Kennemergaarde zou een van grootste rijscholen kunnen zijn de st Italiaans „overspel-artikel" is in conflict met de grondwet Mannen vrezen de „wetten voor engelen" van Gonella m 'J Wijl BENEGAS BUTAAN Rockefeller-stichting doet schenkingen Rechts krijgt absolute voorrang in België Hammarskjoeld- bibliotheek 21 Dat meent de beheerder, oud-huzaar Leo er WOENSDAG 29 NOVEMBER 1961 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Vermeldt bij uw storting HAARLEMMERS HELPEN HAARLEMMERS GIRO 27 31 07 ten name van ons blad 4' H Gezin staatsbelang Uitzondering op de regel maakt alleen de tram SPINWIEL VIEUX VRIJM0ED Voor RADIO en T.V. JAN VAN ZUTPHEN i „Het zou hier een van de grootste rij- centra in ons land kunnen worden," zegt oud-huzaar Leo Wij- Ier over de rijschool Kennemergaarde in Santpoort. Men kan die rijschool zo mooi zien liggen vanaf het station Santpoort- Noord. Zou kun nen worden, ja, want wat is het grootste probleem, waarmee de rijschool te kam pen heeft: „Het uit breidingsvraagstuk. Wij zweten erop", ildus Leo Wijier. „We zouden er nog wel twintig paarden kun nen bijhebben, als we maar ruimte had den". Dan zou het aantal paarden van Kennemergaarde het dubbele bedragen van het huidige. Maar zonder stallen geen paarden. Stallen en paarden zijn niet de enige dingen op het verlanglijstje van Leo Wijier. „Een binnen- manege zou er ook moeten komen," vindt hij. Nu moeten de ruiters bij regen de beschuttende stal op zoeken. In een over dekte manege zou het oefenen gewoon kun nen doorgaan. Het Santpoortse rijcentrum heeft de beschikking over twee ringen. De grootste, die de internationale afmetin gen voor de dressuur heeft, namelijk twin tig meter breed en zestig meter lang, is er nog maar sinds kort. Zij werd op 22 okto ber j.l. met een dressuurwedstrijd in ge bruik genomen. Het hek er omheen is nog nieuw en wit. De andere kleinere ring ligt vlakbij de stal en meet achttien bij zesen dertig meter. De springweide bevindt zich aan de overzijde van de spoorlijn. „Die springtuin is ons belangeloos beschikbaar gesteld doornou, zeg maar door iemand, maakt Leo Wijier het ons dui delijk. Het rijcentrum wordt sinds een half jaar door een stichting, de Stichting Rij centrum Kennemergaarde, die het ver pacht aan de heer Wijier, gehuurd van de gemeente Velsen. Voorzitter van deze stichting is de bekende ruiter dr. Hans Eijsvogel uit Haarlem. Voorts maken van het bestuur deel uit notaris J. J. Reyen- ga uit Santpoort, mr. Goudsmit uit Am sterdam, fabrikant J. de Geus make laar Stradtmeijer en de kolonel b.d. J. Schummelketel. „Je ziet het, allemaal prominente paardenfiguren", zegt Leo Wijier. Dan zet hij de doelstellingen van de stichting uiteen: „Ons doel is", zo zegt hij, „onze leerlingen klassieke rij kunst bij te brengen. Het peil van onze ruiters moet weer vooroorlogs worden. Ons land stond toen aan de top". Kinderen van twaalf tot zeventien jaar worden opgeleid voor het jeugddiploma. Zij krijgen o%k les in de anatomie van het paard, kleuren en rassenkunde, voe dingsleer en behandeling van het paard bij ziekte en verwondingen. Leerlingen ouder dan zeventien jaar kunnen het A-diploma verkrijgen. Verdient men het B-diploma dan betekent dat, dat men ook op het gebied van de paardendres- suur zijn mannetje staat. Het hoogst be reikbare is het algemeen sportdiploma met gouden insigne. Als men dat in zijn bezit heeft beheerst men alle onderdelen van de ruitersport. Het wordt zeer spo radisch uitgereikt. Tot nu toe zijn bij het rijcentrum Ken nemergaarde, dat in mei volgend jaar ze ven .jaar bestaat, ongeveer veertig rui ters opgeleid. Op één na slaagden zij al len voor het jeugddiploma