Voorbehoud van CDA, VVD en D'66
RS
o
Euro
Uitlaatcenter
innROttk?Ö
tussen de coulissen
Haarlem
Henk Schuurman
023-320438
ml iB8
Van de dingen die
voorbijgaan, ook aan
een oude gracht
Commissie akkoord
met plan voor
Vijfhuizerzandput
III
Provinciale raad volksgezondheid Noord-Holland
actie Lorentzschool
lli
Vertederend beeld
Wijkraadsvergadering
Leidsebuurt steunt
I
I
I
I
I
I
I
I
w
Grondkosten
Een oud verhaal
Het symbool van perfektie
voor een snelle en
vakkundige uitlaatmontage
u 2' I
15
VRIJDAG 15 FEBRUARI
STAD
1980
14
I»
59
Hoos
ido's
ken-
een
véél
ging,
iaals
n
jijen
Amsterdamsevaart 16-18
HAARLEM. Als me de laatste da
gen iéts deugd heeft gedaan, dan is het
de berichtgeving van Hans Invernizzi,
die in een Haarlemmer Halletje mee
deelde, dat boekhandelaar De Vries ter
gelegenheid van het vijfenzeventigjarig
bestaan van zijn zaak aan de Gedempte
Oude Gracht een boek uitgeeft, dat he
lemaal gewijd zal zijn aan de geschiede
nis van de hem zo dierbaar geworden
gracht. Dat er ook een tentoonstelling
(in de Vleeshal) aan gewijd zal worden,
waaraan iedere Haarlemmer met zijn
persoonlijke herinneringen (foto’s, brie
ven enzovoort) kan bijdragen, zal de
herdenking van De Vries’ jubileum ex
tra glans geven.
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. De vergadering
van de raadscommissie voor
openbare werken, die gisteroch
tend is gehouden, heeft nog geen
klaarheid gebracht over de even
tuele renovatie van de Lorentz
school. Hoewel, zoals vorige week
in een vergadering van de com
missie financiën reeds bekend
was, cijfers ter tafel kwamen
over de kosten voor nieuwbouw
van de school, behielden zowel
WD’er Dré Kraak en de CDA’ers
Ben van Niekerk en Leonie
Broersen als Rike Ruiter (D’66)
hun stem voor.
ptïs Au
Groen licht voor
uitbreiding CAD
Nog geen beslissing over
renovatie Lorentzschool
(ADVERTENTIE)
I
niet zo vriendelijke gaper, die zijn tong uitstak
Vast staat wel dat op vrijdag 29 februa
ri de beslissing over de school zal vallen
in de raadscomissie financiën. Gisteren
spraken alleen Bert Bruijn en Gerard
Buurman van de PvdA, commissievoor
zitter Tinus van de Water en PSPS/PPR-
raadslid Jan Adelaar hun goedkeuring
uit over het renoveren van de school.
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. Op twee na alle
aanwezigen op de openbare wijk
raadsvergadering in de Leidsebuurt
betuigden gisteravond hun steun aan
de acties van leerkrachten en ouders
van de Lorentzschool vóór renovatie
van die school aan het Leidseplein. Ze
ondersteunden het manifest, dat door
werken is overhandigd.
De betrokkenen gaan ook op andere
wijze actie voeren om het doel, een
gerenoveerde school, te bereiken. Wie
steun wil geven kan terecht bij de
Lorentzschool aan het Leidseplein 33.
Zowel CDA-commissielid Leonie Broer-
sen als VVD’er Dré Kraak toonden zich
erg bezorgd over een mogelijk nodige
verbinding tussen Schalkwijk en Vijfhui
zen in verband met de bouw van wonin
gen zoals die is voorzien in het NORON-
plan. Kraak achtte het zelfs noodzakelijk
een strook van dertig meter breed tussen
Meerwijk en het recreatiegebied open te
houden voor de aanleg van een weg.
