tussen de, coulissen
Arbeidersparochie viert
feest met de bisschop
1
Santpoort krijgt binnenkort
landelijke rijvereniging
Auto op boom:
man gewond
Hulpeloze
herder
Auto van weg
gedrukt
Hartje Haarlem:
hartstikke
fijn am er
te wonen.. SSI
DRIEKWART EEUW H. ELISABETH EN BARBARA
„wacht u
voor dc hond
„Grootverbruikers moeten meer betalen
i
Grote Markt 15
Een buitenstaander
GETUIGEN GEVRAAGD
Stad zonder hart
Voorlichtingsavond op 1 maart
it
ÏSpIN HEEMSTEDE
schuuri
tuin (t
:rum nab
static
•S B.V.
Program gevraagd
VRIJDAG
rrn p a p
4
ier met
5
IM
RS
SANTPOORT.— De initiatiefne
mers voor de oprichting van een lan
delijke rijvereniging voor Santpoort
en omgeving hebben zoveel respons
gekregen dat ze op korte termijn spij
kers met koppen willen slaan. Woens
dag 1 maart wordt in het gebouw De
Haven aan de Schipbroekenweg in
Santpoort-Noord een bijeenkomst ge
houden om de mogelijkheden voor
een dergelijke vereniging nader te
bespreken. De landelijke rijvereni
ging De Commandeurs te Heemskerk
heeft zich bereid verklaard in’de eer
ste jaren voor de organisatie bij te
springen.
IM
AAT
derhoui
g met ii
:uken, c
sloten tt 1
n. Rusti
j.a.: royi
moder 1
IM
7EG
6 m2.) Id
woon/a
n, 3 slaa
iel. Bei
tarding:
Vraagpi
k.
itraat K
1900 At
el. 025U
j 0251»
8-5413.
DT
LAT
inden mid
met M
inige tuit
g. Indo*
amer wi
~ne opa
lapkan®
i en B
badkamer
tl 2e toilet
1 slaapka
irding: o|
n. Vraag
0.- k.k
NAAM: Dan
Leeftijd: 2 jaar
Ras: bastaard-herder
Geslacht: reu
Prijs f 80,-
Informatie: 244443
STAD
gP’*4****
9
j o -7 9
Rioolrecht twistpunt
an, Hille.
Progressief Heemstede
AD VAN AMERONGEN
EEL-
I
(Van onze stadsredactie)
WIM HELVERSTEIJN
De laatste tijd is steeds meer de vraag
(Van onze stadsredactie)
HEEMSTEDE Op de Heemsteedse
Dreef ter hoogte van de Zandvaartkade i
werd vanochtend een Simca van de weg
gedrukt door een oranje personenauto. De
bestuurster van de eerstgenoemde auto
liep een lichte shock op.
nele Santpoortse Feestweek. Het is nog
niet zo lang geleden dat de organisatoren
slechts met grote moeite voldoende paar
den en rijders voor de evenementen ter
beschikking kregen. De laatste jaren is de
belangstelling zo sterk toegenomen dat het
veel inspanning kost het aanbod te ver
werken.
erdijk 7?,
s grootste
weg, Bur-
tste avon-
Wethouder mr H. J. F Reeringh wees
erop dat de wettelijke regelingen omtrent
tarieven van nutsbedrijven niet toelieten
dat er voor enkele bedrijven uitzonderin
gen zouden worden gemaakt. Bovendien:
„Gelijke monniken, gelijke kappen”, aldus
Reerihgh, die daarmee bedoelde dat je de
grootverbruikers als één categorie moet
zien, die gelijk moet worden behandeld.
Het voorstel van het college werd toch
aangenomen, waarbij Progressief Heem
stede liet aantekenen tegen te zijn.
