105 - En Quick schenkt hun 'n vlag en Karei zelfs 'n mandje Uit blommen opgebouwd. Het is je reine pracht. Het veld is maar zoo zoo, what you call „op 't randje". Intusschen hebben auto's supporters aangebracht. Het regent, dat het giet, het regent pijpestelen, Maar Arie heeft z'n dag en kanjert ze er in. Twee reuzegoals meneer, twee dingen om te stelen, Ja Arie heeft z'n dag, 't jong heeft echt z'n zin. Na theerust is 't gedaan, de fut is ver te zoeken, De ouwe kwaal herleeft, de training die ontbreekt. Karei en de Breuk zijn binnensmonds aan 't vloeken, Totdat het Scheidsgerecht z'n fluit in 't buisje steekt. Twee-één blijft dus de score, er blinkt iets in de oogen Van 't blauw-wit knarrendom, Tinus Superbus, Pelt, Eddy Holdert ook, de Breuk, Job Thöne vlogen Elkander tegemoet, een heibel van geweld. Hilversum. H. F. C.—Excelsior 'n kanjereus gebeuren, Ons hoopje staat hier pal, hoort, hoe de strijdbijl suist En voor half-time alweer speelt men voor de oude kleuren. Het blauw-wit bloed het ziedt, het borrelt, banjert, bruist, Twee maakt er Arieman, Mies één, dus dat werd drie. Het waren puike goals, recht welgeschapen blokken Koningh scoort nog eens, dan sluipt d'épidemie, Als ware 't 'n beer op sokken Weer op ons elftal aan. We zijn weer „uitgespeeld De vijand fokt er een, 'n wonder mag het heeten, 4—1 zoo wordt het eind, toch hadde 't meer gescheeld, Als wij tot aan het eind er op hadden gezeten. Wim scoort op een benauwd moment. Nico in 't Centraal Station

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1924 | | pagina 109