PvdA’er Gerard Buurman was het niet
eens met het voorstel om twee voetbalvel
den op te nemen in het gebied. Hij behield
op dat punt zijn stem voor, in tegenstelling
tot zijn partijgenoot Bert Bruijn. CDA’er
Ben van Niekerk sprak evenals Bruijn
een voorkeur uit voor de aanleg van een
door struiken aangeklede speel- en ligwei-
de, boven de aanleg van een „kaaT’speel-
veld voor soft-en basketbal
open 6 dagen per week
maand - vrij 8.30-17.30
zaterdag 8.30-13.00
OEürÓ
Voor een vakkundige uitlaatmontage in
en voor een snelle prijsopgaaf bel:
dat weet ik wel. Waar zou je met het verkeer heem
moeten? Of zou je een soort gondelvaart kunnen
invoeren? Je krijgt bij de realistische stadsbes
tuurders, met wie we het nu moeten doen, geen
voet aan de grond, als je een oude situatie wilt
herstellen, alléén terwille van een romantische
idylle. Ofschoon: in Den Haag leven nog altijd
plannen om destijds overhuifde of gedempte wa
tergangen weer open te breken en omwille van de
sier in hun oude glorie te doen herleven. In Leiden
is het heimaal een gekke boel. Daar zijn, nog geen
HAARLEM. De raadscommissie
voor openbare werken heeft zich donder
dagochtend in grote lijnen positief uitge
sproken over de plannen voor de Vijfhui
zerzandput. De plannen behelzen de aan
leg van een gebied voor milieubewuste
recreatie in de Groene Zoom, waarin
onder meer een recreatieplas, twee voet
balvelden en een speelveld zijn opge
nomen.
De negentiende eeuw heeft heel wat op haar
geweten als het gaat om de vernieling van een
oorspronkelijk stuk Haarlem. Met uitzondering
van de Amsterdamse Poort heeft ze alle poorten
gesloopt. Menige Haarlemmer is ook uit rustig
vaarwater verdreven. De vroede vaderen van toen
hebben dan wel ingestemd met de demping van de
Oude Gracht, ze zijn er gelukkig niet mee akkoord
gegaan om de benaming van de Oude Gracht te
versplinteren in Costerstraat (tussen Spaame en
Verwulft) en Kenaustraat (tussen Verwulft en
Zijlstraat). Het is onze Oude Gracht gebleven, tot
op de dag van vandaag, waarvan de vriéndelijke
pentekeningen en aquarellen een vertederend
beeld oproepen.
Als ik zo’n oude prent zie, denk ik wel eens: als
ze nou toch zo aan het restaureren zijn, waarom
zouden ze de gracht niet opnieuw kunnen uitgra
ven en het water weer doen stromen van Spaame
tot in de Kinderhuissingel? Het idee is onzinnig,
opvolger is geweest van twee heren, die in voerin
gen en fournituren deden?
Zo zal het ook zijn met de Oude Gracht. Er
huizen daar zaken die daar mijn .leven lang al
zetelen. Daar heb ik dus geen enkele moeite mee.
Van andere weet ik, dat ze daar pas vijf, zeven
jaar zitten. Maar wie zat daarvóór? Ik kan me er
suf over peinzen zonder het antwoord te vinden.
Misschien kom ik er achter, als ik dat boek van De
Vries in handen krijg. Vermoedelijk wordt me
dan ook verteld, waarom de Oude Gracht in 1859-
1860 gedempt werd. Is daar veel herrie over in de
stad geweest? Je zou het nou niet in je hoofd
hoeven te halen, een van de nog spaarzame grach
ten in Haarlem te dempen. Met de demping van de
Oostersingelgracht, enkele jaren geleden, hebben
de Haarlemmers kennelijk geen problemen ge
had, ze hadden er ook geen affectie mee. Maar
kom bijvoorbeeld niet aan de Bakenessergracht
(zoals inderdaad is geprobeerd) of aan de Nieuwe
Gracht (er is wel ’ns suggestie tot demping ge
daan), want dan breekt er een volksoproer in
Haarlem uit.
Dit is gisteren overeengekomen tijdens
een vergadering van het dagelijks bestuur
van de Provinciale Raad voor de Volksge
zondheid en een commissie van Advies.
Het positieve advies voor de beddenuit
breiding voor vijf jaar wijkt af van het
door een stafmedewerker van de raad
uitgebracht ontwerp-advies, aan de hand
waarvan gisteren werd vergaderd. Dat
advies hield een „nee” tegen de uitbrei
ding in.
Eind mei vorig jaar diende het CAD, dat
deel uitmaakt van het Circuit Ernstig Ver
slaafden, zijn aanvraag voor uitbreiding
in. Het circuit valt onder het Regionaal
Overleg Gezondheidszorg Kennemerland
(ROGK) en omvat dertien gemeenten in
Kennemerland. Volgens het pre-advies
van het ROGK vervult de kliniek voor
alcoholverslaafden „ook een boven-regio-
nale” functie. Met name mensen uit het
noordelijk deel van Noord-Holland zullen
volgens het ROGK steeds meer bij de
Haarlemse kliniek aankloppen.
