144 - fouten, die zijn impulsieve natuur hem somtijds hebben laten begaan. Maar het is niet meer dan fair om hem in dit boek recht te laten wedervaren, voor zoover als nood zakelijk mocht zijn. Wanneer wij, als het ware achteruitgaande, van Karei s handelingen teruggaan naar den oorsprong van de handelwijze, naar de gedachte, die er aan ten grondslag ligt, dan komt het er niet op aan, welke daad wij willen kiezen, want steeds is de weg zeer eenvoudig. Wij behoeven niet te dolen langs allerlei psychische kronkelpaadjes, noch eenige onderdompelingen in onbewuste processen te doen. Wij zijn er, voor wij het weten, de weg is recht en kort. Een gedachte bij Karei, en onmiddellijk daarna de handeling, die hem uitvoert. En wanneer een grondgedachte bij hèm alles overheerscht in denken, dan moet die resulteerende uiting ook alles overheerschen. Welnu: in 1921 was de grondgedachte ten opzichte van H.F.C. aanwezig: H.F.C. moest en zou weer naar de eerste klasse. En waar hij zelf niet kon spelen en in het veld geen aandeel kon hebben aan den strijd, moest hij zijn hoogspanning ontladen langs alle banen, die maar mogelijk waren voor iemand, die niet medespeelt. Wan neer er een afvoerbaan gevonden was, dan stroomde alle mogelijke energie daar langs. Menigmaal waren er anderen, die ook reeds langs dien weg hun krachten gaven en die eerst misschien met verbazing, en toen met goedvinden en lang niet zelden daarna met ergernis die medekracht op hun arbeidsterrein zagen werken. Maar Karei kon nu eenmaal niet andersdaarin lag zijn fout, maar nog veel meer lag daarin zijn ver dienste, want zijn alles omvattende energie en arbeidslust werkten meesleepend en waren een voorbeeld en een prikkel. Wanneer iemand, die geen actief aan deel kan hebben in het spel zelf, in staat is om toch een stimulans te worden voor een geheele vereeniging, dan kan dit niet anders, dan doordat er een overgroot arbeids vermogen in hem is. En eenmaal deze kracht in beweging gebracht, kan er geen tegenhouden meer aan zijn. Wat waren zijn brieven, die iedere week naar alle spelers gingen één algemeene zendbrief en menigmaal nog één of meer aan sommige spelers persoonlijk anders dan prikkels voor het elftalWant het vreemde was, dat, al zal er menig speler wel eens glimlachend weer een brief aan zijn ontbijttafel gevonden hebben en zelfs glimlachend gelezen en er over gesproken hebben, zij toch resultaat hadden het frappez-frappez- toujours miste zijn uitwerking niet, omdat van zoo'n brief er toch iets bleef hangen. Niet zoozeer van wat er in stond, maar van de gedachte, die er achter zatde prikkel, die uitgaat van den man, die voor zijn ideaal durft uit te komen en anderen voor zijn ideaal weet enthusiast te maken. M. H F. C.-Z.F. C. Hap, zei Chris! H.F.CZ. F. C. 22 (seizoen 1924-25).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1924 | | pagina 148