KSNT
Belgische regering loopt
gevaar in taalkwestie
r
VAN DAG TOT DAG
Alphenaar
Drie druppels
water
Wereldnieuws
Vertrouwen in de
Griekse regering
Scheuring in het kabinet is mogelijk
als de Kamer het compromis aanvaard
(^>r
€)p de'
raatótoet
Europese vertalinj
Electronische orgels
t
DONDERDAG 27 JUNI 1963
Deense regering zal zich
met oppositie verstaan
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
EMINENT 40 vanaf 1995.—
DE SIGARET
MET HET NIEUWE
MICRONITE FILTER
HOE BETER HET FILTER -
HOE ZACHTER DE SMAAK!
Verfijnt de smaak,
veredelt het aroma -
u geniet van 's werelds
fijnste tabakken!
Heftig debat
Kort nieuws
U. Mok
Opnieuw heeft de Amerikaanse president
blijk gegeven van zijn grootse visie op
de „nieuwe politiek", die door de ontwik
kelingen der laatste jaren in Atlantisch ver
band een oplossing zal moeten bevorderen
van de wereldproblemen, waarvan de toe
komst der volken afhangt.
In Frankfort heeft Kennedy scherpe en
duidelijke woorden tot Europa gericht, die
een eerlijke weergave leken te zijn van
wat de Verenigde Staten van Europa ver
wachten en aan Europa willen geven. Het
gezamenlijk belang van Amerika en Euro
pa ten aanzien van de toekomstige koers
tegenover de Sovjet-Unie is nog eens zeer
helder omschreven, waarbij de nadelen van
Europees-nationalistische strevingen on
verbloemd werden aangeduid. Die aandui
ding ging waarschijnlijk in de Franse
(Gaullistische) richting, maar moet toch ook
als een bedekte toespeling op eventuele
Duitse aspiraties worden gezien. De Duitse
machinaties samen met De Gaulle zijn
trouwens al eerder door Washington ge
hekeld.
Er klonk een grote dosis idealisme door
in wat Kennedy ten aanzien van de nood
zakelijke Europese eenheid zei. In Ameri
kaanse oren zal het meer als realisme
hebben geklonken, maar de Europese toe
standen en complicaties zijn nu eenmaal
niet zo eenvoudig als men in de Nieuwe
Wereld vaak meent, 't Tot dusver misluk
ken ener nauwe Europese verbondenheid
voor een gemeenschappelijk doel komt de
Amerikanen als ongerijmd voor, maar wij
Europeanen en burgers van een klein land
weten maar al te goed, hoe onuitroei
baar in Europa de nationalistische heers
zucht telkens weer opschiet tussen 't goe
de groen. En wij hebben vaak genoeg aan
den lijve ondervonden wat in grote Europe
se landen wordt verstaan onder „samen
werking". De doem van de „Gloire" of
van het „Heil" is in Europa niet uitge
werkt. De nuchterheid van mensen die sa
men moeten proberen in leven te blijven is
in Europa nog steeds vertroebeld door de
dweepzucht van naties die willen probe
ren ten koste van anderen in leven te
blijven.
Zelfs het feit dat de Amerikaanse presi
dent zijn visie ten beste heeft gegeven in
Duitsland, wordt reeds door Duitse ver
beeldingskracht vertaald als een uitver
kiezing, meer dan als een reprimande. Zo
lang in Europa politiek wordt bedreven
in de overspannen verbeelding van zich
uitverkoren wanende romantici-nationalis
ten, moet het realisme van Kennedy in
het Europees vertaald „idealisme" blij
ven heten, waarbij vurig moet worden ge
hoopt dat Kennedy zelf daarvan spijtig
overtuigd is.