Weinig discussie verder in de raad. Alle
ter tafel liggende voorstellen van het col
lege waren in de verschillende raadscom
missies al uitgebreid besproken en het
bleek niét nodig daar tijdens de raadsver
gadering nog eens op terug te komen
Hij stapte naar de bisschop van Haarlem
met het volgende voorstel: „Als u mij nou
een parochie geeft, bouw ik voor die paro
chie een kerk”. De bisschop stemde toe en
de jongeman werd pastoor Meeus. Als
parochie kreeg hij in 1903 de Patrimoni
um- en de Transvaalbuurt toegewezen. Die
waren toen net in aanbouw, een prima
kans voor de beginnende pastoor. De paro
chie kreeg de naam van de Heiligen Elisa
beth en Barbara.
van de bestemmingsplannen Rivierenwijk
en Limburglaan wordt in voorbereiding
genomen. Het programma voor de gaslek-
bestrijding, waarin het gaat om de vervan
ging van gietijzeren buizen door polye-
theen buizen, werd goedgekeurd.
En over de buurt: „Dit is een oude buurt
met al de charme vandien. Toen de paro
chie werd gesticht moesten de meeste hui
zen hier nog worden gebouwd. Het is een
uitgesproken arbeidersbuurt. In de derti
ger jaren heeft de armoede hier hard toe
geslagen. Nu komen er veel jonge mensen
in deze buurt wonen. Je merkt ook dat de
parochie aan het verjongen is. Tje, hier
zijn de huizen nog betaalbaar
„Aan het eind van de zestiger jaren is de
kerk verbouwd. Hij moest worden aange
past aan de liturgie. Het Gregoriaans ver
dween, de missen werden in het Neder
lands opgedragen, maar toch, het kerkbe
zoek liep iets terug. Ach, bij alle groei naar
verderop kom je misgroei tegen. Er zijn
altijd dingen in een ontwikkeling die ach
teraf minder goed uitpakken. Toch vind ik
dat paus Johannes XXIII terecht heeft
ingezien dat er iets moest veranderen in de
kerk. Maar ook hij kon niet voorzien wat
dat allemaal tot gevolg zou hebben”.
De parochie verwelkomt bij de hoogmis
van zondag behalve de bisschop ook een
aantal oud-kapelaans én priesters. Om 11
uur begint die mis, waarna in de zaalruim-
te van de Julianakerk aan de Klooster
straat onder het genot van een kop koffie
Diezelfde dag ’s avonds is er in gebouw
De Linge aan de Lingestraat in Haarlem-
Noord een feestavond met toneel. Het to
neelgezelschap Alberdingk Thijm voert
het blijspel Claudia op. Om acht uur be-
gint de voorstelling die op zondag 5 maart
nog eens dunnetjes wordt overgedaan.
en een broodje op informele wijze een
receptie wordt gehouden.
buitenstaander een ideetje heeft, dan kan
je wel aan de gang blijven”.
schrijft, gaat al min of meer op voor talrij
ke andere straten, om bijvoorbeeld maar
de Barrevoetestraat te noemen. Over die
ontvolking zou, aan de hand van een veel
omvattende studie, een ontvolkingsnota
gelanceerd moeten worden. Het kan voor
Haarlem spoedig te laat zijn”.
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. Rond de eeuwwisseling
kwam er een jongeman van het seminarie
af die een behoorlijk kapitaaltje bezat. In
die dagen studeerden er nog veel jongens
voor priester en het was dus moeilijk voor
een priester om een parochie te „bemachi-
gen". Maar bovengenoemde jongeman
had centjes, dat scheelde.
De Heemsteedse politie verzoekt een
ieder die nadere informatie kan geven
over dit ongeval zich met haar in verbin
ding te stellen. Haar telefoonnummer is
286150?
Over de oorzaak van het ongeval tast de
Heemsteedse politie nog in het duister. Zij
verzoekt getuigen zich met haar in verbin
ding te stellen. Het telefoonnummer is
286 1 50.
nieuw bekeken. Het zou een jaar of langer
kunnen worden aangezien en als er reden
zou zijn om er iets aan te veranderen, dan
kon dat bij de begrotingsbehandeling.
