Janbroers: „professionele aanpak trekt mij aan"
Combinatie van coaches (De Wit
en Janbroers) bevalt Flamingo's
EDO - VOLEWIJCKERS
EDO b - S.C. DRENTE b
afj
Roemeense voetbalcoach Angelo Niculescu
,Met tikkeltje geluk moeten
we Nederland kunnen kloppen
De Spelen
bezorgen
München
hartinfarct
V RIJ D A G
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
37
Drente krijgt een
tweede kunstijsbaan
Samenwerking
Nieuwe Amerikanen
ZONDAG A.S. 14.30 UUR
Wederom loterij:
HOOFDPRIJS SUPER PHILIPS HOOGTEZON
ZATERDAG A.S. 14.30 UUR
(Van onze sportredactie)
BOEKAREST „Geef mij een man van het kaliber Gerd Müller en wij be
horen tot de beste, de sterkste voetbalnaties ter wereld!" Angelo Niculescu,
de Roemeense bondscoach, komt glimlachend tot deze uitspraak. Maar in
zijn stem klinkt een ernstige ondertoon. Want de man, die nu bijna drie
jaar de Roemeense voetbalselectie onder zijn hoede heeft, weet maar al te
goed aan welke kwaal zijn uitverkoren voetballers lijden: een ontstellend
gebrek aan stootkracht. Niculescu, voorzichtig nippend aan een glas wijn,
verduidelijkt: „Speltechnisch hoeven we voor geen ander West- of Oost
europees land onder te doen. De laatste twee, drie jaar zeker niet. We heb
ben voetballers, die alles kunnen, jongens voor wie voetbal bijna hoofdzaak
is, die echter jammer genoeg in hun honger naar de bal het maken van
doelpunten vergeten".
Niet geschokt
KADO-
KADO
BON
A mateurs
Wereldstad
Consequenties
EMMEN. De op 20 november 1970 op
gerichte Stichting „Kunstijscentrum Em-
men" heeft in Emmen de plannen ont
vouwd voor de bouw van een tweede
overdekte 400 m-kunstijsbaan in Drente.
De kosten van het projekt raamt men op
vijf miljoen gulden. De gemeente Emmen
en de industrie hebben de Stichting hun
steun toegezegd. In 1973 hoopt men het
project te kunnen voltooien. De 400 meter
kunstijsbaan in Assen wordt op 15 decem
ber geopend.
(Van een medewerker)
HAARLEM - Het Haarlemse Flamingo's draait goed in de vaderlandse
competitie. Twaalf punten uit zes wedstrijden. In vier van die wedstrijden
werd een score van boven de honderd gehaald. Confrontaties met de andere
koplopers Fiat Stars en Rotterdam-Zuid staan voor de deur, evenals twee
Europa-Cup wedstrijden en het grote Nieuwjaarstoernooi. Reden om intern
bij Flamingo's eens wat meningen te peilen. Naast Jan Janbroers (42) staat
sinds september Rob de Wit (35) als trainer-coach bij Flamingo's. Dezelfde
De Wit, die het betere coachwerk juist van Janbroers heeft geleerd. De
eerste confrontatie tussen deze twee ontstond in 1955. Rob de Wit: „Ik zat
in dienst in Den Haag. Jan trainde op dat moment een ploeg, Te Werve, in
Den Haag, ik zat daar dus en wist eigenlijk niet wat ik moest doen. Daar
heb ik Jan toen leren kennen. Vanaf dat moment heeft hij me „coachen"
geleerd. In 1960 ben ik toen zelf begonnen".
Flamingo's met links en rechts de
coaches, respectievelijk Janbroers en
De Wit.
Rob de Wit trainde vanaf de beginjaren
zestig ploegen als US (de ploeg van de
Gemeentelijke Universiteit van Amster
dam), Landlust en Herly. Met beide
laatstgenoemde ploegen werd hij kam
pioen van Nederland. Met Herly kwam
hij, zoals hij zelf zegt „heel hoog. Dat
was wel de sterkste basketbalploeg die er
ooit in Nederland is geweest. De inzet
van vier jaar keihard werken werd toen
door Olympia Ljubljana gebroken. Met
precies één punt verloren we de Europa
cupwedstrijd. Daarmee was het voor de
spelers wel gebeurd. Vanaf dat moment
was de wil om topbasketbal te spelen
eigenlijk weg. Ze hadden het toen alle
maal wel gezien. Inplaats van vier avon
den per week trainen werd het toen de
bios en een biertje pakken. Vanaf dat
moment (ik heb zelfs dat seizoen niet
meer afgemaakt) ben ik consequent uit
gestapt".
