangaise, terecht, want
het mag beschouwd worden als één der
zuiverste voorbeelden van de stijl der pre
cieuze psychologie, die voorc.1 in Frankrijk
(men denke aan „De Forellenvisser" van
Jean Sarment) veel navolging heeft ge
vonden. Aanvankelijk gebruikte men hier
voor de ook thans nog wel gehoorde, maar
onhoudbare kenschetsing „kunst van de
stilte". Jean-Jacques Bernard (geboren in
1888 als zoon van een vermaarde schrij
ver voor het betere boulevardtoneel) gaf
de voorkeur aan „kunst van het onuit
sprekelijke". Inderdaad komt men in zijn
werk talrijke onafgemaakte zinnen en on
beantwoorde vragen tegen. Diepste be
weegredenen worden verzwegen, maar het
sentiment tussen de woorden en de onnoe
melijke gedachten daarachter wordt men
aandoenlijk gewaar. „Suggereren is schep
pen" was één van zijn stelregels, aan een
blijspel van Shakespeare ontleend. En als
motto koos hij een uitspraak van een van
Marivaux' titelheldinnen: „Ik zie helder
in het hart".
Heeft het hedendaagse publiek oog en
oor voor dit intieme toneel met zijn ge
dempte lyriek, zijn bescheiden thema's,
zijn delicate figuren? Dat was de grote
vraag, die „Studio" blijkens de keuze de
moeite van het onderzoeken waard vond.
Men mag daar dankbaar voor zijn. „Mar
tine" is één van de weinige stukken uit
de vluchtige stroming der neoromantiek,
die de kans lopen in zekere zin klassiek
te worden. Het is de simpele geschiedenis
van een mooi boerenmeisje, dat na een
vluchtige idylle met een journalist inner
lijk gewond vlucht in het huwelijk met
een „gewone" man uit haar omgeving.
Deze elementen keren in al zijn dramati
sche voortbrengselen terug: de vrouwelijke
hoofdpersoon als de natuurlijke belicha
ming van het gevoelsleven, het vruchtelo
ze verlangen naar een andere werkelijk
heid en tenslotte de waardige berusting
in het lot op de gegeven plaats met de
blijmoedige poging uit het onvervulde ver
langen nieuwe kracht te puren.
Een kleine veertig jaar geleden speelde
Willy Haak als Martine haar eerste grote
rol. Nu debuteerde Cocki Boonstra, deze
zomer afgestudeerd aan de Arnhemse To
neelschool, als zodanig. Laten wij ons niet
op grond van het onmiskenbaar verdiende
succes aan misschien levensgevaarlijke
voorspellingen wagen. Maar wel moet wor
den vastgesteld, dat zij buitengewoon zui
ver heeft gespeeld, vooral in de vier be
drijven voor de pauze in alle gewenste
schakeringen, zonder dat het verzwegen
verdriet zich als lijdelijkheid manifesteer
de. Voorzichtigheid bij de waardering van
het gebleken talent is temeer geboden, om
dat men in zulke gevallen nooit kan uit
maken in hoeverre de prestatie mede ge
dragen wordt door persoonlijke affiniteit.
Bij het schuw en schuchter opbloeien der
liefde in de eerste akte wist men al dat
het pleit voor Jean-Jacques Bernard ook
nu weer gewonnen zou worden. Het sterkst
in de gesprekken met de andere vrouwen
maakte zij vervolgens, zonder ook maar
een moment saai te worden, de voorge
schreven positie in alle opzichten waar.
Dit resultaat is mede te danken aan de
leiding van haar gewezen leraar Johan
Walhain, die ook met de eigenlijk ontoe
reikende verdere krachten in dit gezel
schap toch een aanvaardbaar geheel wist
te bereiken. Bé Schenk bleek voor de rol
van de levenswijze grootmoeder Mervan
duidelijk te jong. Benita Groenier vond
als de verloofde-uit-de-stad in ieder geval
de gewenste toon van verstandhouding.
Erik Plooyer was in beginsel wel de ver
langde figuur voor de dichxerlijke jonge
ling, Frans Zuidinga bewoog zich op een
niveau waar het toneelspelen begint. Inez
van Dullemen dus dat kan zij ook al!
ontwierp de decors voor binnen en bui
ten, die met weinig middelen voldoende
achtergrond boden. Het laatste deel van
het stuk is het minst geslaagd. Alle me
dewerkenden komt daarom nog een com
pliment toe voor het feit, dat zij afdwa
ling van begrip en sympathie wisten te
voorkomen. Moge uit 't bovenstaande dui
delijk zijn geworden, dat ik dankbaar ben
voor deze hernieuwde kennismaking, die
ik anderen kan aanbevelen.
