exposities Pluche en klatergoud terug in theater gewenst. Goede sfeer Haagse Beat Nach op plaat Staatsprijs vertalers H Film over Gefundeerde exposities in Velsen en Scheybeeck Carmiggelt Gedicht brengt 4,5 ton op Theo Desmet: Persoonlijk welkom voor filmbezoeker Museum (liefst al Cabaret Chez Nous in Scheveningen Opbrengst dubbelelpee naar jongerencentrum Amsterdamse school Motivatie Schrijfster Olivia Manning overleden Vollediger 13 VRIJDAG 25 JULI 19 8 0 KUNST 12 E SI -^1 I M -J Ontwikkeling keramiek aantrekkelijk belicht 023- Archiefopname van de afwerkerij van de Kennemer Potterij aan het begin van deze eeuw Vazen uit de Potterie Kennemerland uit Velsen. na 1920. •Cr 90080 afweten, omdat Theater Desmet: na grondige verbouwing heropend. n n 970 )0 103a, 023- PARIJS (UPI). Onbekenden hebben woensdag uit het Jacquemart André Mu seum in Parijs kunstvoorwerpen met een geschatte waarde van tien miljoen franc, bijna vijf miljoen gulden, ontvreemd. On der de kunstvoorwerpen bevinden zich ivoorsnijwerk en tabaksdozen. De politie heeft foto’s van de 38 stukken in binnen- en buitenland verspreid. LONDEN (DPA). De Engelse roman schrijfster Olivia Manning is woensdag op bijna 70-jarige leeftijd op het eiland Wight overleden. Zij werd vooral bekend door haar trilo gie over de strijd op de Balkan tijdens de tweede wereldoorlog. In het Kruithuis in Den Bosch is tot 7 september de tentoonstelling Het autono me tekenen ingericht. Er is werk te zien van kunstenaars die volgens de samen steller van de expositie, het Kunstcentrum Brabant in Tilburg, als gemeenschappe lijk kenmerk hebben dat zij tekenen om te tekenen. Zij beschouwen tekenen als een autonome activiteit. Voor dit thema is gekozen, omdat in Noord-Brabant de au tonome benaderingswijze van het tekenen slechts sporadisch aan bod komt. Van 19 september tot 12 oktober is de tentoonstel ling te zien in het Jan Cunencentrum in Oss. De marmeren hal van het stadhuis van Velsen is op zich niet zo geschikt voor omstandige exposities, maar de zee van licht die hier binnenvalt, garandeert een optimale, natuurlijke belichting van de voorwerpen in ongeveer twintig vitrines. De gemeentelijke voorlichter Jan Dooijes beijvert zich deze entreehal tot het „appa raat” aantrekkelijk te maken voor een bezoek. Daartoe is nu dan deze keur aan Neder landse kunstnijverheid, versierd aarde werk dus, uitgestald. Het is een overzicht in vogelvlucht van keramiek, die in de afgelopen jaren door de kunsthistoricus Evert van Straaten van de Dienst Ver spreide Rijkskollekties in Den Haag bij een gebracht werd. Het resultaat liegt er niet om, maar zijn onderzoek is nog lang niet afgesloten. De Vrienden van de Nederlandse keramiek zijn hiermee wel zeer aktief en nauwkeu rig in de dokumentatie van deze produk- ten. Onder andere zijn speurzin en werk lust, uitgedrukt in de publikatie van het boekje met dezelfde titel: Dubbelgebak- ken, zullen er zeker toe bijdragen dat de speciaalzaken nog attenter worden in de aan- en verkoop van deze handel. Bij Kunsthandel Ivo Bouwman in Den Haag hangt van 13 september tot 13 okto ber werk van Isaac Israëls te kijk. De collectie bestaat uit eerder door de kuns thandel aangekocht en voor deze tentoon stelling gereserveerd werk, terwijl enkele musea en particulieren werken in brui kleen hebben gegeven. Is er al in het overzicht van „Dubbelge- bakken” aangetoond hoe de Velsense va zen de invloed van De Stijl