De echte oude kroeg is met dood Raadsleden voelen zich bij Rozenprieel gepasseerd Café Toon van Spaarne aan 60 jaar oud REUMA Zestigjarige voerde cowboyshow op met „tomahawk STUDIO PANORAMA PLATTELANDSVROUWEN EN ONS MILIEU Centraal wonen AUTO an mensen O en dingen HOOGEVEEN N.V. PALING ENKO I VIOOL if PLAN-AMSTERDAMSEBUURT ZIT GOED Parkeermeters in tiental straten F t II 7 Deze week actueel in h «J o 7 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT VRIJDAG 10 MAART 1972 Geen onzekerheid Paternalisme 99 Bulldozers Caravans Overal te koop. nr.ll Verkoopcentrum: Zijlweg 26, Haarlem, Tel. 312823 Zaterdags geopend van 9-17 uur Panorama is Nederlands grootste geïllustreerde weekblad. Voorts: Veef fotonieuws/Meisje van deweek/lnformatierubriek/ Memo/Humor. Iedereen doet’t, hoe doet een giraf 't? Nieuwe vondsten in pyramide van Toetanchamon. Wie kent KlausAltmann? SS-er „werkte” in Amsterdam, nu in Bolivia gevonden. Nederlands belangrijkste pop-groepen in Rembrandt’s Nachtwacht verenigd. 2 CV 4 en 6 Uit voorraad leverbaar Interessante inruilprijzen HAARLEM - HEEMSTEDE 11% JAAR CITROEN AGENT lachen, gieren en brullen met OP SAFARI s (Van een onzer verslaggevers) 'fVVAAAAAAAAAAAfVVA*AA/VWVAAAAAAAAAAAAAAAAAJ ADVERTENTIE (Van een onzer verslaggeefsters) ADVERTENTIE De ADVERTENTIE (Van onze stadsredactie) HAARLEM In STRIPLIEFHEBBERS KOOP VLUG DIT NIEUWE KOLDERVERHAAL VAN PALING EN KO OVERAL VERKRIJGBAAR VOOR SLECHTS f 2.95 Hij schenkt een pilsje in, een klein tje, want hij kent drie maten: cola-pils, kleintje en grote. „Die cola daar wou ik eerst niet aan. Da’s toch geen pils drinken.” Drijf je de zaak nou alleen? „Nee, ik heb twee assistenten, ’s Mid dags tot sluitingstijd ’s nachts ben ik hier wel.” De Nederlandse Bond van Platte landsvrouwen (ruim 65.000 leden ver deeld over 680 afdelingen, met zelfs 84 in Noord-Holland) heeft een zeer groot scala aan activiteiten. Dat varieert van alle mogeli.ike bijeenkomsten, demon straties en cursussen tot excursies en discussies. Ze stuurden ons nu een stencil tOe over de milieuverontreini ging, gemaakt door een werkgroepje en het vermelden waard- HAARLEM De raadscommissie van planologie zal pas over twee weken hoeven te beslissen over de vraag of de gemeente met de vernieuwingsplannen voor het Rozenprieel en de oude Amsterdamsebuurt op de goede weg is. Ten aanzien van de Amsterdamsebuurt zit de zaak bij voorbaat goed, maar iets anders ligt het ten op zichte van het Rozenprieel waarvoor vooral bij de PvdA en D’66 tot verbazing van wethouder Van der Ham en enkele ambteljjke adviseurs nogal wat beden kingen waren gerezen tegen de drastische beleidsombuiging. De heer Pielage werd ook op zijn vin gers getikt door drs. Mourik, voorzitter van de structuurplangroep, die het na drukkelijk opnam voor de groep ambte naren die zich avondenlang voor deze zaak hebben ingezet. Het was daarbij vooral te doen om inspraak van de burge rij en daar kan de raad toch nauwelijks moeite mee hebben. En Van Ake (P.S.P.): „De houding van Pielage verbaast me niets .Het is een oud- S.D.A.P.