David Koning
Advertentie
TELEVISIE - RADIO
erkend - gediplomeerd
KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM
Tel. 14609
Advertentie
Radio-Kamerorkest. Het Radio-
Kamerorkest zal van 10 januari tot en met
25 januari 1961 een concex-t-tournee maken
door Duitsland en Zwitserland. Onder meer
zal worden geconcerteerd in Wiesbaden,
Frankfurt, Heidelberg en Stuttgart. De
concerten zullen staan onder leiding van de
vaste dirigenten van het orkest: Maurits
van den Berg en Roelof Krol. Als solisten
zullen medewerken: Jos Verkoeyen, viool
en Alain Bernheim, piano.
Nederlands in Frankrijk. Zondag 28
augustus wordt in het Westvlaamse stadje
Waregem de twaalfde Frans-Vlaamse cul
turele dag gehouden. Door deze jaarlijkse
bijeenkomst wil men de aandacht vestigen
op de Nederlandse taaiminderheid in Noord
Frankrijk. De letterkundige André De-
medts zal deze bijeenkomst openen met
een herdenkingsrede over de onlangs over
leden prof. René Despicht. (Rijssel). Over
de situatie waarin het Nederlands in Frans
Vlaanderen verkeert, spreken de Frans-
Vlamingen Robert Victoor en P. Monster-
leet. Dr. R. Gheyselinck uit Wassenaar zal
de taak van het Algemeen Nederlands Ver
bond inzake Frans-Vlaanderen belichten.
Russen in Edinburgh. Voor de eerste
maal zal Rusland dit jaar deelnemen aan
het festival van Edinburgh. Het Symfo
nie-orkest van Leningrad zal werken van
Sjostakowitsj, Tsjikofski, Beethoven, Brit
ten, Miaskofski en Prokofjef ten gehore
brengen. Het festival duurt van 21 augus
tus tot 10 september.
Advertentie
bij de Official Dealer
HOUTPLEIN
Haarlem - Tel. 13850
HAARLEM, 18 augustus 1960.
BEVALLEN van een zoon: 17 aug.: C.
L. Glazenmaker-Meegdes, H. M. Vasten-
hout-Creijmans, H. M. Dijkhuis-Meijer; 18
augustus: G. C. M. van Vliet-Volkers.
BEVALLEN van een dochter: 17 aug.
G. A. de Rooij-Bennema.
OVERLEDEN: 17 aug.: H. Nuis, 79 j.,
Kenaupark.
GETROUWD: 18 aug.: H. M. Hetem en
M. T. van Hoof, J. van der Schrier en E.
M. H. Hetem, H. C. Peters en M. C. van
Alphen, H. A. Houthuijzen en D. A. M.
Klooster, R. P. Hijwegen en M. Ottolini, J.
Postuhumus en G. van Staaveren, G. C.
Sigtermans en N. C. Fenijn.
HAARLEM, 19 augustus 1960.
BEVALLEN van een zoon 17 aug.: A.
J. Geurts-Gloerich; 18 aug.: W. van Es-
Bergsma, A. H. M. Nederstigt-Kuiper; 19
aug.: E. Riem-Wielenga, A. Nuisker-Bet-
lem.
BEVALLEN van een dochter: 18 aug.
M. Gillissen-Hoekwater, A. W. de Nobel -
Koster, L. J. Betlem-De Jong.
OVERLEDEN: 16 aug.: H. H. Belgraver,
47 j„ M. van Heemskerkstraat; 17 aug.: J.
W. Hondius, 2 j., Kamperlaan; J. C. van
Leeuwen, 53 j„ Schoterweg; 18 Aug.: P.
Bouwens-Van Gameren, 77 j., Meteoren-
straat, C. M. Lugtig-Van Boekhoven, 65 j.,
Gasthuisvest.
