tussen deicoulissen
Stijlvolle
Beeldhouwer Piet
van den Eijnde
betoogtrant
overleden
van organist
Toebosch
Bruno de
Broekeman
Gevonden en vermiste dieren
'1
Interim-saldoregeling stadsvernieuwing in procedure
j I
zomerpnjsvraag
I
H
De fietsers zijn
in Haarlem de
slemielen van
’t verkeer, maar
ze trappen
blijmoedig door.
Nieuwe toestellen
bij speeltuin VZOD
V
I
I
I
j
Ji
7
STAD
197 8
14 JULI
I
Die zondagsrijders!
’n Dubbeltje en ’n gulden
voor
f
Naam: Bruno
Ras: bastaard Duitse herder
Geslacht: reu
Leeftijd: 2 jaar
Prijs: ƒ75,-
Informatie: 244443.
DE UITVINDINGEN
VAN LEONARDO
DA VINCI
ze
S
f 19,50
Wat is klassestrijd?
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. Het is nog niet-
na te gaan of de toekenning van
extra geld van het rijk in het ka
der van de interim-saldoregeling
stadsvernieuwing betekent, dat er
minder geld beschikbaar komt
via bestaande subsidiekanalen.
De onrust van de gemeenteraad
op dit punt is donderdagavond
tijdens een informatieve raads
vergadering blijven bestaan.
Booy-terrein
(Van onze stadsredactie)
HAARLEM. Op 81-jarige
leeftijd is de Haarlemse beeld
houwer Piet van den Eijnde over
leden. Hij was sinds 1961 als te
kenleraar (voornamelijk voor
portrettekenen) aan de stichting
JHVU verbonden. De begrafenis
heeft inmiddels in alle stilte
plaatsgevonden op de Noorderbe-
graafplaats in Haarlem.
Elke week nieuwe prijzen (kamera’s tot f 499,-)
Vraag naar Sakuracolor - de beste kleurenfilm ter
wereld, in alle formaten, voor alle kamera’s, voor
kleurenfoto's en dia’s
Leyland
HUdebrandlwn^^^o^^^—
1 Bil MMM
VRIJDAG
FORMEER
Rijk mag niet korten op
i
bestaande subsidiestroom
F
Niets of niemand kan ons verjagen.
i
Nou, ik heb er heel veel tegen te zeggen.
Die zondagsrijders zijn levensgevaarlijk.
(ADVERTENTIE)
Charles Gibbs-Smith
WIM HELVERSTEIJN
JAAP STORK
Een Special van
DEN HAAN - Haarlem
met voorwoord van
Rudy Kousbroek
Inlichtingen over gevonden en ver
miste dieren kunt u inwinnen bij Mary
Valk, telefoon 336496. Onderstaande
opgave is verstrekt door de Stichting
Amivedi, Generaal Spoorlaan 131, Rijs
wijk.
Vermiste honden, reuen: bastaard,
zwart, bruine poten, halflangharig, gele
band, 3 jr.
Vermiste teven: bastaard, bruin, ro
de band, type Pekinees. Duitse staan
der, groene band, donkerbruin.
Gevonden reuen: bastaard, zwartwit,
blauwe band, 1 jr.
Gevonden teef: bestaard, lichtbruin,
volw. Gevonden: snelweg Den Haag.
Eerst naar Zandvoort, waar hij vijf
maanden heeft gezeten. Onlangs is
Bruno overgebracht naar het Hout-
manpad en hij komt in aanmerking
den Eijnde zijn opleiding bij zijn oom
Hendrik van den Eijnde, met wie hij tot
diens overlijden in 1939 bleef samenwer
ken. Daarna ging hij zelfstandig verder en
Vermiste katers: zwart, wit/bef en
poten, wit/vl. band. Grijs, gec. Wit/grijs,
gec., schuw. Grijs, wit/bef en voetjes,
hangbuik.
voor wat publiciteit. De maanden in het
asiel zijn de herder niet in de koude
kleren gaan zitten. Hij is nerveus ge
worden, wat hij daarvoor nooit geweest
is. Een nieuwe baas zal zeker in het
begin geduld met hem moeten hebben.
