Als weer afgetrapt is, gaan de Hollanders er van door. Van Gogh breekt
fraai door, glijdt om den toeschietenden back heen, een schot en 't is 2-5
Een keurig staaltje voetbal inderdaad. De H. F. C. blijft iets sterker. Dozy doet
het publiek in extase geraken door zijn uiterst snelle rennen zijn voorzetten
worden echter niet benut. Een vrije schop wordt door Francken in de handen
van den keeper geschoten en Hesselink, die zijn „shooting-boots" schijnt te
hebben thuis gelaten, schiet verschillende malen naast en over. Een uitval van
Chelsea wordt ons noodlottig, want met een hard laag schot scoort Kirwan N°.
6, even later gevolgd door N°. 7. De bezoekers schijnen het nu welletjes te
vinden en beginnen een „gallery-play", dat, al mag het in een serieuzen wed
strijd niet op zijn plaats zijn, voor de toeschouwers zeer amusant was. De Chelsea
menschen spreidden hierbij een ongelooflijke handigheid met den bal ten toon.
H. F. C. blijft intusschen, de 90° Fahrenheit ten spijt, duchtig doorwerken en
werkelijk hebben ze succes, als van Gogh den bal naar Mannes passeert, die
met een schuin schot N°. 3 voor H. F. C. ten tooneele brengt. Onmiddellijk
hierop krijgt Hesselink een prachtkans, als hij een voorzet van v. Gogh maar
voor 't inloopen heeft, doch hij accepteert de kans niet en het blijft 37.
Het Engelsche spel was schitterend. Vooral het onderling combineeren en
elkaar begrijpen. Zij verdienden de overwinning dan ook volkomen. Bij H. F. C.
was de wing FranckenDozy zeer goed, wel de sterkste linkerwing, die we
momenteel in Holland hebben. Verder waren v. Gogh, v. Waveren en Cheriex goed.
Robertson voerde den bal, waarmee den wedstrijd gespeeld werd, als
zegeteeken mee naar Engeland.
Uit het Sportblad).