Vijf medailles voor Amerikaanse
atleten op de voorlaatste dag
Indiërs en Pakistani ontmoeten
elkaar in de hockey-finale
Kras
Olympische atletiek in cijfers
Bragg prolongeerde zijn titel
polsstokhoogspringen
Cees Koch teleurstellend
laatste bij discuswerpen
Spanje en Groot Brittannië
beide met 1-0 verslagen
Engelsman Thomson liep
50 km het snelst
Dixie Willis verstapte
zich, toch nog zesde
Verkeerde fluit
Oerter, Babka en Cochran uit F.5.
sleepten medailles in de wacht
Jammer
12
Donald-de-terrier
Wereldrecord
Op de 800 meter
Tien centimeter
Ook India
Gelijkwaardig
DONDERDAG 8 SEPTEMBER 1960
www
Vijf medailles veroverden de Amerikanen op de voorlaatste dag van
de atletiekwedstrijden in het Olympisch stadion in Rome, waarvan twee
maal „goud": Don Bragg bij het polsstokhoogspringen (met een nieuw
Olympisch record van 4.70 m), en Al Oerter, de sterke atleet die zijn
discustitel van 1956 in Melbourne prolongeerde, en eveneens het Olym
pisch record met 59.18 meter verbeterde. Ron Moris werd tweede bij het
polsstokhoogspringen, terwijl Rink Babka en Dick Cochran bij het discus
werpen zorgden voor een volledig Amerikaanse suprematie.
Voor onze landgenoten Dini Hobers en Gees Koch is deze dag onge
twijfeld een grote teleurstelling geweest. Dini Hobers kon zich in de
morgenuren niet kwalificeren voor het hoogspringen, aangezien zij de eis
van 1.65 meter driemaal op een haar miste. En Cees Koch, de Rotterdamse
discusreus, die zich de vorige dag met een worp van 53.48 meter op z'n
voortreffelijke wijze had geplaatst - een prestatie overigens die hem
woensdag geen finaleplaats zou hebben opgeleverd - liep nu tijdens de
finale naar zijn vorm te zoeken. Slechts één enkele geldige worp had de
Rotterdammer en deze was met een afstand van 49.21 meter ver onder
zijn capaciteiten. Alleen Nel Zwier wist bij het hoogspringen tot de finale
door te dringen, zij het op het nippertje. Want pas bij haar derde poging
op 1.65 was zij er zeker van.
De kleine gebrilde Engelsman Don Thompson veroverde voor zyn land een gouden
medaille op de 50 km snelwandelen. Uiterlijk zo fris als een hoentje en in een enorm
hoog tempo kwam de verzekeringsagent uit Londen het stadion binnen gewandeld,
gedragen door de toejuichingen van het publiek, dat begreep wat het betekende om
bijna viereneenhalf uur tegen de afstand, jezelf en de tegenstanders te moeten vechten.
Ludmilla Shevtsova-Lisenko tenslotte veroverde het kampioenschap op de 800 meter,
maar zij heeft daarvoor tot op de laatste meters strijd moeten leveren met de Austra
lische atlete Brenda Jrnes, die slechts 0,1 seconde achter haar finishte.
Meer dan zeven uur heeft het gevecht
geduurd om de Olympische titel polsstok
hoogspringen. Toen om negen uur in de
avond onder het licht van de schijnwer
pers de Amerikaan Don Bragg zijn laatste
aanloop nam voor de recordhoogte van
4.82 meter,- was hij reeds zeker van de
gouden plak, aangezien hij als enige over
4.70 meter was gekomen. Zijn landgenoot
Ron Morris was hem tot 4.60 meter ge
volgd, terwijl de Europese kampioen van
1958, de Fin Eeles Landstroem, de beste
Europeaan was met 4.55 meter, vóór de
grote mannen als de Russen Krassovskis
en Patrenko.