J
legde zich speciaal toe op portretstudies in
reliëf. Hij vervaardigde deze van onder
andere de schrijver Jan de Hartog en
balletpedagoge Nel Roos. Na de oorlog
was hij enige tijd verbonden aan de Stich
ting ’40-’45 voor het geven van arbeidsthe-
rapie. Van 1946 af zat hij in het bestuur
van de Haarlemse Kunstgemeenschap tot
deze instelling fuseerde met de Volksuni
versiteit. In 1948 vervaardigde hij een
verzfetsmonument voor de gemeente IJs-
selmonde. Piet van den Eijnde werkte van
1950 tot 1961 als kunstschilder bij de Werk
plaats tot herstel van antieke textiel, onder
meer voor het restaureren van gobelins
met oorlogsschade.
Leonardo is de beden
ker van gepantserde
aanvalswagensstoom-
kanonnen, vestzakslag-
schepen; van vlieg
machines, van de
parachute, van de
helicopter; van duik-
toestellen, watertur
bines
ja van de fiets!
De tekeningen van zijn
briljante uitvindingen
werden nog maar zelden
bij elkaar gebracht en
van commentaar voor
zien, omdat vele ervan
pas in de vorige eeuw
herontdekt werden.
HAARLEM. Louis Toebosch, de Bra
bantse organist die als docent aan de
Zomeracademie in het kader van de Haar
lemse Orgelmaand de cursus improvisatie
voor zijn rekening neemt, bewees op het
gemeentelijk orgelconcert dat hij donder
dagmiddag in de Grote Kerk verzorgde,
ook met name in de voordracht van barok
muziek een stijlvolle betoogtrant te kun
nen opbouwen.
Sindsdien ben ik de fiets trouw geble
ven, een auto beken ik niet. Er is hier dus
een zeer subjectief man aan het woord, die
het in alle gevallen voor de fietsers zal
opnemen. De automobilist, die daar niet
van gediend is, raad ik aan, de krant nu
dicht te vouwen en tot een andere orde van
de dag over te gaan.
U weet nog wel, wat er op die fatale
zaterdag 27 mei is gebeurd. Om een plei
dooi voor de fiets te houden, trokken hon
derden fietsers onder auspiciën van de
ENWB door Haarlem. Het leek zo’n leuke
en gezellige demonstratie, maar wat een
onschuldige attractie had moeten worden,
draaide uit op een slaande ruzie tussen
automobilisten en fietsers. Het werd een
handgemeen, dat je in de doorgaans vredi
ge situatie hier ter stede zonder overdrij
ving een gevecht op leven en dood mag
noemen.
De fietsers maakten hun tocht in een
aaneengesloten rij, bij de kruising Oost-
vest-Papentorenvest staken ze in colonne
over, maar het verkeerslicht stond voor
hen intussen op het onverbiddelijke rood.
Ze reden niettemin door. Ik laat in het
midden, of er afdoende afspraken met de
politie gemaakt waren, waardoor voor de
ze keer het rode licht niet zou tellen. Er
zullen ook hier wel misverstanden in het
spel zijn. Waar het mij nu om gaat, is de
mentaliteit van de automobilisten daar ter
plaatse. HÜN licht stond op groen en DÜS
mochten zij doorrijden. Geen begrip op
brengen voor die fietsers, die duidelijk als
één groep passeren, wél gebruik maken
van je wettelijk recht, dat ik in dit geval als
het recht van de sterkste wil vertalen.
Maar de heren (en dames) hebben verge
ten, dat soms het grootste gelijk het groot
ste ongelijk kan zijn.
