Horen en zien
ZWITSAL
Bittere rijst is verleden tijd
De Schaduw speelt verstoppertje
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
Televisiebesluit 1956
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
H.D.Z. VERLOVINGSRINGEN
Hit &p bprÏFbpn tijb
17
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
Fladderen in een kooi
De radio geeft zaterdag
7 elevisieprogramma
Examens
Voor het eerst Estafette
Moderne Nederlandse
composities
Cor Steyn met
nieuw ensemble
Prijswinnaars
HORLOGERIE „SUISSE"
Kerkelijk Nieuws
200 jaar
geleden
VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1960
49. Panda en Palmer stonden heel onge
makkelijk op de trede van de hossende
woonwagen, maar toch waren zij beter af
dan Joris, die zich in het zweet moest
rennen, om de wagen van de goochelaar
niet uit het oog te verliezen. Hij kon het
nog net bijbenen, want Balony reed m.et
een kalm gangetje, onbewust van het feit,
dat er op zijn hoed werd. gejongd. En wel
dra kivam er nog een jager bij.Langs
de weg zwierf een zwerver, zoals zwervers
plegen te doen. Het was Boko, de vage
bond, die nog zo kort geleden de miljoe
nenhoed had gevonden, om hem dadelijk
weer kwijt te raken. Hij ivas hier nog
steeds treurig over gestemd. „Het was
een echt geluksdoppie"' mompelde hij,
„ik hoefde het maar even in mijn hand
te houden en de aalmoezen vielen er in.
Wat een pech, dat ik 'm nou weer kwijt
ben. Het leven is wel hard voor zwervers,
het zit ons nooit mee. Alles wordt ons
afgenomen, wij kunnen langs de wegen
zwerven, terwijl anderen in auto's rijden."
En nijdig ging hij opzij voor de wagen
van Balony, die loeterend voorbij kwam.
„Rustig aan, mooie meneer!" snauwde
hij, „ik.Boko stokte en staarde met
grote ogen naar de hoed, die de auto
bestuurder op had. „Mijn geluksdoppie!"
riep hij uit, „Hoe komt die vent daar aan!
Hela! Stop eens even!" Maar de wagen
was al voorbij en nu zag Boko Palmer en
Panda achterop de woonwagen staan. „En
daar heb je die twee, die me mijn doppie
hebben afgepakt!" gromde hüj, „maar nu
laat ik ze niet meer los! Wacht maar!"
En met luid geklepper van losse zolen
zette hij de achtervolging in.
Dat t.v. toneel niet hetzelfde is als to
neel werd donderdagavond opnieuw be
wezen met de vertoning van Jean
Anouihl's „Leocadia". Merkwaardig dat
juist zo'n bekwaam regisseur als Willy
van Hemert zo de eigen aard van het door
hem verkozen medium kan verloochenen.
Tot aan de verschijning van de prins in
Anouihls hachelijk verdichtsel was de t.v.-
presentatie een ongelukkige reproduktie
van een toneelvoorstelling. Er zat een vo
gel, die moest vliegen, in een kooi.
Anouihls tekst is bestemd voor de ruimte,
waarin zij opbloeit. Ze is bestemd voor
de sfeer, ze is irreële poëzie met veel fan
tasieën en beeldspraak en mijnentwegen
allegorie. De personen, die de tekst uit
spreken, bouwen er een illusie mee op,
welke niet voor huiselijk gebruik bestemd
is, omdat ze daar niet gedijt. We zetten
toch ook geen rozenperk in de huiskamer.
Daarom hoorde ze ook niet op het beeld
scherm te komen. Pas met de opkomst van
de prins komt de realiteit de illusie door
breken en dan hebben de gebeurtenissen
op het beeldscherm zin. Maar ze zijn al
half vermoord door wat er aan vooraf
ging. Daarom is zo'n vertoning op het
beeldscherm eigenlijk een halsmisdaad.
