LAATSTE RAPPORT BEVESTIGT SLECHTE STAAT HUIZEN Bouwfraudezaak el kt rs haarlemmer gilletjes l x 51^ neemt landelijke proporties aan U KOMT TÓCH LANGS GRENSWISSELKANTOOR. ir o k Tondeuse Eerst onderhandelen met verzekeraars en politieke uitspraken p2^rnat|onaie brief Zonnig 5 DONDERDAG 28 JUNI 1979 WEER AANHOUDING Intentie Zondebok id Zuiver fris int onderwegkoffertje Venhcuêe. Voorfinanciering VEEL BELANGSTELLING VOOR SPEKTAKEL IN BINNENTUIN JANSKLINIEK Schapevacht van een heel jaar in enkele minuten geschoren 1> 4 STAD o, 5 door Pieter Taffijn Capri- Sonne, een heerlijke, zuivere si naasappel 11 monade. In het handige éénpersoons-pakje met de vele gebruiksmomenten. (Van een onzer verslaggevers) HAARLEM. Een hete zomer avond in het buurthuis de Drie Punten in het Rozenprieel, waar de wethouders Aad Vos en Tinus van de Water gisteren met bewo ners kwamen praten over de fun- derings- en grondwaterproble- men. Emotionele bewoners die met overslaande stemmen een antwoord wensten op de vraag, wie de kosten van de woningver betering voor zijn rekening zou nemen. Twee wethouders, die in de huidige situatie nauwelijks uit spraken konden doen over te ne men stappen. Politici, die ook al geen duidelijkheid konden ver schaffen. Daarnaast spelende kinderen op het dak, die volgens goed Rozenprieëls gebruik de se rieuze bijeenkomst incidenteel met forse kreten onderbraken. Aanpak van funderingen in Sonne Rozenprieel moet wachten >olitie (ADVERTENTIE) (ADVERTENTIE) it k ities, een mum van tijd was het schaap van zijn dikke vacht ontdaan. 150 i rer de dat van lend ver- r de ival- icht, ouw taris t een i die oden angs 1 het icap- nt te iaar- wak- otes- schil- reis- jeten leste- uden jeste- aalde i tóe :ngen a van et zat i niet erdie- 3 uur )uur Bij het begin van de bijeenkomst had den minstens een paar aanwezigen de hoop, dat de afgevaardigden van het col lege van B. en W. glasheldere uitspraken zouden doen over de financiële afwikke ling van de zaak. Maar Van de Water boorde die hoop al snel de grond in. Gistermiddag zag ik echtereen klant bij de kapper, die maar een keer per jaar onder het mes komt. En dat karwei was toch in een heel korte tijd achter de rug. Nu moet gezegd, dat de coupe niet de mijne zou zijn. Maar het was wel effectief: zo een enorme vacht en zo een kaal vel. De kapsalon was het grasveld in de binnentuin van de Janskliniek aan de Ridderstraat, de klant een stevig schaap. Dat leek zo voor het scheren tenminste, na de behandeling bleef er maar een iel beestje over. Dat na het verwijderen van de vacht kennelijk schaamte voelde er zo bloot bij te lopen en ijlings zijn toevlucht zocht tussen een aantal soortgenoten, dat nog aan de beurt moest komen ook andere dingen te zien - en te koop. Zoals wijn en kaas in de kapel, veel leuke dingen die door de patiënten waren gemaakt, produkten uit de derde wereld in een stalltje van de Wereldwinkel. Oude dedeling van Van de Water. „Wij eisen een principeuitspraak. Het gaat nu om de poen. Als we moeten wachten op een beslissing over de financiën dan kan het afhandelen van deze zaak nog jaren du ren. De gemeente is verantwoordelijk en die verantwoordelijkheid moet ze maar vertallen in centen”, zo wérd uit de zaal geroepen. Na een breedvoerige discussie kregen de aanwezigen in beperkte mate begrip voor het standpunt van de wethouders, die, zoals wethouder Vos het zei, ook reke ning moesten houden met de grotere be langen van de gemeente Haarlem. Archi tect Nico Andriesse verwoordde de gevoe lens van het merendeel der aanwezigen: „Ik heb er begrip voor dat het college zich moet