c
Rij-examen
i
l
of de angstdroom van een gezakte
DE
I
mi
ZrTüJSlf A sns SKTrf»
van
J0UGH-ST0RY" doorbreking
het klassieke detectiveverhaal
Gedenkpenningen bij
zilveren huwelijk
WEELDEBELASTING Jj
Dashieil Hammett
ZATERDAG 6 JANUARI 1962
Erbij
PAGINA V IJ F
als overgangsfiguur
MIJN NAAM SCHALDE door een luid
spreker. Hoewel ik erop gerekend had
schrok ik geweldig.
Ik ben achtendertig en dat is ook de
leeftijd waarop mensen die beter moesten
weten mij taxeren. Onverschillig kwam ik
overeind, een veerkrachtige beweging die
net nonchalant genoeg bleef om de toe
schouwer ademloos te maken Let u even
op het lichte, gevaarlijke wiegen in de
schouders. U ziet het goed, mevrouw
sportieve jonge kerel. U vergist u niet, juf
frouw voor de duivel niet bang.
Er was even iets met de benen. Net of
mijn voeten de grond niet raakten. De
eerste stappen lukten niet helemaal. Maar
ik geloofde niet dat iemand het merkte.
Even kijken, waar moest ik ook weer
he§n? Dat rode lampje daar rechts. Het
kon niet missen want verder was er niets
te zien in de zaal. Het viel mij eigenlijk
nu pas op hoe schemerig het er was.
„Denk om je rug", zei mijn vrouw
Maar mijn vrouw zat thuis. „Rechtop lo
pen", zei mijn moeder. Maar mijn moe
der was in het rusthuis. Ik bracht mijn
schouders naar achteren. Niet met een
ruk, want ik laat me niet commanderen.
Onzichtbaar strekte ik dus de rug en liep
in de richting van het rode lampje. Han
dig omzeilde ik tafeltjes en stoelen die
op het laatste moment voor mijn voeten
werden geschoven. De organisatie dat
was duidelijk liet zeer veel te wen
sen over. Ergens achter mij stootte iemand
ongearticuleerde klanken uit. Maar ik liet
mij niet van de wijs brengen.
HET RODE LAMPJE bevond zich bo
ven een deur die open stond. Die deur be
vreemdde me en ik voelde een lichte aar- voor je weggaat nep mijxi inoeuei M hij zakte als een
zeling. Niettemin stapte ik vastberaden dje thuis zat Ik negeerde haar kleinzielig de me zeker van mijn zaak. Ik wist dat ik kraak waarmee dit gepaard gaat. Maar het rusthuis uit. Wat mijn vrouw zei kon g r trouwens 0ok.
u;e x si- meneer Van Dam was zo vêrdiept in het ik met verstaan, omdat ze net in de keu- DaKbLceu- 1IV
P. van den Burg
c~
portier en lenig nestelde ik mij weer ach
ter het stuur. De motor raasde al toe*1 a.®
mannen met hun vuisten op de achterruit
begonnen te bonzen.
De heren hadden een lesje verdiend.,
en ze zouden het hebben! Ik schakelde
in mijn achteruit, keerde mij half om,
keek zoals het hoorde door het achterraam
en gaf gas. Helaas was er iets niet in
orde met de versnellingsbak. Tot mijn op
rechte verbazing reed de auto vóóruit. Al
rijdende begon ik te begrijpen dat het wei
nig zin had nog langer omgekeerd achter
het stuur te zitten. Toen ik weer recht
zat zag ik een man voor de auto uit hol-
len, een man met een rode nek. Ik kende
hem. Maar waarvan...? Ik reed in de eer-
ste versnelling en omdat de man voorals-
nog de kracht opbracht om een meter
vóór te blijven, kon ik hem rustig obser
veren Opeens wist ik het. Van der Wal.