Het gevolg was, dat zowel fietsers als
automobilisten hun stuur heten voor wat
het was en letterlijk de handen uit de
mouwen staken om hoe dan ook het gelijk
en het recht op hun koers te krijgen. Dat is
dan een dagje gezellig fietsen. De affaire is
nu ter sprake gekomen in de raadscom
missie voor orde en veiligheid, en daarin
het, volgens het verslag in de krant, burge
meester Reehorst weten, dat je hier moest
spreken van een „klassestrijd, die op de
weg wordt uitgevochten”.
Als er een conflict op de weg is, halen we
hoogstens onze schouders op. Je vuist bal
len heeft geen zin, want die automobilist is
er al lang vandoor, je ziet nog net, dat hij
een vinger naar zijn voorhoofd steekt, en
daar kun je het dan mee doen. En die ene
keer, zoals op 27 mei, als je onder het
motto „Haarlem kiest voor de fiets” lekker
alternatief wilt demonstreren, kunnen de
automobilisten het niet opbrengen, te
wachten tot de stoet voorbij is. Met slaan
de argumenten halen ze hun gram, want
zijn ze het niet met hun wagen, dan zullen
ze toch met hun vuisten de sterksten zijn.
Ik weet al, wat iedere automobilist me
zal toevoegen. „Kom eens bij me in de
wagen zitten”, zal hij zeggen. ’’Danmoet je
eens zien, hoe fietsers zich gedragen. Dat
rijdt maar aan, ze doen net of ze alleen op
de weg zijn en of ze met niemand iets te
maken hebben. Het valt me nog mee, dat
er niet méér in het verkeer sneuvelen”. Die
zit, zult u zeggen, zeg er maar eens wat
tegen.
Wij fietsers zijn lijdzame en leidzame
typetjes. We laten geduldig met ons sollen.
En het belangrijkste is, dat als ze zich
ergeren aan een fietser die fietser juist
een automobilist is. Ik heb het hier over de
zogenaamde zondagsrijders. U kent ze
wel: die automobilisten, die ineens mo
dieus en sportief gaan doen en (als het
tenminste héél goed weer en er geen vuiltje
aan de lucht is!) op de fiets stappen. Je
kimt ze direct herkennen, ze rijden op een
donkerbruine, donkergroene of donkerro
de fiets. Meestal met veel chroom, want
dat zijn ze ook aan hun auto gewend, met
een dubieuze versnelling en natuurlijk een
spiegeltje.
Toen het plein gereorganiseerd was, was
er helemaal geen klem. Later werden er
een paar in het trottoir gepoot (opnieuw de
grond opbreken, enfin u kent dat wel). De
heer W. van Liemt, destijds de verantwoor
delijke wethouder, had in het college van
burgemeester en wethouders voorgesteld,
in de in'saanbouw zijnde parkeergarage
een eenvoudige fietsenstalling in te rich
ten. Ongelukkigerwijs werd de man ziek
en prompt schoof het college zijn voorstel
onder tafel. Om finaciële redenen!
Kijk, daar gaat het mij nou om. Als er
fietsers in het geding zijn, wordt ieder
dubbeltje tien keer omgedraaid voor het
wordt uitgegeven. Gaat het om automobi
listen, dan wordt van iedere dubbeltje een
gulden gemaakt. Hier laat ik het bij. Ik
moet deze scriptie zo gauw mogelijk naar
de krant brengen. Het onweer dondert
buiten, de bliksem maakt er een angstige
stoeipartij van, de regen komt met stort
vlagen naar beneden. Daar moet ik op de
fiets doorheen! Een toevallige automobi
list zegt: „Zal ik je even heen en weer
rijden?” Ik neem zijn aanbod met graagte
aan. Zo aardig en menselijk kunnen auto
mobilisten zijn!
ter
Id
ler
en
ijk
e-
et
ijk
jr
in
8
Ie
WACHT U VOOR DE HOND schrijft
over thuisloze honden, die in het asiel
aan het Houtmanpad in Haarlem op
adoptie wachten. Het asiel is van
maandag tot en met zaterdag geopend
van negen tot vijf uur en bovendien
kunt u er vanavond tussen half zeven
en half acht terecht.