Don „Tarzan" Bragg, zo genoemd omdat
hij als kind reeds in Pennsgrove (New Jer
sey) van boom tot boom slingerde, is een
atleet van bijzondere klasse. De 24-jarige
Amerikaan, die juist zijn
militaire dienst bij de
marine heeft afgesloten
en hoogstwaarschijnlijk 't
volgende jaar op 't witte
doek te zien zal zijn ais
de nieuwe Tarzan-opvol-
ger van een andere Olym
pische kampioen, zijn
landgenoot Johnny Wcis-
muller sprong achter
eenvolgens in de finale
4.55, 4.60 en 4.70 meter bij
zijn eerste poging, fot
grote verwondering van
de talrijke toeschouwers
die tot laat in de avond
de verrichtingen van deze
reus bleven volgen.
Verder
Toen was hij reeds
zeker van de titel, maar
Don Bragg was daarmede
niet tevreden. Met de we
tenschap dat deze Spelen
wel eens zijn laatste zou
den zijn als filmspeler
wordt hij hoogst waar
schijnlijk als prof ver
klaard liet de 97 kg
zware atleet de lat op de
hoogte van 4.82 meter leggen. Twee centi
meters meer dan 't officiële wereldrecord,
dat reeds op zijn naam staat. Onder doodse
stilte nam hij driemaal een aanloop, maar
of het nu kwam omdat zijn concentratie
telkens onderbroken werd door de binnen
komende snelwandelaars, het lukte hem
niet. Het Olympisch record lag toen allang
aan scherven, want de 4.70 van Rome be
tekenen tegenover de 4.56 meter van Bob
Richards, de vliegende dominee, die twee
achtereenvolgende keren de titel verover
de, een verschil van 14 centimeter.
kent wel die kleine Engelse hondjes,
die terriers. Het zyn over het algemeen
dieren, die zonder veel lawaai tot de aan
val overgaan en dan door blyven vechten
tot het bittere einde.
Ofschoon wij de kleine, tengere Eneels-
man Donald Thompson zeker niet met een
iiond willen vergelijken, waren ook hij
hem op die lange wandeltocht van het
Olympisch stadion van Rome naar het 25
km verder gelegen Acilia en terug de goede
eigenschappen van dit hondenras aan
wezig.
Deze 24-jarige verzekeringsagent had
reeds na 5 km bij de brug van St. Angelo
de derde plaats veroverd met-'slechts
19 seconden achterstand op de lei
dende Azham Singh (India). Na 15
km schoof hij op naar de tweede plaats.
Toen, na 20 km kampte hij met een hevige
inzinking die hem naar de zesde positie
terug wierp. De Australiër Crawford en
de Rus Klimov namen de kop over en het
tempo werd steeds hoger opgevoerd.
In het kleine stadje Acilia, dat als een
parel in de mooie omgeving lag te glinste
ren, tekende de eindstrijd zich reeds af.
Thompson, weer geheel hersteld van de
vermoeidheid, begon aan zijn 5 km lange
zegetocht.
Op de voet gevolgd door de Zweed
Ljunggren, die uiteindelijk de zilveren
medaille mee naar huis nam en de Rus
Stcherbina. Ondanks hevige aanvallen
van de Zweed, die zelfs na 35 km even de
leiding nam. forceerde Don Thompson tien
km voor het einde de beslissing. In een
tempo waarmede een fietser nog moeite
zou hebben, wandelde hij steeds verder
weg van zijn rivalen en toen hij met zijn
witte petje en een grote zonnebril op drif
tig het stadion binnenstapte, zo fris en zo
monter alsof hij even een wandelingetje
was gaan maken, werd het even stil. Daar
na barstten de toejuichingen los als een
bewijs van medeleven met dit. staaltje van
moed, doorzetting en uithoudingsvermogen.