Dat betekende derhalve, dat t.v. toneel
een directe, op reële aanschouwelijkheid
steunende tekst vraagt, die zich op actie
concentreert en zich niet in welke poëti
sche wijdlopigheid dan ook verliest. In dat
laatste geval, in het geval van „Leocadia",
fladdert zo'n spel tegen de tralies van het
kijkkastje en wordt onze verbeelding
verondersteld aan te vullen wat ze niet
mag, omdat wij niet buiten de kijkkast
kunnen zien. Van Hemert beging die ver
gissing niet ongestraft. Veel van ons ge
noegen heeft hij ons ontnomen, tot welke
acteerprèstaties Mary Dresselhuys. Ben
Groenier en Jacques Snoek in de orde van
het toneel dan ook kwamen. Gelukkig dat
Ellen van Hemert en Ramses Shaffy in de
orde van het t.v.-toneel nog een sterk slot
aan de vertoning breiden, waardoor wij
enigermate schadeloos werden gesteld voor
het onbegrijpelijke gebrek aan inzicht.
Vreemd, dat zoiets toch nog voorkomt.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.
12.00 Middagklok - noodklok. 12 03 Lichte muziek.
12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Gram. 12.50
Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Lichte
muz. 13.50 Voor de jeugd. 14.00 Amateursprogr.
1-1.20 Kunstkroniek. 14.50 Gram. 15.10 Franse les.
15.30 Voor de jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30
Instrum. octet. 16.50 Sportpraatje. 17.00 Voor de
jeugd. 18.00 Lichte muz. 18.15 Journ. weekoverz.
13.25 Lichte muziek. 18.45 Vragenbeantw. 19.00
Nieuws. 19.10 Actual. 19.25 Memojandum. 19.30
Amateursprogr. 19.50 Lichtbaken, lezing. 20.00
Gram. 21.00 Gram. 21.00 Gevar. progr. 22.25 Boek-
bespr. 22.30 Nieuws. 22.40 Gewijde muziek. 22.45
Samenspraak der herders, lezing 23.05 Muzikale
lezing. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20- VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin, le
zing. 9.00 Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Samen thuis, gesprek. 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 Gevar. progr. 11.35 Cello en
piano. 12.00 Lichte muziek. 12.30 Land- en tuinb.-
inedcd. 12.33 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram.
1-1.15 Streekuitz. 14.40 Amateursork.. 15.05 Vragen
beantw. 15.20 Radio-filharm.ork. 16.05 Boekbespr.
16.25 Gram. 16.35 25 jaar Nationale Reclassering,
toespr. 16.40 Hammondorgelspel. 17.00 Jazzmuz.
11.30 Weekjournaal. 18.00 Nieuws en comm. 18.20
Operafragm. 19.00 Kunstact. VPRO: 19.30 Passe
partout, lezing. 19.40 Christus, zijn leerlingen en
de mensen, lezing. 19.55 Deze week, lezing. VARA:
20.00 Nieuws. 20,05 Vol verwachting klopt ons
hart, praatje. 20.10 Metropole-ork. 20.45 Voordr.
21.05 Lichte muz. 21.25 Soc. comm. 21.40 Lichte
muz. 22.05 Sportuitz. 22.30 Nieuws. 22.40 Gevar.
muziek. 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.42 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Muzikale
kaleidoscoop. 14.30 Lichte muz. 15.00 Gram. 15.30
Ork.conc. 16.15 Gram. 16.45 Lichte muziek. 17.00
Nieuws. 17.10 Dagklapper en lit. kal. 17.20 Litur
gische gezangen. 17.30 Lichte muz. 17.45 Engelse
les. 18.00 Festival van Vlaanderen: Orgelconcert.
18.20 Vlaamse muz. 18.30 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Gevarieerd progr. 22.15
Amus.muz. 23.00 Nieuws. 23.05 Gram. 24.00 Einde.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverz. KRO: 20.30 Documentair
progr. 21.05 Report. 21.20 Film. 21.45 Sportprogr.
22.05 Epiloog.
VOOR ZATERDAG
AVRO: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 20.00 Jpur-
naal en weeroverzicht. AVRO: 20.20 Tegen wind
molens. TV-spel. 21.00 Televizier. 21.10 Amus.-
progr. 21.30—22.20 Interview met bekende Neder
landse artist.
Amsterdam. Gem. Univ Bevorderd tot arts:
J. H. Bongers, Haarlem.
Lelden. Geslaagd voor het doctoraalexamen
Nederlands recht: mej. H. C. J. Laeyendecker.