De Wit heeft zo zijn eigen ideeën over
basketbal. Deelt Janbroers deze? Jan Jan-
broers: „Ja, die professionele aanpak
die Rob altijd heeft gehanteerd spreekt
mij enorm aan. Ik geloof wel dat wij
veel overeenstemmende gedachten hier
omtrent hebben. Je kunt het het beste
pseudo-professioneel noemen. Want spe
lersbetaling komt er niet bij kijken. Je
werkt alleen op een keiharde manier om
een optimaal resultaat te behalen. Je
streeft dus naar kampioenschappen, de
beker winnen en goede successen op grote
toernooien. Dat moet echter geen kort
stondige aangelegenheid zijn. Het is de
kunst om een club lang op topniveau te
houden. Ik wijs op Ajax en Feijenoord.
Dat is knap".
In het succesjaar van De Wit is nog
eens een confrontatie tussen Janbroers
en De Wit voorgevallen. Vertelt een
glimlachende Janbroers: „Ik was coach
van het Nederlandse team. Op een za
terdagavond speelde Flamingo's uit te
gen Herly. Als bondscoach ga je een der
gelijke wedstrijd bezoeken. Er speelden
heel wat selectiespelers, ik noem Lex
Kroder, Kurt Lagerwey en Frank Kales
en ook bij Herly een aantal. De coach
van Flamingo's op dat moment, Rob
Bakker, liet om één of andere reden af
weten. Vijf minuten voor de wedstrijd
stapte Erik Zwiers, de toenmalige Fla
mingo's aanvoerder op me af en vroeg
zo maar even of ik zin had om te coachen.
Nou kwam dat wel meer voor in die tijd.
Als ik gevraagd werd, dan coachte ik
wel eens of trainde voor éénmaal een
ploeg. Vreemd was het dan ook niet. Mijn
antwoord aan Zwiers was: Akkoord,
maar dan moet de coach van Herly, Rob
de Wit dus, het goed vinden. Zwiers ging
naar De Wit toe, maar deze zei neen.
Flamingo's heeft dat toen leuk opgevan
gen, ze zijn die avond als beesten te keer
gegaan en hebben Herly geklopt. Zonder
coachen ging het dus ook".
Maar nu staan Janbroers en De Wit
dus samen. Hoe bevalt die samenwerking?
De Wit: „Uitstekend. Het gaat precies
zo, zoals ik altijd heb gewild". Janbroers:
„Prima".
Maar hoe staan jullie dan tegenover
het feit dat twee toptrainers en coaches
voor één team staan? Berokken je daar
het Nederlandse basketbal^ geen schade?
Happel en Linder voor één club zie je
ook niet. Janbroers: „Kijk, als PSV Lin
der wil hebben, dan nemen ze hem, wil
Feijenoord Happel idem dito. Bij basket
bal ligt dat anders. Er zijn hier in Ne
derland vele ploegen die ik voor nog geen
duizend gulden in de week wil trainen
of coachen. En alleen omdat men het in
die clubs niet doet op de manier, die
ik vind dat de beste is. Flamingo's doet
dat wel, daarom zit ik hier". De Wit
vult direct aan: „Met mij is dat precies
zo. Eén van de voornaamste dingen voor
mij is dat er in een vereniging flexabili-
teit moet zijn. Er moet een steeds blij
vende gedachte zijn, van „we willen voor
uit", want aan stilstaan heb je geen don
der. Je moet gewoon in beweging blijven
en dat gebeurt bij Flamingo's." Is De
Wit in de tijd tussen zijn vertrek bij Her
ly en zijn komst bij Flamingo's nog be
naderd door andere verenigingen? De
Wit: „O ja, zat. Er zijn er vele geweest
Ze kwamen dan met een voorstel. Ik
antwoordde daar dan op „Ik wil geen
twee keer trainen, maar vier keer in de
week, dan krijg je resultaat". Maar
dan kwam men kniezend terug. Zo
van „Maar dat kan toch niet, we heb
ben getrouwde spelers en studerende jon
gens, twee keer is toch zat. Nou, dan
was het voor mij al geweest. Ik wil graag,
heel graag, zelfs, maar dan volledig, en
niet halfbakken. Daar bereik je niets
mee. Je blijft dan doorsudderen. Zo'n
situatie doet zich in Amsterdam voor.