Het ziet er naar uit dat Wilma Rudolph
een derde gouden medaille aan haar ver
zameling gaat toevoegen. In de twee series
van de 4 x 100 meter, waarvan drie ploegen
in elke serie overgingen naar de finale,
trokken de Amerikaantjes zo fel van leer
dat zij met 44.4 seconde een nieuw wereld
en Olympisch record opstelden. Slechts
een valpartij of verkeerd wisselen in de
finale zou hen de titel kunnen ontgaan,
want geen van de andere ploegen was in
staat deze prestatie maar ook te benaderen.
De Australische ploeg bestaande uit
Mariene Matthews, Norma Thrower, Anne
Fleming en Pat Duggan de Olympische
kampioene van 1956 op de 100 en 200 meter
Thompson, de winnaar van de 50 kilo
meter snelwandelen, vlak na het ne
men van het keerpunt op de helft van
de race.
Betty Cuthbert was uitgeschakeld door 'n
spierblessure eindigde als laatste in ce
serie en werd gediskwalificeerd wegens
twee foutieve wissels.
De Duitse heren estafetteploeg op de
4 x 100 meter evenaarde in de serie met
39.5 seconde het wereld-, Europese- en
Olympische record en zal ongetwijfeld in
de halve finale en finale een voorname rol
spelen. De Amerikanen, niet geheel voluit
lopend, kwamen met 39.7 seconde en Italië
vooral door de sprintkracht van de Olym
pische kampioen op de 200 meter, Livio
Berutti tot 40.- seconden precies.
Vier finalisten van formaat starten van
daag in de eindstrijd op de 4 x 400 meter
met een kans op het goud. zilver of brons,
namelijk Zuid-Afrika, Duitsland, Jamaica
en de Verenigde Staten.
Wy hebben woensdagmiddag de zwaar
ste 800 meter gezien, die ooit door dames is
gelopen. Wat door de negen atletes werd
gepresteerd, grensde aan het ongelooflijke.
Een wedstrijd, die zo hard ging, dat het
Olympish record omver werd gekegeld en
het wereldrecord werd geëvenaard. De
Russische huismoeder Ludmilla Shevtsova-
Lisenko zegevierde in deze uiterst merk
waardige stryd met het kleinst mogelijke
verschil van slechts 0.1 seconde op de uit
het niets opduikende Australische atlete
Brenda Jones.
Direct na de start nam de Duitse Antje
Gleichfeld de leiding, maar reeds na 200
meter kwam Shevtsova naar voren. De
Australische atlete Dixie Willis, die in ae
series reeds 2 minuten 09.5 seconde had
laten afdrukken, vocht zich naast haar en
er ontspon zich op de laatste 400 meter een
keihard duel, terwijl de anderen de kop-
loopsters op korte afstand bleven volgen
Er was geen moment sprake meer van
een demarrage, want dit tempo vroeg het
uiterste van de loopsters Op de binnen
baan. bij 't uitkomen van de laatste bocht,
had Dixie Willis de leiding op een meter
gevolgd door Ludmilla Shevtsova en vlak
daarachter de Australische Brenda Jones.
Negentig meter voor de finish gebeurde
het. Brenda Jones, die zich als het ware
tussen de beide strijdende doorwrong, wist
enkele decimeters winst te nemen, Dixie
Willis, volkomen leeggelopen, verstapte
zich en moest, om het evenwicht te her
stellen. enkele wankele passen doen op het
gras aan de zijkant van de baan. Zij viel
niet, maar maakte dusdanige bewegingen
dat zij. om haar evenwicht te herstellen,
even moest stil staan, waarvan de overige
deelneemsters gebruik maakten en haar
voorbijgingen. Intussen liep Ludmilla
Shevtsova op Brenda Jones toe en kon
haar bij de eindstreep nog net passeren.
Het leven begint bij veertig, is een be
kend gezegde dat veelal wordt gebezigd
om lieden in de middelbare leeftijd een
hart onder de riem te steken. Men zou er
aan toe kunnen voegen: .en het sport
leven behoeft bij 40 niet te eindigen. Een
ondubbelzinnig bewijs daarvan wordt ge
leverd door mevrouw Brenda Williams uit
Engeland, die aan de Olympische Spelen in
Rome deelneemt Zij is65.
