Ton Gravelijn: graficus met
RNI HOUDT VAN FRESH AIR
een oorspronkelijke geest
Romantische muziek
op Frans concert
Karina in
Martinique
FILMS
in Haarlem
HOLLIES
Stones gaan
wonen
Frankrijk
in
Top de pop pop dertien
Keramiek van
de Dullers
EN „WITHOUT YOUR LOVE”
i ■op,SÏ,BP°P
gLJB otnews
L
-IB
SURREALISTISCHE GRAFIEK
IN GALERIE EIJLDERS
SOOSAGENDA
Dia-avond over
Zwitserland
s
uit
aarfem, Urnond
DONDERDAG 11 MAART 1971
15
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
en
NPO IN BEVERWIJK EN HAARLEM
Moord in crescendo
Prolongatie
imm
KOSTUUMS - PANTALONS - VRIJETIJDSKLEDING
KLEINE HOUTSTRAAT 2 A - HAARLEM - TEL. 32 18 23
BEVERWIJK Op het concert,
dat het Noordhollands Philharmo-
nisch Orkest woensdagavond onder
auspiciën van de afdeling Beverwijk
van de Maatschappij tot Bevordering
der Toonkunst in de Vredevorstkerk
te Beverwijk gegeven heeft, werd
aandacht gevraagd voor composities
van negentiende-eeuwse Franse com
ponisten.
was
daar
VOOR HEDENDAAGSE MODE
Misschien dat de frisse lucht
rond de Mebo 2 hen geïnspireerd
heeft, feit is, dat de heren Joost den
Draaijer, Jan van Veen en Engelse
consorte van Radio Northsea In
ternational zich de afgelopen week
danig hebben uitgesloofd om één
bepaalde plaat in een ieders duffe
hoofden te drammen: „Without
your love” van Fresh Air, een groep
die tot voor zéér kort bij zelfs de
meest ingewijde popvogels volsla
gen onbekend was. Dat kan wel
kloppen, want de naam „Fresh Air”
is pas enkele weken geleden ont
sproten aan het brein van de 24-
jarige Haarlemmer Peter Schoon
hoven, toen deze op de poepdoos
relaxed zat 'te bouten en het zoe
kende oog liet vallen op een ele
gante spuitbus vol „frisse lucht”.
Zijn kennis van het Engels
toen ruim voldoende om
„Fresh Air” van te maken.
■nnw
3
ZANDVOORT. Het is als bladeren in een merk
waardig oud boek met blokdrukken, bijvoorbeeld een
teruggevonden boek van een alchemist. Het lijken ge
heime symbolen, tekens uit een wereld die aan de onze
verwant is. Het is zelfs onze eigen wereld bij nader toe
zien. Dat is de eerste indruk die ik kreeg van de lino
leumsneden van Ton Gravelijn, die tot 7 april worden ge
ëxposeerd in Galerie Eijlders. De reproduktie van een
van de lino’s hiernaast geeft een goed beeld van de to
taalindruk, die deze bijzondere expositie maakt.
Vreemde sprookjes
Hnnnimnnnn
HEIN STEEHOUWER
de
P ZWAANSWIJK
Wester-
Groen-
Houtstraat,
za-
WWMVMWHWVWMnAAMWWVVVMMAMMVVWMWI
Fresh Air: van links naar rechts
Jan Blom, Peter Schoonhoven en
Peter (proleet) van Zanten.
De expositie is aangevuld met keramisch
werk van het Haarlemse kunstenaarsecht
paar Jenny en Wim Duller. Dat werk is
in deze contreien al welbekend. Ter ge
legenheid van een expositie vorig jaar in
Galerie Zijlstraat is het in deze kolommen
toen ook besproken en ik kan er weinig
aan toevoegen, omdat beiden zichzelf ge
heel gelijk zijn gebleven.
Jenny Duller is het meest soepel in het
toepassen van techniek en voorstelling. Ze
werkt min of meer realistisch, maar bin
nen een ruim scala. Ook bij haar, zoals bij
zoveel anderen, doet zich het fabeldier
voor, het „Verlegen Darteldier” bijvoor
beeld, maar evenzeer vindt je hier mas
kers en ook een bijna naturalistisch por
tret, naast een sterk kubistisch geformeer
de moeder en kind. Iets meer typisch eigen
signatuur zou geen kwaad kunnen, want
soms lijkt het of dit werk niet uit één
hand komt. Ze weet goed met het mate
riaal, zowel klei als glazuren om te gaan
Wim Duller werkt heel anders. Zo op
het oog lijkt zijn werk non-figuratief. Dat
De bijeenkomst wordt gehouden in het
gebouw van de Vereniging voor Vrijzin
nig Hervormden aan de Vestestraat in
Haarlem. De aanvang is om 20.15 uur.
