i GAPEN IS
fGEZOND
<1
es
Een pittig lesje
door Wouter Hendrikse
Afgewezen
Soort censuur
Leugen
■F
30
n
Philip Lezer werd in 1975 FLOP-voorzitter
- nadat hij in hetzelfde jaar als presentator van
de „Vacaturebank” was ontslagen. De NOS
gaf als reden op dat Lezer kwalitatief niet zou
voldoen. Lezer’s lezing verschilt echter nogal
met die van de NOS. „De NOS vond dat ik te
langzaam sprak; tenminste deze reden gaven
ze mij op. Nu was het echter wel zo dat ik in de
zeven minuten dat het programma duurde,
tien vacatures meer las dan mijn collega Els
Knap. Bovendien deed ik het live, terwijl Els
Knap het eerst op de band liet opnemen,
j waarvoor dus tweemaal een studio nodig was.
Voor het opnemen en voor het af spelen. Ik
7 was dus nog goedkoper ook. De werkelijke
reden dat de NOS van mijn medewerking
geen gebruik meer wilde maken was dat ik
om een werkgeversverklaring had gevraagd.
Toen ik daarom vroeg kreeg ik te horen dat
dit wel dé manier was om je bij de omroep
populair te maken. Maar aangezien ik slechts
iets vroeg waar ik wettelijk recht op had deed
ik mijn beklag. Ik heb vele brieven aan de
NOS geschreven. Eerst gesmeekt om een
werkgeversverklaring, maar later ben ik wat
dreigender geworden. Uiteindelijk kreeg ik
dan mijn werkgeversverklaring, die ik
ondermeer nodig had om in het ziekenfonds
te kunnen komen, maar de verklaring was
onvolledig ingevuld. Er stond op dat ik maar
vijf dagen had gewerkt, terwijl ik al drie
maanden de „Vacaturebank” voorlas”.
Onlangs kwam Philip Lezer in het nieuws
nadat zijn sollicitatie voor het
kroonlidmaatschap van het NOS-bestuur niet
doorging. Ook zijn sollicitatie voor cultureel
lid van hetzelfde bestuur liep op niks uit. Voor
het afwijzen van het kroonlidmaatschap is de
minister van CRM verantwoordelijk, terwijl
de NOS zelf uitmaakt wie er cultureel lid
wordt.
Op het cultureel lidmaatschap had Lezer
meteen al weinig hoop. Wat hem echter wel
dwars zit is dat de NOS helemaal niets van
zich heeft laten horen. Maar ook op zijn
sollicitatie voor het kroonlidmaatschap heeft
Lezer niets vernomen. Alleen dan dat iemand
anders het werd. Lezer: „Ik zie dit als een
contracten had was Els Knap. Maar goed de
NOS zei dat ik die contracten had getekend en
beweerde zelfs doorslagen te hebben waarop
mijn handtekening zou staan. Ik heb echter
nooit wat gesigneerd, dus het kon mijn
handtekening niet zijn. Ik heb onmiddellijk in
Amsterdam een aanklacht wegens valsheid in
geschrifte gedaan. Ik ben door de politie
gehoord om mijn aanklacht te staven. Maar
de NOS bleef maar ontkennen. Sterker nog,
de NOS diende op zijn beurt een aanklacht
tegen mij in wegens het doen van een valse
aanklacht. Maar goed, op een gegeven
moment vroeg de officier van Justitie De
Beaufort de gewraakte kopieën van de NOS
op en plotseling was er geen handtekening
meer. De strafvervolging tegen mij ging dus
niet door, maar ook niet tegen de NOS. De
officier zag daar geen reden toe en hoeft daar
geen motivering voor te geven. Ik noem zoiets
geen klassejustitie, maar politieke justitie”.
