vecht de voor belangen astmatische vrouwen Tijd nemen voor Yoga BOEKJE VOOR NADENKERS POPSONGS STUDIEMATERIAAL BIJ PIANOLES VOOR KINDEREN ZELF EEN AQUARIUM MAKEN EETTIP I Anme er :choor GEZINFORMATIE ff* „Hout-vast” slimme oplossing voor het probleem van te wijde gaten ■BI Huisjes van golfkarton tips voor vrije tijd ir VAKANTIE VOOR DEZE GROEP DUBBEL NODIG ,41 21 ZATERDAG 23 JUNI 1973 Erbij 20 Geïsoleerd leven 1 N 91 Vormingscentra m fwwvwwwwwwwwirwwwwwww/wwww ig in antoor I. klein houders. JOHN BRIMHALL per en der •zaken ing op ng en aaneen hten illogg jover ilen jend de :ompleti strle die Er De huisjes zijn samengesteld uit zes „schalen” van golfkarton die, in el kaar gezet, een huisje vormen óf een hele kubieke meter óf een kubieke halve meter De kinderen kunnen ze zelf op alle mogelijke manieren kleu ren en/of beplakken. Ze zijn precies groot genoeg om in te kruipen nen een mild klimaat in gebieden tot zo’n 800 a 1000 meter. Maar het merk waardige is dat Nederlandse artsen hun astmapatiënten zelden of nooit naar be paalde buitenlandse kuuroorden verwij zen”. Ze noemt een enkel voorbeeld van een buitenlands kuuroord dat door goede ligging en geneeskrachtige bronnen ont spannend kan werken voor astmatici en een gunstige invloed op hun kwaal kan hebben. Ze vergelijkt ook de Nederland se situatie met die in het buitenland waar dit soort kuren veel meer wordt geaccepteerd dan in ons land: zieken fondsen in Duitsland en Frankrijk beta len zelfs de kasten van zo’n kuur. „Zo ver zijn we hier nog lang niet”, zegt Annie Verschoor. „En dan vraag ik me onwillekeurig af hoe het toch komt dat Nederlands grootste moppentapper, Max Tailleur, in staat is om .et groe pen reumapatiënten naar buitenlandse kuurplaatsen te gaan, terwijl wij, ast matici, braafjes zitten te wachten tot er iets voor ons wordt georganiseerd en zo mogelijk gesubsidieerd voor de minder draagkrachtigen”- Astmatische huisvrouwen (hun aantal is, zo mag worden aangenomen, vele malen groter dan het aantal leden van een vereniging als de VBBA) zijn in de eerste plaats het meest gebaat met huis houdelijke hulp tijdens enkele uren per dag. Moeilijk te krijgen, dikwijls voor het 'betreffende gezin soms met moeite te betalen. „Over de astmatische huisvrouw' wordt in alle talen gezwegen. Haar problematiek is als een onderontwikkeld gebied”. Annie Verschoor-Duijff, lid van de werkgroep Onze Woning van de VBBA (Vereniging tot Bevor dering van de Belangen van Astmatici) betoogt dit al verscheidene jaren. Ze zegt het nu weer, nu aan de vooravond van de grote vakanties de ast matische huisvrouwen zich dubbel pijnlijk bewust zijn van hun handicap. „Juist wij, astmatische huisvrouwen, kijken met dubbel verlangen uit naar een periode van enkele weken vakantie Een astmatische huisvrouw staat elke dag opnieuw voor een taak waar ze lichamelijk niet tegenop kan. De meest voor de hand liggende huishoudelijke werkzaamheden: ko ken, wassen, strijken, het schoonhouden van het huis, zijn voor haar een bijzonder zware opgave Daarom is vakantie voor haar letterlijk en figuur lijk een ware verademing", zegt Annie Verschoor. ming is daarbij van groot belang. Annie Verschoor: „Het moet in overleg met arts of specialist gebeuren. Astmatici gaan namelijk vaak naar vakantieoorden die helemaal niet geschikt voor hen zijn. Duitse artsen adviseren voor volwasse- 400 gr. rundergehakt; 2 lepels geraspte oude kaas; ca 6 dunne lente-uitjes; 2 lepels gehakte peterselie; 1 losgeklopt ei; zout, peper, cayennepeper; droog witte- broodkruim: boter of margarine. Maak het gehakt aan met kaas, gezondheid in het bijzonder. Dus hup, in actie. En dan niet direct op het hoofd willen staan, vermanen ons beide dames. We blijven voorlopig met beide benen op de grond. Uit practisch oogpunt bekeken is het boekje van Tillie Mia (uitgeverij Te- leboek BV Bussum) het handigst. De pagina’s zitten aan een ringband en kunnen dus bij de gewenste