En eerst op dat ogenblik r-aliseerde ik
mij dat er niemand naast me zat. Koorts
achtig dacht ik na over de oorzaak van
deze situatie, die niet overeenkwam met
datgene wat mijn instructeur mij had
voorgespiegeld. Voor zover ik wist be-
hoorde deze oefening niet tot de speciale
verrichtingen die men mij met het oog <T>
het examen had geleerd.
IK WERD IN MIJN overwegingen ge
stoord doordat ik plotseling merkte dat
Van Dijk er niet meer was., Verdwe...
Een harde klap, een schok en een schu
rend geluid. Ik sloeg met mijn hoofd te
gen het dak. Toen was het stil. De auto
helde schuin naar voren. Ik keek naar
ii ricuum aan ni buiten en zag onder mij het water van
de dê hóek om. Deze fraaie manoeuvre de gracht. Uitstappen
werd slechts éven ontsierd door een via het achterportier %tond -k
fietser dié in de dode hoek zat, of beter... over de voorbank en even lat|r s^dt3r
na te denken op straat. In het drabbige grachtwater
had ik niet, want net om de hoek liet dook h<* rod^™*d V'"'"eid
oude dame zich scheppen. Eigenlijk al drie keer onder g we ze. de
de stoeprand, gaf richting aan en draai-
lag Veel tijd om er over na te denken op straat. bet drabbige gr^btwaUr
hoek liet dook het rode hoofd op van een man.
een ouae aame zien Eigenlijk ia al drie keer onder geweestL zei
zag ik het pas toen we stil stonden. Van slagersjongen die zoals de traditie het
der Wal had weer enigszins voorbarig op voorschrijft, het eerst ter pla
de rem getrapt Mijn eerste impuls was: ^maal... had dus gem tW meer e
naar binnen. Er zat een grijze juffrouw commentaar en besloot haar te bewijzen met deze wagen kon doen wat ik wilde
in een wit schort te breien. Ze breide iets -
van witte wol. Toen ik goed keek zag ik
dat het een tafeltje werd. Het was bijna
hoezeer mijn taxatie de juiste was. Met de gevoeligheid van een meester- briefje aan zijn rnoder, dat hij het niet ken stond. Ik sprong op straat eni ont-
Meneer Dijksman, meneer Dijksman", pianist streelde ik de pedalen. De handen hoorde Toch moest hij even ophouden kwam door een snele bew^ aan de
begon ik kwasi vermanend. Maar de vlek-
Als blijvende herinnering aan de natio-
en nale feestdag 7 jajiuari 1962, de viering
Ko-
zal
rustig aan het stuur de voeten in vol- met schrijven, omdat ik vergeten had wielen van een juist passerende trailer
klaar en in het midden stond al een wit ken"ïn"zijn "gêzïcht"^werden'"nog Tets'"fel- maakte souplesse tastend naar het mo- mijn gas te verminderen. met oplegger. "^oordTe"a^ ®fh-Le.^T
schoteltje waarop een dubbeltje lag. ler rood 'Een lichte twijfe] besloop me ment-suprême waarop de auto mobiel zou Ik ken tientallen mensen die onder zulke de ik. Hij reed door. Ik wendde mij tot
De juffrouw keek niet op toen ik haar toep hi- een .Jeagiteerd gebaar maakte in worden Beste brave Van Damwijk opge- omstandigheden het hoofd zouden verlie- het oude mens dat op mijn Jumper .at
passeerde. Zij wist niet dat mijn naam de richtin2 van dP uitgang. Bij de deur let, zo heb ie nog nooit een auto zien be- zen. Maar ik wist dat het zaak was kalm te trillen. „Dat was op hetrandje, opoe.