Mevrouw Williams vertegenwoordigt
haar land in de dressuurproef, hetgeen be
tekent dat zij een paard moet leiden m.et
behulp van de knieën en zonder de teugels
ie gebruiken. Dit is op zichzelf al moeilijk
en bovendien kan niemand zeggen dat me
vrouw Williams zich het gemakkelijk heeft
gemaakt om in de Olympische Spelen te
komen.Zij heeft een paard genaamd „Little
Model" dat een hekel aan vliegtuigen
heeft. Snel luchtziek is. Daarom stak me-
vrouw Williams per boot (Little Model
wordt niet zeeziekhet Kanaal over, na
Little Model eerst in een vrachtauto naar
Dover te hebben gebracht. En per vracht
auto bracht mevrouw Williams haar paard
over de Alpen naar Rome. Maar zij zorgde
er voor dat het paard niet uit vorm raakte
op die lange rit. Van tijd tot tijd placht
mevrouw Williams, die door haar ploeg
genoten „oma" wordt genoemd, met de
auto te stoppen en Alpen of geen Alpen
ging zij dan wat trainen met Little
Model.
Mevrouw Williams is reeds lang bekend
als amazone. Toen de Olympische Spelen
in Stockholm (1912) werden gehouden,
kwam. zij ook al in de dressmtr uit. Zij was
toen 17 jaar. Deze scherp van geest zijnde
kleine vrouw is bijzonder trots op een
zoon, die commentator is van de B.B.C.
EINDELIJK
Eindelijk heeft Rome het aantal toeris
ten waarop het voor de duur der Olympi
sche Spelen had gerekend. Voor de Spe
len was de officiële schatting een dagge
middelde van ion.000. Verleden week ech
ter was de schatting niet hoger dan 70.000.
Thans meent men de 100.000 royaal ge
passeerd te zijn.
Don Bragg, Olympisch kampioen pols
stokhoogspringen met een sprong van
4 meter 70.
Bij de voor de troostronde gehouden
hockey-wedstrijd BelgiëFrankrijk, die
werd gespeeld op het sportcomplex Tre
Fontane, heeft zich een incident voorge
daan dat het bestuur van de F.I.H. enige
uren vergaderen heeft gekost. Langs het
terrein loopt de Via Olimpia, terwijl zich
dichtbij een van de doelen een druk kruis
punt bevindt waar meestal een verkeers
agent nwezig is.
In ieerste helft gebeurde het, dat tij
dens een Franse aanval een snerpend
fluitje weerklonk. Alle spelers bleven
staan in de veronderstelling dat de Oosten
rijkse scheidsrechter Iiarasta voor een
overtreding had gefloten. Allen, behalve
één, en die ene was de Franse midden
voor, die doortippelde en de bal in het
Belgische doel deponeerde.
Doelpunt, oordeelde de scheidsrechter,
want niet hij had gefloten, doch een ver
keersagent, die op straat het verkeer
stond te regelen. Hevige protesten bij de
Belgen, die de strijd ivilden staken als
zulk een doelpunt werd toegekend. Hevi-:
ge verontwaardiging bij de Fransen, die
direkt naar huis zouden vertrekken als
zo'n zuiver gemaakt doelpunt niet werd
toegekend.
Het eind van het lied is, dat na lang
vergaderen de uitslag 1-0 voor Frankrijk
blijft, want in het verdere verloop van
de strijd was er niet meer gescoord.
Als drie levende Boedhabeelden stonden
woensdagmiddag tijdens de cérémonie pro-
tocolaire de Amerikanen Al Oerter, Rink
Babka cn Dick Cochran op de treden van
het erepodium. Drie enorme mannen, die
zich in de strijd om de discusmacht de
sterksten hadden getoond. Dat Al Oerter
tenslotte het goud in bezit nam was
slechts een speling van het geluk, want
tenslotte had ook Rink Babka of Dick Co
chran juist dat ietsje meer van hun grote
krach (reservoir aan de discus kunnen
meegeven om de ronde schijf verder dan
die van alle anderen te doen neerkomen.