99
99
De interpretatie van een woord is al
tijd een subtiele aangelegenheid. De mees
te mensen, bijvoorbeeld, zullen het als een
compliment beschouwen wanneer men hen
kenschetst als „vreedzaam". Nu betekent
in feite het woord „pacifist" niets an
ders dan „vreedzaam mens". Maar in par
lementaire kringen is men blijkbaar lang
zamerhand deze twee termen een geheel
verschillende betekenis gaan toedichten. Zo
heeft de heer Berghuis, A.R.-lid van de
Eerste Kamer, de pacifisten „een gevaar
voor het land" genoemd. Het was ter ge
legenheid van de vraag, of een P.S.P.-
fractielid deel moest uitmaken van de com
missie voor Buitenlandse Zaken. Ook uit
K.V.P.-kring en van christelijk- protes
tante zijde kwam er weerstand tegen
deze benoeming, maar tenslotte ging zij
toch door. Nu vreedzame mensen een ge
vaar voor het land heten te zijn, doet zich
de vraag voor op welke vreemde zijwe
gen het werkelijke heil des lands tegen
woordig moet worden gezocht. Natuurlijk
is dit alles een kwestie van interpretatie,
maar het gevaar is groot dat men ten
slotte alles wat naar „vrede" zweemt in
de politiek met achterdocht gaat beschou
wen, omdat het blijkbaar niet overeen
stemt met de inzichten der overheid. Dat
A.R. zozeer aan die overheid is ver
knocht, is in haar te prijzen, maar dat
een iets positiever vreedzaamheid aan de
gezagspositie der overheid eerder ten goe
de zou komen dan afbreuk zou doen is
een stelling die toch ook wel aanbevelens
waardig zou mogen heten.
KOPENHAGEN (Reuter) Het Deen
se kabinet heeft woensdag geen beslis
sing kunnen bereiken inzake de vraag, of
de regering algemene verkiezingen moet
uitschrijven na de nederlaag in het refe
rendum over vier nieuwe landwetten, dat
dinsdag is gehouden.
Na de vergadering zei premier Krag te
gen verslaggevers te zullen afwachten of
de oppositie bereid zal zijn vriendschappe
lijke besprekingen te houden voor een
overeenkomst over een nieuwe wet op het
grondbezit.
De leiders van de Conservatieve en de
Agrarische Partij hebben zich reeds be
reid verklaard met Krag bijeen te komen
in een poging, om een compromis te vin
den.
Een van de „vreedzamen" in de Tweede
Kamer, de heer Lanckhorst, heeft minis
ter Veldkamp (Volksgezondheid) gevraagd
zijn mening te geven over de stijging van
de radio-activiteit in het voedsel. Verge
leken bij 1961 heeft 1962 een aanmerke
lijke toeneming te zien gegeven. Minister
Veldkamp heeft sussend geantwoord, dat
er nog geen reden tot ongerustheid is, om
dat de grens van toelaatbaarheid nog niet
is overschreden en bovendien omdat die
grens geen absolute gevaarlijn betekent.
Zoals bekend mag worden verondersteld,
ijvert de P.S.P. voor afschaffing der
atoombomproeven. Dit overdenkend in het
licht van wat de heer Berghuis (A.R.) als
een „gevaar voor het land" beschouwt,
komt men tot eigenaardige gedachtenkron-
kels. De pacifisten, volgens hem gevaar
lijke lieden, wijzen hier op een omstan
digheid die de volksgezondheid bedreigt.
Zit het gevaar nu in het signaleren van
gevaren en in het onthullen dat er ge
varen zijn, of in het ijveren tegen een
bron van gevaar die officieel een bron van
veiligheid heet: de atoombom? Het paci
fisme. oftewel de vreedzaamheid, is blijk
baar een moeilijk te kraken noot voor
wilskrachtige en gezagsgetrouwe kaken.
Of is het hele onderwerp van vrede en
oorlog misschien langzamerhand te zeer
ineengekronkeld om er nog openhartig over
te praten?
Advertentie
ATHENE (AP) De Griekse interim-
regering van premier Panayiotis Pipinelis
heeft met 172 tegen 14 stemmen een motie
van vertrouwen gekregen van het Griekse
parlement.
Het vertrouwensvotum kwam na een
debat van drie dagen waarin Pipinelis
beloofde dat zijn regering vrije en eerlij
ke verkiezingen waarborgt.
