SCHIPHOL-FILM
Schoolvereniging „Avadia"
in Haarlem bestaat halve eeuw
PIKEUR
DE GROTEN VOOR pasaralam
DE KLEINTJES
MEER DAN DIAMANT
WAARSCHUWING
rievcn aan de redactie
Ritmeester
VRIJDAG 23 SEPTEMBER 1960
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
CHEVROLET,
CORVAIR,
IJ rookt er
goed van!
in het heldergele
blikje!
Burgerlijke Stand
Haarlem
van
COLLECTE
BLAZEN EN TROMMELEN
verreweg de meest verkochte
Amerikaan.
de kleine Chevrolet met dezelfde
voortreffelijke eigenschappen,
thans vanaf 11.400.
Vraag vrijblijvend proefrit bij de
official dealer.
N.V. Amsterd. Rijtuig Mij.
Houtplein 21 - Telefoon 22020
Advertentie
Het schoolgebouw heeft enige tijd op de
Prinsenhof gestaan, maar deze plaats von
den de vroede vaderen destijds minder
geschikt, getuige een zin uit een oud rap
port van de gemeenteraad: „Het Prin
senhof is een weinig geschikte plaats voor
een meisjesschool, omdat het door de ver
schillende aldaar gevestigde scholen een
verenigingspunt voor jongens zal zijn".
Zaterdag viert een van de oudste school
verenigingen in Nederland haar vijftigste
verjaardag.
De vereniging „Avadia" (Afwisseling
Van Alle Dingen Is Aangenaam), de
schoolvereniging van de h.b.s. voor meis
jes aan de Tempelierstraat te Haarlem,
bezorgt op deze dag de leerlingen en voor
al de oud-leerlingen enige aangename uren
door hen des middags uit te nodigen voor
een receptie, hun 's avonds een diner te
bereiden en hun daarna een feestavond in
hotel Nieuw Berkenrode voor te schotelen.
En dit gehele feest staat in het teken
van het lustrum.
„Nou lustrum", zegt Barbara Schreuder
„het is meer een gezellig verjaardags
feestje".
Met Barbara Schreuder 19 jaar oud en
twee jaar geleden van de h.b.s. voor meis
jes gekomen en Marijke Maarssen 18 jaar
oud en een jaar geleden van school ge
komen zitten wij in de kamer van de
directeur van de meisjes h.b.s., de heer
S. Elte te praten over dit komende jubi
leumfeest.
In 1909 werd de vereniging door Marian
ne van Wessem opgericht: „Ik geloof dat
zij nu mevrouw Van der Sleen heet", zegt
een van de meisjes en sinds de oprich
ting is de vereniging langzaam maar zeker
op gang gekomen. De leerlingen van de
vierde en vijfde klasse hadden in het be
gin het recht om lid van de vereniging
te zijn, maar later werd dit recht ook toe
gekend aan de „onderbouw".
Op de eerste woensdag van de maand
kwam men bij elkaar om wat te praten
en wat muziek te maken.
„Heel wat anders dan nu. Nu willen ze
altijd weten of er gedanst wordt. Anders
komen ze niet". Marijke en Barbara zijn
allebei presidente van de vereniging ge
weest en zij kunnen er dus uit de prak
tijk over meepraten.
Nu het gesprek op dit punt is aange
komen worden er mappen en foto's voor
de dag gehaald. Onder het slaken van her-
'Advertentie
RP 6012
GETROUWD: 22 sept.: J. A. Steffers en
G. Junghamel; J. Oppelaar en H. Swart.
BEVALLEN van een zoon: 21 sept.:
E. C. Hoos-Hetem; P. E. van Bezu-Zonne-
veldF. T. Bouw-van Wort; E. Geerlings-
Lieverse; 22 sept.: E. van der Wei-van der
Veen.
BEVALLEN van een d o c h t e r: 19 sept.:
■J. H. Wehnes-Joubij; 20 sept.: M. E. Kok-
Free; 21 sept.: M. C. J. Vink-Eichhorn; M.
J. van Nieuwland-Wielart; 22 sept.: M. W.
J. Kokke-Keetlaer; F. van Klaveren-Klaas-
sen.