Die verwachte stijging van de toeloop
uit het noorden van Noord-Holland was
voor de stafmedewerker van de provinci
ale raad reden om negatief te adviseren
over de aanvraag van het CAD. In Alk
maar zijn namelijk plannen in ontwikke
ling voor de komst van een zelfstandig
CAD voor de regio daar. En daar kunnen
dan de mensen uit Noord-Holland-Noord
naar toe. Met het oog op de regionalisatie
van de gezondheidszorg adviseerde hij
negatief. Het overschot aan klinisch-psy-
chiatrische bedden in de gezondheidsre-
gio Kennemerland had bij hem ook mee
geteld.
Over de investering van 50.000 die de
beddenuitbreiding met zich mee brengt
(deze kosten worden in de verpleegprijs
verrekend) spraken de leden van de Pro
vinciale Raad voor de Volksgezondheid
gisteren niet. Wel over het grote aanbod
waar de kliniek van het CAD mee te
maken heeft. Er wordt met wachtlijsten
gewerkt. Inspecteur C. Engelhard vn de
Geestelijke Volksgezondheid had zijn
twijfels over een snelle opzet van een CAD
in Alkmaar. Voorts sprak hij van „een
noodsituatie” in Haarlem en vond hij het
belangrijk dat de patiënt „een vrije keu
ze” zou hebben.
„Datzelfde geldt voor patiënten die hier
zijn, dan mag ik wel spreken van commu
nicerende vaten”, zo verdedigde de staf
medewerker van de raad zijn negatief
advies. Hij benadrukte daarbij het belang
van de regionalisatie en van „adequate
voorzieningen in elke regio”. Een positief
advies uitbrengen over de aanvraag van
het CAD kon volgens hem de plannen in
Markt op de Gedempte Oude Gracht, een stukje
Haarlemse geschiedenis. De fotograaf stond op het
dak van een bekend warenhuis...
Al onze prijzen zijn incl.btw. nieuwe klemmen en
beugels. De vooraf bepaalde prijzen zijn alles incl.
dus geen verrassingen. Geen afspraak nodig.
Alkmaar blokkeren. Nadat de suggestie
om een tijdelijke uitbreiding te adviseren
was gevallen zei hij te denken, dat „we de
ontwikkelingen in de regio dan niet stimu
leren”.
Voorzitter mr. drs. H. Korte van de
provinciale raad stelde voor om positief te
adviseren, maar met een tijdslimiet daar
aan verbonden. „Dat kan een prikkel zijn
voor Alkmaar”, betoogde Korte.
Het bestuur van de raad en de commis
sieleden konden zich in dit compromis
vinden. Na vijf jaar moet volgens het
advies dat nu wordt uitgebracht, het aan
tal bedden weer naar 24 zijn terugge
bracht. Tegen die tijd zou dan ook een
CAD in Alkmaar gerealiseerd moeten
zijn. Het advies van de Provinciale Raad
voor de Volksgezondheid in Noord-Hol
land gaat nu naar Gedeputeerde Staten en
naar het ministerie van Volksgezondheid.
Alhoewel de minister altijd van het advies
kan afwijken het gaat tenslotte om een
advies weegt het doorgaans zwaar bij
de beslissingen.
In dit prachtige monumentenpand aan het
Spaarne kan het CAD, het consultatiebureau
voor Alcohol en Drugs, het beddenbestand
uitbreiden.
blijkt dat de school, die met een aantal
andere kleuter- en lagere scholen samen
werkt in het Voorwaardenplan Centrum
scholen 1200 vierkante meter nodig heeft
om het ingevoerde Jenaplansysteem
een onderwijsmethode te kunnen ge
bruiken. De wettelijke gehanteerde (en
door het Rijk betaalde) oppervlakte be
draagt echter 980 vierkante meter. Wil de
gemeente een groter gebouw neerzetten
dan kan dat, maar de overige kosten dient
zij dan zelf te betalen. Bij de berekening
van de kosten voor nieuwbouw is echter
uitgegaan van de door de school benodig
de 1200 vierkante meter.