Vast staat dat Bruno uitstekend met
kinderen kan opschieten. Bovendien
heeft hij nog een eigenschap, waar na
tuurlijk geen misbruik van gemaakt
mag worden, hij kan goed tegen alleen
zijn.
Treurige Troef van een week geleden
is nog niet weg. Wel zijn er mensen naar
haar komen kijken, maar het argument
om haar niet mee te nemen was uiterst
merkwaardig: in werkelijkheid bleek
hij veel groter dan de foto in de krant
deed vermoeden. Treurige Troef en
Bruno de Broekeman, vanavond in het
asiel.
Verkrijgbaar in de
boekhandel
ISBN 90 228 4051 4
Tot tweemaal toe zijn vorige week de
fietsers in de Haarlemse publiciteit ge
weest. De eerste keer betrof het een con
flict tussen fietsers en automobilisten, de
tweede keer ging het om een tekort aan
fietsklemmen op het Stationsplein. Nu
ben ik een professionele en geroutineerde
fietser, die als zodanig in het najaar zijn
gouden jubileum viert. Toen ik namelijk
vijf jaar werd, kreeg ik mijn eerste fiets,
een tweedehands weliswaar, maar toch
een vervoermiddel, waarmee ik me traps
gewijs kon voortbewegen.
Ze laveren door het verkeer alsof ze in
hun auto zitten. Ze kijken wel in hun
spiegeltje, maar bepalen de snelheid van
de achteropkomende auto alsof ze zelf ook
in een auto rijden. En dan krijg je brok
ken. Inderdaad slaande ruzie, maar niet
tussen een automobilist en een fietser,
maar tussen twee automobilisten! De fiet
sende automobilist mist de intuïtie van
de geboren en getogen fietser, hij reageert
altijd te laat, bij weet niet, waar en hoe
hij in de versnelling moet gaan om precies
nog een verkeerslicht te halen. Daarom
stopt hij altijd voor het groene licht en
rijdt hij door het rode heen.
Genoeg hierover. Ik zou het alleen maar
opnemen voor de rasechte fietsers, de
meest kwetsbare personages in het rijden
de verkeer. Ze zijn en blijven de slemielen,
voor wie ook de Haarlemse overheid wei
nig aandacht heeft. Neem nou dat geval
met die fietsklemmen op het Stationsplein.
or
sn
ir.
17
ri
et
ijk
it;
(Van onze stadsredactie)
HAARLEM. Bij de speeltuin
V.Z.O.D. in de Werfstraat wordt zater
dag 15 juli om 10.30 uur een aantal
na 1 augustus 27,50
3-
3-
16
te
in
ir.
>6
I
nieuwe houten toestellen in gebruik ge
nomen. De bijeenkomst krijgt een fees
telijk tintje. De speeltoestellen konden
worden aangeschaft dankzij een actie
van de winkeliersvereniging Cronjé
voor noodlijdende speeltuinen. De offi
ciële bijeenkomst wordt bijgewoond
door een medewerker van de Haarlem
se Organisatie voor Recreatie en de
voorzitter van de winkeliersvereniging.
Nu word ik altijd een beetje huiverig, als
een socialist het woord „klassestrijd” in de
mond neemt. Bedoelde hij soms, dat kapi
talisten in een auto rijden en dat armoed
zaaiers zich per fiets plegen te verplaat
sen? Was hij al zover geiïndoctrineerd, dat
hij rijp gemaakt was voor de leus: „Weg
met de auto, leve de fiets?” I heb het hem
op de man af gevraagd, onder betrouwba
re getuigen, om ieder misverstand te voor
komen. Hij glimlachte en in voorzichtig
geformuleerde zinnen verklaarde hij: „Die
klasse zie ik in de voertuigen. Een vracht
auto is sterker dan een Mercedes, een
mercedes is sterker dan een Eendje, en een
Eendje is sterker dan een fiets”, r
Heel diplomatiek liet hij de bus buiten
beschouwing, maar wij fietsers weten, dat
deze moloch (toegegeven, dat is ook afhan
kelijk van de man die achter het stuur zit!)
