SEIZOEN 1935/36
Het is een vreemd verschijnsel, dat dit degradatiejaar feitelijk veel minder
indruk op ons gemaakt heeft dan dat van enkele jaren terug. Vreemd vooral omdat
bij D. H. C. reeds practisch na den eersten degradatie wedstrijd over ons lot beslist
was, terwijl er nu de spanning in bleef tot aan de laatste minuut van onzen vierden
degradatiewedstrijd. Nog zouden we niet verloren zijn geweest, indien in deze laatste
minuut een doelpunt was gemaakt, waardoor we in staat zouden worden gesteld via
een beslissingswedstrijd met C. V. V., dat haar superioriteit feitelijk nog niet bewezen
had, het veege lijf te redden, 't Is mogelijk, dat het vlotte verloop van de vorige
2de klas periode ons ditmaal gemakkelijker over een verblijf in lagere regionen deed
heenzetten. In het Bestuur werd Mr. van Rijn van Alkemade opgevolgd door Pa
Jongeneel, zoodat ook na het vertrek van Rud, die op 1 Januari afscheid nam van
zijn vele H. F. C.-vrienden, een lid van de familie Jongeneel deel bleef uitmaken
van de kern onzer Hollandsche afdeeling. Dus na Piet ook Rud. De aderlating is
te groot gebleken, al werd er zooals boven gezegd, tot het einde toe volgehouden.
Tijdens de Algemeene Vergadering werd ons aller „Cees" wegens zijn
120
29 December 1935.
Afscheidsdiner RUD JONGENEEL voor zijn vertrek naar Indië.
