Maar nauw is men aan den trein of trouwe Supporters in scharen, Wuiven de onzen reeds toe, met de somberheid is het gedaan. Bij Loos werd belangrijk geluncht, 't was er warm, wel haast om te puffen, Dus toen maar in eens naar het veld, dat zéér goed bespeelbaar was, De ploeg bleef nog in 't foedraal, liet derwaarts zich keurigjes tuffen, Toen kwam men op het terrein, dat leek wel 'n waterplas. Excelsior, 't spreekt haast vanzelf, had heel weinig lust om te spelen, Toen traden Niek met de Blauwe en Lotsy, geloof ik, vooraan Op het veld en vonden 't best, ('t waarom kan U zeker niet schelen) En Karei zei„Het is hier mooi droog", (wat ie zeit, daar kan je op aan). Excelsior. Toen kwam er 'n hooge man, door 't bondsbestuur wijslijk gezonden, Wij brulden 't hem dadelijk toe Het veld is kurkdroog, 't is net hooi Hij knikte en keurde het goed en ik zeg het onomwonden, Het was heusch 'n kurkdroog terrein, 't was fijn, 't was reuze, 't was mooi. Dan gaat onze ploeg fluks op stal, ze worden naarstig beslagen, De klosjes gaan er nu in, als Gods woord in den ouderling. Zoo deed ook Prins Maurits destijds, ook hij, hij kende die lagen, Want de veldheerskracht zetelt in list en zoo dacht ook Adeling. Hij timmert de klosjes er aan en wrijft al de spieren der kwanten, De Rottenaars winnen de „toss" en krijgen 't briesje dan mee, Nu snerpt schril des scheidsrechters fluit en de jongens? „ze weten van wanten", Ze pakken weer rauwelijks aan en het „hupt" voor de H. F. C., Want heel der supporterenschaar, geteeld uit ras-Haarlemieten, Hupt hupt fanatiek en verwoed, ook 't Spartavolk hupte zelfs mee. Heerlijke herinneringen aan de 61 overwinning. Het veld was best?? bespeelbaar.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1924 | | pagina 116