GETROUWD: 19 aug.: S. C. Blauw en
A. A. C. van Waveren, J. Guldemond en
M. Stoeltje.
In het zeer aantrekkelijke openlucht
theater van Amstelveen een soort Bloe-
mendaal in het klein en zonder heuvel
begrenzing. maar wel met veel bomen
heb ik deze week een exotisch program
ma gezien, dat door de Franse impresa
rio Jean Robin als „Fiesta Mexicana"
werd aangekondigd en nadien ook in en
kele steden van ons land te zien is ge
weest of nog zal zijn. Het optredende ge
zelschap vertoonde voor de pauze recon
structies door de choreograaf Javier de
Leon van ritueel en dansen van de Maya's
en Azteken uit de voor-Spaanse tijd in
veelkleurige kostuums met maskers en
bonte vederbossen. Het leek op van alles
en nog wat en daardoor op helemaal niets.
Of er nu gedanst werd door het ensem
ble voor de god Tonatium of ter ere van
Tezxotlipoea, men zag voornamelijk voet
stappen die zo van Schotten, Basken of
Hongaren overgenomen hadden kunnen
zijn, afgewisseld met sprongen en zwaaien
die men van Afrikaanse volksstammen
kent. Men zou kwasi diepzinnig naar aan
leiding van deze verschijnselen een theo
rie kunnen opzetten over oerverwant
schappen en mystieke krachten, zoals
vooral Duitse vorsers gaarne doen, maar
de zaak ligt eigenlijk heel eenvoudig:
Javiér de Leon kon weinig anders dan
uitgaan van statische voorstellingen, ge
beeldhouwd of geschilderd, dynamiek
daarin brengend naar e?gen vondsten en
beste weten. Gezegd moet verder worden,
dat ik een dergelijk programma betrek
kelijk kort geleden door studenten uit
Guatemala interessanter vond.
Hoewel dit gedeelte nog geen drie kwar
tier in beslag nam, duurde het veel te
lang ondanks de medewerking als so
liste van een echte prinses, die naar de
naam Teo Xochitl luistert (als men weet
hoe men dit moet uitspreken). Daarna
werd het een echt gezellig samenzijn in
moderne trant met allerlei volksdansen,
luide vrolijkheid met een paar weemoedi
ge ondertonen, typische uitingen van een
gemengde cultuur en doorgaans heel aan
stekelijk. Het publiek reageerde er uit
dankbaarheid voor de bevrijding uit de
verveling extra hartelijk op, zodat ver-
Een 18-jarige Bredase jongeman, die,
zoals wij gisteren berichtten, met elfdui
zend gulden van zijn werkgever verdween,
heeft zich gisteren in Assen bij de recher
che gemeld. Van het geld was nog onge
veer 10.000 gulden over. De jongen had
donderdagmorgen opdracht gekregen voor
zijn werkgever elfduizend gulden te stor
ten op het postkantoor in Breda. Toen hij
niet terugkwam bleek bij informatie dat
hij het geld niet had gedeponeerd. Hij was
per trein naar Amsterdam gereisd, waar
hij een bromfiets kocht. Daarmee reed hij
naar Leeuwarden waar hij zich een nieuw
pak aanschafte. Vervolgens ging hij naar
Assen. Daar meldde hij zich bij de politie
die hem naar Breda terugbracht.
Advertentie
EEN ONVERGETELIJKE LEKKERNIJ
Banketbakkerij - Pijnboomstraat 96
Hoogerwoerdstraat 11 - Telefoon 53158
Eén zwaar gewonde en vier minder ern
stig gewonden waren het gevolg van een
verkeersongeval op de rijksweg bij Abcou
de.
Een kleine personenwagen, bestuurd
door een Amsterdammer, haalde een per
sonenwagen in, bestuurd door een inwoner
van Apeldoorn. Direct daarop, terwijl de
eerste begon aan het inhalen van nóg een
wagen, wilde de ingehaalde automobilist
zelf de inhaler weer voorbij rijden. De
twee wagens raakten elkaar als gevolg
waarvan de wagen van de Amsterdammer
over de kop sloeg en ondersteboven dwars
op de weg bleef liggen. De bestuurder
werd niet ernstig gewond. De wagen uit
Apeldoorn schoot van de weg af, 30 meter
het terrein in, over een ongeveer 80 centi
meter dikke zandafvoerbuis en in een
sloot. De bestuurder werd licht gewond,
maar zijn echtgenote werd zwaar gewond.
Zijn dochters liepen niet ernstig letsel op.
