Antonius Ziekenhuis gaat
Kennemergaarde beheren
ELEZERSSC
TAXI 12345
Plan voor tehuis voor demente bejaarden
PRINS' CUPS
Een-hap Snacks'
In 1972 naar
terrein van
het A.Z.
certinaO
Voor jou, m'n hart...
voor jou een Certina
VRIJDAG 13 DECEMBER I96R
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
19
Personeel
Financiën
Sterke rollenrijders
naar Sassenheim
Bos- en duinloop van
De Bollenstreek
Fluoridering 65
Fluoridering 66
Fluoridering 67
Fluoridering 68
Fluoridering 69
Omdat het de eerste
Kerst is die we samen vieren.
Omdat wij nn zelf
moeten zorgen in plaats
van verzorgd te worden.
Omdat jij me
zo'n groot vertrouwen
voor de toekomst geeft...
omdat elke seconde
jou verder zet in een
nieuw leven en omdat ik
wil dat die seconden
mooi zijn.
Fluoridering 70
Fluoridering 71
Kerstmis 1968
Huisvuil
VELSEN. Aan de gemeenteraad
van Velsen zal worden voorgesteld het
beheer en de exploitatie van het ge
meentelijk tehuis voor chronisch zieken
„Kennemergaarde" in Santpoort met in
gang van 1 januari 1969 over te dragen
aan een door de Stichting Antonius Zie
kenhuis op te richten dochterstichting
voor de verpleging van chronisch zieken.
Aanvankelijk zal het gebouw „Kenne
mergaarde" door de gemeente worden
verhuurd en nog blijven dienen voor de
verzorging van langdurig zieken. In de
nabije toekomst echter zal op het terein
van het Antonius Ziekenhuis voor dit doel
een nieuwe verpleeginrichting tot stand
worden gebracht.
Afhankelijk van daartoe van regerings
wege te verkrijgen toestemming, ligt het
in de bedoeling een vernieuwd Kenne
mergaarde dan, als onderdeel van een
samenhangend complex van ziekenhuis-
en verpleegtehuisvoorzieningen, te be
stemmen voor de verpleging van licht
demente bejaarden.
Aan de grote behoefte, die in Velsen
bestond aan een inrichting voor verple
ging en verzorging van chronisch zieken
kon in 1961 enigszins worden tegemoet
gekomen, toen de gemeemte in de bui
tenplaats „Kennemergaarde" een ver
pleegtehuis tot stand bracht. Met zijn
dertigtal bedden was Kennemergaarde
slechts een bescheiden begin van aanpak
van deze zorg in Velsen. In medisch-
verpleegkundig opzicht werd er voor
treffelijk werk gedaan, maar de exploi
tatie van een zo kleine inrichting was
minder bevredigend. Uitbreiding van het
verpleegtehuis tot 100 bedden lag dan
ook in het voornemen en de regering
had in beginsel hiervoor reeds toestem
ming gegeven. De vernieuwing op het
gebied van het ziekenhuiswezen in Vel-
sen biedt nu echter andere en gunstiger
mogelijkheden.
De verleden jaar tot stand gekomen
Stichting Antonius Ziekenhuis, waarin
de drie levensbeschouwelijke instellingen
voor ziekenhuisverpleging in Velsen
samenwerken, beschouwt de verzorging
en verpleging van langdurig zieken mede
tot haar taak. In wezen is deze zorg
een verlengstuk van de ziekenhuisverple
ging. De bedoeling van de Stichting is
dan ook een dergelijke verpleeginrich
ting onder beheer van een nieuwe in het
leven te roepen dochterstichting met de
zelfde opbouw en hetzelfde bestuur func
tioneel te koppelen aan het Antonius Zie
kenhuis. Hierdoor zal deze verpleegin
richting kunnen profiteren van de me
dische voorzieningen van het ziekenhuis
en kan een doorstroming tot stand
komen van het ziekenhuis naar de ver
pleeginrichting en kan een patiënt zo
nodig worden teruggeplaatst.
