DE GRENSRECHTERS
DAT het ritueele, solemneele offer des Zondagsmiddags op honderden plaatsen in
den lande der Godinne Podokeia of te wel Voetsnel geboden in klimmende mate
geloovigen tot zich trekt, wie zal 't loochenen, gelijkerwijs het ook in feite vaststaat,
dat deelnemers en regelaars van dit offerfestijn zich mogen verheugen in de vrome
aandacht eener somwijlen veelduizend-koppige menigte getuigen.
Zoo pleegt men dan week in week uit de zoogenaamde „spelersofferdienaren,
maar slachtoffers tevens, onder extatische kreten op te jagen tot een spasme van
Uit de H. F. C.-film.
enthusiasmemet stijgende geestesvervoering zien de getuigen, op houten stellages
gezeten, der spelers rhythmische sprongen steeds feller en feller worden. Zij zeiven, de
gezetenen, brullen als bezetenen mede, tot eindelijk een der offerenden neerstort en de
stilte plots invalt, onheilspellend en van geestesstof bezwangerd en een leekebroeder,
van spons en city-bag voorzien, eenige magische vegen over het aangezicht des ge
vallenen uitstrijkt onder mompeling van bezweringen en het offerwerk opnieuw zich
gaat vervullen.
Het middelpunt van dit heilig festijn, het centrum van vereering, vormt de hooge-
priester, plaatsvervanger der Godinne, „arbiter" geheeten. Deze lieden, op zich zelf al
eerbiedwaardige figuren, dikwerf zelfs van oud-testamentische afstamming en rijk aan
Hands up' Iets wat Ben nooit in een wedstrijd deed! Piet Reijdon en Ben Verweij.