Al Oerter wierp 59.18 meter, Rink Bab
ka 58.02' meter en Dick Cochran 57.16 me
ter, waarmede zij de Europese spiermas
sa's als de Rus Kompaniets, de Hongaar
Josef Sc-ecsenyi en de Pool Edward Piat-
kowski, die niet boven de 56 meter kwa
men, ver achter zich lieten.
Voor onze landgenoot Cees Koch is het
discuswerpen in een grote teleurstelling
De Olympische hockey-finale van
vrijdag zal voor de zoveelste maal
worden uitgevochten tussen titelhou
der India en Pakistan. De halve finale
India-Groot-Brittannië eindigde in
een 1-0 overwinning voor India. Het
doelpunt werd in de 16de minuut van
van de eerste helft gescoord door
linksbuiten Udham Singh.
Ook de halve hockey-finale Pakis-
tan-Spanje heeft aangetoond dat mooi
technisch hockey alleen niet voldoen
de is om in een hard toernooi als dit
succes te kunnen hebben. Pakistan
won met slechts 1-0. De tijd van de
superioriteit der technische ploegen is
voorbij. Er moet gevochten kunnen
worden en steeds meer gaan de atle
tische bekwaamheden een rol spelen.
De uitslag van het
luidt:
polsstokhoogspringen
1. Don Bragg (VS) 4.70 m. (nieuw Olympisch
record): 2. Ron Morris (VS) 4.60 m: 3. Eeles
Landstroem (Finland) 4.55 m.; 4. Roland Cruz
(Porto Rico) 4.55 m.; 5. Guenther Malcher
(Duitsland) 4.50 m.; 6. Iwan Petrenko (Rus
land) 4.50 m.
De uitslag van het nummer discuswerpen
(heren) luidt:
1. Al Oerter (VS) 59.18 m. (nieuw Olym
pisch record): 2. Rink Babka (VS) 58.02 m.: 3.
Richard Cochran (VS) 57.16 m.; 4. Joseph
Szecsenyi (Hong.) 55.79 m.; 5. Edmund Piar-
kowski (Polen) 55.12 m.; 6. Viktor Kompa-
neiets (Rusl.) 55.06 m.
Onze landgenoot Kees Koch werd met
49.21 meter 22ste en laatste.
De uitslag van de 50 km snelwandelen
luidt:
1. Thompson (GB) 4 uur 25 minuten 30 se
conden: 2. Ljunggren (Zweden) 4.25.47; 3.
Pamich (Italië) 4.27.55.4; 4. Stcherbina (Rusl.)
4.41.44; 5. Misson (GB) 4.33.03.
De uitslag van de 800 m dames luidt:
1. Ludmilla Shevtsova (Rusl.) 2 min. 04.3
sec. (nieuw Olympisch record en evenaring
wereldrecord); 2. Brenda Jones (Australië)
2.04.4; 3. Ursula Donath (Did.) 2.05.6; 4. Vera
Kummerfeld (Did.) 2.05.9; 5. Antje Gleichfeld
(Did.) 2.06.5.
De uitslagen van de halve finales 4 x 400 m.
luiden:
Eerste serie: 1. Zuid-Afrika 3 min. 06.4 sec.;
2. Duitsland 3.07.4; 3. Engeland 3.07.5.
Tweede serie: Verenigde Staten 3.08,4; 2.
Jamaica 3.09.2; 3. Zwitserland 3.09.7.
De uitslagen van de series 4 x 100 meter
heren luiden:
Eerste serie: 1. Engeland 40.1 sec.; 2. Rus
land 40.2; 3. Zwitserland 40.8.
Tweede serie: 1. Italië; 2. Nigeria 40.1; 3.
Venezuela 41.