distantiëren van de aansprakelijk heid om zijn onderhandelingspositie met mandevlechter was puffend in de zon aan het werk. Evenals een etser, een spinster, een houtbewerker, een maker van sieraden. En de liefhebbers konden meehelpen om pen stukje van een wandkleed te Om ruim voor drie uur zaten veel mensen al te wachten op het - Tinus van de Water haalde nogmaals de intentie van het college aan om de huizen het volgend jaar aan te pakken. De tondeuse begon te brommen en voorzichtig, maar snel, werd het eerste deel van de vacht losgemaakt. Toen dat eenmaal een feit was, ging het vlug. Met lange halen ging de schapenscheerder te werk, terwijl zijn slachtoffer er schaapachtig (letterlijk en figuurlijk) bij zat te kijken. Gespannen volgden de toeschouwers het werk. Als dat schaap maar niet wordt gesneden, merkte een dame bezorgd op. Haar vriendin kon haar geruststellen. Dat gebeurde nooit, alleen als er een snelscheerwedstrijd is. Dan moet de voorzichtigheid nog weleens wijken voor de snelheid, maar daar was hier geen sprakavan hoofdnummer, het scheren van het eerste schaap. Hun geduld werd wat op de proef gesteld, maar om rond kwart over drie was het dan zo ver. Gewapend met een fikse tondeuse aan een tientallen meters lang snoer trad de schapenscheerder de „arena” binnen. Beroeps en amateurfotografen zochten ijlings een goed plekje op. De schapen maakten zich snel uit de voeten, maar alras was er toch een gegrepen. Met een geroutineerd gebaar werd het beest opgetild en zittend neergezet, de vier pootjes naar voren. Voorzitter Piet Verhoeven concludeer de na afloop van de bijeenkomst dan ook, dat hij de wethouder niet persé wilde houden aan deze uitspraken, maar hem wel wilde pinnen op de uitspraak, dat hij in het najaar mét definitieve uitspraken bij de bewoners zou terugkomen. Geen prettige mededeling voor de Ro- zenprielers, die toch al in het onzekere verkeren over de financiering van de kosten. Ook gisteravond werden zij daar over niets wijzer. met verzekeraars en politieke uitspraken nodig. Resultaten zijn slechts mogelijk na verdere planontwikkeling en het voeren van een goed twee-sporenbeleid, waarin de aansprakelijkheid en de woningverbe tering is gesplitst”, deelde fractievoorzit ter Piet Sikma van het CDA mee. Het totaalbedrag in de bouwfraudezaak beloopt nu 55 miljoen gulden. Inmiddels zijn enkele Amsterdamse rechercheurs bezig zich in Haarlem in de materie in te werken om in hun eigen territoir goed te kunnen werken. De man uit Sexbierum heeft lange tijd in Amsterdam gewerkt. Hij zal zowel door de Haarlemse politie mensen als die uit de hoofdstad worden verhoord. in de n wil- laven- werd gewe- voers- rs het rgelij- en in zullen lij een- De beide wethouders waren duidelijk een andere mening toegedaan. Zolang de precieze oorzaak van het zakken van de grondwaterstand niet vast staat, kan vol gens hen de gemeente niet als zondebok worden aangewezen. Om toch voortgang te brengen in de woningverbetering stelt het college voor de zaak te splitsen in enerzijds de kwestie van de aansprake lijkheid en anderzijds de kwestie van het opknappen van de woningen. „Splitsing heeft als voordeel dat je niet een antwoord op de vraag van aansprakelijkheid hoeft af te wachten, maar alvast kunt beginnen met maatregelen om de woningen te be houden. Het kan namelijk jaren duren voor de vraag van aansprakelijkheid is De wethouders Vós en Van de Water luisteren samen met voorzitter Piet Ver hoeven (allen achter de tafel) naar opmer kingen uit de zaal (Van een onzer verslaggevers) HAARLEM/AMSTERDAM. De grote Haarlemse bouwfraudezaak