Heemstede.
Het televisiebesluit 1956 is op een aantal
punten gewijzigd, zodat uitzendingen van
kerkgenootschappen voortaan evenals
dit in de praktijk reeds bij de radio het
geval is ook bij de televisie een rui
mer karakter kunnen dragen. Zij behoeven
niet beperkt te blijven tot „kerkdiensten".
Deze term is vervangen door „kerkelijke
uitzendingen". Hiermede heeft de' regering
de juistheid erkend van het van kerkelijke
zijde geuite verlangen, dat kerkgenoot
schappen de vrijheid wordt gelaten zelf
het karakter van haar uitzendingen te be
palen.
Bovendien is thans de mogelijkheid ge
schapen nadere regelen omtrent de rechts
positie van de voorzitter van de Neder
landse Televisie Stichting vast te stellen.
Hierdoor is een gebleken lacune in het
televisiebesluit opgevuld. Tenslotte is de
bevoegdheid tot vernietiging van bestuurs
besluiten van de Nederlandse Televisie
Stichting, die in strijd zijn met de wet,
het televisiebesluit 1956, de statuten van
de N.T.S. of met het algemeen belang, die
tot nu toe berustte bij de minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
thans voorbehouden aan de Kroon. De mi
nister van O.K. en W. heeft het recht ge
kregen bestuursbesluiten te schorsen.
„Estafette" is een nieuw programma
van de VARA, dat op de maandagavon
den om de veertien dagen zal worden uit
gezonden en dat door Bob Spaak en Aad
Bos zal worden samengesteld. Voor de eer
ste maal zal dit programma te beluiste
ren zijn op maandagavond 3 oktober. De
medewerkenden zijn Ger van Leeuwens
Victorians, Jean Dulieu, wiens Paulus de
boskabouter zich dan tot de volwassenen
zal richten, Ernst van Altena, die Neder
landse en in het Nederlands vertaalde
chansons zal presenteren, Jetty Pearl en
Ronnie Potsdammer, die deze chansons
zullen zingen, de taalkundige J. A. Meijers,
die het geheim achter de woorden zal ont
sluieren, Ary van Nierop, die het spel
Twintig bij Twintig zal leiden en Otto
Sterman met muzikale indrukken uit de
West. Er zullen verder nog andere rubrie
ken in dit programma van twee uur vol
wisselpunten worden opgenomen.
Advertentie
Talm niet langer, grijp dadelijk
in! Bestrijd kinderhoest met
KINDER HONING SIROOP^
149150. Zo ging de reis verder. De woonplaats van de vriendelijke en gastvrije
Poetels hadden ze achter zich gelaten, en rustig dreven ze weer verder op de stroom
van de beek. Welke ontmoetingen zouden ze misschien verder nog hebben?
Linnie had de kokerij op zich genomen. Zij was in het keukentje te vinden, waar ze
met potjes en pannetjes bezig was en het eten voor ons drietal kookte.
En dat ging haar heus goed af, hoor. Ze wist best een lekker maaltje klaar te maken!
En als ze dat naar binnen bracht, zaten Koen en Pobbel al klaar met mes en vork
Een brede rij vrouwen beweegt zich lirailleursgewijze door het veld. Er hangt
geen wolkje aan de hemel en de zon heeft dus vrij spel. Toch hebben de vrouwen
stevige hoofddoeken om. en verscheidene dragen zelfs een wollen gebreide omslag
doek. „Wat goed is tegen de kou, is ook goed tegen de warmte", zegt een van hen.
Een paar mannen staan op regelmatige afstanden van elkaar achter hen en doen
niet veel anders dan toekijken. Het lijkt een soort slavenarbeid, want de vrouwen
doen nog wel iets anders dan zich langzaam tussen hoge halmen voortbewegen:
zij hanteren vaardig de sikkel en leggen de bosjes halmen, die zij hebben afge
sneden telkens netjes achter zich neer. Ik heb dit tafereel meer gezien, in een
destijds befaamde Italiaanse film. Daarvan is mij bijgebleven hoe onbarmhartig
zwaar het leven van deze vrouwen is en hoe slecht de condities zijn waaronder zij
hun arbeid moeten verrichten. U hebt het misschien al begrepen het was de
film Bittere Rijst. En deze vrouwen, die ik ten zuiden van Setubal bezig zie, halen
de rijstoogst van Portugal binnen.