Daar moet toch eens een grote bezem
doorheen gehaald worden. Laat al die
ploegen die nu al jaren aan het klooien
zijn, ik noem DED, Landlust en Agon,
laat die mensen samen gaan. Nu hebben
ze net niets, jaar in jaar uit hetzelfde".
Harde woorden, of niet. Wel reëel, ten
minste als je het ziet in zo'n pseudo-
professional constellatie die Flamingo's nu
kent (en Herly heeft gekend). Wat wel
direct aanslaat bij het volgende. De sa
menwerking in het Haarlemse tussen Fla
mingo's, districtbestuur en andere clubs.
Janbroers: „Vijf jaar geleden hebben
voorzitter Jan Massaro en ik een gesprek
gehad met vele clubs in Haarlem. Wij
wilden graag samenwerken.
Men heeft op Typhoons na allemaal
neen gezegd. We hebben toen nog gepro
beerd om op het gebied van de jeugd
samen te werken, maar weer ontkenning.
Toen hebben we gezegd, „dan doen we
het zelf". En vanaf dat moment zijn we
een grote en sterke club geworden. We
zijn dus onze eigen weg gegaan. Er wa
ren twee kansen of het zou lukken, of
we zouden met onze ideeën volledig de
mist ingaan. Het resultaat is, dat er in
het district Haarlem op dit moment één
sterke ere-divisieploeg is. Lions zal daar
bijkomen. En waarom? Omdat ze de za
ken goed aanpakken. Zoals het in Zand-
voort gaat, gaat het volgens mij goed.
Zo hoor je te werken op topniveau. Maar
van onze kant bestaat nog altijd de wil
tot samenwerking." En vult voorzitter Jan
Massaro op een later tijdstip aan: „Dis
trictvoorzitter De Zwaan heeft bij Fla
mingo's nieuwjaartoernooi een belang
rijke rol in de organisatie. Op dat gebied
hebben we reeds contact".
Door het behalen van het bekerkam
pioenschap kreeg Flamingo's recht op een
plaats in de Europa cup II. Daarvoor wor
den in de eerste week van december twee
wedstrijden gespeeld. Het Tjechische Du-
kla Olomouc is de tegenstander. Maar
voor die tijd (3 en 10 december, waar
van de eerste datum de thuiswedstrijd)
krijgt Flamingo's nog een belangrijk mo
ment te verwerken. Door samenwerking
met een in Europa verblijvende Ameri
kaanse zakenman is men erin geslaagd
om twee Amerikanen aan te trekken. Het
is de bedoeling dat deze jongens zater
dag in de competitiewedstrijd tegen Land
lust zullen starten.
Wat voor spelers zijn deze Amerika
nen? Janbroers: „De langste heet Ge
rard Schreur en is van geboorte Hollan
der. Hij spreek goed Nederlands en vindt
het hier allemaal erg prettig. Zijn vriend
is Bill Moore en zij hebben besloten hier
te blijven. We hebben nu twee maal met
deze jongens getraind en het lijkt goed
te gaan. Ik ben wat voorzichtig, omdat
ik weet dat in het verleden ook Ameri
kanen met trompetgeschal werden bin
nengehaald. Dat pakte dan volkomen ver
keerd uit. Die jongens hadden aanpas
singsmoeilijkheden of konden gewoonweg
in Holland niet aarden. Van deze Schreur
is het grote vooordeel dat hij in feite
Hollander is. Hij kent onze mentaliteit.