(spoedi eer
225.0S|bel
„Nee”, zei Progressief Heemstede, ”dat
is met rechtvaardig. We hebben bij de
aanleg van het rioolnet rekening gehouden
jnet grote verbruikers, de capaciteit van
het net is daaraan aangepast, dus mogen
die grootverbruikers daarvoor best even
redig veel betalen”, zei Ad van Amerongen
van deze fractie. Hij wilde nog wel een
uitzondering maken voor de Heemsteedse
wasserijen, die het wellicht moeilijk zou
den hebben met de laatste verhoging van
het rioolrecht.
Nu zitten er parochianen in het kerkbe
stuur. Ze worden directer betrokken bij
het organisatorische en financiële beleid
van de parochie. „Van de activiteit van de
mensen sta je af en toe verbaasd. Er is
zelfs een club buiten de parochie die hard
aan het werk is om de kerk in stand te
houden. Ze interesseren zich eenvoudig
voor onze kerk”.
Pastoor Jac. C. A. Huibers is de zevende
pastoor van de parochie. Hij kwam in 1964.
„Dat was in de tijd dat de vernieuwingen
in de kerk kwamen. Het altaar werd naar
het volk toegekeerd. De parochianen heb
ben in die jaren zelf voor de bouw van een
hulpaltaar .gezorgd”.
De landelijke rijvereniging De Comman
deurs die de initiatiefnemers voor een der
gelijke vereniging in de gemeente Velsen
van het begin af heeft gesteund, zal ook
een groot deel verzorgen van het program
ma voor de bijeenkomst op 1 maart in De
Haven. Voorzitter Boots en secretaresse
mevrouw Meijssen-De Ridder zullen doel
en mogelijkheden van een rijvereniging
uiteenzetten en ook een film over het werk
van De Commandeurs vertonen. Daarna
wordt er volop gelegenheid gegeven vra
gen te stellen. De bijeenkomst die om acht
uur ’s avonds begint is voor alle geïnteres
seerden toegankelijk.
naar voren gebracht waarom er in het
gebied tussen Heemskerk en Heemstede
nog geen landelijke rijvereniging van de
grond is gekomen. De afgelopen tien jaar
is het aantal ruiters sterk toegenomen. Dat
komt bijvoorbeeld tot uiting m de traditio-
andvoort)
■n 16 u.
emaplein,
Jr.zon.ej
ellaan 44.
Jeugd-
Zaterdag
;ur”.
■C. Beets-
nfilmprts
HEEMSTEDE. Een 19-jarige Heem
stedenaar botste gisteren met zijn perso
nenauto frontaal op een boom aan het
Valkenburgerplein. De auto werd totaal
lande VII vernield en de bestuurder moest met in-
age en wendige kneuzingen naar het ziekenhuis
l. Gunstl worden vervoerd,
t centra
:n winktj
>uden. Ii
WOOM
en haai
apkamej
et zitba
j slaan
mte. Aaa
overla
f 475.005
(Van een onzer verslaggevers)
HEEMSTEDE. Slechts over één agendapunt kwam een beetje discussie los in de
vergadering van de Heemsteedse gemeenteraad van gisteravond. De fractie van
Progressief Heemstede kon zich niet verenigen met het voorstel van Burgemeester en
Wethouders om de heffing van het rioolrecht te onderwerpen aan een regressief tarief.
Dat wil zeggen: hoe meer kubieke meters (in dit geval) een bedrijf op het openbare riool
loost, hoe minder het per kubieke meter aan rioolrecht zou moeten betalen.
In 1906 werd begonnen met de bouw van
de kerk aan de Paul Krugerstraat. Op 24
juni van het jaar daarop kwam de kersver
se bisschop van Haarlem, monseigneur
Augustinus Callier, naar de parochie om
de kerk plechtig in te wijden. Zondag
aanstaande komt de huidige bisschop van
Haarlem, monseigneur, Th. H. J. Zwart
kruis, naar de kerk van de Heiligen Elisa
beth en Barbara om met een pontificale
hoogmis het 75-jarig jubileum van de paro
chie te vieren.
Bij de rondvraag stelde de PH-er Borg-
houts de uitbreiding van de Firma Van
den Broek op het industrieterrein aan de
orde. Dit bedrijf is van plan een tennishal
te bouwen aan haar bestaande gebouw.