Met name VVD’er Kraak wenste echter
niet met die maat te meten. In zijn bereke
ningen ging hij uit van een nieuw gebouw
van 980 vierkante meter. Uiteraard kwa
men volgens de berekeningen van Kraak
de nieuwbouwkosten dus nog wel degelijk
lager te liggen dan in het snel opgezette
berekeningetje, dat volgens Kraak en
CDA’er Van Niekerk overigens aan duide
lijkheid te wensen overliet.
Kraak maakte ook bezwaar tegen de in
die kosten opgenomen factoren. „Als u
1800 per vierkante meter berekent, dan
moet u daar eerst de grondkosten aftrek
ken, anders krijgt u geen juiste vergelij
king”, aldus de liberaal, die betoogde dat
immers wel de sloopkosten voor het oude
gebouw waren meegerekend bij de ra
ming voor de nieuwbouw.
De raming voor de nieuwbouw is name
lijk gebaseerd op de bouw van een aantal
nieuwe scholen, waarbij de aankoop van
de grond in de kosten is doorberekend. „U
hoeft de grond in dit geval niet te kopen”,
aldus Kraak, die uitdrukkelijk vroeg om
een nadere berekening van de kosten.
Zowel van de Water als Mensink betoog
den dat de gehanteerde prijs van 1800 al
aan de lage kant is.
Tijdens de vergadering, die door veel
ouders, leerkrachten en andere betrokke
nen van de Lorentzschool werd bijge
woond, kwamen verder weinig nieuwe
feiten ter tafel. Zowel commissievoorzit
ter Van de Water als wethouder drs. W.
Mensink van onderwijs pleitte voor reno
vatie van de school, ook al omdat de
school in buitengewoon slechte staat ver
keert. „De staat waarin een school ver
keert kan van invloed zijn op de keuze van
de ouders”, wist Van de Water te vertellen.
De Oude Gracht blijft ondanks zijn gedempte
staat karakteristiek voor Haarlem, ook al komt ze
niet, zoals de Barteljorisstraat, de Grote Hout
straat en de Zijlweg voor in het monopolyspel. Er
is veel over de Gracht geschreven, ze figureert in
menig verhaal en ook dichters hebben in haar
inspiratie gevonden. Ik herinner me een ballade,
waarin het sfeertje van zo’n oud huis zoals het nu
nog beleefd wordt, precieus wordt beschreven.
Daarin heet het:
De brede trap in kuise kleuren,
omhoog naar het intiem portaal;
de kamer met z’n bloemengeuren
verrast om iedere klein gebeuren,
vertelt een oud en lief verhaal.
Het is een lang gedicht, dat nog eens in antieke
en welluidende rijmen vaststelt:
Geen huis, waarvan de ruige stenen
zo vast staan en zo eeuwig-oud;
de gracht - het water is verdwenen -
kan om haar eigen glorie wenen,
die doorloopt tot de Kleine Hout.
Zo was en is het ook: de Haarlemse stemming
bepaalt zich niet tot de gracht alleen. Ze strekt
zich via de Kamp en de Heftige Landen verder
zuidwaarts uit, tot ze opgaat in de stilte van de
Hout. En ook dat wordt verwoord in vijf rijmende
regels, die helemaal Haarlems zijn:
Het stil geluk in alle straatjes,
de kleur van stegen en van gracht,
daarboven ijl de Damiaatjes,
de mensen met hun kleine praatjes;
het leven in zijn liefste pracht.
Het zou me niet verbazen, als iemand al die
sentimenten wat overdreven voorkomen. Zeker
als je iedere dag ervaart, hoe het verkeer zich
niets van al die weemoed aantrekt en uur na uur
voortjakkert van Spaame naar Parklaan en om
gekeerd. En toch is het niet zo lang geleden, dat
juist daar op die gracht de maandagse markt
werd gehouden: de kraampjes slingerden zich
langs beide kanten van het straatdek bij tientallen
aaneen, tot genoegen van ieder bezoek(st)er. En
ook de kermis heeft daar zo gedaverd en geden
derd, dat horen en zien verging. Nog niet zo lang
geleden dus, en toch zo gauw vergeten.
Maar beslist niet bij de Haarlemmers, die des
tijds naar den vreemde getrokken zijn en zich
daar gevestigd hebben. Dat blijkt uit de brieven,
die ze me vanaf de verste plekjes ter wereld
schrijven, omdat ze tussen de coulissen vaak hun
jongere jaren herkennen en weer ontdekken.