door de luidspreker had geklonken. En jk m n en zodra wii buiten spelen te blijven en te overwegen welke maat- Laat het niet weer gebeuren. En nou van
zelfs al wist ze het dit zou zij begrij- kwamen zei hij: Lacht u even". De motor begon gezellig te loeien. Ik regel de voorkeur verdiende. die bumper af vóór ik tot drie geteld
pen. De natuur moest zijn loop hebben. luisterde vergenoegd en liet de koppeling Ik besloot te remmen. Maar we stonden heb. Beverig kwam ze overeind n nale feestdag 7 japi
Ik hield mij enige tijd op in een afgeslo- nog jets verder opkomen. Toen ik naar al stil. Meneer Van der Wal had al ge- scharrelde naar het trottoir, waar ze-een van het zilveren huwelijksfees
ten ruimte, zo lang als ik dacht dat no- HOEWEL MIJN INSTRUCTEUR mij dit buiten keek zag ik dat we neg stil ston- remd, hoewel er zeker nog een twintig paar nieuwsgierige grondwerkers een ver- ningin Juliana en Prinsi Bernnara
dig was om de natuurlijke loop te vol- niet had geleerd, voldeed ik aan zijn ver- den De handrem natuurlijk. Maar de centimeter licht zat tussen de bumper en tekend verslag gaf van het gebeurde.J it een serie gedenkpenningen ver. j
tooien. Tijd is geld, overwoog ik en ik zoek Uit zijn gedrag kon ik echter opma- handrem was het niet. een onjuist opgestelde lichtmast. hun onaangename oogopslag kon ik af lei- Amsterdamsche Bank heeft in sa
keek in mijn portemonnaie. De munten ken dat mijn gegrinnik hem niet beviel. Probeert u het eens in één in plaats den dat het met in hun bedoeling lag om king met de goudverwerkende ïnd
bleken schaars. Wat kwartjes en een stui- ik begon langzamer te lopen, omdat hij van in drie". HET WAS STIL nu mijn voet niet meer mijn kant van de zaak aan te horen. Ik deze penningen naar een ontwerp van
ver. Toen ik weer bij de juffrouw kwam, bleef staan, wendde mij half naar hem van Dam zei het zonder op te kijken op het gaspedaal drukte Ik controleerde besloot daarom meten tot handelen over Geurt Brinkgreve doen slaan bij s ru.i
zag ik dat ze het tafeltje bijna geheel had 0m en begon te schateren. Omdat ik zag van zHn papier. Hij ging ijverig voort even of de motor nog draaide door op- te gaan. Mijn enige principe luidt: met Munt te Utrecht.
uitgehaald Het schoteltje stond wankel op da^ hij me met een paars gezicht trachtte aantekeningen te maken. nieuw te starten. Van der Wal stopte de praten met bevooroordeelde mensen. Bo- De serie omvat twee gouden penningen
één poot. Ik nam achteloos het stuiver- te overschreeuwen hield ik meteen mijn Het is geen kunst om dergelijke dingen vingers in zijn oren. Ik gaf voorzichtig vendien, ik mocht de tijd niet uit het oog met eén doorsnede van respectieve.ijk da
tje uit mijn vestzak. „Rot patroon. Ik had m0nd. „Wacht u even. zei ik", brulde achteraf te zeggen en dat liet ik merken gas en wendde het stuur scherp naar verliezen Wat drommel, het was met mm. en 18,5 mm. en een zilveren penning
moeten meerderen", sprak de vrouw tot hij. hoewel ik hoogstens tien pas van hem r0k. ik heb hem geen antwoord gegeven links, zodat ik de lichtmast maar net even vroeg meer. HPnr=neHe mn sn mm. Alle nen-
haar God. Haastig stak ik het stuivertje af 'stond. Ik liep naar hem toe. J—AA- rui het eercte Uruisnum
het eerste kruispunt
terug en bracht een kwartje te voorschijn. „Waar rijdt u in?" „Dit is theorie", hoe grotè hekel ik ook heb aan het ge- rechtsaf", zei Waldhoorn. Ik gleed naar
Ik liet het op het schoteltje vallen en wil- dacht ik. Het antwoord was niet moeilijk,
de er het dubbeltje voorzichtig afnemen, jk rijd in een motorvoertuig, voorzien
Maar het dubbeltje zat vastgeplakt. Het ëan ruitenwissers, clignoteurs, een deugde-
