58 -
de serie-wedstrijden van E. D. O., ter feestelijke opening van haar nieuw terrein. Door
loting ontging ons (onverdiend) de uitgeloofde beker.
De tweede-klasse-competitie bestond in dit seizoen uit drie afdeelingen. De
kampioenen wisselden van plaats met de laatste drie uit den Overgang. Wij vormden
eene afdeeling met Alcmaria Victrix, V. S. V., W. F. C., Schoten, Hollandia, Z. V. V.,
Hortus, Purmersteyn en E. D. O.
2 October liep Haarlem al direct leeg naar Alkmaar. Tinus op de fiets, Jet per
motor, Leo dito (hij kwam slechts tot een weiland bij Beverwijk), eenigen met de bus,
twee suffers met de stoomtram, een honderd of wat per trein en Nico, Frits, Karei en
Bijvoet met toebehooren per Pic-Pic.
Onze feestwedstrijd.
Nico van Brinkmann had een besten dag, want er werd liefst, zij het dan ook niet
zonder geluk, met 6— 1 gewonnen, nadat we tijdens half-time met 1—0 in het nadeel
waren. De eerste competitie-overwinning sinds anderhalf jaar, eigenlijk een schande,
maar voor ons was de weg naar een kampioenschap en naar ons eerherstel vrij gemaakt!
Reeds bij dezen eersten wedstrijd bleek, welk een groot voordeel de zomertraining
ons gegeven had. Alcmaria had immers na de rust niets meer in te brengen en was
totaal uitgespeeld. Bovendien was het goede steunen van Frits Kuipers duidelijk merkbaar bij
onze voorhoede. De scheidsrechter kreeg het na afloop een beetje te kwaad met het publiek,
maar een zestigtal H. F. C.'ers wist de al te fanatieke Alkmaarders in bedwang te houden.
Den daarop volgenden Zaterdag brandde Hillegom zoowat af, tenminste zou
afgebrand zijn, indien Arie niet door een expresse schrijven er aan herinnerd was, dat
Karei geen ander vuur dan bij H. F. C. of in den kachel zien kan, zoodat genoemde
Arie manmoedig de spuit ter hand nam en den boel van Bennebroek tot Lisse bewaterde,
Nico en Arie tegen de Alcmaria-Victrix-achterhoede.
