ijs), dan vonden we Mulikr op de Haarlemsche IJsclub achter den Overveen- schen weg terugwe legden de armen, net als hij, op den rug, wij probeerden zijn soepelen, zwierenden schaatsenslag na te rijden, de eene baan voor, de andere na. )f we waren trotsch als hij ons uitkoos om een partij bandy mee te spelen, een spel, dat hij zoo juist, als vergeten vaderlandsche yskolf-sport, uit Engeland meebracht om het in ons land weer in te voeren. I lij was altijd voorman en voorbeeld altijd ging er opwekking en distinctie van zijn leiderschap uit. Hij was fair als geen ander. Hij kon zich slechts driftig maken, wanneer een slappe sport-jongen den geest in zijn gelederen kwam bedervenen aan gebrek aan goede sportmanieren had hij demonstratief het land. Hij had een nobele opvatting van zijn aanvoerders-taak over ons jongeren. We zagen hem nooit rooken, dus rookten we als jongeren ook niet we zagen hoe hij, als iets heel ernstigs, zijn sterken, taaien body trainde door dagelijksche oefeningen, dus stelden we er een eer in, onze jongens-bodie's rein en krachtig te houden, zonder valsche schaamte voor onthouding en wils inspanning. We hoorden hem nooit afgeven op andere standen, noch op minderwaardige tegen standers, dus leerden we onbewust het sociale begrip van gemeenschappelijke sportbeoefening. We zagen hem het vroolijke voorbeeld geven van onvermoeid doorvechten bij oefening of wedstrijd, dus stonden we hem bij, en leerden aldus als vanzelf wat wilskracht en opoffering op het sportveld van den sportman eischt. Wij zagen hem met vuur vechten voor de eerste plaats bij den wedstrijd op de hardloopbaan, op het ijs, op de fiets; nooit zagen wij hem een voetbal- of bandy- wedstnjd opgeven, omdat de tegenstander overmachtig leek, en dus leerden wij de sport beoefenen terwille van de sport zelve, en de overwinning leerden wij beschouwen als een zuiveren prikkel bij de sportieve deelneming aan een sport kamp, waarbij de beste strijder verdient te winnen. Willem Mulier stond in die jaren van zijn captainschap van de Haar lemsche Footballchibin de volle sport-beweging.. Zijn onafhankelijke positie veroor loofde hem veel tijd te besteden aan elk van zijn sporten van voorkeur. Hij trainde zich geregeld elk seizoen bracht hem nieuwe sport-beoefening, nieuwe sport-successen. Het ware belangrijk, kennis te nemen van wat men zou kunnen noemen zijn ..Sportdagboek bestaande uit de vrij geregelde aanteekeningen van zijn dagelijk sche sport-beoefening; het is als een soort belijdenis! De aanteekeningen zijn echter met bijgehouden tot in het tegenwoordige. Hieruit mag vooral niet worden afge leid, alsof Mulier sedertdien geen actief sportman meer zou zijn; de lust of de belangrijkheid moeten hem indertijd wellicht zijn vergaan, om deze agenda voort te zetten. Dit mag wel betreurd worden. Van hoeveel nut zou het heden voor ernstige sportbeoefenaars kunnen zijn, op dezelfde wijze en naar zijn model een overzicht samen te stellen van hun training; geen betere manier, om zich zelf te contro-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1919 | | pagina 34