OVERLEDEN: 19 sept.: A. Vergers-Kol-
derie, 84 j., Generaal Spoorlaan; 20 sept.:
M. H. Sikken, 81 j.,'Gijsbrecht van Aem-
stelstraat; 21 sept.: I. Roose, 67 j.. Vooruit
gangstraat; M. M. Nagtegaal-Martius, 82 j.,
Romolenstraat.
Vroeger mochten de jongens overigens
geen „fuifavondjes" bijwonen. Maar tussen
de oude papieren werd een programma
boekje uit 1930 gevonden, waarop stond:
Bal met attracties. „Dan moeten de jongens
erbij geweest zijn", zegt Barbara.
En tussen de oude foto's en de nog oude-
Gymnastiekies in de goede oude tijd re brieven komt tenslotte ook de „Snaphen'
het schoolblaadje. tevoorschijn. Ter gele-
inneringskreten worden ze bekeken en de genheid van het lustrum zal de Snaphen
heer Elte, die er even bij is komen staan, in feestgedaante verschijnen. Maar hoe,
vertelt er snel tussendoor dat de school dat moet nog een verrassing blijven,
al sinds 1867 bestaat.
(Verkort weergegeven)
DIERENBESCHERMING Gaarne wil
het bestuur van de Haarlemse „Dierenbe
scherming" naar aanleiding van de inge
zonden brieven van 17 en 21 september het
volgende onder de aandacht brengen.
1. Het asiel in de Ridderstraat, dat
bijna 30 jaar geleden werd opgericht,
heeft in de loop der jaren talloze dieren
liefderijk opgenomen en verzorgd en is er
in geslaagd, voor een groot aantal een
nieuw tehuis te vinden.
Dank zij dit asiel konden vele mensen,
die bijvoorbeeld in een ziekeninrichting
moesten worden opgenomen en het pen-
siongeld voor hun huisdier niet bezaten,
het dier aan de zorgen van de vereniging
toevertrouwen. Veel weggelopen dieren
konden via het asiel, weer aan hun eige
naar worden teruggegeven. Mede is het
te danken aan het asiel, dat het euvel:
touw, steen, Spaarne (als u begrijpt, wat
wij bedoelen) zeer belangrijk is vermin
derd.
Een dierenasiel is bittere noodzaak! Wat
zou het lot van tal van dieren zijn, indien
het asiel er niet was?
Het bestuur van de vereniging is er van
overtuigd, dat een groter asiel men
denke aan de bevolkings- en dierenaan-
was in Haarlem en omgeving dat ook
meer aan de tegenwoordig in dit opzicht
te stellen eisen voldoet, niet alleen ge
wenst, maar zelfs noodzakelijk is. De po
gingen om een geschikt terrein te vinden
en de nodige gelden te verkrijgen tot op
richting van een modern asiel zijn echter
tot op heden mislukt. Opnieuw zal worden
uitgezien naar de mogelijkheid, het doel
te verwezenlijken. Hierbij rekenen wij op
de onmisbare financiële steun van alle die
renvrienden in Haarlem en omgeving.
2. Niettegenstaande de niet ideale behui
zing wordt alles in het werk gesteld, om
de aan de vereniging toevertrouwde die
ren tegen ziekte en besmettingsgevaar te
vrijwaren. Doordat het asiel echter een
groot aantal zwerfdieren een tehuis biedt,
blijft het gevaar van besmetting steeds
bestaan. Zelfs doorlopend toezicht van een
dierenarts en de prijzenswaardige toewij
ding van beheerders en assistenten kun
nen dit niet voorkomen.
Blijkens de drukke praktijk van de die
renartsen is het aantal zieke dieren bij
particulieren behoorlijk groot, zodat het
niet te verwonderen is, dat ook in het
asiel ziekte kan voorkomen.
