- 57 - Weer kom ik op 't veld aan de Spanjaardslaan met m'n bullen, tot bescheiden taak bereid, maar ziet alwie er komt, Howcroft niet't wordt twee uur, kwart over tweeën, half drie, Howcroft blijft in Bolton. Eindelijk komt van Waveren naar me toe en vraagt: „Dan wil jij het zeker wel doen Er moet toen een glans in mijn oogen geweest zijn, die mijn gretig antwoord begeleidde: „Ja, dat is best". En wij gingen 't veld in en de profs monsterden dat Hollandsche scheidsrechtertje, zooals alleen profs dat kunnen doen, maar toen zij binnen vijf minuten begrepen hadden, dat de scheidsrechter zich niet liet intimideeren, herstelden ze zich veel vlotter en handiger dan Nederlandsche amateurs, die ook wel eens zulke dingen probeeren, wat hun meestal toch maar nooit goed afgaat. H. F. C heeft met dien exhibitionwedstrijd veel eer ingelegd, want in die dagen was de voetbalwereld haar erkentelijk voor haar initiatief. H. F. C Blauw Wit (0—1) 25 Sept. 1925. Het terrein aan de Span jaardslaan wekt nog meer her inneringen bij mij op en ik denk dan aan een internatio nalen wedstrijd, vóór het be staan van de F. I. F. A., van een Nederlandsch Elftal tegen de Franschen. Ik denk in een veel latere periode aan internationale wed strijden tegen de Belgen toen wèl officiëele landenwedstrij- den bij welke ik gegrens- rechterd heb op het terrein van H.F. C. De beroemde of beruchte 7.0 vergeet ik mijn leven niet! Ik denk ook aan festivi teiten, die niet in de eerste Tonny en Gé als reddende engelen plaats H. F. C. betroffen. Aan 1905 of 1906, toen de Zilveren-Voetbal-Commissie in Rotterdam niet terecht kon en toen haar tenten opsloeg aan de Spanjaardslaan op zonnige Zondagen in September. H. B.S. won toen den bal en na een diner bij Brinkman, dat nogal onstuimig was in die dagen verstonden wij de kunst gingen wij in den laatsten trein terug

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jubileumboeken HFC | 1929 | | pagina 61