De Rolling Stones zullen naar het
zuiden van Frankrijk emigreren. Daar
zullen ze een jaar gaan wonen zonder
naar Engeland terug te keren. Zij zou
den dit doen om minder Engelse be
lasting te hoeven betalen. Maar namens
de groep wordt verklaard dat dit niet
juist is; de enige reden is dat zij heel
veel van Frankrijk houden.
De groep zou in het zuiden arriveren
na het slot van een „vaarweltoernee”
door Engeland die op 14 maart eindigt.
Dit is de eerste keer in viereneenhalf
jaar dat de Stones een toernee door
Engeland maken. Ze hebben een huis
bij Cannes gehuurd en iemand van En
gelse nationaliteit die Frans spreekt
aangesteld om het huishouden te doen.
De Stones hebben nu compleet gebro
ken met hun Amerikaanse accountant
Allen Klein die hun zaken beheerde.
Klein is ook de financiële boss van de
Beatles.
In juli 1970 liep hun contract met
Decca af en ze hebben nog geen ander
contract afgesloten. Wel hebben de
Stones gedurende verscheidenen maan
den particulier opnamen gemaakt van
nieuw materiaal.
YOUR STYLE
Bakenessergracht,
met Wim
Liefhebbers van de aloude Engelse
groep The Hollies kunnen zaterdag
nacht 20 maart terecht in het Amster
dams Concertgebouw. Dan treden Al
lan Clarke, Tony Hicks, Bobby Elliott,
Bernie Calvert en Terry Sylvester op
met oude en nieuwe hits, van „Bus
Stop” tot „Too young to be married”.
Wie gaat, zal voor de pauze kunnen
genieten van het klassewerk van de
Nederlandse topformatie „Focus”, ten
minste als gitarist Jan Akkerman er
zin in heeft. Als dat zo is, zou het best
eens kunnen dat hoofd- en voorpro
gramma omgedraaid hadden moeten
zijn.
Beatnieuwa en opgaven voor de
soosagenda kunnen rechtstreeks
worden gezonden aan: Redactie
Haarlems Dagblad, rubriek Hop-
pelepop, Grote Houtstraat 93 in
Haarlem. De Inzendings termijn
voor iedere aflevering sluit dins
dagmiddag.
mer kring met zijn „boodschap” bereiken,
als er een duidelijker nadruk zou liggen
op het feit, dat het de menselijke geest is,
die hèrscheppend naar de natuur, nieuwe
vormen moet creëren, die de oervorm in
een nieuw licht plaatsen. Nu lijken som
mige van zijn plastieken teveel op in de
natuur „gevonden voorwerpen”.
1. Du Peter Maffay; 2. Butterfly Danyel Gerard; 3. Nothing rhymed
Gilbert O’Sullivan; 4. Chirpy chirpy cheep cheep Middle of the Road; 5. Hup
daar is Willem Ed en Willem Bever; 6. There’s no more corn on the Brasos
Walkers; 7. Rose Garden Lynn Anderson; 8. Silver Moon Michael Nesmith
and The First National Band. 9. Have you ever seen the rain Creedence Clear
water Revival; 10. Invitation Earth and Fire, 11. Bridget the Midget Ray
Stevens; 12. Shocking you Shocking Blue; 13 Don’t waste your time Cats.
TWEE GANGSTERS willen een meis
je van de vlakte om zeep helpen. Zij
gooien haar geboeid en verzwaard in het
water, waar ze gered wordt door twee
nobele hengelaars, die haar op nun
woonboot onderbrengen. Het kind wordt
toch vermoord, maar keert terug als
een onderwaterballerina, die sprekend
op haar lijkt. Daardoor kan de held van
het verhaal toch de heldin aan het eind
van deze Amerikaanse film in de armen
sluiten. In Frans Hals.