In feite is het natuurlijk belachelijk. De
NOS heeft aantoonbaar valsheid in geschrifte
gepleegd, dat onder ede ontkend en daarna
min of meer toegegeven omdat men de
aanklacht tegen mij introk. Dat is dus
meineed. Die De Beaufort is nu aangesteld
om oorlogsmisdadigers te vervolgen. De man
is dus weggepromoveerd. Ik loop wel met het
plan rond het weer bij justitie aan te kaarten
om te zien of het proces heropend kan
worden”.
logisch gevolg van het feit dat de minister de
FLOP niet gunstig gezind is. Ik laat het er
echter niet bij zitten. Het gaat hier om een
juridische zaak. Wat is namelijk het geval:
Toen de VOO C-omroep werd moest het NOS-
bestuur met vier man worden uitgebreid.
Twee mensen van Veronica, een cultureel lid
en een kroonlid. Dat had toen al meteen
moeten gebeuren. Die uitbreiding heeft tot
voor kort op zich laten wachten. De
konsekwentie daarvan is dat alle besluiten die
de NOS sinds het moment dat de VOO C-
omroep werd tot enkele weken geleden
ongeldig zijn. Alle besluiten die ten tijde van
de incompleetheid van het NOS-bestuur zijn
genomen dienen dus vernietigd te worden. De
minister heeft de mogelijkheid dat te doen. De
zenderkleuring bijvoorbeeld zou dan weer
ongedaan moeten worden gemaakt. Dat zou
erg prettig zijn voor de FLOP-leden. Die
zenderkleuring is namelijk zeer slecht voor
free-lancers omdat zij arbeidsplaatsen kost.”
Philip Lezer is geen onbekende in
omroepland. Vanaf 1951 heeft hij altijd voor
de omroep gewerkt. Hij begon bij de AVRO
en was een van de medeoprichters van de
inmiddels legendarisch geworden
jeugdomroep „Minjon”. Verder heeft hij bij
alle omroepzuilen gewerkt, op de EO en
Veronica na. Momenteel heeft hij geen werk
meer bij de omroep en dat maakt hem als
FLOP-voorzitter onafhankelijk. „Ik ben
financieel niet afhankelijk van de NOS. Ze
kunnen mij niets doen. Het kan dan ook geen
kwaad als ik de schuld van alles krijg. Kijk, ik
De NOS oefent volgens Philip Lezer ook
een soort censuur uit. „De FLOP heeft enige
tijd geleden aan alle leden van het NOS-
bestuur een brief gestuurd. Natuurlijk
allemaal geadresseerd aan de NOS, maar met
op de enveloppe de naam van degene voor wie
de brief bestemd was. Heel normaal dus. We
kregen echter al snel het hele pakket
ongeopend terug met als mededeling dat de
NOS geen doorgeefluik wenste te zijn. En dat
terwijl het hun eigen bestuur betrof. De NOS
blijft alles ontwijken”.
„Menigeen zou zich na dergelijke
voorvallen wellicht wat machteloos gaan
voelen. Philip Lezer niet. „Ik voel me niet
machteloos. Het enige wat we willen is dat de
wet wordt nageleefd. We willen dat onze
mensen fatsoenlijk worden behandeld en
krijgen waar ze recht op hebben.
Bijvoorbeeld dat ze normaal in de
administratie worden opgenomen. Officieel
ontvangen de free-lancers vrijwel geen
salaris. Wie naar de NOS belt om te vragen of
een bepaalde free-lancer er werkt zal een
ontkennend antwoord krijgen omdat de
mensen niet in de administratie zijn
opgenomen. De free-lancers vallen namelijk
onder de post „onkosten”. Je kan ze in de
computer vinden tussen de aankopen van
lijm en paper-clips. Ook dit is heel vreemd,
zelfs onwettig. Als individu ben je verplicht er
een volledige administratie op na te houden,
voor de NOS geldt dit kennelijk niet”.