Advertentie
fun*
KmG SIZE
P. LONILL ARD COMPANY. 0. S. A. FIRST WITH THE FINEST CIGARETTES
THROUGH LORILLARD RESEARCH
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Zou de Belgische regering
struikelen over haar taaicompromis, waar
van de behandeling vandaag in de Kamer
is begonnen en waarmee deze zich waar
schijnlijk ook nog de volgende week zal
bezighouden? Velen putten optimisme over
het voortbestaan van het kabinet uit de
omstandigheid dat van de leden van de ka
mer 116 van de 212 zich tegen uitstellen
van het debat hebben verklaard, 55 voor,
terwijl er geen onthouding van stemmen
is geweest om de eenvoudige reden dat
de andere kamerleden niet aanwezig wa
ren. Onder hen zijn er zeker velen die
't kabinet straks zuilen steunen of die zich
zullen onthouden. Verrassingen zijn even
wel niet uitgesloten.
Niet optimistisch leek gistermiddag de
vice-premier, Paul-Henri Spaak, toen hij de
grote trap van de zittingzaal naar de hal
van het kamergebouw afdaalde en de voor
zitter van de rooms-katholicke C.V.P. Van
den Boeynants tegenkwam, zei hij wat
zuurzoet: „De stijgende en de dalende. Zo
gaat het in dê politiek". Tegen journalisten,
die hem vroegen of hij naar Leopoldstad
zou gaan voor de onafhankelijkheidsfees
ten, zei hjj: „U weet toch dat we hier met
een paar politieke problemen zitten".
„Gaat u dan misschien in september?"
Spaak: „Een optimist, die denkt dat zij er
dan nog zullen zijn".
Aan de stemming over het verzoek van
de premier met het bespreken van het
taaicompromis te beginnen, was een kort
maar heftig debat voorafgegaan. Een ver
tegenwoordiger van de Volksunie had pre
mier Lefèvre „dief" genoemd. En Van
Eynde, de ondervoorzitter van de Belgi
sche Socialistische Partij had, niet zon
der reden, een andere Volksunie-man de
raad gegeven zich zijn sympathie voor de
Duitse bezetters te herinneren. In grote
lijnen komt het compromis op de volgen
de punten neer:
1 Het arrondissement Brussel zal wor
den gesplitst in een eentalig Vlaams ar
rondissement en een tweetalig arrondis
sement. Dat laatste zal negentien ge
meenten van de huidige agglomoratie
omvatten plus zes, tot nu toe alleen
Vlaamse randgemeenten.
2. Een koninklijke commissaris zal in
't tweetalige arrondissement zorgen voor
het naleven van de bepalingen, voor het
coördineren van de maatregelen, die de
internationale rol van Brussel zullen be
vorderen en voor 't ontwikkelen van zo
wel de Vlaamse als de Waalse cultuur.
3. In het Vlaamse land moet het
bedrijfsleven vernederlandst worden, bij
voorbeeld boekhouding en corresponden
tie met de overheidsinstellingen moeten
in het Nederlands worden gevoerd. Het
personeel van de overheid in de Brussel
se agglomoratie zal beide talen moeten
beheersen, evenals alle personeel van het
rijk boven een bepaalde rang.
De Vlaamse vleugel van de C.V.P. heeft
zich tegen het aanhechten van die zes ge
meenten (Wemmei, waar het zaterdag tot
opstootjes kwam, is er een van) ver
klaard. Het is te verwachten dat de an
dere rooms-katholieken vóór zullen stem
men, evenals vrijwel alle socialisten en dat
de liberalen, zo zij niet vóór stemmen,
zich van stemming zullen onthouden. Dat
zou betekenen dat het wetsontwerp wel
Een miljoen per stuk. De defensiecom-
missïe van de Westduitse Bondsdag
heeft met algemene stemmen besloten,
dat de Westduitse strijdkrachten zullen
worden uitgerust met de door Duitse des
kundigen ontworpen tank, in plaats van
met een Franse tank. De tankskosten per
stuk ongeveer één miljoen gulden.