-er. Er is toch gebleken dat deze wijken ondanks alle bezwaren een be paald karakter hebben ,dat door de bewo ners positief wordt ervaren. Daar kun je niet omheen. Als je dat wel doet, ben je paternalistisch”. „Reuma is de vijand van ons volk", zegt het Nationaal Reumafonds. Reu- een ziekte die niet alleen veel ook ernstige sociale gevolgen heeft. Niet alleen ouderen maar ook kinderen en mensen in de kracht van hun leven worden getroffen. Het is vaak de oor zaak van hartziekten, misvormingen en ernstige invaliditeit. Op de achtergrond van deze discussie speelde het feit mee, dat de heer Pielage en in zekere zin ook de heer Kraak het niets eens waren met de nieuwe Rozen- prieelfllosofie. Naar hun oordeel moet er vooral worden gemikt op de uiteindelijke toekomstwaarde van de wijk voor heel Haarlem een standpunt dat ook de stedebouwkundige Haasnoot inneemt. Pie lage: „Het karakter van het Rozenprieel heeft me altijd als een steen op de maag gelegen. Er zijn in het verleden hele bevolkingsgroepen mishandeld door ze be paalde woonvormen op te dringen. Ieder een heeft recht in moderne woonvormen te leven”. Volgens ir. Haasnoot biedt het huidige „idee-Rozenprieel” daarvoor te weinig mogelijkheden en kan het best zijn, dat er in de toekomst verbeteringen in de struc tuur van de wijk moeten worden inge bouwd. Vos: „Het plan met toekomst waarde hebben we zes jaar geleden ge maakt en toen gelijk maar de bulldozers besteld”. De heer Beekmans, hoofd stadsontwik keling, merkte op dat iedereen woonvor men ook in het moderne Schalkwijk persoonlijk en dus anders ervaart. Veel Rozenpriëlers vinden het prettig in hun buurt te leven en als ze de kans krijgen iets aan hun huis te doen, dan ontstaat de bereidheid daar te blijven. Desondanks zal de nieuwbouw blijven doorgaan, omdat vrij slechte woningen van vandaag over 15 jaar op zijn. Door een juiste fasering kan het vernieuwingsproces verder door werken. Tot deze conclusie was wethouder Van toch de auto willen nemen, dan pak ik als het enigszins kan hun sleuteltjes en bestel een taxi. Ja kijk, wat word ik er wijzer van als ze brokken maken? ’t Is in het belang van de zaak allemaal.” Het is niet alleen een familiecafé hier, er zijn ook echte clubs: twee keer per week kaarten, een carnavalsclub, en de damesreisclub, met een goeie vijftig leden. Over dames gesproken, hoe wordt hier gereageerd op vrouwen die de euvele moed hebben alleen het café te betreden? Toon: „Het gebeurt niet veel, meestal zijn het vrouwen van klanten. En als een vrouw alleen komt, nou, je merkt gauw genoeg wat goed zit en wat niet.” „DE ECHTE OUDE KROEG is dood”. Dat heeft u deze week in de rubriek De kleine wereld kun nen lezen, in een stuk vol melan cholie en droefheid, de nostalgie van een cafébezoeker. Misschien verging het u als schrijfster dezes: met een diepdroef hart afzakken naar een kroeg, proeven van dat ene glas jenever dat dan geen be vrijdende illusies meer zou kun nen schenken, zittend op die kruk in de bar die beschreven werd als de drinkplaats van het opgejaag de bosdier, dat haastig wat naar k'r”’°n slokt en voortvlucht in het waar het zich vroeg of laat to nletter loopt tegen een boom Vrijdagavond 25 augustus (dat klinkt nog ontzettend ver weg) zal onder auspiciën van de Muziekschool Haar lemmermeer begonnen worden met de repetities van het nieuw opgerichte amateur symfonie-orkest. Alle blazers- partijen worden bezet door leerlingen van de muziekschool. De strij kerspar tij en kunnen echter bezet worden door volwassenen. Alle amateur-violisten worden bij deze uitgenodigd om hun partijtje in dit orkest mee te strijken (ook cellisten en contra-bassisten). Ze moeten zich dan al vóór 1 mei opgeven bij de administratie van de school, Olmenlaan 141 in Zwanenburg, tele foon 02907-5433. Van Wijk van de