Voor de bouw van een verpleegtehuis
van 160 bedden heeft het Antonius Zie
kenhuis reeds een principiële toezegging
van de regering ontvangen. Daarvan
zouden 100 bedden worden bestemd voor
chronisch lichamelijk zieken en 60 bed
den voor licht geestelijk gestoorde be
jaarden. Reeds nu zijn 40 bedden voor
de verpleging van langdurig zieken be
schikbaar, een capaciteit die gevoegd
kan worden bij de huidige 30 bedden in
Kennemergaarde. Als het nieuwe Anto
nius Ziekenhuis, thans in aanbouw, ge
reed is waarschijnlijk is dat op 1 juli
1972 het geval zal het gehele pavil
joen, dat een semi-permanent karakter
draagt, beschikbaar komen als verpleeg
tehuis voor langdurig zieken. Een nadere
studie zal moeten uitwijzen, wat de uit
eindelijke capaciteit moet zijn van een
te bouwen nieuw permanent verpleegte
huis met 200 bedden. In ieder geval
zal in 1972 voldoende ruimte voor ver
pleging van langdurig zieken op het ter
rein van het Antonius Ziekenhuis beschik
baar komen. Tot die tijd zal de verple
ging van chronisch zieken doorgang kun
nen vinden in de genoemde bestaande in
richtingen met respectievelijk 30 en 40
bedden.
„Kennemergaarde" kan daarna een
andere bestemming krijgen. Dit gebouw
zal vooral als de vermelde mogelijk
heid tot uitbreiding is verwezenlijkt -
kunnen gaan voorzien in de behoefte aan
verpleegruimte voor licht geestelijk ge
stoorde bejaarden. Ook de omvang van
deze behoefte zal door middel van een
studie nader worden vastgesteld. Aan de
minister van sociale zaken en volksge
zondheid is in een gezamenlijke brief
uitgaande van burgemeester en wethou
ders van Velsen en van het bestuur van
de Stichting Antonius Ziekenhuis, reeds
gevraagd om in beginsel aan de Stichting
toestemming te verlenen voor de oprich
ting van een tehuis voor licht demente
bejaarden van ten minste 90 bedden in
Kennemergaarde. Het zal aanbeveling
verdienen, dat de Stichting voor het ver
wezenlijken van die doelstelling optie
verkrijgt op de aankoop van het gebouw
en de terreinen van Kennemergaarde
met uitzondering van het gedeelte, dat
voor de ruitersport in gebruik is. Het
park zal dan beschikbaar komen voor de
verpleegden, waarvoor een besloten wan
delmogelijkheid van grote betekenis is.
De situatie wordt dan in 1972 zo, dat
een paviljoen op het terrein van het An
tonius Ziekenhuis bestemd is voor ver
pleging van lichamelijk chronisch zieken
en dat in Kennemergaarde een ver
pleeginrichting voor licht geestelijk ge
stoorde bejaarden gevestigd zal kunnen
worden. Hierdoor verkrijgt Velsen dan
een ziekenhuis- en verpleegtehuiscapaci
teit, in het beheer van een uit de bevol
king zelf voortgekomen stichting voor
verpleging van patiënten van alle ge
zindten, die kan voorzien in optimale en
uiteenlopende behoeften.
Door een hechte samenwerking van de
nieuw te vormen stichting met de in de
gemeente bestaande en nog op te rich
ten verzorgings- en bejaardentehuizen
zal de gewenste onderlinge samenhang
in de bejaardenzorg het z.g. gesloten
circuit tot stand komen. Dit houdt in
dat de mogelijkheid ontstaat voor een
gecoördineerd plaatsings- en overplaat-
singsbeleid, waarbij alle verzorgings- en
verpleeginrichtingen betrokken zijn, zo
dat bejaarden en langdurig zieken op die
plaats terecht kunnen komen, die voor
hun verzorging voorgeschreven is.