ondergingen, de collectie van de Kennemer Oudheidka mer, opgesteld door de heer Berkhout, geeft er nog beter inzicht in. Immers deze Utrechtse-Velsense tak van het aarde- werkbedrijf kan hier natuurlijk volledi ger geëxposeerd zijn. De geschiedenis van de verschillende aftakkingen uit Utrecht wordt overzichtelijk verteld in een rijk geïllustreerd bulletin, daarnaast is een iets duurdere boekuitgave verkrijgbaar, weer verzorgd door de Vereniging van Vrienden van Keramiek. Deze expositie zet met objecten uiteen (Expositie Dubbelgebakken in Stadhuis Velsen nog tot en met 1 augustus. Dage lijks tot 16 uur. Expositie De Vier Pad destoelen en hun sporen, collectie Kenne mer Oudheidkamer in Huize Scheybeeck te Beverwijk, nog tot en met 10 augustus. Dagelijks 10 tot 17 uur). maal niet over nieuwe films uit andere landen”. plaats aan 300 mensen in plaats van 500. Cine D heeft ruimte voor 90 bezoekers en in de drie zaaltjes die eind november in de vroegere toneelruimten in gebruik wor den genomen, is plaats voor nog eens 300 filmbezoekers. Theo Desmet wil boven dien een theater-bistro openen om het avondje-uit compleet te maken. Hij zegt: „Ik zie beroepshalve zoveel films en zo veel theaters, dat ik precies weet wat plezierig is en waar de fouten liggen. Dat noteer ik en dat probeer ik zelf toe te passen”. Desmet is vernieuwd door Logos-art van Dik Schillemans, een groep die onder meer de decors voor de film Spetters en voor diverse Ster-spotjes heeft gemaakt. Het zijn typische perfectionisten, met zo veel hart voor de theaterwereld dat ze dag en nacht hebben gewerkt om Desmet op tijd klaar te krijgen. Met behulp van ar chieffoto’s is weer veel terug te vinden van de art-deco-stijl en de Amsterdamse School, die zo typerend was voor het klei ne schouwburgje. Het is een stijl die aan sluit bij de nostalgie van dit moment en die de bezoekers volgens Theo Desmet een knus en huiselijk gevoel geeft. De Desmet-familie komt oorspronkelijk uit België. Rond de eeuwwisseling reden drie broers met hun gezinnen per huifkar naar Nederland, waar ze met draaiorgels en reizende bioscoopjes de kost verdien den. Jean Desmet heeft in 1906 Parisien, de eerste Nederlandse bioscoop aan de Amsterdamse Nieuwendijk, geopend. De familie Desmet heeft bovendien de aanzet gegeven tot de oprichting van de Neder landse Bioscoopbond en het Nederlands Filmmuseum. De laatste Desmet, Theo, die in Neder land de produktie van de musicals Hair en Oh, Calcutta heeft gebracht, heeft lang geaarzeld voor hij de toneelruimte van de vroegere schouwburg opofferde voor de film. Desmet: „Vrije produkties kunnen door één man eigenlijk niet worden gefi nancierd. Maar als ik ooit rijk word, zou ik niets liever doen. Levend theater, ach, dat is toch het mooiste dat er bestaat”. (Van onze kunstredactie) DEN HAAG. Onder de titel Haagse Beat Nach werd een maand geleden een opvallende muziek-manifestatie gehou den in de Haagse Houtrusthallen. Een groot aantal beatgroepen uit de jaren '60 was door het organiserend comité, zoveel mogelijk in de oorspronkelijke bezetting, opgeduikeld En terecht, want er gebeur de in die tijd in Den Haag zoveel op popgebied, dat dat best eens herdacht mocht worden. (Van onze kunstredactie) DEN HAAG. De Raad voor de kunst heeft minister Gardeniers (CRM) geadvi seerd een staatsprijs voor vertalers in te stellen. In het advies wijst de raad erop dat er in ons land - in tegenstelling tot de situatie in het