oefenin gen worden opengelegd. Dat is wel Op de Floriade werden vorig jaar minihuisjes van golfkarton geïntrodu ceerd. Deze minihuisjes zijn oor spronkelijk ontworpen voor thera peutisch gebruik voor geestelijk ge handicapten, maar ook kinderen zien er veel in. Bij uitgeverij Luitingh in Laren is een boekje uitgekomen, dat bij zonder geschikt is voor de vrije tijd. „Meer spelen met uw intelli gentie" heet het met de onderti tel: kwelgeestigheden voor scherp zinnige doordenkers) en is samen gesteld door J. en H. Elkman Rooda. Het is echt iets om bij regenachtig weer in te kijken en wat puzzels op te lossen. Er staan van allerlei spitse grappen in; denkspelletjes van allerlei soort, VWVWVMARfVVMfWVVVVWVVVWVWVVVWVVVVVVVVWVVVWinfWVVVVVWVVWWVWVWVWVVVVMRnfWWVV zich vaak de hersens pijnigen om achter de oplossing van de proble men te komen. Wil men weten of men de goede oplossing heeft ge vonden, dan vindt men achterin (ondersteboven) de juiste ant woorden. Het is goed dat men dit weet, voordat men aan het zelfbouw- aquarium gaat beginnen. De vissen hebben nergens last van. omdat de sealer na het hardingsproces onge vaarlijk is. Er zijn paketten met sealer en ruiten in de handel. „Vooral in gezinnen met jonge kinde ren raakt de astmatische huisvrouw meer dan eens in een situatie die zij niet meer aan kan. Daarom zijn die vakan tieweken voor haar zo verschrikkelijk belangrijk”, zegt Annie Verschoor- Duijff, die vanuit haar huis aan de Rotondeweg te Blaricum onvermoeibaar blijft vechten voor de („vergeten en vaak moelijk grijpbare”) groep van ast matische huisvrouwen, die ten gevolge van hun kwaal toch al vaak een geïso leerd leven leiden. Men. legt een stripje op het pennetje en tikt het geheel in het gat- Vooral voor loszittende stoelen is het en oplossing, waar geen lijm aan te pas hoeft te komen. Men moet echter wel, dat is onze ervaring, oppassen, dat het hout door een te grote spanning, niet gaat scheuren. Dat zou bij reparatie van een antiek stoeltje wel eens pijnlijk kunnen worden. Dan kan men beter het wijde gat nog iets extra ruim maken. Met het slimme stripje heb je dan weer houvast gekregen. En l’et zit nog muurvast ook. Schrijvers en (deze keer) schrijf sters over yoga hebben altijd iets dweperigs, iets uitleggerigs. Neem nou de titel van het boekje van Tillie Mia: „Yoga, een moderne methode voor een totale geestelijke en licha melijke gezondheid”. Afgezien van het kreupele Nederlands van die titel (de schrijfster is Nederlandse van ge boorte, maar woont geruime tijd in de Verenigde Staten) lijkt het op zijn minst wat overdreven om het adjec tief totaal te gebruiken. In „Yoga voor kinderen” legt de Duitse Esther Luchs met nadruk uit waarom yoga zo geweldig is, juist voor kinderen. Het lijkt er allemaal zo dik op te liggen. Maar geen yoga-beoefenaar schijnt daaraan te ontkomen. En zo wel Tillie als Esther menen het zeer goed met de mensheid en de lezers Dat „braafjes wachten” ligt een type als Annie Verschoor-Duijff niet zo erg. Haar idee: de astmatische huisvrouwen van Nederland zullen op korte termijn zelf een andere oplossing voor hun va- kantieproblemen moeten zoeken. Zelf heeft ze „goede ervaringen” opgedaan met een verblijf in het vormingscentrum Venwoude in Lage Vuursche. En om die vormingscentra draait eigenlijk het plan dat ze tracht uit te werken. „Er zijn in Nederland verscheidene vormingscentra die gunstig liggen, ge makkelijk bereikbaar zijn en een eigen staf en personeel hebben. De kosten voor een verblijf van een week met vastgesteld dagprogramma in zo’n vor mingscentrum zijn ongeeer 120 gulden. Voor vrouwen voor wie dit bedrag esen te grote uitgave is, zou dan Nederlands Astmafonds moeten bijspringen. De meeste vormingscentra zijn in de perio de van mei tot en met september druk bezet. We zouden dus gebruik moeten maken van de periode oktober-april. Te voren zou in samenwerking met zo’n vormingscentrum een aangepast week- en