In het schaftuurtje zit de hele troep
verspreid onder de olijfbomen van een
aangrenzende plantage. Er branden
vuurtjes, waarop het meegebrachte
voedsel wordt opgewarmd en uit ver
scheidene potten en potjes stijgen wel
dadige geuren op. Ik kan nu de arbeid
sters beter bekijken; zij variëren in
leeftijd van achttien tot in de zestig,
zou ik zeggen. Er wordt veel en uitbun
dig gelachen is het 't lachen van de
bevrijdende rust? Zijn slaven zich hun
vernederende positie niet bewust?
„In het seizoen komen ze uit alle
delen van het land naar het zuiden",
licht een van de opzichters mij in. „Het
is geen werk voor salondames, dat ziet
u zelf wel, maar toch komen we nooit
vrijwillige krachten tekort. Het werk
wordt best betaald en daarvoor hebben
ze graag stijve spieren over".
In mijn onwetendheid heb ik natuur
lijk weer de fout gmaakt mensen en
toestanden te beklagen, omdat ik te
weinig begrip heb voor een heel andere
levensaard. Ik ben alleen maar afge
gaan op de voor ons toch wel vreemde
situatie: de urenlang zwoegende vrou
wen, opgejaagd door enkele zwijgende
mannen. Nog afgezien ervan, dat de
positie van de vrouw in zuidelijke lan
den hemelsbreed verschilt van die bij
ons, is er in feite geen bijzondere reden
een diep medelijden te laten uitgaan
naar deze arbeidsters onder de gloeien
de zon. Het extra loon voor een korte,
maar intensieve oogstperiode zal hen
gemakkelijker de winter door helpen.
Zij zullen misschien eens aan enige
(lang gewenste) luxe kunnen denken.
„Wat er nu is gemaaid", beantwoordt
de man mijn vraag, „blijft een dag of
twee liggen om flink te drogen. Daarna
wordt de rijst gedorst en dan volgen er
natuurlijk nog wel andere bewerkingen,
zoals het pellen".
Een vorige keer heb ik u al eens mo
gen vertellen hoe verbaasd ik was over
de uitgestrektheid van de sawah's ten
zuiden van Valencia. De Portugese
rijstvelden zijn minder uitgestrekt,
maar zij leveren toch voldoende voor
de eigen behoefte en die is niet ge
ring. Rijst is een van de zegeningen, die
Zuid-Europa dankt aan de Arabieren.
Tussen dg zes- er. zevenhonderd jaar
geleden voerden zij deze graansoort in
en de cultuur heeft zich geleidelijk tot
zeer belangrijk ontwikkeld.
Als ik er nu even tussendoor een
flinke sprong mag maken, van West-
Portugal naar Oost-Spanje, dan kan ik
u misschien ook in verbazing brengen
door enige indrukwekkende cijfers.
Spanje staat nog maar op de tweede
plaats van de rijstproducerende landen,
Italië is onbetwist nummer één. Een
oppervlakte van acht miljoen hectaren
mag er echter dunkt me wel zijn. Ruim
de helft van de jaarlijkse oogst (die
zo'n vierhonderdduizend ton bedraagt)
komt uit het gebied van Valencia, maai
de velden in de omgeving van de Gua
dalquivir vormen een tweede belang
rijk centrum. Zelfs zo noordelijk als
Gerona en Lerida wordt rijst verbouwd
en de resultaten zijn er zo goed, dat het
areaal voortdurend wordt vergroot. En
tenslotte zijn er dan nog de (zeker in
eigen land) beroemde geïrrigeerde vel
den van de Segura in de provincie
Murcia, die de beste kwaliteiten op
leveren, de zogenaamde Calasparra.