of het A- diploma. Die ene zakte omdat hij binnen kwam zonder hoed. „Wij zijn de enige rijschool hier in de buurt die is aange sloten bij de Federatie van Nederlandse Rijscholen", zegt de heer Wijier met vol doening in zijn stem. „We hebben op het ogenblik vijfentwintig jongeren in oplei ding. En ik wil er met nadruk op wij zen dat wij geen manege zijn. maar een rijschool". Het zit hem wat dwars dat men hem wei eens meer als paardenhan delaar dan als instructeur beschouwd heeft. De instructeurs van de federatie volgen bij de veeartsenijkundige dienst in Utrecht een cursus. „Zolang mijn leerlingen in opleiding zijn voor het ruiterdiploma mo- Advertentie Een van de leerlingetjes spuit de benen en hoeven van haar paard schoon. gen ze niet buiten rijden. Zonder „rijbe wijs" rondjakkeren in de duinen leidt maar tot ongelukken. Onze instructie en het materiaal staan onder toezicht van de federatie". De heer Wijier noemt enkele van de instructeurs van het Rijcentrum Kennemergaarde: de kolonels van de ca valerie Schummelketel en Lips. Dezen verzorgen voornamelijk de springoplei- ding. „Mijn vleugeladjudanten zijn H. Everts en Arie". Bi; net noemen van die laat ste naam wijst Leo Wijier op de heer A. Eeuwijk van de Haarlemse politie. Dé heer Eeuwijk geeft louter uit liefhebberij theorielessen. „Als Everts na een uur vindt dat zijn leerling nog niet genoeg geleerd heeft gaat hij rustig een uur door. Zo'n mannetje is dat". Leo Wijier geeft hoog op van deze instructeur die evenals hij ex-huzaar is. De heer Everts moet als oud-instructeur aan de militaire rijschool inderdaad wel wat in zijn mars hebben. Hij komt eens in de week naar Santpoort, Tnfir.it in - „We kofnen met onze leerlingeri best voor de dag", zegt de heer Wijier. „Wil ly de Geus won de clubwedsfrijden in Amsterdam met Margo. Zij werd met Panda eerste tijdens wedstrijden in Lage Vuursche en met Burrito tweede. Astrid Sander won met veertig punten de jeugd- dressuurwedstrijd in Rotterdam". Het Rijcentrum Kennemergaarde heeft niet al- leerj jongeren als leerling ook ouderen. Jong en oud houden elkaar ongeveer in evenwicht. „Dat wij meetellen blijkt toch wel uit het feit dat bij de dressuurwed strijd bij de opening van de nieuwe ring enkele hoofdofficieren van de cavalerie in de jury zaten. Die heren laten zich daar heus niet zo gauw voor strikken". Leo Wijier bracht het zelf tot fungerend wacht meester van de huzaren en kwam voor de oorlog wel in het veld tegen die „ho gen" op concoursen. Hij is afkomstig uit een familie van huzaren. „Ik heb een fijn paardeleven gehad", zegt hij. Op zijn achttiende was hij korporaal bij de hu zaren. „Een huzaar moet zorgen dat drie dingen schoon zijn, zijn paard, de stal en zijn lichaam. Moet je de stal nog zien?" De ex-huzaar gaat ons voor. Eerst door de achterkamer van zijn woning. Die hangt vol met zadels en tuig. Twee meis jes zijn in de weer met bezems en wa terslangen. „Christien de Nobel en Tineke Ringma" zegt Leo Wijier. „Twee volontairs voor de paardenverzorging". In de stal zegt hij: nu ideale verplaatsbare warmte met de moderne INFRAROL plus zo'n handig 6 kg. flesje BENEGAS BUTAAN. On middellijk gezellige en ge zonde warmte, (infrarood) overal waar u wenst. Veilig! Gemakkelijk! (Voor de zo mer: 't 6 kg. flesje pas klaar voor vacantia 60 uren behaaglijke warmte voor I 5,60. 