Advertentie
HEDENAVOND. Concertgebouw, 8.15 u.
N.Ph.O.-ZOMERCONCERT
o.l.v. HENRI ARENDS
Solist HANS DERCKSEN - piano
Progr. o.a.: Beethoven - Pianoconcert
no. 3 en Tschaikowsky - Symfonie no. 4.
Entree 11.
een meerderheid in het parlement zou
krijgen en zuiver parlementair-techniséh
zou dat voldoende zijn. Het is echter mo
gelijk dat bepaalde Vlaamse C.V.P.-minl-
sters, die zich tegen het compromis heb
ben verklaard, zullen aftreden omdat zij
zich niet gesteund achten door hun kie
zers. Het wordt niet uitgesloten geacht dat
hun ontslag zoveel ravage in het kabinet
zal aanrichten, dat Lefèvre zijn ontslag
zou indienen. Een dergelijk ontslag wordt,
zo was de indruk die men in parlemen
taire kringen had, ook wel enigszins als
een dreigement in het vooruitzicht gesteld,
omdat.het een langdurige regeringscrisis
met zich zou brengen, die de parlementa
riërs en politici van hun zomervakantie
zou beroven.
Overigens heeft premier Lefèvre de laat
ste dagen meer dan eens gezegd dat de
regering nog steeds open staat voor „con
structieve voorstellen" over het samen
voegen van die zes gemeenten met het
arrondissement Brussel. Tot nu toe zijn
die öoorg een van cfe tegenstanders ter
tafel gebracht. Wel heeft men horen spre
ken van een eventuele mogelijkheid een
van die zes gemeenten eentalig Vlaams
te laten en te vervangen door een gemeen
te als Waterloo, waar de Vlamingen In de
minderheid zijn. Dat zou dan als een ge
baar moeten gelden om de gematigde
Vlaamse C.V.P.-leden iets toe te werpen.
Ofschoon het in de praktijk
van onze samenleving vaak
lijkt alsof de mens meer aan
dacht besteedt aan hetgeen er
om hem heen is dan aan zich
zelf, mondt zijn dorst naar
kennis van natuur en buiten
natuur toch altijd weer uit in
een nadere kennismaking met
de mens, dus met zichzelf.
Men kan daarom in ogen
blikken die daartoe de juiste
vereenvoudiging van denken
toestaan, misschien beter met
een bij de mens beginnen en
hem zonder omwegen onder
de microscoop leggen. Mensen
bestuderen is een interessante
bezigheid, maar men moet er
even aan wennen. Op het eer
ste gezicht zijn ze vaak bij
zonder saai. Ze lijken als
druppels water op elkaar,
doen dezelfde dingen in de
zelfde situaties en verdwijnen
op zeker moment achter hun
privé-gordijnen als mollen in
de grond.
Maar ook waterdruppels
bieden onder de microscoop
vaak boeiende details. Men
kan willekeurig een schepje
uit een sloot nemen en men
ziet er de meest verrassende
documentaires in.
Laten we zo ook eens een
willekeurige greep in een
wandelende mensenmassa
doen.
Er lopen in het prille mid
daguur drie mensen gearmd
over het plein. In het midden
een vrouw van ongeveer der
tig, aan weerskanten van haar
een man. Links een donkere,
zwartharige, rechts een blonde
met sproeten. Ze hebben alle
drie een rose anjer op de borst
en ze kijken vrolijk de wereld
in, alsof er geen buitje aan de
lucht is. Aan hun kleren is te
zien dat ze in een feestelijke
situatie verkeren. De jonge
vrouw glanst aan alle kanten
van satijn en heeft kennelijk
vandaag voor het eerst een
nieuwe hoed op. De mannen
hebben scherpe vouwen in
hun broeken en glimmende
schoenen aan. En ze lopen
zonder plicht, omdat ze lopen
prettig vinden.
Twéé mannen en één vrouw.