buitenland - slechts één prijs voor vertalers, de Martinus Nijhoff- prijs, bestaat. Vertalers kunnen, hoewel zij deelnemen in het Fonds voor de lette ren op voet van gelijkwaardigheid met schrijvers, dichters en essayisten, tot nu toe niet in aanmerking komen voor een staatsprijs. De raad is van mening dat de tak van de kunst waarvoor een staatsprijs wordt uit gereikt, een positieve uitwerking heeft op de beroepspraktijk van de winnaar. De Raad voor de Kunst vraagt de minis-. ter prioriteit te verlenen aan het instellen van de staatsprijs voor vertalers en tekent daarbij aan dat zo’n prijs snel te realise ren valt en weinig geld kost. een beetje aan- onder de naam Ie e oven- en slcen- ■uime aider vaard k Inl. (Van onze kunstredactie) AMSTERDAM „Een ouderwetse, persoonlijke sfeer. Pluche en klatergoud, daar houden de mensen van. Dat vind ik zelf ook leuk, en het past in de Plantage- buurt”. Dat zegt de 36-jarige Theo Des met, eigenaar van de gelijknamige bio scoop in de Amsterdamse Plantage Mid- denlaan, die deze week na een verbou wing van een half jaar met champagne is heropend. Met mahoniehout, donkerrode vloerbedekking en vijf prachtige kroon luchters in deco-stijl, afkomstig uit een warenhuis dat tegelijk met de Hallen van Parijs werd afgebroken, is het vervallen theater in oude stijl teruggebracht. af 3f /■-gas ig m en, 4 r met )0,- lukte door te veel idealisme, te veel ama teurisme. Er was gebrek aan degelijke technische kennis, aan zakelijk inzicht, men had geen macht over de distributie mogelijkheden, men had een al te ab stract idee van publiek, de gebruikte me thoden waren te kostbaar en te arbeids intensief, de produkten waren te duur. Er werd daardoor slechts een rijke, artistiek geavanceerde bovenlaag bereikt”, enzo voort. Toch verdween sindsdien ten dele de uit was van overdreven negentiende-eeuwse sierlust van de oppervlakten van de va zen, kannen en kommen. De geometrische richting en na 1917 de invloed van de schilderijen van de Stijl deden hun in vloed gelden in de produkten van ESKAF uit Steenwijk door Hildo Krop en Cornells van der Sluys, bij de fabriek Zuid-Holland in Gouda door L.J. Muller of in de eetser viezen bij dezelfde fira door C. de Lorm. Van 1925 tot in de jaren dertig werden de bolle vaasvorm en al zijn varianten zeer populair, zo ook bij de Kennemer Potterij in Velsen AMSTERDAM(ANP). De Amster damse beeldende kunstenaar Daniel Sin- gelberg heeft een 25 minuten durende film gemaakt over en met Simon Carmig gelt. De rolprent, die een beetje gek heet, bevat een lang gesprek met de schrijver. Het werkstuk is gemaakt in opdracht, van het Amsterdams Fonds voor de Kunst en heeft enkele duizenden guldens gekost. Op 14 september gaat de film in première' in het Amsterdams Stedelijk Museum. LONDEN (DPA). Een gedicht van de hand van de Engelse dichter Lord Alfred Tennyson heeft op een veiling bij Sothe- by in Londen 100.000 pond (ongeveer 450.000) opgebracht. Tennyson die leef de van 1809-1892, was de hofdichter van koningin Victoria. Hij geldt als een van belangrijkste poëten uit de Victoriaanse tijd. Het geveilde werk was het 649 strofen omvattende gedicht In Memoriam waar aan Tennyson 17 jaar heeft gewerkt. Met een reeks andere Tennyson-geschriften werd het gedicht gekocht door het naar Tennyson genoemde instituut in Lincoln, dat de betrokken manuscripten tot dusver van de erfgenamen in bruikleen had. Bij de aankoop kreeg het instituut