Bij de in een uitstekende sfeer ver
lopen besprekingen omtrent de over
dracht van Kennemergaarde. hebben de
zorg voor het personeel en de financiële
consequepties veel aandacht gevraagd.
De opheffing van Kennemergaarde als
gemeentedienst heeft natuurlijk voor het
personeel, dat zijn overheidsbetrekking
verliest, ingrijpende gevolgen. De Stich-
ting Antonius Zienenhuis heeft zich be
reid verklaard alle personeelsleden, die
dit wensen, in dienst te nemen tegen
een salaris, dat inclusief de nog te
verwachten periodieke verhogingen
praktisch gelijk is aan de huidige be
zoldiging.
De stichting wil er voorts aan mee
werken, dat het dienstverband wordt be
ëindigd van die personeelsleden, die ge
schikt zijn voor de vervulling van een
eventuele vacature in gemeentedienst en
voor wie op grond van reeds verworven
tiet gebouw „Kennemergaarde"dat
met ingang van 1 januari bij
goedkeuring door de gemeenteraad
door het Antoniusziekenhuis be
heerd zal worden.
ADVERTENTIE
De nieuwe manier om snel hap
jes te maken.
N.V. Prins Biscuitfabriek
Haarlem Telefoon 17265
overheidsdiensttij d herplaatsing bij de
overheid van bijzonder groot belang
moet worden geacht. Voor een eventueel
geschikte vacature wordt dan bijvoor
beeld gedacht aan het tweede gemeente
lijk bejaardentehuis, dat in IJmuiden in
aanbouw is. Overigens heeft het perso
neel in vaste dienst natuurlijk recht op
wachtgeld. Het personeel op arbeids
contract kan rechten ontlenen aan de uit
keringsverordening.
Door de omstandigheid, dat de direc
tie over Kennemergaarde kan worden
gevoerd vanuit het Antonius Ziekenhuis
waarbij de dagelijkse gang van zaken
dan wordt geleid door een hoofdverpleeg
ster, zal de directrice van Kennemer
gaarde geen deel uitmaken van de nieuwe
constellatie. Zuster J. Helgering, die het
gemeentelijk tehuis van de oprichting af
heeft geleid en belangrijk heeft bijge
dragen tot de gunstige verpleegresulta-
ten, zal eervol ontslag verkrijgen uit ge
meentedienst en aan het eind van dit
jaar met wachtgeld gaan.
Bij het bepalen van een verpleegprijs
moet onder meer worden rekening ge
houden met factoren als de te betalen
wachtgelden en huur van gebouwen, in
richting, e.d. De voor 1969 samengestel
de begroting vermeldt dan een verpleeg
prijs van f 48,22. Het Centraal Orgaan
Ziekenhuistarieven meent evenwel de
verpleegprijs voorlopig te moeten be
palen op 45,65.
De exploitatiekosten, voortvloeiende
uit dit verschil in verpleegprijs en uit
een eventuele onderbezetting van de be
schikbare verpleegaccommodatie. wor
den in de overgangsperiode tot 1 juli 1972
voor rekening genomen van de ge
meente.
De op handen zijnde reorganisatie is
een logisch verlengstuk van de vorig jaar
tot stand gekomen hechte samenwerking
op het gebied van het ziekenhuiswezen,
die leidde tot de vorming van de Stich
ting Antonius Ziekenhuis. De inbreng
van het geheel te vernieuwen ziekenhuis
aan de Zeeweg èn van het eveneens te
vernieuwen Kennemergaarde is van de
grootste betekenis voor een goed gecoör
dineerde opbouw van de verschillende
ziekenhuis- en verpleegtehuisvoorzienin
gen in Velsen en bevordert daarmede
een maximale zorg voor de zieke of be
jaarde medeburger.