Daarvan getuigde ook weer een brief van Evelien
uit Santa Clara (Califomië) ik heb haar al eens
aan het woord gelaten die haar schrijfsel van
vorige maand afsloot met het volgende PS.: Als ik
na het lezen van de rubriek heimwee naar Haar
lem krijg, rijdt mijn man op z’n motorfiets naar
het Hollandse winkeltje en koopt een stuk Leidse
kaas, een zure of zoute haring, het ligt er aan, en
soms een zakje katjesdrop”.
Mensink voegde daaraan toe dat de katho
lieke Cruquiusschool al gerenoveerd is en
ook de protestants-christelijke Nassau-
school beide liggen in de buurt van de
Lorentzschool wordt opgeknapt, waar
mee een stukje schoolstrijd om de hoek
kwam kijken.
Een ouder van de Lorentzschool las in
de vergadering een manifest voor waarin
de betrokkenen zich uitspreken vóór de
renovatie van de Lorentzschool.
Het manifest is ondersteund door de
wijkraad, de Stichting Welzijn Buitenlan
ders, de centrumscholen, de Nassau-
school en de Bavoschool, door buurthuis
De Til, de Turkse oudercommissie, de
gezamenlijke oudercommissie van de cen
trumscholen, de schooladviesdienst en de
genen die rechtstreeks bij de school zijn
betrokken.
DOOR WIM HELVERSTEIJN
-- - - - -.1 .5
S j i
Wij zijn waarschijnlijk
begroot st e kopers van kwaliteits
>n in Europa.dit voordeel spelen wij
rechtstreeks door aan U!
Uit een snel gemaakte kostenopzet
kwam naar voren dat nieuwbouw op de
zelfde plaats echter niet zoveel goedkoper
zou zijn dan de renovatie. Die cijfers,
vorige week al gepresenteerd in de com
missie financiën, weerhielden CDA en
WD ervan een definitief nee te laten
horen. Waarmee, zo bleek vanochtend,
niet gezegd is, dat de op tafel gelegde
vergelijking tussen renovatie- en nieuw
bouwkosten de CDA- en WD-commissie-
leden tevreden stelde.
De renovatie van de Lorentzschool, zeer
gewenst door met name de buurt opdat de
karakteristieke gevel van het gebouw
blijft bestaan, betekent dat de school
straks een ruimte van 1450 vierkante me
ter tot haar beschikking heeft. Uit een
jaren geleden opgesteld pakket van eisen
betrokkenen bij de Lorentzschool aan
de raadscommissie voor openbare
Een telefoontje kan ook. Dan moet u
nummer 325244 bellen.
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM. De Provinciale Raad voor de Volksgezondheid in Noord-
Holland staat positief tegenover een tijdelijke uitbreiding van het aantal
bedden in de kliciek voor alcoholverslaafden van het Haarlemse consultatie
bureau voor Alcohol en Drugs (CAD). De raad een adviserend orgaan voor
Gedeputeerde Staten en het ministerie van Volksgezondheid brengt een
positief advies uit over een uitbreiding in de kliniek van 24 naar 30 bedden
voor de duur van vijf jaar. Daarna zou alles weer bij het oude moeten zijn.
Bij de oudere Haarlemmers, die de Oude
Gracht zij het alleen in haar gedempte staat
in rustiger tijden hebben meegemaakt, zullen niet
aan een hartelijke nostalgie ontkomen, de jongere
generatie zal met een glimlach toezien, hoe het
deftige voorkomen van weleer de laatste jaren
door het motorisch geweld verloederd lijkt te zijn.
Maar als je ziet, hoe sommige panden inmiddels
tot hun oude staat herrezen zijn en vooral als je op
bezoek bent in de nog bewoonde huizen, dan merk
en proef je, hoe de echte Oude Gracht wezenlijk
heeft stand gehouden en binnenshuis een eigen,
zij het introvert leven leidt.
Daarom ben ik er gelukkig mee, dat binnenkort
dat boek verschijnt, dat voor de liefhebbers zon
der meer een bestseller zal zijn. De Historische
Werkgroep Haerlem zo heb ik gelezen is op
speurtocht gegaan langs en vermoedelijk binnen
de panden langs de gracht. Ze heeft zoiets ook
eens ondernomen bij een andere gelegenheid,
namelijk toen de Vereniging Haerlem vijfenze
ventig jaar bestond. De Werkgroep heeft toen
over driekwart eeuw de Barteljorisstraat bloot
gelegd en van haar bevindingen uitvoerig bericht
in het Jaarboek 1976 van Haerlem. Ik vond dat
een boeiende publicatie met als verrassend slot
een winkeloverzicht per pand.