De heren vormen al sinds twee jaar
een zeer gewaardeerde, non-professio-
nele backing-studiogroep, die menige
single van dat „volle” heeft voorzien,
wat producers tegenwoordig het einde
vinden. Grootste successen van die
naamloze backing-groep waren optre
dens op het Grand Gala en het Song
festival. Plannen voor een drie keer
gezamenlijke solo-carrière kwamen er
pas, toen Peter Schoonhoven een eigen
bewerking fabriceerde van het aloude
Cats-succes „Without your love” (nee,
niet op de doos) en in Cat Kees Veer
man een enthousiaste bewonderaar
vond. Kees wilde de plaat zelf produ
ceren, kon uiteraard een potje breken
bij Bovema waar ook Jan Blom werkt
en dat betekende een single met op de
B-kant „It’s all over” (wat ook best het
beluisteren waard is, zeker voor wie
van een jankende steel-guitar houdt).
En het balletje rolde verder. Peter
Schoonhoven (dat is overigens de Peter
van „Peter en Klaas” die met „Huilen
is voor jou te laat” op het ogenblik het
smartlap-hitwezen teisteren) kende
weer een zekere Jan van Veen en toen
was het ei wel gebakken. Hup, „With
out your love” werd smash-hit van de
week op RNI en wordt dientengevolge
stevig verkocht. Reden voor de drie
Haarlemse musketiers om nu al serieus
bezig te zijn met een volgende single en
(misschien) een LP. En wat doet Ve
ronica? „Nou, niet veel”, zegt Jan Blom,
„maar dat is ook wel logisch hé, gezien
de situatie”.
(Van onze stadsredactie)
HAARLEM. De vice-consul van het
consulaat Kennemerland van de „Oester-
reichischer Alpenverein”, de heer J. H
Piët uit Beverwijk, zal op vrijdag 12 maart
een dia-voordracht houden over bergwan
delingen in Zwitserland.
is het niet. Hij heeft een voorkeur voor
de oervorm van een rolsteen, ruwe rots
soms ook vegetatieve vormen. Die komen
bij hem soms ook in combinaties en als
stapeling voor. Zijn bedoeling is zijn hang
naar het nog ongevormde, het ongeborene
uit te drukken. Een soort eenwording dus
met de natuur als een oergegeven. Hij is
daar wel in geslaagd voor de enkeling die
zoiets snel proeft. Hij zou echter een rui-
Het waren romantici pur-sang, gebo
ren vóór 1850, wier namen op het pro
gramma stonden vermeld en die met in
derdaad romantische, onderhoudende,
bevattelijke muziek vertegenwoordigd
waren.
Voor een graficus lijkt het een knap gevonden schuilnaam,
Gravelijn. „Graveren” en „lijn” zit erin. Als de klassieke spreuk
„Nomen est omen” een kern van waarheid bevat, dan is die in
dit geval wel bewezen, want Anthonie Simon Gravelijn blijkt
een geboren graficus. Hij is pas 23 jaar en nog leerling van de
Academie in Den Bosch. Zijn expositie in Galerie Eijlders is de
start van zijn publieke loopbaan, want hij heeft nog niet eerder
geëxposeerd.
Gravelijn is een surrealist van het zuiverste water, maar
eigenlijk niet helemaal een van onze tijd. Althans niet in zijn
lino’s. Nu brengt het snijden in hout of linoleum door de hoe
kige lijnvoering en wijze van arcering toch al iets mee, dat aan
voorbije tijden doet denken, maar dat is dan door Gravelijn als
een kwaliteit uitgebuit. Zijn figuren en wonderlijke samenstel
lingen hebben iets hoekigs, iets primitiefs en veel symbolen
zijn dat naar hun inhoud ook.. Met dat primitieve bedoelen we
dan de middeleeuwse primitiviteit die, net als bij Gravelijn,
vaak een schijnbare primitiviteit is. Ziet men goed toe, dan
blijkt dat Gravelijn enorm knap werkt, zowel in de techniek,
als met zijn inhoudelijke gegevens.
Die gegevens verschijnen op propvolle I
bladen, met steeds een hoge horizon, waar
door het hem mogelijk is om in een zelf
gekozen perspectief dat met de werke
lijkheid niets te maken heeft zijn sym
bolen boven elkaar te plaatsen.
Zijn voorstellingen doen soms aan Jeroen
Bosch denken, maar dan ineens ontdek je
een gegeven, dat ook bij een schilder als
Raveel mogelijk is. Er zijn bekende sym
bolen, als levensbronnen, „doodsvogels”
gehangenen, het kruis natuurlijk en de
slang, ook een Babels zonnerad, kortom
een hele kosmos, hel en hemel inbegrepen
Daartussen bewegen zich wonderlijke men
sen, vaak geketend of gekooid, gemarteld
of gehangen, gebonden aan een rad, maar
evenzeer vliegend als vogels.