Ondanks Philip Lezers onafgebroken
strijd tegen de NOS lijkt het of er nog niet
zoveel voor de free-lancers is veranderd. De
praktijk leert echter anders. Philip Lezer: „De
situatie voor de free-lancers is wel degelijk
verbeterd. Probleem is echter dat een aantal
factoren tegen hen zijn. De belangrijkste
daarvan is het geldgebrek waar de omroepen
mee kampen. We hebben wel degelijk
tastbare resultaten behaald. In de free-lance-
contracten staat nu dat de mensen in het
ziekenfonds komen, dat ze rechtshulp krijgen
indien nodig en dat ze na een bepaalde
periode recht hebben op WW en WWV”.
„Snel na deze toestanden volgde m’n
ontslag. Ik heb het er niet bij laten zitten.
Volgens de NOS had ik zogenoemde
driemaands-contracten getekend. Een leugen,
want ik was voor onbepaalde tijd
aangenomen en degene die driemaands-
ambieer het FLOP-voorzitterschap helemaal
niet. Ik doe dit werk omdat ik het niet kan
hebben, dat een bedrijf zijn free-lance
medewerkers zo uitknijpt en misbruikt.
Iemand moet toch voor ze opkomen. Kijk, ik
ben geen linkse activist of zo. Ik stem zelfs
WD. Ik strijd tegen de NOS, zodat bij deze
organisatie een klimaat geschapen wordt,
waarin ook de free-lancers hun werk op
normale wijze goed kunnen doen. Het streven
van de FLOP is uiteindelijk eigen opheffing.
We willen dat het onze leden goed gaat,
normaal zoals het hoort. Veel free-lancers
durven niet om een werkgeversverklaring te
vragen. Als je vervelend wordt lig je eruit.
„Voor jou tien anderen” krijg je dan te horen.
Staken is voor free-lancers ook uit den boze.
Er moet immers brood op de plank. De NOS
is zich hiervan goed bewust en terroriseert de
mensen er ook mee. Een sprekend voorbeeld
is de „regeling” die de NOS met de grimeurs
en make-up assistenten heeft gemaakt. Er zijn
officiële tarieven voor de vergoeding die deze
mensen voor hun werk behoren te ontvangen.
De NOS heeft hun echter een onderhandse
regeling aangeboden, die inhoudt dat de
grimeurs er financieel ver op achteruit gaan.
Ze hebben getekend omdat ze wel moesten.
Zonder geld kan tenslotte niemand leven. Ik
noem dit je reinste machtsmisbruik”.
I - - -
gF; I
o7
no®
Sts?
met NOS
sr
U
nd.
i 50,
KEES TOPS
ieide citaten zijn afkomstig uit de Matla-egenda.)
lotel te Liverpool door de Engelse politie,
die op de „hemel” van hun bed een aantal
/an de gestolen juwelen vond, werd
gearresteerd en vervolgens uitgeleverd
jan Nederland, waar Roumage in een
gevangenis te Den Haag werd opgesloten
jn Suzanne kamerarrest in een hotel
«reeg, terwijl de Zwitserse rover Polari na
jen jaar in Amerikaanse gevangenschap
enslotte op een aan baron Krayenhoff
jekend gemaakt tijdstip werd vrijgelaten,
vaarbij hij op last van de baron werd
jpgewacht door een veertien man sterke
«nokploeg, welke Polari overmeesterde en
ian boord bracht van een Nederlands
schip, waarop de hevig te keer gaande man
er kalmering met kettingen aan de mast
verd gebonden en dat hem vervolgens
laar Nederland bracht, in welk land (als
jevolg van de afscheiding van België)
I ’olari terecht stond en op 8 maart 1834
werd veroordeeld om op een schavot een
half uur ten toon te staan en „wijders een
confinement in een rasp- of tuchthuis voor
de tijd van twaalf jaren” kreeg opgelegd'
I ’ennen néér! Kijk, dit noemt meneer een
'in.
I En nü ontleden!