Dat wij zeer voorzichtig zijn bij het af
staan van dieren moge o.m. blijken uit
het feit, dat bij controle door onze 20
controleurs (welke controle enkele weken
na uitgifte van een dier plaats heeft) nog
geen 3 percent van het aantal afgestane
dieren aan honde- of katteziekte bleek te
lijden. Dit is voor een asiel een verras
send en verheugend resultaat. Dit is voor
al te danken aan intensief medisch toe
zicht en de genegenheid en zindelijkheid
van de beheerders. De controlestaten zijn
ter inzage.
3. De vergelijking met de stichting Ken-
nemer Dierentehuis gaat ten enenmale
mank. Deze stichting heeft momenteel geen
andere taak dan gelden verzamelen, ter
wijl Dierenbescherming vrijwel alle be
schikbare gelden ten koste legt aan zwer
vers en andere verschoppelingen. Van de
contributies, opbrengst collecten en ande
re baten blijft voor andere werkzaamhe
den van de vereniging slechts een gering
gedeelte beschikbaar.
4. In verband hiermee doen wij een drin
gend beroep op allen, onze binnenkort te
houden collecte ruim te gedenken en zich
in groten getale beschikbaar te stellen om
als collectant mee te werken, de opbrengst
zo groot mogelijk te maken.
De collecten worden gehouden: te Ben-
nebroek van 3 tot 7 oktober (lijstcollecte)
en 8 oktober (buscollecte) te Haarlem.
Bloemendaal en Heemstede van 10 tot 14
oktober (lijstcollecte) en 15 oktober (bus
collecte).
Men kan zich als collectant opgeven aan
het asiel, Ridderstraat 11, Haarlem, tel.
12823, alsmede aan de volgende adressen:
Mevrouw Wijt, L. Reaellaan 14, Haarlem,
tel. 61036; de heer Van Velthoven, Gen.
de la Reystraat 80, Haarlem, tel. 53130;
mevrouw Hoogvorst, Landzichtlaan 41,
Heemstede; mevrouw Van der Zouw. Kle
verlaan 192, Haarlem, tel. 50023.
Het Bestuur van de Vereniging
tot Bescherming van Dieren
voor Haarlem en Omstreken.
Protest. Wat betreft het onzinnige plan
voor de kruising Kleverlaan-Randweg,
waarover Uw blad donderdag schreef, mis
ik in Uw artikel het toch zo eenvoudige
feit, dat de gemeenteraad B. en W. ter
verantwoording kan roepen. Of vergeet
deze raad misschien, dat er nu en dan
nieuwe verkiezingen worden gehouden?
P.P.
„Niet gewenst". Vorige week werd in
de couranten een oproep geplaatst tot het
bijwonen van een door NASSI (Nationale
Actie Steunt Spijtoptanten Indonesië) ge
organiseerde avond. Ik heb mij diep ge
schaamd over de wijze waarop mijn stad
genoten hierop hebben gereageerd. Slechts
enkele tientallen waren aanwezig in de
tuinzaal van het concertgebouw. Het moet
onder de aandacht van ons volk gebracht
worden dat in Indonesië mensen in grote
nood verkeren. Als wij hen niet spoedig
helpen zal het te laat zijn. Onze mensen
verkeren daar in de bitterste armoede,
velen van hen hebben geen dak meer
boven het hoofd, moeten met bedelen aan
de kost komen en huizen onder bruggen en
afdaken van Chinese graven. Kinderen
hebben geen leven op de Indonesische
scholen. Zij worden gesard en getergd. Let
wel dit zijn onze eigen mensen die dit on
dergaan. Zij willen weg uit deze ellende
en een menswaardig bestaan leiden. Wij
zijn verantwoordelijk voor wat er met hen
gebeurt, omdat zij eenvoudig misleid zijn
en geen goede voorlichting hebben ge
kregen onzerzijds. Voor velen is het reeds
te laat; zij zijn omgekomen "an ellende.
Help voor het te laat is. Maar op hun
visumaanvragen voor Nederland ontvan
gen zij het volgende bericht: Op uw ver
zoek om toelating in Nederland moest on
der de huidige omstandigheden na ernstige
overweging afwijzend worden beschikt".