Dat is erg belangrijk. En wat hun staat
van dienst betreft, die liegt er niet om.
Schreur kreeg in 1969 een hoge onder
scheiding als Most Valuable Player. Moo
re speelde in het basisteam van het team
van Oregon University. Maar met deze
kerels erbij krijgt het team body. Schreur
zorgt voor het werk onder het bord ter
wijl Moore een schutter annex driver is.
Het zijn gewoon leuke en fijne kerels
die goed kunnen ballen".
Met de komst, en het meespelen van
deze Amerikanen is het mogelijk om de
eerste ronde in het zware Europacupwerk
door te komen? De Wit: „Dat is niet het
belangrijkste. Het is natuurlijk meegeno
men. Maar ons doel, dus van alle men
sen die achter dat grote selectieteam
staan, is kampioen worden. Daarna wil
len we dus wat in de Europacup gaan
presteren. Voor deze wedstrijd (tegen de
Tsjechen dus) speelt het team nog te
kort samen om helemaal op en top te
kunnen draaien. Neen, ons doel ligt in
de toekomst."
ADVERTENTIE
Niculescu (48 jaar) 'heeft zich in zijn
lange trainersloopbaan, die hem onder
andere met het nationale elftal van Roe
menië naar Mexico bracht, gespecialiseerd
in het verwerken van gegevens, die be
vriende coaches uit alle delen van de we
reld voor hem hebben verzameld. Als zijn
voornaamste taak ziet hij de doorkruising
van het vaste, maar weinig effectieve na
tionale voetbalpatroon, dat is gebaseerd
op techniek, balvaardigheid en uithou
dingsvermogen. „Het gaat mij nog alleen
om het „dodelijke" schot. Alleen daarmee
kan ik mijn positie op de voetbalmarkt
verstevigen."
Met deze visie is Angelo Niculescu dui
delijk getekend: een eerzuchtige, gedeci
deerde voetbaltrainer. Hij is zo gewend
instructies te geven en vragen te stellen
aan spelers, dat het hem kennelijk moei
lijk valt antwoorden te geven op indrin
gende vragen.
Niculescu, die zegt niet geschokt te zijn
door de uitschakeling van de drie aan
Europese cuptoernooien deelnemende
Roemeense clubs, probeert het gesprek zo
te omzeilen, dat hij als het ware aan de
vragende kant is. Voorbeeld: „Hoe komt
het, dat Nederland ontbrak in Mexico,
terwijl luttele maanden later een elftal
als Feijenoord de wereldbeker verovert?"
Niculesco wacht het antwoord niet af.
Hij oordeelt: „Nederland hangt aan zijn
topclubs, niet san zijn nationale team.
Dat vind ik onecht. Ik kan me nauwelijks
voorstellen, dat uitgerekend een sterke
voetbalnatie als Nederland zijn nationale
top opoffert aan clubbelangen. Dat is de
omgekeerde wereld, naar zijn mening on
echt zelfs. In Roemenië is het ondenkbaar,
dat de clubs het voor het zeggen hebben.
Een speler, die hier wordt uitgenodigd deel
te nemen aan de centrale training, krijgt
van zijn club alle mogelijke medewer
king."
„De eer om het nationale tricot te dra
gen, prevaleert. Onder alle omstandighe
den. Wie wordt geselecteerd, verwerft
zich bij een ieder die voetbalminnend is,
een enorme populariteit."
„Ik heb een uitstekend contact met de
trainers van onze topclubs. We vergade
ren regelmatig, we analyseren competitie
wedstrijden en in het bijzonder de vorm
van de geselecteerde of op de nominatie
voor selectie staande spelers. We zijn in
de allereerste plaats uit op versterking
van de top, zowel speltechnisch als psy
chologisch. Wie de maarschalkstaf in zijn
voetbalransel heeft, kan erop rekenen aan
de selectie te worden toegevoegd."
Angelo Niculescu zegt zich helemaal te
richten op de komende interland tegen
Nederland (op 2 december in Amsterdam)
die de image van het Roemeense voetbal
moet verstevigen. Zegt hij: „Op zichzelf is
die wedstrijd niet zo vreselijk belangrijk.