Borghouts achtte het industrieterrein, dat
toch al met groot is, niet de geschikte
plaats om recreatievoorzieningen aan te
leggen. Verder vroeg hij het college waar
om deze kwestie niet aan de orde was
geweest in de commissie middenstandsza-
ken. Het bedrijf, een groothandel met
showroom in sanitaire artikelen, is volgens
de Heemsteedse rriiddenstanders wel dege
lijk een detailhandelbedrijf, meende Borg-
I Twee keer in de week tussen de middag:
drie kwartier een verscheidenheid aan cul
tuur in een altijd uitverkocht theater.
en weg 30,
I 9-23 u.
blidmaat-
De raad besloot unaniem wethouder
C J J. Sprangers (Culturele Zaken) te
benoemen tot ambtenaar van de burgerlij
ke stand. Ook werd het VVD-raadslid drs.
P. P. Kettenis benoemd tot tijdelijk wet
houder als vervanger van de zieke heer P.
M. van Drooge. Wethouder Reeringh
neemt de plaats in van de heer Van Drooge
in de Kénnemerraad.
Tot slot een greep uit de besluiten. De
Prinses Beatrixschool krijgt centjes om
een aantal voorzieningen te treffen. De
afdeling Interne Zaken van het gemeente
huis krijgt een nieuw archiefsysteem, een
zogenaamde paternösterkast. Het Ge
meentelijk Technisch Bedrijf gaat nieuwe
hoofdleidingen voor gas en water en een
hoogspanningskabel in de Manpadslaan
aanleggen en zijn pompinstallatie wordt
uitgebreid. In de Amstellaan en omgeving
worden nieuwe lantaarnpalen geplaatst.
Het pand Prinsenlaan 4 wordt onbewoon
baar verklaard.
Het definitieve besluit over het bestem
mingsplan Manpadslaan-noordzijde is
drie maanden uitgesteld. De herziening houts. Burgemeester Quarles van Ufford
zowel als wethouder Willemse achtten de
uitbreiding van dit bedrijf een kwestie van
ruimtelijke ordening. In die commissie
moest het behandeld worden en dat was
dan ook gebeurd. Daarmee was voor het
college de kous af.
E „Voor hen zou als tijdelijke overgangsre
geling dit voorstel kunnen gelden”, aldus
Van Amerongen, „maar dat zou dan ook
binnen een 'bepaalde termijn moeten wor
den afgebouwd”. Dat stelde hij voor om-
o l dat de wasserijen, net als trouwens de
’"eeste andere bedrijven, zijn gehouden
---tl aan (je prijzenbeschikkingen van de over-
loet. v as |)eltj ze kunnen bepaalde kosten niet met-
der mei een doorberekenen in hun tarieven, want
aarding: jje mogen ze maar met een bepaald per-
intage jaarlijks verhogen. De vervuiler
itaalt, zei Progressief Heemstede. WD-
voorman Van der Wal achtte het niet nodig
de regeling met het regressieve tarief als
- een tijdelijke te bestempelen in het voor-
stel. Bij elke begrotingsbehandeling wor
den de tarieven van nutsvoorzieningen op-
Vorige maand schreef ik over de ontvol
king van Haarlem en over de leeggelopen
binnenstad. Volgens de nieuwjaarsrede
van de burgemeester moet de binnenstad
weer leefbaar en bewoonbaar gemaakt
worden. Met name gewaagde ik van de
Grote Houtstraat, „waar ’s avonds de
meeste ramen boven de winkels donkere,
holle ogen zijn, een straat, waar nog maar
weinig bovenhuizen zijn, die echt bewoond
worden en van waaruit nog een beetje
glans straalt van gezelligheid en warmte:
je moet wél naar boven turen om dat te
ervaren en soms zou ik willen aanbellen
om aan die behaagelijkheid te mogen deel
nemen’.