A. P. T.—R.
Protest. Nu blijkens uw beschouwingen
in Haarlems Dagblad van 22 dezer ons ge
meentebestuur er mee accoord gaat, dat
aan de Kleverlaan een levensgevaarlijke
verkeerssituatie gaat ontstaan en ook
Bloemendaal zijn medewerking verleent,
vraag ik me af, of wij als burgers van
Haarlem hiertegen niet op de ene of an
dere manier kunnen protesteren, samen
met inwoners van Bloemendaal. Hoeveel
Haarlemmers gaan niet dagelijks naar
Bloemendaal en voor hoeveel Bloemen
dalers is Haarlem niet het doel van hun
tocht. Ik denk ook aan zoveel kinderen
uit de omgeving van Kleverpark en Delft
laan, die in Bloemendaal naar school gaan.
Maar hoe en waar moeten we protes
teren?
Intussen zie ik nog wel een uitweg. Het
zal natuurlijk geld kosten, maar dit be
drag zinkt in het niet bij de waarde van
verloren mensenlevens. En die komen er!
Misschien wel in de eerste week, dat de
randweg in gebruik wordt genomen. En
dan zal wel blijken, dat de zuinigheid de
wijsheid bedroog en komt het berouw te
laat. G. V.
Naschrift: Een actie-comité uit
de burgerij heeft in andere gevallen vaak
effect gehad. Doch de burgerij zou in der
gelijke gevallen toch in de eerste plaats
op haar eigen vertrouwensmannen, de ge-
gemeenteraadsleden, moeten kunnen reke
nen! (Red.).
Geen protest. Het lijkt mij overdreven
om zoveel ophef te maken van het levens
gevaarlijke kruispunt, dat de Haarlemse
verkeersdeskundigen ons cadeau geven aan
de kruising randwegKleverlaan. Want
als we zouden moeten klagen over de ver
gissingen, die in Haarlem in dat opzicht
al zijn gemaakt, zouden we dagwerk heb
ben. Deze week hoorde ik van mijn buur
man iets over een ongeluk in de Hout
straat met een bus, waarvan de remmen
weigerden. Er zijn geen doden gevallen,
las ik in de krant, maar als dat wel het
geval zou zijn geweest, zou het niemand
verwonderd hebben. Bussen in het winkel
centrum, stoepen met afgesleten randen,
smalle stoepen bovendien, en dan al het
zware en snelle verkeer dat er zelfs vijftig
kilometer mag rijden! Waar in Nederland
ziet men zoiets krankzinnigs?
En dan het kruispunt viaduct Schoter
singelBolwerk. Twee hele smalle sleu
ven voor het gemengde verkeer en in het
midden een brede strookwater! Nie
mand krijgt het idee om dit stukje water
te overkluizen en dit theoretisch heel
brede viaduct een brede rijbaan fe
geven, waar men ruimte heeft voor alle
soorten verkeer.
Zo kan men doorgaan. Het is een hope
loze zaak en ik zou zeggen: laat maar zit
ten. Ze leren het toch niet. J. K.
Naschrift: Wij zouden niet durven zeg
gen ,laat maar zitten". De hoop dat met
tertijd de harde les der ervaring de ogen
opent, moeten we blijven koesteren. Lang
zamerhand worden de mistoestanden in
Haarlem ook daarbuiten bekend en vooral
de organisaties van weggebruikers zullen
op den duur de toestand in grotere kring
bekend maken, zodat men eieren voor zijn
geld zal moeten kiezen, wil men niet door
gaan met een figuur te slaan. Wat andere
verkeersobstakels in Haarlem betreft is
het misschien dienstig te weten, dat ons
blad geruime tijd geleden een serie publi-
katies met foto's aan bepaalde ongelukkige
situaties heeft gewijd. Het commentaar
daarop van zekere plaatselijke overheids-
zijde was: „Truc-foto's!" Voila! - (Red.)
was een leuke meid. Ik zei, getrouwd zal zijn.
Ruim een jaar geleden is
de thans 17-jarige Jan van
Houten uit Heemstede begon
nen met het maken van een
film van het luchthavenbe
drijf Schiphol.