Het overgrote deel van de vierhon
derdduizend ton komt in Spaanse ma
gen terecht. Hoeveel er alleen al ge
bruikt wordt vcGf de kostelijke Valen-
ciaanse paella kan ik u tot mijn spijt
niet zeggen, het moet ontzaglijk veel
zijn. Spanjaarden kunnen ongelooflijke
hoeveelheden paella (samengesteld uit
rijst, kippe- en varkensvlees, allerlei
kruiden en tal van schelpdiertjes) naar
binnen werken en de menigvuldige
proeven, die ik ermee heb genomen,
hebben mij tot een aanbidder voor het
leven gemaakt.
Rijst mag dus (in beide landen) als
een bron van welvaart van belang wor
den beschouwd en nu ik dit eenmaal
weet, bekijk ik de onder de olijfbomen
rustende vrouwen met geheel andere
ogen. Er zijn er bij met diepe groeven
in het verweerd gezicht, maar de ogen
twinkelen even opgewekt als die van
de jonge meisjes. Niets wijst erop, dat
zij op onmenselijke manier worden af
gebeuld. Zij zijn in het algemeen beste
vrienden met de opzichters, die hun
potje op hetzelfde vuurtje warmen en
even goedgeluimd lachen als de ar
beidsters. Onder de jonge meisjes ont
dek ik verscheidene schoonheden; zij
zouden in een film over de Portugese
rijst geen slecht figuur slaan. Zij zijn
ook veel beter verzorgd dan ik aan
vankelijk aannam hun werkkleren
mogen dan geen couturecreaties zijn,
maar sommige omslagdoeken zijn ju
weeltjes van volkskunst en de gezichten
zijn ook zonder overdadige cosmetica
mooi.
Wanneer ik tegen de avond, tiental
len kilometers van deze plaats, de groe
pen oogstw^rkers en -werksters huis
waarts zie keren, sloffen zij bepaald
niet als afgeploeterde slaven. Het ge
zeefde zonlicht tussen de takken en bla
deren van kurkeiken door beschijnt een
onbezorgd zingende troep mensen, blij
dat het er voor deze dag opzit, maar
vervuld van tevredenheid over een
goed verrichte taak.
(Nadruk verboden)
Voor de internationale muziekweek 1960
van de Stichting Gaudeamus hebben diver
se componisten destijds werken ingestuurd,
waarvan een jury er een aantal heeft uit
verkoren voor uitvoering. Zo is een ka
mermuziekconcert gegeven, waarin twee
moderne Nederlandse composities zijn uit
gevoerd: het van 1960 daterende Trio voor
hobo, klarinet en fagot van Jo van den
Booren en een van 1959 daterend Septet
van Robert du Bois. Ten behoeve van de
VARA is van dit concert een opname ge
maakt, die in een uitzending in een ge
zamenlijk programma, verzorgd door de
ze omroepvereniging, zal worden uitgezon
den op maandagmiddag 3 oktober. In het
Trio van Jo van den Booren hoort men
dan de hoboïst Sam Zilverberg, de klari
nettist Jos D'Hondt en de fagottist Anton
Doomernik; in het Septet van Robert du
Bois de fluitist Adriaan Bonsel, de hobo-
ist Sam Zilverberg, de klarinettist jos D'
Hondt, de fagottist Anton Doomernik, de
pianist Herman Kruyt, de altviolist Harry
Wèsseïïrig en de cellist Wil Slrieder.
De VARA heeft een nieuw ensemble ge
vormd, VARA's Salonorkest, onder leiding
van Cor Steijn. dat geregeld in uitzendin
gen van deze omroepvereniging op de vrij
dagen in de vooravond te beluisteren zal
zijn. Het zal hoofdzakelijk Nederlands re
pertoire uitvoeren, amusementsmuziek van
het betere genre. Op vrijdag 7 oktober in
de vooravond zal men het voor het eerst
kunnen horen. Dan zingt Hansje Toussaint
bij het nieuwe orkest.
Ter gelegenheid van haar 35-jarig be
staan heeft de VARA een prijsvraag voor
korte jeugdluisterspelen uitgeschreven. Er
zijn verscheidene tientallen werken onder
motto ingestuurd. Een jury, gevormd door
Annie M. G. Schmidt, Cor Bruyn en Joop
Söhne heeft daaruit haar keuze bepaald.