duurde even voor ik het schoteltje in mijn i;jke stuurinrichting, een verl.„U rijdt
zak had en het kwartje op de poot had ge- dus jn een auto". Hij maakte Opeens een
legd. De juffrouw tuurde op haar witge- vermoeide indruk. „Ja, ja, een auto. Dat
lakte breiwerk. Opeens zag ze het' kwart- vreesde ik niet alleen, maar dat wist ik
je. „Een steek gevallen", mompelde ;e. zelfs. Het is mij te doen om het merk, als
Ik nam het kwartje weg. Om haar mond u het begrijpt." Ik begreep het best Al-
tekende zich het begin van een glimlach leen, ik kon er niet op komen. Als hij me
af een waterig bonnetje aan het eind de kleur gevraagd had, zou ik het hebben
van een gure winterdag. Huiverend betrad geweten. Zelfs het nummer zou ik hem
ik opnieuw de zaal. precies hebben kunnen opgeven, omdat
het zo'n bijzonder gemakkelijk nummer
ER WAS ENIGE DEINING om een hef- was. Maar het merk. het merk.. „Ford",
tig gesticulerende man, die zich in mijn zei ik. Mijn antwoord mishaagde hem niet.
richting bewoog. Toen hij vlak voor mij „Ziet u daar die auto staan? Kunt u van
stond merkte ik dat zijn gebaren en woor- hieraf het nummer lezen?" Zijn vinger
den voor mij bestemd waren. Waar kende wees naar de auto waarin ik zesenvijftig
ik hem van? Ik probeerde na te denken, ies-uren had gereden. ..Zeker, meneer Van
met een doorsnede van 30 mm. Alle pen
en alleen van drië naar één geschakeld, schampte. „Bij het eerste kruispunt ningen tonen aan de voorzijde het por-
- -• - - SNEL LIEP IK naar het openstaande trej. van koningin en prins met het om
schrift „Juliana Koningin - Bernhard
Prins der Nederlanden", omgeven door
een parelrand. De keerzijde der gouden
van Koningin en Prins, met het omschrift
„Je maintiendrai" en de jaartallen 1937
en 1962, omgeven door een parelrand.
Op de keerzijde van de zilveren penning
zijn de ineengestrengelde letters J en B
onder de kroon te zien met het opschrift
„7 januari 1937-1962," omgeven door een
parelrand.
VELEN EN ONDER HEN ook me- Mickey Spillane wel het meest ontstellen- Speurdersverhalen waarin niet enkele
xea-ui en uau 6cio.u.. i j j ui de voorbeeld levert. individuen doch een óf meer benden cen-
maar de man verwarde mij met zijn mis- Dijk, NK 80-80". Ik wist dat het goed was mg beoordelaar van speurdersverhalen, ALS OVERGANGSFIGUUR balanceert traal staan, missen meestal de wezenlijke
baar. Later, nadat alles achter de rug en tóch hinderde hem kennelijk iets in wat schj;nt ]iet te ontaaan dat er, sinds Co- Hammett, anders dan zijn navolgers, die verdiensten van de ware detectivestory en
was schoot mij te binnen dat hij mijn in- jk ze; „wij gaan naar uw wagen" Toen 1 .het over het algemeen met de logische moeten het grotendeels hebben van het
structeur was. Wat hij precies allemaal jk het portier opende, merkte ik dat nij nan Doyle en zijn directe navolgers, in ontrafeling van hun plot niet zo nauw goedkope effect. Hammett vermijdt dat
zei weet ik niet, maar het klonk ongeveer een aantekening maakte. „Is dit 'm? U de werejd van ]let detectiveverhaal een nemen, op da grens tussen de zuivere en past bovendien een zeer eigen procédé
zo: „Wat doe drufroem! Flutskrampui rjjdt in een Ford-Opel, als ik het goed „hardboiled story" en het oudere ana- toe, dat zijn verhaal toch min of meer
verknoeit! Blassikoets zenuwe. Links klaf- begrijp!" Ik knikte en plaatste mij kwiek en ander is veranderd; uitingen van jytische detectiveverhaal. Zijn gave short- aan de klassieke detectivestory verwant
spruldals pilaar. Dwilkas meneer Dix- achter het stuur. Maar meneer Van Dijk recentere stromingen kent men niet of story Death Company maakt dit al doet blijven. De techniek waarvan hij zich