begint lan delijke proporties aan te nemen. Het Haarlemse politieteam, dat de fraude on derzoekt, heeft vertakkingen ontdekt naar Amsterdam en vermoedelijk ook naar de omgeving van Nijmegen en Zee land. Woensdag is de 21ste verdachte in de zaak aangehouden: een 55-jarige man uit Sexbierum, die facturen zou hebben vervalst tot een bedrag van zeven ton. 656 ï-lid DS wel Heid ple- ealar- ien in sn die e ver- 1. ina 3) ng- 1,80 >,60 >,50 \70 ),50 1.75 En zij had het juist, het schaap kwam er heel erg kaal, maar verder ongeschonden vanaf. Een klaterend applaus van het dankbare publiek was de beloning voor de scheerder, die met een geroutineerd gebaar de vacht bijeengaarde en oprolde (ADVERTENTIE) Capri Hans Folkertsma gaf een toelichting op de ontwikkelde verbeteringsplannen. Het aanvankelijke idee om een betonnen plaat in de woning te schuiven was volgens hem nu verlaten. Folkertsma meldde dat er een nieuw, en volgens hem beter, plan was ontwikkeld, waarbij alle bouwmuren van het pand worden ingeklemd in een staal constructie. Het geheel wordt voorzien van een spankabel, die wordt vastgezet in een betonblok voor de voorgevel. Daarmee was de vraag van Van Ake over een mogelijke voorfinanciering van de verbeteringskosten door de gemeente geenszins beantwoord. Ook na lang aan dringen wilde wethouder Van de Water niet meer kwijt dan dat het college „ruim te probeert te krijgen om de sociale pro blemen op te lossen. Maar ook al kun je dat niet met kastanjes oplossen, toch is dat een andere ruimte dan voorfinancie ring”, voegde hij eraan toe. De kosten van het laatste plan komen overeen met de kosten van het eerste plan en bedragen ongeveer ƒ32.000 per wo ning. Daarbij zijn noodzakelijke aanvul lende kosten voor het openbreken van de vloer en het weer dicht maken niet inbe grepen. Bovendien kan in het laatste plan niets worden gedaan aan de uitbouw van de huizen aan de achterzijde. Daarin zijn bij de meeste huizen douches en toiletten gemaakt, die dus gedoemd zijn te ver zakken. ambachten werden er ook beoefend. Een pottenbakster liet de schijf draaien en modelleerde met vaardige hand bekers, een glasblazer maakte fraaie sier- en gebruiksvoorwerpjes, een maken, dat straks de Janskliniek moet sieren. de verzekeraars niet in gevaar te brengen. Dus ook begrip voor het ontbreken van een antwoord op de vraag, wie betaalt de verbeteringskosten. Blijft over de vraag: Wat gaan we doen?” calen id te ar de e top- Aad van Ake verlangde toch een duide lijker antwoord. „Betekent de intentie van het college, dat de gemeente nu al geld beschikbaar stelt om vooruitlopend op de procedure rond de aansprakelijkheid de huizen te verbeteren?”, vroeg Van Ake, die daarover eveneens opheldering eiste van de aanwezige vertegenwoordigers van politieke partijen. De politici kozen allen partij voor het college dat had gesteld pas in het najaar tot definitieve beslissingen te kunnen ko men. „De intentie van het college is de 35 huizen, waarbij verzakking dreigt, te be houden. Daarvoor zijn onderhandelingen beantwoord en zolang mogen we beslist niet wachten”, aldus Van de Water. Aanvankelijk namen de aanwezigen geen genoegen met de antwoorden van de wethouder. Heftig gingen zij tekeer tegen de oppervlakkige houding van Van de Water en zijn collega Vos. Harde uitspra ken verlangden de Rozenpriêlers, maar die konden en wensten de wethouders niet te geven. Zowel Vos als Van de Water herhaalden wel 25 keer, dat zij de gemeen telijke verantwoordelijkheid niet uit de weg gingen, maar dat het te vroeg was om te zeggen, wie de kostbare aangelegenheid zou financieren. „„De