De eerste prijs verwierf N. Meijer uit
Eindhoven met het luisterspel „Keizer
Constantijn en zijn buikorgeltje", welk
werk in de feestweek van de VARA, op
woensdagmiddag 2 november, zal worden
uitgezonden. De tweede prijs was voor
G. H. Peeters uit Roelofarendsveen. die
„Paultje en de boekenwurm" inzond en de
derde voor Bart Elsman uit Overveen,
voor „Koning Kubus en de Ping-Ping".
ROMAN VAN ALAIN PACE
Vertaling uit het Frans
door Margof Bakker
Advertentie
Alle maten en modellen direct
leverbaar.
Voor de grootste sortering
Barteljorisstr. 1 - Haarlem - Tel. 13131
13)
„Goedemiddag, Sir Archibald. Nee, nee, draait u zich
niet om, dat zou ongezond voor u kunnen worden."
Met schorre stem zei Halliday: „De afspraak was om
vijf uur."
„Ik ben van gedachten veranderd, zoals u ziet. Ik heb
een verlegen aard en ik spreek liever onder vier ogen.
Ik heb me namelijk laten vertellen, dat Scotland Yard
op uw speciale uitnodiging voornemens is hier eveneens
te verschijnen."
„Wat.hoe weet u dat!" brieste Sir Archibald.
„Ach, dat is mijn zaak. Overigens moet ik u er op
wijzen, dat ik niet vanwege de politie vroeger ben ge
komen dan was afgesproken. In wezen sla ik de poli
tie niet hoog aan. Het spijt me, Sir Archibald, maar ik
had eerlijk gezegd totaal geen vertrouwen in uzelf".
Het bleef een ogenblik stil, toen zei de Schaduw:
„Niet zoveel als een zekere Tom Hawkins, bijvooi--
beeld."
Halliday huiverde bij het horen van die naam. Hij
stak zijn hand in de zak.
„Kom, kom, Sir Archibald, geen onbeheerste gebaren.
Laten wij dit gesprek in alle vriendschap voeren".
„Wat verlangt u van mij"?
„Een kleine ruil."
„Wat?"
„Wij ruilen het ene document tegen het andere".
Halliday kon de verleiding nauwelijks weerstaan ach
terom te kijken. Hij begreep evenwel dat dit gevaarlijk
zou zijn. De tegenstander was heel wat sterker dan hij
had aangenomen. Hij had niet met een banale afperser
te maken.
„Ziet u, Sir Archibald, ik houd niet van koelbloedige
moorden, zelfs niet al is het slachtoffer dan maar een
sujet als wijlen Tom Hawkins. Daarbij komt, dat ik
onze vriend Tom heel wat minder misdadig achtte dan
uzelf."
„Geen woord meer," zei Halliday. „Hoeveel?"
De Schaduw zuchtte hoorbaar.
„Eindelijk een positieve vraag. Wat denkt u van een
bedrag van tienduizend pond?"
Halliday sprong op.
„Bent u krankzinnig?"
„Voor een liefdadig doel, Sir Archibald. Het hele be
drag is voor een liefdadig doel bestemd," lichtte de
Schaduw met deugdzame stem toe.
„Ik weiger."
„Wat zouden de leden van de Labourpartij denken
als zij bijzonderheden vernamen omtrent uw zoon, Sir
Archibald? Ik bedoel uw zoon, die op het ogenblik als
arbeider in een fabriek van Kendal staat?"
Halliday voelde zijn handen klam worden. Het drong
tot hem door, dat hij tegenover deze aanvaller geen
kans had. Hij moest tijd zien te winnen en een gunstig
ogenblik afwachten.
Hij had tenslotte twee geladen revolvers in zijn zak
ken.
„Tienduizend pond is te veel."
„Een bedrag is nooit te groot als het om een moord
gaat," deelde de avonturier mee. „Mijn moreel dwingt
mij
„Moreel gevoel!" hoonde Halliday. Weet u eigenlijk
wel wat dat woord betekent?"
De Schaduw zuchtte.
„Zeker. Iets dat zelden voorkomt. Daarom moet er
zoveel voor betaald worden. Deze onschatbare les gaat
u maar tienduizend pond kosten."