tegenpartij, handelaar in caravans, kregen we een uitstekend beeld van de florerende handel in dit spul, de erbij betrokken gelden, en de „kentekens”. De caravan waarvan de handelaar nog drieduizend gulden zou moeten betalen, is inmiddels alweer geruild tegen twee an dere bij een meneer die „altijd op vrijdag kwam”, maar wiens naam het daglicht blijkbaar niet mocht zien. Kortom, het werd een vrolijke warwin kel van caravangegevens, verdachte tegen over de handelaar, en daartussen mr. Van Wijk die precies wist waar, hij in de handel moest prikken. Er werden 80 dagen geëist, waarvan 60 voorwaardelijk en 500 boete. Uitspraak 23 maart. der Ham en met hem het college van B. en W. ook gekomen .Het doel moet zijn naar iets nieuws toewillen. Er is nu de mogelijkheid zowel het een als het ander te doen: het oude en nieuwe met elkaar te verzoenen. Bovendien heeft de bevol king gezegd wat zij wil. Eerder had hij gewezen op de betekenis van het feit, dat beide plannen op dezelf de dag op tafel waren gekomen. De Am- damsebuurt en het Rozenprieel hebben samen de hoogste prioriteit. Het zijn buurten met een eigen plaats en karakter en zij vertonen een samenhang van men selijke activiteiten. Het is het begin van een nieuw stedebouwkundig proces in de stad, waarbij moet worden getracht de zaak van binnenuit (de bewoners) te ver nieuwen. Dat wat zin en waarde heeft, moet daarom behouden blijven, aldus drs. Van der Ham Het is een conserverend vernieuwingsproces dat een permanent karakter moet krijgen. De vernieuwing moet gedragen worden door de bevolking Er was een kleine leemte in ons verhaal over Studio Artistiek, het „cre atieve onderdak” in het EG (Groot Heiligland 23) voor zondagskunste- naars. We hebben wel voorzitter Bel- mer bij u geïntroduceerd maar begin gen de fout de naam van de oprichter, de heer Geijsberts niet te noemen. We hopen dat dit verzuim bij deze weer goed is gemaakt. Verder maken we de lezer erop attent dat de tentoonstelling ter gelegenheid van de opening op 10 maart duurt tot en met 24 maart en dat u er kunt gaan kijken van 2 tot 4 en van 7 tot 9. Ter bestrijding van het leed dat deze ziekte ons aandoet is er een Nationaal Reumafonds. Het probeert de gevolgen te bestrijden door de financiële zorgen te verlichten, huisvrouwen weer in staat te stellen zelf hun huishouden te doen, huisvaders te helpen de kost voor hun gezin weer te verdienen en voor kinderen de mogelijkheden te scheppen een zo normaal mogelijk le ven te leiden. Financiële hulp bij me dische behandeling, huishoudelijke voorzieningen en aangepaste vervoer middelen, maar ook het scheppen van de mogelijkheid voor reumapatiënten de vakantie door te brengen in het eigen reumavakantiecentrum behoren tot de taken die het fonds zich gesteld heeft. Het doet de komende week, van maandag tot zaterdag een beroep op u, huis aan huis, en op straat, met de collectebus en door openstelling van haar gironummer 324 in Den Haag. U bent ook welkom als u met de collec tebus wilt rondgaan. Dan kunt u zich opgeven bij de UW, Grote Houtstraat 142, telefoon 312035 of 255273. We hebben al diverse malen de groep „Centraal Wonen” bij u georiën teerd, een Haarlemse groep mensen die zoeken naar een nieuwe woonwereld. De mogelijkheden om dat te verwezen lijken zijn legio, sommigen zoeken het in de commune andere in de service flat. Centraal Wonen richt zich met name op het idee van nieuw- of oud bouw, waarin iedere