een angstaanjagend monstrum kan zijn,
dat van minuut tot minuut beslist over ons
leven en welzijn op de weg. Iedere dag
bedreigd door het vierwielige verkeer,
hebben de meesten van ons fietsers het
leven nog net behouden, maar van ons
welzijn op de weg is geen sprake meer. Wij
zijn duivelskunstenaars op twee wielen
geworden, die op een geroutineerde ma
nier iedere aanval van de auto weten te
ontwijken.
de voor- en nadelen voor Haarlem dieper
worden uitgespit.
Kerkhoff (PvdA) wilde nadrukkelijk we
ten of de invloed van de betrokken bewo
ners op de plannen gewaarborgd was,
vooral waar het de te bouwen parkeerga
rage in de Vijfhoek betreft.
Fuykschot (VVD) achtte het een gevaar
lijke zaak de ontwikkelingen in de buurten
voor tien jaar vast te leggen. Hij zag graag
meer flexibiliteit in de plannen. Van
Straaten (CDA) vond de nota’s financieel
niet helemaal in de haak.
Mevrouw Spakman (CPN) wilde de con
sequenties weten voor de wijken die niet in
aanmerking kwamen en Evers (namens
PSP en PPR) stelde, dat de inspraak van
Groots van benadering en spanningsvol
van verloop zond Louis Toebosch zijn op
alle fronten beheerste interpretatie van
ook dit kapitale meesterwerk de ruimte in.
Daarmee hadden we naar mijn smaak
ook qua literatuur wel het voornaamste
gehad, want al schonk de concertgever ons
nog een ogenblik romantische verpozing
met één van Saint-Saëns „Sept Improvisa
tions”, van een werkelijk hoogtepunt was
daarna met de overigens respectvolle ver
tolkingen van drie koel geconcipieerde
„Meditationen” (betrekking hebbend op
het Scheppingsverhaal) van de 20e-eeuwse
Günther Balias, en van het kwikzilverach
tige „Alleluia” uit de „Symphonie de la
Nativité” van Toebosch’ leermeester Char
les Hens geen sprake meer.
Pas toen Louis Toebosch de bladmuziek
terzijde had gelegd terwille van het nietig
themaatje (waarin twee kort op elkaar
volgende secundes de aandacht trokken)
dat als uitgangspunt voor zijn slotimprovi-
satie zou dienen, keerde de bevlogenheid
en daarmee de attractiviteit voor de vele
aanwezigen terug. Het was dan ook niet
mis met wat voor ostinate ritmen, gekruid
met jazzy syncopen de organist voor de
dag kwam, voordat hij zijn grillige Tocca
ta, voorzien van fraai inventieve
harmonieën en registraties, tot een dave
rende climax bracht.
Tijdens de vergadering spraken alle
fracties hun waardering uit voor de snel
heid waarmee het ambtenarenkorps de
vereiste gegevens over de drie wijken op
tafel getoverd hebben. Burgwalbuurt,
Vijfhoek en Transvaalbuurt komen in
aanmerking .voor extra geld om de tekor
ten op de stadsvernieuwing te dekken. De
raadsfracties waren al eerder akkoord ge
gaan, maar op deze aparte vergadering,
uitsluitend gewijd aan de interim-
saldoregeling stadsvernieuwing, konden
Zijn jonge leven lang heeft hij gewe
ten dat dit eens moest gebeuren. Als
Duitse herder van inmiddels twee jaar
kon hij het eenvoudig niet opbrengen
de hele dag binnen te blijven kniezen.