Er staat geen Europese titel op het spel.
Maar dat neemt niet weg, dat Nederland
een ideale sparring-partner is voor ons
elftal dat zich de laatste vier maanden
serieus heeft voorbereid op het toernooi
om de Europa Cup voor landenteams. We
zitten in een lastige poule met Tsjecho-
Slowakije, Wales en Finland. Stuk voor
stuk tegenstanders, waar niet mee te spot
ten valt."
„We hebben echter getoond ze aan te
kunnen. Het is natuurlijk jammer, dat de
Tsjechische ploeg door het ontbreken van
een groot aantal langdurig geschorste top-
spelers ook tegen ons verzwakt in het
veld komt. Want voor ons Roemenen
geldt de stelregel, dat successen tegen
teams van de laat ik zeggen, tweede ca
tegorie, zeer snel moeten worden verge
ten. Waarmee ik overigens niet wil zeg
gen dat we over de Tsjechen zullen heen
lopen. We krijgen te maken met een elf
tal, dat met eerzucht en een complete in
zet zal trachten zjn gemis aan internatio
nale ervaring te compenseren."
Angelo Niculescu beschouwt de opval
lende resultaten van zijn equipe, behaald
nog voor het begin van de wereldkam
pioenschappen in Mexico als een graad
meter. Roemenië speelde tweemaal ge
lijk tegen Engeland (Boekarest en Lon
den) en haalde in zijn laatste oefenduel
voor Mexico bijna de sterke Westduitsers
neer. Die mochten in Stuttgart met een
1-1 uitslag niet eens mopperen.
En zei Pele, 's werelds meest bewie
rookte voetballer, na afloop van de wed
strijd BraziliëItalië niet, dat hij zich in
ADVERTENTIE
ideeën voor iedereen, bijvoorbeeld:
manchetknopen - tricot-pyama's -
zelfbinders met pochet - 3 zak
doeken in luxe verpakking - riemen
van echt leer Schiesser onder
mode in diverse kleuren - gran
diose kollektie overhemden
handschoenen etc.
EEN
ALTIJD GOEDI
ALLES
IN LUXE KADO-VERPAKKING!
Generaal Cronjéstraat 38-44
Telefoon 25 46 79 HAARLEM
het duel met de Roemenen minder op zijn
gemak had gevoeld dan tegen de Azurri?
Niculescu: „Qua balvaardigheid konden
we ons volledig met de Brazilianen meten.
Slechts op het onderdeel schotvaardig
heid streefden ze ons voorbij. Alleen
daardoor verloren we met 3-2 van de
huidige wereldkampioen."
Oud-voetballer en sportleraar Niculescu
ziet het als een groot voordeel, dat het
overgrote deel van zijn selectie afkomstig
is uit de hoofdstad Boekarest. Alleen al
van Dinamo „betrekt" hij zeven spelers,
van Steaua drie, straks misschien vier
Drie keer per week komt de nationale
selectie bij elkaar. Een van die wekelijkse
bijeenkomsten staat geheel in het teken
van de theorie. Niculescu kan daarbij niet
alleen putten uit een schat van door be
vriende buitenlandse relaties verzamelde
gegevens, hij krijgt ook regelmatig de be.
schikking over instructieve voetbalfilms
uit alle delen van de wereld.
Verduidelijkt hij: „Voetbal is uitge
groeid tot een spel zonder grenzen. Wie
aan dit simpele feit voorbijgaat, komt er
internationaal niet aan te pas. Daarom is
de theorie, de psychologische voorberei
ding minstens zo belangrijk als de condi
tietraining. Ook onze topclubs huldigen
die opvatting. Daar ben ik gelukkig mee
De clubtrainers met wie ik regelmatig de
door mij ontworpen oefenstof doorneem
eveneens."
„We werken gezamenlijk aan de op
bouw van ons voetbal, waarbij het for
meren van een zo sterk mogelijk natio.
naai elftal primair is en blijft. Al bete
kent dit geenszins dat we geen oog meer
hebben voor clubbelangen. Zou dat het
geval zijn, dan was het zinloos onze sterk
ste clubteams in te laten schrijven voor
Europese bekertoernooien."
