KAREL PLES.
Een speler van het stoomhamer-type: zwaar en sterk. Heeft ook reeds in
1889'90 voor H. F. C. de eerste plaats helpen winnen. In 1892—93 ontbreekt
hij in het elftal, maar in 1893'94 is hij weer terug op zijn oude plaats: links
back, en in zijn volle kracht. Ples was een zeer
enthousiast speler, onvermoeid en van groote
vaardigheid. Evenals Hubert Menten, Willem
Schorer, „Puck" Meijer, van Manen, Otto e.a.
behoort hij tot de oud-adspiranten van Rood en
Wit. In hetzelfde jaar als Hubert Menten ver
trekt hij naar Indië. In het jaar 1892'93 was
zijn plaats in de back-linie vervuld door „Toeti"
Gerth van Wijk. Drie jongere broers van dezen
Gerth van Wijk speelden in later tijd voor
Haarlem. Het feit dat na het seizoen 1893'94
vier spelers, als Piet Swens, Hubert Menten,
S. W. Tromp en K. Ples uitvielen, gaf H. F. C.
een stoot, die haar weliswaar in het volgend
seizoen nog niet deed wankelen, maar die, toen
later ook Puck Meijer, Otto, Mulier, van Manen
en nog enkelen non-actief werden, toch bijna
doodelijk bleek. Ja, dat Indië!
Haarlem had 25 jaar terug een groote reputatie wegens zijn voortreffelijke
scholen. Om die reden vestigden zich daar zoovelen, die er voor hun kinderen
het middelbaar of voorbereidend hooger onderwijs zochten. Dat maakte van de
stad als 't ware een doorgangshuis voor jongelui, die, na het gymnasium of de
burgerschool soms met nog een stage in Delft of aan de Universiteit voor
Indië bestemd waren. Vandaar die voortdurende wisseling, dat komen en gaan
der spelers in de elftallen van H. F. C. En zoo verloor de club ook Ples aan
„den Oost", op een leeftijd, dat hij nog vele jaren voetbal had kunnen geven
aan zijn vereeniging. Stoerheid was het voornaamste kenmerk van zijn spel, en