Bastaard of niet, zijn ras is geschapen
voor het buitenleven. Dan zul je nog
gezegend zijn met de illustere naam
Bruno, nee, dan kun je je niet veroorlo
ven de dagen door te brengen op een
matje voor de kachel. Als broekeman
wist hij dat er een dag zou komen, dat
zijn baas hem niet meer zou kunnen
bijbenen op de lange wandelingen
I langs het strand en wilde jachten door
de duinen. Zijn baas werd te oud en
I heeft hem op een kwade dag, toch nog
sneller dan hij gehoopt had, naar het
I asiel gebracht.
Zodra het gemeentebestuur merkt, dat
het rijk kort op de normale subsidiestro
men, zal aan de bel worden getrokken. De
De evenwichtige greep op de ter opening
gespeelde Psalmus sub Communione van
Samuel Scheidt, welke zich in het bijzon
der uitte door een steeds heldere cantus
firmus-tekening (trapsgewijs verschui
vend van sopraan naar bas) in vaak ver
rassende timbres, alsmede door de rustge
vende muzikale beweging waarin zijn ver
fijnd gearticuleerde vertolking besloten
lag, wist hij praktisch even succesvol te
verleggen naar zijn weergave van Bachs
Praeludium en Fuga in e BWV 548.
Na zijn beeldhouwopleiding aan de
kunstnijverheidsschool voltooide Piet van
de bewoners niet bij voorbaat gefrus
treerd moest worden, door niet alle moge
lijke varianten te bespreken.
De fracties waren verheugd over het feit
dat het gemeentebestuur zou proberen ook
het Booy-terrein onder de regeling te laten
vallen. Het is nog niet bekend of het rijk dit
accepteert. Een belangrijke tussenschakel
in de besprekingen is de provinciale direc
tie van volkshuisvesting. Haarlem heeft op
17 augustus een slot bespreking met deze
instantie. Op 21 juli houden de Raadscom
missies ruimtelijke ordening/stadsver-
nieuwing, financiën en volkshuisvesting
nog een gezamenlijke vergadering over de
interim-saldoregeling.
Staan wij bij een stoplicht, ze krijgen ons
niet weg met hun stinkende en giftige
gassen. Als de regen met bakken uit de
hemel valt, wij fietsen vrolijk door, ook al
scheurt zo’n agressieve vierwieler door de
plassen en worden we overspoeld door een
modderige stortbui. Zo is nu eenmaal het
leven van de fietser, zijn tragisch lot accep
teert hij blijmoedig als een feitelijk gege
ven. Want daartegenover staat, dat hij in
benarde situaties sneller wegkomt dan een
automobilist, die zich al zit op te vreten
van de zenuwen, als hij drie seconden
moet wachten.
Vermiste poezen: cyp., wit/bef en po
ten en vl. kin. 4 jr. Rood, wit/bef en
poten en buik, 2 jr. Lap, korte poten,
hangbuik.
Gevonden katers: rood, n. gec., 9
mnd. Zwart, n. gec. Zwart, wit/bef en
poten, wit vl. band. Aanger. Ged.
Raamgracht (dood).
Gevonden poezen: lapje, wit/buik en
poten. Cyp., jong. Witzwart en 4 jongen.
Lap, wit/bef, 3 mnd.
I
Ondejstaande deelnemers werden met een fototoestel, inclusief
Sakurafilm verblijd. In Rotterdam: A. J. Klapwijk-AUTO S3
(waarde 599,-). In Wierden: E. G. Hoogezand - C35A (waarde 387,-).
In Terneuzen: N. V. Tatenhove - C35V (waarde 325,-).
raad vreest met name de „tachtig per-
cents-regeling”, waarmee gemeentes in
staat worden gesteld panden en terreinen
aan te kopen teneinde er een woonbestem
ming aan te geven.
-
02968-6355®^
(ADVERTENTIE)
(ADVERTENTIE)
sakupa colorfilm 1
r/W
7: T