In vroeger jaren had hij regelmatig aan schietoefe
ningen gedaan en als de gelegenheid zich voordeed zou
hij beslist niet aarzelen de trekker nog eens over te
halen om in vorm te blijven. Naar de klank te oordelen
schatte hij dat de stem van de Schaduw van de tussen
deur naar de salon kwam.
Doodbedaard stak hij zijn hand in zijn zak.
„Nee, Sir Archibald," zei de spottende stem van de
Schaduw, „uw chequeboek ligt in de bovenste bureau
lade rechts en uw vulpen ligt voor u."
Halliday gromde woedend. Nijdig trok hij de boven
ste bureaula open, terwijl hij met spijt bedacht dat
hij een van de revolvers bij het chèqueboek had moe
ten leggen.
„Schrijf op," dicteerde de indringer. „Tienduizend
pond ten bate van de Weesinrichting St. Paul. Nu uw
handtekening.voortreffelijk."
Halliday had zonder een spier te vertrekken de
cheque uitgeschreven. De Schaduw vertelde hem nog:
„Dit bedrag komt werkelijk aan het weeshuis ten goe
de. Ik persoonlijk zal genoegen nemen met een paar
van uw ivoren figuurtjes. U hebt een schitterende col
lectie."
„Schurk!" zei Halliday met onduidelijke stem. „Ik
verbied u iets aan te raken van wat hier aanwezig is."
Achter hem grinnikte de Schaduw.
„Waar zou het element van straf blijven, als er van
uzelf geen enkel offer werd gevraagd? U bent wel zo
rijk, dat een bedrag van tienduizend pond op uw leef
tijd geen werkelijk verlies betekent. Maar aan die ivo
ren dingetjes bent u gehecht."
De Schaduw kon duidelijk zien dat Halliday rood werd
tot in zijn nek. Hij kon zijn woede slecht beheersen.
De Schaduw sloeg de rand van zijn grijze handschoen
terug en keek op zijn horloge. Het was bijna vijf uur.
„Opstaan, Sir Archibald," zei hij opgewekt. „U loopt
naar het raam zonder om te kijken en u wijdt uw
aandacht geheel aan wat er zich op straat afspeelt.
U doet er goed aan deze raad op te volgen."
Halliday schikte zich in het onvermijdelijke en stond
moeizaam op. Hij liep naar het raam zonder-aandacht
te schenken aan wat er zich achter hem afspeelde.
De Schaduw liep hoorbaar naar het bureau, bekeek
de chèque en knikte goedkeurend.
Hij trok een papier uit zijn zak en stak het in brand.
„En wanneer krijg ik mijn document?" vroeg Halli
day.
„Dat verbrandt op dit ogenblik in uw asbak," zei de
Schaduw.
Onverwacht drukte Halliday zijn elleboog door een
van de grote ruiten in zijn raam. De Schaduw maakte
een ontgoocheld gebaar en trok zich snel in de be
schutting van een omvangrijke boekenkast terug.
„Betreurenswaardige handelwijze," merkte hij be
daard op, „dat kost u nog eens enkele ivoren figuurtjes."
Er floot een kogel, die een stuk uit de boekenkast
wegschoot.
„Iets anders, Sir Archibald," merkte de indringer op,
„dat papier dat ik verbrand heb was het echte niet.
Hebt u mij voor zo dwaas gehouden?"
Hij kon dc gejaagde ademhaling van Halliday duide
lijk horen. Op straat loeiden sirenes. Hij hoorde poli-
tiefluitjes. De avonturier greep een zware stoel. Die
slingerde hij naar het bureau, juist terwijl Sir Archi
bald in zijn richting sprong.
De Schaduw nam een duik naar de benen van zijn
aanvaller. De kogels suisden langs zijn hoofd. Er ont
stond een korte worsteling, waarin hij Halliday ont
wapende.
Zijn vuist, schoot vligegensvlug uit en Sir Archibald
had de gewaarwording dat hij in volle vaart met zijn
hoofd tegen een muur was gebotst. Hij raakte verdoofd
en wankelde en daardoor zag hij de tweede klap riet
aankomen, die hem voorgoed buiten westen bracht.
De Schaduw boog zich over hem heen.