De Roemeense bondscoach stelt nadruk
kelijk, dat de topvoetballers van zijn land
in wezen amateurs zijn, Er zijn geen uit
zonderingen. Iedereen heeft een vaste
baan, die zolang de voetballoopbaan
duurt, het karakter draagt van een part
time-functie. Verloren arbeidsuren van
wege de verplichte trainingsbijeenkom
sten worden door de Roemeense voetbal
bond aan de werkgever vergoed. Verder
is het premiestelsel in Roemenië gebon
den aan bepaalde normen en staat, vol
gens Angelo Niculescu, in geen verhou
ding tot de enorme salarissen, die in
West-Europa aan topvoetballers worden
betaald.
„Onze amateurs vinden trouwens de eer
belangrijker dan de honorering. Ik vind
dat een gezonde instelling, die uitsluit dat
onze cracks zich verheven gaan voelen,
Roemeense topvoetballers staan met beide
benen stevig op de grond", concludeert
Niculescu.
Over de komende ontmoeting met het
Nederlands elftal in Rotterdam heeft An
gelo Niculescu zo zijn eigen opvattingen.
„Het feit, dat Nederland voetbal speelt
volgens Engels recept, is voor ons alleen
maar prettig. Die stijl ligt ons het best,
Om de eenvoudige reden, dat wij tegen
over een dergelijke speelwijze een hoog
tempo en een maximum aan beweeglijk
heid kunnen stellen."
„Ik geloof echter niet, dat er in Rotter
dam veel doelpunten zullen worden ge.
maakt. Daarvoor zijn de verdedigingen
te sterk." Niculescu, die waarschijnlijk
in de loop van deze week, de vijftien of
zestien spelers zal aanwijzen, waarmee
hij naar Nederland reist, kan beschikken
over de vrijwel onaangetaste Mexico-kern
met onder anderen Steaua-verdediger
Satmareanu en doelman Raducanu, die in
Roemenië een minstens zo grote popula
riteit geniet als Johan Cruyff in Neder
land.
Nicolescu's grootste probleem: het for
meren van een aanvalslinie met „kanon
nen". „Eigenlijk jammer, dat je zo iets
niet kunt forceren", lacht de gematigd op
timistisch gestemde Nieulescu, die dan
nogmaals licht hoofdschuddend duidelijk
maakt, dat het Roemeense voetbal be
hoefte beeft aan killers van het formaat
Müller.
AMfWWWVWWWWWWWWWWWWWMMWWIIMAAfWIAMWMMAAAM
(Van onze sportredactie)
MUNCHEN „Een wereldstad met
een hart" heet München ln de propa
ganda voor de Olympische Spelen van
1972. Niemand zal durven bestrijden
dat de Beierse hoofdstad een vurig
kloppend hart bezit, maar een wereld
stad moet er nog van worden gemaakt.
Daarvoor is zoveel overhoop gehaald
en het gaat met zoveel spanning ge
paard, dat een Duitse journalist, die
de stand van zaken had opgenomen, on
langs boven zijn artikel schreef: „Mün
chen, een wereldstad met een hartin
farct."
Dat overal wordt gesloopt en ge
bouwd is niet het ergste. In München
heerst de overtuiging dat de eerste
symptomen van de „Olympische rage",
voelbaar worden. Vorig jaar waren de
kosten van levensonderhoud hier al
twee keer zo hoog als elders in de
bondsrepubliek. Een plaatselijke krant
voorspelde zijn lezers dat voor hen de
meest imponerende olympische records
in de bier- en worstprijzen zullen schui
len.
Daar staat natuurlijk het genot van
het olympische spectakel tegenover en
bovendien het financiële voordeel van
het leven in een druk bezochte wereld
stad. Een team van 200 man heeft de af
gelopen maanden de 120.000 beschikba
re bedden geïnspecteerd. De prijzen zul
len zo stevig mogelijk in de hand wor
den gehouden. Maar het ongeluk wil dat
een groot deel van die bedden zo'n 100
a 150 kilometer van München ligt. On
vermijdelijk wordt daardoor ook het
eenvoudigste pension in de stad zelf
goud waard. Een advertentie uit een
grote Duitse krant: „Wie wil de twintig
ste Olympiade in zijn caravan beleven?