2400 DEPOTHOUDERS NEW YORK (Reuter) De Rockefel ler stichting heeft 704.900 dollar toegewe zen voor landbouwwetenschappen, 644.710 dollar voor medische en natuurwetenschap pen, 198.505 dollar voor sociale weten schappen, 241.305 dollar voor humaniora en 27.395 voor algemene doeleinden. De Carlsberg stichting in Kopenhagen heeft 22.500 dollar gedurende drie jaar toe gewezen gekregen als hulp voor een on- derzoekprogram in biochemie aan het Carlsberg laboratorium. Professor Torkei Weis-Fogh, hoogleraar in de zoofysiologie aan de universiteit in Kopenhagen, ontving 1.000 dollar om zich op de hoogte te stellen aan het lopende onderzoek van experimentele dierfysiolo gie aan Amerikaanse laboratoria. Negenhonderd dollar werden toegewezen aan dr. Alexander Abraham Pihl, hoofd van het biochemisch laboratorium van het Norsk Hydros instituut voor kankeronder zoek en hoofd van het klinisch laborato rium van het Noorse radiumziekenhuis in Oslo, om onderwijsmethoden en onderzoek in biochemie in medische centra in de Verenigde Staten te bestuderen. De Zweedse Zaadassociatie in Svalof ontving tienduizend dollar voor de aan schaf van een uitrusting voor onderzoek naar plantenziekten. „De boxen heb ik zelf gemaakt, van oude scheepsluiken". De paarden staan alle maal binnen. „Ik heb er hier al zevenen twintig gehad, nu zijn het er nog maar twintig". Ja, als je stalletjes tegen de vlakte moeten krijg je dat. Op de muren boven de boxen hangen prijsplaten en prij- zenkasten. Niet weinige. Befaamde namen op de boxdeuren: Cepa, Panda, Kornet, Sibonie, Aquavit, Paddy, Burrito. „Ria vertel eens wat je gewonnen hebt". Rfa weet het niet zo precies meer. Eerste in het Santpoortse concours, met Burrito nummer een in het dameskampioenschap van Noordholland, in onderlinge wedstrij den in Mariënbosch en in samengestelde wedstrijden in Den Haag". Dan laat haar geheugen haar in de steek. De heer Eeuwijk wenkt ons. Hij wil nog even een overzicht geven van zijn loop baan. In 1937 begon hij met paardrijden. Vijf jaar daarna ging hij met inspecteur Van Dalen en brigadier Van Leeuwen naar Bilthoven om daar acht paarden voor de Haarlemse politie voor de rijden en te kopen. Zes van deze paarden wer den in de oorlog gevorderd. Eén werd de Haarlemse politie na de oorlog weer toe gewezen. De heer Eeuwijk werd belast met de zorg voor drie paarden. Andere paarden werden in die tijd gehuurd bij de voormalige Haarlemse Manege in de Hout. Een goed jaar terug werd de heer Eeuwijk om gezondheidsredenen min of meer op non-actief gesteld. Hij is echter nog wel ingedeeld bij de bereden afde ling. Vanaf de oprichting van het rijcen trum in Santpoort heeft hij de theoretische opleiding op zich genomen. Jantien Kruijswijk, veertien jaar, die twee jaar geleden met paardrijden be- dernis. De heer Wijier kijkt toe. gon en nu vooral bij het springen zeer veelbelovend is, neemt hier een hoge (Van onze correspondent) ROME. Na enkele weken afwezigheid teruggekeerd in Italië, meenden wij, dat het eerste onderwerp, dat onze aandacht zou opeisen, wel betrekking zou hebben op de politiek, de binnenlandse en de buitenlandse. Dit blijkt niet zo te zijn. Goed, er is dezer dagen een ernstige discussie gevoerd in de Kamer over de Sovjet-experimenten met kern wapens, maar veel nieuws zit daar niet int alle partijen, met uitzondering van de communistische, stqijirpen in rrmt de verontwaardiging, die overal in West-Europa tot uiting is gekomen. Van belang is, dat ook de Nenni-socialisten zeer duidelijk en positief hun protest tegen Kroesjtsjevs „bommen- beleid" hebben doen horen, zo duidelijk dat de Londense Times in een hoofdartikel schrijven kon, dat Nenni ditmaal nog vollediger dan vijf jaar geleden bij de Hongaarse op stand partij heeft gekozen tegen de communisten. Van be lang is verder, dat enkele conservatieve (lees: kripto-fascis- tische) bladen als Telesera van Tambroni boven hun Kamerverslag een grote „kop" zetten: „Zoals te voorzien staan de