hoorn strumpf roepelnarri excuses maken. gjng voor de auto staan en gebaarde dat bijzonder duidelijk, maar ook in zijn ro- in Red Harvest bedient, berust weliswaar
En schriemeronsk rustig". En inderdaad. jk er uit moest komen, omdat er iets aan meet men met maatstaven die slechts mans gaat het rationele aspect van de minder op slim speurwerk van zijn privé-
Links, even voorbij een pilaar stond een de linker 'voorlamp mankeerde. Ik deed aan2e]egd kunnen worden bij de klas- analytische school nooit geheel verloren detectivé dan op het handig uitspelen van
man voor het raam, met zijn rug naar het, terwijl hij de handen in een gebaar e 8 J The Ma[tese Falcon, uit 1930, is de boeven tegen boeven en van speurders
mij toe. Ik liep naar hem toe. „Meneer Van wanhoop tegen het voorhoofd sloeg, sieke „analytische detective: het zui- eerste wezenlijke „hardboiled" in de la- troeven tegen die van zijn tegenspelers:
Dijkshoorn". Hij verroerde zich niet. „Wilt u zo vriendelijk zi.in weer te gaan ruwzer-verhaal waarin nersonen ter zo geijkte zin van het woord. Red de gangsters, doch in dat laatste treft dan
it Hp lamnpn pn richtineaan- "r I Harvest, waarmee Hammett in 1929 debu- ook een onmiskenbaar rationele werk-
„Meneer Dijkshoorn". Hij keek pas om zitten, opdat ik de lampen en richtingaan-
toen ik zijn naam voor de derde keer wijzers kan controleren Ik wijs aan wel- en milieu slechts bestaan omwille van teerde, droeg wel enigszins het „tough-" zaamheid, die men in het gemiddelde
uitsprak „Meneer Dijkshoorn' Zijn ge- ke lichten u moet ontsteken en als 't u raacjsel en dat dus onvermijdelijk karakter, maar ontleende het grotendeels gangster-verhaal evenzeer mist als in de
zicht was vlekkerig rood. Bovendien blieft blijft u zitten" Om alle moeilijk- aan zijn situering in een gangster-milieu; iatere hardboiled story,
scheen hij buiten iets te hebben gezien heden te voorkomen met de snel gedepri- lijdt aan een litteraire starheid en sim- Dcdn Curse, dat enkele maanden la- in The Glass Key is Hammetts overtui-
wat zijn ergernis had opgewekt. „Ik moet meerde meneer Van Dam. draaide ik het Dijfjcerjn2 van karakters. Dientenge- ler verscheen, was er met zijn tame- gingskracht sterker dan in Red Harvest,
aannemen dat u het tegen mij hebt. Bij- lichtknopje om. plantte mijn voet op de S lijk bizarre, hier en daar naar het over- juist (j00rdat het er hoewel geenszins
zonder prettig om met u kennis te maken, rem en zwaaide het handletje van de rich- volge is er omtrent het genre veel mis- dreven effect van het gruwelverhaal nei- braver veel rustiger in toegaat en Ham-
meneer", zei hij, bijna alle woorden be- tingaanwijzer snel van links naar rechts. verstancj ontstaan en ondervindt het gende, opzet —geheel van gespeend mett kiêr geen daverende sloteffecten no-
klemtonend. „U hebt toch geen haast Meneer Van Dam was zichtbaar ingeno- Het grondmotief van The Maltese Falcon dig keeft, in de vorm van grootscheepse
hoop ik?" Iemand die niet beter wist, zou men met dezê gang van zaken en ging vaak een miskenning die het niet ver- is> evenals bij zoveel schrijvers uit de veldslagen tussen de rivalen in hun „strijd
denken dat het ironisch bedoeld was. Maar naast mij zitten Ik gevoelde medelijden fjjent ,rezien het litteraire peil dat veel oudere school, nog van ietwat romantische orn de "straat". Ook van The Glass Key
it „riet immprc hptpr Deze Diiks..dinees rvipt ap7p man Hip hliik had eeaeven da- a r aard: men is er op jacht naar een met kan mPn zeggen dat het, ofschoon met de
ik wist immers beter. Deze Dijks..dinges met deze man, die blijk had gegeven da-
was een type, een merkwaardige vent. nig in de war te zijn. Het maakte mij in- jongere auteurs bereiken.