Iedere winkel was apart onder de loep genomen
en aldus werd een interessant en keurig overzicht
verkregen van al degenen, die in de loop van die
vijfenzeventig jaar daar hun nering hadden be
dreven. Als je zo’n lijst doorneemt, sta je verbaasd
over het feit, dat je als dagelijkse gebruiker van,
in dit geval, de Barteljorisstraat went aan een
veranderende situatie. Een winkel verdwijnt, een
andere middenstander probeert daarin zijn geluk.
Tenslotte heb je zelf de grootste moeite met het
antwoord op de vraag: wie winkelierde daar vroe
ger ook al weer? Dat in het huidige Prénatal
vroeger Anton Bosse zijn kantoor- en schrijfbe
hoeften verkocht heeft, dót kan ik me nog wel
herinneren. Maar wie weet nog, dat ten huize van
de huishoudelijke H. en J. Lamp heel vroeger de
Christelijke School voor de Werkende Stand ge
vestigd was? Wie zal nog naar eer en geweten
kunnen getuigen, dat banketbakker Kuipers de
vijftien jaar geleden, pittoreske grachtjes in een
binnenstadswijk, waar het verkeer geen bood
schap aan heeft, dichtgegooid. En nu zijn er
serieuze plannen (misschien zijn ze al uitgevoerd)
om ze weer uit te graven. Dat is natuurlijk een
beleid van niets. Zeis in Haarlem kun je zoiets niet
verwachten.
De Gedempte Oude Gracht heeft mij altijd
gebiologeerd. Niet alleen omdat ik daar als stads
journalist gewerkt heb in een al te verzakelijkt
pand, waarin voorheen een bankfiliaal gevestigd
was. Daarin viel niets, maar dan ook niets van het
vroegere Haarlem te beleven. Het leek er wel uit
weggebrand. Het voordeel was wel, dat twee deu
ren verderop, op de hoek van de Grote Houtstraat,
Jamin gevestigd was met zo’n grote hoeveelheid
volkse en kleurige lekkernijen, dat je er met het
water in de mond voorbij liep.
Je werkte daar ook in de schaduw van Vroom
Dreesmann, die altijd nog zwaar en log de omge
ving domineert. Ooit hebben daar ter plekke
knusse, gezellige grachtenhuizen en later winkels
gestaan, tot in het begin van deze eeuw doortas
tende zakenlieden de hele omgeving opkochten.
Zelfs de meest oprechte Haarlemmer capituleer
de voor de veelzijdige moloch. Met uitzondering
evenwel van de meest pure Haarlemmer uit die
dagen: A. J. M. van Os, kleinzoon van Antonius
Johannes van der Pigge, die in 1849 zijn winkel in
drogerijen begon aan de Gierstraat nummer 3.
Van der Pigge is nog altijd een begrip in Haar
lem, niet alleen om z’n kwaliteit als wel ook om z’n
sfeer, die nog altijd uit de vorige eeuw dateert
Jarenlang hebben de wonderlijkste verhalen in
Haarlem de ronde gedaan je hoort ze bijna niet
meer als zou V en D de fantastische geldsom
men geboden hebben aan Van Os (Van der Pigge)
om ook dat pand aan de Gierstraat te trekken bij
de kolos aan het Verwulft. Die zogenaamde aan
biedingen zijn verzinsels gebleken, die het uitslui
tend deden aan de borreltafel van Brinkmann. De
waarheid is, en niets dan de waarheid, dat de heer
Van Os de heren V D wel hartelijk ontving en
met hen een buurpraatje maakte over alles en nog
wat, maar niet over zijn winkelhuis. Van Os
verkocht zijn behuizing niet, voor geen enkele
prijs. Als de heren van V D weer buiten ston
den, zagen zij aan de pui van Van der Pigge een
Knelpunt van de renovatie van het ge
bouw op het Leidseplein waarin de open
bare lagere Lorentzschool en de daarmee
samenwerkende kleuterschool De Pep
pels zijn gevestigd, vormt de financiële
bijdrage die de gemeente moet leveren
J t aan de overigens hoognodige opknap
beurt, die meer dan 2,5 miljoen zou gaan
kosten.