Ik kreeg daarop instemmende reacties,
ondermeer van de arts Bloemsma, die
schreef: „Uiteindelijk betekent die beang
stigende ontvolking van de binnenstad de
dood ervan. Wanneer die niet gestuit
wordt, mondt dit uit in een stad, waarin
geen hart meer klopt. Daarom moet er m.i.
gestreden worden tegen een Brinkmann-
complex met een minimaal aantal wonin
gen (reeds te laat), tegen de grote slok-op
„justitie-complex”, tegen een kantoorcom
plex op het terrein Booi aan de Burgwal,
tegen parkeergarages in de binnenstad.
Enschede heeft eerst een belangrijk deel
van de binnenstad verwoest, tot aan de
Bakenessergracht toe, trekt er dan uit, en
laat een puinhoop achter. Het diaconaal
verpleeghuis: een deel van de Jansstraat
en de Korte Wijngaardstraat vernield, nu
nóg een deel van de Jansstraat bedrei
gend, en dan over een jaar of tien wègwe-
zen. Wat u over de Grote Houtstraat
Intussen is meneer de wethouder in geen
velden of wegen meer te bekennen, maar
die eerste de beste buitenstaander schrijft
nu dit stukje, omdat de gemeente eindelijk
serieus gaat denken aan de ombouw van
grote huizen en gebouwen tot wooneenhe
den. Denk nu niet, dat ik dit stukje zit te
schrijven met een triomfantelijk gezicht,
omdat ik na een kwart eeuw toch gelijk
schijn te krijgen. Wél met een verdrietig
hart, omdat er al zovele kansen gerrftst
zijn.
Laten we afwachten, welke politieke
partij voor de komende raadsverkiezingen
met uitgesproken plannen komt voor de
menselijke wederopbouw van de binnen
stad. Geen vage plannen alstublieft, geen
zwevende filosofietjes, waarmee je alle
kanten uit kunt. Graag een program, dat
metterdaad hard gemaakt kan en moet
worden. Ik wil weten, op wie ik in mei
moet stemmen.
inenburgl
Badhoe-
dijk 294,
ie’s groot-
Het Rembrandt-theater is nu echt verle
den tijd geworden. Er is naast het voorma
lige Brinkmann een groot gat geslagen, er
is een kies getrokken uit het zo lang gaaf
gebleven gebit van de Grote Markt. Als ik
de plannenmakers mag geloven, komt er
best iets moois voor in de plaats, maar het
zal voor mij en de nu levende generatie
Haarlemmers toch een vulling blijven, een
peperdure prothese, die zolang wij leven
de tand des tijds wel zal doorstaan.
Ik heb er geen zin in, heel diep in het
verleden terug te duiken, toen Rembrandt
nog „De Kroon” heette. Je koopt er zo
weinig voor, je schiet er niets mee op. Maar
Rembrandt zelf is een stuk van ons leven
geweest, vooral in z’n bloeitijd, toen de
oude heer Bakker nog directeur van het
theater was en zijn handvaardige zoon
Harry met zoveel populaire kunstzinnig
heid de platteaus schilderde, die boven de
entree moesten verbeelden wat er binnen
te beleven viel.
Rembrandt was toen toonaangevend op
filmgebied in Haarlem, het had nog echte
sjiek: die gedempte, keurige, echt Haar
lemse sfeer. In Rembrandt ging je waarlijk
naar de film, naar Snip en Snap of een
andere voorstelling, met na afloop een kop
koffie in Brinkmann. Je stapte van het ene
pluche naar het andere. Ik denk nog met
het grootste genoegen terug aan de tijd,
dat het pauze-theater daar huis hield.
Dokter Bloemsma is niet de enige, die
met een frustrerend coipplex zit. Je kunt
het al dan niet met hem eens zijn, er is stof
tot discussie te over. Het is nooit te laat om
alsnog in actie te komen. De enkele wijkra
den, die binnen de Haarlemse singels ope
reren, zijn voldoende attent. Maar het is zo
vermoeiend om, als je de ene aanval hebt
afgeslagen, weer te wapen te moeten lo
pen, omdat je buurt op een ander punt
bedreigd wordt.