SASSENHEIM In het KSA-gebouw
te Sassenheim wordt zaterdagmiddag
14 december voor de achtste keer door
de wielervereniging „Sassenheim en Om
streken" een nationaal home-trainertoer-
nooi gehouden met als inzet de KSA-
beker. Er hebben reeds verscheidene favo
riete „rollenrijders" voor dit toernooi in
geschreven. Onder hen bevinden zich Leo
Dijksman, vorig jaar triomfator, Bert van
Dalsen, die in 1966 zegevierde, Frits van
Duyvenbode, Sjaak v. d. Torre, de succes
volle criteriumrijder Harry van Leeuwen
Peter en Paul Akerboom met Wout v. d
Berg. De Kamper Wieier Club komt met
Swier Zelles, Gert Steinbach en John
Hup naar Sassenheim. De renners moeten
tweemaal 1.000 meter op de „rollen" af
leggen. De eerste ritten beginnen om twee
uur. Tussen de bedrijven door wordt het
jeugdkampioenschap home-trainen van
Sassenheim gehouden over tweemaal
250 meter.
(Van onze wielermedewerker)
LISSE Omdat men voor een strand
loop op het strand van Zandvoort geen
toestemming verkreeg, heeft het bestuur
van de Ren- en Toervereniging „De Bol
lenstreek" het initiatief genomen tot het
houden van een grote bos- en duinloop
in de omgeving van Noordwijkerhout op
zondag 29 december. Er zal een grote
omloop van zeven kilometer uitgestippeld
worden. Elke deelnemer die het traject
binnen de vastgestelde tijd volbrengt
komt in het bezit van een herinnerings
vaan. Het inschrijfgeld bedraagt twee
gulden. Men kan zich nu reeds voor deel
neming opgeven bij secretaris P. de Ko
mng, Venneperweg 1199, post Nieuw
Vennep of bij J. Stavleu. Wilhelmina
straat 3, Lissé. Op de wedstrijddag zelf
kan er van 's morgens elf uur tot 's mid
dags half twee ingeschreven worden in
café-restaurant „De Duinpoort" te Noord
wijkerhout. De start is 's middags om
twee uur.
BliB
Hl
De Maatschappij tot Bevordering der
Tandheelkunde heeft een afdeling Haar
lem. Die afdeling heeft een commissie
benoemd en die commissie richt een ern
stige beschuldiging aan ons adres. Zij
beweert dat wij in onze strijd tegen de
fluoridering van ons drinkwater niet met
deugdelijke argumenten komen, maar
spelen op de sentimenten. Maar, wan
neer dan in hetzelfde artikel, waarin de
ze beschuldiging wordt geuit, passages
voorkomen die druipen van sentimenta
liteit passages die er op gericht zijn
de lezer in paniek te brengen, dan is zulk
een beschuldiging wel erg misplaatst.
Wij, van onze kant, zullen alles doen
u tot rustig nadenken en tot een welover
wogen beslissing aan te sporen. Er is geen
enkele reden tot paniek. De opgesomde
gevaren bedreigen ons niet van vandaag
of gisteren, maar bestaan al tientallen
aren, misschien zelfs eeuwen, al wor
den ze steeds meer acuu-.
De deplorabele toestand van de kinder
monden is niet anders dan een ernstige
waarschuwing dat er iets mis is met
onze dynamo, onze krachtbron. De tand
artsen weten dat ook heel goed. Ze zeg
gen het zelf, maar trekken de verkeerde
conclusie. Ze zeggen dat onze voeding en
onze voedingsgewoonten niet deugen.
Ze zeggen dat ze een degelijke opleiding
gekregen hebben tot preventieve tand
heelkunde en dus weien wat er aan schort.
Ze zeggen dat het voorkómen van tand-
ziekten (preventieve tandheelkunde) tot
hun taak behoort. Maar hoe hebben ze
zich dan van die taak gekweten?
Zij zullen toch niet willen beweren dat
de oorzaak van de door hen in zo leven
dige kleuren geschilderde ellende schuilt
in een gebrek aan fluoride in ons drink
water. Zij zullen ons toch stellig niet wil
len vertellen, dat er vroeger méér fluo
ride in het drinkwater zat dan nu, zodat
we het nu kunstmatig moeten aanvullen
met een produkt van heel andere samen
stelling dan van nature in het water voor
komt?