Nenni-socialisten ten volle achter de communisten. Verder praten over een regering van centrum-links is mis dadig". Er is dus niets veranderd: De hetze tegen de socia listen, die men niet in het democratische kamp wil toelaten uit vrees voor werkelijke sociale hervormingen, gaat onver droten voort. Van belang was verder bij dit debat de vol gende episode: de communistische woordvoerder Paietta, die verklaarde dat Rusland zich bedreigd voelde en daarom maatregelen nam om te voorkomen, dat de vrede in gevaar £ou worden gebracht, werd door een groep fascisten uitge maakt voor „slaaf van Moskon" pp men vroeg hem, waarom hij niet in Sovjet-Rusland ging wonen. Zijn antwoord was: „Dat zou ik destijds graag hebben gedaan, maar ik kon niet omdat men mij twaalf jaar in de gevangenis heeft opgesloten. Verder ben ik er trots op, dat toen jullie ons land in de el lende hebt gestort, ik aan de zijde stond van de Sovjet-Unie en haar bondgenoten". Fascisten, „liberalen", royalisten en de rechtervleugel van de christen-democraten vonden die verklaring schokkend. We zijn dus al zover, dat in bepaalde Italiaanse kringen anti-fascisme (en iedere anti-fascist was uiteraard destijds aan de kant der Sovjet-Unie) als een soort landverraad wordt beschouwdlaat ons hopen, dat we spoedig opwekkender nieuws kunnen melden van het poli tieke front. Een zaak die de openbare mening veel meer bezig houdt dan de kernbom of de partijpolitiek is „het proces". Italië heeft altijd opzienbarende processen, maar ditmaal ging het om een zaak, die op zichzelf van weinig betekenis was. En toch zal de uit spraak van de rechter in dit proces voor het gehele Italiaanse volk van vèrdragende betekenis zijn. Het Italiaanse wetboek van strafrecht bepaald bij artikel 559 namelijk „De overspelige vrouw is strafbaar met gevangenisstraf tot één jaar. Dezelfde straf treft de medeplichtige aan het overspel". De grondwet daarentegen stelt vast, dat alle burgers gelijk zijn voor de wet. Dus, zo redeneren bepaalde juristen, is artikel 559 strijdig met de grondwet, daar het eenzelfde handeling indien gepleegd door een vrouw tot een strafbaar feit maakt, indien gepleegd door een man niet. Over die kwestie is men al lang aan het redetwisten, maar er was een concreet feit nodig om een beslissing te verlangen van het hoge constitutionele hof, twee jaar geleden ingesteld om te waken over de juiste uitleg en toepassing van de grondwet. Dat feit is er nu. Lucia Salzano, een jonge boerin uit het Zuiditaliaanse dorpje Lagonegro is door de politie, op verzoek van haar man, be trapt op overspel met een zekere Dome- nico de Rinaldis. Tijdens het proces voer den de advocaten aan, dat de betrokken wet strijdig was met de grondwet, maar de rechters beslisten anders en beide be klaagden werden veroordeeld. Vijf maan den later kwam een soortgelijke zaak voor de rechtbank van Lagonegro en ditmaal meende de magistraat, dat het wenselijk was het oordeel van het hoge constitutio nele hof te vragen alvorens de zaak in behandeling te nemen. Onmiddellijk gingen toen Lucia Salzano en Domenico de Rinaldis in hoger beroep. De juridische wereld in Italië kwam in beweging en alle overspelprocessen wer den tijdelijk opgeschort. Op 8 november had Italië's hoogste rechtbank intussen reeds uitspraak moeten doen inzake de grondwettelijkheid van artikel 559. Maar de advocaten, die het artikel strijdig acht ten met de grondwet, hadden verstek la ten gaan en daarom heeft bij die gelegen heid de advocaat van state professor Chia- rotti, die als vertegenwoordiger van de eerste minister Fanfani de bestaande rechtsorde moet verdedigen en het artikel grondwettelijk acht, het