Derde serie: 1. Duitsland (Bernd Cullman,
Armin Hary, Walter Mahlendorf en Martin
Lauer) 39.5 sec., evenaring van het wereld
en Olympisch record); 2. Griekenland 41.6; 3.
Pakistan 42.5.
Vierde serie: 1. Ver. Staten 3.9.7 sec.; 2.
Canada 42.1 sec.; 3. Japan 42.4 sec.
De uitslagen van de series 4 x 100 meter
estafette dames luiden:
Eerste serie: 1. Engeland (Quinton, Hyman,
Smart en Bignal) 45.8 sec.; 2. Duitsland 45.8;
3. Italië 46.6.
Tweede serie: 1. Ver. Staten (Hudson, Jo
nes. Williams en Rudolph) 44.4 sec., wereld
en Olympisch record: 2. Rusland 45 sec.; 3.
Polen 45.3 sec.
De fijne combinaties van Pakistan wer
den voortdurend gesmoord door het reso
lute en effectieve ingrijpen der Spaanse
verdedigers. De Spanjaarden, die de laat
ste jaren met sprongen zijn vooruitgegaan,
voelden dat zij met hun speelwijze niet
helemaal kansloos waren en met een enor
me vechtlust en een redelijk goede tech
niek werd vanuit het middenveld een ty
pisch opportuniteitsspel opgezet, dat meer
malen tot gevaarlijke doorbraken leidde.
In de dertiende minuut kreeg Pakistan
voor de tweede maal een korte lioekslag
te nemen. Linksback Atif Manzur kwam
ervoor naar voren en aan een 10 centi
meter groot gat tussen het been van de
Spaanse doelman Del Coso en de paal
had deze mcester-schutter voldoende om
zijn ploeg een verdiende voorsprong te ge
ven.
De gehele wedstrijd is het spelbeeld ver
der hetzelfde gebleven. Spanje handhaaf
de zich in de stugge verdedigingstactiek,
waarbij Pakistan de fout maakte de com
binaties steeds korter te houden. De snelle
Spaanse ploeg paste zich goed aan en toen
de Pakistani nerveus werden en steeds
meer individuele acties gingen ontplooien,
werd het spel van de Aziatische kampi
oenen bepaald doorzichtig. Spanje kreeg
zelfs een prachtige kans op de gelijkma
ker toen rechtsbinnen Hamid Abdul een
schot op de doellijn met het been stopte
en Spanje een strafbully mocht nemen,
maar I-Iamid Abdul werkte de bal de cir
kel uit. Het was en bleef dus 1-0.
India heeft in de tweede halve hockey-
finale woensdagmiddag tegen Groot Brit
tannië bijna nog meer moeite met zijn
tegenstander gehad dan Pakistan in de
ochtenduren met Spanje. Ook India won
met slechts 1-0.
Groot Brittannië heeft zich op het lang
zamerhand moeilijk bespeelbaar geworden
veld van het wielerstadion twee maal 35
minuten prachtig geweerd en eigenlijk had
een gelijk spel na de normale speeltijd
de verhouding beter weergegeven.
De Britten hadden pech toen de Duitse
arbiter Schinner, die de wedstrijd met de
Nederlander Elgershuizen leidde, de onre
glementair gestopte lange hoekslag van
India niet affloot. Linksbinnen Udham
Singh kon nu hard langs doelman Cahill
schieten (1-0).
Dit gebeurde in de 16de minuut in het
Engelse kamp op de tribune vreesde men
een moment dat de ploeg van Groot Brit
tannië in elkaar zou storten. Carnill en
zijn mannen reageerden echter met grote
felheid op de tegenslag. Geen ogenblik
hebben zij zich in het defensief laten drin
gen, integendeel, er is vaak sprake ge
weest van een Brits offensief, dat lang
niet altijd zonder gevaar was voor de titel
houders.