De vrouw heeft een roman
tische glimp in haar ogen en
beweegt zich op een flirtende
manier. Ze is een dagje uit,
hoeft niet te koken, heeft de
kinderen onder vertrouwd
toezicht achtergelaten en flirt
met het leven en de zon.
De twee mannen doen een
tikje schutterig, omdat ze niet
gewend zijn in een driespan
te lopen. Maar ze vinden het
prettig en zijn in een opper
beste bui, die naar uitgelaten
heid neigt.
Waar komen ze vandaan,
waar gaan ze heen?
Het is ontwijfelbaar zeker
dat ze deelnemers aan een
bruiloftsfeest zijn. Ze lijken
even ontsnapt om een luchtje
te scheppen en de alcohol-
dampjes te laten uitwaaien.
Ze hebben een uitvlucht be
dacht om even een straatje om
te gaan. Het feest werd juist
een beetje saai misschien, of
wellicht kwam een plechtsta
tige oudoom met een lange re
devoering feliciteren.
Eén vrouw en twéé mannen.
Ze dragen alle drie een
trouwring. Welke twee ringen
behoren bij elkaar? Is de
zwarte man haar echtgenoot,
en de blonde een huisvriend?
Of andersom? De vrouw heeft
haar armen op dezelfde manier
door die van de mannen ge
stoken. Wacht even!, haar lin
kerhand rust op de pols van
de zwarte man, haar rechter
hand bungelt slap en doelloos
omlaag.
Dus is de zwarte man haar
geliefde echtvriend, en de
w
blonde mag mee voor de ge
zelligheid.
Het kan echter ook zijn dat
de blonde man haar echtge
noot is, maar dat ze in deze
feestelijke en lichtzinnige si
tuatie een tikje verliefd is ge
worden op de vriend. De slap
pe hand, die zonder contact
naar beneden bungelt, is wel
licht de gewoontehand waar
aan ze met haar man door het
saaie leventje zeult. De lin
kerhand heeft iets nieuws ont
dekt. De pols van een bijzon
der interessante en aantrek
kelijke vreemdeling, waarvan
de aanraking een opwindende
sensatie van verboden maar
verleidelijk contact geeft. De
echtgenoot heeft niets in de
gaten. Hij trekt zijn vrouw
als een tractor zijn aanhang
wagen, gewoontegetrouw, ge
laten en zonder veel enthou
siasme. De vriend is zwevend
van de feestroes meegegaan
en vindt het een welkome af
wisseling. Zijn eigen vrouw
zit met een nicht van moeders
zijde aan de bruiloftstafel en
heeft gezegd: „Ga maar even,
dan ben je er eens uit". Hij
ging en is er eens uit. En op
zijn pols rusten de nerveuze
vingers van een romantische
vrouw, die morgen weer in
haar saaie keukentje raapste
len kookt en kleine neuzen
afveegt. En die er ook wel
eens uit wil zijn.
Dus de blonde man is haar
echtgenoot, en de zwarte haar
geliefde vriend.
Het kan echter ook zijn dat
de jonge vrouw voorzichtig
van aard is. Misschien is ze
dolverliefd op de blonde, maar
doodsbang dat haar zwarte
man het merken zal. Daarom
laat ze haar hand liefkozend
rusten op de pols van haar
echtgenoot, alsof ze met hem
in de zevende hemel is, terwijl
ze haar andere hand aan de
arm van de blonde lusteloos
iaat hangen, alsof hij haar niet
het minst interesseert. Zo is
de zwarte man gerust en de
blonde weet tóch wel hoe het
met haar gesteld is. Hij speelt
het spel graag mee, want hij
wil haar geen moeilijkheden
bezorgen. Voor het uiterlijk
mag ze gerust doen alsof ze
geen zier om hem geeft. Van
binnen weten ze allebei hoe
laat het is.
Dus de zwarte is haar man,
en de blonde haar geliefde
vrind.
Het is ook best mogelijk dat
ze dol verliefd is op haar man
en verrukt over het feit dat ze
een dagje samen uit zijn zon
der de kinderen. Maar haar
man is een introverte natuur.