deelnemer zijn eigen ruimte heeft, maar een aantal gemeenschappelijke voorzieningen, van praktische dingen als keuken, wasma chines etcetera, tot gezelligheidsruim- tes, gecreëerd zijn. Een eigen huis of concreet nieuwbouwproject daarvoor is er helemaal nog niet, maar desondanks houdt toch C W Haarlem een „open huis” en wel maandag 13 maart 's a- vonds in een geleend „huis” het Bavo- gebouw. Daar kunt u dan terecht voor alle mogelijke informatie, op papier en mondeling, om lid te worden of discus sies over het idee aan te gaan. Een maquette van een Delftse projectgroep geeft al een beetje aan in welke rich ting gedacht kan worden. Deze bezwaren zijn vermoedeliik ook ten dele ingegeven door de boosheid ovei’ het feit, dat de commissie pas in een erg laat stadium in de plannen was gekend. „Ik voel me”, zei de socialist Pielage gistermiddag, „als raadslid genomen. Dit is officieel de eerste mogelijkheid tot in spraak van deze commissie, waarvan de invloed op deze manier wordt uitgehold”. Ook zijn fractiegenoot Van Wensveen en Kraak van D’66 begrepen niet goed welke taak zij als commissielid in het stadsvernieuwingsspel nog hebben. Kraak: „Ik heb de indruk dat ik ja mag zeggen. Dat is een ongelukkig verloop van mee denken met allerlei ontwikkelingen. U vraagt van mij het onmogelijke”. Wethouder Van der Ham vond deze kritiek niet billijk. Men heeft kunnen constateren hoe het stormachtige proces (geval-Rozenprieel) is verlopen en welke moeilijkheden B. en W. hebben doorstaan. Daarom kan men nu niet stellen voor het blok te zijn gezet. Het college is zich, aldus de wethouder, bewust geweest dat het een geheel nieuw proces betrof en daar was een vorm van delegeren bij nodig. Hij begreep de bezwaren van de P.v.d.A. helemaal niet, omdat de voorstel len de geest ademden van het juist door deze fractie ingediende initiatiefvoorstel inzake wijkvernieuwing. Hij kreeg steun van de K.V.P.-er Vos, die opmerkte dat kiezer en gekozene steeds verder van elkaar af raken als je je niet intensief met ze bezig houdt. Het is geen haalbare kaart de klok weer terug te willen draaien. Het gaat om twee partijen, die na conflictsituaties eindelijk bij elkaar zijn gekomen en ik kan me niet voorstel len, dat we weer het patriarchale naar ons toe moeten trekken, aldus de heer Vos. „Ieder mens kan wel iets doen tegen de milieuverslechtering” staat erboven. Het stencil was oorspronkelijk bedoeld voor geïnteresseerde leden maar ook buiten de bond werd veel belangstel- 'ing gesignaleerd. Mevrouw Vonk- De wethouder verheelde niet, dat de gemeente met de Amsterdamsebuurt veel verder is. Zo zijn de financiële gegevens voor het Rozenprieel nog niet bekend, terwijl deze uiterst noodzakelijk zijn om de praktische consequenties te kunnen overzien, en bovendien als leidraad moe ten dienen voor overleg met het rijk inzake subsidies voor het plan. Over de Amsterdamsebuurt zei de heer Beekmans nog dat de bewoners daar niet in onzekerheid mogen worden gelaten ten aanzien van de vraag of hun woning na tien jaar (of in overleg eerder) plaats moet maken voor bijzondere buurtvoor zieningen als parkeerplaatsen en speel ruimte. „Dat is onaanvaardbaar. De men sen moeten weten waar ze aan toe zijn”. Dat geldt overigens ook voor de financiële gevolgen voor bewoners, die moeten ver huizen. Op 17 augustus ging hij door zijn ziekte tegen de grond in een café en ’n invallen- barkeeper was zo goed hem even naar huis te