werkprogramma kunnen worden vast gesteld”. Haar ervaring is dat met gespreide vakanties, bijvoorbeeld van driemaal per jaar één week, de beste resultaten wor den bereikt voor astmatische huisvrou wen. Ze somt de voordelen op: de vrou wen zijn een wieek lang uit de huiselijke sleur en hebben een aantal dagen niet de gebruikelijke lichamelijke overbelas ting te torsen. De voorbereiding voor de vakantie is kort, uitgebreid koffers pak ken is er niet bij. Huisgenoten kunnen, eventueel met hulp van buren of vrien den, zo’n enkele week meestal de huis houding gemakkelijk lopend houden. Het belangrijkste: in het vormingscentrum wordt door gesprekken met anderen weer eens van eigen moeilijkheden af stand genomen. „Je bekijkt alles weer eens door een andere bril”, zegt Annie Verschoor. De astmapatiënten van Nederland zijn die laatste tijd veelvuldig in het nieuws en de aandacht geweest. Geldt dat dan in mindere mate voor de astmatische huisvrouwen? Annie Verschoor: „Op een twee jaar geleden gehouden voorjaars- conferentie van onze vereniging is onder meer vastgesteld dat artsen vaak meer aandacht voor mannelijke dan voor vrouwelijke patiënten hebben, waar schijnlijk in verband met het zo spoedig mogelijk opnieuw inschakelen in het arbeidsproces. Die stelling moeten wij, astmatische huisvrouwen, helaas nog al tijd onderschrijven- Het zoeken naar een oplossing voor de vele moeilijkheden die de astmatische vrouw bij haar huishou delijke werk ondervindt, wordt nog al tijd aan haarzelf overgelaten”. „Wij, in Amerika, zitten met een heel vreemd probleem: kinderen raken hun interesse voor het pianospelen kwijt. Ze willen desnoods nog wel op les komen, maar oefenen is er niet bij en wat is het gevolg? De vorderingen zijn nihil, ze moeten van les af en de piano gaat de deur uit. Daartegen wil ik iets doen. Ik wil kinderen weer die interesse bijbren- jen”. Dat zijn woorden van John Brim- hall, van huis uit pianist en organist, maar de laatste jaren is hij uitsluitend doende nieuwe muziekmethodes te schrijven en te ontwikkelen om kinde ren over de gehele wereld want zijn probleem is bepaald niet typisch Ameri kaans weer achter de piano te krij ten. Een nieuwtje op het gebied van het zelf doen is het maken van een zg. volzicht-aquarium, een aquarium, waarbij men van alle kanten het volledige zicht heeft op wat zich binnen de glazen wanden afspeelt. Dus in de hoeken geen metalen strips, waar ’t glas tegen aan gedrukt wordt. Dat is moge lijk gemaakt door een speciaal soort lijm: de aquarium silikonen- sealer uitgebracht door Krug Kerrebijn). Het is voor een handige knutse laar een niet moeilijk karwei, ze ker als men eerst zijn krachten beproeft op een niet al te grote bak, zodat de stukken glas goed handelbaar zijn. U zult trouwens een secundant zonder bïbber-vin- gers nodig hebben om de glaspla ten even op zijn plaats te houden. Hoe gaat het allemaal in zijn werk? Eerst moet men- als betrof het een operatie- schone handen en schoon gereedschap hebben want de sealer is zeer gevoelig voor vuil of vet. De glasplaten een scherpe afsnijding is zeer ge wenst) moet men op de nlaats waar de lijm komt, volledig vet vrij maken. Alcohol, tinner of xy- leen zijn daarvoor goede middel tjes. Als dat gebeurd is moet men niet meer met de vingers op dc lijmplaatsen komen. Natuurlijk heeft men tevoren gecontroleerd of alles precies past. Daarbij moet Papier is de belangrijkste grondstof voor golfkarton. De toepassingsmoge lijkheden van golfkarton blijken zo uitgebreid, dat het, behalve als ver pakkingsmateriaal voor de meest uit eenlopende produkten, zelfs gebruikt kan worden voor de bouw van een huis. Want als golfkarton maar dik genoeg is heeft het een enorme me chanische weerstand. beurdhet verloop van het ene lesboek naar het andere ze worden steeds moeilijker is nauwelijks tien procent; bij anderen vaak vijftig procent”. John Brimhall beperkt zich niet tot één bepaalde