Kennelijk willen ze geen enkele poging
doen om de oorzaken weg te nemen.
R. VOORHOEVE, Bloemendaal.
Naschrift:
De werkgroep fluoridering van de Ne
derlandsche Maatschappij tot Bevorde
ring der Tandheelkunde, afdeling Haar
lem, geeft hierop het volgende commen
taar:
Volgens eigen mededeling van de heer
Voorhoeve in aanvulling op het met hem
gepubliceerde interview in dit blad, da
teert „zijn ervaring met tandartsen van
de dertiger jaren, enz." Wij raden de
heer Voorhoeve aan
a. zich op de hoogte te stellen van de ont
wikkelingen in de tandheelkunde sinds de
dertiger jaren;
b. kennis te nemen van „Fluoridering
van drinkwater" (uitgave Ministerie van
Sociale Zaken en Volksgezondheid- jan
1967) en van het rapport „Enige feiten
en vragen over waterfluoridering" (uit
gave Nederlandsche Maatschappij tot be
vordering der Tandheelkunde september
1968).
Wij stellen ons voor dat wij pas dan
met de heer Voorhoev over waterfluo
ridering kunnen praten.
Namens de werkgroep,
C. P. ENGEL, Aerdenhout.
Bij het lezen van het artikel (Haarlemse
tandartsen geven hun visie) in uw blad
van 28 november 1968: Fluoridering
drinkwater zeer noodzakelijk voor gezond
heid, krijg ik de indruk dat deze tand
artsen het gezag van de huisartsen onder
mijnen als ze fluot gelijkstellen met keu
kenzout. Hun raad, voor geen fluordrin-
kende mensen een filter in de waterlei
ding te laten aanbrengen, lijkt mij onuit
voerbaar.
B M. BUÏNING, Haarlem
Naar aanleiding van het door vier (van
de 75) tandartsen gestelde:
tandartsen hebben geen interne genees
kunde gestudeerd. Zij zijn dus niet beoor
delingsbevoegd over de vele verschillende
oorzaken van reuma, nartziekten. nier
ziekten enzovoort. Noch kunnen zij beoor
delen of bepaalde medicamenten hoodza-
kelijk dan wel schadelijk voor het gehele
lichaam zijn.
Niet-individuele toediening van chemica
liën verstoort het evenwicht der lichaams-
functionering. Reden waarom fluoridering
van het drinkwater voor zeer velen scha
delijk kan zijn.
L. L. NIO, arts, Haarlem.
Enkele tandartsen hebben in het num
mer van 29 november 1968 een lans ge
broken voor fluoridering van 't drinkwa
ter. Het is jammer dat zij alleen profes
sor dr. Winkler als voorstander citeren en
niet wijlen professor dr. De Langen en
professor dr. Sorgdrager als tegenstanders
Zij spreken van het lekenoordeel van de
bestrijders. Genoemde tegenstanders zijn
toch waarlijk niet als leken te beschou
wen. Maar zijn de tandartsen zelf op een
deelgebied van de problematiek geen le
ken? Zij stellen dat fluoride niet gevaar
lijker is dan keukenzout. Mogen wij hier
tegenover verwijzen naar de Winkler
Prins Encyclopedie zesde druk waarin pro
fessor dr. J A. A. Ketelaar schrijft"
zijn de meeste fluorverbindingen zeer ver
giftig en vormt een te hoog fluorgehalte
van drinkwater, reeds bij meer dan twee
delen per miljoen, in sommige streken
van de Verenigde Staten een probleem
voor mens en dier" en „Van de zouten
zijn het natriumzout en bariumzout insec-
tiden en ratten vergift".