In de wat grauwe, maar toch groene Amsterdamse stadswijk Slotervaart woont Nederlands
min of meer actiefste tegenstander van het NOS-beleid. Op zijn voordeur lezen we:
Philip J. Lezer
Assurantiën
Geen oude kranten
Philip Lezer is voorzitter van de FLOP, oftewel Free Lance Omroep Programmamakers en
medewerkers. Al jaren strijdt Philip Lezer, tegen de NOS, zowel privé als als FLOP-voorzitter.
Volgens Lezer heeft de NOS zich in het verleden schuldig gemaakt aan meineed en heeft deze
omroep enkele malen valsheid in geschrifte gepleegd. Beschuldigingen die er niet om liegen,
maar volgens Lezer vrij eenvoudig te bewijzen zijn.
In de woonkamer op tafel ligt een blauw pakje NOS-lucifers. Verontschuldigend zegt Lezer:
„Ach, je weet het, als ik iets van de NOS in brand kan steken doe ik het.”
met zijn vriendin Suzanne Blanche een
ogement te New York bewoonde, waar hij
fwee dagen na Roumage's mededelingen
jwerd gearresteerd en naar de Bellevue-
gevangenis overgebracht, waarna zijn
Jongens en meisjes, opgelet!
Wij doen vandaag taal. Meneer gaat een
zin dicteren en jullie schrijft die in je cahier.
Goed luisteren, want meneer dicteert maar
één keer jé? Daar gaan we.
„Op 29 augustus is het zestig jaar geleden,
dat zelfmoord een einde maakte aan het
leven van Willem de Jongh, die op 23
september 1880 de dertienjarige Fr. Marius
Bogaardt (wonende Plein 1813 no. 3 te
Den Haag) had afgehaald en naar het
Dekkersduin achter de Bosjes van Poot
nad ontvoerd, waar deze aan handen en
voeten gebonden en met een degenstoot
vermoord, de volgende dag was gevonden,
terwijl Marius' ouders inmiddels een
dreigbrief voor een losgeld van 75.000
gulden hadden ontvangen, welk bedrag
door een dienstbode der familie volgens
gemeld schrijven op de Hoefkade aan de
ontvoerders moest worden afgedragen,
hetgeen evenwel niet was geschied, daar
de dienstbode met het geld te voortijdig op
haar schreden was teruggekeerd, terwijl
een eenzaam wandelaar, genoemde toen
24-jarige W. de Jongh, verderop op de
Moerweg in verband met de moord was
gearresteerd en na aanvankelijk wegens
gebrek aan bewijs te zijn vrijgelaten op 3
oktober (op aanwijzing van zijn vriend
Musquetier, die getroffen was door de
gelijkenis van het hem bekende handschrift
van zijn vriend met de gepubliceerde
dreigbrief) opnieuw was ingesloten, waarna
hij zijn schuld aan de ontvoering en moord
moest bekennen, als gevolg waarvan hij op
t30 december 1880 door het gerechtshof
was veroordeeld tot twintig jaar
gevangenisstraf, welke hij had uitgezeten,
al had Musquetier, die tot officier in het
|Oost-lndische leger was bevorderd,
inmiddels zichzelf uit wanhoop het leven
benomen, daar zijn mede-officieren hem
als een verrader hadden uitgescholden”.
Pennen néér!
Jullie denkt dat dit een lange zin is. Ontken
net maar niet, ik ken jelui van haver tot gort.
Nou, dan heeft meneer nog wel een ander
zinnetje voor jullie in petto! Ha!
Penhouders jé? Schrijf op.