wijkraad heeft ons verzocht om hier te komen. Wijzelf hadden liever iets langer gewacht om onze conclusies te kunnen trekken uit de resultaten van de onderzoeken, die zijn verricht. Het laatste, aanvullende rapport is echter pas van daag verschenen. Wij moeten de conclu sies eerst aan onze deskundigen voorleg gen en de kosten en gevolgen berekenen. Bovendien zijn wij aansprakelijk gesteld voor het zakken van de grondwaterstand, waardoor de funderingen van een aantal huizen zijn aangetast. Die aansprakelijk heid kunnen wij niet accepteren, omdat dan onze onderhandelingspositie met de verzekeraars in gevaar komt. Wel kunnen wij u vertellen dat het de intentie van het college is om volgend jaar te beginnen met de aanpak van de getroffen huizen”, aldus de wethouder. De aanwezigen toonden zich uiterst te leurgesteld. „Er is tot nu toe geen overleg geweest. Sinds een jaar is de situatie niet veranderd”, stelde Aad van Ake, lid van de projectgroep, vast. Ook andere Rozen- priëlers reageerden misnoegd op de me- De bezoeken aan de kapper pleeg ik altijd tot het uiterste minimum te beperken. Niet dat ik er een uitgesproken hekel aan heb, maarzo stil op een stoel zitten, met een doek in fraaie pasteltinten om je heen en een knap knippende kapper achter of naast je is niet een van mijn favoriete bezigheden. Met als gevolg, dat het iedere keer weer extra moeite en tijd kost. Het werd een zonnige happening in de gezellige tuin van het klinisch en poliklinisch reactiveringscentr um Staniol versiering rinkelde in de wind, vlaggen wapperden en vele mensen bevolkten de paden. Niet alleen voor de schapen waren ze gekomen, al was dat natuurlijk wel de grootste trekpleister. Er waren Vooral de jeugd volgd gefascineerd de vaardige handbewe- Verplegend personeel en vrijwilligers zorgden ervoor dat de gingen van de pottenbakster patiënten niets van het spektakel hoefden te missen Voorafgaande aan de discussie had Aad van Ake een uiteenzetting gegeven over een aanvullend rapport betreffende de stand van het grondwaterpeil en de toe stand van de funderingen. Uit het laatste onderzoek blijkt volgens Van Ake dat de noodzaak van het verbeteren van de fun deringen nog steeds aanwezig is. Welis waar was de gemiddelde paaldoorsnee meegevallen, maar een goede of slechte fundering staat of valt met de meest slech te paal, luidde de teneur van Van Ake’s betoog. Hij merkte bovendien op dat bij 35 huizen een slechte fundering was gecon stateerd. Die huizen bevinden zich in de Casteleynstraat, de even nummers van de Bakkerstraat en de oneven nummers van de Rustenburgerlaan. Verstandig om de Internationale Reis- en Kredietbrief van de ANWB te hebben als u naar't buitenland gaat. Stap daarvoor gewoon even binnen bij een Grenswissel kantoor. Waar u óók voor een ANWB- of WW-lidmaatschap welkom bent. Waar u net zo snel geholpen wordt aan elk soortvreemdgeld (óók muntgeld) en verzekerde reischeques. En aan verzeke- ringen-voor-op reis die 't stempel van de ANWB dragen. De 6o GWK-kantoren zijn op de vreemdste tijden geopend, zelfs in ’t weekend. Ook makkelijk als u kontant-geid nodig hebt, want Eurocheques, girobetaalkaarten en kascheques worden er snel verzilverd. GWK vindt u op stations en aan de grenzen. Nu ook in het station N S. Schiphol. U komt er immers toch langs DE GEMAKKELIJKSTE PORTEMONNAIE VAN NEDERLAND (Samenwerking van N V Nederlandse Spoorwegen.N.V.AMEV en Pierson. Heldring Pierson N V). Hoofdkantoor: Centraal Station. Postbus 721.1000 AS Amsterdam Tel. 020-221324 In

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1979 | | pagina 5