fj
UIT MIJN VLEGELJAREN
DOOR Jhr. JAN FEITH
^OOALS elk aardig verhaaltje pleegt aan te vangen „In den goeden, ouden tijd
Uit dien goeden, ouden tijd put ik mijn veteranen-herinnering.
Ik ben immers nü, als een der oude-gardisten van H. F. C.,
een relikwie uit het verleden. Van een vroegeren tijd. Uit 'n
vorige eeuw.
Als je daarover gaat memoreeren je levert, mèt de andere
glorieuze overlevenden van den „Good Old", je mémoires, dan voel
je jezelf als iemand, leunend tegen z'n eigen knie, luisterend naar
z'n eigen grootvaders-verhaaltjeuit dien goejen, ouwen tijd".
En omdat je, half voor andere en jongere H. F. C.'ers, half
voor eigen recapitulatie, iets put uit het al weer verre verleden, in
verband staand met club- en persoonlijke wederwaardigheden, stel
je je voor, naïvelijk en vriendelijk gestemd op zoo'n gouden feest
dag, als wij gezamenlijk vieren, dat voor je-zelf èn anderen zulke
verjaarde feit(h)en in het aureool van „goedheid" staan, omdat ze
uit de „oudheid" stammen.
Komaan laat 't zoo schijnen
Ik wil mij voor vandaag verplaatsen naar Haarlem, in een
goeden, ouden tijd, in de aanvangs-jaren van onzen „Good-Old".
En dan verbeeld ik me, dat mijn Haarlemsche jaren één-en-onverbrekelijk verbonden
zijn met die H. F. C.-periode van tusschen vijftig
en veertig jaar terug. Zelfs beeld ik me in, bij
aldien elke mémoire ons opzettelijk noopt tot
zèlf-inkeer, dat H.F.C. een bepaald aandeel heeft
gehad bij mijn jeugd-vorming. Ik bedoel dit noch
pathetisch, noch pathologisch. Want wél kwam
ik in prille jaren in Haarlem terecht vanwege
zekere pathetisch-pathologische karakter-eigen
schappen ik was namelijk in mijn „Sturm-
und-Drang"-periode 'n lastig, wild, onhandelbaar,
stuurloos jong 1 doch het ware onjuist, onze
toen reeds wél-gerenommeerde voetbal-club te
willen voorstellen als 'n soort instituut ter ver
betering eener ongezeggelijke jeugd.
Ik denk achteraf, dat Haarlem voor mijn op
voeding uitgekozen werd, omdat ik in Amsterdam was geboren en mijn ouders in
's-Gravenhage woonden. Aldus opgevat vormt Haarlem het trait-d'union. Bovendien
„Toen ik nog vlegel was".
die allerliefste Haarlemsche meisjes
