en waartoe heel wat listen noodig waren. Zeer gebruikelijk was het, dat deze of geene door een examen heette te zijn gekomen, ter eere waarvan dan een fuifje werd gegeven van i6 uur. Een invitatie tot zulk een festijn moest het feit bedekken, dat de zoon des huizes voetbalde, wat toen ter tijd door de ouders der spelers vrijwel algemeen verboden was. Peer was een der menschen, die er, ondanks al die onaangename moeilijkheden, den moed, inhielden en mede hielpen de vraagstukken op te lossen, als er bijvoorbeeld in een nieuw seizoen plots 5 eerste elftallers ontbraken. Na al die moeilijke tijden heeft Peer ook de vette jaren met ons mede gemaakt en op 16 December 1906 speelde hij zijn laatsten iste klasse wedstrijd. Nog hield Koning Voetbal bekoring voor Pereira en in veteranen-wedstrijden zien we onzen trouwen PI. F. C.'er nog telkens aan het werk. G. 't Is betrekkelijk beroerd, nee 't is lam! Dat er geen club is in Spaarnedam. Please, houd nu even uw snater. Daar hebben ze alleen water. En daarom, schei uit met uw gezwam. jren deftige umpire uit Dordrecht Was voor afschaffing en voor het kort recht, Hoewel z'n neus inderdaad, Helaas, duid'lijk verraadt, Hoe enorm die man aan de port hecht. Een stout veteraantje uit Velsen Wou 'n Belgisch jong meisje omhelzen, Maar dat zou 'm berouwen, Want subiet wou z'm trouwen. Toch annexionistisch, die Belzen. M.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1919 | | pagina 133