„Mijn dank, Sir Archibald, ik houd van onvoorziene
gebeurtenissen."
Hij verdween in de salon.
Op het horen van de eerste schoten was Drayton uit
zijn wasserij-auto gesprongen, terwijl in de wagen een
radio de opdracht uitzond het kordon om het huis te
sluiten. Binnen drie tellen waren alle omliggende stra
ten hermetisch afgesloten. Vrijwel gelijktijdig ronkte de
helikopter vlak boven de daken langs, alsof er in dit
opzicht geen voorschriften bestonden.
De Schaduw leek geen kans op ontsnappen te hebben.
Voor het raam stond Sir Archibald woedend te tieren.
Plotseling verdween hij evenwel en daarna gaf Dray
ton zijn mannen opdracht het pand binnen te dringen.
Die mannen hadden zich op de meest zonderlinge
manieren verdekt opgesteld. Een blinde smeet zijn witte
stok en zijn sjofele cape van zich af. Twee brieven
bestellers zetten het op een rennen en hadden op onver
klaarbare wijze opeens een gummistok in de hand. An
deren schoten uit bestelwagens te voorschijn. Een
kwam zelfs uit een ambulance. Zij ontdeden zich snel
van hun jasjes en renden mee.
Achter het huis van Sir Archibald lag een niet al te
grote tuin, geheel dgor muren ingesloten.
(Wordt vervolgd)
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Schiedam (wijkgemeente 6)
S. Dotinga te Deventer; te Aalsum-Wetzens
H. C. van Itterzon te Anjum. Aangenomen
naar Ten Boer (mede voor het studenten
pastoraat te Groningen) dr. O. J. de Jong
de Niewolda (Gron.); naar de Centrale
Mijnstreek (wijkgemeenten Waubach,
Nieuwenhagen en Schaesberg) (toez.) D.
Schneider te Biezelinge. Benoemd tot le
raar in de cultuurgeschiedenis van het
Christendom bij het M.O. te Gouda ds. M.
J. Top, predikant van het Nederlands sana
torium te Davos.
Geref. Kerken
Beroepen te Geesteren-Gelselaar J. Bo
venberg, kand. te Schiedam; te Voorthui
zen (vac. C. Ch. Griffioen) P. Melse te Zon-
nemaire (Z.)te Wons C. H. Koetsier, kand.
te Amsterdam. Benoemd tot hulpprediker
voor het verstrooidenwerk in Noord-Zwit
serland K. Kuiper, kand. Je Daarle (O.).
Geref. Kerken (Vrijgemaakt)
Beroepen te Bunschoten-Spakenburg
(vac. J. Rijneveld) J. Kok te Enschede-Zuid.
Aangenomen naar Amersfoort (vac. E. T.
van der Born) K. Deddens te Leerdam.
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Werkendam J. C. van Ra-
venswaaij te Scheveningen.
Advertentie
UW HUID WORDT WEER
GEZOND EN MOOI MET
k'MJ-i-d-e-n - cosmetica
Zend ons deze advertentie r.A'v
als brief 12 ets. aan post- j.T/
zegels voor antwoord
en U ontvangt gratis
een interessante
INK A-brochure en
een lijst metverkoop-
adressen.
©t*
Oprechte Dingsdagse Haerlemse Courant
den 7 October 1760
CLEVE den 4 October. Toen de Franse
Commandant alhier van de
secure Tyding van den aan-
march der Geallieerden
herwaarts kondschap had
gekregen deed hy den Ma
gistraat op het Hof komen
en in eene Kamer brengen
waaronder eenige Tonnen
Buskruyt geplaatst waren; met bedreyging,
dat indien de Hannoveraanen het Hof be
stormden, het brandend Lond in het Bus
kruyt te zullen steken.
Woensdag avond om 9 uuren verschee-
nen de Geallieerden voor de Poort; eysch-
ten Stad en Hof op, en het guarnisoen tot
Krygsgevangenen, hetwelk afgeslagen
wierd, pretendeerende eenen vryen Af
tocht; terstoqd wierd de Poort met Bylen
opengehakt en met schieten begonnen,
waardoor één Fransman gedood en 4 ge-
quetst wierden.