Hij houdt plichtmatig van
haar, maar laat nooit iets mer
ken en schaamt zich om haar
te vertroetelen. Hij moet een
beetje uit zijn tent gelokt
worden en daar is jaloezie een
uitstekend middeltje voor.
Dus probeert ze aanhalig en
poeslief te doen tegenover de
vrind, ze heeft hem uitdruk
kelijk meegevraagd alsof ze
zijn gezelschap op hoge prijs
stelt en streelt hem openlijk
over de pols, zodat haar man
zich tot een afgunstige tegen
actie zal opwerken. Hij merkt
best dat ze flirt aan die ande
re kant, maar hij doet voor
lopig alsof hij niets in de ga
ten heeft. De vrind vraagt
zich af wat dat moet met dat
gestreel, maar schikt zich vro
lijk in het onvermijdelijke,
onder het motto: het is van
daag een gekke dag.
Dus de blonde is haar ge
liefde man en de zwarte haar
vriend, die als animator wordt
misbruikt.
Het is natuurlijk ook nog
mogelijk dat de vrouw ver
liefd is op de vrind, maar dat
hij te traag is om dat te be
grijpen. Daarom flirt ze open
lijk met haar man, opdat de
vrind jaloers zal worden en
wat meer aandacht aan haar
zal besteden. Ze legt haar
vinger liefkozend op de arm
van haar man, omdat ze de
vriend tot actie wil aanzetten.
Dus de zwarte is haar man,
maar de blonde haar geliefde
vrind. Ofschoon het uiteraard
ook mogelijk is dat de vrouw
haar vrind wil animeren om
daardoor haar man reden te
geven tot jaloezie. Dan zou
ze dus haar hand op de pols
van haar man laten rusten om
de vriend uit zijn romantische
tent te lokken, teneinde hem
te brengen tot attenties waar
door haar man afgunstig zou
worden en zich meer aan haar
gelegen zou laten liggen.
Natuurlijk is het ook niet
onmogelijk dat ze dit laatste
wil uitlokken om de vrind des
te vuriger naar haar gunst te
doen dingen. Dan zou ze dus
toch verliefd zijn op de blonde
en getrouwd met de zwarte.
Zou het echter niet zo kunnen
zijn dat ze die vrind om haar
gunst wil laten dingen om
daardoor indirect toch weer
haar man wat attenter te ma
ken? Dan zou ze dus toch
meer om haar man geven dan
om de vrind.
Er is ook nog een andere
veronderstelling mogelijk, na
melijk datNee.
Het is tóch eenvoudiger om
in een waterdruppel te kijken
dan in een mens.
Liefde in de praktijk
Het was een jonge mevrouw en ze leek
van heel wat dingen zeker. Bijvoorbeeld
dat ze haar kinderen met geen ander
middel opvoedde dan met liefde. De jon
ge mevrouw deed deze welluidende me
dedeling in een gezelschap dat blijkbaar
geen aanleiding vond hierop anders dan
met een eerbiedige knik te reageren. Ik
hoefde me niet als lid van dit gezelschap
te beschouwen, daar ik er slechts een
ogenblik toevallig bij beland was. Aan de
ze omstandigheid ontleende ik het recht
mij enige twijfel te veroorloven, waaraan
ik echter geen uitdrukking gaf. Men kan
de sfeer van een zo homogeen gezelschap
beter niet verstoren, zeker wanneer men
er niet bij hoort.
Ik zweeg dus, maar liet, toen ik het
gezelschap ontgleden was, mijn gedach
ten spreken. Ik herinnerde me jaren her
gelezen te hebben overeen jongedarrpe
die examen deed voor de akte van on
derwijzeres. Er werd haar gevraagd over
welke tuchtmiddelen de leerkracht be
schikte en haar antwoord luidde letterlijk
hetzelfde als wat ik zojuist gehoord had:
de liefde.