De hond. die in de auto zat, is na het on
geluk weggelopen.
scheidene nummers gebisseerd moesten
worden.
Dans en zang (het vocale element kwam
uit de keel van een Mexicaanse Willy
Alberti) werden begeleid door een klein
orkest, bestaande uit trompetten, violen,
gitaar en marimba. Paul Leon bespeelde
met vingervlugheid de salterio, een trape
ziumvormig tokkelinstrument. Bijzonder
leuk waren de dansen uit de provincie
Michoacan, die men hier ook wel van
Spaanse groepen heeft kunnen genieten.
Hoogtepunt werd de suite van dansen uit
Jalisco, waarin ook de in de amusements
muziek doorgedrongen Cucaracha pittig
voorkwam. De wijde rokken in prachtige
kleuren waren een lieve lust voor het oog.
En zo ging men tenslotte toch een beetje
tevreden naar huis.
David Koning
Advertentie
SPEKSTRAAT 5
TEL. 16061
De Portos, een schip dat onlangs bij
Ameland is gestrand en op eigen kracht
weer vlot is gekomen, is vanmorgen door
een sleepboot van de United Towing Com
pany te Hull naar Amsterdam gebracht,
waar het schip in een van de dokken van
de Amsterdamse Droogdokmaatschappij
grondig zal worden onderzocht.
Nadat het schip indertijd was vlotge-
komen is het door een sleepboot van Doek-
sen naar Amsterdam gesleept, vanwaar het
vertrok naar Engeland waar de, uit hout
bestaande, lading werd gelost.
Links: een getailleerd pakje van violet
De Italiaanse herfst- en wintermode,
en groene wolmelange. Ontwerper
Carosa hield het rokje kort. Midden:
Marucelli creëerde dit ensemble, dat
bestaat uit een violet wollen tailleur
met hemelsblauwe rok. De mouwen
zijn iets langer dan driekwart. Rechts:
een pakje van wolshantoeng met as
trakan knopen. Tijdens koude dagen
kan er een astrakan bontkraag en jasje
bij gedragen worden. Het ontwerp is
van Schubert.
De Nederlandse Comedie heeft voor het nieuwe seizoen een speelplan vast
gesteld, dat naast een aantal klassieke en semi-klassieke stukken successen uit de
grote toneelcentra omvat. Voorts worden van het oude repertoire zeven stukken
gehandhaafd: „Joseph in Dothan" van Vondel, ..Dona Diana" van Moreto, „Hier
met de Poet" van Félicien Marceau, „Tanchelijn" van Harry Mulish, „Oom
Wanja" van Tsjechov, „Twaalf Gezworenen" van Reginald Rose en „Nina"
van André Roussin.
Van het nieuwe repertoire hebben wij
Yonesco's „Rhinocéros" en Sardou's „Cy-
prienne" reeds aangekondigd. Daarnaast
worden twee recente successen van Fran-
auteurs gespeeld: „Les Séquestrés"
d'Altona" van Jean-Paul Sartre en „Cha
teau en Suède" van Frangoise Sagan.
Over beide stukken heeft onze Parijse
correspondent destijds uitvoerig verslag
uitgebracht. „Les Séquestrés d' Altona"
behandelt de Duitse schuldvraag vijftien
jaar na de oorlog en „Chateau en Suède"
is een soort moderne „Marivaudage".
Van Amerikaanse origine is in de eer
ste plaats het laatste toneelstuk van Ten
nessee Williams „Sweet Bird of Youth",
waarin een ouder wordende actrice en
haar minnaar de hoofdfiguren zijn. Even
als „Orpheus Descending" en „Suddenly
last Summer" heeft ook „Sweet Bird of
Youth" een heftig en wreed slot: de jonge
man wordt door een woedende menigte
ontmand.
Van Gore Vidal, de auteur van het in
dertijd door „Theater" gespeelde blijspel
„Visit to a small Planet" zal „The best
man" worden opgevoerd, een satire op de
Amerikaanse presidentsverkiezingen. De
kandidaten voor het presidentschap en het
vice-presidentschap en de politieke intri
ganten worden erin op de hak genomen.
Een derde Broadway-succes is „Rasho-
mon", de dramatisering door Fay en
Michael Kanin van de Japanse novelle,
waarop de gelijknamige film gebaseerd
was. Rod Steiger 'en Claire Bloom speel
den indertijd de hoofdrollen in dit stuk,
waarin een aanranding bezien wordt van
uit het gezichtspunt van enkele getuigen.
