heerlijk enthousiasme gespeeld, zoodat het publiek wordt meegesleept en geheel meeleeft met den titanenwedstrijd. Het Engelsche team speelt echter kalmer en meer berekend, waardoor het langzamerhand de overhand krijgt. Het spel ver plaatst zich vliegensvlug. Om beurten worden de doelen bestookt, toch zijn de Engelsche aanvallen het gevaarlijkst. Speciaal de corners doen angstige oogen- blikken voor het H. F. C.-doel ontstaan. Ranie en Sharpe zijn beiden verbazend snelle loopers en Sijpesteijn, in het nauw gedreven, kan niet anders doen dan achtertrappen. Ranif. neemt den hoekschop keurig, de bal komt bij den ongedekt staan- den Woodward, die geen oogenblik laat voorbij gaan en de Engelschen leiden na een 20-tal minuten met 1—O. De H. F. C.'ers vallen opnieuw wanhopig aan en had M. Francken in deze periode beter geschoten, dan had de stand reeds gelijk kunnen wezen. Grimsdeel en Fittlewort verdedigen enorm en weten alle aanvallen ver der af te slaan. j. Verweij brengt dikwijls mooi op en probeert eens te schieten, maar heeft evenmin succes. Zoo breekt de rust aan met 1o in het voordeel der Engelschen. Na de hervatting vallen de Wanderers verwoed aan. Heel H. F. C. ver dedigt. Woodward drijft door alles heen en staat alleen voor Sypestiiijn; v. d. Weerd weet echter op het laatste oogenblik nog corner te trappen. J. Francken krijgt den bal, gaat er vliegensvlug van door, doch zijn voorzet belandt in het zijnet. De Engelschen blijven sterker. Na een kwartier vliegt Louch door alles heen en scoort met een subliem schot no. 2 voor Engeland (2o). De H. F. C.'ers be ginnen moedeloos te worden en Vritch weet hiervan te profiteeren. Barett had echter reeds voor offside gefloten. Sypesteijn in het doel verdedigt keurig. De onmogelijkste ballen weet hij er uit te houden. Af en toe gaan Laan en Fran cken er van door, maar de Engelsche achterhoede is onverbiddelijk. De spelers raken meer en meer vermoeid en als ten slotte scheidsrechter Barett, die zèèr voldeed, tijd fluit, hebben de Wanderers den prachtigen tentoonstellingsbeker welverdiend gewonnen, alhoewel de verhouding 2 1 beter ware geweest. De H. F. C.'ers hadden nog een speciale ovatie van het publiek in ontvangst te nemen voor hun kranige prestatie, daar de Wanderers alleen uit spelers bestaan, die een of meerdere malen in het Engelsche elftal gespeeld hebben. Na afloop werd den spelers in een der tentoonstellingsgebouwen een keurig banquet aan geboden, en werden tevens de prijzen uitgereikt. De H. F. C.-spelers ontvingen ieder een bronzen herinneringsmedaille en een zilveren Club-medaille als winnaars van den 2en prijs. Uit Haarlem''Dagblad

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1919 | | pagina 230