brengen. Volgens verdache ver dween bij deze transactie zo’n 200 uit zijn broekzak. De volgende dag toog hij vol wraakgevoelens naar de garage waar de man werkte, trok de bijl uit zijn broekriem en schreeuwde: „Mijn geld te rug of je kop eraf”. De bedreiging werd niet uitgevoerd, het geld kwam ook niet terug en de verdachte werd gisteren opge zadeld met een eis van zes weken voor zijn gedrag. „Die 200, dat zal altijd wel een duiste re zaak blijven”, zei de raadsman, zich afvragend of de getuige er toch echt niks mee te maken had. „Gevangenisstraf heeft geen nut, noch uit vergelding, noch pre ventief” zie hij over de strafmaat die hij het liefst in geld zag uitgedrukt, verdachte had dan wel alleen officieel wat uitkeringen maar er zat nog wel wat handel bij, werd met een vette knipoog toegegeven. worden geplaatst Het betreft hier SpaarnwonrL.) straat 1< Kamnerwst Koudenhorn (hii de Kokstraat) 1 onsplein bit Ie I osweg) de straat, de de Zaksira 3 d< eherslraat) »ttr Op een tiental wegen in Haarlem zu.ien een aantal parkeermeters Het betreft hier de le Kamnervi'st. de net Stati- Nassait- ■- trust. o< Zo- ingeno- Turkstra, initiatiefneemster van de ac tie „Anti-witter-dan-wit” was één van die enthousiaste mensen en door haar bemiddeling heeft een milieubewuste drukker het stencil vol wenken tegen kostprijs vermenigvuldigd in enkele duizendtallen. De folder beslaat vier kantjes tekst, behandelende het afval- en rommelpro- bleem, bodem-, water- en luchtveront reiniging, natuurbescherming en -be houd, lawaai, en een hoofdstukje „al gemeen”. Handige tips, plezierig op een rijtje gezet. U kunt een of enkele exemplaren krijgen bij het contactadres, mevrouw Eshuis-Reysenbach, Van Wassenaer- heuvel 43, Oosterbeek (50 cent postze gels per exemplaar insluiten). Op dit adres kunt u ook een stencil „Verzor ging van de tuin met zo min mogelijk oestrijdingsmiddelen” van dr. E. M. Gruys-Casimir, krijgen, wederom voor twee kwartjes omgezet in postzegels. Wilt u stapels van de folder milieutips hebben, dan moet aanvragen bij het secretariaat van de bond. Jan van Nassaustraat 63 in Den Haag. De kosten worden dan 25 cent oer stencil plus verzendkosten. En tenslotte dit nog: als u meer wilt wetei over het werk van de Bond van Plattelandsvrouwen in het algemeen, schrijft u dan naar mevrouw S. van Zijverden-v. Reeuwijk, Kromme Spie- ringweg 164 in Vijfhuizen, telefoon 02508-371 en mag niet meer van bovenaf worden opgelegd. De gemeente heeft een dienende taak. Dat vraagt naar zijn mening grote vin dingrijkheid van de planologen en begrip van de politici. In de Amsterdamsebuurt was die integratie al aanwezig, terwijl zich ten aanzien van het Rozenprieel con- flict-situaties opstapelden. Het is belang rijk, dat we nu toch op hetzelfde punt zijn gekomen. HAARLEM. „Stelt u zich die cow boyshow voor, meneer de president, mijn cliënt, een man van 60 jaar, die aan evenwichtsstoornissen lijdt, komt bij ge tuige binnen, met een bijl tussen zijn broekriem. „Tomahawk” viel één van de rechters in mr. O. H. van Wijks gloedvolle pleidooi in. „Dank u. Denkt u nou echt dat dat veel indruk gemaakt heeft? Deze primitieve show? En het slachtoffer is toch geen oud vrouwtje, dan had ik het me nog kunnen denken. De woordenstroom gold een 60-jarige Haar lemmer, die terecht stond wegens bedrei ging met een bijl inderdaad. met u dat !