Het klassieke repertoire omvat in het
Elke zondag draven,
naar ruwe schatting, zo'n
1000 volwassen Haar-
lemmmers, Heemsteders
en Bloemendalers over
de voetbalvelden van
trekkebenende amateurs
tot portmonnee-trekken-
de professionals en, al
weer naar ruwe schat
ting, gaan elke zondag
zo'n 20.000 plaatselijke
supporters naar voetbal
kijken. Van de spelers
bestaat 100 percent uit
mannen, van de toe
schouwers ruim 80 per
cent. Dat betekent dat
van morgen af, wanneer
de KNVB officieel alle
kooien en kuilen ont
sluit, zo'n 17.000 mannen
huis-en-haard verlaten
en mèt huis-en-haard:
moeder de vrouw.
Nu ben ik eens parti
culier gaan galluppen,
wat de achterblijvende
dames over deze massale
zonda es-desertie dach
ten. Ik heb eerst een
aantal mannen gevraagd,
waarom zij alléén op de
tribunes zaten en niet
samen met mams. Hun
antwoord was ruim ge
varieerd: omdat mijn
vrouw zich niet voor
sport interesseert; omdat
er één thuis moet blijven
om op de kinders te pas
sen; omdat mijn vrouw
zich zo opwindt, dat ze
's nachts in haar droom
nog ligt na te trappen en
u begrijpt dan gaat de
lol erafomdat mijn
vrouw het accepteert als
een mannelijk uitje van
kerels-onder-mekaar. De
man die me zei: eentje
moet er thuisblijven om
op de kinders te passen,
vroeg ik, waarom man
en vrouw dan niet el
kaar afwisselden. Hij
antwoordde: meneer, stel
het asjeblieft niet voor,
want ze mocht er eens
wat voor voelen. Een an
der zei me oprecht:
eigenlijk vindt mijn
vrouw het wel prettig
dat ik een paar uur van
de vloer ben. Ik kan
zien, dat ze werkelijk
opgelucht is, als het ge
sloten seizoen voorbij is.
Dan loop ik op zondag
toch maar door het huis
te keutelen. Nu heb ik
een doel: weg-wezen.
Nog andere uitlatin
gen: Omdat we ruzie
zouden krijgen, als mijn
vrouw wel meeging. Zij
is om me te pesten
voor de tegenstander en
jubelt wanneer ik snik
kend ineenzijg. Omdat ik
haar in al die jaren niets
van de spelregels heb
kunnen bijbrengen en zij
dus „hands" roept, wan
neer het „corner" is, zo
dat ik me constant voor
de omgeving zit dood te
schamen. Omdat ik voet
bal geen spel voor ouwe
juffers vind (maar zeg
dit niet aan mijn Saar).
Omdat het veel te koud
voor haar is op de tri
bune en twee maal twéé
borrels na afloop te veel
in de papieren zouden
lopen. Een van ons twee
moet op natuurlijke
wijze warme voeten
houden
Eenzelfde onderzoek
bij thuiszittende dames
leverde een merkwaar
dig stel synonieme ant
woorden op. Opvallend
was, dat maar werkelijk
heel weinig echtgenoten
tegen dit zondagse uitje
bezwaar maakten. De
meesten beschouwden
dit als een gezond „ven
tiel" voor hun dagelijkse
zwoegers en heel wat
waren er inderdaad be
paald blij mee, dat man
lief voor een paar uren
zichzelf aan de rand van
een begraasde grasmat
opborg. „Lekker rustig
met een breiwerkje bij
de radio, operaatjes uit
Brussel, die mijn man
anders de haren stijf
overeind doen staan.
Wanneer een wedstrijd
toevallig is afgelast is
het mis; geen Brussel
maar mót. Als hij komt
met de mededeling van
„schat", zondag spelen
ze uit in Boerekool-
stronkeradeel en zou ik
wel meegaan, het geld
en zodan zeg ik:
ga jij maar hoor jongen,
je werkt altijd zo hard,
jij mag best eens een
verzetje. En bij mezelf
denk ik dan: hoe bestaat
het, niet drie uur maar
acht uur voor mezelf!
(Maar mijn naam komt
toch niet in de krant,
hè?).