leeftijdsgroep; hij begeleidt zowel lagere-schoolkinderen als volwas senen. „Mijn lesboeken hebben altijd, als oefenstof, twee popsongs. Dat zijn nu „Love Story” en „Raindrops keep fal ling”. En in een volgende uitgave ze vliegen, zeker in Amerika, de deur uit als broodjes van de warme bakker worden die dan weer vervangen door nieuwere hits”. Daarbij verzorgt John Brimhall dan ook nog reeksen boekjes met populaire songs, aangepast aan het niveau van de leerlingen. Goede Amerikaan als hij is, combineert hij op briljante wijze het ideële met het zakelijke. Brimhall heeft zich „verhuurd” aan Hansen Publicati ons uit Amerika; die onderneming verreweg de grootste in Amerika op dit gebied geeft al zijn boekjes uit. Maar zó maar songs in een boekje zetten en dat dan uitgeven, geeft problemen, waar ter wereld dan ook, want er is nog altijd zoiets als auteursrecht en drukrecht. Brimhall coördineert voor Hansen de onderhandelingen met al die copyright- houders en zo kan het voorkomen dat in Brimhalls boekjes zich soms 20, 30 ver schillende drukrechthouders bevinden in één uitgave. Hansen zorgt er keurig voor dat iedereen op tijd zijn centjes krijgt. Europa gaat voor Brimhall en zijn maatschappij een steeds interessanter gebied worden. Brimhalls boeken wor den thans uitgegeven in het Frans, Duits, Engels en Italiaans, trouwens ook in het Japans, met steeds aangepaste liedjes en steeds wisselende drukrecht - Om al die rechten tot hun recht te laten komen, is Brimhall mo menteel driftig bezig door Europa te reizen. Als zij momenteel over de problema tiek van de astmatische huisvrouw praat, draait het gesprek vooral om de proble men die voor deze groep in het bijzon der met de vakantie samenhangen. Het vaststellen van de vakantiebestem- Brimhall, een stevige eind-veertiger, woont in Miami. Jarenlang heeft hij op de traditionele manier les gegeven, aan kleintjes, aan iets groteren. En zijn be vinding was: „Kinderen doen wat ze willen. Ze hebben geen zin om uren achter de piano vingeroefeningen te zit ten spelen. Het is te saai, er zit geen afwisseling in, ze verliezen hun belang stelling. Mijn taak is het te proberen de kinderen erbij te houden. Dan sluit je een compromis met ze. Kijk, ik wil de kinderen niet allemaal opleiden alsof ze straks het grote concertpodium op moe ten; ik wil slechts muziekminnaar van ze maken. Zo’n eerste jaar is natuurlijk, zeker als je les krijgt op de traditionele manier, een taaie ellende. Ik zeg wel eens: alleen een moeder kan van zo’n beginner houden”. „Wat ik nou wil, is ze zóver te krij sen, dat ze die eerste aanloop als het ware overleven. Ik stel geen jarenplan voor ze op, ik beperk me tot één week. Ik begin ook zeer onorthodox: ik plons midden in de moeilijke ritmes van de Popmuziek met ze. Dingen als after-beat eigenlijk veel moeilijker dan de rit mes uit de klassieke muziek. En dan zoek ik met zo’n leerling de relatie tussen die hem bekende klanken en de muzieknotatie. Puur een kwestie van Psychologie. Wat blijft, is natuurlijk dat je voor een goed stukje piano spelen discipline en praktijkervaring moet heb ben. Aanrommelen leidt tot niets. Maar die discipline en die praktijk kun je ook best aantrekkelijk verpakken. En dat is nou precies waarmee ik bezig ben”. „Ik heb een aantal methodes geschre ven voor leerlingen in en voor deze tijd Je moet niet altijd terug naar de 19d< eeuw en dat is wat we als muzieklera ren eigenlijk altijd weer doen: we stai ten, pak weg, bij Bach en eindigen b Brahms. „Aanvankelijk verklaarde iedereei me, eigenlijk gezegd, voor gek, want ii zekere zin werk ik achterstevoren' van uit het geluid naar de praktijk. Maai inmiddels is gebleken dat ik het aan hel Hoede eind heb. Ik heb stapels lesboeken geschreven. Maar wat je zo vaak ziet bij anderen, is bij mijn boeken niet ge- Er zijn in de doe-het-zelf-branche vaak handige oplossingen voor veel voorkomende problemen. „Hout-vast”, een simpele, maar duidelijke