Een jaar lang reisde hij
wanneer zijn schoolwerk dat
maar even toeliet - hij zit
in de h.b.s.-afdeling van een
Haarlems lyceum naar
Schiphol en filmde wat maar
voor de lens van zijn acht
millimeter camera kwam. De
bedrijvigheid op de luchtha
ven, het grondpersoneel en
natuurlijk de vliegtuigen.
„Ik ben zelfs op het plat
form geweest om een DC-3
te filmen" vertelde Jan, toen
wij een gesprekje met hem
hadden over zijn film, die in
middels gereed is gekomen
en al eens is voorgedraaid
aan een groepje deskundigen
DP Schiphol. Men was enthou
siast over het filmpje en Jan
heeft een uitnodiging gekre
gen om, met zijn film, eens
naar het hoofdkantoor in
Den Haag te komen. „En na
tuurlijk doe ik dat".
Jan van Houten heeft al
tijd bijzonder veel belang
stelling voor het luchtvaart
wezen gehad. Voor zijn film
periode plakte hij al foto's
van allerlei vliegtuigen in al
bums en bij zijn F.M. radio
thuis luisterde hij naar de
gesprekken van de verkeers
toren met de piloten. Het lag
dus voor de hand dat hij, zo
dra hij met verdiend geld een
eenvoudige camera kon ko
pen, filmopnamen op Schip
hol zou gaan maken. En
langzamerhand ontstond er
een film. Telkens als de re
gisseur, scenarioschrijver en
cameraman Jan van Houten
het opgenomen stukje film
bekeek, vond hij er nog iets
aan ontbreken en toen er
eindelijk, volgens zijn me
ning, niets meer ontbrak, was
het filmpje plotseling een
film met zestig scènes gewor
den. Zelfs het geluid was niet
vergeten. Op een bandrecor
der heeft de filmende scho
lier allerlei geluiden van het'
luchthavenbedrijf opgenomen
en getracht deze opnamen
zoveel mogelijk synchroon
met de scènes in de film te
te laten verlopen. Bovendien
staat er op de geluidsband
een commentaar, gesproken
door de heer J. van Beyma
van de persdienst van de
K.L.M. De heer Van Beyma
heeft trouwens veel hulp
verleend aan de filmplannen
van Jan.
De vader van Jan van Hou-
heeft een wasserij en deze
ondergaat op het ogenblik
een vei-bouwing. En natuur
lijk u raadt het al filmt
Jan. Hij filmt de toestand
vóór de verbouwing, hij filmt
de verbouwing en straks de
toestand na de verbouwing
en dan is Heemstede een
„wasserijfilmpje" rijker. En
als Jan hiermee klaar is
„Dan ga ik gewoon door" zei
Jan.
Maar wie nu denkt dat Jan
van Houten een cineast zoals
Herman van der Horst wil
worden, die -heeft het mis.
Jan wil bij de publiciteits-
dienst van de K.L.M. gaan
werken en van dat plan
brengt niemand hem af.
Jan van Houten bij zijn projector.
De grootste weldoeners van
de mens zijn z'n ouders.
Maar.er zijn ook uitzon
deringen. Want er zijn kin
deren die hun ouders nooit
of slechts zeer kort gekend
hebben. Hun Thuis is vaak
een kindertehuis. Natuurlijk,
daar worden zij met liefde
en zorg omringd. Er wordt
van alles gedaan om hun het
gemis van het ouderlijk huis
zoveel mogelijk te vergoeden.
Maar toch
Enkele jonge Haarlemmers
hebben nu het plan opgevat
om eens iets extra's voor de
ze wees- en voogdijkinderen
te doen. Een grote feestdag
bijvoorbeeld met tal van at
tracties, spelletjes met prij
zen, lekkernijen, kortom een
hele dag van onbekommerd
plezier.
Dit feest voor rond 250 kin
deren tussen vier en veertien
jaar en afkomstig uit vier
kindertehuizen zal op woens
dag 16 november in gebouw
Cultura aan de Jansstraat in
Haarlem worden aangericht.
