de inschrijvingen en zoo werd dienzelfden avond aan den Secretaris van den Bond
getelegrafeerd, dat de H. F. C. inschreef.
De Kanter stelde zich niet beschikbaar voor een bestuursfunctie. Er waren
verschillende redenen, die hem daartoe nooptenmaar hij stelde zich beschikbaar
voor et verrichten van alle voorkomende werkzaamheden, en dat dit in den
loop der jaren er vele waren, behoeft geen betoog.
,Een ziJner eerste werkzaamheden was toen het schrijven van „Een voetbal
praatje", een op alleraardigste wijze uitgegeven brochure, gericht aan ouders
voogden en leeraren, waarin op zeer onderhoudende wijze het voetbal beschreven,'
en het nut van deze nobele sport voor de jongens werd duidelijk gemaakt,'
terwijl het tevens een opwekking inhield om eens te komen kijken op het terrein
aan de Spanjaardslaan, waar (dit als curiosum) „planken gelegd waren, teneinde
de toeschouwers te behoeden voor koude en natte voeten".
Hoeveel goed dit voetbalpraatje gedaan heeft, is natuurlijk niet na te gaan,
maar dat het er in niet geringe mate toe heeft bijgedragen, dat het ledental der
H. F. L. weer geleidelijk toenam, is zeker, evenals dat het van vele ouders,
eeraren en voogden, die aan de opwekking eens te komen kijken, gehoor gaven,'
van die enthousiaste toeschouwers heeft gemaakt, die niet graag een match aan
de opanjaardslaan zouden missen.
Steeds had hij het initiatief voor iets nieuws, zoowel op administratief als
op daadwerkelijk gebied.
De spelers uit zijn tijd zullen nog wel niet de briefjes vergeten zijn die
voor den wedstrijd door hem uitgedeeld werden en waarin kort en krachtig no£
even naar voren gebracht werd, wat zijn (des spelers) fouten waren, wat hij dus
laten en wat hij doen moest.
Ik herinner mij een zeer karakteristiek aan onzen centre-forward uit die
a^en, een zeer goed speler, met een doodelijk schot, waarvan hij echter veel te
weinig ge ruik maakte, terwijl hij daarentegen wèl zijn eigen supporters door
lewonderenswaardige handigheid en trucs, die niets opleverden, (maar ongelukkiger
wijze zijn hobby waren) meermalen tot razernij bracht.
Het luidde: „Schiet! Al dat mooie gedoe geeft niets en maakt je mede
spelers gek. Van de 10 schoten zullen er 9 niets opleveren, maar het 10e 7al
een goal zijn. Dus: Schiet, schiet!!!"
Toen ondergeteekende een tijd lang door omstandigheden het secretaris
ambt waarnam, stelde de Kanter zijn gezellige kamer op de Nieuwe Gracht 3
daarvoor beschikbaar.
Wat daar het wel en wee van de club overwogen, wat is daar, dikwijls
tot laat den nacht, over de H. F. C. gepraat; want behalve het secretariaat
was het het brandpunt van gezelligheid voor de oudere H. F. C.'ers.