Uit dat alles blijkt, dat Gravelijn over
stroomt van ideeën, die hij op een zeer
persoonlijke manier verwerkt. Soms ont
dek je namelijk wel door anderen reeds
gebruikte symbolen, maar Gravelijn weet
er altijd weer iets geheel anders mee te
doen, dan op het eerste gezicht voor mo
gelijk wordt gehouden.
In zijn totaliteit geeft hij natuurlijk
weer wat er in de diepten van de mense
lijke geest schuilt aan angsten en dromen,
aan verschrikkingen en bezetenheden. En
toch doet het allemaal, door de schijn-
primitiviteit niet angstwekkend aan. in
tegendeel, het bezit een wonderlijke aan
trekkingskracht op dezelfde manier waar
op sprookjes gruwelijk en toch fijn zijn,
omdat je weet, dat Roodkapjes grootmoe
der tenslotte toch ongeschonden uit de
opengesneden buik van de boze wolf zal
terugkeren. En zoiets van het sprookjes
wonder roept Gravelijn in zijn werk even
eens op.
Er zijn ook enige sepiatekeningen. Die
zijn eveneens surrealistisch, maar dan veel
meer „modem”. Hij werkt er uitsluitend
met contouren in, heel gevoelig en in te
genstelling tot de lino’s zijn ze heel rustig,
soms bijna leeg. Ze zijn wel goed, maar
tonen een heel andere zijde van deze jonge
kunstenaar, die niet alleen heel veel be
looft, maar ook al veel heeft ingelost. Een
heel apart talent.
„Rotzooi maar wat aan” heet het
programma van de jonge Haarlemse
cabaretière Karina. Nog niet zo’n heel
bekende naam voor de cabaretliefheb-
bers maar dat komt omdat zij pas
sinds een jaar of twee actief is in de
wereld van het cabaret. Zij begon twee
jaar geleden in de Haarlemse cabaret
groep „Blanje Bleu”, voornamelijk be
staande uit scholieren van een tweetal
lycea. Buiten het feit dat zij zelf op
trad, schreef Karina een gedeelte van
de teksten en de muziek voor Blanje
Bleu Na precies een jaar te hebben
bestaan, viel de groep uit elkaar. Ka-
rina sloot zich niet dan bij een ander
gezelschap, maar begon te werken aan
een solo-programma. Ze schreef een
hele serie liedjes tot ze een avondvul
lend programma bij elkaar had. Daar
mee trad ze inmiddels verscheidene
malen op voor scholen en bedrijven.
Zaterdagavond verzorgt zij een optre
den in de jongerensociëteit „Marti
nique”. In twee intermezzo’s van een
kwartier zal zij enkele Nederlandse
chansons zingen. Martinique is (moei
lijk) te vinden in de zaal van Jan
Kraakman, Kokstraat 13 (zijstraat Ba
kenessergracht). De soosavond begint
om half negen.
Zoek dus achter deze nieuwe groep
geen sociaal engagement of ingebouwde
kritiek op de luchtvervuiling, maar wel
fijne muziek met erge goeie close-har-
mony-zang, afkomstig uit de klassiek
geschoolde kelen van de Haarlemmers
Peter van Zanten (24 jaar oud, gitarist,
en naar eigen zeggen een „proleet van
het goede soort” die de frisse lucht met
zjjn oude, kapitale Amerikaanse Che
vrolet bepaald geen goed doet), Jan
Blom (26 jaar oud, ex-zanger van het
destijds in Duitsland „arbeitende”
United Five en in het rijke bezit van
een lief vrouwtje dat goeie koffie
schenkt) en de al eerder genoemde
Schoonhoven.
REMBRANDT prolongeert „Louis de
Funès als taxichauffeur. In Cinema Pa
lace draait vrijdag- en zaterdagnacht
„Lost Command”, een oorlogsfilm,
heel wat geschikter als nachtfilm dan de
Godard van vorige week. Frans Hals
toont des nachts „De Vogels”, een span
nende film van Hitchcock over een aan
val van vogels op de mensen.
Voor de jeugd zaterdag-, zondag en
woensdagmiddag „Batman” in Cinema
Palace; „Sjors en Sjimmie” zondagoch
tend in Lido: „Fablio” zondagochtend in
Rembrandt en „Brokkenpiloten” in Stu
dio.
