vereeniging. De supporters-vereeniging in vol ornaat op 't veld, de muziek van de
Harmonie-Crescendo, welk korps spontaan de H. F. C. wenschte te huldigen, het Club
lied spelend en ommegangen houdend, een dikke drieduizend man juichend rondom de
lijnen, 't zijn alle momenten om nooit te vergeten. Bijvoet kreeg op zijn ziekbed bloemen
van de supporters. Alcmaria groot en klein huldigde ons elftal.
Nico Jr. mocht voor deze gelegenheid aan de hand van Opa Pim den aftrap
doen, maar Lexje schrok van zooveel belangstelling en liep huilend weg naar moesje.
Een buitengewoon geslaagde dag
Hoewel we eigenlijk maar een doodgewone tweede-klasse-kampioen waren, stroomden
de gelukwenschen ons van alle kanten toe, terwijl alle groote bladen hartelijke woorden
aan de „Good-Old" wijdden.
- 62 -
De drie volgende uitwedstrijden Hortus, Purmersteijn en Edo waren, zij het dan
ook met klein verschil, weer voor ons (1—2, 1—2, 02), terwijl in Zaandam door
Z. V. V. ons ongeslagen record genekt werd (2d).
De twee resteerende wedstrijden werden beide gelijk gespeeld, n.l. tegen Alcmaria
(0—0) en tegen Edo (1 1), maar toen was het al niet meer noodig, daar in den uit
wedstrijd tegen Edo de beslissing reeds gevallen was. In dezen wedstrijd had Bijvoet het
ongeluk zijn been te breken, iets, ik stel er prijs op het hier nog eens te vermelden, waaraan
geen der Edo-spelers schuld had. Gelukkig heeft een en ander geen nadeelige gevolgen
gehad en heeft hij sindsdien weer tallooze wedstrijden voor ons tweede elftal gespeeld.
Op 9 April had de officieele huldiging op het veld plaats. Kransen voor Nico en
Frits, bloemenmanden voor t elftal en t Bestuur, speeches en telegrammen voor de
H. F. C. Alcmaria Victrix.
„Dempsey", alias Kreek, boezemt de Alcmaria voorhoede het noodige ontzag in. Tankie kijkt in bokshouding toe.
(H. F. C—Alcmaria Victrix 1 1, seizoen l921-'22).
