J. M. CHERIEX.
Cheriex speelde in het elftal van de groote herleving, het elftal van Loosjes.
Na de uitleving der oude club in Heemstede was Loosjes zijn organisatie
begonnen aan de Spanjaardslaan. De resultaten waren schitterend en de jonge
spelers stroomden toe.
Toch kon deze innerlijke kracht zich pas
na jaren in sprekende cijfers uitdrukken en het
eerste elftal, dat een weerspiegeling gaf van
H. F. C.'s tweede jeugd, was het elftal dat in
1904 den beker won op het H. V. V.-terrein.
Cheriex en W. v. Waveren waren de backs
en ik kan Cheriex niet noemen zonder zijn partner.
Ben Verweij is thans bezig een nieuw tijd
perk in te luiden, maar tot nog toe stond W. van
Waveren onaantastbaar op de eerste plaats der
blauw-witte verdedigers.
Het samenspelen met zoo iemand is een
roemloos werk en dikwijls is de combinatie van
twee middelmatige spelers, die elkaar verstaan
steiker dan een beroemde, doch slecht sluitende,
verdediging.
Een geniaal speler heeft aanvulling noodig en Cheriex was de absolute
aanvulling van van Waveren's spel.
Een werker, een zwoeger van het begin tot het einde, een lenige taaie
kerel, die vasthield als een bulldog.
Rood van inspanning" met lang neerhangende hemdsmouwen bestreek hij
de volle breedte van het terrein volgens het oude verkeerde systeem der achter
elkaar spelende backs.
Als een aanval zich ontwikkelde van de Sol's en Eeith of de vlug'ge
Velocitas-voorhoede van die. dagen, dan was hij de golfbreker.