Ik herinner me nog, dat ik zo’n vijfen
twintig jaar geleden een artikel heb ge
schreven ter beveiliging van de woonfunc
tie van de binnenstad. Tal van kapitale
huizen bleken niet meer gewenst te zijn als
eengezinswoningen, de bewoners trokken
naar elders. De Wilhelminastraat, Nieuwe
Gracht, Zijlweg en andere straten lever
den daartoe sprekende voorbeelden. De
huizen werden een dankbare prooi voor
kantoorhouders en agenten van instellin
gen en andere organisaties.
Heel voorzichtig opperde ik het idee, dat
de gemeente die leegkomende huizen zou
opkopen en geschikt zou maken voor
meervoudige bewoning door flat-etages in
te richten. Maar toen een der raadsleden
tijdens een raadsvergadering dat voorstel
ter sprake bracht, gaf de betrokken wet
houder hem te verstaan, dat hij er totaal
geen heil in zag en dat hij zeker geen
commissie zou instellen zoals het raads
lid gevraagd had om eventuele moge
lijkheden te bestuderen. En bijna letterlijk
zei hij: „Als we steeds een commissie moe-
WACHT VOOR DE HOND schrijft
over thuisloze honden, die in het asiel
aan het Houtmanpad op adoptie wach
ten. Het asiel is dagelijks geopend van
half negen tot vijf uur. Het publiek kan
er ook vanavond terecht van half zeven
tot half acht.
Nog niet zo lang geleden was hij er als
de kippen bij. Dan, de herder, bruiste
van levenslust en blaakte van energie. Je
kon het zo bont niet maken of hij gaf een
speelse draai aan het gesol, dat hij zich
door'kinderen liet welgevallen. Dan toon
de zich een sportieve speelkameraad;
nooit een grauw of snauw uit zijn spitse
snoet. Dat maakte hem niet alleen popu
lair bij andere honden, maar ook bij zijn
baasjes. Maar toch zou de nog maar
kortstondige levensloop van deze hond I
enkele keren op abrupte wijze worden
onderbroken. Eigenlijk is hij het slacht
offer geworden van onbenullige toeval
ligheden. En niet één keer, maar vijf keer
moest Dan zijn vriendelijke kop in de
schoot leggen. En dan wist hij al weer
hoe laat’het was: buiten, ergens aphteraf,
wachtte hem voor de zoveelste keer het
asiel. Natuurlijk, hij verlangde best naar
de goede zorgen van Ben, de asielhouder,
maar tegelijkertijd zag hij erg op tegen
de verplichte figuren, die je als verstoten
dier toch worden opgelegd. Op tijd je hok
in, af en toe luchten met de andere hon
den, niet zoveel beweging als in de
was hij niet uit het veld geslagen. Morgen
is er weer een dag, had Dan gedacht, en
wie weet komt er eindelijk een baas, die
weet waaraan hij begint als hij een hond
in zijn leven betrekt. Dat betekent wan
delen, aandacht, kameraadschap, ver
zorging en grote verandering van het
huiselijke leventje. De meeste hondenbe
zitters beschouwen dat als een verrij
king, een extra dimensie van hun leven.
Weer anderen kopen een hond impulsief,
zonder er bij na te denken. En Dan heeft
dat nu voor de vijfde keer moeten onder
vinden. Dat is de reden, dat hij nu hulpe
loos en hondsmoe achter in het hok luste
loos op een kluif ligt te sabbelen. Geen
geren met de andere honden op het speel
veld buiten het asiel, geen enthousiaste
sprongen tegen het vertrouwde lichaam
van Ben, de asielhouder. Dan voelt zich
bedrogen, hij heeft toch altijd goed zijn
best gedaan. Deze bastaard-herder was
immers altijd vriendelijk tegen iedereen’
Nooit gaf hij aanleiding tot moeijlijkhe
den, nou ja... nooit. We schreven al dat hij
er vroeger als de kippen bij was. En dat is
altijd zo gebleven totdat Dan tegen de
lamp liep. Hij had het voorzien op de
kippen van de buurman van zijn baas en
daarom moest hij de deur uit. Zo, nu
weet u het, maar als u maar niet denkt
dat Dan ook maar een greintje spijt heeft
van die achtervolging. Hij is geen kippen
dief en voelt zich evenmin zo. Hij is alleen
bitter teleurgesteld dat zijn baas zo wei
nig begrip voor hem toonde. Van Dan
werd altijd wel begrip verwacht, soms
voor de meest uiteenlopende en dubieuze
zaken. En andersom was dat tot vijf keer
toe niet het geval. Daarom voelt deze
herder zich zo hulpeloos. Hij is het geloof
in het bestaan van echte hondeliefheb-
bers een beetje kwijt. Maar als zich van
daag of morgen iemand voor hem meldt
dan weet hij zeker dat hij veerkrachtig
en levenslustig als altijd tegen z’n nieuwe
baas zal opspringen. Want dan heeft hij
het gevoel terug dat zijn leven weer ver
der gaat...
