gebied van sledebaan-aanleg en -onderhond. Hij was onder de bandy-spelers altijd een der besten en hij sloeg een forsche schaats. Daarvan is mij een typisch staaltje bijgebleven. Het was een voorval op dat zelfde terrein van de Phoenix. Het jaar weet ik niet meer maar het was natuurlijk in den winter. De baan voor hardrijden niet best geschikt, want er was geen uitloop" was voor het wintervermaak ingericht, en er zou wedstrijd zijn op den korten afstand, voor iedereen. Talrijk waren de mededingers hoeveel schippers, tuinknechts, vracht rijders, soldaten, enz., er wel meededen weet ik niet, maar het waren er heel wat. Den heelen dag werd op slecht ijs en een beroerde baan, hard gekampt. Het ging dan ook om prijzen van belangeen zij spek, een zak turf, een mand aardappelen, zooveel kilo boonen of erwten, hammen of worsten, etc. Huib en ik waren onder de mededingers. Ik was al spoedig gesneuveld maar Huib ging met den eersten prijs naar huis. Ik denk dat de familie van de meid, of het gezin van de schoonmaakster wel zullen hebben geprofiteerd en zeker zal Hubert van weinig sucessen op sportgebied zooveel pleizier hebben gehad als van deze overwinning, behaald ten bate van anderen. Maar dikwijls heb ik mijzelf later afgevraagd of wij beiden nu nog wel amateurs zijn. In ieder geval is het delict als het er een is al lang ver jaard. Zie Strafwetboek art. zooveel v. M. Prijswinnende ploeg van een bob-slede wedstrijd te St. Moritz; staande in het midden Hubert als leider, wiens slede de naam „Haarlemia" droeg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1919 | | pagina 99