ONZE CAPTAIN
EEN niet onbelangrijke bij
drage in dit boek zou er
te schrijven zijn over diegenen,
die, van origine geen H.F.C.'er,
niet opgekweekt op onze vel
den, reeds als voetballer van
beteekenis ten onzent zich kwa
men melden, zooals de Bouvy's,
Breda Kolff, Frits Kuipers, Jan
Weber, Dick Sigmond, Tonny
van Haeren en anderen. Hoe
wel dan zou blijken, dat deze
overschrijving allerminst tegen
de spelers in kwestie pleitte of
tegen de standing der H.F.C.
iridruischte, ziet men bij derge
lijke gevallen de kleine sport
pers zijn vuilen neus in deze,
dikwijls vrij teere aangelegen
heden steken, en, geheel onge
motiveerd, met een serie hate
lijkheden en speldeprikken ook
zijn vuigen duit in het voetbal
zakje doen.
U
Nog versch ligt ons het geval
Wamsteker in het geheugen.
Reeds langen tijd bij de jaar-
lijksche ontmoetingen door ons
evenzeer gevreesd om zijn spel als geacht om zijn karakter, wenschte hij, onder be
hoorlijke inachtneming van alle ongeschreven wetten en geformuleerde bepalingen, om
welke reden dan ook, zich bij ons aan te melden. Als een goede bekende werd hij
in ons midden ontvangen entoen brak de bui los! Blaadje X moest wat vertellen,
blaadje Y was ook niet voor de poes, blaadje Z gaf een niet erg gelukkig interview
van onzen penningmeester over het geval ten beste en nooit zal ik vergeten het
schitterende zinnetje, dat ik in een groot sportblad aantrof: „Wamsteker moge dan
al Zondag a.s. het witte shirt en de blauwe broek aantrekken, van harte H. F. C.'er
zal hij nooit worden'
Ruim één jaar na deze wrange uiting werd Henk met ieder s instemming aangewezen
als captain van ons eerste elftal.
De krantenschrijvers zullen ongetwijfeld Henk nog niet als een H. F. C. er be
schouwen, voor ons was het reeds van den aanvang af duidelijk, dat wij bij dezen
Onze kranige captain HENK WAMSTEKER a