vierde keer door zijn laatste baas werd
teruggebracht naar het Houtmanpad
„vrije" maatschappij en veel verdrietig
geblaf om je heen. Toch sloeg hij zich er
keer op keer weer dapper doorheen,
want de eenzaamheid van het asiel had
voor Dan nooit lang geduurd. En die
hoop had zijn karakter opgewekt en
monter gehouden Zelfs toen hij voor de
Met Rembrandt is nu ook Grote Markt
j 15 verdwenen. Dat adres is voor duizenden
kinderen jarenlang een begrip geweest.
Zoals nu nog op het monopoly-spel de
Grote Houtstraat, de Zijlweg en de Bartel-
jorisstraat. Destijds namelijk, in de vijfti
ger jaren en ook nog daarna, werd op tal
van Nederlandse scholen een Duits leer
boekje gebruikt, dat geschreven was door
de heer P. J. Scheepers, toen hoofd van de
Jeroen-Ulo aan de Overtonstraat.
In dat boekje figureerde een Haarlems
jongetje, dat op Grote Markt 15 zou wonen.
Daar was echter Rembrandt woonachtig.
In een van de verhaaltjes deed dat jongetje
de kinderen het verzoek hem eens een
brief te schrijven of een kaart te‘sturen.
Honderden kinderen reageerden, zodat de
heren Bakker overstroomd werden met
kinderlijke post uit heel Nederland. Ook
dat is nu definitief voorbij. De postbode
j komt voor een groot gat te staan.
Overigens zit menige Haarlemmer nu
wel met de zenuwen in het lijf: hoe zal het
er precies uit gaan zien op de Grote Markt?
We hebben natuurlijk alles kunnen lezen
in de krant, we hebben heel die lijdensge
schiedenis rond het oude Brinkmann van
statie tot statie kunnen volgen, maar je
weet toch pas goed waar je aan toe bent,
als die nieuwbouw er staat. En dat kan
dikwijls een grote teleurstelling zijn. Ook
in Haarlem zijn we, wat dat betreft, in de
na-oorlogse jaren niet altijd gelukkig
gemaakt.
Iedere keer als ik het gebouw van Open
bare Werken aan het Zuider Buiten Spaar-
ne zie en je kunt het nooit niet zien!
krimpt m’n hart ineen. Wat is het Spaarne
op die plaats, en daar niet alleen, gedege
nereerd. Als stadsjournalist van toender-
tijd voel ik me daar mede schuldig aan.
Maar hoe ging dat in die dagen’ Actiegroe
pen waren er helaas niet, zo’n bouwplan
I kwam gewoon ter tafel, een paar heren
van de gemeente spraken er in superla- ten instellen, wanneer de eerste de beste
tieven over en daarmee was de kous af. Je
liet je gewoon inpakken.
Hoe zou het anders mogelijk zijn ge
weest, dat de karakteristieke Vijfhoek zo
ontluisterd werd door dat betonnen bak
beest, waarin de stadsbibliotheek is geves
tigd? De Doelen staat er nog wel, maar de
Haarlemse ziel is er uit. En verder: hoe
zullen we moeten leren leven met de bun
kers op het Stationsplein? We hebben het
toch allemaal maar geaccepteerd!
Éi