Een opmerkelijk ver
schil was er bij verloof
den. Daar gaan mannetje
en vrouwtje wel heel
vaak „broederlijk" naar
de tribune. In de eerste
plaats om elkaar lekker
lang te zien en in de
tweede plaats omdat het
meisje meestal meent,
dat ze alles met haar
toekomstige echtgenoot
moet delen. Later zakt
dat wel af, meneer, zei
mij een mannelijke helft
en het klonk als een op
luchting.
Over het algemeen
kan ik vaststellen dat de
voetbalbacil geen kwa
lijke uitwerking heeft.
De mannen die gaan,
gaan met medeweten en
veelal met instemming
van hun eega. Met uit
zonderingetjes naar alle
kanten.
Bart L. Joris
komende seizoen twee stukken van Sha
kespeare: het teurspel „Coriolanus" en
het blijspel „Driekoningenavond". Ko van
Dijk zal de titelrol vertolken in het hier
te lande zelden gespeelde Romeinse
treurspel, dat vorig jaar in Stratford ge
speeld werd met Sir Laurence Olivier als
Coriolanus.
„Joseph in Egypte", Vondels vervolg
op „Joseph in Dothan", vertegenwoordigt
met de nieuwe enscenering van de „Gijs-
breght van Aemstel", het klassieke Ne
derlandse toneel op het speelplan van de
Nederlandse Comedie. Tenslotte staat een
repirse van „Mutter Courage" op het pro
gramma. Deze door Bertolt Brecht ge
schreven kroniek van de dertigjarige oor
log is indertijd door het Rotterdams To
neel gespeeld met Aaf Bouber in de titel
rol.
Advertentie
Horloger - Juwelier
Vu FORTGENS Zn. KONINGSTRAAT 14
't HAARLEM - TEL. 10540
Als vanouds: Hjet Adres van Vertrouwen
„Deze interpellatie is bedoeld als een
laatste waarschuwing aan de wethouder",
aldus verklaarde het V.V.D.-raadslid A. S.
Dikstaal in de raadsvergadering van Laren
(N.H.). De heer Dikstaal hield een interpel
latie naar aanleiding van het feit dat er
geheime gegevens zijn uitgelekt over één
van de vier plannen, die zijn ontworpen
voor een nieuw raadhuis in Laren. De
K.V.P.-wethouder C. J. M. van Pampus
wordt ervan verdacht een hem geestver
want blad details te hebben verstrekt van
het modernste van de vier plannen en
voorts te hebben gezegd dat dit plan een
goede kans maakte. Op het moment dat hij
deze mededeling deed, was de jury, die de
plannen moet beoordelen, echter nog niet
bijeen geweest en hadden zelfs enkele
juryleden nog geen kennis genomen van
de plannen. De wethouder verstrekte bij
zijn gegevens ook een schetsje van het be
trokken ontwerp.
Bij de interpellatie merkte de wethouder
op, inderdaad gegevens vertrouwelijk te
hebben verschaft. Hij meende echter dat
er rekening mee gehouden moet worden,
dat een der ambtenaren ook had gepraat.
Burgemeester Van der Ven zei dat het
voor hem vast stond, dat de wethouder de
schuldige is. Hij achtte het onaanvaard
baar dat thans op een onbekende de schuld
werd gelegd-
Bij het debat werd nog gezegd dat de
wethouder vaker geheime zaken op straat
heeft gebracht. De nestor van de raad, de
heer M. Remeeus, noemde het „ontstellend
laf" dat iemand niet er voor uit durft te
komen de schuldige te zijn en daardoor
meewerkt op onschuldigen een blaam te
laten rusten.
(L i d o). Deze zotte historie behandelt
de lotgevallen van een eenvoudige „cock
ney", die als hroekenperser een magere
boterham verdient tot hij, door een eer
zuchtige zanglerares gedreven, min of meer
tegen zijn zin in het wereldje van de Lon-
dense „show business" belandt. Daar hoopt
hij als liedjeszanger carrière te maken,
maar helaas valt hij in handen van een
gewetenloze confrater in de kleinkust, die
zich niet ontziet om hem op alle mogelijke
en onmogelijke manieren te exploiteren en
het zelfs klaarspeelt zijn stem te „lenen".