In de nacht van 25 op 26 sepfember is het
150 jaar geleden, dat een inbraak werd
gepleegd in het koninklijk paleis te Brussel,
waar de dader met behulp van een tegen
de paleismuur geplaatste ladder de
slaapkamer wist te bereiken van de (aldaar
toen niet aanwezige) prinses Anna
Paulowna, de echtgenote van prins Willem
van Oranje (de latere koning Willem II), uit
welk vertrek hij drie, door hem in een shawl
gewikkelde kistjes meenam, welke een
fortuin aan juwelen, parelsnoeren, gouden
sieraden en edelstenen bleken te bevatten,
Voor de opsporing en het terug brengen
waarvan tweemaal vijfentwintig duizend
gulden als beloning werden uitgeloofd,
welk bedrag bijna twee jaar later werd
(opgeëist door de Fransman Roumage, die
toen aan de douane te New York en aan de
Nederlandse zaakgelastigde in die stad,
baron Krayenhoff, vertelde de identiteit te
«ennen van de man, die de juwelenroof te
3russel had gepleegd en zijn buit
clandestien de Verenigde Staten had
oinnengesmokkeld, te weten de Zwitserse
eerlooier en koopman Constant Polari, die
U heeft natuurlijk allemaal weleens de onbedwingbare
lust tot gapön gehad. Meestal vatten we gapen op als een
teken van slaperigheid. In wezen is het echter een manier
waarop het lichaam zich ontdoet van spanningen. Gaat u
maar eens na, hoe dat kan gebeuren. U gaat naar een
lezing van professor Zus of Zo, een zeer gewaardeerd
specialist in een onderwerp dat u na aan het hart ligt. U bent
vol spanning en verwachting. Algauw blijkt echter dat de
lezing van de prof erg saai is zeker niet, wat u ervan
verwachtte. Na een half uur voelt u de onbedwingbare
neiging opkomen om te gapen. U vindt het onbeleefd en
tracht het te onderdrukken. Deze laatste zin is de sleutel.
Als u diep in uw hart kijkt, bent u teleurgesteld, geïrriteerd
en boos, dat de professor u niet meer waar voor uw geld
biedt en een zo interessant onderwerp niet meer eer
aandoet.
Veel van onze spanningen hopen zich op in het gelaat,
nek en schouders. De aangezichtsspieren, kaak en nek
spieren zijn berucht in dit opzicht. Door middel van gapen
tracht het lichaam zich te ontdoen van deze spanning: we
gapen onze verveling weg.
We kunnen van deze wetenschap gebruikmaken. Veel
van onze tegenstrijdige bewegingen en dus spannin
gen zijn chronisch. Zo chronisch, dat men in Amerika zelfs
de term „dental stress’’ heeft geïntroduceerd, wat vertaald
zou kunnen worden met „kaak-stress” of „kaakspanning
kaak-stress treedt op als de spieren die de kaakbeweging
veroorzaken in een chronische toestand van contractie
verkeren Dit zou op zijn beurt kunnen leiden tot allerlei
andere klachten als hoofd-, schouder- en nekpijn, infecties
in de mond enzovoort. Chronische spanningen in dit gebied
kunnen leiden tot spanningen en symptomen elders in het
lichaam
U kunt nu begrijpen hoe gezond gapen kan zijn. Gapen
strekt de spieren en ontspant ze, bovendien ademt u flink in
en uit (niet ademen doen we vaak als we gespannen zijn). U
kunt dit gapen ook bewust doen, zonder dat u de neiging tot
gapen letterlijk voelt: maak een gaapbeweging (open uw
mond wijd) en adem twee tot vijf keer diep in en uit. Ontspan
dan uw kaak en gezicht. Herhaal dit enkele malen en u zult
de ontspanning in kaak, gezicht, nek en schouders voelen
Doe deze gaapkuur meerdere malen per dag en u heeft
kans dat u zich veel beter voelt.
Ga natuurlijk ook na of u wat aan uw gespannen situatie
kunt doen1 r
Frans Bakker, arts
I .vriendin” Suzanne de door Polari
Verstopte juwelen en sieraden bij zich stak
en met Roumage per schip naar Engeland
uitweek, waar het paar korte tijd later in een
Philip Lezer
o