woord gevoerd. Wat hij zei, komt in het kort hierop neer: „De grondwet stelt vast, dat alle burgers gelijk zijn voor de wet en voorts, dat. het huwelijk gebaseerd is op de zede lijke en juridische gelijkwaardigheid der echtelieden. Waarom straft de wet dan overspel, gepleegd door een vrouw, ter wijl de man alleen dan een misdrijf be gaat indien hij, binnen de echtelijke wo ning of elders, een bijzit onderhoudt en dan nog alleen wanneer dit feit algemeen bekend is en aanleiding geeft tot schan daal? Welke waarde wenst de wetgever hier te beschermen? Stellig niet het even tuele recht van een man op de algehele huwelijkstrouw van de zijde van zijn echt genote, daar dit een belang is waar de staat zich niet mee bemoeit. Kennelijk was het de wetgever erom te doen de een heid van het gezin te waarborgen, die wel degelijk een algemeen belang, een staats belang vormt. Ontrouw van de zijde der vrouw brengt die eenheid in gevaar. Men denke slechts aan de ernstige gevolgen, ook bij de verdeling van het familiebezit, welke voor die eenheid voortspruiten uit de geboorte van een in overspel verwekt kind, dat volgens de bestaande wet recht heeft op de familienaam van de wettige echtgenoot. Dit punt alleen is voldoende om aan te tonen, dat overspel van de zijde der vrouw een veel ernstiger zaak is dan van 's mans zijde. Daar de staat het recht, zoal niet de plicht, heeft om het gezin op elke wijze te beschermen, kan artikel 559 niet strijdig zijn met de grondwet". Het hof heeft nu gisteren deze ziens wijze in zijn uitspraak onderschreven. Ook in de toekomst zullen in Italië overspelige vrouwen dus zwaarder worden gestraft, dan mannen, die er een buitenechtelijke verhouding op na houden. Op deze uit spraak is geen beroep mogelijk. Professor Chiarotti liet ondertussen niet na erop te wij zen, dat de betrokken wet wellicht herziening behoeft en aangepast dient te worden aan de normen van onze tijd. Wat hij daar precies mee bedoelde is niet duidelijk. De wijziging zou naar zijn mening velerlei vormen kunnen aannemen, liggende tussen twee uitersten: verzwaring der straf enerzijds en schrapping van het begrip overspel uit het wetboek ander zijds ten gunste zelfs van een andere „in stelling, de echtscheiding (in Italië onbe kend en ongeoorloofd), welke geëigend is om de voornaamste oorzaak van vrijwel alle gevallen van echtbreuk weg te nemen". Met die laatste opmerking legde de spre ker de vinger op de zere plek: in Italië is er geen wettelijk erkende uitweg voor twee personen, die eenmaal gehuwd, tot de ontdekking komen, dat hun huwelijk een fout is geweest. De conclusie van de hooggeleerde jurist was nu deze: de hui dige wet dateert uit 1889 en op het stuk 'van overspel heeft de wetgever van die da gen zich geïnspireerd op het Sardisch en op het Bourbonse (Napolitaanse) wetboek van strafrecht (beide heel wat conserva tiever dan de Code Napoleon). Het beste is maar de zaak zo te laten... De tegenstanders van het artikel zijn van tweeërlei soort. Sommigen willen het hele begrip overspel als strafbaar feit uit de wet doen ver dwijnen, anderen, en daartoe behoort de minister van Justitie Gonella, zeggen: „Zeker, het is onjuist, dat met twee maten wordt gemeten. Ook de man, die ontrouw is aan zijn echtgenote behoort in het ge vang thuis". Gonella heeft twee maanden geleden, toen het budget van zijn ministe rie werd behandeld, een wet in die geest aangekondigd en tegelijkertijd verklaarde hij een wet te willen uitvaardigen „tegen gelijkslachtelijke ontucht, hoe ook, door wie ook en waar ook bedreven". In de wat meer progressieve hoek de den die woorden twijfel rijzen aan de rea liteitszin van de