Hoe de simpele ziel met veel mimische
gymnastiek uitgebeeld door filmclown
Norman Wisdom tenslotte toch nog een
„ster" wordt en ook het meisje van zijn
dromen veroveit, moet ge zelf maar gaan
zien als ge van dit genre vakantie-smijt-
films houdt. Er zijn enkele kostelijke scè
nes (bijvoorbeeld het consult bij de psy
chiater) en de bijrollen zijn knappe staal
tjes van typeringskunst.
(F r a n s H a 1 s) De komieken Abbott
en Costello mogen dan niet het ideale
filmduo vormen wij houden van de dik
ke, die zo waarachtig oliedom is en wij
haten zijn partner samen zijn ze nog
steeds troef als het op een vol uur lachen
aankomt. In de film „Op glad ijs" leveren
ze weer een keur van onhandige capriolen
af, waarmee alle leeftijden zich kunnen
amuseren.
(Minerva). Het weekeinde brengt
voor jong en oud de in vele kleuren gesto
ken nieuwe filmversie van een oud en
beproefd melodramatisch verhaal, waarom
wij in onze jeugd hete tranen schreiden.
De bittere eenzaamheid van het arme jon
getje in Malot's verhaal wordt weer breed
uitgemeten tot het eind goed, al goed is
bereikt. Van maandag tot en met donder
dag halen in de middagvoorstellingen Stan
en Oliver hun zotte streken uit en zitten
dan ook herhaaldelijk „In de penarie".
Maandag- en dinsdagavond een reprise
van de orgie van ritme, die losbarst in
„Orfeu negro". Woensdag- en donderdag
avond Jean Gabin in „Le clochard".
(Roxy). De Westerns rollen de stu
dio's uit als auto's aan de lopende band.
In dit verhaal draait alles om een scherp
schutter, die weet hoe hij zijn geweer en
zijn vuisten moet gebruiken. Na heel wat
moordende gevechten, krijgt elk het zijne
zoals dat in een Western betaamt. Van
maandag tot vrijdag maken we ons ge
reed voor rillers en bevers, die „Overval
op de middernacht-expres" vergezellen.
De misdaad vormt het hoofdmotief.
(Cinema Palace) Waarom de
Duitse filmindustrie vijftien jaar na de
oorlog nog een film-als deze produceert
is ons een raadsel. Het is vlees noch vis,
een bepaalde intrige is niet te ontdekken
en als u soms zekere gevolgtrekkingen ge
maakt zoudt hebben uit de mededeling in
de advertentie „Meisjes in de barakken
der Duitse frontsoldaten" dan zal de film
u, wat u ook gedacht moogt hebben, teleur
stellen.
Want het zijn, op één enkele uitzonde
ring na, allemaal serieuze meisjes, die
een paar dagen vóór de invasie naar het
front in Frankrijk worden gestuurd om
een telefooncentrale te bedienen. Een
„Oberleiterin" waakt over hen als een
kloek over haar kuikens en men zou bijna
wensen dat zij dat maar niet gedaan had,
dan zou er misschien nog een beetje span
ning in het verhaal gekomen zijn. Nu moe
ten ingelaste stukken journaal van de in
vasie en wat namaakoorlogsgeweld voor
sensatie zorgen.
Men kan waardering hebben voor een
paar uitstekende typeringen, zoals die van
de strenge „Oberleiterin", van de vriende
lijke generaal en van een onbehouwen
luitenant. Maar het waarom van dit alles
blijft een raadsel. Men kan zelfs niet ont
dekken of de film ergens een accent wil
liggen of ergens vóór of tegen wil zijn.
Voor de derde week draait in L u x o r
de nieuwe film van Fellini, die wij karak
teriseerden als ontmaskering van de Ita
liaanse boulevard journalistiek „La dolce
vita." Intussen doet Herman van der
Horst ons luide zijn vurige liefde voor
Suriname aanschouwen in „Faja Lobbi",
waaraan vooraf zijn meesterlijke impres
sie over Nederland, die „Prijs de zee"
heet. Om dat te zien, ga men naar
Studio. „De man, die alles kan" blijft
nog een week, met Heinz Rühmann in de
hoofdrol, in Rembrandt.
Advertentie
Voor iets lekkers naar JOS DEKKERS
„De beste croquetten van Haarlem"
Kruisweg: 29 - 31 - Telefoon 21647
BURGERLIJKE STAND VAN
BENNEBROEK
GETROUWD: K. Vink en E. Mol.
OVERLEDEN: S. Both, 72 j., wed.
H. Vérburg (vrouw).
van