Er zullen wedstrijden wor
den gehouden in het zak-
lopen, koekhagpen e.d. Het
hoogtepunt van het festijn
zal ongetwijfeld het bezoek
van St. Nicolaas en Pieter
knecht zijn. Het actiecomité
kan dit kinderfeest uiteraard
niet alleen uit eigen midde
len bekostigen. Velen hebben
reeds het comité hun daad
werkelijke steun toegezegd,
nodig om deze feestdag wer
kelijk tot een klinkend suc
ces te maken.
In het comité van aanbe
veling hebben zitting geno
men: de heer B. N. Blans,
Aerdenhout; pater Huygens,
Haarlem; mr. F. van Meer
wijk, directeur Twentsche
Bank, Haarlem; de heer R. J.
P. Muller, arts te Heemstede;
ds. G. Toornvliet, Bloemen
daal; de heer M. A. de Vries
jr., accountant te Haarlem
en de heer W. van Willige,
directeur van V.V.V. „Haar
lems Bloei".
Bijdragen kunnen gestort
worden op rekening van de
Twentsche Bank te Haarlem,
gironummer 4000 onder ver
melding „Actiecomité Wees-
en Voogdijkinderen".
Op 30 september, 1 en 2 ok
tober houdt de amusements
vereniging T.O.V.O. in het
concertgebouw te Haarlem
een pasar alam, een bazaar
ten bate van de spijtoptanten.
Medewerking wordt onder
meer verleend door George
de Fretes en zijn Royal Ha
waiian Minstrels, de dans
groep „Ramayana" met Oos
terse dansen, „The Hot Jum
pers" en „The Real Room
Rockers". Elke dag is er ver
der gelegenheid tot dansen
.in de Tuinzaal. Deze pasar
alam is op vrijdag 30 sep
tember en zaterdag 1 oktober
geopend van 14 tot 24 uur en
op zondag 2 oktober van 14
tot 19 uur. De folder besluit
met de woorden: „di-ie dagen
lang lekker eten, snoepen (es
sjanghai), waarzeggen, schie
ten met buks en katapult,
muziek, dansen, rad van
avontuur enz. enz. en boven
dien alles in die gezellige
Oosterse sfeer."
Van 26 september tot en
met 1 oktober wordt, zoals
wij reeds meldden, in Haar
lem de reclasseringscollecte
gehouden. Nu is men op het
laatste ogenblik in moeilijk
heden geraakt omdat een
wijkhoofd van het plaatselijk
comité in Haarlem-Noord is
overleden. Degenen, die de
reclassering uit deze impas
se willen helpen kunnen zich
melden bij mevrouw W. A
D. Baart, Caninefatenstraat
36 in Haarlem-Noord. Ook
voor de andere wijken zijn
er nog collectanten nodig.
Aanmelding kan geschieden
bij het bureau van het U.V.V.
Grote Houtstraat 144 (Prove
niershuis), telef. 20405.
„Op de kermis heb ik d'r Het echtpaar Van der Werff-
voor 't eerst ontmoet. Het Wolterse, dat zaterdag 65 jaar
laten we samen een glaasje
bier drinken. Nou ze zei niet
nee en toen zijn we bij el
kaar gebleven. Vijfenzestig
jaar lang. Waar blijft de tijd,
hè? Maar altijd hebben we
't prima met elkaar kunnen
vinden. Ik ben nou eenmaal
niet chagrijnig van aard.
Neem dat van me aan: als je
gaat zitten kniesen word je
niet oud."
De heer Arie van der Werff,
88 jaar oud, praat opgewekt.
Zo graag zit hij op zijn praat
stoel, dat zijn vrouw, Hendri-
ka Wolterse, hem zo nu en
dan moet afremmen. „Hij is
altijd zo druk, maar chagrij
nig, nee, dat is-ie nooit ge
weest," vergoeilijkt ze. Even
als haar man is mevrouw
Van der Werff 88 jaar. Al.
veertig jaar wonen ze in het
zelfde bovenhuis.je in de Kor
te Lakenstraat 21rood in het
hartje van Haarlem. Van de
buitendeur is een erepoort-
gemaakt van dennegroen en
herfstasters, bekroond met
een schild waarop in gulden
letters „Hulde aan het
bruidspaar". Slingers van
kleurige papieren vlaggetjes
zijn boven de straat gespan
nen. „Dat hebben de buren
gedaan, omdat we vijfenzes
tig jaar getrouwd zijn", zegt
mevrouw Van der Werff.