minister. Hij schijnt zich de Italianen voor te stellen als een volk van heiligen en engelen, zei men. Maar utopistische wetten zijn zeer gevaarlijk. In Italië vindt men stellig een flink per centage getrouwde mannen en vrouwen, die er een minnaar of minnares op na houden. Wordt dat een strafbaar feit, dan lopen al deze personen gevaar het slacht offer te worden van chanteurs. Homo- sexuelen en lesbische vrouwen zijn er in Italië natuurlijk evengoed als elders. Tot nu toe zijn alleen ontuchtige handelingen in het openbaar gepleegd, door wie dan ook, strafbaar. Gaat men verder, dan komt de politie voor een taak, die onuit voerbaar is en het duistere handwerk der chanteurs (toch reeds een plaag in Italië) zal weelderig bloeien, met alle gevolgen van dien. Geen wonder, dat Italië met spanning de beslissing van het hof afwacht en dat menigeen in stilte hoopt, dat de huidige regering zal sneuvelen voor Gonella zijn „wetten vooi engelen" kan afkondigen. BRUSSEL (UPI) Met ingang van 1 december zal in België van rechts komend verkeer voorrang hebben punt uit, be halve wanneer uitdrukkelijk het tegendeel is aangegeven Tot nog toe gold deze voor- rangsregel slechts in beginsel. Er waren uitzonderingen en het aantal daarvan overtrof verre het aantal normale situa ties. Die uitzonderingen hebben reeds jaren in België aanleiding gegeven tot eindeloze ru zies en problemen. Enkele jaren geleden werd het verkeersreglement herzien en werd een aantal uitzonderingen afgeschaft. Wat over bleef was echter nog voldoende om de problemen onoplosbaar te houden. Zo had verkeer, dat uit een straat kwam, waarin tramrails liggen, voorrang. Qok verkeer dat uit een weg kwam van mèer rijbanen had voorrang. Stoppen op een hoekpunt, zelfs al kwam men van rechts en had men voorrang, deed het recht op voorrang vervallen. Voor de Belgen was dit complex van na dere bepalingen onontwarbaar, voor vreemdelingen was het levensgevaarlijk. Met ingang van 1 december zal het voor bij zijn. De man die van rechts komt heeft voorrang, tenzij door borden duidelijk is aangegeven dat hij dat niet heeft. Deze bepaling heft de hachelijke situaties op voor mensen die kruisingen of hoeken naderen en niet reeds van te voren weten of er een trambaan doorheen loopt. Voorts maar ook die uitzondering geldt in diverse andere landen heeft een voertuig op rails absoluut voorrang boven al het andere verkeer. Advertentie /prijs per fles f. 6,70 U proeft er de echte Franse cognac in! NEW YORK (UPI) In New York is de nieuwe bibliotheek van de UNO gewijd aan de nagedachtenis van wijlen de se cretaris-generaal Dag Hammarskjoeld ge opend. De waarnemende secretaris-gene raal Oe Thant sprak ter gelegenheid hier van een rede uit op een bijeenkomst in de zaal van de UNO-Assemblee. Andere sprekers waren de Tunesiër Mongi Slim, voorzitter van de Assemblee, dr. Heald, president van de Ford Foun dation, die de bouw van de bibliotheek financierde, en Ernest A. Gross, presi dent van de Woodrow Wilson Foundation, die een collectie boeken en documenten voor de bibliotheek schonk. De bibliotheek die zes verdiepingen drie ondergronds en drie bovengronds heeft is opgetrokken uit marmer, glas en aluminium en kan ruim vierhonderd duizend boeken bevatten, bijna tweemaal zoveel als de huidige collecties die tijde lijk waren ondergebracht in het secreta riaatsgebouw. Behalve grote leeszalen, heeft het ge bouw een auditorium met tweehonderd ze tels. een periodieken-zaal en een hal in een belendend laag gebouw voor ontspan ningsavonden Advertentie Éérst even kijken bi) SPAARNE 70 - TELEFOON 21775

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1961 | | pagina 21