- isweg) G acht, de Zo in terwee 'bi' n Kenriemernlein de Kruisweg. Aan de Zakstraat en de Spaarnwoud -rstraat /.uilen enkele par keervakken op de weg van meters worden voorzien. Nou, dat bleek wel uit de volgende zaak, over een caravan, die verdachte in huurkoop had maar die hij zou hebben doorverkocht. „Ik was ziek en toen is-ie weggehaald, fk heb wel met die man over kopen gesproken” verdedigde hij zich. De zaak zat aan alle kanten niet erg lekker meer, en üt het kruisverhoor van mr. Een bekende autofabriek die in haar vogelvlucht aan modellen ook eenden ooft fladderen (nee nee we noemen namen) houdt in maart haar ..(.pvnosities in den lande en is een tekenwedstrijd voor van hef bi‘“i<asndorwiis ver- Motto. het kan haast niet >ri- de auto in he’ vorkoor” Waar '■•r' de milieubewuste, educatieve au- ’’-tek die een tekenwedstrijd rond "otto „de auto niet in het verkeer” nitschrijven? Ik was speciaal voor deze rubriek naar het onder kroeggangers zeker wel bekende etablissement van Toon van den Heuvel aan het Spaarne gegaan, omdat hier vorige maand een jubileum werd gevierd: een kroeg die 60 jaar bestaat, een kroegbaas die 40 jaar tapt, zonder zelf ooit één druppel drank over de lippen te laten gaan, zonder één sjaffie. Het was er niet triest of nostalgisch, het was er vol en gezellig, zoals een kroeg ook in 1972 hoort te zijn, en de pils was uitstekend, evenals de jenever uit de ontzettend oude prachtige ouderwetse pomp. Het is misschien niet het café van Herman van Veen, met zijn rommelig buffet en scheve biljart, en wc voor dames apart. Vier jaar geleden heeft de horecawet daar wel in voorzien: je hoeft je plas niet op te houden en de ruimte is vergroot. Het was gezellig toen met de spoelbak aan de toog, maar Toon weert wel wat hij liever heeft. Er staat een jukebox, maar met wat hij noemt „gezellige” muziek. En de muur mag moderner aandoen met zijn houten betimmering, maar bedenk wel dat de zaak eronder goed aan het verrotten was. De stoelen en tafels en de vloer zijn dezelfde en ademen een eerlijke cafélucht. En de mensen? Ik heb bij Toon geen opgejaagde bosdieren gezien. Wel een heleboel ge zellige mensen met een borrel. „Meest al wat bezadigder”, zegt Toon. Mensen van overal vandaan gaan naar dit „familiecafé”, en het is de speciale stamkroeg van DSK en DSOV. Je ziet er bijvoorbeeld ome Arie, ome Jan en ome Fok alle drie vergrijsd met het café. Toen Toon gehuldigd werd met bloemstukken en een pracht van een ronde bar, werden zij ook even in de bloemetjes gezet, want zij zitten hier ook alweer 60 jaar, zolang als de kroeg bestaat. Zij hebben Toon nog zien beginnen. Hij wou musicus worden, maar zijn vader werd ziek en toen moest hij maar achter de bar. „Ik heb nooit iets anders gezien dan de kroeg en ach, je vergroeit ermee”, zegt hij. „Mijn hele familie zit trouwens in dit vak, ik heb zelfs een broer met een hotel in Ame rika.” Waarom drink je zelf niet? „Dat gaat niet in dit werk. Als je er alleen maar in je vrije tijd mee begint heb ben ze het zo in de gaten en dan word je een slaaf van je eigen bedrijf. Ik ben de kapitein hier, ik houd de touwtjes in handen.” „Ik heb een uitstekende verhouding met de politie .Ze zijn allemaal hier geweest op de receptie. Ruzie hier? Kijk, je kent je mensen, en ik zeg altijd: je moet het nooit met je handen uitvechten, altijd met je mond. Als er mensen zijn die te veel op hebben en ma, persoonlijk leed aanricht maar WO «F

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1972 | | pagina 7