Het is een aangenaam verschijnsel dat
er te allen tijde figuren zijn die de we
reld en haar problemen op zulk een on
gecompliceerde wijze tegemoet treden. Zij
vormen een verfrissende tegenhanger van
vele zwaarwichtige, op piekeren en ont
leden beluste lieden. Jammer dat hun ver
frissende werking niet tot oplossing van
ook maar één probleem bijdraagt.
Dat gezelschap dat bleef zwijgen, had
in zekere zin gelijk, want wat moet men
aan met een waarheid als een koe? Al
leen een onmens lapt de liefde aan zijn
laars. Wie op de naam mens gesteld is,
huldigt de liefde. En stelt hij er prijs op
bovendien een verstandig mens te zijn,
dan zal hij erachter proberen te komen
hoe hij, uitgaande van deze grondvoor
waarde, in de algemene praktijk des le
vens en in vele speciale gevallen moet
handelen. Er zullen hem dan diverse za
ken duidelijk worden. In de eerste plaats
dat de liefde niet een grootheid is die
men als een koe ten tonele kan voeren
en vervolgens uitmelken. Zolang men de
liefde in generaliserende dweepzucht aan
hangt, produceert men niet veel anders
dan slagen in de lucht. Schudt men de
dweperij af en probeert men scherp en
nuchter te kijken, dan blijkt niets zo moei
lijk te zijn als het beginsel der liefde toe
te passen te midden van een realiteit die
tal van harde, grimmige, om niet te zeg
gen wrede aspecten vertoont.
De handhaving van dit beginsel en het
bewaren ervan door alle tegenspoeden en
teleurstellingen heen, betekent niet min
der dan een voortdurende strijd van de
mens met zichzelf. Met zijn eigen egoïs
me, zijn agressie, zijn wankelmoedigheid,
zijn neiging de zaken maar op hun be
loop te laten en het zich gemakkelijk te
maken. Het vereist een optimisme, waar
naast dat van de hierboven aangehaalde
jongedames tot onherkenbaarheid toe
verbleekt.
Toch is er geen reden hun luchthartig
heid te laken. Het is een eigenschap die
zichzelve straft en ik beschik over vol
doende liefde om dit met spijt te con
stateren.
'Advertentie
Opzienbarend. De man waarop men onlangs
'n opzienbarende longtransplantatie toe
paste in de universiteit van Mississippi,
is een gevangene die een levenslange ge
vangenisstraf uitzit wegens moord. De
long die hij kreeg was afkomstig van een
man die onverwachts aan een hartaanval
overleed.
De goede zeden. In Turijn zijn twee sa
menstellers van een bloemlezing van
tegen het Francobewind gerichte Spaan
se gedichten veroordeeld tot een voor
waardelijke gevangenisstraf van twee
maanden en 'n boete van 10.000 lire om
dat één der gedichten in strijd werd
geacht met de goede zeden. De beklaag
den was ook belediging van de gods
dienst ten laste gelegd.
Een kusje voor de prinses. Een onbe
kend mannetje, beschreven als „klein,
rustig en niet agressief", heeft woensdag
avond geprobeerd prinses Margaret te
kussen toen zij het Sadler Wells thea
ter in Londen wilde binnengaan. Toen
de prinses bij de deur aankwam, ren
de hij naar voren en poogde haar te
kussen, maar hij werd door een functio
naris tegengehouden. De prinses keek
even verschrikt, maar praatte daarna
kalm verder met de gasten.
Stap vooruit. Gouverneur Combs van de
zuidelijke Amerikaanse staat Kentucky,
heeft een order uitgevaardigd waarbij
rassenscheiding in alle zaken die met
staatsvergunning werken verboden is.
Hieronder vallen restaurants en cafeta
ria's, die vergunningen moeten hebben
en café's en bars.
Dertig jaar. In Galesville, in de Ameri
kaanse staat Wisconsin, is een 49-jarige
vrouw bevrijd uit een kamer waarin zij
door haar ouders 30 jaar lang gevan
gen is gehouden. Haar lichaam, haar
gezicht en handen waren bedekt met
diepe littekens en haar verwarde ha
ren hingen tot haar borst.