steun van de kant van de overheid en van particu lieren. Van 1 augustus tot 14 september wordt in het gemeentemuseum van Helmond een overzichtstentoonstelling gehouden van werk van Marinus Dillen. Deze schil der werd 90 jaar geleden in Mierlo-Hout geboren, maar vertrok in 1930 naar Duits land. Zijn negentigste verjaardag in au gustus vormt de aanleiding tot de organi satie van de expositie. Een eeuw geleden werd dit gebouw fees telijk geopend als Hortus-theater. Na ver schillende verbouwingen kreeg het de naam Frascati-schouwburg en Rika Hop- per-theater. Het heeft nog korte tijd Bea- trix-theater geheten, en in de oorlogsjaren probeerde men het onder de naam „thea ter van den lach Don Carolane”, maar de bezetters vertrouwden geen enkel gezel schap en er is niet meer gespeeld. De Plantage is een eeuw geleden hèt culturele uitgaanscentrum van Amster dam geweest. Hier vond men niet alleen de Hortus, de dierentuin Artis en het Pa norama, maar ook talloze theaters. Met een paardentram reed men er van de Dam naar toe. De Hollandsche Opera speelde in de Park-schouwburg. In de Plantage- schouwburg had het Bouber-gezelschap succes met De Jantjes. Later bouwde Ber- lage op deze plaats het hoofdgebouw van de Algemene Nederlandsche Diamantbe werkers Bond. De Artis-schouwburg, die later omgeto verd werd in Hollandsche Schouwburg, was beroemd om de realistische Heijer- mans-stukken. In de Tweede Wereld oorlog hebben de Duitsers dit gebouw gebruikt als verzamelplaats van joodse Nederlanders en het is nu een herden kingsplaats geworden. Het Rika Hopper theater is in 1946 in handen gekomen van de familie Desmet, die het heeft ingericht als bioscoop maar er ook voorstellingen van het Amsterdams Volkstoneel moge lijk maakte. ft •rach- incl. ellige bad- Vrije De zeldzaam duidelijke schrijver De Kruyf prees zelfs in 1876 het namaken van griekse vazen als bewijs dat de pottenbak ker dan „ook oorspronkelijke zaken kan vervaardigen”. Er moest dus veel veran deren in de Nederlandse aardewerkfabri- katie, maar dat vond pas plaats na 1904, nadat eerst nog eens de fabriek Amstel- hoek in 1903 over de kop gegaan was. De stichting van het Binnenhuis door de ar chitect Berlage en de ontwerper Jacques van den Bosch, ook van De Woning door Jan Eissenloeffel, bevorderden de ontwik keling. Van Straaten meende echter: „Het werkplaatsidee van de produktie mus- DEN HAAG (ANP). Het cabaret Chez Nous uit Berlijn geeft 1, 2 en 3 augustus voorstellingen in het Scheve- ningse Circustheater. Aan deze travestie-show doen artiesten mee uit onder meer Frankrijk, Brazilië, Spanje en Duitsland. Hoewel er groten deels „live” wordt gezongen, bevat de show ook een onderdeel play-back, met imitaties van sterren zoals Marlene Die trich en Marika Rökk. hoe het gieten van de vaasvorm in zijn werk gaat en laat de instrumenten zien, die daarbij gebruikt worden. Fotopanelen met teksten verduidelijken weer de ate- liersituatie en zeggen ons voldoende over de opkomst en de ondergang van de ver schillende bedrijfjes. Een belangrijke af splitsing van de Vier Paddestoelen is die Van Muyen maakte in 1923 naar Loosdui- nen. Daar richtte hij De Duinvoet op, waarvoor hij de niet onbelangrijke vorm gever Cor Alons (1892-1967) aantrok voor de artistieke ontwerpen. Uit de verzameling van diens dochter eveneens interieurontwerpster in Den Haag, hangen er een aantal fraaie ont werptekeningen van september 1923. Zelfs de prijzen