Een vent die geestige dingen zei met een eens nóg rustiger dan ik al was.
droog smoel. „Je vergist ie", fluisterde
mijn moeder die in het rusthuis zat, „de- n„ ,..ril w»»r«rhu- DE WEGEN DIE men gezocht heeft om samen; de hoofdintrige verloopt echter ge
ze man is boos op jou". „Altijd het slech- -J „„nno„v 1ink, nf rechtsaf moet het klassieke „puzzel-om-de-puzzel" pro-
te denken van de mensen hè. Weet u dat ik niets dan rijdt u rechtuit. Start cédé te doorbreken, zijn vele geweest. In
dat het begin is van elke oorlog? Eerst hoofdzaak komen zij neer op, enerzijds:
vertrouwen in de goede intenties van.." u m hét creëren van een speursituatie waarin
Mijn sluitend betoog werd onderbroken. Ik startte de motor, duwde a pp - dg belangstelling minder gericht is op
„Je bent weer zo eigenwijs als je groot ling in en schakelde naar éen. Zo had <k 5
juwelen bezette valkplastiek, stammend oude anaiytische detective geenszins ver
van de oude Maltezer ridders. Vele en gelijkbaar, er enigszins tegenaan leunt, gl
verwikkelde gebeurtenissen hangen ermee ugt de rationele werkzaamheid van Ham-
i 4 ui -u me^s hoofdpersoon (Ned Beaumont, nu
eens geen „private-eye", maar lijfwacht
van een der rivalen in de gewelddadige
plaatselijke verkiezingsstrijd) hier weer in
een heel ander vlak dan die van de ano
nieme ik-figuur in Red Harvest.
„ÜC UCil L WCC1 Ct\J V-i5v.11 vv .ju c 1
bent". De woorden waren van mijn vrouw het al honderden keren gedaan en ik voei-
NATUURLIJK men mag dit van de
„hardboiled story" immers nimmer ver
wachten berust de speurintrige niet op
mooie vondsten en knap verborgen „clues"
die geleidelijk ontraadseld worden: men
zal ook hier Hammetts standpunt hebben
de ontrafeling van het misdrijf dan op de
misdadige mens met zijn tegenspelers, en
waarin de nadruk dus ligt op psychologie
en milieutekening; anderzijds: een stre
ven naar nauwkeuriger benadering van
de realiteit in de wereld van misdaad
en misdaadbestrijding. Laatstbedoelde weg
heeft tot diverse uitkomsten geleid, waar-
onder het alweer meer dan een kwart- „„i-™. u0. .„„u-v-p rechtliiniee te eerbiedigen, dat hij in The Thin Man
eeuw oude - Amerikaanse „hardboiled"- h^rriuS? nrocédé en levert eln boeFend "934) zijn speurder Nick Charles in de
of ,.tough"-genre. dat in de laatste jaren verhaaf vooral SmS HaiStette - mond ,egt: "When murders are commit-
te onzent beoefenaars heeft gevonden vpnd^ t.v^rln^ ted by mathematicians you can solve
in Joop van den Broek en John Hoogland. M
Vader van de ,,hardboiled"-school is de tabele deductieve techniek, zij het da .1 Man treden de principes waarop Ham-
in 1894 geboren Dashieil Hammett, oud- niet de methode volgt van de goede klas- moU dg hardboiled" heeft willen grond-
agent van Pinkerton's detectivebureau en sieke detective (stap voor stap ontwiKKe- vest wel het duidelijkst naar voren:
als detective schrijvende speurder op len van een inzicht, op grond va:n t® actie en sfeertekening zijn hoofdzaak; het
zichzelf reeds een unicum. Hij schreef en omstandigheden die de lezer bekend denkwerk bijzaak. Nick Charles brengt
zijn vijf tussen 1929 en 1934 gepubliceerde kunnen zijn), maar het volkomen over- geva] tot oplossing tot aan het mo-
romans (thans weer verkrijgbaar in de rompelende op het moment van de ontkno- mpnt waarop de poiitie een verdachte kan
reeks Permabooks van de New Yorkse ping. De lezer kan met ciez arresteren op grond van Charles's gissin-
Pocket Books Inc.) in reactie op de Engel- echter vrede hebben, daarHammett^z gen; de bewijzen zijn „for juries, not de-
se detectiveverhalen, die zich hoofdzake- van menig zwakker schril tectives": die komen vanzelf wel voort uit
lijk in het aristocratisch of gegoed-burger- analytische genre) ondersc ei allerlei inlichtingen waarmee het publiek
lijk milieu plachten af te spelen. Hammett logische redenering, die niets aanhe toe- aandragen nadat de arrestatie be-
- zegt Raymond Chandler, een der bes- val overlag en ^^een^nk^ kend .g geworden.
ten onder zijn navolgers —„gave back le troef-van-het-laatste-moment
murder to the kind of people that commit mouw hoeft te schudden,
it for reasons, not just to provide a
corpse", en ofschoon deze uitspraak in
Dit laatste, in de zuiver analytische de
tective niet altijd aanvaarbaar, wordt dat
T ru„rjA„ wel in het genre dat Hammett beoefent,
In Heide u p dit immers zijn kracht juist vindt
T» GLASS KEY, van 1931, is .ahnuwd
zijn algemeenheid misschien wat overdre- op een dergelijk motief als^Hammetts volgendTem Uniek voor dit genre is_overigens het
ven is ^hetzelfde kan immers gezegd wor- eersteling, Red Harvest: strijd om de hier toch het „hardboiled -principe in zo Thin Man is gebouwd op een
den van meer dan een jongere analyti- macht in een Amerikaanse stad tussen verre duidelijk rouw dat taj de werk- vQnd^ die een analytisch detec_
cus"), moet men erkennen dat Hammett gangsters-politici. Het ^jnt een onwer- zaamheid van zjn d®^ive_ 1 k_ tiveverhaal niet onwaardig zou zijn: het
erin is geslaagd, het speurdersverhaal te kelijke wereld waarin Hammett ons hier oppervlakkige toets te kent pp ur_ lijk Van een vermoorde is verborgen en
verlevendigen door belangstellende obser- binnenvoert, maar hij weet die zo levens- kig voor de lezer, die voor stap de schuld van een volgende moord wordt
vatie van het leven aan de zelfkant - echt te verbeelden dat de lezer zijn ben- de/ns S^n'^ bli ken dTe (achterTfl aüe op het - naar het heet: voortvluchtige-
zonder daarbii te vervallen in de verrau- dewezen en corrupte politiemacht als bij- kan volgen a 1 ,d rioordacht eerste slachtoffer geworpen,
whig die zich bij velen van zijn navol- na alledaagse verschijnselen gaat accep wel gebaseerd op een bepaald, doordacht Bert apin
gers heeft gemanifesteerd en waarvan een teren. Plan-
l