Een bijzondere attractieve en faire
strijd ontspon zich tussen twee gelijkwaar
dige ploegen, waarin tegenover de fabel
achtige techniek van aanvoerder Claudius
en de vier Singhs het verrassend open
combinatiespel van het Britse elftal als
even sterk wapen stond. India ontsnapte
enkele malen aan groot gevaar, in het
bijzonder toen linksbuiten Miller met de
bal aan zijn stick door de Indiase verde
diging glipte en het doel slechts op een
paar centimeter na miste.
Het was ondanks de herhaaldelijke aan-
valsacties overigens een der weinige scho
ten die op de. kooi van Laxman werden
afgevuurd. Had Groot Brittannië in die fa
sen van het spel over een schutter be
schikt, dan had het wel eens kunnen ge
beuren, dat India met de bronzen in plaats
van de gouden medailles naar huis was
teruggekeerd. Gezien de combinatie-kracht
van Pakistan is het trouwens toch nog de
vraag of India de hegemonie zal kunnen
behouden.
geëindigd. De 24-jarige grossier in ry-
wielartikclen, die dit jaar in nationale en
internationale wedstrijden nog geen enke
le nederlaag had gehad en zelfs door drie
prachtige worpen van resp. 56.32 meter,
56.30 meter en 56.18 meter in het afgelo
pen seizoen goed werd geacht voor een
plaats onder de eerste tien, werd in de
finale weggevaagd. De Nederlander, die bij
het ingooien royaal over de 53 meter ging,
werd met 49.21 meter als 22ste en laatste
geklasseerd.
Misschien kwam het omdat hij bij zijn
eerste worp zo'n enorme ruk aan de discus
gaf dat hij buiten de ring trad en de worp
dus niet geldig kon worden verklaard,
want daarna hebben wij hem, die tijdens
een wedstrijd altijd in de weer is om zich
zelf warm en zijn spieren los te houden,
alleen maar op een bankje zien zitten kij
ken naar de verrichtingen van de anderen.
Zijn tweede worp, waarmee hij toch
nog tot over de 49 meter kwam, toonde
al duidelijk aan dat hij zijn zelfvertrou
wen kwijt was en naar zijn vorm liep te
zoeken. Cees Koch, die altijd zo magnifiek
door de ring gaat en als het erop aankomt
een betere techniek heeft dan de Ameri
kanen, was zijp ritme, zijn cadans volko
men kwijt.
En toen zijn derde poging eveneens mis
lukte, pakte hij vlug zijn spullen bij el
kaar en verliet hij haastig het stadion. Een
ongelooflijke teleurstelling moet zich in
hem hebben vastgezet. Hij, die jaren lang
als een bezetenene heeft getraind, enorme
lasten heeft getild om toch maar even
sterk te worden als al die anderen, niet
rookte, niet dronk, slechts werkte en
trainde, zag zich hier de illusie ontnomen
zich onder de besten van de wereld te
scharen.
Een goed sportman zal altijd een verlies
kunnen nemen en er op zinnen wraak te
nemen, maar wanneer hij na een seizoen
als in dit Olympische jaar, waarin hard
gevochten is om een plaatje in de Olym
pische ploeg en er zulke strenge eisen
werden gesteld, in Rome is en laatste
wordt, dan is het begrijpelijk dat er wat
in hem omgaat.
Een gauwdief, die uit Autstralië naar
Rome gekomen was om van de Olympi
sche Spelen te „genieten" werd op heter
daad betrapt in een bus door twee po
litiemannen in burger op het ogenblik dat
hij een passagier 10.000 lire lichter wilde
maken. De twee politiemannen, die Henry
James Spicer hadden gevolgd zijn foto
was doorgegeven door Interpol zeiden
dat Spicer schuld bekende en zei „jam
mer, juist nu Rome zo overbevolkt is."
De medaillewinaars van de tienkamp:
v.l.n.r. Yang Chuan Kwang, Rafer
Johnson en Kouznetsov, tijdens de
cérémonie protocolaire, die gisteren
een dag na de laatste onderdelen
plaats vond.