„Het zijn drukke dagen voor
ons." De huwelijksdag is za
terdag 24 september.
De heer Van der Werff
haalt oude herinneringen op.
Van zijn zestiende tot zijn
zeventigste jaar is hij „in de
bouw" geweest, als metse
laar. „Ik heb overal gezeten,
maar 't meest toch in Haar
lem.
Voor een lolletje was ik al
tijd te vinden. Maar in een
café zat. ik nooit. Een glaasje
thuis vind ik net zo lekker.
In 'n café kletsen ze over al
les en iedereen en daar hou
ik niet van. Ik kom van m'n
vroegere maats nooit iemand
tegen, ze zijn allemaal dood.
Maar vroeg of laat gaan we
allemaal".
Voordat de heer en me
vrouw Van der Werff in
Haarlem kwamen wonen,
woonden ze in Heemstede,
aan de Middenweg. „Zo'n
vijftig, zestig jaar geleden
moest een arbeider dag en
nacht werken om het brood
voor zijn gezin te verdienen.
Negen harde guldens in de
week bracht ik thuis en daar
moesten twee groten en vijf
kinderen van rond komen.
De arbeiders hebben 't nu
wel een beetje beter, dacht
ik", meent de heer Van dei-
Werf f.
Van de vijf kinderen zijn
er nog twee in leven. „Met
veel wikken en wegen en
zuinigheid kunnen we 't met
ons Drees-pensioentje wel
redden", merkt mevrouw
Van der Werff op. Ze komt,
doordat ze wat moeilijk loopt,
weinig meer op straat. Het
huishouden en de verzorging
van de twee honden doet ze
echter nog helemaal zelf. De
oude baas loopt nog graag
elke dag een straatje om.
Iedereen in de buurt kent
Opa Van der Werff. Het hu
welijksfeest van het echtpaar
is dan ook een beetje het
feest van de buurt. Dat zal
zaterdag tot uiting komen als
's avonds om half negen het
muziekkorps Kunstkring-
Apollo het bejaarde bruids
paar in de vlaggende en fees
telijk versierde Korte Laken
straat een serenade zal bren
gen.
Enige tijd geleden kreeg een inwoner uit de Zaanstreek van
de politie een bon omdat hij op een paar honderd meter voor
enkele agenten, die de snelheid van de automobilisten stonden
te controleren, een aantal kinderen plaatste, die de aan
komende hardrijders op het komende gevaar opmerkzaam
maakten. In Hoofddorp heeft men de zaken heel wat anders
aangepakt. Enkele meters voorbij de borden, die duidelijk
aangeven, dat men op de Kruisweg slechts maximum vijftig
kilometer per uur mag rijden, heeft de gemeente zelf witte
borden geplaatst met het opschrift: „Let op. Snelheids
controle". Een vriendelijke geste, die door een groot aantal
automobilisten bijzonder op pr{is wordt gesteld. Zij ver
minderen namelijk onmiddellijk vaart en rijden met een
braaf gezicht en met een matige snelheid langs de met Gatso-
meter uitgeruste, controlerende agenten. Er zijn echter
haastige rijders, die ook deze extra-waarschuiving nog in de
wind slaan en zij gaan zoals we konden constateren
onherroepelijk op de bon. Terecht, dunkt ons. Terecht, zeggen
ook de agenten die soms handenvol werk hebben om de wel
uitermate hardleerse chauffeurs op te schrijven.
Het trommelkorps van de bruiken. Vakkennis is niet
speeltuinvereniging „Welte- vereist, de liefhebbers van
vreden" in Haarlem-Noord een flinke roffel krijgen een
heeft de beschikking gekre- gedegen opleiding. Aanmel-
gen over acht hoorns. Be- den bij de secretaris de heer
halve blazers kan het korps L. Mulder, Pontianakstraat
ook nog enkele tamboers ge- 28.