worden soms door Alons daarop vermeld en zijn geaquarelleerde kleuren, geel-blauw bijvoorbeeld, zijn een demonstratie van helderheid, die scherp afsteekt tegen de toen nog steeds produ ceerde bonte vazen. Meest opvallend zijn tenslotte nog de twee vitrines met de kan nen, potten en vazen door de van oor- psrong Duitse ontwerper Gellings. De man vind je niet in de lijst achterin de publikatie door E. van Straaten, maar zijn werk wijkt af van de gewone produk tie van de Kennemer Potterij. Beide aan trekkelijke exposities zullen zonder twij fel het effect hebben (gehad) dat steeds meer mensen komen aandragen met iets uit hun bezit, waarvan ze dankzij de expo sitie de waarde zijn gaan schatten. JAN ZUMBRINK In de Nederlandse sierkeramiek neemt zeker de Haagse „topper” Rozenburg, spe ciaal de vazen van Colenbrander uit 1894- 1898, tot op heden een eerste plaats in. De tekst van Van Straaten bevestigt die repu tatie, maar het aardige van zijn verslag is dat hij een veel bredere, sociale context beschrijft van de negentiende-eeuwse produktie op dit gebied, de wantoestan den aanstipt in de meest suksesvolle fa briek van Petrus Regout in Maastricht en nog veel meer historisch-economische ge gevens aandraagt over het hoe-en-wat van de tak van industrie. Het aanzienlijke verschil in opvattingen over keramiek als produkt van handwerk of als resultaat van een fabrieksmatig gietproces komt op meerdere plaatsen, in tekst én in getoond exemplaar, aan de orde. De vitrines volgen enige didactische lijnen, bijvoorbeeld over vormuitdruk- king, die onpersoonlijk gesjabloneerd of persoonlijk benadrukt wordt. De echte, enige pottenbakker W.C. Brouwer (1877- 1933) is een nog naklinkend voorbeeld van de tweede lijn. Ook het verschijnsel plagi aat of nabootsen van populaire vaasvor- men wordt aangetoond met een echte Ro- zenburgvaas en daarnaast twee onechte vazen. et vrij Het is echter niet bij een eenmalige muziek-manifestatie gebleven. Op de on langs geperste Beat-Nach-dubbelelpee staan nummers van: Q’65, Shocking Blue, Golden Haigs, Livin’ Blues, Sandy Coast, Willy and his Giants, The Kick, Incrowd, Scarlets, Shoes, Pee White and the Magic Strangers, Peter and the Blizzards en Hu and Daddy’s Act. Helaas waren er tijdens de Beat Nach ook enkele grote afwezigen, met name: The Golden Earrings en The Motions. De eerste groep stelde, een levende (lees: nog bestaande) band te zijn en weigerde tus sen ex-collega’s te gaan staan, waarvan slechts Livin’ Blues ook nog „leeft”. Als vervanging werd op basis van The Haigs In 1968 kwam er, na een verbouwing, een tweede filmzaaltje bij, Cine D. Vanaf dat moment ontwikkelde Desmet zich tot een buurtbioscoop met een geheel eigen karakter. Overdag waren er gewone speelfilms en in de nachtvoorstellingen trokken horror-programma’s en porno films een eigen publiek. In die filosofie zal het hernieuwde Desmet-theater voort gaan. Familieprogramma’s en arthouse films, zoals de nieuwe-stijl-Italianen, en griezelen of zachte porno zien in de nacht. Desmet, die ook eigenaar is van het bioscoop-theater Du Midi, heeft een eigen film-exploitatiemaatschappij. Hij zegt: „Het valt voor een kleine zelfstandige bio scoopeigenaar niet mee. De grote con cerns hebben een soort monopoliepositie en proberen de voorraad films vast te houden. Maar ik heb mijn eigen inkoop en verder zit ik veel op de vrije markt. Nie mand realiseert zich dat er in Amerika jaarlijks 40.000 