UIT DE MESÈRRE BEWEIGING.
Och lieffe duigd nog toe, wat wos dat 'n mesèrre,
Die laaste weike sjig je sau je mê fesoen,
Je auge vierkant-wig uit j' arreme tessie blère,
Je sau je effectief gewaunwig sau verdoen.
Soms sopten me's fet, dan wast'ie fan de bakker,
Maar dan lagge de muize weir bij rissies faur de kast,
Dan wos 't lauloene troef, de lui ware nie wakker,
Dan wos 't gamle Holland weir daonigies in last.
Me bungeld' achteran, flak bai 't leste plasie.
Me kwamme op de koffie, 't wos je bedoening wel.
We sakte almaar af na de Jan-diggredasie,
Je gaf gein rauje cent faur 't heile kleffe stel.
Maar toen ik onderlaast me bêstee uit wau stappe,
't Was twei-en-twintig Maart, 'n ouwerwêsche dag,
Toe doch 'k bai mesilf, saue me 't nou weir nie lappe
't Is temet lenteweir Toe stong ik einsklops paf
Baiglaufig bin ik nie, maar toch stong ik te kaike,
Want in me keggie sat sau'n dikke, fitte krint,
Sau'n ichte kokk'rejaon (da's mondkost faur de rijke),
Maar 't bringt je fast geluk, die saak, die is bekind.
Toe 'k op 't Kwiksche fild erg sjeuïg was geseiten,
Toe kwam 't saakie los, maar Kwik wos fuils te kwiek;
'k Kloof almaor op me duim, me bek he'k stuk gebeiten
En Snor en Spoelders-Kees Se ware seinuwsiek!
Per sjans kwam d'r 'n bal faur Mies z'n achterbeine;
Bons seit ie en flopSteefost sat ie in 't nit,
Toe kwom de neutjestaid en wai gonge meteine
't Keitje in faur thei, fain faur ons klaar gesit.
Sau passies gong de fluit, of al die labberdanen
Sitte op Gé s'n huid en Schuur bonkt er ein in,
Maartoe wos 't soepie gaar, as rauwe baffejanen
Sitte de lui d'r op, 'k bin blai, dat ik d'r bin.
Want 't wos al gauw twei-ein (waarfaur we Bontje danke)
En dan komp Aorie los, hai rotsblokt in dat nit,
Dan raakt de keepert lens ('n ing gesicht sau'n manke)
't Wordt huile mit de lamp an, me sture Kwik na bid.
Ik hod 't al gedoch, eirst al die krint in 't keggie
Toen in de pause weir, daar sag 'k toch in 't gras
Drie magdeliefies staan, heil cazzeweil bei 't heggie,
Toe doch 'k da's drie kools. En ik wos in me sas.