Voorts mogen wtj kortheidshalve verwij
zen naar het boek „Fluorosis" the health
aspects of fluorine compounds", dooi Ed
ward J. Largent, die verscheidene hoofd
stukken wijdt aan de gevaarlijkheid van
fluoride, als „acute fluoride poisoning in
man"; „Chronic fluoride intoxication in
animals"; Acute fluoride poisoning in ani
mals". Al is Largent geen tegenstander
van beperkte fluoridering, toch volgt hier
uit dat de heren <andarisen met hun stel
ling geheel mis zijn. Trouwens zij zullen
wel weten dat 't nuttigen van een eetlepel
keukenzout geen levensgevaar behoeft op
te leveren, terwijl een theelepel natrium
fluoride dodelijk zou zijn. En wat de
nieuwste ontwikkeling in de problematiek
betreft, het is ons bekend dat in Haar
lem een werkgroep waarvan enige medici
deel uitmaken in alle wij zouden haast
zeggen, wetenschappelijke ernst Pezig
is de nieuwste ontwikkeling bij deze pro
blematiek in zijn overwegingen te betrek
ken.
H. DE NIE en A. WENSING, Haarlem
Eén advies, drie vragen.
1. Zolang er nog stemmen van deskun
digen opgaan die waarschuwen voor
gevaren die verbonden zijn aan het
gebruik van gefluorideerd drinkwa
ter, mogen al diegenen die over de flu
oridering een beslissing moeten nemen,
zich wel tien maal afvragen of zij de
verantwoordelijkheid kunnen dragen
de kans te lopen een medemens te
vergiftigen.
2. Kunnen de miljoenen die voor de flu
oridering eventueel worden uitgege
ven, niet beter besteed worden voor
het bouwen van zwembaden en het
gratis geven van zwemles aan de Haar
lemse kinderen?
3. Is het opdringen van gefluorideerd
drinkwater geen ernstige aantasting
van de persoonlijke vrijheid?
4. Zijn er nog gemeenteraadsleden die re
kening houden met de mening van de
kiezers?
P. van RAALTEN, Haarlem.
ADVERTENTIE
▼oor al die momenten
dat je het beste -wilt geven.
De heer Van der Meulen tandarts uit
Lugano die zich fluordeskundige noemt
overigens zonder dat jit zijn stukje blijkt
waarom beweert dat niemand van ge
fluorideerd drinkwater ziek wordt. Dr. J.
de Vries, mondarts te Utrecht mo
gen wij hem mede op grond van zijr. vele
publikaties ook fluoride-deskundige noe
men? ziet het anders. Hij schrijft in
een uitvoerig goed gedocumenteerd artikel
met litteratuuropgave in de Geneeskundi
ge Gids van 15 februari 1968 in dit ver
band dat artsen goed doen te letten op
maar liefst dertien al in andere landen
waargenomen aandoeningen en afwijkin
gen. Hij noemt ondermeer allergieën,
tandvleesontstekingen, zebratanden. ver
lies van tanden en kiezen op dertig tot veer
tigjarige leeftijd tengevolge van fluorkalk-
verbindingen in de tandvliezen, osteo-
sclerose en osteoporose, stijfheid in de
gewrichten van de liesstreek en de gehe
le wervelkolom door afzetting van fluor-
kalkverbindingen enzovoort. En, indien
het al misschien juist zou zijn dat een
gezond persoon er niet ziek van wordt,
is dan niet de mogelijkheid groot dat be
staande kwalen van velen er door verer
gerd worden? Dat blijkt niet uit statistie
ken! Er is ons inziens maar één steiregel
voor de overheid hier aanvaardbaar: In
twijfel onthoudt u.
H. DE NIE en A. WENSING, Haarlem
„ONHYGIëNISCHE TIJDBOM gead
viseerd door de Commissie uit de afde
ling Haarlem van de Maatschappij ter
Bevordering der Tandheelkunde".
Naar aanleiding van de „Ernstige
waarschuwing tegen fluorfilters" van ir.
H. Hollaar in uw blad van 10 december,
zou ik graag nog het volgende willen op
en aanmerken.