Prijs voor de duur der Spelen 980 mark."
Dat is 45 mark per dag louter en alleen
voor een plaats om de caravan neer te
zetten.
Volgens Willi Daume, de opperste lei
der van de Spelen, hebben de burge
meesters van Rome en Tokio verklaard
zo weer voor de organisatie te willen te
kenen. Zo reageert de plaatselijke over
heid, die hier in München nu a raison
van 1,7 miljard mark (het zal nog wel
wat oplopen) haar stad mag uitbreiden
en vernieuwen met middelen die anders
alleen in burgemeestersdromen voorko
men. Aan enkele miljoenen bezoekers
en 800 miljoen TV-kijkers zal de stad
van 26 augustus tot 10 september '72 als
een hypermoderne wereldstad worden
gepresenteerd.
Op het Oberwiesenfeld (over twee
jaar een begrip in de hele wereld) ont
staat een Olympisch dorp dat een
nieuwe woonwijk van München moet
worden. De contouren van de sportvel
den, van de flats voor 12.000 sportlie
den en hun begeleiders en voor meer
dan 4.000 journalisten zijn goed zicht
baar. Een dorp met wereldprimeurs,
maar dat geldt zelfs voor de stallenwijk
die elders in de stad wordt gebouwd. In
de behuizing der 400 vierbenige atleten
worden de laatste snufjes van functio
nele stalbouw toegepast.
Als niet in die jaren durende onder
neming tenminste enkele weken de
sport Centraal stond, zou een vergelij
king met de heilige spelen in het sta
dion van Olympia volstrekt onmogelijk
zijn. Tweeduizend jaar geleden werd
in Athene met spanning gewacht op de
zeilboot uit Marathon, waar 40.000 men
sen de spelen bijwoonden. Nu is op de
perstribune in het centrale stadion per
twee verslaggevers een tv-toestel be
schikbaar dat naar believen op andere
wedstrijden kan worden overgescha
keld. Via vier aardsatelieten zullen 800
miljoen mensen de spelen ,live' kunnen
beleven.
Daarom Is het oude cultuurcentrum
München vastbesloten zich als een „we
reldstad" te presenteren en wflst Willi
Daume liever op Rome en Tokio dan
op het Franse Grenoble, waar de win
terspelen de regering in Parijs een mil
jard mark hebben gekost. Het besluit
van de Franse regering: „Nooit meer
bjj ons", is in München druk besproken.
De stad krijgt het modernste plaveisel
van Europa, maar ook het duurste...
Zal de bevolking daar de financiële
consequenties werkelijk niet van onder
vinden
Willi Daume is een popiair man.
Maar hij is inmiddels veel minder de
voormalige Olympische sportman dan
een sportdiplomaat, wiens woorden ook
als zodanig worden beoordeeld. Daume
ontvangt zijn gasten in een royaal ver
gadercentrum in het Olympisch dorp.
Zijn problemen zijn voorlopig voor een
goed deel politiek Gevraagd naar spe
len, die hij graag zou evenaren, noemt
hij Helsinki: „De spelen waren goed
en soepel georganiseerd en zijn door de
sympathieke Finse bevolking spon
taan meegevierd".
München is echter Helsinki niet. Het
is een centrum van rumoerige emigran
ten. Daume en zijn medewerkers heb
ben zich moeten verdiepen in de ge
varen, die bijvoorbeeld de militante
Kroatenorganisaties zouden kunnen op
leveren.
Tot de grote politieke problemen be.
horen de Oosteuropese. Over de DDR-
vlag zal niet meer worden gestreden.
De diplomaat Daume voorspelt: „u zult
zien dat de sportlui uit de DDR tot de
meest populaire gaan behoren". Maar
de bondsrepubliek wenst zjjn spelen
ook voor de „oostpolitiek" uit te buiten
Daume spant zich in om met name de
regering in Oost-Berljjn tot soepelheid
te bewegen München ligt niet ver
van de DDR-grens, een geweldige be
zoekersstroom zou vanzelfsprekend zijn.