benaming, is er zo één. Tenslotte hebben wij, vrije- tijds-doeners het allemaal wel eens meegemaakt, dat je een gat hebt ge boord, dat te groot is voor een houten pen, voor een schroef. Of neem gewoon het geval, dat een sponning van een stoel is losgewrikt of dat een gat in de muur zo wijd is geworden (door los wrikken van kalk enz.) dat de plug eruit valt. Het kan allemaal gebeuren. Dan zit je mooi te kijken. Je kunt het gat soms weer opvullen met kneedbare plug (Ala- bastine bijv.), dat erg handig is, maar het kan, met name bij houtconstructies vaak lastig zijn om een goede oplossing voor reparatie te vinden. „Hout-vast” heeft dat soort problemen (te wijde gaten voor pluggen, schroeven of pennen) opgelost. Het is eigenlijk heel eenvoudig. Men neme een „Hout-vast”- neu probleempje uit het boek I „Meer spelen met uw intelligen- I tie". Kunt u door drie munten te I verplaatsen vijf rijtjes van ieder vier munten vormen. 1 voor fervente puzzelaars, voor cij- fermaniakken, voor lieden, veel met lucifers goochelen. zijn opgaven voor pokeraars in een café, een Franse wijnboer, die het allemaal zo helder niet meer ziet, een machinist, die onver wacht een obstakel moet nemen, een klok, waarvan de wijzers el kaar bedekken. Kortom, men moet nuttig, want dan kun je vergelijken hoe het met je stijve ego is en hoe soepel het lijf van Tillie (en een krasse oude heer) is. Dat werkt niet ontmoedigend, want Tillie heefl uit voerig uiteengezet hoeveel overtollig gewicht ze door yoga is kwijt ge raakt. De taal is wat gezwollen, maar dat neem je er druk oefenend en transpirerend maar op de koop toe. Esther Luchs benadert de zaak wat directer. Ze is ook uitvoeriger. Dat haar boekje voor kinderen is bestemd maakt niets uit. Ze zegt al dat het voor ouders en opvoeders gemaakt is. Bovendien: yoga is yoga en er bestaat geen kinderyoga. Dus ook de volwas senen kunnen dit Prismaatje (uitge verij Het Spectrum) als leidraad ne men. Ook hier zijn er volop illustra ties aanwezig. ge snipperde uitjes, peterselie, ei, zout, pe- cayennepeper (die geeft er het pikante aan. maar voorzichtig met toe voegen!) Rol hiervan 8 balletjes en druk die enigszins plat Rol ze door goed droog gezeefd wittebroodskruim en laat ze een uurtje koe) staan Bak ze dan op de gewone manier in hete boter U kunt ze als gewone gehaktballetjes mei aardap pelen en groenten eten maar er ook een exotisch hapje van maken, door er maiskorrels (uit blik), rijst en gebakken tomaten bij te geven. men er vanuit gaan, dat de op staande glasplaten op de bodem worden gelijmd en niet er opzij tegenaan. De langste opstaande zijden lopen door tot de uiteinden van de basisplaat. De twee korte kanten komen er tussen in. Als de afmetingen in orde zijn, snijdt men het mondstuk van de tube zo af, dat de opening iets breder is dan de te lijmen delen. Men begint op de bodem te lij men, eerst een lange kant, dan een zijruit, weer een lange wand en de laatste zijruit. Men kan de delen met een stukje plakband als hulp middel even bij elkaar houden tot de lijm goed gepakt heeft. De sealer moet nu 48 uur dro gen Zit er een teveel aan lijm 07 de ruiten dan kan men dat ermet een scheermesje afhalen. Bij d hele operatie maar vooral tijden: het drogen, want dan komt er volgens de gebruiksaanwijzing azijnzuur vrij, hetgeen zeer ge vaarlijk voor de ogen kan zijn) is het oppassen geblazen. De siliko- nensealer moet men buiten het bereik van kinderen houden. stripje van dun metaal met naar weers zijden uitgetikte gaatjes, een soort buig zame rasp Men knipt met een schaar een stripje naar maat van, laten w« zeggen het schroefgat. Men doet het stripje in het gat en draait de schroef aan. Het rasp-stripje fungeert nu als een degelijk verbindingsmiddel- Datzelfde geldt bij houtconstructies, zoals het plaatsen van een pen in een te groot gat. HOC Annie Verschoor-Duijff

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1973 | | pagina 21