a 50.000 films worden ge produceerd, en dan heb ik het nog hcle- waar de huidige Earring-zanger deel van heeft uitgemaakt een groep samen gesteld. Peter de Ronde en Frans Kras senburg, Golden-Earring-gitarist en -zanr ger van voor 1967, zorgden ervoor dat de Haagse supergroep toch wezig was. Ze speelden Golden Haigs. De Motions lieten het zanger Rudy Bennett een solo-carrière overweegt en het imago van „zanger van een bejaarde groep” kan hij daarbij niet gebruiken. Bij sommige andere groepen is het ook niet helemaal gelukt om de enige echte originele bezetting bij elkaar te krijgen. Zo kon Hu (and the Hilltops) slechts met medewerking van Daddy’s Act een volle dige groep op de planken krijgen. De meeste groepen echter waren precies zo als ze er vijftien jaar geleden uitzagen. Om een muzikale prestatie was het op de Beat-Nach natuurlijk niet begonnen. Dat was ook niet mogelijk geweest, want vele muzikanten hadden al jaren geen instrument meer gezien en hebben in de weken voor de Beat Nach hals over kop weer hun oude nummers gerepeteerd. Waar het wel om ging, was de sfeer. En die is er geweest ook, want in dat opzicht was de manifestatie een enorm succes. Dertigers, die herinneringen hebben aan deze groepen uit de jaren zestig, halen met de Beat Nach-dubbelelpee ook een klein stukje van die sfeer in huis. Helaas zijn de reacties van het publiek op de platen niet altijd even goed geregistreerd, maar met alle kleine missers en de vele hoorbaar ontroerde Haagse muzikanten, kan deze plaat voor velen een dierbaar aandenken zijn. Alleen The Kick maakt het met het nummer Baby Please don’t go zo bont, dat men zich wel moet afvragen of deze heren ooit wel hebben kunnen spelen. Hoogtepunten van de plaat zijn: Venus (Shocking Blue), That Day en Daddy buy me a Girl (Golden Haigs), The life I Live (al is dat laatste nummer van Q’65 te kort uitgevoerd om een ouderwetse climax mo gelijk te maken) en Na-na-na (The Shoes). De opbrengsten van de Beat Nach en van de dubbelelpee gaan naar een goed doel: de Stichting Open Jongerencentra in de Haagse Schilderswijk, wat aanschaf, fen helemaal aantrekkelijk maakt. De sleutel zit volgens Theo Desmet hoe dan ook in de persoonlijke benadering. Hij zegt: „De mammoet exploitanten heb ben geen idee wat voor publiek er in hun bioscoop komt. Hun personeel is absoluut niet gemotiveerd. Ik vind dat je wel in overleg met je publiek de films moet kie zen. Het is goed als je een vast publiek kunt kweken. Dat is de kracht van een klein theater. Er zijn toch mensen die het leuk vinden om herkend te worden; die het aardig vinden om bij de ingang te horen: dag meneer, Jansen, ik dacht wel dat u zou komen, uw kaartjes liggen al klaar”. De verbouwing van de vroegere schouwburg zal in totaal twee miljoen gulden kosten. De grote zaal biedt nu VELSEN. Meer dan een jaar kruist de collectie van het rijk, aangevuld met bruiklenen uit het Stedelijk, Amsterdam en het museum in Gouda, nu door Neder land onder de titel: Dubbelgebakken - aardewerknijverheid 1876-1940. Het woordgebruik „dubbelgebakken” slaat op het bakproces voor keramiek, dat meestal tweemaal de oven in gaat en de term „aardewerknijverheid” is een meer precieze aanduiding van de objecten, waarom het hier gaat. Het zijn van klei, kaioline of porselein gevormde sier- en gebruiksvoorwerpen van meest Neder lands fabrikaat. Jf>1

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1980 | | pagina 13