In de eerste plaats mijn oprechte dank
aan de ir. Hollaar, die ons waarschuw
de tegen (weer) een onverantwoord ad
vies („neem maar een fluorfilter op uw
waterleiding") van medisch-wetenschap-
pelijke zijde. Je wrijft langzamerhand je
ogen uit bij een dergelijk gevaarlijk ad
vies van terzake deskundigen. Ik zou wil
len voorstellen in de toekomst alle kan
didaten voor examens op het gebied van
de gezondheidszorg ook te testen op ver
antwoordelijkheidsgevoel jegens de me
demens. Dat blijkt helaas noodzakelijk. En
mochten de heren van de commissie uit
de Maatschappij ter Bevordering der
Tandheelkunde van mening zijn dat ge
voel wél te bezitten, dan kan er nog
maar één andere oorzaak van hun on
juiste voorlichting zijn: dat zij niet in
staat blijken serieuze onderzoekingen te
doen.
Welk pro-fluor-gemeenteraadslid zou
opnieuw vóór fluor durven stemmen af
gaand en vertrouwend op „deskundige"
commissies, -rapporten enzovoort. Wie
nog vóór stemt, laat politieke en/of eco
nomische belangen prevaleren boven ri
sico's voor de volksgezondheid. Laat men
daar dan openlijk voor uitkomen, dan
weten we tenminste waar het eigenlijk
om gaat".
Mejuffrouw L. V. BOTERHOVEN-
DE HAAN.
ADVERTENTIE
Schijnheilige wereld van licht.
Ik heb niets anders dan stenen gezien.
Keiharde stenen!
Miljoenen trappen in de scherven van
het menselijk verdriet.
Een gecreëerde kribbe, een gecreëerde
stal, een gecreëerde God.
Jouw kreet is de kracht een schreeuw
in de wereldvrede Wij zijn het moe. dit
leugenachtige gedoe.
O wrede, O leugenachtige, sadistische
nacht.
Ginds worden miljoenen kinderen de
hel ingetrapt.
Doof met elke hand deze bloedrode
vlam.
Ik jij Ik jij Ik jij
Misschien dat er liefde in ieders hart
ep vrede, werkelijke vrede op deze don
kere aard kwam!
M. PLANTJÉ, Haarlem.
(Overname verboden wegens auteursrech
ten).
Niemand kan bezwaar hebben tegen
verbetering van de hygiëne vooral niet
voor de mensen die het huisvuil moe
ten ophalen. Ik heb altijd bewondering ge
had voor de kwieke wijze waarop dit ge
schiedde. Eerst moest worden overge
gaan op uniforme vuilnisbakken, kosten
15,-, daarna plasticbakken en nu plas-
ticzakken. kosten tien stuks 2,35 dat
is twee in de week 0,47 of f 24.44
per jaar, wat je zo maar weggooit. Een
nieuwe belasting dus. Als de gemeente er
zoveel voordeel of belang inziet, waarom
worden deze zakken dan niet kosteloos
verstrekt, als noodzakelijke onkosten. Het
komt de mensen die het huisvuil ophalen
ten goede, het is hygiënischer het gaat
sneller en misschien geeft het personeels-
besparing. In Amsterdam wordt maar
door een kwart der bevolking hiervan ge
bruik gemaakt en dat is begrijpelijk,
want niemand gooit zo maar 24,44
per jaar weg. Voor gepensioneerden is
het weer een financiële achteruitgang, ge
lukkig dat het vrijwillig is. Heeft de ge
meente hier begrip voor, of denkt men
alleen maar aan eigenbelang?
H. VAN VELDHUIJSEN, Haarlem.
Naschrift: De briefschrijver ziet
over het hoofd, dat de methode van de
plasticzakken een uitkomst is voor flatbe
woners. Zij behoeven niet meer met
zware metalenbakken de trappen af te
qaan, maar kunnen met veel minder
n eite hun huisvuil aan de stoeprand de
r-sneren En - de schrijver zegt het zelf
al het is toch vrijwillig. Redactie.