Het concert kreeg een voortreffelijk
begin met de uitvoering van de ouvertu
re voor „Orpheus in de onderwereld”
van Jacques Offenbach. De dirigent
Yves Prin, die op deze avond het orkest
dirigeerde, schonk met deze vertolking
een verrukkelijk muzikaal genot met
tintelende ritmiek, sprankelend tonen
spel en verleidelijke melodieën met een
uitnemende dosering van dynamiek en
met een verrassende verwerking van de
instrumentale timbres. Strijkers, bla
zers. de harpiste en de bedienaren van
het slagwerk werkten in een volmaakte
eenheid met de dirigent samen en maak
ten zo de uitvoering tot een groot suc
ces, een hoogtepunt, zo niet hét hoogte
punt van de avond.
Het tweede werk, dat ten gehore werd
gebracht, was de Symphonie espagnole
opus 21 van Edouard Lalo, het enige
werk van deze componist, dat met diens
ouverture voor een vergeten opera van
zijn hand „Le roi d’Ys” in onze tijd nog
tot uitvoering komt.
Het was een prettige ervaring dit ro
mantische werk met zijn Spaanse mu-
zieksfeer te horen. De solo-partij werd
met bewogenheid, fraaie bezielde toon
en met virtuoze technische beheersing
vertolkt door concertmeester Gijsbert
Beths. Yves Prin liet het orkest met in-
tensief-muzikale spanning en sonore
klank begeleiden, door de acoestische
omstandigheden van de kerkruimte on
willekeurig wat te sterk en soms wat ge
haast. Bijzonder veel indruk maakte op
mij het fraai klinkende spel van het ko
per ter inleiding van de ballade-zang
van de viool in het Andante.
Na de pauze leidde Yves Prin een uit
nemende uitvoering van de ouverture
„Gwendoline” van Emmanuel Chabrier
ADVERTENTIE
met een overtuigende uitdrukkings
kracht en muzikale spanning.
De voordracht Van de suite „Jeux
d’enfants” van Georges Bizet verliep
naar mijn gevoel te snel, te onrustig, on
zeker en daardoor niet zo gaaf als ver
langd mag worden. De uitvoering van de
Marche hongroise” van Hector Berlioz
aan het slot van de avond gaf weer posi
tieve indrukken. Zij bezorgde dirigent en
orkest langdurige bijval van de dankba
re toehoorders, wier geestdriftige waar
dering een aansporing moge zijn voor
de muziekvrienden uit Haarlem en
naaste omgeving om in groten getale
het concert te bezoeken dat het Noord
hollands Philharmonisch Orkest vrijdag
avond in de Haarlemse Gemeentelijke
Concertzaal met hetzelfde programma
zal geven.
Riverside, Spaarne 91, vrijdag: folk;
zaterdag: disco.
De Put, Koudenhom 34, vrijdag:
disco
Commin, Kromhoutlaan 55, zaterdag:
jeugdcafé.
Scuff, Eemstraat 6, zondagmiddag:
disco.
Soos EVNH, speeltuingebouw Enge-
landlaan, zondag: soos.
De Schaapskooi, Frankrijk/Italiëlaan,
zaterdag: disco.
Rubbishheap, Bavokelder,
gracht, zondagmiddag: soos.
City-Club Kam is, Nieuwe
markt 5, zaterdag: dansen.
Toy-Toy, Stoofsteeg 1, iedere avond:
bar-dancing-discotheek.
Moulin Rouge, Kleine
weekend: bar-dancing-disco.
Sfeer ’69, Ged. Oude Gracht 24, vrij
dag, zaterdag en zondag: soos.
De Ark, Kerkplein, Velsen-Zuid, vrij
dag, zaterdag: soos.
Martinique, Kokstraat 13, zaterdag:
discosoos plus Karina.
Allison, Kanaalstraat, IJmuiden,
terdag: „Groovy” met zangeres.
Vermin, Santpoort, zaterdag en zon
dag: disco-dansen.
Electric Centre,
zaterdag: Rytmo Natural
Overgauw aan de gitaar.
Akoestiek. Bernadottelaan, zaterdag:
disco.
Tennishal. Noord wij kerhout, donder
dag 18 maart: EKSEPTION.
Deining, Ripperdastraat 13a, zater
dag. de Husky’s; ma. tot en met za.-
avond en zondagmiddag: jeugdcaffé.
''W-iw'''-"'’’***'
4tMK.-r.--
